အမွတ္တရ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၃
ေအာင္သန္း၏ေအာင္ဆန္း စာအုပ္၊ဗုိလ္္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းမိန္႕ခြန္းမ်ားစာအုပ္ႏွင့္ ဖတ္မိေသာစာအုပ္စာတမ္းမ်ားမွေကာက္ႏွဴတ္တင္ဆက္လုိက္ရပါသည္။
ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း
ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ၾကီး၏ဖခင္၊
လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာၾကီးျဖစ္ေသာ ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းသည္သကၠရာဖ္၁၂၆၇-ခု၊
တေပါင္းလဆန္း၁-ရက္(၁၉၁၅-ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ၁၃-ရက္)စေနေန႕တြင္
မေကြးခရုိင္၊နတ္ေမာက္ျမိဳ႕၊အဖအမိန္႕ေတာ္ ရေရွ႕ေနဦးဖာ၊အမိေဒၚစုတုိ႕မွဖြားျမင္သည္။
”အငယ္ဆုံးျဖစ္သည့္အတုိင္းမိဘႏွစ္ပါးသာမကအစ္ကုိအစ္မမ်ားကပါအလုိလုိက္ ၾကသည္ျဖစ္ရာေအာင္ဆန္းသည္ကေလးဆိုးၾကီးကဲ့သို႕ျဖစ္ေနပါသည္။လုိခ်င္သည္ ကုိမရမေနငုိယုိေတာင္းဆုိတတ္ပါသည္။ရလည္းရပါသည္။ၾကီးလာသည့္တိုင္ေအာင္ မိမိေျပာလုိရာစြပ္၍ေျပာတတ္ျခင္း၊လုပ္လုိရာကိုစြပ္လုပ္တတ္ျခင္းတို႕သည္ငယ္စဥ္ ကအလုိလုိက္ခံထားရျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္”
”ေအာင္ဆန္းသည္နာမည္ႏွင့့္လုိက္ေအာင္“ဆန္း“သူျဖစ္ပါသည္။
အေမးအျမန္းထူ ၍လူၾကီးေတြျပန္မေျဖႏုိင္သည့္
ေမးခြန္းမ်ားကုိေမးေလ့ရွိပါသည္။မုိးတြင္း၊ေဆာင္း တြင္းဟုေခၚၾကေသာ္လည္း
ေႏြရာသီကုိအဘယ့္ေၾကာင့္“ေႏြတြင္း”ဟုမေခၚၾကသလဲ ဟုေမးရာလူၾကိီးမ်ားသည္ျပန္၍မေျဖႏုိင္ပဲရယ္
ေနၾကရပါသည္။”
”ေအာင္ဆန္းသည္ေက်ာင္းေနရမွာေၾကာက္သျဖင့္”အမေနမွေနမယ္”ဟုမိခင္ကိုေျပာ ပါသည္။(အေမကိုေမဟုေခၚသည္)အေထြးဆုံးသားကေလးကုိအလြန္ခ်စ္ေသာမိခင္က ေအာင္ဆန္းကုိေက်ာင္းမပုိ႕ရက္ပဲခြင့္လြတ္ထားပါသည္။ခုႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ရွစ္ႏွစ္သားရွိေနျပီ ျဖစ္ေသာေအာင္ဆန္းသည္ေက်ာင္းမေနရေသးေသာ္လည္းကုိရင္ႏွင့္ကသူပအစ္ကိုေအာင္ သန္းဆီေန႕စဥ္လာပါသည။ထုိသုိ႕လာရင္းကိုရင္၀တ္ခ်င္စိတ္ေပါ္က္လာသျဖင့္ကုိရင္၀၀္ ေပးရန္ပူစာပါသည္။ခ်က္ေကာင္းကုိယူတတ္ေသာမိခင္က”ကုိရင္၀တ္တယ္ဆုိတာလြယ္ တာမဟုတ္ဖူးကြ။စာတတ္မွ၀တ္ရတာ။မင္းလုိစာမတတ္တဲ့လူကကုိရင္၀တ္လုိ႕ဘယ္ျဖစ္ မလဲ”ဟုဆြေပးလုိက္ပါသည္။”ဒီလုိလား၊ဒီလုိဆုိေက်ာင္းေနမယ္”ဟုေျပာျပီးေအာင္ဆန္း သည္ထုိိအခိ််န္မွစ၍ေက်ာင္းေနပါေတာ့သည္။”
