Sunday, October 17, 2010

၂၀၁၀ၾသဂုတ္လမွာစိတ္ကူးခ်ဴိခ်ဴိ၁၁ႏွစ္ျပည့္ကထုတ္လုိက္တဲ့စာအုပ္၁၁အုပ္ေခါင္းစဥ္၁၁ခုထဲမွာဂ်ဴနီယာ၀င္းေရးတဲ့ေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္ပါတယ္။ရဲစြမ္းသတၱိနဲ႕သိပၸံပညာဆုိတဲ့စာအုပ္နွစ္မ်ဴိးထဲမွာျဖစ္ပါတယ္။ေဟာဒီရဲစြမ္းသတၱိစာအုပ္ထဲမွာ“သတၱိရွိျခင္း”အမည္နဲ႕သတိၱဆုိတဲ့အရာကိုအခုလုိပုံေဖာ္ထားေလရဲ႕။

၂၀၁၀ၾသဂုတ္လမွာစိတ္ကူးခ်ဴိခ်ဴိ၁၁ႏွစ္ျပည့္ကထုတ္လုိက္တဲ့စာအုပ္၁၁အုပ္ေခါင္းစဥ္၁၁ခုထဲမွာဂ်ဴနီယာ၀င္းေရးတဲ့ေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္ပါတယ္။ရဲစြမ္းသတၱိနဲ႕သိပၸံပညာဆုိတဲ့စာအုပ္နွစ္မ်ဴိးထဲမွာျဖစ္ပါတယ္။ေဟာဒီရဲစြမ္းသတၱိစာအုပ္ထဲမွာ“သတၱိရွိျခင္း”အမည္နဲ႕သတိၱဆုိတဲ့အရာကို အခုလုိပုံေဖာ္ထားေလရဲ႕။

“သတၱိရွိျခင္း”
ဂ်ဴနီယာ၀င္း

“သတၱိရွိျခင္း၊မရွိျခင္းကုိအမ်ဴိးမ်ဴိးအဓိပၸါယ္သတ္မ...ွတ္ၾကသည္။သုိ႕ေသာ္ကၽြႏုိပ္တုိ႕သည္သတၱိရွိေသာသူတစ္ေယာက္သာျဖစ္ခ်င္ၾကသည္။ကေလးဘ၀ကဆရာစာေမးလွ်င္ရဲရဲ၀ံ့၀ံံထေျဖရဲတာ၊ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးအခန္းကိုကိစၥရွိလို႕သြားရမည္ဆုိလွ်င္သတၱိရွိေသာသူကိုပဲေရြးခ်ယ္သြားခုိင္းသည္ကအစသတၱိကေတာ္ေတာ္အေရးပါေနသည္။တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ရန္ျဖစ္ၾကသည့္အခါဗလေကာင္းသည့္ကေလးကအႏုိင္ရသြားလွ်င္ဒါကုိပဲသတၱိဟုေခၚေ၀ၚသလားဟုထင္ခဲ့ၾကသည္။ရူံးမယ္မွန္းသိရက္ႏွင့္ကိုယ့္ထက္အင္အားမ်ားသူမ်ားကငိအေသခံျပီးမုိက္ရူးရဲဆန္စြာတုိက္ခုိက္ျခင္းကေရာသတၱိရွိတာပဲလား။ေတြးစရာပါ။

“သတၱိဟူသည္သေဘာတရား၊အေတြးအေခၚ၊ခံစားမူစသည္တုိ႕ကုိျပေသာနာမ္ျဖစ္သည္။ဆုိလုိသည္မွာလက္ျဖင့္ကိုင္တြယ္ျပလုိ႕မရေသာအရာျဖစ္သည္။သတၱိသည္စိတ္၏ခံစားမူ၊ရင္ထဲကခံစားခ်က္ျဖစ္သည္။လူတစ္ေယာက္တြင္သတၱိဟူေသာခံစားခ်က္သည္တျခားေသာအရာမ်ားအားလုံးထက္ပုိသာေသာအရည္အခ်င္းတစ္ခုျဖစ္သည္။ဥပမာ=ေမ်ာ္လင့္ခ်က္၊သနားၾကင္နာမူအစရွိသည္တုိ႕သည္ထက္ျမက္ေသာအရည္အခ်င္းမ်ားျဖစ္မလာႏုိင္ပါ။သင္သည္သတၱိရွိေသာလူဆုိးတစ္ေယာက္ျဖစ္ႏုိင္သကဲ့သို႕သင္သည္သတၱိမရွိဘဲႏွင့္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္မလာႏုိင္ပါ။

