Tuesday, May 25, 2010

The Passing of Thakhin Htein Win


သခင္ထိန္၀င္း (သုိ႕မဟုတ္) ဘဘဦးထိန္၀င္း သုိ႕မဟုတ္

သာသနာစိတ္ျဖင့္ႏုိင္ငံေရးကုိေဆာင္ရြက္ခဲ့သူ

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

သခင္ထိန္၀င္းကုိဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုိ႕ႏွင့္အလြန္ခ်စ္ခင္ေသာမိတ္ေဆြရဲေဘာ္ရဲဘက္တစ္ဦးအျဖစ္စတင္

သတိထားမိရသည္မွာကၽြန္မငယ္စဥ္ကတည္းကပင္ျဖစ္ပါသည္။ဘဘဦးထိန္၀င္းဟုပဲေခၚပါသည္။ေဖေဖႏွင့္

ေမေမတုိ႕ကလည္းဘဘဦးထိန္၀င္းသုိ႕မဟုတ္တခါတရံဦးေလးဦးထိန္၀င္းဟုေခၚတတ္ပါသည္။ဘဘၾကီး

တုိ႕ေမေမၾကီးတုိ႕ကုိအလြန္သံေယာဇဥ္ၾကီးကာခ်စ္ခင္လွသူတစ္ဦးအျဖစ္ျမင္ရေတြ႕ရသည္မွာအံ့ၾသစရာ

မဟုတ္ပါေပ။သူတို႕ေခတ္သူတုိ႕အခါမွာအဲသည္လုိမိတ္ေဆြေရာင္းရင္းေမာင္ႏွမရင္းခ်ာထက္ပင္ခ်စ္ခင္

ေသာေသြးေသာက္ေတြမ်ားစြာရွိပါသည္။အခုလိုေခတ္ထဲမွာသည္လုိခ်စ္ခင္လွေသာမိတ္ေဆြေကာင္းမ်ဴိး

ဆုိတာရွားပါးပါဘိ။တကယ္ကုိအားက်ေလာက္စဖြယ္ၾကည္ႏူးစဖြယ္ျဖစ္ရပါသည္။ဘဘၾကီးနွင့္ေမေမၾကီး

တုိ႕ကြယ္လြန္ခဲ့ျပီး၁၀နွစ္ေက်ာ္မွာဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုိ႕ကိုအလြန္ခ်စ္ခင္လွေသာဘဘဦးထိန္၀င္းဘ၀တပါ

သုိ႕ေျပာင္းသြားခဲ့ေလျပီ။ကြယ္လြန္ခ်ိန္အသက္၉၈နွစ္မို႕ဘ၀ကုိအားပါးတရျဖတ္သန္းခဲ့ေလျပီဟုဆုိႏုိင္ပါ

ေသာလည္းအသက္ရွိလ်က္ႏွင့္သည္ေလာကထဲမွာရွိေနေစခ်င္၊ေနေစခ်င္ပါေသးသည္။ဘဘၾကီးေမေမၾကီး

တုိ႕အထူးခ်စ္ခင္လွေသာမိတ္ေဆြရင္းခ်ာသာမကႏုိင္ငံေရးေလာကထဲမွာပင္အတူတြဲဖက္လွဴပ္ရွားခဲ့ေလသူ

တစ္ဦးျဖစ္ကာေမေမၾကီကုိ “မမျမ မမျမ”နွင့္ရင္းႏွီးစြာေခၚကာစကားေတြေဖာင္ဖဲြ႕ကာေျပာတတ္သူတစ္ဦး

အျဖစ္ျမင္ေယာင္မိေနဆဲျဖစ္ပါသည္။အသံၾသၾသ အရပ္ျမင့္ျမင့္ထြားထြားက်ဴိင္းက်ဴိင္း အသားျဖဴျဖဴ ေတာင့္

ေတာင့္တင္းတင္းႏွင့္သည္ဘဘကုိကၽြန္မသိပ္ကုိမွတ္မိခဲ့တာေပါ့။ပင္နီတုိက္ပုံသုိ႕မဟုတ္အျဖဴေ၇ာင္တုိက္ပုံ

ကုိ၀တ္ဆင္တတ္ပါသည္။ေမေမၾကီးတုိ႕က “သခင္ၾကီး”ဟုေခၚပါသည္။ျခံေပါက္၀ကေန မမျမ ကိုခင္ေမာင္လတ္