အသက္ခုႏွစ္နွစ္အရြယ္နတ္ေမာက္ျမိဳ႕၊ဆရာေတာ္ဦးေသာဘိတ၏ေက်ာင္းတြင္
ပညာသင္ခဲ့သည္။
”ေခတ္ပညာ(အဂၤလိပ္စာသင္လုိလွ်င္နတ္ေမာက္၌မသင္ႏုိင္ဘဲျမိဳတျမိဳ႕သုိ႕သြားရပါသည္။ ေအာင္ဆန္းအစ္ကုိမ်ားပညာသင္ခဲ့ေသာေရနံေခ်ာင္းေနရွင္နယ္သုိ႕သူ႕ကိုပုိ႕ေပးရန္ပူဆာပါ သည္။မိဘမ်ားသာမကအကိုအမမ်ားကပါသူ႕ကုိကေလးဟုယူဆ၍တနယ္တေၾကးသုိ႕ပုိ႕ ရန္သေဘာမတူၾကပါ။အထူးသျဖင့္မိခင္သည္အခ်စ္ဆုံးသားေလးကုိမခဲြႏုိင္ျဖစ္ေနရာအနည္း ငယ္ၾကီးလာသည့္တု္ိင္ေစာင့္ဆုိင္း၇န္ေဖ်ာင္းဖ်ေျပာဆုိပါသည္။လုပ္လုိရာကိုမျဖစ္မေနလုပ္ တတ္ေသာဇဲြရွိသည့္ေအာင္ဆန္းသည္ငုိယုိပူဆာရုံမက”ေရနံေခ်ာင္းေက်ာင္းကိုမပုိ႕လွ်င္ထမင္း မစား”ဟုေၾကညာ၍ထမင္းမစားပဲေနပါသည္။တနည္းအားျဖင့္ဆုိလွ်င္အစာငတ္ခံတုိက္ပဲြဆင္ ႏဲြပါသည္။သူ၏စိတ္ဓါတ္ကုိေကာင္းစြာသိေသာမိဘမ်ားသည္ေနာက္ဆုံးတြင္သူ၏လုိလားခ်က္ ကုိလုိက္ေလ်ာၾကရပါေတာ့သည္။”
ဤသုိ႕ႏွင့္အသက္၁၄-ႏွစ္အရြယ္တြင္ေရနံေခ်ာင္းျမိဳ႕အမ်ိဴးသားအထက္တန္း ေက်ာင္းသုိ႕ကူးေျပာင္းသင္ၾကားခဲ့သည္။
၁၉၃၂-ခုႏွစ္အသက္၁၈-ႏွစ္တြင္အထက္တန္းပညာေအာင္ျမင္၍ထုိႏွစ္ဇြန္လမွာ ပင္ရန္ကုန္တကၠသုိလ္သို႕ေရာက္ရွိေလသည္။
”ထုိေခတ္ထုိအခ်ိန္တြင္ေကာလိပ္ေက်ာင္းသားျဖစ္လာေသာေအာင္ဆန္းသည္တမူထူးျခားေန ပါသည္။အ၀တ္လည္းဂရုမစုိက္၊အစားလဲဂရုမစုိက္အျမဲဆံပင္စုတ္ဖြားျဖင့္ေနတတ္ပါသည္။
မႏၱေလးလုံျခည္တပတ္ႏြမ္း၊ပင္နီတုိက္ပုံအက်ၤီ၊တခ္တရံကတ္သလတ္အက်ၤီတပတ္ႏြမ္းကုိ ၀တ္ဆင္ပါသည္။ေအာင္ဆန္း၏အခန္းကားရွဴပ္ပြလွ၏။တခန္းလုံး၌စာအုပ္မ်ားျပန္႕က်ဲေန ၍အကၤီ်လုံခ်ည္မ်ားေနရာအႏွ႕ံေရာက္ေနၾကသည္။အိပ္ရာကုိလည္းမည္သည့္အခါမွမသိမ္း ဘဲ၊ျခင္ေထာင္ကုိလည္းအျမဲေထာင္ထားပါသည္။အျခားေက်ာင္းသားမ်ားကသူ႕အားေဖာ္ ေရြစြာႏွဴတ္ဆက္ေသာလည္းသူကျပန္၍နွူတ္ဆက္ခ်င္မွဆက္သည္။ထုိသုိ႕ေသာေအာင္ဆန္း ကုိေက်ာင္းသားမ်ားက“ဂြစာ”ဟုကင္ပြန္းတပ္ၾကသည္မွာမထူးဆန္းလွေပ။”
