၆၁ ႏွစ္ျပည့္ အာဇာနည္ေန႕ ဒုိ႕မေမ့
ျမန္မာ့အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားက်ဆုံးခဲ့သည့္ ၆၁ ႏွစ္ျပည့္
အမွတ္တရအျဖစ္တင္ဆက္လုိက္သည္။
၁။ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း(၁၉၁၅ေဖေဖာ္၀ါရီ၃ရက္-၁၉၄၇ဇူလုိင္လ၁၉ရက္)
၂။သခင္ျမ(၁၈၉၇ေအာက္တုိဘာလ၇ရက္-၁၉၄၇ဇူလုိင္လ၁၉ရက္)
၃။ဦးဘခ်ဴိ(၁၈၉၃ဧျပီလ၂၃ရက္- ၁၉၄၇ဇူလုိင္လ၁၉ရက္)
၄။ဦးရာဇတ္(၁၈၉၈ဇန္န၀ါရီလ၂၀ရက္- ၁၉၄၇ဇူလုိင္လ၁၉ရက္)
၅။ဦးဘ၀င္း(၁၉၀၁ဇြန္လ၁၁ရက္- ၁၉၄၇ဇူလုိင္လ၁၉ရက္)(ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း၏အကုိၾကီး)
၆။မန္းဘခုိင္(၁၉၀၃ေအာက္တုိဘာလ၂၆ရက္- ၁၉၄၇ဇူလုိင္လ၁၉ရက္)
၇။မုိ္င္းပြန္ေစာ္ဘြား စပ္စံထြန္း(၁၉၀၇ေမလ၃၁ရက္- ၁၉၄၇ဇူလုိင္လ၁၉ရက္)
၈။ဦးအုန္းေမာင္(၁၉၁၃ေဖေဖာ္၀ါရီလ၂ရက္- ၁၉၄၇ဇူလုိင္လ၁၉ရက္)
၉။ရဲေဘာ္ကုိေထြး(၁၉၂၉- ၁၉၄၇ဇူလုိင္လ၁၉ရက္)
OUR FALLEN LEADERS
By Annynomous
Saturday , 19 July 1947. The morning was wet. But
its business as usual under the low-hung monsoon clouds.
The officials at the Secretariat were busy while people went in and out of
the office rooms.It was the start of another routine working day.
But things happened suddenly. At 10 37 am in the Chamber in which
the members of the Governor’s Executive Council were holding a
cabinet meeting under the chairmanship of Bogyoke Aung San, there
broke out an ugly , unearthly noise. The pungent smell of carbide and
fumes of heavy smoke rolled out of the Chamber when people rushed in
to find out what had happened.
Inside, there was confusion. Chairs had been turned over , tables had been
upset and there was blood on the floor. Councillors were lying in different
positions, dead or dying. Bogyoke Aung San, Thakin Mya,Mahn Ba Khine, Deedoke
U Ba Choe, the Sawbwa of Mong Pawn, U Razak, U Ba Win. Councillors trusted
by the people, loyal to the people, had been cruelly cut down by the bullets
of dastardly assassins.
U Ohn Maung, Deputy Secrectary, Ministry of Transport and Communications,
who had entered the Chamber to submit a report, was also killed on the spot.
Ko Thet Htwe, the young bodyguard of Education Member U Razak, was shot
dead on the steps of the stairs when he attempted to stop the escape of the assassins.
This was the heavy price paid for our political unity and freedom.
