Sunday, February 22, 2009

Painting Appreciation - Hope

အေတြးအျမင္ မဂၢဇင္း အမွတ္ ၂၀၃ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၀၉

ႏုိ္င္ငံတကာပန္းခ်ီခံစားမူဂဏ

Hope

George Frederick Watts(1817-1904)

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

 

George Frederick watts(1817-1904) ေရးဆဲြေသာ Hope (ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္)အမည္ရွိပန္းခ်ီကား

တစ္ခ်ပ္အေၾကာင္း။ေရးဆဲြသူကအဂၤလိပ္လူမ်ဴိး George Frederick ကပန္းခ်ီဆရာ၊ပန္းပုဆရာၾကီး

ျဖစ္သည္။ပန္းခ်ီကားပုံတူေပါင္း ၃၀၀ ေလာက္ေရးဆဲြခဲ့သည္။ထုိပုံတူမ်ားထဲတြင္ အီတလီလူမ်ဴိး

ႏုိင္ငံေရးသမား Guisseppe Garibaldi ႏွင့္ အဂၤလိပ္လူမ်ဴိးကဗ်ာဆရာ Robert Browning,

Alfred Lord Tennyson တု္ိ႕ပါ၀င္သည္။သူ႕ကိုလန္ဒန္မွာေမြးသည္။သူကသူ႕ဘာသာသူပညာကုိ

လုိက္စားတတ္ေျမာက္သူတစ္ဦးဟုဆုိၾကသည္။၁၈၄၃ တြင္အီတလီသို႕ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့သည္။အီတလီ

တြင္ ၃ ႏွစ္ေလာက္ပညာသင္ခဲ့သည္။လန္ဒန္ရွိ Royal Academy တြင္အဖဲြ႕၀င္တစ္ေယာက္ျဖစ္

ခဲ့သည္။သူ႕ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ဆုတံဆိပ္ေပါင္းမ်ားစြာရရွိခဲ့သည္။

၁၈၆၆ တြင္သူေရးဆဲြခဲ့ေသာ Hope (ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္) ပန္းခ်ီကားသည္သူရရွိခဲ့ေသာဆုေတြထဲက

တစ္ဆုျဖစ္သည္။လန္ဒန္ရွိ Kensington ပန္းဥယာဥ္တြင္ထားရွိေသာေတာင္အာဖရိကကႏုိင္ငံေရး

သမားCecil John Rhodes ရုပ္တုသည္ Watts ၏လူသိအမ်ားဆုံးရုပ္တုတစ္ခုပင္ျုဖစ္သည္။ယခု

တင္ျပလုိေသာ Hope ပန္းခ်ီကားသည္လန္ဒန္ရွိ Tate အႏုပညာျပခန္းတြင္ထားရွိသည္။Watts

ဟူေသာအမည္တြင္ေစခဲ့သည့္လက္ရာတစ္ခုဟုဆုိၾကသည္။ျပီးေတာ့ေရွးအက်ဆုံးပန္းခ်ီကားၾကီး

လည္းျဖစ္သည္။

ထုိပန္းခ်ီကားႏွင့္ပတ္သက္၍ Watts ကယခုလုိေျပာခဲ့ဘူးသည္။"Tale အႏုပညာလက္ရာျပခန္းမွာ

ထားရွိတဲ့ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ပန္းခ်ီကားေတြအားလုံးဟာေခတ္အဆက္ဆက္အတြက္ေဖာ္ျပတဲ့သေကၤတ

ေတြျဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္ေတာ့္ပန္းခ်ီကားေတြကိုၾကည့္ရင္အေသးစိတ္ေလ့လာမူထက္အၾကံေပးမူေတြ

ပိုမုိပါ၀င္ေနတယ္လို႕ေျပာခ်င္ပါတယ္။"

"ကၽြန္ေတာ္ကလူေတြကုိစဥ္းစားခုိင္းတယ္။ကၽြန္ေတာ့္ရည္ရႊယ္ခ်က္ကလူေတြရဲ႕မ်က္စိပသာဒျဖစ္ဖုိ႕

ၾကီးပဲမဟုတ္ပါဘူး။ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ပန္းခ်ီကားေတြကုိၾကည့္ရာကသူတုိ႕ရဲ႕အသည္းႏွလုံးထဲကေနျပီး

ၾကီးက်ယ္ေလးနက္တဲ့အေတြးေတြကုိပန္းခ်ီကားကဆဲြထုတ္လုိက္ေစဖုိ႕ျဖစ္ပါတယ္။လူ႕သေဘာ

သဘာ၀ရဲ႕အေကာင္းဆုံးနဲ႕အျမင့္ျမတ္ဆုံးအရာေတြအားလုံးကုိကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ပန္းခ်ီကားကလွဴပ္

ႏွဴိးေစလုိက္ဖုိ႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။"

Hope ။          ။ထုိ "ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္" ဟူေသာပန္းခ်ီကားတြင္လူေတြကုိစဥ္းစားခုိင္းေသာစြမး္ပကား

ရွိေနသည္။မ်က္စိမျမင္တဲ့ ထုိ သဏာန္ရယ္၊သူမ၏က်ဴိးပဲ့ေနေသာေစာင္းနဲ႕စက္လုံးၾကီးေပၚထုိင္ေနပုံ

