ဘဘဦး၀င္းတင္ဆီက စာအုပ္နဲ႕ ေမတၱာစာ ဂ်ဴနီယာ၀င္း၊ ေမ ၂၀၊ ၂၀၁၄

ဘဘဦး၀င္းတင္ဆီက စာအုပ္နဲ႕ ေမတၱာစာ
ဂ်ဴနီယာ၀င္း၊ ေမ ၂၀၊ ၂၀၁၄
“ဒါလားဟဲ့ လူငရဲ“ ဆုိတဲ့စာအုပ္ မူရင္းကုိ ရွားရွားပါးပါး ရခ့ဲစဥ္က အိမ္မွာ ဘဘၾကီး ဦးခင္ေမာင္လတ္ အတြက္ ၁၄ႏွစ္ျပည့္ ဆြမး္ေကၽြး တဲ့ေန႕ကပါ။ ဘဘဦး၀င္းတင္ရဲ႕ အဲသည္စာအုပ္က လူတုိင္းလုိခ်င္ လူတုိင္းဖတ္ခ်င္ေနတဲ့ကာလမွာ ဘဘဦး၀င္းတင္က သူ႕ကုိယ္ပုိင္ရတဲ့ စာအုပ္ ၄အုပ္ ထဲက ကၽြန္မတုိ႕ မိသားစုအတြက္ တစ္အုပ္ေပးခဲ့ ပါတယ္။ စာအုပ္ရေတာ့ ဘဘကိုလက္မွတ္ထုိးခုိင္းေတာ့ ေအာက္ကစာက ဘဘေရးေပးတဲ့မူရင္း လက္္ေရးပါ။
ေနာက္ပုိင္းမွာ အဲသည္စာအုပ္ ဒါလားဟဲ့ လူ႕ငရဲ က မိတၱဴေတြပြားျပီး လူေတြလက္ထဲ ေရာက္ခဲ့တယ္။ လက္ထဲရတဲ့ သူေတြက ဘဘဆီကုိသြားျပီး လက္မွတ္ေတြထုိးခုိင္းၾကတယ္။ အဲသည္မွာလည္း ဘဘက လက္မွတ္လဲထုိး အမွတ္တရ စာေတြလည္းေရးေပးတယ္။ ဒါနဲ႕ ဘဘမိတ္ေဆြ ဖ်ာပုံနီလုံဦးကေျပာတယ္။ အကယ္၍မ်ား သည္လက္မွတ္ နဲ႕စာေတြကုိစုျပီး စာအုပ္ထုတ္ရင္ေကာင္းမွာပဲတဲ့။ ဘဘက အရွည္ၾကီးေရးေပးတာပဲ။ လက္မွတ္ေတာင္းတဲ့သူေတြ ေက်နပ္ေနၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက စာအုပ္မွာလက္မွတ္ထုိးခုိင္းသူေတြက ဘဘလက္မွတ္နဲ႕စာေတြ ကုိအမွတ္တရ ယူသြား သိမ္းသြားၾကတာကိုး။ အၾကံကေတာ့ ေကာငး္ပါရဲ႕။ ဘဘေရးသမွ် လုိက္သိမ္းဖုိ႕က မလြယ္လွဘူး။ ကၽြန္မလည္း ကုိယ္နဲ႕ဆုိင္တဲ့စာအုပ္ေလး သိမ္းထားခဲ့တာ ၾကာျပီေပါ့။
အခုကၽြန္မစဥ္းစားၾကည့္မိတာပါ။ ဒီစာအုပ္ပုိင္ရွင္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိမွာပဲ။ သူတုိ႕ရဲ႕ စာအုပ္ေတြမွာ ဘဘက အခုလုိ စာေတြေရးေပးခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ အထူးစပယ္ရွယ္ ေရးေပးတာမွ မဟုတ္တာ။ လူတုိင္း လူတုိင္းကုိ ေရးေပးေနတာပဲ။
ဆရာေရးေပးခဲ့တဲ့စာကို ျပန္ျပီး တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
ဂ်ဴနီယာ၀င္းသုိ႔ …
ဒီအေတာအတြင္းမွာ ဒီစာအုပ္ရွာရလာတဲ့ လူတုိင္းက ဦးေလးဆီလာျပီး လက္မွတ္ထုိးခုိင္းေနၾကတယ္။ ဘာရမလဲ ဦးေလးက လက္မွတ္ ထုိးတုိင္း တျပည္လုံးကို ေထာင္ခ် လူတုိင္းကုိေထာင္ခ်ေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ ဆန္႕က်င္ေရးတုိ႕၊ ေထာင္မေၾကာက္တရား တုိ႕ ကုိ အရွည္ၾကီး ေရးေပးလုိက္ေတာ့တာေပါ့။