သတၱိသည္စိတ္ႏွင့္သက္ဆုိင္သည္။ကုိယ္က်င့္တရားႏွင့္ဥာဏ္ပညာတုိ႕ကသတၱိကုိအင္အားမ်ားေမြးေပးလုိက္ၾကသည္။ထုိကုိယ္က်င့္တရားႏွင့္ဥာဏ္ပညာတုိ႕ကုိေရာစပ္ေမြလုိက္ေသာအခါသတၱိအမ်ဴိးအစားနွစ္မ်ဴိးျဖစ္လာသည္။ပထမတစ္မ်ဴိးမွာထုိခုိက္ဒဏ္ရာသုိ႕မဟုတ္အသက္ဆုံးရူံးရသည္အထိစြန္႕စားလိုစိတ္ျဖစ္လာေအာင္တြန္းအားေပးမူျဖစ္သည္။ယင္းကုိရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာသတၱိဟုေခၚသည္။ဒုတိယအမ်ဴိးအစားမွာအမွန္ႏွင့္အမွားကုိစဥ္းစားဆင္ျခင္ဆုံးျဖတ္၍မိမိ၏ဘ၀၊ေပွ်ာ္ရႊင္မူႏွင့္အနာဂါတ္တစ္ခုလုံးကုိရင္းႏွီးကာစြန္႕စားေသာစိတ္ဓါတ္ျဖစ္သည္။ယင္းကုိစိတ္ပုိင္းဆုိ္င္ရာသတၱိဟုေခၚသည္။

“သည္ေတာ့အခုဆုိရင္ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိႏွင့္စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာသတၱိကိုထင္ထင္ရွားရွားျမင္ၾကျပီေပါ့။တခ်ဴိ႕ေသာလူမ်ားမွာရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိအျပည့္ရွိေသာ္လည္းစိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိခ်ဴိ႕တဲ့ၾကသည္။ဥပမာျပရေသာ္ဂ်ပန္စစ္သားမ်ားသည္ရုပ္ပို္င္းဆုိင္ရာသတၱိအျပည့္ရွိသည္။သို႕ေသာ္၎တုိ႕၏စစ္ရူံးမူ၊၎တုိ႕၏အစီအစဥ္မ်ားက်ဆုံးမူမ်ားကုိရင္ဆုိင္ရဲေသာသတၱိမရွိသျဖင့္မိမိကုိယ္ကုိယ္သတ္ေသျခင္းျဖင့္ဘ၀ကုိအရူံးေပးသြားၾကသည္။ယင္းသည္၎တုိ႕တြင္စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာသတၱိမရွိသည္ကိုျပသရာေရာက္သည္။မိမိ၏က်ရူံးမူကုိခံႏို္င္ရည္ရွိေသာသတၱိသည္စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိျဖစ္သည္။စိတ္ပုိ္င္းဆုိင္ရာသတၱိရွိသူမ်ားသည္မိမိ၏ကိုယ္ခႏၱာထိခုိက္မူ၊အႏၱရယ္ရွိမူကုိအလြန္သတိထားေရွာင္ရွားတတ္ၾကသည္။ထုိ႕ေၾကာင့္စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိသည္ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာသတၱိထက္ပုိ၍ရွားပါးျပီးျမင့္မားေသာအရည္အခ်င္းတစ္ခုျဖစ္သည္။