ျမန္မာျပန္
(၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္အာဇာနည္ ေန႕တုန္းကျဖစ္ပါသည္။
ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း ေဒၚခင္ၾကည္တို႕၏ေနအိမ္တြင္ ၄၁ ႏွစ္ျပည့္
အာဇာနည္ေန႕ကုိက်င္းပခဲ့စဥ္ကျပည္ေထာင္စုဆုိရွယ္လစ္သမၼတ
ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ျပန္ၾကားေရး၀န္ၾကီးဌာန၊
ျပန္ၾကားေရးႏွင့္အသံလႊင့္ဦးစီးဌာနမွစာအုပ္ကေလးေတြထုတ္ေ၀ခဲ့ကာ
လာေရာက္ၾကသူဧည့္ပရိသတ္အေပါင္းအားေပးေ၀ခဲ့ပါသည္။
စာအုပ္ေလးထဲမွာ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႕ စေနေန႕ နံနက္ ၁၀ နာရီ ၃၇ မိႏွစ္
အခ်ိန္တြင္နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစမ်ား၏လုပ္ၾကံခံလုိက္ရေသာႏုိင္ငံ့အာဇာနည္မ်ားအေၾကာင္း
ႏွင့္ဓါတ္ပုံမ်ားေ၀ေ၀ဆာဆာျဖင့္္ေရးထားသည္မ်ားပါသည္။
ထုိစာအုပ္ေလးတြင္အဂၤလိပ္လုိေရးသားထားေသာ OUR FALLEN LEADERS
ကို ဘာသာျပန္ဆု္ိမူျဖစ္သည္။)
စေနေန႕။ ၁၉ ရက္ဇူလုိင္လ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္။မနက္ခင္းကစုိစြတ္ေနတယ္။သို႕ေသာ္ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီး
ကေတာ့မုန္သုန္တိမ္တုိက္ေတြေအာက္မွာသမရုိးက်ျဖတ္သန္းေနတယ္။
အတြင္း၀န္မ်ားရုံးမွာ ရုံးခန္းေတြထဲလူေတြက၀င္လုိက္ထြက္လုိက္နဲ႕ျဖစ္ေန
ၾကခ်ိန္မွာအရာရွိေတြလဲအလုပ္မ်ားေနၾကတယ္။ဤကားေန႕စဥ္အလုပ္ပုံမွန္ဘ၀
စတင္ခ်ိန္ပင္ျဖစ္ပါတယ္။
သုိ႕ေပမယ့္အျဖစ္အပ်က္ကေတာ့ရုတ္တရက္ဆုိသလုိျဖစ္ပ်က္ခဲ့ျပီ။၁၀နာရီ၃၇မိႏွစ္။
ေနရာကေတာ့အလုပ္အမူေဆာင္ေကာင္စီျပည္နယ္အုပ္ခ်ဴပ္ေရးအဖဲြ႕၀င္မ်ားအစည္း
အေ၀းလုပ္ေနတဲ့အခန္းတစ္ခုမွာ။ဥကၠဌအဖဲြ႕၀င္တစ္ဦးျဖစ္ေသာဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း
ဦးေဆာင္မူေအာက္ကျပဳလုပ္တဲ့အစည္းအေ၀းမွာအရုပ္ဆုိးအက်ည္းတန္တုန္လွဴပ္
ေျခာက္ျခားစရာအသံေတြ။လူေတြဘာျဖစ္တာလဲလုိ႕ရွာေဖြၾကခ်ိန္မွာကာဘရုိက္တာေသနပ္ရ႕ဲ
စူးရွတဲ့အသံရယ္၊ေလးလံထူထပ္တဲ့မီးခုိးေငြ႕ေတြက အဲသည္အခန္းထဲကထုိးထြက္
လာၾကတယ္။
အတြင္းမွာေတာ့ရူပ္ေထြးေနတယ္။ကုလားထုိင္ေတြကလဲျပိဳလုိ႕၊စားပဲြေတြကေနရာေတြ
ေျပာင္းလွည့္ေနျပီးၾကမ္းျပင္ေပၚမွာေတာ့ေသြးေတြ။အမူေဆာင္ပုဂၢိလ္ေတြကေတာ့
ပုံစံမ်ဴိးစုံနဲ႕လဲေနၾကတယ္။ ေသဆုံး၊ေသလုဆဲဆဲ။ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း၊သခင္ျမ၊
မန္းဘခုိင္၊ဒီးဒုတ္ဦးဘခ်ဴိ၊မုိင္းပြန္ေစာ္ဘြားစပ္စံထြန္း၊ဦးရာဇတ္၊ဦးဘ၀င္းတုိ႕ေပါ့။
လူေတြရဲ႕ယုံၾကည္မူေတြကိုပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊လူေတြအေပၚသစၥာရွိတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာယုတ္မာျပီးသူရဲေဘာေၾကာင္တဲ့လူသတ္သမားေတြရဲ႕ၾကည္ဆံေတြ
လက္ခ်က္နဲ႕ရက္စက္စြာသတ္ျဖတ္ခံလုိက္ရျပီ။
သယ္ယူပုိ႕ေဆာင္ေရးနဲ႕ဆက္သြယ္ေရး၀န္ၾကီးဒုတိယအတြင္းေရးမူးဦးအုန္းေမာင္
ကအခန္းထဲကုိမွတ္တမ္းလာယူအျပမွာအသတ္ျဖတ္ခံလုိက္ရတယ္။ကုိေထြးကေတာ့
ပညာေရးအဖဲြ႕၀င္ဦးရာဇတ္၏ေဘာ္ဒီဂတ္ျဖစ္ျပီးသူဟာလည္းထြက္ေျပးတဲ့လူသတ္
သမားေတြေနာက္ကိုအလုိက္မွာေလွကားထစ္ေတြေပၚမွာလဲက်ေသဆုံးေနပါတယ္။
ဤကားကၽြႏုိပ္တုိ႕၏ႏုိင္ငံေရးစည္းလုံးျခင္းႏွင့္လြတ္လပ္ျခင္းကုိေပးဆပ္လုိက္
ရေသာ၀မ္းနည္းပူေဆြးခဲ့ရမူပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။
No comments:
Post a Comment