Saturday, December 22, 2012

Last Wish


  







ေနာက္ဆုံးဆုေတာင္း



ဂ်ဴနီယာ၀င္း ၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၃၊ ၂၀၁၂



သကၠရာဇ္၂၀၁၂က ကမာၻပ်က္မွာတဲ့လား။ဒါ တကယ္ပဲျဖစ္ပါေစလုိ႕ ငါဆုေတာင္းတယ္။



ငါ့ဆုေတာင္း ဘယ္သူမွနားလည္မွာ မဟုတ္ဘူး။ စဥ္းစားၾကည့္၊ ငါတုိ႕ကမာၻၾကီးက ရက္စက္တဲ့လူသားေတြနဲ႕ အာဏာရွင္ေတြ ၾကီးစိုးေနၾကတာ။ အကယ္၍မ်ား ၂၀၁၂မွာ ကမာၻၾကီး တကယ္ပ်က္ခဲ့ရင္ အဲသည္အာဏာရွင္ေတြအပါအ၀င္ အားလုံးအားလုံး ကမာၻပ်က္တဲ့အထဲ ပါသြားမွာ။ အျပစ္မရွိတဲ့ လူသားေတြလည္း ပါကုန္မွာေပါ့။ … အဲသည္လုိဆုိေတာ့ … င့ါကုိ ရူးေနျပီလုိ႕ ထင္ေနမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႕လည္း ငါတုိ႕ ေသသလုိ ေသၾကရမွာေလ။



ငါတုိ႔ကမာၻၾကီး တန္ခုိးအာဏာရွိသူေတြလက္ထဲ အသုံးခံပစၥည္းေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ ေရႊ၊ ေရနံ၊ သဘာ၀တြင္းထြက္ပစၥည္းေတြကုိ သူတုိ႕က ပုိက္ဆံအတြက္ အသုံးခ်ပစ္ၾကတယ္။ ငါတုိ႕ရဲ႕ လွပတဲ့ ေတာင္တန္းေတြ၊ စီးဆင္းေနတဲ့ျမစ္ေတြ၊ွ အဆုံးမရွိတဲ့ ပင္လယ္ေတြ၊ ၾကြယ္၀တဲ့ သစ္ေတာေတြ၊ ေပါမ်ားလွတဲ့ စုိက္ပ်ဴိးေရးုလုပ္ငန္းေတြ၊ သန္႕ရွင္းလတ္ဆတ္တဲ့ ေလထုေတြကုိ အခုဆုိရင္ သူတုိ႕က ေရတုိ ေရရွည္ စီမံကိန္းေတြ အေၾကာင္းျပျပီး သဘာ၀ကမာၻၾကီးကုိ ဖ်က္ဆီးပစ္ေနၾကျပီ။



ငါတုိ႔ရဲ့သဘာ၀အလွေတြဟာလည္း ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္တဲ့သူေတြလက္ထဲမွာ ညစ္ႏြမး္ကုန္ရျပီ။ “တန္ခိုးအာဏာသာ အမွန္” ဆုိတဲ့ ေၾကြးေက်ာ္သံကသာ ကမာၻကို လႊမ္းလို႕။



အကယ္၍မ်ား ကမာၻၾကီးပ်က္မွပဲ သည္လုိတန္ခုိးအာဏာတုိ႕၊ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္မူတုိ႔ကို ပ်က္ဆီးေစမယ္ဆုိရင္ျဖင့္… အုိ… ျမန္ျမန္သာ ပ်က္လုိက္စမ္းပါေတာ့။ ဒါက ကမာၻၾကီးက အသည္းနွလုံးကင္းမဲ့တဲ့လူသားေတြကုိ ေပးတဲ့အျပစ္ဒဏ္။



အဖုိးတန္တိရိစာၦန္ေတြလည္း မ်ဴိးတုံးလုမတတ္ကုိ တကယ့္ကုိ ျခိမ္းေခ်ာက္ခံေနရတဲ့ အေနအထား။ လူေတြရဲ႕ လက္ထဲ ပ်က္စီးသြားၾကရတာ။ ဒီလုိျပစ္မူေတြကုိ တားဆီးႏုိင္တဲ့ ဗီတုိဆုိတာလည္း မရွိ။ အျပစ္မဲ့လူသားေတြကလည္း ေသလုေမ်ာပါး၊ စိတ္ပူပန္မူမ်ားစြာနဲ႕ အာဏာရွင္ေတြခ်ိမ္းေျခာက္တာကိုု ခံေနလုိက္ရတာ။



သည္ေတာ့ ငါတုိ႔လည္း ကမာၻၾကီးရဲ့အျပစ္ေပးဒဏ္ကုိ အဲသည္လူယုတ္မာေတြနဲ႕အတူတူ အဆုံးသတ္လုိက္ၾကရေအာင္။



ေသဖုိ႕မ်ား မေၾကာက္လုိ္က္ပါနဲ႕၊ ငါတုိ႕က ေမ်ာ္လင့္ခ်က္အားလုံးဆံုးရႈံးျပီး ေသလူေတြ ျဖစ္ျပီးသားမုိ႕ပါ။ ဒီေသမိန္႔ဟာ အာဏာရွင္ေတြကုိ ႏုိင္တဲ့ ေနာက္ဆုံးေမ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲ ဆုိတာ ယုံၾကည္ရင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ေသပဲြ၀င္လုိက္ၾကရေအာင္။



အင္း … တစ္ခုေတာ့ ဆုေတာင္းလုိက္ပါရဲ႕။ ဒီကမာၻပ်က္တဲ့ေန႕ဟာ လူသားအားလုံး အယုတ္အလတ္အျမတ္မေရြး၊ အားလုံး အားလုံးကုိ တန္းတူရည္တူ ခံစားခြင့္ေပးတာ ျဖစ္ပါေစ။ မင္းတုိ႔အာဏာရွင္ေတြ ေနာက္တေန႔ မနက္ခင္းအလင္းေရာင္ကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႔ မျမင္ၾကရပါေစနဲ႔။      ။



(Junior Win ေရးသားေသာ The Last Wish ကုိ ကိုယ္တုိင္ဘာသာျပန္ထားသည္။)



http://juniorwin.blogspot.com

Tuesday, December 11, 2012

Under the Moonlit Night 2


လေရာင္သာတဲ့ လျပည့္ညေအာက္မွာ (၂)
ဂ်ဴနီယာ၀င္း
ဒီဇင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၂


“လေရာင္သာတဲ့ညျပည့္ညေအာက္မွာ ဘယ္သူက ကၽြန္မနဲ႕အတူ ကမာၻၾကီးကုိ အလင္းေတြ ထြန္းညွိေပးခ်င္ၾကပါသလဲ“။ ေဟာသည္ လျပည့္ညေအာက္မွာ ဖတ္ထားမိတဲ့ကဗ်ာတစ္စကုိ ျငီးလုိက္မိတယ္။

ဒီလျပည့္ညမွာ ေတာင္တန္းေတြဆီက ငုိေၾကြးသံေတြကုိ ၾကားတယ္။ ဒါေပမယ့္သည္လုိ လျပည့္ညသန္းေခါင္ယံမွာ ဘာေတြမ်ားျဖစ္ၾကမွာလဲ ဆုိတာကုိ မသိဘူး။ င့ါနွယ့္.. ကံေကာင္းတယ္လုိ႕ ေျပာရမွာလား … ေဟာသည္ေနာက္တေန႕မနက္ေစာေစာၾကီးမွာ ဘာေတြျဖစ္ၾကမွာလဲ ဆုိတာကုိ မသိလုိက္ဖူးေလ။

ေဟာသည္ ၀င္းပေနတဲ့ လျပည့္၀န္းၾကီးေအာက္မွာေပါ့ …. ေတာင္တန္းေတြဆီက ေအာ္ဟစ္သံေတြလား၊ ေသြးဆာေနတဲ့ မေကာင္းဆုိး၀ါး ေတြရဲ႕ ႏိုးထလာတဲ့အသံေတြလား …. အဲသည္လုိအျဖစ္ေတြနဲ႕ သည္လုိအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မက အိပ္လုိ႕ေကာင္းေနလုိက္တာ။ စိတ္မေကာင္းစရာအျဖစ္ေတြဟာ အဲသည္လျပည့္ညသန္းေခါင္ယံမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ျပီ။ ၀မ္းနည္းေၾကကဲြေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ မ်က္ႏွာသစ္၊ ညီးတြားသံေတြလႊမ္းေနတဲ့ ေလထုကိုရူရူိက္၊ နာၾကင္စြာငုိေၾကြးသံေတြကုိ ေသာတဆင္၊ အသည္းႏွလုံး ကဲြေၾကက်ေနတာကို ခံစား၊ ငါတုိ႕တုိင္းျပည္ၾကီးရဲ႕လျပည့္ညေအာက္က အျဖစ္ဆုိးကုိၾကားလုိက္ရျပီ။

သည္လုိေၾကာက္စရာအျဖစ္အပ်က္ကုိ ျမင္သိၾကားသိျပီးေတာ့ အသည္းနွလုံး မေၾကကဲြ၊ မတုန္လွဴပ္တဲ့သူ ရွိႏုိ္င္ပါ့မလား။ ဒါအိပ္မက္ မ်ားလား… ညက လသာေနတာကုိၾကည့္ရင္း မုိးခ်ဴပ္သြားတာ မွတ္မိေနတယ္။

ညျပည့္ည… တန္ေဆာင္တုိင္လျပည့္ေန႕… ဆုိတာတဲ့….. သံယာေတာ္မ်ားကုိ သကၤန္းေတာ္မ်ား ကပ္လွဴတဲ့ကာလ….. လွဴဖြယ္ပစၥည္းမ်ား ကပ္လွဴပ္ ရတဲ့ ကာလတဲ့…. ေမေမၾကီးေျပာေနက်စကား …. ဘဘၾကီးရဲ႕ ဆုံးမစကားသံေတြ ၾကားေနတယ္…..။

သည္ေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ျပီး ေရႊ၀ါေရာင္သကၤန္းေတာ္က အဲသည္မနက္ေစာေစာၾကီးမွာ ေၾကာက္ရႊ႕ံဖြယ္အျဖစ္ဆုိးနဲ႕ ၾကဳံၾကရမွာလဲ။ သည္လုိညျပည့္ညေအာက္မွာ ျဖစ္ခဲ့တာေတြကုိ မယုံႏုိင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ မ်က္ျမင္သက္ေသေတြက ေျပာတယ္၊ အဲဒါမနက္ေစာေစာၾကီးမွာ တကယ္ပဲ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သတဲ့။