ဦးေလး စိတ္ထဲမွာလဲ အမွန္တကယ္ေပၚေနတာက အဲဒီကိစၥေတြျဖစ္ေနတာကိုး။ ဒီေတာ့ “စာအုပ္ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ ထားလုိက္ကြယ္။ ငါေျပာခ်င္တာေလးေတြေတာ့ ရင္ဖြင့္ပါရေစ”      ဆုိျပီးတေတာင္ေလာက္ ရွိတဲ့  စာအုပ္ရွည္ၾကီးမွာ တမ်က္နွာျပည့္ စာေတြေရးေပးလုိက္တာေပါ့။
အမွန္ပဲေလ။ ဒီေန႕ ဒီအခ်ိန္က ေထာင္မေၾကာက္တရား ေတြ မ်ားမ်ား ေျပာ၊ ေထာင္မေၾကာက္တရားေတြ က်ယ္က်ယ္ေျပာၾကရမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္လား။
ဟုတ္တယ္။ ဒီေန႕ဒီအခ်ိန္မွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ႏုိင္ငံေရးလွဴပ္ရွားသူေတြ ႏုိင္ငံေရး .ေစတနာရွိသူေတြကုိ ေထာင္နဲ႕ ေျခာက္ ေနတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ လူေတြစိတ္မွာ ေထာင္ေၾကာက္ တဲ့စိတ္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ ၀င္လာေနတယ္။ ဦးေလးသေဘာမွာေတာ့ လူေတြေထာင္ေၾကာက္တာကိုမၾကိုက္ဖူး။ ေထာင္က်တာ ဘယ္သူမွ မၾကိဳက္ဘူး။ ဒီေတာ့ ေထာင္ကိုေရွာင္ခ်င္သပဆုိ ေရွာင္ေပါ့။
“လိမၼာသလုိ လုပ္လုိ႔” ေျပာသင့္လဲ ေျပာဖုိ႕ ၀န္မေလးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူေတြက ကိုယ္တုိင္ ေထာင္ေရွာင္ရုံမကဘူး အျခားလူေတြကုိ ေထာင္ေၾကာက္တရားေဟာေန ၾကတာေတာ့ မေကာင္းလွ ဘူးေပါ့္။
ဒါေၾကာင့္ ဦးေလး ဒီစာအုပ္ကိုေရးတာ။ ဒါ မူလ ေစတနာ ပဲ။ အခုေတာ့ မျဖစ္ခ်ည္ဘူး ဆုိျပီး စာအုပ္လက္မွတ္ ထုိးခုိင္းသူတုိင္းကုိ ေထာင္မေၾကာက္တရား ေတြ စာေတြ ေရးေပးေနမိေတာ့ တာေပါ့။
ဦးေလး ဒီစာအုပ္ေရးတဲ့အခါမ်ားမွာ မွတ္တမ္းေရးသလုိမေရးမိေအာင္ ထိန္းတယ္။ မွတ္တမ္းေရး ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ဦးေလးမွာေထာင္အေတြ႕အၾကဳံ မမ်ားဘူး။ ဦးေလးကုိ ေထာင္ထဲမွာ နွစ္ ၂၀ ထားခဲ့ေပမယ့္ အျမဲလုိလုိ တစ္ေယာက္ထဲ ပိတ္ထားတာဆုိေတာ့ တျခားသူေတြနဲ႕ လဲမေတြ႕ရ၊ စကားလဲမေျပာရျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္က အျမဲတမ္းပဲဆုိပါေတာ့။ ဒီေတာ့ မွတ္တမ္းေရး စရာ အေၾကာင္းအရာ သိပ္မရွိလွဘူးေပါ့။ ဒါနဲ႕ ဒီစာအုပ္ကို ရသဆံဆံ ရုပ္ပုံလႊာေတြ ေရးသလုိ ကိုယ္ေတြ႕ ျဖစ္ရပ္ေတြကို စိတ္ဖ်ာျပီး တပုိင္းစီ တပ်က္စီ ေရးခ်သြားတာပံဲ။