ရယ္၊သူမ၏နားကိုညြတ္ကာေနာက္ဆုံးလက္က်န္ေစာင္းၾကိဴးကဘယ္လုိဂီတသံစဥ္မ်ားထြက္လာလိမ့္

မလဲလုိ႕ဖမ္းယူေနတဲ့ဟန္။

သူမအေပၚအုပ္မုိးက်ေရာက္လ်က္ရွိတဲ့ေငြၾကယ္ပြင့္ကိုလည္းမျမင္ႏုိင္။ခ်ဴိမိန္တဲ့ဂီတသံစဥ္ေတြကသူမ

ဆီကတစ္စစီဖယ္ခြာသြားလုိ႕။သို႕ေပမယ့္သူမကထုိင္ေနဆဲ။ေကြးေကာက္ေနေပမယ့္မက်ဴိးတဲ့ေစာင္းကုိ

သူမရဲ႕ႏူးည့ံတဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႕ေဟာဒီေနာက္ဆုံးလက္က်န္ေစာင္းၾကိဴးဆီကဘယ္လုိလွပတဲ့

ဂီတသံစဥ္မ်ားေပးမလဲဆုိတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ဖမ္းယူရွာေဖြေနေလရဲ႕။ေကာင္းကင္ကၾကယ္ပြင့္ကုိလဲ

မျမင္။ေအာက္ဖက္ကေမွာင္မဲညိဳမွဴိင္းေနတဲ့ကမာၻကုိလည္းမသိ။

သူမ၏ဟန္ပန္သည္ "အရာရာကုိဆုံးရွဴံးျပီဟုထင္ျမင္လာခ်ိန္တြင္ေပွ်ာ္ရႊင္မူကိုေတြ႕ရွိရလိမ့္မည္"

ဟူေသာသမရိုးက်အယူအဆတစ္ခုကိုစိတ္ပ်က္အားေပ်ာ့စြာျဖင့္ဆန္႕က်င္ေနပုံေပါက္သည္။သုိ႕ရာတြင္

ကမာၻၾကီး၏ယုိယြင္းမူႏွင့္၀မ္းနည္းစရာမ်ားေပၚတြင္ျငိမ္းခ်မ္းမူႏွင့္အလင္းေ၇ာင္ေလးရွိေသးသည္ဟူေသာ

ပို၍က်ယ္ျပန္႕နက္ရွဴိင္းသည့္ကမာၻေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကုိေထာက္ျပထားသည္။

Watts သည္ပန္းခ်ီဆရာထက္ပို၍ထူးျခားေသာအဓိပၸါယ္ရွိသည္ဟုေ၀ဖန္ၾကသည္။သူကပုိက္ဆံလုိသည့္

အခါပန္းခ်ီဆဲြသည္။သူ႕ပန္းခ်ီကားေတြကေနတစ္ဆင့္အယူအဆတစ္ခုကုိေပးလုိသည့္ခံစားခ်က္မ်ဴိးေပၚ

လာသည့္အခါရရွိလာမည့္ရလဒ္ကိုဘာတစ္ခုမွေမွ်ာ္ကုိးမေနဘဲပန္းခ်ီဆဲြသည္။သူ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကဘာလဲ

ဆုိေတာ့သူ၏သဘာ၀က်ေသာခံစားမူႏွင့္ပညာကိုလုံး၀ဥႆုံစေတးပစ္လုိက္ျခင္း၊ပန္းခ်ီဆရာသည္ပင္ပန္း

ခ်ီကားထဲျမဳပ္၀င္ေပ်ာက္ဆုံးသြားသည့္ေသာ့ခ်က္ကုိဆုတ္ကုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။

ယခု Hope ဟူေသာပန္းခ်ီကားသည္သူ၏ေရးဆဲြခဲ့ေသာပန္းခ်ီကားခ်ပ္မ်ားထဲကအရည္အခ်င္းျပည့္၀ေသာ

စံထားေလာက္သည့္ပန္းခ်ီကားတစ္ခုျဖစ္သည္။အျပာေရာင္ႏွင့္အစိမ္းေရာင္ကိုအစပ္အဟပ္တည့္စြာေရးဆဲြ

ထားျပီးအီတလီလက္ရာမ်ား၏ၾသဇာသက္ေရာက္မူမ်ားစြာလႊမ္းမိုးလ်က္ရွိသည့္ပန္းခ်ီဆရာ၏ဖန္တီးခ်က္တစ္

ခုအျဖစ္သုံးသပ္သည္။

"ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကလဲြလုိ႕ဘာမွမရွိ၊

က်န္တာက အေမွာင္ထုရယ္၊ အဆုံးမရွိတဲ့ေကာင္းကင္ရယ္။

သူမရင္ခြင္ထဲမွာေစာင္းၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းကုိေပြ႕ပုိက္လုိ႕ခရီးႏွင္ေန။

 

ေအးစက္တိတ္ဆိတ္ နက္ရွဴိင္းမူနဲ႕အတူ

ေလဟာနယ္ထဲမွာ ခရီးဆက္

လူပီပီ မ်က္ရည္ေတြက်ရလြန္းလို႕ကုန္ခမ္း၊

လူပီပီ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ရလြန္းလို႕ ဘာမွမက်န္၊

သူမ၏ဦးေခါင္းကုိညြတ္လို႕ ေကာင္းကင္ရံမွာ။

 

သူမရ႕ဲ အထီးက်န္ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္း

လွပတဲ့ ဂီတသံစဥ္ကို ေမွ်ာ္ကိုးလို႕

တုိးတိတ္ညင္သာတဲ့ ဂရုစုိက္မူနဲ႕

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေလးမ်ား

ေဖ်ာ့ေတာ့စြာ ေရာက္လာေလမလားနဲ႕။

 