ေၾသာ္… ၾကင္နာျခင္းကင္းမဲ့တဲ့ သည္ကမာၻၾကီးကုိ ထားရစ္ကာ ထြက္ခြာသြားၾကတဲ့ ကၽြန္မအဘုိးအဘြားမ်ားအတြက္ သည္လုိလသာသာ ေအာက္က တုန္လွဴပ္ဖြယ္အျဖစ္ဆုိးကုိ မေတြ႕မျမင္သြားရေလျခင္းလုိ႕ ၾကံဖန္ျပီး ၀မး္သာမိပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ သည္လုိလသာသာ ေအာက္မွာ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့အိပ္မက္ဆုိးကုိ ၾကဳံေတြ႕ခဲ့သူမ်ားအတြက္ေတာ့ ပုံမွန္အေျခအေနေရာက္ဖုိ႕ အခ်ိန္ေတြယူၾကရေပလိမ့္ဦးမယ္။ အခုထိ နာၾကင္ခံစားေနရဆဲသူတုိ႕ေတြကို ဘယ္လုိႏွစ္သိမ့္ရမွန္းလည္း မသိ။ သို႕ေသာ္လည္း ေဟာသည္ခ်ေရးလုိက္မိတဲ့ ၀မ္းနည္းစာနာမိတဲ့ စကားလုံးမ်ားဟာ ကၽြန္မအဘုိးအဘြားမ်ားရဲ႕ နွလုံးသားေတြက ထြက္ေပၚလာတာမ်ားျဖစ္တယ္ ဆုိတာကုိေတာ့ မွတ္တမ္းတင္ခ်င္တယ္။

(Junior Win ေရးသားထားေသာ Under The Moon Lit Night 2 ကုိကုိယ္တုိင္ဘာသာျပန္ထားသည္။)

Friday, December 7, 2012

Book Review – Science in Action


Book Review – Science in Action
စာအုပ္အမည္ - လက္ေတြ႕သိပၸံ
ဘာသာျပန္သူ - ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း တကၠသိုလ္ေရႊရီ၀င္း
မူရင္းစာအုပ္အမည ္- Science in Action  (Rolin Kerrok)
ထုတ္ေ၀သူ - စိတ္ကူးခ်ဴိခ်ဴိစာေပ
စာမ်က္နွာ - ၇၆
ေအာက္တုိဘာလ ၂၀၁၂
အုပ္ေရ ၅၀၀
ေရာင္းေစ်း -  ၂၀၀၀က်ပ္
အခန္းေပါင္း - ၂၆ ခန္း

သိပၸံနည္းပညာဆုိင္ရာမ်ား၊ ကရိယာမ်ား၊ စက္ရုံအလုပ္ရုံ၊လက္နက္၊ပုံနွိတ္မူ၊ေဆာက္လုပ္ေ၇း၊ေရကာတာဆည္မ်ား၊သယ္ယူပုိ႕ေဆာင္ေရး၊စက္ဘီးေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္၊ကားရတားေလယ်ဥ္၊သေဘာၤ၊ေရဒါဆုိနာစက္တလုိက္၊အာကာသစသည္ျဖင့္သိပၸံနွင့္ပတ္သက္ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကုိသူ႕အခန္းႏွင့္သူရွင္းလင္းေပးထားသည္ကုိေတြ႕ရသည္။ေရွးေရွးတုန္းကဘီစီ၃၅၀၀ကေနစလုိ႕ယခုေခတ္တုိင္တေျဖးေျဖးတုိးတက္လာေသာသိပၸံ၊ကရိယာတန္ဆာပလာေတြကလည္းယေန႕ေခတ္စက္ကရိယာကေနဓာတုပစၥည္းမ်ားတုိင္တုိးတက္ေနေသာပစၥညး္မ်ား၊လယ္ယာစုိက္ပ်ဴးိမူမွာေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ားထြန္ယက္စုိက္ပ်ဴိးနညး္မ်ား၊ပုံနွိတ္မူအခန္းကမဂၢဇင္းပုံနွိတ္စာလုံးမ်ားျပဳလုပ္ပုံ၊ကြန္ျပဴတာနဲ႕ထိမ္းခ်ဴပ္ထားတဲ့ႏွဴကလီယားဒုံးက်ဥ္မ်ားစသည္ျဖင့္ရထားကားသေဘၤာတည္ေဆာက္ပုံမ်ားကုိသိပၸံရူဴေထာင့္ကေနအေသးစိတ္နည္းပါးရွင္းလင္းထားပါသည္။အခန္းမ်ားသည္သူ႕ေခါင္းစဥ္နွင့္အတူေဆးေရာင္စုံရုပ္ပုံမ်ားျဖင့္ေဖာ္ျပထားရာဖတ္ခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။
ယေန႕ေခတ္လမ္းတံတားျမစ္ကူးတံတားလုိဏ္ေခါင္းပိုက္လုိင္းဆည္မ်ားတည္ေဆာက္မူလုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္းေတြ႕ၾကရသည္။နုိင္ငံတကာကနံမယ္ေက်ာ္တံတားမ်ားကိုလည္းပုံမ်ားနွင့္တကြဖတ္ရူၾကရမည္။စီးေနတဲ့ေရကုိတားျပီးေဆာက္လုပ္ေသာေရကာတာတံမံမ်ား၏အက်ဴိးအျပစ္မ်ားကုိေတြ႕ရမည္။ပတ္၀န္းက်င္ကုိထိခုိ္က္ပုံမ်ားကုိလည္းရွင္းလင္းထားတာေတြပါသည္။ထုိ႕အျပင္လမ္းစေဖာက္မယ္ဆုိရင္ျဖင့္မလုပ္ခင္မွာသင့္ေတာ္တဲ့လမ္းေၾကာင္းကုိေရြးခ်ယ္ျခင္း၊အုပ္ခ်ဴပ္တဲ့အစုိးရနဲ႕ေနထုိင္တဲ့လူနဲ႕ပတ္၀န္းက်င္အေျခအေနအားလုံးကိုသေဘာတူညီမူလုိေၾကာင္းစသည္ျဖင့္ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားလည္းပါ၀င္သည္။ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားစည္းကမး္တက်ေမာင္းနွင္မူမ်ား၊ကုန္းလမ္းေရလမ္းခရီးမ်ားအေၾကာင္း၊ေျမေအာက္လမ္းမ်ားအေၾကာင္းအျပင္ေလယ်ာဥ္ပ်ံမ်ားေမာင္းနွင္မူမ်ား၊အဓိပၸါယ္မ်ားကုိအဂၤလိပ္စာစာလုံးမ်ားရွင္းျပခ်က္မ်ားပါ၀င္ပါသည္။ေနာက္ဆုံးမွာေ၀ါဟာရရွင္းလင္းခ်က္မ်ားပါ၀င္သျဖင့္အေရးၾကီးေသာအဂၤလိပ္စာလုံးမ်ားကုိအလြယ္တကူက်က္မွတ္ႏုိင္ပါသည္။

သိပၸံပညာဆုိတာတကယ္တန္းေလ့လာၾကည့္မွအေသးစိတ္ေလ့လာၾကည့္မွနားလည္သေဘာေပါက္ကာခံစားနားလည္ႏုိင္ပါသည္။ထို႕အျပင္ေလးေလးနက္နက္ေလ့လာလုိသူမ်ားအတြက္္္္သည္စာအုပ္ပါးေလးကအက်ဴးိရွိေစပါလိမ့္မည္။အျပင္းေျပဖတ္ဖုိ႕ထက္ဖတ္လုိက္ရင္းနဲ႕ေလးနက္ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကုိေတြ႕ရွိၾကပါလိမ့္မည္။ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့သည္လုိစာအုပ္မ်ဴိးကုိလွန္ေလွာကာအေပ်ာ္ဖတ္ခဲ့ၾကတာကိုမွတ္မိေနပါသည္။ၾကီးလာေတာ့ျပန္စဥ္းစားရင္နည္းနည္းေတာ့ေရးေတးေတးေပၚလာပါသည္။အဲသည္လုိေပၚတာေလာက္ကေလးကုိကအက်ဴိးအမ်ားၾကီးရွိပါလားဆုိတာၾကီးလာရင္သေဘာေပါက္လာရပါသည္။ဒါသူတုိ႕တုိင္းျပည္မွာဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးေတြအတြက္သီးသန္႕ေရးသားထားတာျဖစ္ပါသည္။သည္အရြယ္ေတြကလူၾကီးျဖစ္လာေတာ့အသုံးခ်တတ္လာမွာျဖစ္ပါသည္။အသိပညာမ်ားသည္လုိနွင့္စုေဆာင္းယူသြားရတာပဲမဟုတ္ပါလား။