အဒီလုိဆုိပုံစံနဲ႕ ေရးေတာ့ မွတ္မိသမွ် ဟုိအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ဟုိတစ ဒီတစ တုိ႕ထိဆဲြထုတ္ ေရးသြားႏုိင္တာေပါ့။ အဲဒီမွတ္မိသမွ်ေလးေတြထဲမွာ အမၾကီးတုိ႕ ဆရာတို႕ မင္းတုိ႕မိသားစု တုိ႕အေၾကာင္းေတြလဲ တုိ႕ထိသြားႏုိင္တာေပါ့။ ဒီလုိနဲ႕ ကုိယ္လဲေရးရတာ ေပ်ာ္တယ္။ တဘက္မွာလဲ အျပင္မွာ မေျပာဘူး မေရးဘူးတဲ့ အေၾကာင္းကိစၥေလးေတြလဲ စာရြက္ေပၚေရာက္ လာေတာ့တာေပါ့။
စာအုပ္အေၾကာင္းေျပာလုိ႕ စိတ္ထဲခံစားရတာေလး ေျပာျပခ်င္တယ္။
ဦးေလးက သတင္းစာ ဆရာ ဆုိတာေတာ့ ဟုတ္ရဲ႕ ဒါေပမယ့္ စာေရးဆရာလုိ႕ ေျပာလုိ႕မရဘူး။ ဟုတိၱပတၱိရယ္လုိ႕ စာအုပ္ေပအုပ္ေတြ မေရးဘူးဘူး။ စုစုေပါင္း ကို လက္ဆယ္ေခ်ာင္းျပည့္ေအာင္ ခ်ဴိးလုိ႕မရဘူး။ အခုဒီစာအုပ္ ကိုေရးမိေတာ့ သိပ္၀မ္းသာသြားတယ္။ ပီတိလဲ ဧရာမ ျဖစ္ရတယ္။ အသက္ကရွစ္ဆယ္ျပည့္ျပီ။ လက္ေတြလဲတုန္၊ မ်က္စိေတြလဲမွဴန္ျပီ။ မွတ္ဉာဏ္ကလဲ ဟုန္ျပီ။ တသက္တာရဲ႕ ေနာက္ဆုံးစာအုပ္ကုိ ေနာက္ဆုံးေရး လုိက္သလုိ ေရးလုိက္ရလုိ႕ ၀မ္းသာရတာေပါ့။ ဦးေလးသာ ကုိ၀ံသတုိ႕လုိုိပဲ စာအုပ္ေတြ ဆယ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရာဂဏာန္း ထိေရးခဲ့ျပီးျပီဆုိရင္ ဘာ၀မ္းသာစရာအထူး ျဖစ္ရေတာ့မွာလဲ။ တကယ္ေတာ့ ဒီစာအုပ္ေတြ မေရးျဖစ္တာ တကယ္ေတာ့ အလုပ္ေတြပိလြန္းတာ သက္သက္မဟုတ္ပါဘူး။ ပ်င္းတာ ကေလာင္ကုိင္ရမွာ တြန္႕ဆုတ္တာဆုိတဲ့ ပ်က္ကြက္စိတ္ေတြရဲ႕ ဖိစီးမူ ကလဲပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဂ်ဴနီယာကို တိုက္တြန္းခ်င္တာက အခ်ိန္ရွိတုန္း ကေလာင္နဲ႕ လက္မခြာဘဲ စာအုပ္ေတြ ေရးႏုိင္သမွ် ေရးသာေရးခ်ေပေတာ့။ ဦးလွတုိ႕ ၊ ကုိ၀ံသတုိ႕လုိ အားထုတ္မူ အင္အားၾကီးၾကီး ေမြးပါေလ။
၀င္းတင္ (ၾသဂုတ္ ၁၊ ၂၀၁၀)

Read More

စာအုပ္ေၾကာ္ျငာ

တကၠသိုလ္ေရႊရီ၀င္း၏ မ်က္လုံးစိမ္းႏွင့္ မိန္းခေလး ဘာသာျပန္၀တၳဳတိုမ်ား
မိုးမခစာအုပ္စင္၊ ေမ ၈၊ ၂၀၁၄
စာအုုပ္အမည္ – မ်က္လုုံးစိမ္းနွင့္မိန္းခေလး နွင့္ ဘာသာျပန္၀တၳဳတုုိမ်ား
ဘာသာျပန္သူ – တကၠသိုုလ္ေရႊရီ၀င္း
မူရင္းအဂၤလိပ္ – Jennifer Bassett
ထုုတ္ေ၀သူ – ဦးသိန္းလြင္ ။ လင္းလြန္းခင္စာေပ
ပထမအၾကိမ္။ ၂၀၁၄ မတ္လ။
အုုပ္ေရ – ၅၀၀။ တန္ဖုုိး – ၁၅၀၀ က်ပ္
မ်က္ႏွာဖုုံး – Eagle
စာမ်က္နွာ – ၁၅၆ ခန္႕