လူတုိင္းလူတုိင္းတြင္ရုပ္ပုိင္းဆုိင္၇ာသတၱိအနည္းအမ်ားစီရွိၾကသည္။သုိ႕ေသာ္ဘယ္ေလာက္ရွိသည္ဆုိသည့္အခ်က္ကေတာ့စိတ္၀င္စားစရာျဖစ္ပါသည္။သတၱိဟူေသာအရာကိုဘဏ္တုိက္ထဲတြင္စုေဆာင္းထားေသာေငြေၾကးပိုက္ဆံမ်ားအျဖစ္ယူဆၾကည့္ရေအာင္။ကၽြႏုိပ္တုိ႕ကဒါကုိခ်ိန္ဆ၍မွ်မွ်တတသုံးစဲြေနၾကရ၏။အကယ္၍အသုံးအစဲြၾကိးစြာအရမး္ကာေရာသုံးစဲြလုိက္လွ်င္တစ္ခ်ိန္တြင္အရင္းပါျပဳတ္ကာေဒ၀ါလီခံသြားရမည္။အခ်ိန္တုိင္းေနရာတိုင္းတြင္မွ်မွ်တတသုံးစဲြၾကရသည္။လုံး၀မသုံးပဲထားလွ်င္ဘဏ္တုိက္တြင္ပိုက္ဆံမ်ားပုိလွ်လာကာဒုကၡေတြ႕ၾကရသည္။ထုိ႕ေၾကာင့္လုိအပ္သလုိထုတ္သုံးၾကရသည္။ဤကားဘ၀တြင္သတၱိကုိသင့္ေလွ်ာ္သလုိသုံးစဲြတတ္ဖို႕ဥပမာေပး၍တင္ျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

“သတၱိရွိေအာင္သင္ေပးလုိ႕ရသလားဟူေသာေမးခြန္းကုိေျဖရသည္ဆုိေသာရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိကုိေတာ့သင္ယူ၍ရႏုိင္သည္ဟုေျဖရမည္ျဖစ္ပါသည္။လူတစ္ေယာက္ကုိျပင္းထန္ေသာေလ့က်င့္ခန္းမ်ားေပး၍တုိက္ရည္ခုိက္ရည္ရွိေအာင္ေလ့က်င့္ေပးကာရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိရွိေအာင္ထိေရာက္စြာသင္ေပးလုိ႕ရသည္။ရန္သူမ်ား၊မိမိကုိဆန္႕က်င္တုိက္ခုိက္ေသာသူမ်ားႏွင့္ရင္ဆုိင္ေတြ႕သည့္အခါမေၾကာက္မရႊ႕ံတုိက္ပဲြ၀င္ရဲေသာသတၱိမ်ဴိးကုိေမြးေပးႏို္င္သည္။စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာသတၱိကုိေရာ?။ဤကားအနည္းငယ္မွ်သာသင္ေပးလုိ႕ရႏုိင္သည္။ယင္းသည္မိမိစိတ္တြင္းကသဘာ၀က်ေသာခံစားမူျဖစ္သည္။လူငယ္လူရြယ္မ်ားသည္စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိကုိမိမိ၏မိဘ၊အတူေနေသာမိသားစု၊မိမိတက္ေသာေက်ာင္းမ်ား၊တကၠသုိလ္မ်ား၊ဘာသာေရးယုံၾကည္မူမ်ားနွင့္တျခားေသာအလုပ္ခြင္ပတ္၀န္းက်င္တုိ႕မွရရွိႏုိင္သည္။သို႕ေသာ္စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာခံစားခ်က္မွျဖစ္ေပၚလာေသာသတၱိဟူေသာအရာသည္မိမိရင္ဆုိင္ၾကံေတြ႕လုိက္ရေသာဘ၀အေတြ႕အၾကဳံ၊အျဖစ္အပ်က္မ်ားမွရုတ္တရက္ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ထုိအခ်ိန္အခါတြင္အသုံးျပဳလုိက္ရေသာစိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိသည္အလြန္တရာမွရွားပါးကာသိရွိဖုိ႕လညး္ခက္ခဲလွသည္။ယင္းကုိငယ္ရြယ္စဥ္မွအစျပဳ၍အေတြ႕အၾကဳံမ်ားကိုရင္းႏွီးကာေလ့လာသင္ယူသြားရမည္ျဖစ္ပါသည္။