Thursday, November 29, 2012

လေရာင္သာတဲ့ လျပည့္ညေအာက္မွာ



လေရာင္သာတဲ့ လျပည့္ညေအာက္မွာ
ဂ်ဴနီယာ၀င္း
၂၈ရက္ နုိ၀င္ဘာလဟာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တစ္ေန႔ အျဖစ္
ျမန္မာျပကၡဒိန္မွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒါ မီးထြန္းပဲြေတာ္လလုိ႔လည္း ေခၚပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ့ျခံထဲမွာ
ဖေယာင္းတုိင္ေတြ၊ ေရာင္စုံမီးသီးေလးေတြနဲ႔ လရဲ့ အလင္းေရာင္ကုိ ပုိျပီး ေတာက္ပသြားေအာင္
ထြန္းညွိထားပါတယ္။
“လေရာင္သာတဲ့တညမွာ ဘယ္သူက ကၽြန္မနဲ႔ အတူ ကမာၻၾကီးကုိ အလင္းေတြ
ထြန္းညွိခ်င္ၾကပါသလဲ”၊ အခုနေလးတင္က ဖတ္ထားတဲ့ကဗ်ာတပိုင္းတစကုိ ညီးမိတယ္။ ကၽြန္မရဲ့
ငယ္ဘ၀ကို သတိရတယ္။ ဘယ္အိမ္ကမွ မီးထြန္းရတဲ့ညေတြကုိ မီးမထြန္းဘဲ ေက်ာ္သြားတာ မရွိပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ တခ်ဴိ႔က မီးထြန္းဖုိ႔ ေမ့ေနၾကေလရဲ့။
ဆုိေတာ့ အခုကမာၻၾကီးတည္ရွိေနတာကုိ ေမ့သြားၾကလို႔မ်ားလား။
သုိ႕ေသာ္ ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕လမင္းၾကီးက သူမရဲ႕အလင္းေရာင္နဲ႔
ကမာၻၾကီးကုိ အလင္းေရာင္ေပးထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္မ်ား လူေတြ မီးထြန္းဖုိ႕ ေမ့သြားၾကတာမ်ားလား။
ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ကမာၻၾကီးက လရဲ့အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ေတာက္ပေနတာကုိး။ သူမရဲ႕အလင္းက
ကမာၻၾကီးတစ္ခုလုံးကုိ အရိပ္ေတာင္မရေအာင္ ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္မွာလုိပဲ လင္းလက္ေနတယ္။
လျပည့္မွာ မီးထြန္းဖုိ႕ေမ့ေနေသာလည္း လရဲ႕ေတာက္ပလင္းလက္တဲ့ အလင္းတန္းေတြက ကမာၻၾကီးကို
ထိန္သြားေအာင္ အလင္းဓါတ္ေတြေပးေနပါတယ္။
ဘယ္သူမွ လျပည့္ညမွာ ပုန္းခုိေနလုိ႕ မရပါဘူး။ သည္လုိ
လွပတဲ့လမင္းၾကီးကုိ ေတြ႕ရတာ ကၽြန္မ၀မ္းသာၾကည္ႏူးမိပါတယ္။ မိခင္လမင္းၾကီးေရ… ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕
အလုပ္ေတြသိပ္မ်ားတဲ့ သည္ျမိဳ႕ သည္ရြာ ခရီးဆက္ေနရေသာ္လည္းပဲ၊ ၀မ္းနည္းငိုေၾကြးေနတဲ့
ေတာင္တန္းေတြရဲ႕ ေအာ္သံေတြကုိ ၾကားေနရေသာလည္းပဲ၊ ေနလုံးၾကီးထြက္လာတာကုိ ျမင္ရတာေလးကုိပဲ
ၾကည့္ျပီး ၀မ္းသာေနရမွာလား။ အလင္းတန္းေတြနဲ႕ေတာက္ပေနတာကိုပဲ ၾကည့္ျပီး ၾကည္ႏူးေနရမွာလား။
ေကာက္ရိတ္သိမ္းၾက ပ်ဴိးၾကဲၾကတဲ့ ရာသီပဲြေတြကုိၾကည့္ေနရတာကိုပဲ ေပ်ာ္ရြင္ေၾကနပ္ ေနရမွာလား။
ေဟာဒီ မုန္းတီးမူတုိ႕၊ အာဏာရွင္ေတြ ႏွိပ္စက္တာတုိ႕၊
ေၾကာက္ရြ႕ံမူတုိ႕ေတြက လူသားေတြရဲ႕ နွလုံးသားမွာ အျမဲတန္းအျမစ္တြယ္ေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ဘူး
ဆုိတာကေရာ တကယ္ပဲလား။ ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြ ျမန္ျမန္ပဲ ေျခာက္ခမ္းျပီး အလုပ္ေတြသိပ္ရူပ္ေနတဲ့ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕စိတ္ထဲကုိ
ဖေယာင္းတုိင္ေလးနဲ႕ လျပည့္ညကုိ ထြန္းညွိဖုိ႕ သတိေပးလုိက္ပါဦးေလ။ ေဟာသည္လုိခ်ဴိျမိန္တဲ့စာလုံးေတြနဲ႕
ကမာၻၾကီးကို ေမ်ာ္လင့္ခ်က္အလင္းေရာင္ေလးေပးျပီး ႏုိက္တင္းေဂးရဲ႕ ႏွဴတ္ဖ်ားမွာ ေတးသီးခ်င္းအျဖစ္
သီေၾကြးရင္း ေဟာသည္ကမာၻမွာ အားလုံး ရန္သူမ်ား ကင္းဖုိ႕ဆုေတာင္းကာ လမင္းၾကီးကလည္း ကၽြန္မတုိ႕ဘက္က
တသက္လုံး ထြန္းလင္းေတာက္ပ ေပးေနပါေစသတည္း။
(Junior Win ေရးသားထားတဲ့Under The Moon Lit Night
ကုိကိုယ္တုိင္ဘာသာျပန္ထားသည္။)