၀တၳဳ အေရအတြက္ – ၇ ပုုဒ္
စာအုုပ္ပုုံစံ – အဂၤလိပ္ ျမန္မာ
The Light of English လစဥ္ထုုတ္ မဂၢဇင္းတြင္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ၀တၳဳတခ်ဴိ႕၏ စုုစည္းမူ ျဖစ္ပါသည္။အဂၤလိ္ပ္စာေပတြင္ စာၾကီးေပၾကီးမ်ားကုုိ လြယ္ကူေသာ အဂၤလိပ္စာ အေရးအသားမ်ားျဖင့္ အက်ဥ္းခ်ဴံး ျပန္လည္ေရးသားထားေသာ ရီတုုိး (Retold)မ်ား မ်ားစြာရွိပါသည္။ လြယ္ကူေသာ၀ါက် မ်ားျဖင့္ေရးသားထားသည္ျဖစ္ေသာလည္း မူရင္းရသ မပ်က္ေအာင္ ေရးသားထားသည္မ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဂၤလိပ္စာ ေလ့လာလုုိက္စားသူမ်ားအတြက္ အက်ိဴးလည္းရွိကာ စာၾကီးေပၾကီးမ်ား မဖတ္ႏုုိင္သူမ်ားအတြက္ လည္း အဆင္ေျပစြာ နားလည္ဖတ္ရူ ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
မူရင္းစာေရးဆရာမ ဂ်နီဖာဘက္စက္သည္ သူကုုိယ္တုုိင္က အဂၤလိ္ပ္စာ သင္တန္းဆရာမျဖစ္ျပီး The Phanton of the Opera နွင့္ The President ‘s Murderer ၀တၳဳၾကီး နွစ္ပုုဒ္ကုုိ ရီတုုိး ေရးသားခဲ့သူ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုုသူကုုိယ္တုုိင္ ရီတုုိးပုုံစံျဖင့္ ေရးသားထားေသာ သူ႕ကုုိယ္ပုုိင္မူရင္း၀တၳဳ မ်ား ျဖစ္သည့္ သူ႕၀တၳဳ ၇ပုုဒ္ကုုိ တကၠသိုု္လ္ေရႊရီ၀င္းကေန ဘာသာျပန္ေပးထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တဖန္ ဘာသာာျပန္ျခင္း အလုုပ္ကလည္း မူရင္းကေန ဘာသာျပန္ သည္ဟုု အၾကမ္းအားျဖင့္ ဆုုိႏုုိ္င္ေသာ္လည္း အဂၤလိပ္စကားလုုံးမ်ားကုုိ တုုိက္ရုုိက္ ျမန္မာဘာသာျပန္ျခင္းနွင့္ စာေရးဆရာက သူ႕အႏုုပညာကုုိ ထည့္သြင္း ဘာသာျပန္ျခင္းဟူ ေရြ႕ ခဲြျခားမည္ဆုုိပါလွ်င္ အီစာအုုပ္ေလးသည္ စာေရးဆရာ၏ အႏုုပညာဘာသာျပန္လက္ရာ ဟုုဆုုိရပါလိမ့္မည္။ သည္ေတာ့ ဖတ္ရင္းနဲ႕ အဂၤလိပ္စာလည္းတုုိးကာ ျမန္မာလုုိ ဘာသာျပန္ထားေသာ ပုုံစံ ကိုုပါ ခံစားရေပေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။

Read More

မိသားစုုအတြက္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မဂၢဇင္း က်ဆုုံးခန္း ဂ်ဴနီယာ၀င္း

(အဂၤလိပ္လုုိေရးသားေသာ Walking Through the Wonderland ကင္ဒဲယ္ ebook မွ The Rise and fall of Pyaw Taw Zet Magazine ေဆာင္းပါးကုုိကုုိယ္တုုိင္ ဘာသာျပန္ထားသည္။)