“နိဂုံးခ်ဴပ္ဆုိရေသာ္သတၱိအမ်ဴိးအစားနွစ္မ်ဴိးရွိသည္။ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိႏွင့္စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိတုိ႕ျဖစ္သည္။ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိသည္အႏၱရယ္ကိုမိမိကုိယ္ခႏၱာကုိရင္း၍ရင္ဆုိင္ရဲျခင္းျဖစ္သည္။ယင္းကုိေကာင္းစြာမထိန္းသိမ္းႏုိင္လွ်င္မုိက္ရူးရဲသတၱိျဖစ္သြားတတ္သည္။စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိသည္အသိဥာဏ္၊ကုိ္ယ္က်င့္တရားနွင့္ယဥ္၍အႏၱရယ္ကုိရင္ဆုုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။မိမိ၏အရူံးကုိရင္ဆုိင္ရဲေသာ၊သူတစ္ပါး၏ႏုိင္ထက္စီးနင္းျပဳမူကုိမတု႕ံျပန္ပဲခံႏုိင္ရည္ရွိေသာသတၱိသည္ပင္စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိရွိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ထုိ႕ေၾကာင့္စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာသတၱိသည္ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာသတၱိထက္ပုိ၍အင္အားရွိသည္။စိတ္ပညာရွင္မ်ားကခံႏုိင္ရည္ရွိျခင္းသည္သတၱိ၏အေျခခံျဖစ္သည္ဟုဆုိထားသည့္အတြက္စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာသတၱိကုိေမြးယူသင္ယူဖုိ႕လုိအပ္လွပါသည္။”

Sunday, October 3, 2010

“ကၽြန္မေလွ်ာက္ခဲ့ရေသာပညာေရးေလွကားထစ္မ်ား” ဂ်ဴနီယာ၀င္း


အေတြးအျမင္ ၁၂၈၊ ၁၉၉၇ခုႏွစ္စက္တင္ဘာတြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ
ဂ်ဴနီယာ၀င္း ၏ ပညာေရးႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္
“ေတြးမိေသာအေတြးမ်ား”စာအုပ္တြင္ဒုတိယအၾကိမ္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာေဆာင္းပါး။

“ကၽြန္မေလွ်ာက္ခဲ့ရေသာပညာေရးေလွကားထစ္မ်ား”