Saturday, August 25, 2012

ဘဘဦးၾကည္ေမာင္ကြယ္လြန္ျခင္း၈ႏွစ္ျပည့္အခန္းအနားအမွတ္တရပဲြအေၾကာင္း

ဂ်ဴနီယာ၀င္း၊ ၾသဂုတ္ ၂၂၊ ၂၀၁၂
ကၽြန္မတုိ႕မိသားစုက ဘဘဦးၾကည္ေမာင္မိသားစုနဲ႕ အလြန္ရင္းနွီးပါတယ္။ အဲသည္အမွတ္တရပဲြဖိတ္စာ ၃ ေစာင္ေတာင္ ရပါတယ္။ ကၽြန္မေဖေဖကလည္း အစီအစဥ္မွာစကားေျပာရမွာဆုိေတာ့ လုိက္နားေထာင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ပဲြေလးတစ္ခုအေၾကာင္းေပါ့။
အစီအစဥ္က၆ခုရွိပါတယ္
အစီအစဥ္စတင္ေၾကာင္းေၾကညာျခင္း၊ ႏွစ္ပတ္လည္ပဲြမ်ားက်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းမ်ားအေၾကာင္း ရွင္းလင္းတင္ျပျခင္း၊ ဦးၾကည္ေမာင္ကုိယ္ေရးရာဇ၀င္အက်ဥ္း ကုိဖတ္ျပျခင္း (မခင္မိမိခုိင္)၊ အမွတ္တရစာဖတ္ၾကားျခင္းနဲ႕ အမွတ္တရစကားမ်ားေျပာၾကားျခင္းမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာၾကီးဒဂုန္တာရာအမွတ္တရစာကုိ ဆရာျပည္ေသြးႏုိင္ဖတ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ဦးတင္ဦး၊ ဦး၀င္းတင္၊ ေဒါက္တာေအာင္ခင္ဆင့္၊ ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း၊ ဦးျမတ္သိန္း (ခ)ေပၚလ္နဲ႕ ေနာက္ဆုံးဦးေဇာ္ရမ္းက ေျပာၾကပါတယ္။
အစီအစဥ္ ၅ကေတာ့ ခုနကတက္ေျပာသြားသူေတြအစီအစဥ္က်င္းပရာမွာ ကူညီသူေတြနဲ႕ တုိ႕ရုိးရာစားေသာက္ဆုိင္ကုိ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာတယ္။ ေနာက္ဆုံး အစီအစဥ္ကေတာ့ျပီးဆုံးေၾကာင္း ေၾကျငာပါတယ္။
လာတဲ့ပရိသတ္ေတြကုိ အမွတ္တရစာမ်ားကုိ အ၀င္၀မွာေရးခုိင္းတာနဲ႕ ကၽြန္မလည္းစိတ္ထဲရွိတာေလး ေကာက္ေရးေပးလုိ္က္ျဖစ္တယ္။ ပရိသတ္မ်ားကုိ အစီအစဥ္မစတင္ခင္မွာ အစီအစဥ္စာရြက္ေတြ ေ၀တယ္။ ေဒါက္တာေအာင္ခင္ဆင့္က သူေရးထားတဲ့ “တကၠသို္လ္ရိပ္သာလမ္းမွ ကၽြန္ေတာ့အမ်ဴိးသားေရးစိတ္ဓါတ္” ဆုိတဲ့မိတၱဴစာရြက္ေတြကုိ ေ၀ေပးတယ္။ တက္ေရာက္သူမ်ား ေထာင္ခ်ီျပီးရွိလိမ့္မယ္။ ခုံမ်ားအျပည့္ပဲ။ ခန္းမက ေတာ္ေတာ္က်ယ္တယ္။ အျပင္မွာေတာ့ မိုးကေတာ္ေတာ္ရြာေနတယ္။ ဘဘဦးၾကည္ေမာင္ဓါတ္ပုံမ်ားနဲ႕ ဘဘရဲ႕အမွတ္တရစာမ်ားကုိ အေပါက္၀နားမွာရယ္၊ ေရွ႕နားမွာရယ္ ေထာင္ထားေပးတယ္။
အမွတ္တရစကားမ်ားအေၾကာင္း
အရင္ဆုံးဆရာျပည္ေသြးႏုိင္က ဆရာၾကီးဒဂုန္တာရာရဲ႕ အမွတ္တရစကားကဗ်ာကုိ ဖတ္ပါတယ္။ ဒဂုန္တာရာရဲ႕စကားသံမ်ားကို တုိက္ရုိက္နားဆင္လုိက္ရသလုိပါပဲ။ ဘဘဦးၾကည္ေမာင္နဲ႕ အလြန္ရင္းႏွီးတဲ့ အႏုပညာမိတ္ေဆြရင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္၊ ငယ္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တယ္။ ဦးၾကည္ေမာင္က တပ္ထဲ ၀င္သြားေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕အႏုပညာကေတာ့ ေပ်ာက္မသြားဘူး။ … အစရွိတဲ့ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးတဲ့စာသားမ်ား ကုိၾကားရတာ ၾကက္ေသြးေမြးညွင္းေတာင္ ထမိပါရဲ႕။
ဘဘဦးတင္ဦးေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ ဘဘကုိဦးၾကည္ေမာင္က အဂၤလိပ္စာသင္ေပးခဲ့တာေတြနဲ႕ ဦးၾကည္ေမာင္က စီနီယာအျဖစ္နဲ႕ တပ္ထဲမွာ ခင္မင္သိကၽြမ္းခဲ့ရပုံေတြ နားေထာင္လုိက္ရတယ္။ ဒါေတြဟာ သိပ္ကုိ အမွတ္ရစရာေကာင္းတဲ့ ေရွးေဟာင္ေနွာင္းျဖစ္ေတြပါပဲ။
ဘဘဦး၀င္းတင္က အေပၚ၀စ္စကုပ္ရုိးရာအက်ီကုိ အေပၚက ထပ္၀တ္ထားတာ အျမင္ဆန္းတာေပါ့။ ဘဘဦး၀င္းတင္ကေတာ့ သူကဘဘဦးၾကည္ေမာင္ကို မသိပါဘူး … တဲ့။ မသိဘူးဆုိတာဟာ လုံး၀မသိတဲ့သေဘာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘဘဦးၾကည္ေမာင္ကုိ ေကာင္းေကာင္းၾကီးသိတာေပါ့။ လူခ်င္းမသိတာကုိ ေျပာတဲ့အေၾကာင္းေတြေျပာရင္း သမိုင္း၀င္အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ ျပန္လည္သတိတရေျပာသြားပါတယ္။
ေနာက္ ေဒါက္တာေအာင္ခင္ဆင့္ ေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ ဘဘဦးၾကည္ေမာင္လုိ ပုဂၢိလ္ၾကီးက သူ႕ကို ခင္ခင္မင္္္မင္ လာေရာက္ႏွဴတ္ဆက္ခဲ့တဲ့ ဂုဏ္ယူဖြယ္အမွတ္တရအျဖစ္မ်ား၊ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားသပိတ္ အေၾကာင္းမ်ားကုိ ေျပာျပသြားပါတယ္။ ေက်ာင္းသားသပိတ္အေၾကာင္းကေတာ့ ကၽြန္မမွတ္မိသေလာက္ေျပာရရင္ ဘဘဦးတင္ဦးနဲ႕ ဦး၀င္းတင္တုိ႕ ေျပာတဲ့အထဲမွာလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မေဖေဖ ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္းေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ အမွတ္တရအျဖစ္ဆုံး ၂ ခ်က္ပါပါတယ္။ တစ္ခ်က္က ေဖေဖ့အေနဲ႕ သတ္မွတ္တဲ့လူငယ္ေတြဆုိတာ အသက္၆၀မျပည့္ေသးသူေတြျဖစ္တယ္။ အခုရည္ညႊန္းတဲ့ အဲသည္ အသက္၆၀မျပည့္ေသးတဲ့လူငယ္ေတြကုိ ဦးၾကည္ေမာင္ထားခဲ့တဲ့ပညာအေမြကုိ ဘယ္လုိဆက္ခံရမလဲ ဆုိတာေျပာတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ေျပာသင့္မေျပာသင့္ ဆင္ျခင္ရင္းနဲ႕ အခုေတာ့ေျပာေတာ့မယ္လုိ႕ အစခ်ီကာ အဲသည္အသက္၆၀မျပည့္ေသးတဲ့လူငယ္ေတြဟာ "အခု ၃ႏွစ္" ဘာမွမလုပ္ဘဲ စာကိုပဲဖတ္ၾကပါ။ စာၾကည့္တုိက္ေတြကုိ သြားပါ။ စာအုပ္ေတြကုိ ရွာေဖြဖတ္ပါလုိ႕ ေျပာသြားပါတယ္။
ေနာက္ဦးျမတ္သိန္း(ခ)ေပၚလ္က ေဖေဖေျပာသြားတဲ့ စာဖတ္ဖုိ႕အခ်က္ကုိ သူအလြန္သေဘာက်လုိ႕ ေက်းဇူးတင္ေထာက္ခံေၾကာင္း ေျပာတယ္။ ဘဘဦးၾကည္ေမာင္ကလည္း စာဖတ္ဖို႕ တုိက္တြန္းထားတယ္။ ဘာစာအုပ္ဖတ္ရမလဲ ေမးေတာ့ ဘဘက စာပဲ … ဘာဖတ္ဖတ္၊ ဖတ္ရင္ေတာ္ျပီ စသျဖင့္ ေျပာသြားေၾကာင္းမ်ားကုိ အမွတ္ရျပန္ေျပာပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး ဦးေဇာ္္ရမ္းကေတာ့ ဘဘဦးၾကည္ေမာင္ထားခဲ့တဲ့စကားမ်ား၊ မိန္႕ခြန္းမ်ား၊ ေကာက္နွဴတ္ခ်က္မ်ားကို အားပါးတရနဲ႕ တင္ဆက္သြားတာကို နားဆင္လုိက္ရပါတယ္။
ၾကားျဖတ္အစီအစဥ္မ်ား
အစီအစဥ္စာရြက္ထဲမွာမပါတဲ့ အစီအစဥ္ေတြ၀င္လာတယ္။
တစ္ခုကေတာ ့ဘဘဦးၾကည္ေမာင္အေၾကာင္း အမွတ္တရေျပာတဲ့အထဲက ဒဂုန္တာရာရဲ႕စာသားမ်ာထဲမွာ ဦးၾကည္ေမာင္က အႏုပညာသမားျဖစ္တယ္ဆုိတာ ပါတယ္။ အဲသည္မွာ အစီအစဥ္ေၾကျငာသူက ဒါကုိ အခုလုိျဖည့္ျပီးေျပာတယ္။
"ဟုတ္တယ္။ ဦးၾကည္ေမာင္က အႏုပညာသမား ဘယ္ေလာက္ဟုတ္သလဲ ဆုိရင္ မၾကာခင္ ဗမာျပည္ျပန္လာေတာ့မယ့္ အဆုိေတာ္မာမာေအးဟာ ဦးၾကည္ေမာင္တပည့္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႕ ေဒၚမာမာေအးရဲ႕ “ေျပာျပစရာေတြတပုံၾကီးရွိေသးတယ္“ အခန္းဆက္ေဆာင္းပါးမ်ားကုိ "မုိးမခ" မွာဖတ္ၾကပါလုိ႕ ေၾကျငာသြားပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အစီအစဥ္ ၄ မွာ ဘဘဦး၀င္းတင္ေျပာအျပီးမွာ မင္းကုိနုိင္မွ ဘဘဦးၾကည္ေမာင္အမွတ္တရစကားမ်ား လာေရာက္ေျပာသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပီးတဲ့ေနာက္မွာမွ အစီအစဥ္အတုိင္း ေဒါက္တာေအာင္ခင္ဆင့္၊ ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း၊ ဦးျမင့္သိန္း(ခ)ေပၚလ္နဲ႕ ဦးေဇာ္ရမ္းတုိ႕စကားမ်ား ဆက္လက္နားဆင္ၾကရပါတယ္။
အစီအစဥ္အျပီး
အစီအစဥ္က ၉ နာရီခဲြေလာက္မွ စျဖစ္ပါတယ္။ ၁၁နာရီခဲြေက်ာ္ေလာက္ ျပီးတယ္။ ဘဘဦးတင္ဦးက အစီအစဥ္ျပီးလုိ႕ စားေသာက္တဲ့အစီအစဥ္အထိ မေနဘဲ ျပန္သြားတာေၾကာင့္ မနွူတ္ဆက္လုိက္ရဘူး။ အခုလုိ က်န္းက်န္းမာမာျမင္ေတြ႕ခဲ့ရလုိ႕၀မ္းသာမိပါတယ္။
ပဲြျပီးေတာ့ လူေတြထၾက ႏွဴတ္ဆက္ၾကရင္းနဲ႕ တစ္ေယာက္က သူ႕မိတ္ေဆြကုိလွမ္းျပီး လက္ဆဲြႏွဴတ္ဆက္ရင္း
“ခင္ဗ်ား အသက္၆၀ မေက်ာ္ေသးဖူး မဟုတ္လား။ လူငယ္ပဲ။ စာဖတ္ရမယ္“
လုိ႔ျပဳံးျပီးေျပာေနၾကတာ ၾကားလုိက္တယ္။ အင္း…. အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ေဖေဖ့ကိုျပန္ေျပာရဦးမယ္လုိ႕။ အားလုံးျပီးေတာ့ အေကၽြးအေမြးနဲ႕ ဧည့္ခံတယ္။ ပဲနဲ႕ခ်က္ထားတဲ့ထမင္းနဲ႕ ၾကက္သားဟင္း၊ ဟင္းခ်ဴိရယ္၊ အသီးအႏွံမ်ားနဲ႕ ေကာ္ဖီတုိက္ပါတယ္။ ေရေႏြးၾကမ္းလည္း ေသာက္လုိ႕ေကာင္းတယ္။ ကၽြန္မကဗိုက္ဆာေနတာ ၾကာျပီဆုိေတာ့ အားပါးတရစားေကာင္းေကာင္းနဲ႕ စားလုိက္တာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ အန္တီၾကည့္ကိုနွဴတ္ဆက္ျပီး ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။ အန္တီၾကည္က သူ႕သမီးနဲ႕ အတူတူလာၾကတာ။ အန္တီကပိန္သြားေပမယ့္ အရမ္းေနေကာင္းတယ္။ ကၽြန္မကုိေကာင္းေကာင္းမွတ္မိတယ္။ နားကသိပ္မၾကားဖူးလုိ႕ ဆုိေပမယ့္ ကၽြန္မေမးတာေတြ ခ်က္ခ်င္း ေကာင္းေကာင္းျပန္ေျဖႏုိင္တာပဲ။