မိသားစုုအတြက္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မဂၢဇင္း က်ဆုုံးခန္း
ဂ်ဴနီယာ၀င္း
ေမ ၁၂၊ ၂၀၁၄

(ပုုံတြင္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိသားစုုမဂၢဇင္းတစ္အုုပ္၏ မ်က္နွာဖုုံးပုုံတစ္ပုုံကုုိ နမူနာျပထားပါသည္။ ထုုိအဖုုံးကိုုေရးဆဲြသူမွာ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးဘၾကည္ ျဖစ္ပါသည္။ မ်က္ႏွာဖုုံးကုုိ ၾကည့္လုုိက္သူတုုိင္းသည္ ဂယ္လီလီယုုိ၏ တက္လီစကုုတ္ (အေ၀းၾကည့္မွန္ေျပာင္း)၊ အီတလီက ပီစာေမ်ာ္စင္၊ ဘလက္ပါးလ္  ဟူေသာပုုလဲနက္ အမည္ရသည့္ ပုုံ၀တၳဳကိုု ကိုုယ္စားျပဳေသာပုုံကုုိ လည္းေကာင္းေတြ႕မိၾကျပီး ၎တုုိ႕ႏွင့္ သက္ဆုုိင္ေသာေဆာင္းပါးမ်ား၊ ပုုံ၀တၳဳဇာတ္လမ္းမ်ား ဖတ္ရေတာ့မည္ဟုု ႀကိဳသိၾကပါလိမ့္မည္။ ထုုိ႕အျပင္  “ဖုုိးျပဳံးခ်ဳိႏွင့္ မိေရႊဘုုတ္” အမႊာ ေမာင္ႏွမပုုံကုုိၾကည့္ျပီး ဆရာဦးခင္ေမာင္လတ္ ေရးသားေနေသာ အဂၤလိပ္စာသင္ခန္းစာလည္း ပါေၾကာင္းသိၾကပါလိမ့္မည္။)
ျမန္မာျပည္တြင္ လူငယ္မ်ားအားဆဲြေဆာင္ႏုုိင္ခဲ့ေသာထူးျခားသည့္ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ တခ်ိန္တုုန္းကရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ ၁၉၇၁ ခုုႏွစ္ စက္တင္ ဘာလေလာက္ ကစတင္ကာ ဂၽြန္လ ၁၉၇၂ ခုုနွစ္ေလာက္တြင္အဆုုံးသတ္သြားခဲ့ေသာ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ျဖစ္ပါသည္။ ၾကယ္စင္ တစ္လက္ ထြန္းလင္းအေတာက္ပဆုုံး အခ်ိန္တြင္ ေကာင္းကင္ယံကေန အေႂကြေစာခဲ့ေလသည္ကုုိ မည္သူမွ သတိမထားမိလုုိက္ၾကပါ။ ထုုိပုုံျပင္ေလး၏ အစကား……
စာမ်က္နွာ ၄၅ – ၄၇ ခန့္ျဖင့္ ထုုိလစဥ္ထုုတ္ မဂၢဇင္းေလးသည္ တစ္နွစ္ေလာက္ သာသက္တမ္းရွည္ခဲ့ပါသည္။ ထုုတ္ေ၀သူမွာ ဦးသန္းထြဋ္ျဖစ္ျပီး ကၽြန္မတုုိ႔အဘြား ေမေမႀကီးေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္၏ မိတ္ေဆြလည္း ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးဆရာလည္းဟုုတ္ သတင္းစာသမားလည္း ဟုုတ္သည့္ ေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္သည္ ထုုိမဂၢဇင္းေလးတြင္ အယ္ဒီတာအျဖစ္စတင္လုုပ္ကုုိင္ခဲ့ခ်ိန္တြင္ သူ၏အေဖာ္အေပါင္းမ်ားစြာကလည္း လာေရာက္ပူးေပါင္းကူညီၾကပါသည္။ သူတုုိ႔က မဂၢဇင္းေလး