ၾကယ္တပြင့္ ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ ေမ်ာပါလြင့္ေမ်ာ

လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀မ္းနည္းငိုေၾကြးသံ

သူမရဲ႕ မ်က္လုံးေပၚ စီးေႏွာင္ထားတဲ့

အ၀တ္စကို ဘုရားသခင္ရဲ႕ လက္တစ္ဖက္က

ဆဲြမလုိက္မွာကုိေစာင့္ေန။"

 

အလြန္တရာမွစိတ္ဓါတ္က်ဆင္းခ်ိန္၊စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ရခ်ိန္မွာေဟာဒီ Hope ဆိုိတဲ့ပန္းခ်ီကားကေမွ်ာ္လင့္

ခ်က္ဂီတသံစဥ္လွဴိင္းတစ္ခုကုိေပးလ်က္ရွိသည္။ကၽြႏုိပ္တုိ႕သည္တတ္ႏုိင္သေရႊ႕ကမာၻၾကီးေပၚကျပဳတ္မက်

ေအာင္ရရာကုိဆဲြကိုင္ထားဖုိ႕လုိအပ္ေၾကာင္းကုိပန္းခ်ီကားကုိၾကည့္၍ခံစားမိပါသည္။

REF: Famous Paintings(1912)ႏွင့္အမည္မသိကဗ်ာဆရာ၏Hope ပန္းခ်ီကားအေပၚခံစားမူကဗ်ာတစ္ပုဒ္။

Friday, February 13, 2009

ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႕အမွတ္တရ

Rememberance - 13 – 2 -2009
ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းေမြးေန႕အမွတ္တရ

ေမြးေန႕အမွတ္တရအျဖစ္ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းကုိယ္တုိင္ စစ္အတြင္းဂ်ပန္ေခတ္က ေရးသားခဲ့ဘူးေသာ သူ၏ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္ မွတ္စုတစ္ခုကုိ တင္ျပလုိက္သည္။ ဗုိ္လ္ခ်ဴပ္ကုိ ေသမင္းတမန္က ရက္စက္စြာေခၚေဆာင္သြားေသာ္လည္း ေသမင္းတမန္ ေခၚေဆာင္ မသြားႏုိင္ေသာ အရာမ်ားကား ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ား၊ ဗုိလ္ခ်ဴပ္လုပ္ခဲ့ေသာ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ အမွတ္တရအျဖစ္ ေလးစားစရာစကားတစ္ခြန္းကုိ -(ဗုိလ္ထြန္းလွ(တကၠသိုလ္ေန၀င္း) ေရးသားသည့္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးဗိသုကာ ဗုိလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္း စာအုပ္မွ)- တင္ဆက္လုိ္က္ပါသည္။

”ကၽြန္ေတာ္သည္ လူရုိင္းဘ၀မွ လာေလသလားမသိ၊ ယေန႕အထိ လူရုိင္းသေဘာမ်ဴိး ေနခ်င္သည့္စိတ္ထားမ်ား ရွိသည္။ ရံဖန္ရံခါ လူယဥ္ေက်းမ်ားနွင့္ အသားမက်ခဲ့။ မ်က္စိေနာက္ ျမင္ျပင္းကပ္လာမိသည္။ ထုိအခါမ်ားတြင္ လူယဥ္ေက်းမ်ားႏွင့္ ငါက လူရိုင္းဟု ဇာတိခဲြပစ္ခ်င္သည့္စိတ္မ်ား ရွိလာသည္။ လူရုိင္းကား ၾကမ္း၏။ ခက္ထန္၏။ သုိ႕ေသာ္ ျဖဴေျဖာင့္၏။ တည္ၾကည္၏။ လြတ္လပ္၏။ က်မ္းမာ၏။ သန္စြမ္း၏။ ကၽြန္ေတာ္၏စိတ္တြင္ အလြန္ စုိေျပ လတ္ဆတ္ေသာ ဘ၀ဟု ယူဆမိသည္။ ဗမာျပည္ရွိလူမ်ားသည္ လူရုိင္းဘ၀မ်ဴိး ေရာက္ခ်င္ေရာက္သြားပါေစ။ လြတ္လပ္ခ်မ္းသာစြာ ေခါင္းေထာင္ေနႏုိင္မည္ ဆုိလွ်င္ မလြတ္လပ္ေသာ လူယဥ္ေက်းဘ၀ထက္ အဆတရာ ကၽြန္ေတာ္က ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကား စိမ္းလန္းစုိေျပ က်ယ္ျပန္႕ေသာ လြင္ျပင္ရုိင္းေပၚတြင္ လက္ပန္းေပါက္ေခတ္၍ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ျမဴးတူး ေအာ္ဟစ္ ေနလုိေပသည္။”

ဗိုလ္ခ်ဴပ္ေအာင္ဆန္းကုိသတိရလ်က္

Book Entertainment - Carve Her Name With Pride by R.J.Minney.Translated by KhinMyoChit


Book Entertainment

 (ဤအခန္းမ်ားတြင္စာေရးဆရာ၏ေရးသားခ်က္မ်ားကုိသာေဖာ္ျပထားမည္ျဖစ္သည္။)

စြန္႕ခဲ့ရကၽြန္မဘ၀ပါရွင္

ဘာသာျပန္ ခင္မ်ဴိးခ်စ္

 

ခံစားမူနိဒါန္း

 