Thursday, August 2, 2012

Book Advertisement – Dr Khin Maung Win


စာအုပ္အမည္ - ေလ့လာစရာသခ်ၤာ A to Z
ေရးသူ - ဘာသာျပန္ - ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း
မူရင္း - Oxford Children A to Z (David Glover)
ဖြင့္ဆုိခ်က္ - အေျခခံအဆင့္သခ်ၤာပညာကုိသခ်ၤာေ၀ါဟာရမ်ားျဖင့္ခ်ဥ္းကပ္သင္ျပျခင္း
စိတ္ကူးခ်ဴိခ်ဴိ
၂၀၁၂ ဇူလုိင္လ
အုပ္ေ၇- ၅၀၀
တန္ဖုိး - ၁၅၀၀ က်ပ္
စာမ်က္နွာ - ၆၂
စာအုပ္အရြယ္အစား -  ၁၂.၅ စင္တီ x ၁၈.၅ စင္တီ (ဆုိက္ၾကီး)
မူလတန္းအဆင့္သခ်ၤာေ၀ါဟာရမ်ားကိုအဂၤလိပ္အကၡရာABCအလုိက္စီကာရွင္းျပထားသည္။ဥပမာAအစတြင္abacusေပသီးဟူ၍ရွင္းျပထားသည္။တရုပ္ေပသီး၏အေၾကာင္းကုိအက်ဥ္းစာေၾကာင္းအနည္းငယ္မွ်ျဖင့္ေရးသားထားသည္။ထုိ႕ျပင္သူနဲ႕သက္ဆုိင္ေသာရုပ္ပုံမ်ားကုိေရာင္စုံမ်ားျဖင့္ေဖာ္ျပထားရာစုိေျပလွပေသာစာအုပ္ေလးျဖစ္သည္။သခ်ာၤအသုံးမ်ားျဖစ္ေသာInteger,Intersection,Isosceles,quadrant,Pythagoras,random,timeအစရွိေသာစကားလုံးမ်ားကုိရုပ္ပုံမ်ားနွင့္အတူရွင္းလင္းထားသည္။ထုိ႕ျပင္သခ်ၤာနဲ႕မဆုိင္ဘူးဟုထင္ထားရေသာmap,date,day,face,positionတုိ႕ကုိသခ်ာၤသေဘာတရားအရရွင္းျပထားပါသည္။အလြယ္တကူသိထားသည္ဟူထင္ထားရေသာdiagonal(ေထာင့္ျဖတ္မ်ဥ္း)ကုိပင္စစ္တုရင္ကစားကြက္ျဖင့္ရွင္းထားရာသခ်ာၤသေဘာတရား၏ေလးနက္မူကုိေတြ႕ရသည္။
သခ်ၤာကုိအထင္ၾကီးသူနည္းပါသည္။ကၽြန္မမာစတာေက်ာင္းသူဘ၀တုန္းကပရုိက္ဗိတ္ေက်ာင္းတစ္ခုမွာသခ်ာၤဘာသာရပ္ကုိ၀င္သင္ျပေနသူေဆးေက်ာင္းသူတစ္ဦးေျပာတာကုိအခုလုိၾကားဖူးသည္။သူကသခ်ာၤဆရာမရွိလည္းသူ၀င္သင္လုိက္တာပဲလြယ္ပါတယ္ဟုေျပာပါသည္။ကၽြန္မစိတ္ထဲတြင္ကၽြန္မအလြန္အထင္ၾကီးတေလးတစားျဖင့္မာစတာတက္သင္ယူေနရေသာဘာသာရပ္ကုိယခုလုိလက္လြတ္စပယ္ေျပာတာကုိအလြန္ခံရခက္ပါသည္။မူလတန္းလည္းမူလတန္းအေလ်ာက္၊အလယ္တန္းလည္းအလယ္တန္းအေလ်ာက္အေျခခံသခ်ာၤသည္အလြန္နက္နဲလွပါသည္။သခ်ာၤကုိဘယ္သူပဲသင္သင္ရတာပဲဆုိေသာကိစၥသည္သာမန္အားျဖင့္ဘာမွမျဖစ္ေသာလည္းဘာသာရပ္တစ္ခုအေနနွင့္အခုလုိေျပာသည္မွာသခ်ာၤဘာသာကုိဘာသာရပ္တစ္ခုဟုသက္မွတ္ထားတာမ်ဴိးမရွိဟုဆုိလုိတာျဖစ္ပါသည္။
မူလတန္းအလယ္တန္းအထက္တန္းသခ်ာၤသေဘာတရားမ်ားသည္အလြန္နက္နဲလွတာကုိကၽြန္မတကၠသိုလ္ေရာက္မွသိရွိနားလည္လာတာကိုမွတ္မိေနပါသည္။ကၽြန္မတုိ႕၏ဥေႏွာက္မ်ားသည္သခ်ာၤဆုိေသာဘာသာရပ္သာမရွိခဲ့ပါလွ်င္ေလးလံထုိင္းမွဴိင္းလာပါလိမ့္မည္။ထုိ႕ေၾကာင့္သခ်ာၤကုိေဘးပဲကပ္ထားထား။ေခ်ာင္ပဲထုိးထားထုိးထား။အေရးမၾကီးေတာ့ပါဘူး။အခုလိုစာအုပ္ကေလးေတြစာအုပ္ေလာကမွာထြက္လာတာကိုကသခ်ာၤသည္အေရးၾကီးေသာအခန္းဂဏမွာရွိေနပါေသးလားဆုိတာျပဆုိရာေရာက္ေနပါေတာ့သည္ဟုကၽြန္မစိတ္ထဲရွိတာေတြေရးရင္းနဲ႕စာအုပ္ေၾကာ္ျငာလုိက္ရပါသည္။

Friday, July 20, 2012

Unforgettable ....


၁၉  ဇူလိုုင္ မေမ့ႏုိင္စရာမ်ား
ဂ်ဴနီယာ၀င္း
ဇူလိုုင္ ၂၀၊ ၂၀၁၂
၁၉၄၇ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၉ရက္ေန႕ကို ကၽြန္မတုိ႔ လြယ္လြယ္နွင့္ မေမ့ႏုိင္ပါ။ ကၽြန္မ၏ အဘုိးအဘြားမ်ားက ထုုိေန႔ဟာျဖင့္ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ ၀မ္းနည္းေၾကကဲြစရာမ်ား လႊမ္းမိုးေနေသာေန႔ဟု အျမဲေျပာၾကတာကို ကၽြန္မမွတ္မိေနပါသည္။
“ျမိဳ႕ထဲမွာ ဘယ္ေနရာကိုပဲ ၾကည့္လုိက္ၾကည့္လုိက္၊ ဘတ္စကားေပၚ၊ ရထားေပၚ၊ ေစ်းထဲ၊ ေယာက်ၤားၾကီးေတြ မ်က္လုံးေတြစုိစြတ္၊ အမ်ဴိးသမီးေတြ ငိုရႈိက္ေနလုိက္ၾကတာမ်ား သူတုိ႕အသည္းနွလုံးေတြကဲြေၾကသြားၾကသလုိ ျမင္ေတြ႕ၾကရတယ္”
သူတုိ႔ ဘာေၾကာင့္ ငုိေနၾကသလဲ၊ သူတုိ႔မ်က္ရည္ေတြက ဘာကုိေဖာ္ညႊန္းေနသလဲ ဆုိတာ ေမးစရာမလုိပါ။
ကၽြန္မအဘုိးက ေျပာပါသည္။ အကယ္၍ တစ္စုံတစ္ဦးေသဆုံးရင္ သူ႕မိသားစု သူ႕ေဆြမ်ဴိး မိတ္သဂၤဟမ်ားသာ ငုိေၾကြးၾကမွာပဲ တဲ့။ သုိ႕ေသာ္ ထုိေန႔မွာေတာ့ အာဇာနည္ေတြလုပ္ၾကံခံရတဲ့ အဲသည္ေန႔မွာေတာ့ သူတုိ႔ရဲ့မိသားစု၀င္ေတြ ေဆြမ်ဴိးေတြသာမက ျမိဳ႕ထဲက လူတုိင္း လူတုိင္း ပူေဆြးၾက၊ မ်က္ႏွာေပၚ မ်က္ရည္ေတြ စီးက်ေနလုိက္ၾကတာ ပဲ တဲ့။ အားလုံးသည္ ရုတ္တရက္ၾကီး ထိတ္လန္႕၊ ပူေဆြးလြန္းလုိ႕ ဆြံ႔အ၊ သူတုိ႕ရဲ႕ခ်စ္လွစြာေသာသူေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေၾကာက္စရာသတင္းဆုိးၾကီးကို ၾကားလုိ႔ ျဖစ္ပ်က္ကုန္ၾကတာ။
၁၀ နာရီ ၃၇မိႏွစ္။ ေနရာကေတာ့ အလုပ္အမူေဆာင္ေကာင္စီ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးအဖဲြ႔၀င္မ်ား အစည္းအေ၀း လုပ္ေနတဲ့အခန္းတစ္ခုမွာ … ဥကၠဌအဖဲြ႕၀င္တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္မူေအာက္က ျပဳလုပ္တဲ့အစည္းအေ၀းမွာ စိတ္ကူးနဲ႔ေတာင္ ပုံေဖာ္လို႕မရတဲ့ အလြန္ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ လူသတ္မႈရဲ့ သားေကာင္ေတြ ျဖစ္သြားရသည္။ လူထုယုံၾကည္ရသည့္ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ျမ၊ မန္းဘခုိင္၊ ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဴိ၊ မုိင္းပြန္ေစာ္ဘြားစပ္စံထြန္း၊ ဦးရာဇတ္၊ ဦးဘ၀င္း၊ ဦးအုန္းေမာင္၊ ကုိသက္ေထြးတုိ႔ ပစ္သတ္ခံခဲ့ရသည္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႕ အာဇာနည္အထိမ္းအမွတ္ စာအုပ္ကေလး၊ ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီးဌာနက ထုတ္ေ၀တဲ့စာအုပ္ေလးထဲမွာ ’Our Fallen Leader’ ဟူသည့္ ထုိေန႕ ထုိအျဖစ္အပ်က္အေၾကာင္း ေရးထားတာကို ယခုလိုေတြ႕လုိ္က္ရသည္။
ကာဘရုိက္တာ ေသနတ္ ရ႕ဲ စူးရွတဲ့ အသံရယ္၊ ေလးလံထူထပ္တဲ့ မီးခုိးေငြ႕ေတြက အဲသည္အခန္းထဲက ထုိးထြက္လာၾကတယ္။”
(အဲသည္ ဇာတ္၀င္ခန္းကုိ The Lady ဆုိသည့္ု ရုပ္ရွင္ထဲ ထည့္ရုိက္ထားလုိက္ပုံကေတာ့ တက္တက္စင္ေအာင္ လဲြေနတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာပဲ။ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ့ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ကုိ လက္မ အနည္းငယ္အကြာေလာက္ကေန  ပစ္စတုိေသနတ္နဲ႕ ပစ္လုိက္ပုံကို ရိုက္ျပထားေလရဲ့။ အုိး … ကၽြန္မ အဲသည္ေလာက္ေတာ့ သိတယ္။ အဲဒါ ကာဘရုိက္တာ မဟုတ္မွန္း။ ဘယ္အရူးမဆုိ သိႏုိင္တာ။ ကၽြန္မေတာင္ သိတယ္။ အဲသည္ရုပ္ရွင္ထဲက အခန္းက ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕ သမုိင္း၀င္အျဖစ္အပ်က္ၾကီး ဖ်က္ဆီးပစ္လုိက္တာပဲ။)
ရက္စက္ပါတယ္ ဆုိတဲ့ ထုိေန႔ကုိ ေလးလံတဲ့တိမ္လိပ္ေတြ၊ လ်ပ္စီးမုိးၾကိဳးေတြ၊ မုိးသားေတြက ထပ္မံျဖည့္စြက္လုိက္တာ တတုိ္င္းျပည္လုံးကို ပို၍ ပို၍ ေၾကကဲြဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးလုိက္ျပန္ေလသည္။ ကၽြန္မ၏အဘြားးက ေျပာတာကေတာ့ ထူထပ္တဲ့ မိုးသားတိ္မ္လိပ္ၾကီးေတြ သူတုိ႕ေပၚ ဖိႏွိပ္ထားလိုုက္တာ ျပန္ျပီး မရုပ္သိမ္းေတာ့တဲ့ အတုိင္းပဲ တဲ့။ ဆုိးရြားတဲ့ သဘာ၀တရားၾကီးက တတုိင္းျပည္လုံးကို ပုိျပီးထိတ္လန္႔ တုန္လွဴပ္သြားေစသတဲ့။
ထုိကဲ့သို႔ေသာ ၀မ္းနည္းစရာမ်ား ရွိေနေသာ္လည္း ဘ၀သည္ ဆက္လက္ျဖတ္သန္းေနပါသည္။ အခိ်န္သည္ ကုစားေပးလုိက္သလုိ အစစအရာရာ ပုံမွန္ျဖစ္သြားသည္။
ရာသီစက္၀န္း တပတ္လည္ေနသလုိ ထုိေန႔သည္လည္း နွစ္စဥ္ တပတ္ျပန္လည္လာပါသည္။ ကၽြန္မက ထုိေန႔ကုိ ကေလးေတြ ေတြးသလုိ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဟု မွတ္မိေနမိသလုိ ကၽြန္မတို႔၏ သူရဲေကာင္းမ်ား ဆုံးရႈံးရလုိ႔ တတုိင္းျပည္လုံး မ်က္ရည္က်ကာ ေၾကကဲြခဲ့ရေသာ ေနတစ္ေန႔လည္း ျဖစ္ပါသည္။ အခ်ိန္သည္ မ်က္ရည္စမ်ားကုိ သစ္တုံးလုိ ေျခာက္ေသြ႔သြားေအာင္ လုပ္နုိင္သလို ကၽြန္မတုိ႔၏ နွလုံးသားမ်ားကိုလည္း ေရခဲလုိ ေအးစက္သြားေအာင္ ဖန္တီးလုိ္က္ႏုိင္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ညွာတာမႈမရွိစြာ ရြာသြန္းေနေသာမုိးနွင့္ ၾကမ္းတမ္းစြာ တုိက္ခတ္ေနေသာ ေလျပင္းကုိ အခု သည္ေဆာင္းပါးေရးေနေသာအခုိက္မွာ ျပဴတင္းေပါက္ကေန လွမ္းျမင္ေနရပါသည္။
ထုိေန႔ ထုိရက္က က်ခဲ့ေသာ မ်က္ရည္မ်ားကုိ စိတ္ကူးႏွင့္သာ ပုံေဖာ္ႏုိ္င္ေသာ္လည္း ၁၉၄၇ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႔တုန္းက ရြာခဲ့ေသာမုိးကိုေတာ့ အခုလက္ေတြ႔ ခံစားေနရပါသည္။
(The Unforgettables အမည္နဲ႕႔ ကၽြန္မအဂၤလိပ္လုိေရးသားထားေသာThe Unforgettables ဟူေသာေဆာင္းပါးကို ဘာသာျပန္ကာ စာဖတ္သူမ်ားအတြက္ တင္ဆက္လုိက္ပါသည္။)