ကၽြန္မ၏ဖခင္သည္သခ်ၤာဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ငယ္စဥ္ကသခ်ၤာအလြန္ညံ့ေသာကၽြန္မကုိမည္သူကမွကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းကိုအျပစ္ပုံမခ်ပဲသခ်ၤာဆရာသမီးျဖစ္ျပီးညံ့လုိက္တာဟုကၽြန္မဖခင္ကိုပါထည့္သြင္းေ၀ဖန္ေလ့ရွိၾကပါသည္။ကၽြန္မသည္သခ်ၤာဆရာသမီးျဖစ္ျပီးသခ်ၤာေတာ္သည္ဟူေသာေျပာဆုိမူမ်ဴးိကုိပိုမုိလုိခ်င္ခဲ့မိပါသည္။အဒီအတြက္M.Scအဆင့္အထိေပးဆပ္ခဲ့ရေသာကၽြန္မ၏ၾကိဳးစားအားထုတ္မူကုိမည္သူမွ်သတိမထားမိၾကပါ။
အေမြဆက္ခံသူဟူသည္မွာသာမန္ၾကိဳးစားသူမ်ားထက္ပို၍တာ၀န္ၾကီးသည္ဟုထင္ပါသည္။မိမိ၏ၾကိဳးစားမူ၊ေအာင္ျမင္မူ။က်ရူဴံးမူဟူသမွ်သည္မိမိ၏မိဘမ်ဴိးရုိးဂုဏ္သိကၡာကိုပါထိခုိ္က္တတ္ပါသည္။အဂၤလိပ္စာအလြန္ေတာ္ေသာကၽြန္မအဘုိးႏွင့္အဘြား၏အရိပ္ေအာက္သုိ႕မ၀င္လုိေသာကၽြန္မဖခင္သည္အဂၤလိပ္စာနွင့္အလွန္းေ၀းေသာသခ်ၤာဘာသာရပ္ကုိေရြးခ်ယ္ၾကိဳစားခဲ့သည္ဟုဆုိပါသည္။ကၽြန္မ၁၀တန္းေအာင္စဥ္တုန္းကထုိစိတ္ဓါတ္မ်ဴိးမရွိခဲ့၍သာသခ်ၤာဘာသာရပ္ကုိေအးေအးေဆးေဆးေရြးခ်ယ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
ရုိးရုိးေမဂ်ာတစ္ခုသုိ႕သာမန္ေရာက္ရွိလာေသာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏ျပင္းျပေသာရည္မွန္းခ်က္ဆုိသည္မွာဂုဏ္ထူးတန္း၀င္ေအာင္လုပ္ရမည္ဆိုတာပဲျဖစ္ပါသည္။ပညာရပ္အေပၚစိတ္၀င္စားမူသည္ဒုတိယျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ကၽြန္မသည္တကၠသိုလ္ဒုတိယႏွစ္တြင္ဂုဏ္ထူးတန္း၀င္ဖုိ႕သခ်ၤာပုစာၦေတြၾကိုးစားတြက္ခ်က္ရင္းကၽြန္မဖခင္သခ်ၤာဆရာၾကီးႏွင့္သခ်ၤာပုစာၦမ်ားအေမးအေျဖေဆြးေႏြးက်ရင္းႏွင့္သခ်ၤာဘာသာရပ္အေပၚတြင္သာမန္ထက္ပုိ၍စိတ္၀င္စားလာျပီးေလ့လာလုိက္စားလုိစိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရပါသည္။ကၽြန္မ၏ၾကိဳးစားအားထုတ္မူေၾကာင့္ဂုဏ္ထူးတန္း၀င္ခဲ့ေသာအခါဆက္လက္၍မေလ်ာ့ေသာ၀ီရိယျဖင့္ထူးခၽြန္ေအာင္လုပ္မည္ဟုသႏၷဌာန္ခ်ခဲ့ပါသည္။
ကၽြန္မႏွင့္တကၠသိုလ္အတူတူတက္ခဲ့ၾကေသာကၽြန္မ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွာတခါတရံအေပၚယံေ၀ဖန္တတ္သူေက်ာင္းသားအမ်ားစုေၾကာင့္မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ခဲ့ၾကရပါသည္။ထုိသူမ်ားကကၽြန္မႏွင့္တဲြေသာသူငယ္ခ်င္းမ်းကုိကၽြန္မကိုေပါင္းျခင္းမွာသခ်ၤာဆရာၾကီးသမီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဟုတဲ့တုိးပင္ေျပာဆုိၾကေၾကာင္းကၽြန္မကိုျပန္တုိင္ၾကပါသည္။စေပါ့မလုိက္ခုိးမခ်ပဲရုိးသားေျဖာင့္မတ္ေသာစိတ္ျဖင့္စာေမးပဲြေအာင္ရန္ၾကိုးစားခဲ့ေသာကၽြန္မ၏သိကၡာကုိထုိစကားလုံးမ်ားကမည္သုိ႕မွ်ထိခိုက္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းကၽြန္မသာလွ်င္အသိဆုံးျဖစ္ပါသည္။