ဤဇာတ္လမ္းသည္အဘအဂၤလိပ္ အမိျပင္သစ္လူမ်ဴိးတုိ႕မွေမြးဖြားျပီးလန္ဒန္ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီး၏

ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္တြင္ၾကီးျပင္းလာရေသာအညတရအမ်ဴိးသမီးကေလးတစ္ေယာက္၏

အေၾကာင္းအရာဘ၀ဇာတ္လမ္းျဖစ္သည္။

ထိုမိန္းမပ်ဴိေလးတြင္အျခားေသာမိန္းခေလးမ်ားထက္ပုိမုိထူးျခားေသာအရည္အခ်င္း၊ပညာ

စြမ္းရည္ဟူ၍မရွိ။သူငယ္စဥ္အခ်ိန္မွစ၍လူတုိင္းအသိအမွတ္ျပဳရေသာသူပုိင္ပစၥည္းတစ္ခု

မွာသူ၏အလြန္လွပေျပျပစ္ေသာရုပ္ရည္ပင္ျဖစ္သည္။တခါျမင္လုိက္ရလွ်င္စိတ္ထဲ၌ေမ့မရ

ႏုိင္ေလာက္ေအာင္စဲြမက္ဖြယ္ေကာင္းေသာအလွပုိင္ရွင္တစ္ဦးျဖစ္ေသာလည္းထုိအလွကို

အျမတ္ထုတ္လုိေသာစိတ္ဆႏၵကားသူ႕တြင္လုံး၀မရွိေပ။

သုိ႕ရာတြင္ျဗိတိန္ႏုိင္ငံ၏ေျပာင္ေျမာက္ေသာသမိုင္းတြင္ထုိအမ်ဴိးသမီးသည္အာဇာနည္မ

တစ္ဦးအျဖစ္ျဖင့္သူ၏နံမယ္ကုိကမၺည္းထုိး၍ထားႏုိင္ခဲ့ေလသည္။အေၾကာင္းမွာသူသည္

ၾကီးမားေသာအက်ပ္အတညး္အသက္အႏၱရယ္မ်ားႏွင့္ၾကဳံၾကိုက္လွ်င္စိတ္ဓါတ္ၾကံ့ခုိင္ျခင္း၊

ေၾကာက္ရြ႕ံစိတ္လုံး၀မရွိျခင္း၊အသက္ထြက္ရလုမတတ္နာက်င္ေအာင္ရန္သူမ်ားကႏွိတ္

စက္ေစကာမူတုန္လွဴပ္မူလုံး၀မရွိျခင္းစေသာဂုဏ္ပုဒ္တုိ႕ကုိပုိင္ဆုိင္ေလသည္။ထူးျခားေသာ

ရဲစြမ္းသတၱိတုိ႕ကုိသူေန႕စဥ္သြားလာလွဴပ္ရွားေနေသာဘ၀တြင္မည္သူမွ်မေတြ႕ရွိရေသာ

လည္းေဘးအႏၱရယ္ကိုရင္ဆုိင္ရေသာစစ္တြင္းအခ်ိန္ကာလတြင္သူႏွင့္ရင္းနွီး၍နီးကပ္

စြာေပါင္းသင္းရသူတို႕သာလွ်င္ျမင္ေတြ႕၍အံ့ၾသခ်ီးက်ဴးၾကရေလသည္။

ျပီးခဲ့ေသာဒုတိယကမာၻစစ္ၾကီးတြင္သန္းေပါင္းမ်ားစြာေသာသူတို႕သည္ပါ၀င္လွဴပ္ရွား၍စစ္

မူေတာ္ကုိထမ္းရြက္ၾကသည္မွန္ေသာလည္း"ၾကံရည္ဖန္ရည္ရွိသည္။ရဲစြမ္းသတၱိရွိသည္"

ဟူေသာဂုဏ္ျဒဗ္ကုိရယူ၍အာဇာနည္အျဖစ္တစ္ဦးခ်င္းေပၚထြက္လာသူတို႕မွာကားမမ်ား

ျပားလွေပ။ထုိစစ္ၾကီးအတြင္းကမိမိတုိ႕တုိင္းျပည္၏စစ္ေအာင္ႏုိင္ေရးအတြက္ရန္သူနယ္ေျမ

သုိ႕တိတ္တိတ္ပုန္းသြားေရာက္၍သူလွ်ဴိအျဖစ္စစ္မူထမ္းေသာမိန္းမမ်ား၏ဦးေရမွာသာ၍ပင္

နည္းပါးေလသည္။ထိုမိန္းမသူလွ်ဴိမ်ားထဲတြင္သုံးပုံတစ္ပုံမွာရန္သူ၏လက္ခ်က္ျဖင့္အသက္

ကိုစြန္႕လြတ္၍သြားၾကရေလသည္။ဤဇာတ္လမ္းမွာထုိသုိ႕စစ္မူထမ္းရာမွမိမိ၏အမိႏုိင္ငံရွိ

ေမြးရပ္ဌာေနသုိ႕ျပန္၍မလာႏုိင္ေသာမိန္းမပ်ဴိတစ္ဦး၏ဇာတ္လမ္းျဖစ္ေလသည္။

ထုိမိန္းမပ်ဴိေလးသည္ရုပ္ရည္အလြန္လွပသူတစ္ဦးျဖစ္သျဖင့္သြားေလရာတြင္ေယာက်ၤားမိန္မ

မ်ားကေငးေမာၾကည့္ရူၾကရသည္။အထူးသျဖင့္ေယာက်ၤာမ်ားကမိတ္ဖဲြ႕ၾကသည္။ဂရုတစုိက္

ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ၾကသည္။ဤကဲ့သို႕မိမိ၏ရုပ္ရည္ကုိအသိအမွတ္ျပဳၾက၊မက္ေမာၾကသည္ကုိ

ထုိမိန္းမပ်ဴိသည္ပုထုဇဥ္ပီပီသာယာမက္ေမာမည္မွာယုံမွားဖြယ္မရွိေပ။သုိ႕ေသာ္သူသည္

လူမ်ား၏ဂရုတစုိက္ေငးၾကည့္ရေလာက္ေအာင္မိမိ၏လွပမူေၾကာင့္၀င့္ၾကြားမူ၊ပလႊားမူဟူ၍

လုံး၀မရွိ။အမ်ားက၀ုိင္း၍ၾကည့္ၾကျခင္းသည္သဘာ၀ပင္ျဖစ္သည္ဟူေသာစိ္တ္ဓါတ္ကိုေမြးျမဴ

ထားဟန္ရွိျပီးစိတ္တြင္အျခားေသာလွဴပ္ရွားမူရွိပုံမေပၚေခ်။

မိမိ၏သဘာ၀အတုိင္းသူလွ်ဴိဘ၀သို႕ကူးေျပာင္းလုိက္ေသာအခါတြင္မူကား-

သာမညအရပ္သူတစ္ဦးဘ၀မွမိမိ၏စိတ္အလုိက်အတုိင္းသူလွ်ဴိဘ၀သုိ႕ကူးေျပာင္းလုိက္ေသာ

အခါတြင္မူကားအထက္ပါသဘာ၀ကိုဆန္႕က်င္ရေလေတာ့သည္။အ၇ပ္သူတစ္ဦးအေနျဖင့္

မိမိ၏ရုပ္ရည္ကိုအမ်ားကအသိအမွတ္ျပၾကျခင္းကုိမမူေသာ္လည္းသူလွ်ဴိဘ၀တြင္မူကားထုိ

အမ်ား၏ဂရုတစုိက္ၾကည့္ျခင္းကိုေရွာင္ရွားႏုိင္သမွ်ေရွာင္ရွားႏုိင္ပါမွေတာ္ကာက်ေပမည္။အဘယ္

ေၾကာင့္ဆုိေသာ္သူလွ်ဴိဟူသည္မွာလူပုံအလည္တြင္ငြားငြားစြင့္စြင့္ထင္ေပၚေနရမည့္သူမဟုတ္

ဘဲလူအမ်ားထဲတြင္မထင္မရွားသူလုိငါလုိသဏာန္ျဖင့္လွဴပ္ရွားရေသာဘ၀ပင္ျဖစ္ေလသည္။

ဤမိန္းမပ်ဴိသည္လညး္ရန္သူဂ်ာမန္မ်ားသိမ္းပုိက္ထားေသာျပင္သစ္ျပည္ေတာင္ပုိင္းအရပ္တုိ႕

တြင္သာမန္အရပ္သူတစ္ဦးအျဖစ္သြားလာလုပ္ကုိင္ရသည္မွာ၎အတြက္မည္မွ်ၾကီးမားေသာ

အႏၱရယ္ကုိလက္၀ယ္ပုိက္ထားရသည္ကိုစဥ္းစား၍ၾကည့္ႏုိင္ၾကေပသည္။

နဂိုဗီဇအတုိင္းဟန္ေဆာင္မူပလႊားမူမရွိပဲေပွ်ာ္ရႊင္စြာေပါင္းသင္းေနထုိင္တတ္ေသာထုိမိန္းခေလး

သည္မိမိတာ၀န္ယူရေသာအလုပ္၀တၱရာမ်ားကၾကီးမားလာသည္ႏွင့္အမွ်ယခင္ကအျခားသူမ်ား

မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာစိတ္တည္ၾကည္ျငိမ္သက္မူ၊သတၱိရွိမူတုိ႕သည္တစ္စတစ္စေပၚထြက္၍လာ

ေတာ့သည္။ရွိရင္းစဲြဘ၀တြင္ပင္အမ်ားတကာကဲ့သုိ႕လုပ္ကုိင္သြားလာေနျခင္းတည္းဟူေသာ

ေန႕စဥ္လွဴပ္ရွားမူကုိရြ႕ံရွာမုန္းတီးသူျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္သူလ်ဴိဘ၀တြင္လည္းသူသည္စြန္႕စား

ရေသာ အႏၱရယ္မ်ားေသာတာ၀န္မ်ားကိုသာလက္ခံေဆာက္ရြက္ေလေတာ့သည္။သူတာ၀န္ယူ

ေသာအလုပ္သည္သူ၏အသက္ေဘးႏွင့္အလြန္နီးစပ္သည္္ကိုဒိဌသိရွိေသာ္လည္းမျငိဳမျငင္ေပွ်ာ္

ရႊင္စြာလက္ခံေဆာင္ရြက္၏။တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ္မိမိေသသြားပါကထုိအလုပ္ကိုျပီးေျမာက္

သည္အထိမိမိကဲ့သို႕ပင္ရဲ၀ံ့စြာဆက္လက္၍ေဆာင္ရြက္မည့္သူမ်ားေပၚထြက္လာမည္ကုိသူစိတ္

ခ်ယုံၾကည္ေလသည္။

ဂ်ာမန္တပ္မ်ားသိမ္းပုိက္ထားေသာနယ္ေျမတြင္သူသည္မ်ားေသာအားျဖင့္တစ္ကုိယ္တည္းသူလ်ဴိ

လုပ္ငန္းကုိလုပ္ကုိင္ေလသည္။မၾကာခဏၾကီးမားေသာရန္သူအင္အားႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရေလ

သည္။သုိ႕ေသာ္လ်င္ျမန္ဖ်တ္လတ္ေသာဥာဏ္ျဖင့္လြတ္ေျမာက္၍သြားေလသည္။တစ္ၾကိမ္တြင္

မူကားစစ္အတြင္းကတုိက္ခုိက္ေရးတြင္နံမယ္ၾကီးလွေသာဂ်ာမန္"ပင္ဇာ"တပ္မဟာ၏တစ္စိတ္

တစ္ပုိင္းျဖစ္ေသာတပ္တစ္တပ္ႏွင့္ထုိမိိန္းခေလးသည္ရင္ဆုိင္ရေလေတာ့သည္။တပ္သား

၄၀၀ ခန္႕သံခ်ပ္ကာကား ၂စင္းပါ၀င္ေသာထုိတပ္ကုိသူသည္စတင္းဂမ္းေသနပ္တ္စလက္

ျဖင့္ရဲရင့္စြာတစ္ဦးတည္းခုခံတုိက္ခုိက္ရင္းရန္သူ၏လက္တြင္းသုိ႕က်ေရာက္ေလသည္။ထုိ

အခ်ိန္ကသူ၏ရဲစြမ္းသတၱိကိုသူ႕ကုိဖမ္းဆီးလုိက္ေသာရန္သူမ်ားကပင္အံ့ၾသခ်ီးက်ဴးၾကရေလ

သည္။ထုိေနာက္ပုိင္းတြင္ကားနာဇီဂ်ာမန္တုိ႕၏ၾကီးမားေသာစစ္ယႏၱယားသည္သူ၏ၾကံ့ခုိင္မူ

စိတ္ဓါတ္ကိုအမူန္႕ျဖစ္ေအာင္ၾကိတ္နယ္ေျခမူန္းပစ္ရန္ၾကိဳးစားအားထုတ္ေလေတာ့၏။သုိ႕ေသာ္

မေအာင္ျမင္ေခ်။အေတြ႕အၾကဳံရင့္က်က္လ်က္အၾကမ္းခံႏုိင္ေသာေယာကၤ်ားရင့္မၾကီးမ်ားပင္

ေရရွည္တြင္ခံႏုိင္စြမ္းမရွိေသာဂ်ာမန္စစ္ရဲတုိ႕၏မျပတ္မေနႏွိတ္စက္မူသည္သူ၏စိတ္ဓါတ္၊သူ၏

မ်ဴိးခ်စ္စိတ္၊သူလ်ဴိတုိ႕က်င့္ၾကံလုိက္နာအပ္ေသာသူ၏ႏူတ္လုံမူတုိ႕ကုိအရွဴံးေပးလုိက္ရေလ

ေတာ့သည္။

စစ္အတြင္းရဲရင့္မူအတြက္ခ်ီးျမွင့္ေသာျဗိတိသွ်အစုိးရ၏အျမင့္မားဆုံးဆုတံဆိပ္ျဖစ္ေသာ

"ေဂ်ာ့ကေရာ့စ္"ကိုသူေသဆုံးျပီးေနာက္ပုိင္းတြင္အစိုးရကခ်ီးျမွင့္သူမွာအဌမေျမာက္ေဂ်ာ့

ဘုရင္ျဖစ္ျပီးသူ႕ကုိယ္စားဆုတံဆိပ္ကုိလက္ခံသူမွာသူ၏သမီးကေလး ၄ ႏွစ္အရြယ္

"တာနီယာ"ျဖစ္ေလသည္။

 

Wednesday, February 4, 2009

Selected Article No:59 - juniorwin

Selecte Article - juniorwin

အမွတ္ ၁၉၃ အေတြးအျမင္ မဂၢဇင္းမွ

 

ယုံၾကည္မူ

 

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

 

ယုံၾကည္မူကုိတည္ေဆာက္ျပီးတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ဆက္ဆံရျခင္းသည္ေကာင္းေပစြ။

ယုံၾကည္မူမရွိလွ်င္ဘာေတြျဖစ္သြားႏုိ္င္ပါသလဲ။ကၽြန္မသည္ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာထုတ္လႊင့္

ျပသခဲ့ေသာ"သမားေတာ္"အမည္တြင္ေသာအခန္းဆက္ဇာတ္လမ္းတဲြကိုၾကည့္ျပီးျဖစ္ေပၚလာ

ခဲ့ေသာအေတြးပါ။

"သမားေတာ္"ဇာတ္လမ္းတဲြကုိၾကည့္ဖူးသူမ်ားသျဖင့္ဇာတ္လမ္းအေသးစိတ္ကုိေတာ့မေျပာလုိပါ။

အဓိကအခ်က္ကုိသာေရြး၍တင္ျပသြားမည္။"ေဒါက္တာဟုိ"Dr.Hoe ဟုအမည္တြင္ေသာသမား

ေတာ္သည္ေရာဂါကုရာတြင္အလြန္ေတာ္ေသာေဆးဆရာ၊ေဆးပညာသုေတသနကိုေသေသ

ခ်ာခ်ာေလ့လာသူတစ္ဦးဟုပုံေဖာ္ထားရုံမကသူသည္လူနာမ်ားအေပၚတြင္ယုတ္၊လတ္၊ျမတ္မေရြး

တစ္ေျပးညီေဆးကုသေပးသူ/ဆင္းရဲခ်မ္းသာမၾကည့္/မ်က္ႏွာမေရြးကုသေပးသူ "ကၽြန္ေတာ္က

လူနာကိုပဲၾကည့္ပါတယ္။သူ႕ေရာဂါကုိပဲစိတ္၀င္စားပါတယ္။သူ႕ရဲ႕ရာထူးကုိမၾကည့္ပါ။"ယင္းသည္

သမားေတာ္၏သစၥာစကား။

အလြန္ရွဴပ္ေထြးေသာစစ္ပဲြကာလ၊မင္းသားငယ္အေျပာင္းအလဲထီနန္းအရွဴပ္အေထြးေတြၾကားထဲ

မွာသမားေတာ္သည္ဘုရင္၏လက္စဲြျဖစ္လာရုံမကမနာလုိသူမ်ားျပား၊ကုန္းတုိက္သူမ်ားၾကား၀ယ္

ေတာ္ေတာ္ၾကီးကုိရုန္းကန္ေနခဲ့ရသည့္အျဖစ္ကုိၾကည့္ျပီးအားမလုိအားမရေတြျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။ကိုယ္

ကေကာင္းရင္ေခါင္းဘယ္မွမေရြ႕၊ဘယ္သူပ်က္ပ်က္ကို္ယ္မပ်က္ဟူေသာ၀ါဒကုိစဲြကိုင္ကာရပ္တည္

ခဲ့ေသာသမားေတာ္၏သစၥာတရားကုိေတြ႕ျမင္ခြင့္ရလုိက္ပါသည္။

သမားေတာ္ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ေသာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ဂ်ပန္ေတြ၀င္လာစဥ္ကေဆးစာအုပ္မ်ားကို

တန္ဖိုးထားအေလးထားသယ္ယူေနေသာသမားေတာ္သည္မိသားစုကုိလွည့္မၾကည့္ႏုိ္င္၊ဘုရင့္အပါး

အမူထမ္းရသည္ကိုလည္းပ်က္ကြက္ခဲ့သည့္အျဖစ္ႏွင့္ၾကဳံခဲ့ရသည္။ဤေနရာတြင္သူ႕ကုိေဂ်ာက္တြန္း

ရန္ေစာင့္ေနေသာအမတ္မ်ားက"ေဒါက္တာဟုိ ကိုယ္လြတ္ရုန္းထြက္ေျပးေလျပီ၊ဘုရင္ကုိသစၥာေဖာက္

ေလျပီ"ဟု၀ုိင္း၀န္းေျပာဆုိေနၾကခ်ိန္၀ယ္"ေဒါက္တာဟုိကအဲဒီလုိလူစားမ်ဴိးမဟုတ္ပါဘူး။သူ႕ကုိက်ဴပ္

ယုံၾကည္ပါတယ္"ဟုေျပာထြက္၀ံ့ေသာအမတ္တစ္ဦးကုိေတြ႕ခဲ့ပါသည္။လူ ၁၀၀ မွာ ၉၉ ေယာက္က

သမားေတာ္ကုိျပစ္တင္ရွဴပ္ခ်ေနၾကခ်ိန္မွာသမာေတာ္အေပၚ"ယုံၾကည္မူ"ရွိေသာအမတ္တစ္ဦးကုိေတြ႕

ခဲ့ရျခင္းအေပၚကၽြန္မအလြန္သေဘာက်မိသည္။"ဟုတ္တယ္။သမားေတာ္ကအဲဒီလုိ ကုိယ္လြတ္ရုန္း

တဲ့သူ၊တကုိယ္ေကာင္းဆန္သူမဟုတ္။မိသားစုအေရးကုိတုိင္းေရးျပည္ေရးထက္ဦးစားေပးသူမဟုတ္၊

…"ကၽြန္မအလြန္အေလးအနက္ထားမိေသာအခ်က္ပါ။"ကိုယ္လြတ္ရုန္းေကာင္းရုန္းႏိုင္တယ္ေလ….

သူ႕ကိုအျပစ္တင္လုိ႕လည္းမရဘူးေပါ့…..အေျခအေနကလည္းအဲဒီလုိ ေပးလာေတာ့လဲ…..သူက

ဘာသားနဲ႕ထုထားတာမို႕လဲ…….အဲဒီလုိလုပ္ေကာင္းလုပ္ႏုိင္တာေပါ့……."စေသာ စေသာ သမားေတာ္

ကိုခ်စ္ခင္ေလးစားသူတုိ႕ေတာင္မွထင္ေယာင္ထင္မွားေတြေ၀သြားခ်ိန္မွာ "ေဒါက္တာဟုိကအဲဒီလို

လူစားမ်ဴိးမဟုတ္ဖူးေဟ့"ဟုယုံၾကည္သူတစ္ဦးရွိေနတာကိုကၽြန္မၾကက္သီေမြးညွင္းထမတတ္ခံစား

မိပါသည္။

ေျပာရရင္ေတာ့ဒီႏွမ္းတစ္ေစ့နဲ႕ေတာ့ဆီမျဖစ္ပါဘူး။သုိ႕ေသာ္ကၽြန္မသည္ေဒါက္တာဟုိ၏ေနရာတြင္

ခံစားမိရင္းထုိနွမ္းေလးတစ္ေစ့ကိုအလြန္တန္ဖိုးထားမိပါသည္။

တဖန္မင္းသားေလးဖ်ားနာ၍ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖစ္ေသာအခါမွာရွဴပ္ေထြးေသာႏုိင္ငံေရးဂယက္ထဲမွာ