Saturday, July 7, 2012

Book Advertisement – Newspaper World




စာအုပ္အမည္ - သတင္းစာေလာက
ေရးသူ - ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္
ပထမအၾကိမ္ - ၁၉၅၂ ၾသဂုတ္လ ျမန္မာႏုိင္ငံဘာသာျပန္စာေပအသင္း
ဒုတိယအၾကိမ္ - ၂၀၁၂ ဇြန္
ရန္ေအာင္စာေပ
အုပ္ေရ ၅၀၀
စာမ်က္ႏွာ - ၂၃၀
တန္ဖုးိ - ၂၀၀၀က်ပ္
”ျပည္သူ႕သတင္းစာဟူသည္ျပည္သူတုိ႕၏ယုံၾကည္လဲႊအပ္ျခင္းခံရေသာပစၥည္းျဖစ္၏ဟူ၍လည္းေကာင္း၊သတင္းစာႏွင့္မကင္းသူဟူသမွ်တုိ႕သည္လည္းတာ၀န္ရွိသမွ်အစြမ္းကုန္ေအာင္ျပည္သူတုိ႕၏ယုံၾကည္လဲႊအပ္ျခင္းခံရသူမ်ားျဖစ္သည္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ျပည္သူ႕၀န္ကုိထမ္းေသာအလုပ္ထက္ယုတ္ည႔ံေသာတာ၀န္ကုိလက္ခံျခင္းသည္ပင္လွ်င္ျပည္သူ႕ယုံၾကည္မူကုိသစၥာေဖာက္ရာက်သည္ဟူ၍လည္းေကာင္းကၽြႏုိပ္ယုံၾကည္သည္။“
ယင္းသည္သတင္းစာဆရာ့လက္သုံး၀ါဒျဖစ္သည္။
“သတင္းစာမ်ား၏ေကာင္းက်ဴိးဆုိးက်ဴိးကုိေစာဒကတက္စရာအမ်ားပင္ရွိလာသည္။သတင္းစာမ်ားသည္မဖြယ္ရာေသာမုဒိမ္းကႏၱသတင္းမ်ားကုိေဖာ္ျပကာလူတုိ႕၏အက်င့္စာရိတၱကိုပ်က္ျပားေစသည္။သတင္းစာလြတ္လပ္မူဟုအမည္တပ္ကာစည္းကမ္းမဲ့ေရးသားၾကသည္။လင္ကြာမယားခုိးအေလာင္းကစားခုးိးမူသတ္မူတုိ႕ကုိအသားေပးေဖာ္ျပခင္းျဖင့္လူတုိ႕၏တိရစာၦန္စိတ္ယုတ္မာမ်ားကုိအားေပးသည္။ဤသည္ပင္လွ်င္သတင္းစာ၏လြတ္လပ္မူေပေလာ။
ယင္းသည္အခန္းတစ္စတုတၳမဏိဳင္အခန္းတြင္ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည္။ယင္းသည္လူတုိ႕၏တိရိစာၦန္စိတ္ယုတ္မာမူမ်ားကုိအားေပးေနပါလားဟုယခုကဲ့သို႕ေရးသားထားသည္ကုိဖတ္ရသည္။ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာပင္ဤကဲ့သို႕ေသာ္အက်င့္စာရိတၱပ်က္ျပားမွန္မသိ၊မပ်က္ျပားမွန္းမသိယေန႕တုိင္သတင္းထဲပါေနသမွ်ကုိဖတ္ေနရသည္မွာၾကာျပီျဖစ္ပါသည္။ထုိကဲ့သို႕ေသာျပစ္မူမ်ားကိုအေၾကာင္းျပဳကာမျဖစ္သင့္ေသာအျဖစ္အပ်က္မ်ားကုိဆဲြေခၚသလုိျဖစ္ေနသည္ကုိေတြ႕ရသည္။အပ္ႏွင့္ထြင္းရမွာကုိပုဆိန္နွင့္ေပါက္ရသည့္အျဖစ္၏အဓိကတရားခံမ်ားကားဤကဲ့သို႕ေသာသတင္းမ်ားကိုအသားေပးေရွ႕တမ္းတင္ကာဦးစားေပးေရးသားေနၾကတာေတြေၾကာင့္ေလာဟုစဥ္းစားစရာျဖစ္ရသည္။