၁၉၉၆ႏွင့္၉၇ခုႏွစ္က်မ္းျပဳေက်ာင္းသူဘ၀တြင္တစ္ပတ္တစ္ရက္အတန္းတက္ခဲ့ရပါသည္။အပတ္တုိင္းAssignmentတင္ရပါသည္။M.Sc(thesis)defend(မဟာသိပၸံက်မ္းျပဳႏွဴတ္ေမးစာေမးပဲြ)အတြက္ျပင္ဆင္မူကုိတစ္ႏွစ္ခဲြခန္႕ေလ့လာမွတ္သားခဲ့ရပါသည္။Libraryရွိthesisမ်ားကုိရွာေဖြရင္းသခ်ၤာဘာသာရပ္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာစာအုပ္မ်ားကုိသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူတူဖတ္ရူခဲ့ၾကသည္မွာဖတ္လုိ႕ရွာလုိ႕ပဲမျပီးႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရပါသည္။ကၽြန္မထက္thesisေစာျပီးသြားသူေက်ာငး္သူတစ္ဦးကကၽြန္မကိုသခ်ၤာဆရာၾကီးသမီးျဖစ္၍အလြန္ကံေကာင္းေၾကာင္း၊thesisအတြက္မပူရေၾကာင္း၊စာအုပ္ေတြရွာရမွာလည္းမပင္ပန္းေၾကာင္း၊လြယ္လြယ္ကူကူျပီးမွာျဖစ္ေၾကာင္းေျပာဆုိေၾကာင္းကိုကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးကျပန္ေျပာပါသည္။
ThesisDefendထုိင္ရသည့္စာေမးပဲြ(သုိ႕မဟုတ္)လူေတြ႕စစ္ေဆးရမည့္အခ်ိန္အတြင္းမွာကၽြန္မ၏ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ၾကိဳးစားရမူမ်ားအေျဖေပၚမည္ျဖစ္သည့္အတြက္မည္သုိ႕ေသာေ၀ဖန္ေျပာဆုိမူမ်ားကုိမွကၽြန္မဂရုမစုိက္ခဲ့ပါ။အေၾကာင္းမွာကၽြန္မဖခင္သခ်ၤာဆရာၾကီးသည္ကၽြန္မDefendထုိင္သည့္ေန႕တြင္မည္သူမဆုိေလ့လာခြင့္ရရမည္ဟုဆုံးျဖတ္ထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းမ်ား၊သခ်ၤာဌာနမွဆရာဆရာမမ်ား၊ျပင္ပမွေလ့လာခ်င္သူမ်ားပါပါ၀င္နားေထာင္ၾကမည္ျဖစ္ရာစာစစ္အဖဲြ႕၏ေမးခြန္းမ်ားကုိကၽြန္မေျဖႏုိင္လွ်င္ကၽြန္မအရည္အခ်င္းကုိအာလုံးသိရမည္။မေျဖႏုိင္လွ်င္ပညာဥာဏ္အဆင့္မမီေသးဟုကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္နားလည္လက္ခံရမည္။
ဂုဏ္ထူးတန္းတက္ခဲ့စဥ္မဟာသိပၸံေနာက္ဆုံးႏွစ္တက္ခဲ့စဥ္ေတြမွာဂုဏ္ထူးေတြမရခဲ့ဘူးေသာကၽြန္မသည္ကၽြန္မျပဳစုေနေသာM.Sc(thesis)အတြက္မ်ားစြာစိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ပါသည္။thesisDefendတြင္ေမးသည့္ေမးခြန္းမ်ားကုိေကာင္းမြန္စြာေျဖႏုိင္လွ်င္Credit(သုိ႕မဟုတ္)Dပင္ရႏုိင္မည္ဟုလည္းက်ိန္းေသတြက္ထားခဲ့ပါသည္။ကၽြန္မအတြက္ယခုM.Scဘဲြ႕အတြက္Defendထုိင္ရမည့္အခ်ိန္သည္Creditတုိ႕Dတုိ႕ရရွိဖုိ႕အတြက္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏ေနာက္ဆုံးအခြင့္အေရးျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္မက်မ္းတင္ရမည့္ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မွာ၁၉၉၇ခုႏွစ္ေမလျဖစ္ပါသည္။ကၽြန္မသည္၁၉၉၇မတ္လတြင္thesisေရးသားမူျပီးျပတ္ခဲ့၍Defendလုပ္ဖုိ႕ျပင္ဆင္ခဲ့ရပါသည္။စာစစ္အဖဲြ႕၏ေမးခြန္းမ်ားမေမးမီနာရီ၀က္နွင့္အျပီးကၽြန္မ၏thesisအေၾကာင္းကုိေျပာရမည္ျဖစ္ပါသည္။သုိ႕မွသာေမးခြန္းမ်ားကုိေျဖဖို႕အတြက္အခ်ိန္ရမည္ဟုဆုိပါသည္။