ဟုေခၚကာလူမေရာက္ခင္အသံကေရာက္ႏွင့္တတ္သူ၊ဘဘဦးထိန္၀င္းေဟ့ဟုဆုိလုိက္တာႏွင့္အိမ္ကဘဘ

ၾကီးတုိ႕ေမေမၾကီးတုိ႕တေတြ၀မ္းသာအားရေျပးၾကိဳၾကကာစကားေဖာင္ဖဲြ႕မျပီး၊သူတုိ႕ေျပာဆုိေနၾကတာ

ေတြတခါတရံနားမလည္။ဘဘၾကီးတုိ႕ကလည္းဘဘဦးထိန္၀င္းတုိ႕အိမ္မသြားပဲမေနႏုိင္။အဲသည္လုိခ်စ္

ခင္ၾကေသာမိတ္ေဆြအျဖစ္ဟာစဥ္းစားၾကည့္လုိက္တုိင္းေပၚလာတတ္ပါသည္။တကယ္ပဲအားက်မိပါသည္။

ဘဘဦးထိ္န္၀င္း၏ေျမးတစ္ဦးျဖစ္ေသာမေအးခ်မ္းကုိညီမတစ္ဦးလိုခ်စ္ခင္ခဲ့ပါသည္။သည္ညီမေလးကသူ႕အဘုိး

အေၾကာင္းေတြကုိအားပါးတရေရးတုန္းကဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုိ႕အေၾကာင္းေတြကုိပါထည့္ေရးခဲ့ပါသည္။ထုိစဥ္

ကေၾသာ္…ငါတုိ႕အဘုိးအဘြားေတြကတကယ္လဲေမတၱာဓါတ္အျပည့္ျဖင့္ဆုံးမၾသ၀ါဒေတြဆုိခဲ့သည္ပဲဟုေက်နပ္

ခဲ့မိရသည္ေပါ့။ယခုေတာ့သည္ညီမေလးေရးေသာစာေတြကုိျပန္ရွာျပန္ဖတ္ကာဘဘဦးထိန္၀င္းအေၾကာင္းေတြ

ကိုျပန္ေျပာခ်င္ပါသည္။အမွတ္တရျပန္လည္ေဖာ္မိရင္းႏွင့္စာဖတ္သူမ်ားလည္းသူေရးေသာစာေတြျပန္ဖတ္ၾကည္

ၾကဖို႕တုိက္တြန္းရမည္ပင္။(အေတြးအျမင္အမွတ္၂၀၈တုန္းက “ကၽြန္မႏွင့္စာေရးဆရာမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္”၊

အမွတ္၂၁၆တုန္းက“အႏွဴိင္းမဲ့ဗုဒကိုပူေဇာ္ခဲ့သူႏွစ္ဦး”-သူ႕ကေလာင္အမည္က မေအးခ်မ္း(ျမန္မာစာ)ပါ။)

အဲသည္ထဲကဘဘဦးထိန္၀င္းအေၾကာင္းေတြျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေပးလုိက္ရပါသည္။ေအာက္ကအခ်က္မ်ား

မွာမေအးခ်မ္း(ျမန္မာစာ)ေရးသားထားသည္မ်ားကုိေကာက္ႏွဴတ္တင္ျပခ်က္မ်ားသာျဖစ္ပါသည္။ပုိ၍အေသး

စိတ္သိလုိပါလွ်င္အေတြးအျမင္မဂၢဇင္းထဲမွာျပန္လည္ဖတ္ရူၾကဖုိ႕တုိက္တြန္းလုိက္ရပါသည္။

၁။၁၉၃၇ခုႏွစ္ဧျပီလ ၁ ရက္ေန႕အဂၤလိပ္အစိုးရယူနီယမ္ဂ်က္အလံႏွင့္၁၉၃၅မွာျဗိတိသွ်ျပဌာန္းတဲ့အုပ္ခ်ဴပ္ေရး

ဥပေဒစာအုပ္ကုိမီးရွဴိ႕ကန္႕ကြက္ခဲ့တဲ့သမုိင္းအေထာက္အထားအခုိင္အမာရွိခဲ့သည္။ထုိဆန္႕က်င္မီးရွဴိ႕ပဲြတြင္

ဦးႏု(၀န္ၾကီးခ်ဴပ္) ဦးလွေဖ(ဗုိလ္လကၤ်ာ) ဦးထြန္းအုံ ဦးထြန္းေအးတုိ႕ႏွင့္ အတူသခင္ထိန္၀င္းႏွင့္

ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္(မခင္ျမ)တုိ႕ပါခဲ့သည္။ဘဘဦးထိန္၀င္းကယခုလုိမၾကာခနဆုိခဲ့ေၾကာင္းေဆာင္းပါးတြင္

ေဖာ္ျပထားသည္။

“အဲဒိီတုန္းကေတာင္းပန္လုိ႕လည္းမရဘူး။မခင္ျမတစ္ေယာက္ကစမူဆာပုံစံအက်ီၤ ၤဖို႕ယုိ႕ဖားယားၾကီး၀တ္လို႕

ေယာက်ၤားေတြၾကားထဲရဲရဲ၀့ံ၀ံ့လုိက္ေတာ့တာပဲ။လူစြမ္းေကာင္းမၾကီးေလ။”

(စမူဆာအက်ီဆုိသည္မွာရင္ဖုံးအက်ီပင္ျဖစ္ကာေရွ႕တြင္အခၽြန္ပုံသဏာန္ခ်ဴပ္ထားသည္။)

၂။ဘဘဦးထိန္၀င္းသည္ကိုယ့္ႏုိင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ဴိးကိုေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသနာစိတ္နဲ႕ခုိင္မာေအာင္တည္ေဆာက္

ျခင္းသည္ပုိမု္ိခုိင္မာျပီးေရရွည္တည္တံ့ခုိင္ျမဲတယ္ဆုိသည့္သေဘာကုိေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ခဲ့သူျဖစ္၍

အဂၤလိပ္ေခတ္ ဂ်ပန္ေခတ္တစ္ေလ်ာက္လုံးႏုိင္ငံေရးေဆာင္ရြက္ရာတြင္သာသနာစိတ္ႏွင့္ပဲတုိက္ပဲြ၀င္ေဆာင္

ရြက္ခဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။

၃။တုိုင္းျပည္ညိမ္းခ်မ္းၾကီးပြားေအာင္ဗုဒၶ၏ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းလမ္းစဥ္မ်ားနွင့္လက္ေတြ႕က်က်တည္

ေဆာက္ႏုိင္မွသာေအာင္ျမင္ႏုိင္ပုံကုိသိျမင္ေစႏုိ္င္ဖုိ႕ကိုယ့္လူမ်ဴိးတစ္ရပ္လုံးအတြက္ကိုယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္ေကာင္း

တစ္အုပ္ေပၚထြန္းဖုိ႕စိတ္ဆႏၵျဖင့္ မဟာဂႏၵရုံဆရာေတာ္ သေျပကန္ဆရာေတာ္ ေတာင္ျမိဳ႕ဆရာေတာ္ မဟာ

စည္ဆရာေတာ္ တုိ႕ထံအဆင့္ဆင့္ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။သုိ႕ေသာ္မဟာဂႏၵရုံဆရာေတာ္မွာဒကာဦးထိန္၀င္း

၏ဆႏၵကိုျဖည့္ဖုိ႕အားထုတ္ဆဲပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့သည္။ထုိႏွစ္ေပါငး္မ်ားစြာအေကာင္အထည္မေဖာ္ႏုိ္င္ေသးေသာ

ဆႏၵကိုအားထုတ္ခ်င္ခဲ့ျပီးသူ႕အသက္ ၈၀ျပည့္ႏွစ္မွာႏွူိးေဆာ္စာတစ္ေစာင္ရုိက္ႏွိတ္ျဖန္႕ေ၀ခဲ့သည္။

လူပုဂၢိဳလ္ ရဟန္းပုဂၢဳိလ္မည္သူမဆုိမိမိတုိင္းျပည္နွင့္လူမ်ဴိးသာသနာအတြက္ကူညီေတာ္မူၾကေစလုိပါသည္။

ဤစာမူကိုကၽြန္ေတာ္တုိ႕အပုိင္ရယူလုိျခင္းမရွိပါ။စာေရးသူအားပူေဇာ္ရန္သာရည္ရြယ္ရင္းရွိပါသည္။မိမိေရးသား

ထားေသာစာမူကုိမိမိသေဘာက်စီမံရန္သာျဖစ္ပါသည္။သေဘာထားအေသးစိတ္ကုိေဆြးေႏြးရန္အလိုရွိပါက

မည္သူမဆုိေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပါမည္အေၾကာင္းေလးျမတ္စြာဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္သည္ပိဌိကတ္

တတ္ေျမာက္ေသာပညာရွင္မဟုတ္ေသာ္လည္းျဖစ္ေျမာက္လုိေသာဗုဒၶ၀င္အတြက္ပညာရွိမ်ားလက္ခံႏုိင္ေအာင္