“သုိ႕ေသာ္ရာဇ၀င္မွေပးေသာအေတြ႕အျမင္မ်ားအရအညစ္အပတ္အစုတ္ပဲ့ဆုံးေသာသတင္းစာမ်ားသည္ဖိႏွိတ္ခ်ဴပ္ခ်ယ္ခံရေသာသတင္းစာမ်ားထက္လုိလားဖြယ္ေကာင္းေသးသည္ဟုကၽြႏုိ္ပ္ယူဆသည္ဟုသတင္းစာဆရာၾကိးေအေဂ်ကမ္းမင္းကေရးသားခဲ့ဖူးသည္။သုိ႕ျဖစ္လွ်င္သတင္းစာမ်ားအားေရးခ်င္သလုိေရးႏူိင္သည္ဟုလြတ္လပ္ခြင့္ေပးထားရေတာ့မည္ေလာ။စည္းကမ္းမဲ့တာ၀န္မဲ့ေရးသားျခင္းကုိအားေပးရမည္ေလာဟူေသာေမးခြန္းမ်ားေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။“
ယင္းသည္အခန္းႏွစ္သတင္းစာလြတ္လပ္မူအခန္းမွေကာက္နွဴတ္ခ်က္တစ္ခုသာျဖစ္သည္။သတင္းစာလြတ္လပ္မူဟုစကားထဲထည့္ေျပာၾကရာတြင္သတင္းစာအေရးအသားမ်ားကုိအထက္အုပ္ခ်ဴပ္သူအာဏာပုိင္မ်ားကခ်ဴပ္ခ်ယ္သည့္အတြက္ဟူေသာအဓိပၸါယ္ႏွင့္အေျပာမ်ားသည္။သတင္းစာျဖစ္ေပၚလာေသာသမုိင္းေၾကာင္းကုိျပန္ၾကည့္ေသာအခါသတင္းစာမ်ားသည္စတင္ေပၚေပါက္လာသည္မွအစျပဳ၍အထက္အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္အတုိက္အခံျဖစ္လာရျပီးအထက္အာဏာပိုင္မ်ား၏ခ်ဴပ္ခ်ယ္ျခင္းကုိသတင္းစာမ်ားကတြန္းလွန္ခဲ့ၾကရသည္ကုိေတြ႕ၾကရသည္။ဤသို႕အစခ်ီထားေသာထုိအခန္းတြင္ႏိုင္ငံတကာတ၀ွမ္းကသတင္းစာမ်ား၏လြတ္လပ္ခြင့္နွင့္ပတ္သက္သမွွ်တုိ႕ကုိအက်ဥ္းခ်ဴပ္တင္ျပထားယုံမကလြတ္လပ္စြာေရးသားခြင့္၊ေျပာဆုိခြင့္၊သတင္းစာနဲ႕အစုိးရ၊သတင္းစာ၏ရန္သူ၊သတင္းစာ၏တာ၀န္၊သတင္းစာဆရာနဲ႕ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြက္စဥ္းစားဖြယ္ရာမ်ားအစရွိသျဖင့္ဖတ္ရူကာသခန္းစာမ်ားဗဟုသုတမ်ားေပးထားသည္ကုိေတြ႕ၾကရပါမည္။
အခန္းသုံးသတင္းစာႏွင့္လူထုအခန္းတြင္ေတာ့လူေတြနဲ႕သတင္းစာအေပၚသေဘာထားပုံမ်ား၊ႏုိင္ငံေရးကိစၥမ်ား၌သတင္းစာသည္လူထု၏စိတ္ကုိေျပာင္းရန္အျမဲတမ္းမတတ္ႏိုင္ပုံ၊သတင္းစာကိုလက္နက္သဖြယ္အသုံးျပဳကာႏုိင္ငံေရးပါတီ၀ါဒျဖန္႕ခ်င္းသည္လည္းခရီးေရာက္သင့္သေလာက္မေရာက္ႏိုင္ပုံ၊ႏုိင္ငံျခားသတင္းနဲ႕လူမ်ားအျပင္ဆုိဗီယက္၊ျဗိတိသွ်၊ဆစ္ဒနီ၀က္၊ခ်က္ျပည္ေထာင္စုတုိ႕ကသတင္းစာနည္းနိသရမ်ားနွင့္လူထုပုိင္သတင္းစာျဖစ္ေပၚလာေရးႏွင့္ပတ္သက္ေသာစာမ်ားကုိေတြ႕ၾကရပါသည္။
အခန္းေလးသတင္းစာလုပ္ငန္းတြင္သတင္းစာအလုပ္အေၾကာင္း၊သတင္းစာဆရာမ်ား၏နစ္နာမူမ်ား၊သတင္းစာပိုင္ရွင္တုိ႕၏သတင္းစာပညာကုိဘာသာရပ္တစ္ခုအျဖစ္စနစ္တက်သင္ၾကားဖူးသူမ်ားျဖစ္ဖုိ႕လုိေၾကာင္း၊ကင္စေလမာတန္၏“လူထုအလုိရွိေသာသတင္းစာ”၊သတင္းစာဖတ္ပရိသတ္တစ္ဦး၏အျပစ္တင္မူ၊သတင္းစာအလုပ္မွာေတာ့အယ္ဒီတာလက္ေထာက္အယ္ဒီတာျမဳိ႕သတင္းေထာက္၊နယ္ႏွင့္နုိင္ငံျခားသတင္းေထာက္အစရွိသည္တုိ႕အေၾကာင္းမ်ား၊သတင္းစာစက္တင္ပုံနွိတ္ဆ၇ာမ်ားစက္ဆရာစာစီစက္လွည့္သတင္းစာထုတ္ပုိးသူမ်ားကေနသတင္းစာပုိ႕သမားအဆုံးစသည့္အလုပ္အေထြေထြ၊“ကေလာင္ဖ်ားဓါးသြားထက္ပို၍ထက္သည္“ဆုိသည့္စကားဆုိတာအယ္ဒီတာကေလာင္စသည္တုိ႕အျပင္ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွသည္ဆုိသည့္သတင္းစာေလာကၾကိးအေၾကာင္းကိုလည္းေတြ႕ရွိဖတ္ရူၾကရဦးမည္။
အခန္းငါးကေတာ့သတင္းစာေလာကအတြက္အရည္အခ်င္း။သတင္းစာအလုပ္ကုိလုပ္ေတာ့မည္ဟုစိတ္ပုိင္းျဖတ္ထားသူတစ္ဦးသည္မိမိ၌လုိအပ္ေသာအရည္အခ်င္းမ်ားတကယ္ရွိမရွိကုိစာရင္းခ်ကာမေထာက္မညွာမွန္သည့္အတုိင္းစစ္ေဆးၾကည့္ဖုိ႕လုိေၾကာင္းအစခ်ီလ်က္သိကၡာ၊တာ၀န္တည္းဟူေသာအသြင္သဏာန္မ်ားကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းေရးသားထားသည္မ်ားေတြ႕ရသည္။သတင္းစာအလုပ္ကုိစနစ္တက်ေလ့လာဖုိ႕သတ္မွတ္ထားေသာစည္းကမ္းခ်က္မ်ား။သတင္းစာဆရာ၏အဂါၤရပ္။အခ်က္အလက္ရွာတတ္မူ။အေရးအသားေကာင္းမူ။သတင္းစာပညာမ်ားကိုတစ္ခုခ်င္းဆီရွင္းလင္းထားသည္။
အခန္းေျခာက္သတင္းစာအလုပ္သမားအခန္း။အထူးသတင္းေထာက္၊အယ္ဒီတာ၊စစ္သတင္းေထာက္၊ပါလီမာန္သတင္းေထာက္မ်ား၏အရည္အခ်င္းမ်ားကုိဖတ္ရူေလ့လာၾက၇မည္။
အခန္းခုႏွစ္မွာေခါငး္ၾကီးပုိင္း၏အေရးပါပုံ။အခန္းရွစ္သတင္းနွင့္သတင္းယူနည္းတြင္ကိုယ္တုိင္ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းသူ၏ရွိသင့္ရွိထုိက္ေသာအရည္အခ်င္းမ်ား၊ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းခန္းမ်ားကုိေရးသားပုံမ်ားပါ၀င္သည္။အခန္းကုိးတြင္သတင္းေဆာင္းပါးနွင့္ေ၀ဖန္စာေဆာင္းပါးမ်ားအေၾကာင္းျဖစ္သည္။စာအုပ္ေ၀ဖန္ျခင္း၊ေ၀ဖန္စာေရးျခင္း၊ရုပ္ရွင္ျပဇာတ္မ်ားကိုေ၀ဖန္ျခင္းမ်ားျဖစ္သည္။အခန္းတစ္ဆယ္သတင္းေထာက္လွမ္းျခင္းအတတ္မွာေတာ့သတင္းမ်ားကိုဖတ္ခ်င္စဖြယ္ေရးသားရသည့္အတတ္ကလည္းအႏုပညာတစ္ရပ္ပင္ျဖစ္ေၾကာင္းေရးသားထားသည္။မေတာ္တဆျဖစ္မူ၊ေလယာ်္ပ်က္က်မူ၊မီးရထားေမွာက္မူ၊ရာထူးခန္းထားျခင္း၊အခမ္းအနားပဲြ၊တရားရုံးသတင္း၊ရာဇ၀တ္မူ၊ကြာရွင္းမူ၊အထိမ္းအမွတ္အေဆာက္အဦဖြင့္လွစ္ပဏာတ္ရုိက္၊ကပ္ဆုိက္မူမ်ား၊အစည္းအေ၀း၊သပိတ္ေမွာက္မူ၊ႏုိင္ငံေရးနွင့္ေရြးေကာက္ပဲြသတင္း၊မဲဆြယ္သတင္း၊ေရြးေကာက္ပဲြသတင္း၊တရားပဲြနဲ႕စည္းေ၀းပဲြသတင္း၊ေဟာေျပာပဲြအစရွိသည္မ်ားကိုေရးသားသည့္အခါဘယ္လိုအခ်က္အလက္မ်ားကျဖင့္ပါကုိပါရမည္ကုိတစ္ခုျခင္းဆီကုိရွင္းျပထားသည္။
အခန္းဆယ္တစ္သတင္းစာ၏အျခားအစိတ္အပိုင္းမ်ားတြင္ရုပ္ျပသတင္းစာ၊သတင္းဓါတ္ပုံအမ်ဴိးအစားမ်ား၊ဓါတ္ပုံပညာအေရးၾကီးပုံ၊သတင္းဓါတ္ပုံ၏ဂုဏ္အဂၤါမ်ား၊ရုပ္ေျပာင္ကာတြန္းမ်ား၊သတင္းေဆာင္းပါးအလြတ္ေဆာင္းပါးေကာ္လံေဆာင္းပါးမ်ားအေၾကာင္းအျပင္သတင္းစာနဲ႕စာေရးဆရာတုိ႕၏အလုပ္၊မဂၢဇင္းဂ်ာနယ္မ်ား၏အခန္းဂဏ၊စသည္ျဖင့္ပါ၀င္ထားသည္။ေနာက္ဆုံးအခန္းဆယ့္နွစ္ဗမာျပည္သတင္းစာေလာကတြင္အထက္ျမန္မာျပည္ကုိအဂၤလိပ္တုိ႕မသိမ္းမွီ၊အဂၤလိပ္တုိ႕သိမ္းပိုက္ျပီးေနာက္ပို္င္း၊ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရးေခတ္ေပၚေပါက္ခ်ိန္၊ျမန္မာျပည္ကုိဂ်ပန္တုိ႕ၾကိးစိုးခ်ိန္၊ဂ်ပန္တုိ႕ထြက္ေျပးျပီးအဂၤလိပ္တုိ႕၀င္လာခ်ိန္ဟူ၍အပိုင္း၅ပုိင္းခဲြျခားကာထုိေခတ္ထုိအခါကထုတ္ၾကေသာသတင္းစာမ်ားအေၾကာင္းကိုအက်ဥ္းခ်ဴံးေရးသားထားပါသည္။
၁၈၇၇ထုတ္အယ္ဒီတာဘုိး၀ဇီရ၏ရတနာပုံသတင္းစာ၊မစ္စတာရစ္ပလီထုတ္ဟံသာ၀တီသတင္းစာ၊ေနာက္ပုိင္းမွာျမန္မာ့တာရာသတင္းစာ၊ျမန္မာအေဆြသတင္းစာ၊ျမန္မာ့၀တီသတင္းစာ၊ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးသတင္းစာ၊မႏၱေလးတုိင္းသတင္းစာ၊ေမာ္လျမိဳင္သတင္းစာ…..အစရွိသျဖင့္အေထြေထြေသာသတင္းစာအမည္မ်ားနွင့္ထုိထုိေသာသတင္းစာမ်ားအေၾကာင္းကုိသမုိ္င္းနွင့္တကြယွဥ္တြဲသိလာရသည္မွာေပ်ာ္စရာေကာင္းကာစိတ္၀င္စားဖြယ္အျပည့္ျဖစ္ပါသည္။ထုိ႕ျပင္ေရးသူႏွစ္ဖက္ခၽြန္(ဟံသာ၀တီသတင္းစာအယ္ဒီတာခ်ဴပ္ေဟာင္းဦးစိန္)၏“သတင္းစာေလာကၾကီးသန္႕ရွင္းေပေတာ့မည္“ဟူေသာေခါင္းစဥ္တပ္ဟံသာ၀တီသတင္းစာေကာက္ႏွဴတ္ခ်က္ကုိဖတ္ရဦးမည္။
သတင္းစာေစာင္ေရ၊အမ်ဴိးသားပုိင္အဂၤလိပ္သတင္းစာ၊ညေနသတင္းစာ၊စင္ဆာအစရွိသည့္သတင္းစာအေၾကာင္းအေထြေထြမ်ားကုိလည္းနိဂုန္းပို္င္းမွာပါရွိေလသည္။
ထုိစာအုပ္ပုံနွိတ္ဆဲအခါ(၁၉၅၂ခုႏွစ္ဟုအၾကမ္းဖ်င္းမွတ္ရမည္ထင္သည္)ကတကၠသို္လ္ေက်ာင္းေတြ၌သတင္းစာအတတ္ကုိဘာသာရပ္တစ္ခုအေနႏွင့္ပို႕ခ်သင္ၾကားေနျပီျဖစ္သည္ဟူေသာမွတ္ခ်က္ကုိဖတ္လုိ္က္ရသည့္အခါယခုအခါထုိအခန္းဂဏမရွိေတာ့သည္မွာၾကာေလျပီဟုနွေမ်ာျခင္းမ်ားျဖစ္ရပါသည္။တကယ္သာသင္ခဲ့ဖူးရင္ျဖင့္သည္လုိသာဆုိရင္သတင္းေထာက္လုပ္ခ်င္စိတ္မ်ားကစာေရးခ်င္တဲ့စိတ္ထက္ပုိသြားေလမလား၊သုိ႕မဟုတ္ဆရာျဖစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတာင္လႊမ္းမိုးခံသြားရမည္ထင္ပါသည္။
ေမေမၾကိးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္အလြန္ေလးစားေသာသတင္းစာသမားတစ္ဦးရွိပါသည္။၎အမည္မွာ“ဂါးဒီယန္းဦးစိန္၀င္း“ျဖစ္သည္။သူကဂါးဒီယန္းသတင္းစာအယ္ဒိတာခ်ဴပ္တစ္ဦးျဖစ္ကာေမေမၾကိးကသူ႕ေအာက္မွာ1950sေလာက္ကအေတာ္ၾကာအလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးပါသည္။သူသည္သူ၏သတင္းစာတုိက္ကသူ၏သတင္းေထာက္မ်ားကိုေငြေၾကးေတာင္းသေလာက္ထုတ္ေပးကာဘယ္ေသာအခါမွစာရင္းအတိအက်ေတာင္းသူမဟုတ္ဟုဆုိသည္။ကုန္ျပီလားေနာက္ထပ္ဘယ္ေလာက္ယူမလဲစသည္ျဖင့္သာေငြေၾကးကိစၥေျပာဆုိသူျဖစ္သည္။ထုိသတင္းေထာက္မ်ားမွာသတင္းထူးသတင္းဦးရဖုိ႕အေရးေျခကုန္ေအာင္ေလ်ာက္ရသည္လည္းရွိ၊သတင္းလုိက္ရင္းနဲ႕ဘတ္စကား၊တက္စီ၊ရထား၊သေဘာၤစသျဖင့္ၾကဳံရာကိုအပင္ပန္းခံကာလုိက္ၾကရ၏။သတင္းေပးမည့္သူကအရက္ၾကိဳက္ရင္အရက္တုိက္၊ေငြေၾကးဆုိေငြစသျဖင့္အလုိက္ေပးကာသတင္းကိုလုိက္ၾကရ၏။ထုိ႕ေၾကာင့္ဂါးဒီယန္းဦးစိန္၀င္းနဲ႕ပတ္သက္လာလွ်င္သတင္းေထာက္မ်ားအေပၚအလြန္ဂရုစုိက္သူအျဖစ္ေတြ႕ျမင္ရသည္။ဤကားေမေမၾကီးေျပာတာၾကားဖူးတာေလးထည့္ေရးလုိက္တာျဖစ္ပါသည္။
ေမေမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္၏ထိုသတင္းစာေလာကစာအုပ္ကုိေမေမၾကီးတို႕ရွိစဥ္ကဖတ္ခဲ့ဖူးပါသည္။စာအုပ္သည္ေတာ္ေတာ္ၾကီးေဟာင္းႏြမး္ကာစာရြက္မ်ားပင္ျပဳတ္ေနျပီျဖစ္သည္။ထုိစာအုပ္ေလးကိုအသစ္တဖန္ထြက္လာခဲ့ရင္ေကာင္းမွာပဲဟုကၽြန္မ၏စိတ္ထဲမွာရွိေနတာၾကာျပီျဖစ္ပါသည္။စာဖတ္သူမ်ားကုိယခုလုိေဖာက္သည္ခ်ေသာအခြင့္အေရးရဖုိ႕ကစာအုပ္ထြက္လာဖုိ႕ကအေရးၾကီးပါသည္။ယခုေတာ့ရန္ေအာင္စာေပကေနထြက္လာျပီျဖစ္ရာအလြန္၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာျဖစ္ရပါသည္။
စာဖတ္သူမ်ားကတဆင့္ကၽြန္မတုိ႕၏သတင္းစာေလာကၾကီးအားဤစာအုပ္ေလးကိုကိုင္ရင္းေ၀ဖန္သုံးသပ္ကာတည့္မတ္ေပးႏုိင္ၾကပါေစသတည္း။ထုိ႕အျပင္ယေန႕ေခတ္သတင္းေထာက္မ်ားအတြက္လက္စဲြစာအုပ္ေလးျဖစ္ကာထူးခၽြန္ထက္ျမက္ေသာသတင္းသမားေကာင္းမ်ားျဖစ္လာၾကပါေစ။