”ထုိဂြက်ေသာေအာင္ဆန္းသည္အလြန္စာဖတ္သူျဖစ္ပါသည္။စာဖတ္ရာ၌ေက်ာင္းသင္စာ အုပ္မ်ားးကိုသာမကအျပင္အပမွစာအုပ္မ်ား(အထူးသျဖင့္ႏုိင္ငံေရးစာအုပ္မ်ား)ကုိပါဖတ္ေလ့ ရွိပါသည္။ဖတ္ရာ၌လည္းအခန္းနီးနားခ်င္းမ်ားအတြက္အေႏွာက့္အရွက္ျဖစ္မည္မျဖစ္မည္ ကုိသတိမျပဳေတာ့ဘဲေအာ္ဖတ္လုိကဖတ္သူျဖစ္ပါသည္။ယင္းသည္အျခားေက်ာင္းသားမ်ား ကုိေစာ္ကားလိုေသာေမာက္မာသည့္စိတ္ဓါတ္ေၾကာင့္မဟုတ္။စဥ္းစားခ်င္ရာစဥ္းစား၍ပတ္ ၀န္းက်င္ကိုေမ့ေနေသာေၾကာင့္သာျဖစ္ပါသည္။”
”ေအာင္ဆန္းဘာေတြစဥ္းစားေနပါသနည္း။လူပ်ဴိလူရြယ္တုိ႕သဘာ၀အေလ်ာက္မိန္းခေလး ေတြအေၾကာင္းကိုစဥ္းစားေနပါသလား။မဟုတ္ပါ။ေအာင္ဆန္းစဥ္းစားေနသည္မွာကၽြန္ျဖစ္ ေနေသာအဖႏုိ္ငငံကုိမည္သုိ႕ကယ္တင္ရမည္နည္း ဆုိသည့္အလြန္ၾကီးက်ယ္ေသာျပႆနာ ကုိစဥ္းစားေနေၾကာင္းသူ၏ေနာက္ပုိင္းလုပ္ရပါမ်ားကသက္ေသခံပါသည္။”
၁၉၃၅-ခုႏွစ္တြင္တကၠသုိလ္သမဂၢအမူေဆာင္ႏွင့္သမဂၢမွထုတ္ေ၀ေသာအုိးေ၀စာ ေစာင္စာတည္းအျဖစ္ေဆာင္ရြက္သည္။၁၉၃၆-၃၇-ခုႏွစ္တြင္တကၠသုိလ္ေက်ာင္း သားသမဂၢဒုတိယဥကၠဌအျဖစ္ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ျခင္းခံရျပီးေနာက္၁၉၃၇-၃၈ ခုႏွစ္ တြင္ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာေက်ာင္းသားသမဂၢအကၠအျဖစ္ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ ခံရျပန္ေလသည္။ဤသို႕ေက်ာင္းသားအေရးအရာမ်ားကုိမဆုတ္မႏွစ္ေရွ႕ေဆာင္ ေခါင္းရြက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။၁၉၃၈-ခုႏွစ္တြင္ျမန္မာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာေက်ာင္းသား သမဂၢဥကၠဌအျဖစ္မွထြက္၍ဒုိ႕ဗမာအစည္းအရုံးသုိ႕၀င္ေရာက္ျပီးလွ်င္အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္ေန႕ညမအားေဆာင္ရြက္ေလသည္။
၁၉၃၉-ခုႏွစ္တြင္ဒုတိယကမာၻစစ္ၾကီးျဖစ္ပြားလာရာျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ ၾကီးသည္နယ္ခ်ဲ႕တုိ႕လက္ေအာက္မွရွင္းရွင္းၾကီးလြတ္ေျမာက္ရမည္ဟုအဓိဌာန္ျဖင့္ ၁၉၄၀-ျပည့္ႏွစ္ၾသဂုတ္လတြင္ျမန္မာျပည္ျပင္ပသုိ႕ထြက္ခြာသြားျပီးေနာက္ျမန္မာ ျပည္လြတ္လပ္ေရးရေစမည္ဟူေသာဂ်ပန္အစုိးကတိကုိယူ၍ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ႏွင့္ အတူစစ္ပညာသင္ၾကားျပီးလွ်င္၁၉၄၁-ခု၊ဒီဇင္ဘာလ၂၆-၇က္ေန႕တြင္ယုိးဒယားျပည္ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕၌ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ကုိဖဲြ႕စည္းခဲ့ေလသည္။