ကၽြန္မသည္ဤေဆာင္းပါးကုိthesisDefendထုိင္ျပီးႏွစ္ရက္ခန္႕ၾကာမွဆက္ေရးႏုိင္ခဲ့ပါသည္။ကၽြန္မကုိစာစစ္အဖဲြ႕ကေမးေသာေမးခြန္းမ်ားကုိမေျဖႏုိ္င္ေသာေၾကာင့္မဟုတ္ပါ။ကၽြန္မThesisအေၾကာင္းရွင္းျပျပီးသည့္ေနာက္ဘာမွမေမးပဲျပန္လႊတ္လုိက္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္မနာရီ၀င္ခန္႕thesisအေၾကာင္းရွင္းျပျပီး၍စာစစ္အဖဲြ႕၏ေမးခြန္းမ်ားကုိေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိသည္။ExternalExaminer(ျပင္ပစာစစ္ဆရာ)ကကၽြန္မတြက္ထားေသာပုစာၦတစ္ပုဒ္၏ပုံတစ္ပုံအေၾကာင္းကုိစတင္ေဆြးေႏြးပါသည္။InternalExaminer(ဌာနတြင္းစာစစ္ဆရာ)ကTheoremသီအုိရမ္တစ္ခု၏အဆုိတစ္ခုကုိကၽြန္မဖခင္ႏွင့္ေဆြးေႏြးပါသည္။သခ်ၤာပါေမာကၡကကၽြန္မဖခင္ႏွင့္ကၽြန္မ၏Thesisအေၾကာင္းေျပာေသာအခါExternalႏွင့္InternalExaminerဆရာမ်ားကပါ၀င္ေရာက္ေျပာဆုိေနၾကပါသည္။ကၽြန္မကုိဘာတစ္ခုမွတုိက္ရုိက္မေမးၾကေသာအခါလာေလ့လာၾကသူဆရာဆရာမမ်ား၊သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊သခ်ၤာဆရာၾကီးသမီးရဲ႕ThesisDefendမုိ႕ပဲြၾကီးပဲြေကာင္းပဲဟုလာေရာက္ၾကည့္ရူၾကေသာသူမ်ားႏွင့္စာစစ္အဖဲြ႕၀င္မ်ား၏ေရွ႕တြင္ရပ္ေနရသည္မွာေၾကာင္တက္တက္ႏုိင္လွပါသည္။ကၽြန္မThesisအေၾကာင္းရွင္းျပျပီးခ်ိန္မွစတြက္လွ်င္ငါးမိႏွစ္ခန္႕ရွိပါျပီ။ကၽြန္မကုိယ္တုိင္အပင္ပန္းခံတြက္ခ်က္ေလ့လာထားရသည့္ကၽြန္မ၏Thesisကိုကၽြန္မႏွင့္တုိက္ရုိက္မေမးမျမန္းမေဆြးေႏြးျခင္းမွာကၽြန္မကုိအသိအမွတ္မျပဳသည့္သေဘာပဲဟုခံစားလုိုက္ရပါသည္။M.Scအဆင့္အထိေပးဆပ္ခဲ့ရေသာကၽြန္မ၏ၾကိဳးစားမူလု႕ံလ၀ီရိယကုိမည္သူမွ်သတိမထားမိၾကပါလားဟုနားလည္လုိက္ရပါသည္။
တျခားေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြThesisDefendထုိ္ၾကလွ်င္ေမးခြန္းေတြအနည္းႏွင့္အမ်ားအေမးခံရသည္မွာဓမၼတာျဖစ္ပါသည္။နည္းနည္းအေမးခံအစစ္ေဆးခံရေသာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏အဆင့္အတန္းေလာက္ပင္ကၽြန္မမရွိပါလားဟုခံစားရသည္။ကၽြန္မတစ္သက္လုံးစာေမးပဲြေတြမွာရုိးသားစြာၾကိဳးစာခဲ့ရသမွ်သည္ဤThesisစာေမးပဲြက်မွအလကားအေအာင္ေပးလုိက္သည့္ပုံစံမ်ဴးိျဖစ္သြားသည္မွာသိပ္သဘာ၀မက်သလုိကၽြန္မကိုယ္တုိင္လည္းလုံး၀လက္မခံႏုိင္ပါ။
ထုိအတြက္ကၽြန္မတစ္ခုခုေတာ့လုပ္သင့္သည္ဟုစဥ္းစားမိပါသည္။အနည္းဆုံးကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မM.Scဟူေသာအဆင့္ရွိသည္ဟုခံယူႏုိင္ဖို႕ျဖစ္ပါသည္။ယခုေတာ့ကၽြန္မM.ScThesisDefendျပီးျပီဟုလူေရွ႕သူေရွ႕သတၱိရွိရွိေျပာဖုိ႕လိပ္ျပာမသန္႕ႏုိင္ပါ။