ေဆြးေႏြးတင္ျပပါမည္။”

၄။(ထုိကာလမွတုိင္၁၉၉၃ခုႏွစ္ထိၾကိဳးပမ္းမူမ်ား၊ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္မူမ်ားကားအံ့မခန္းျဖစ္ပါသည္။

အခ်ဴပ္ဆုိရေသာ၁၉၉၃ခုုႏွစ္ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ထုိကိုယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္က်မ္းစာအျပီးသတ္ခဲ့သည္။)

ကိုယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္က်မ္းစာသည္၁၉၉၃ခုနွစ္ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္အျပီးသတ္ခဲ့သည္။ေရးသားသူဆရာၾကီးဦးေရႊ

ေအာင္မွာ၁၉၉၄ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႕တြင္အသည္းေရာဂါျဖင့္ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္

သူအဘဦးထိန္၀င္းမွာယခုအသက္၉၈ႏွစ္ရွိျပီး(ယခုဤေဆာင္းပါးေရးစဥ္တြင္)အသက္ထင္ရွားရွိေနဆဲပင္

ျဖစ္ပါသည္။ဗုဒၶကိုပူေဇာ္ခဲ့သူထုိပုဂၢဳိလ္နွစ္ဦး၏ကုိယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္က်မ္းမွာ ၁ ႏွစ္အတြင္ေလးၾကိမ္တိတိျပန္

လည္ရုိက္ႏွိတ္ခဲ့ရသည္အထိၾကီးက်ယ္စြာေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။ထုိေလးၾကိမ္စလုံးကုိပါရမီစာေပမွထြက္ရွိ

ျခင္းျဖစ္သည္။ယခုေနာက္ပုိင္းအျခားစာေပတုိက္အခ်ဴိ႕မွျပန္လည္ရုိက္ႏွိတ္ေသာစာအုပ္တြင္ဆရာၾကီးဦး

ေရႊေအာင္၏နိဒါန္းမပါရွိေၾကာင္းေရးသားထားသည္။(ထုိနိဒါန္းကုိအေတြးအျမင္အမွတ္၂၁၆တြင္ပါရွိသည္။)

၅။ဘဘဦးထိန္၀င္းသည္ “ဗုဒၶေလာကသားတုိ႕၏အႏွဴိင္းမဲ့ေက်းဇူးရွင္(ကုိယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္)က်မ္းစာ”ကိုျမန္မာ

ျပည္သားမ်ားသာမကကမာၻသူကမာၻသားမ်ားကိုပါသိေစခ်င္ေသာဆႏၵေၾကာင့္ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္ေရး

သားျပီးစာမူမ်ားကိုဆရာၾကီးဦးလွေမာင္အားဘာသာျပန္ဆုိပူေဇာ္ေစခဲ့ျပီးေနာက္အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္စာမူ

မ်ားကုိဆရာဦးခင္ေမာင္လတ္ကိုျပန္လည္ဖတ္ရူေပးဖုိ႕ေတာင္းပန္ခဲ့ျပီးအဂၤလိပ္စာမူကိုပါပူးတဲြျဖန္႕ခ်ီေပးခဲ့ပါ

သည္။

၆။စာေကာင္းေပေကာင္းတစ္ခုထြက္ေပၚလာေစဖုိ႕ပုံေဖာ္ေ၇းသားသူႏွင့္အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းသူႏွစ္ဦးစလုံး

တန္ဖိုးထားသင့္သူမ်ားျဖစ္ေပသည္။ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကိုအသြင္သဏာန္ႏွင့္အႏွစ္သာရတထပ္တည္း

က်ေအာင္အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသူထုိနွစ္ဦးကုိေလးစားၾကည္ညိဳလာမိရပါသည္။

ဤကားဘဘဦးထိန္၀င္းအားအမွတ္တရလြမ္းေမာဖြယ္ေရးသားခ်က္မ်ားအျဖစ္ျပန္လည္တင္ျပရင္းျဖင့္

ဘဘေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစဟုဆုေတာင္းေမတၱာျဖင့္……။

(ဓါတ္ပုံမွာ - ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တုိးတက္ေရးမဂၢဇင္းအယ္ဒီတာအဖဲြ႕ပုံ။ေနာက္-ဦးထိ္န္၀င္း၊ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္၊ဦးထြန္းခင္္။

ေရွ႕တြင္ထုိင္ေနသူမ်ား - ဦးထြန္းသန္း္၊ဦးဘရင္)

No comments: