ေဒၚျမင့္ျမင့္ အေတြးအျမင္
ဂ်ဴနီယာ၀င္း
အန္တီျမင့္နွင့္ တလတခါ စာမူေတာင္းသည့္အခါတုိင္း ဖုန္းေျပာရပါသည္။ သည္လုိနွင့္ ကုိဗစ္ ပထမလွဴိင္း ကာလ စလုိ႕ စကားလက္ဆုံက်လာပါသည္။ သည္ေတာ့ ပုိရင္းနွီးလာပါသည္။ ခံစားခ်က္ေတြ ဖလွယ္ၾကတာ ေပ်ာ္စရာ ျဖစ္လာပါသည္။ ေျပာစရာေတြကလည္း ရွိရွိေနပါသည္။ သည္လုိနွင့္ အန္တီျမင့္နွင့္စကားစုံ ေျပာျဖစ္ၾကပါသည္။ စကားေတြ ေျပာမဆုံးပါ။ အဲသည္လုိ ရင္းနွီးလာတာ သိပ္ေတာ့မၾကာေသး လပိုင္းေလာက္သာ ရွိပါေသးသည္။
စကားေတြ အေျပာမ်ားလာေတာ့ သည္ေတာ့ အန္တီျမင့္ကုိ သိပ္ မေၾကာက္ေတာ့ပါ။ ဒါဆုိ အရင္တုန္းက ေၾကာက္တာေပါ့ ဆုိရင္ ဟုတ္တယ္ လို႕ပဲ ေျဖရပါမည္။ စာမူေတာင္းတဲ့အခါတုိင္း အခ်ိန္မွီေပးဖုိ႕ အန္တီနဲ႕ ဖုန္းေျပာတုိင္း ရင္ခုန္ပါသည္။ ဘာမွန္းမသိ အခ်ိန္မွီမေရာက္ရင္ ဆူမွာေၾကာက္ပါသည္။ အျပင္မွာလည္း ခနခန ေတြ႕ဖူးတာ အမ်ားအားျဖင့္ လူၾကီးေတြ အခ်င္းခ်င္း ေျပာဆုိေနၾကတာ နားေထာင္တာမ်ားလုိ႕ျဖစ္ပါမည္။ အကိုေမာင္ရစ္နဲ႕ ေရာက္တုနး္ကလည္း ဘာမွ ၀င္မေျပာျဖစ္ပါ။ သည္လုိပဲ နားေထာင္ ဓတ္ပုံရုိက္ေပးတာပဲလုပ္ျဖစ္ပါသည္။
(အကုိ ေမာင္ရစ္နဲ႕ အန္တီျမင့္ ။)
ဒါေၾကာင့္ အခုလတ္တေလာ ရင္းနွီးလာတာေလးကို အခုျပန္စဥ္းစားမိတုိင္း အန္တီျမင့္အသံကုိ ၾကားေနမိပါသည္။ အခု ပုိသတိရေနပါသည္။ အန္တီ့အေၾကာင္း ဘာေရးရမွန္းလည္းမသိပါ။ လတ္လတ္တို႕ ထုိက္တုိ႕ကို ဘယ္လုိနွစ္သိမ့္ေပးရမလဲမသိပါ။ အခုကာလမွာ ေၾကာက္ဒူးတုန္လြန္းလို႕ အျပင္လည္းမထြက္နို္င္ပါ။ သတင္းဖတ္ပီး မ်က္ရည္က်ရတာကုိေတာ့ ယုံပါလုိ႕ပဲ ေျပာရပါမည္။ ေဖေဖကလည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနပါသည္။ မိသားစု၀င္တစ္ဦးဆုံးပါးသြားရသလုိ ခံစားရပါတယ္လုိ႕ ေဖေဖက ၀မ္းနညး္စြာ ေျပာပါသည္။
အန္တီျမင့္ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို အခု ျပန္အမွတ္ရေနပါသည္။ မိခင္ဆုံးရွဴံးရလို႕ စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းေနတဲ့သူတစ္ေယာက္က အခုကစပီး ဘာစာမွမေရးေတာ့ဘူး စာမူလည္း မပို႕ေတာ့ဘူးလုိ႕ေျပာေတာ့ အန္တီျမင့္က ေျပာတယ္ ‘ဘာဆုိင္လုိ႕လဲ စာေရးစရာရွိတာ ဆက္ေရးရမွာ ကိုယ့္အလုပ္ ။ ဆက္သာေရး ။ စာမူဆက္ပုိ႕ ဒါပဲ ‘ လို႕ ရာဇသံေပးခဲ့ပါသည္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အဲသည္ေနာက္ပုိင္း ဆက္ေရးျဖစ္ေနတာေတြ ဟာ အန္တီျမင့္ေၾကာင့္ပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အန္တီ။ ဒီစကားေတြ အန္တီမွတ္မိမယ္ ထင္ပါတယ္။
အရင္ဦးဆုံး စာမူ စတင္ေဖာ္ျပေပးခဲ့တဲ့ အေတြးအျမင္ ဖန္တီးရွင္ ဦးဦးနဲ႕ အန္တီတုိ႕ေက်းဇူးေတြ စာေရးရင္းနဲ႕ ဆပ္သြားမယ္ေလ။