ဗုိ္လ္ေတဇ ႏွင့္ ဘီ၊အုိင္၊ေအ
”သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ဂ်ပန္၏ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုမ်ားစြာမယုံၾကည္လွေပ။သုိ႕ေသာ္ လည္းစစ္ျဖစ္ေနစဥ္အေတာအတြင္းစစ္ပညာသင္ရလွ်င္၊လက္နက္ရႏုိင္လွ်င္၊တုိင္း ျပည္အတြက္မ်ားစြာအက်ိဴးရွိမည္ဟုယူဆသည့္အတုိင္းလူငယ္ရဲေဘာ္မ်ားကုိေခၚ ေဆာင္၇န္ျမန္မာျပည္သုိ႕ျပန္လာေလသည္။
၁၉၄၁-ခုေဖေဖာ၀ါရီလတြင္သခင္ေအာင္္ဆန္းသည္သြားတုတပ္၍တရုပ္သေဘၤာသား ကဲ့သုိ႕ရုပ္ဖ်က္ကာျမန္မာျပည္သုိ႕ျပန္ေရာက္လာသည္။ျမန္မာျပည္ရွိရဲေဘာ္မ်ားအားအ ေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိရွင္းျပျပီးေနာက္မတ္လဆန္းေလာက္တြင္သခင္လွေဖ(ဗုိလ္လ က်ၤာ)၊သခင္ဗဂ်မ္း(ဗုိလ္လေရာင္)၊တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားကုိထြန္းရႈွိန္(ဗုိလ္ရန္ႏုိင္) စသည့္ရဲေဘာ္မ်ားကုိတပါတည္းေခၚ၍ဂ်ပန္ျပည္သို႕သေဘၤာျဖင့္ပင္ျပန္လာသည္။ အျခားလူငယ္မ်ားကုိလည္းအသုတ္လုိက္ပုိ႕ရန္စီဲစဥ္ခဲ့ေလသည္။
ဤသုိ႕ျဖင့္”ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္”ဟုရာဇ၀င္တြင္ေနသည့္ေအာက္ပါရဲေဘာ္တုိ႕သည္ သေဘၤာျဖင့္တတန္၊ယုိးဒယားအထိကုန္းေၾကာင္းျဖင့္တမ်ိဴးစသည္ျဖင့္ဂ်ပန္ျပည္သုိ႕ တိတ္တဆိတ္ခိုးထြက္ၾကေလသည္။အေနာက္စစ္မ်က္ႏွာတြင္အလုပ္ရွဴပ္ေနသည့္ ျဗတိသွ်အစုိးရသည္သခင္ေအာင္ဆန္းေပ်ာက္သြားသည္ကို၎၊ေခတၱျပန္လာသည္ ကိ၎၊အျခားမ်ိဴးခ်စ္လူငယ္မ်ားေပ်ာက္သြားသည္ကုိ၎မသိလုိက္ရွာေပ။
ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္
၁။သခင္ေအာင္ဆန္း - ဗုိလ္ေတဇ
၂။သခင္လ်ေဖ - ဗုိလ္၇န္ႏုိင္
၃။သခင္ရွဴေမာင္ - ဗုိလ္ေန၀င္း
၄။ကုိထြန္းရွိန္ - ဗုိလ္ရန္ႏုိင္
၅။ကုိလွေမာင္ - ဗုိလ္ေဇယ်
၆။သခင္လွျမိဳင္ - ဗုိလ္ရန္ေအာင္
၇။ကုိေရႊ - ဗုိလ္ေက်ာ္ေဇာ
၈။သခင္စံလွဴိင္ - ဗုိလ္ေအာင္
၉။ကုိေဆာင္း - ဗုိလ္ထိန္၀င္း(အဂၤလိပ္အ၀င္ေသ ဆုံးသြားသူ)
၁၀။သခင္ထြန္းေရႊ - ဗုိလ္လင္းယုန္
၁၁။သခင္ေအာင္သိန္း - ဗုိလ္ရဲထြဠ္
၁၂။သခင္ဗဂ်မ္း - ဗုိလ္လေရာင္
၁၃။သခင္တင္ေအး - ဗုိလ္ဘုန္းျမင့္
၁၄။သခင္ထြန္းခင္ - ဗုိလ္ျမင့္ေဆြ
၁၅။သခင္ထြန္းခင္ - ဗုိလ္ျမင့္ေဆြ