Saturday, June 30, 2012

Book Advertisement – Your Five Sense


စာအုပ္အမည္ -  အာရုံငါးပါးအေၾကာင္း
ဘာသာျပန္သူ - တကၠသိုလ္ေရႊရီ၀င္း
မူရင္း - Your Five Senses (by Robert Quinn)
စိတ္ကူးခ်ဴိိခ်ဴိစာေပ
၂၀၁၁ ၾသဂုတ္လ
အုပ္ေရ - ၅၀၀
တန္ဖုိး - ၁၂၀၀ က်ပ္
စာမ်က္ႏွာ - ၅၂
အခန္း - ၁၀ ခန္း ႏွင့္ ျပန္လွန္ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား၊ အိမ္စာႏွင့္ ရုပ္ျပအဘိဓါန္
စာအုပ္အေၾကာင္း -
အျမင္အာရုံ၊အၾကားအာရုံ၊အန႔ံအာရုံ၊ရသာအာရုံ၊အထိအာရုံဟူေသာအာရုံငါးပါးႏွင့္ပတ္သက္၍ကေလးသူငယ္မ်ားအလြယ္တကူမွတ္မိသိရွိေစရန္ျဖစ္သည္။ထုိခံစားတတ္ေသာအာရုံငါးပါးအေၾကာင္းကုိတစ္ခုခ်င္းဆီကုိရွင္းျပထားသည္။ထုိ႕ျပင္မ်က္စိ၊နား၊နွာေခါင္း၊လွ်ာ၊အေရျပားအစရွိသည္တုိ႕အေၾကာင္းမ်ားကုိလည္းပုံမ်ားနွင့္တကြရွင္းျပထားပါသည္။အခန္း၁၀ခန္းျပီးသည့္ေနာက္တြင္အခန္းတစ္ခန္းဆီနဲ႕သက္ဆုိင္ေသာေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကိုကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လုပ္ႏုိင္ပါသည္။ေရာင္စုံရုပ္ပုံမ်ားႏွင့္ျဖစ္၍အလြယ္တကူသိရွိကာေျဖဆုိႏုိင္ပါလိမ့္မည္။အိမ္စာအခန္းတြင္ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ပုံမ်ားေရးဆဲြကာက္ိုယ္ေရြးဆဲြေသာပုံမ်ားအတုိင္းကြက္လပ္မ်ားကိုျဖည့္ၾကည့္ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ထုိ႕ျပင္ေန႕စဥ္မွတ္တမ္းေရးကာေပးထားေသာေမးခြန္းမ်ားကုိေျဖၾကရပါမည္။ရုပ္ျပအဘိဓါန္ကေတာ့အဂၤလိပ္လုိနွင့္ျမန္မာလုိအဓိပၸါယ္မ်ားကုိရုပ္ပုံေလးမ်ားႏွင့္တကြရွင္းျပထားတာကုိ ဖတ္ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။
ခ်ဴံျပီးေျပာရရင္ေတာ့အာရုံငါးပါးအေၾကာင္းကုိစာမ်က္နွာနည္းနည္းနွင့္မပ်င္းမရိပဲမွတ္မိသိရွိဗဟုသုတတုိးပြားသြားရမည့္စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ျဖစ္ပါသည္။

Tuesday, June 19, 2012

Tribute to Ludu Sein Win

ဆရာလူထုစိန္၀င္းအမွတ္တရ
ဂ်ဴနီယာ၀င္း၊ ဇြန္ ၂၀၊ ၂၀၁၂
·       ငါတုိ႔၏ ခရီးမျပီးဆုံးေသး
သေဘာၤၾကီးလည္း ဆုိးရြားလွတဲ့ရာသီဥတုကုိျဖတ္ေက်ာ္ရင္း
ငါတုိ႔ပန္းတုိင္လည္း မေရာက္ေသးပါ။
·       ေဟာဒီရွည္လ်ားလွတဲ့ ခရီးလမ္းမွာျဖင့္
ငါတုိ႔က ပန္းကေလးေတြလုိ ေျခာက္ေသြ႕
ေသျခင္းတရားရဲ့အႏုိင္ယူမူကုိ ေခါင္းငုံ႔ခံရင္း
သူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့သူ အခါတစ္ရာမက ေသ ဆုိသလုိ
အၾကိမ္ၾကိမ္ ေသဆုံး
ေလာကၾကီးထဲကေန လူမသိသူမသိနဲ႔ ထြက္သြား
သည္လုိနဲ႔ ငါတုိ႔ကုိ ေမ့ေပ်ာက္သြားၾကမွာ။
·       ငါတုိ႕က ေသရင္ေျမၾကီးျဖစ္သြားေပမယ့္
သူတုိ႔ကေတာ့ ေကာင္းကင္ယံမွာၾကယ္ကေလးေတြလုိ
ေတာက္ပလုိ႔ ခရီးဆက္ ျဖတ္သန္းေနၾကမွာ။
ငါတုိ႔ကသာ ေသမင္းတမန္အေမွာင္ထုထဲ ေလ်ာက္လွမ္းေနေပမယ့္
သူတို႔က မုိးေကာင္းကင္ထဲ တလက္လက္ ၀င္းလက္ေနၾကဦးမွာ။
အားလုံးက သူတို႔ကုိ သတိရေနၾကဦးမွာ။  ။