မင္းသားေလးကိုေသေစလိုသူအမတ္ေတြကတဖက္၊ရွင္ေစလုိေသာအမတ္ေတြကတစ္ဖက္ျဖစ္လာ

ျပန္သည္။ေဒါက္တာဟုိမွာေရာဂါကုသဖုိ႕သာစဥ္းစားေနသူျဖစ္၍ထီးနန္းအရုိ္က္အရာျပႆနာကို

ဘယ္လုိမွအာရုံမထားသည္မွာထင္ရွားသည္။ဤသိုႏွင့္မုိးေရစစ္စစ္ကုိခံယူကာအဆိပ္(Arsenic)

ႏွင့္ေရာ၍ေဆးရည္ေဖာ္ခဲ့သည္။ယင္းသည္မင္းသားေလးကုိသတ္ဖို႕လုပ္ပါသည္ဟုအစြပ္စဲြခံရ

ျပန္သည္။

မင္းသားကိုေသေစလိုသူေတြကလည္းေဒါက္တာဟုိကိုအေကာင္းမျမင္၊မင္းသားကုိမေသေစလိုသူ

ေတြက္လည္းထုိအခါမွာေတာ့ေဒါက္တာဟုိကုိအထင္လဲြႏွင့္ေတာ္ေတာ္ၾကီးကုိအၾကပ္ေတြ႕ခဲ့ရေလ

သည္။ဤေနရာတြင္ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေသာမင္းသားသည္သမားေတာ္၏မ်က္နွာကုိၾကည့္ျပီး

"ေဒါက္တာဟုိကုိက်ဴပ္ယုံၾကည္ပါတယ္။ေဆးသာေပးပါေတာ့"ဟုအမတ္ေတြအားလုံးေရွ႕မွာ

ေဒါက္တာဟုိဆီကေဆးကုိေတာင္းခဲ့ရာအားလုံးအံ့ၾသကုန္ၾကရေတာ့သည္။ေနာက္ေတာ့ထုိေဆး

ႏွင့္ပင္မင္းသားအသက္ရွင္ခဲ့သည္။"ယုံၾကည္မူ"သည္ဘယ္ေလာက္ေတာင္အေရးပါခဲ့ပါသလဲ။

မင္းသား၏သမားေတာ္အေပၚယုံၾကည္မူသည္သူ႕အသက္ႏွင့္ပင္အေလာင္းအစားလုပ္၀့ံေပသည္။

"ငါ့ကို လုပ္ၾကံေကာင္းလုပ္ၾကံႏုိင္တယ္ေလ…..အေျခအေနေတြကလည္းေပးေနေတာ့…."ဟုမ်ား

နည္းနည္းေလးေတာင္ေတြးမိခဲ့ရင္မင္းသားကထိုအဆိပ္ပါေသာေျဖေဆးကုိေသာက္ရဲပါ့မလား။

ေပးေနေသာအေျခအေနေတြထဲမွာမင္းသားသာအသက္ရွင္ျပီးဘုရင္ျဖစ္လာခဲ့ရင္ေဒါက္တာဟုိ

အပါအ၀င္အမတ္တခ်ဴိ႕မွာအကြပ္မ်က္ခံရဖို႕အေၾကာင္းေတြရွိလာႏုိင္သည္။ေဒါက္တာဟုိလုပ္ေန

ေသာေဆးပညာသုေတသနတစ္ခုလုံးပ်က္စီးသြားဖုိ႕အလားအလာေတြကလညး္ရွိေနေသးသည္။

မင္းသားသာအသက္ရွင္လွ်င္သမားေတာ္ေဒါက္တာဟုိအတြက္ေကာင္းတာဘာမွမရွိ။ထုိအေျခ

အေနမ်ဴိးရွိေနလ်က္ႏွင့္ပင္သမားေတာ္သည္"လူနာကိုပဲၾကည့္ပါတယ္။ေရာဂါကိုပဲစိတ္၀င္စား

ပါတယ္။တျခားဘာကိုမွမၾကည့္ပါ"ဟူေသာသစၥာတရားကုိလက္ကိုင္စဲြထားပါေၾကာင္းကုိမင္းသား

ကယုံၾကည္ရသည့္အျဖစ္သည္အေတာ္ ေလးနက္လွပါသည္။

"ယုံၾကည္မူ"ကိုတည္ေဆာက္ျပီးတစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ဆက္ဆံရျခင္းသည္ေကာင္းေသာ

အက်ဴိးကုိရႏုိ္င္ပါသလား။တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုယုံၾကည္၍မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ေပး၀ံ့ေသာ

သမားေတာ္ဘက္ကအမတ္တစ္ဦးတည္းသာရွိခဲ့၏။သမားေတာ္၏သစၥာတရားကုိအသက္နွင့္

ပင္အေလာင္းအစားလုပ္၀့ံေသာသူဟူ၍သမားေတာ္ဘက္ကမင္းသားငယ္တစ္ဦးသာရွိခဲ့၏။

ကမာၻေပၚတြင္သစၥာတရားကိုယုံၾကည္ေသာသူတစ္ေယာက္မကသာရွိခဲ့ပါလွ်င္ကၽြန္မယခုလုိ

အေတြးမ်ဴိးေတြးျပီးေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေရးမိပါ့မလားဟုစဥ္းစားလုိက္မိပါေတာ့သည္။