၁၆။သခင္သန္းတင္ ၁ - ဗုိလ္သန္းတင္(ဇင္းမယ္တြင္က်ဆုံး)
၁၇။သခင္သန္းတင္ ၂ - ဗုိလ္ျမဒင္(ဟုိင္နံကၽြန္းတြင္ေသဆုံး)
၁၈။သခင္ေအာင္သန္း - ဗုိလ္စၾကၤာ
၁၉။သခင္စုိး - ဗုိလ္ျမင့္ေအာင္(အဂၤလိပ္ျပန္အ၀င္
တြင္ကိုယ့္ကုိယ္ကိုသတ္ေသ)
၂၀။ကုိလွ - ဗုိလ္မင္းေရာင္
၂၁။ကုိေစာလြင္ - ဗုိလ္မင္းေခါင္
၂၂။သခင္ေက်ာ္စိန္ - ဗုိလ္မုိးညိဳ
၂၃။သခင္သစ္ - ဗုိလ္ေစာေနာင္
၂၄။သခင္ခင္ေမာင္ဦး - ဗုိလ္တာရာ
၂၅။သခင္ထြန္းလြသ္ - ဗုိလ္ဗလ
၂၆။သခင္ထြန္းညြန္႕ - ဗုိလ္ဇင္ေယာ္
၂၇။သခင္ေအးေမာင္ - ဗုိလ္မုိး(ထူးၾကီးတုိက္ပဲြတြင္က်ဆုံး)
၂၈။သခင္ေမာင္ေမာင္ - ဗုိလ္ဥာဏ(ဖာပြန္တုိက္ပဲြတြင္က်)
၂၉။သခင္ေငြ - ဗုိလ္ေစာေအာင္(ေရႊက်င္တုိက္ပဲြမွာက်)
၃၀။သခင္ထြန္းအုပ္ - စစ္ပညာမသင္ပဲအုပ္ခ်ဴပ္ေရးပညာကုိ
သာသင္၍ဗုိလ္ဘဲြ႕မခံယူခဲ့သူ
ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္သည္ဂ်ပန္ျပည္သုိ႕ေရာက္ေသာအခါေရွးဦးစြာ”ေဖာ္မုိဆာ”ကၽြန္း၏အ ေနာက္ဖက္ရွိ”ဟုိင္နံကၽြန္း”တြင္စစ္ပညာကုိပင္ပန္းၾကီးစြာသင္ၾကားရသည္။အစားအ ေသာက္အေနအထုိင္အလြန္ဆု္ိး၀ါးသည့္အျပင္စားခ်ိန္ႏွင့္အိပ္ခိ်န္မွအပါးနားခ်ိန္ဟူ၍ လုံး၀မရိွသေလာက္ပင္။ထုိထက္ဆုိး၀ါးသည္မွာဂ်ပန္အရာရွိမ်ားသည္ပထမတြင္ရဲ ေဘာ္သုံးကိိ်ပ္ကုိမိတ္ေဆြကဲ့သုိ႕ဆက္ဆံေသာလည္းတျဖည္းျဖည္းေမာက္မာလာကာ လက္ေအာက္ငယ္သားသဖြယ္ဆက္ဆံလာၾကသည္။အသက္ငယ္ရြယ္ေသာရဲေဘာ္ မ်ားသည္ခံျပင္းလွရကားထိုအခ်ိန္ထုိေနရာ၌ပင္ဂ်ပန္တုိ႕ကိုေတာ္လွန္လုိစိတ္ေပၚ ေပါက္လာၾကေပသည္။သခင္ေအာင္ဆန္း၏ဆုံးမသြန္သင္မူေကာင္းေသာေၾကာင့္ သာစိတ္လုိက္မာန္ပါမလုပ္ခဲ့မိျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ထုိသုိ႕ျပည္သူလူထုၾကီးတရပ္လုံးကုိလမ္းျပေခါင္း
ေဆာင္လ်က္မိမိ၏အသက္စည္းစိမ္ ကုိျမဴတျခမ္းမွ်ပမာဏမျပဳဘဲျပည္သူလူထု၏
အက်ိဴး၊ျပည္ေထာင္စုၾကီး၏အက်ိဴးကုိ သာမ်က္ေမွာက္ျပဳလ်က္အျပင္းအထန္ၾကိဳး
ပမ္းေဆာင္ရြက္ေနဆဲမွၾပင္၁၉၄၇-ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ၁၉-ရက္ေန႕၌လူမသမာတုိ႕၏
လက္ခ်က္ျဖင့္ျပည္သူလူုထု၏ဖခင္ေက်းဇူး ရွင္ၾကီးသည္လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပဲြတြင္
က်ဆုံးခဲ့ရေလသည္။
No comments:
Post a Comment