ကၽြန္မသည္ExternalExaminerထံသြားေရာက္၍ကၽြန္မ၏ခံစားခ်က္ကုိတင္ျပ၍Thesisdefendျပန္စစ္ေပးပါရန္၊စာေမးပဲြျပန္စစ္ေပးရန္ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ExternalExaminer၏သေဘာတူခ်က္ျဖင့္ပါမာကၡထံခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခဲ့ျပန္ပါသည္။ပါေမာကၡကThesisDefendထပ္ထုိင္သည္ဆုိျခင္းမွာထုံးစံမရွိေၾကာင္း၊အကယ္၍ထပ္လုပ္ခ်င္လွ်င္Seminor(စာတမ္းဖတ္ပဲြ)လုပ္ခြင့္ရွိေၾကာင္းေျပာပါသည္။ပါေမာကၡ၏ခြင္ျပဳခ်က္ျဖင့္Seminorအတြက္ျပင္ဆင္ခဲ့ပါသည္။
ကၽြန္မDefendထုိင္ျပီးသည့္ေန႕ႏွစ္ပတ္အၾကာတြင္က်င္းပခဲ့ေသာSeminorေန႕တြင္ပေမာကၡ၊ExternalExamaner၊၊InternalExaminerတုိ႕မွအပလုပ္သားေကာလိပ္၊ေဒသ(၁)၊ေဒသ(၂)၊ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ပင္မ၊ဒဂုံတကၠသုိလ္မွဆရာဆရာမမ်ား၊ကၽြန္မ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားစုံစုံညီညီတက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။မနက္၁၀:၀၀နာရီမွစတင္ခဲ့သည့္ကၽြန္မ၏ThesisSeminorမွာေန႕လယ္၁၂:၃၀ဆယ့္ႏွစ္နာရီခဲြမွျပီးပါသည္။ကၽြန္မကုိစာအမ်ားဆုံးေမးသူမွာဂုဏ္ထူးေဆာင္ပါေမာကၡခ်ီးျမွင့္ခံရသူအျငိမ္းစားပါေမာကၡေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ကၽြန္မအတြက္ပညာလည္းတုိးပါသည္။ေလ့လာသူမ်ားလည္းေက်နပ္အားရစြာနားေထာင္ေလ့လာရပါသည္။Seminorျပီးေသာအခါတက္ေရာက္လာၾကသူဆရာအခ်ဴိ႕ကထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ေအာင္မွာပါဟုအားေပးစကားမ်ားေျပာၾကပါသည္။ေမးေသာေမးခြန္းမ်ားအားလုံးကုိကၽြန္မမေျဖႏုိင္ေသာလည္းကၽြန္မၾကိုးစားအားထုတ္ရသမွ်တုိ႕ကုိအမ်ားေရွ႕တြင္ေျပာၾကားခြင့္၊ေျဖၾကားခြင့္ရခဲ့၍ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ေက်နပ္ခဲ့မိပါသည္။ယေန႕ကၽြန္မM.Scအဆင့္အတန္းႏွင့္ထုိက္တန္ျပီဟုနားလည္ခံယူလုိက္မိပါေတာ့သည္။
အတန္းတစ္တန္းေအာင္ျမင္ခဲ့ျပီးလွ်င္ထုိစာက်က္ရသည့္အေတြ႕အၾကဳံ၊စာေမးပဲြေျဖရသည့္အေၾကာင္းေတြကုိျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ရသည္မွာေပွ်ာ္စရာလည္းေကာင္းသလုိဂုဏ္ယူစရာလည္းျဖစ္ပါသည္။ရုိးသားေျဖာင့္မတ္စြာၾကိဳးစားရျခင္း၏ရလဒ္ကုိအားက်ေစခ်င္ပါသည္။မည္သူမဆုိမိမိ၏မွန္ကန္ေသာၾကိဳးစားမူကုိျဖန္႕ေ၀ႏုိင္မွသာလွ်င္အနာဂတ္အတြက္စစ္မွန္ေသာလမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကုိတည္ေဆာက္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။

(ဆက္ပါဦးမည္။)