လွလွပပထြက္ေပၚလာဖုိ႔အေၾကာင္းသာ စဥ္းစားပါသည္။ မဂၢဇင္းသည္ သူတုုိ႔ အတြက္ အလြန္အဖုုိးတန္ေသာ ရတနာတစ္ပါးသဖြယ္ျဖစ္ကာ ေဟာသည္ စၾကာ၀ဌာႀကီးထဲမွာ သူတုုိ႔၏နွလုုံးသားမ်ား စီး၀င္ေနေသာ ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္ပမာ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။
မဂၢဇင္းအတြက္ သူတုုိ႔၏ႀကိဳးပမ္းမူမ်ား
ထုုတ္ေ၀သူက ခ်မး္သာပါသည္။ သုုိ႔ေသာ္ သူက သူ႕ပုုိက္ဆံေတြကုုိ ကေလးမ်ားအတြက္ မဂၢဇင္းထုုတ္ဖုိ႔သာ အသုုံးျပဳလုုိပါသည္။ သူက သူ႔မိတ္ေဆြေတြ ကုုိုုယုုံၾကည္ပါသည္။ ပန္းခ်ီဆရာႀကီးဦးဘၾကည္သည္ မဂၢဇင္းအတြက္ မ်က္ႏွာဖုုံးကုုိ တာ၀န္ယူပါသည္။ ဦးဘၾကည္သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ အလြန္နံမယ္ႀကီး ပန္းခ်ီဆရာတစ္ဦးျဖစ္ေသာလည္း အယ္ဒီတာ့ဆီက ပန္းခ်ီဆဲြခကုုိ အျပည့္မယူပဲဆဲြေပးပါသည္။ တခါတရံ စာမူခရေကာရရဲ႕လားေတာင္ မသိပါ။ ဦးဘၾကည္သည္ မဂၢဇင္းေလးက စာဖတ္သူေတြၾကားထဲ ေပၚျပဴလာမျဖစ္ေၾကာင္းကုုိ သူေကာင္းေကာင္းႀကီး သိထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ မဂၢဇင္းေလးအတြက္ ပါ၀င္လုုပ္ကုုိင္ေနၾကသူအားလုုံးသည္ ထုုိအလုုပ္ကုုိ ေပ်ာ္ရႊင္ စြာျဖင့္  လုုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ သူတုုိ႕စာမူခေတြလည္း အျပည့္မယူၾကပါ။ သူတုုိ႔အားလုုံးသိၾကသည္မွာ ထုုိမဂၢဇင္းေလးသည္ လူႀကိဳက္နည္းေန ႐ုုံမက ထုုတ္ေ၀သူမွာလည္း လစဥ္ လစဥ္ဆုုိသလုုိ အ႐ႈံးေပၚေနတာ ျဖစ္ပါသည္။ သူတုုိ႔၏လက္ထဲကသည္ မဂၢဇင္းေလးလွလွပပ ထြက္ သြားလွ်င္ သူတုုိ႔၏နွလုုံးသားမ်ားသည္ ေပ်ာ္ရႊင္မူျဖင့္ ျပည့္သွ်ံသြားကာေနာက္ထြက္မည့္ စာအုုပ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားျဖင့္ စဥ္းစားၾက ပါေတာ့သည္။
ဦးဘၾကည္၏ အႏုုပညာ
ပန္းခ်ီဆရာႀကီးဦးဘၾကည္သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ အလြန္နံမယ္ႀကီးေသာ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ သူကလစဥ္ မဂၢဇင္းမ်က္နွာဖုုံးကုုိဆဲြေပးပါသည္။ ဦးဘၾကည္ သည္လစဥ္ပါလာမည့္ အတြင္းကေဆာင္းပါးမ်ားကာတြန္းမ်ား ၀တၳဳမ်ား ေရးထားသမွ်ကုုိ ဂရုုတစ္စုုိက္ ေလ့ လာပါသည္။ အားလုုံးကုုိေသခ်ာဖတ္ၿပီးမွ မ်က္နွာဖုုံးအတြက္ ဘာဆဲြရမည္ဆုုိတာကုုိ စဥ္းစားပါသည္။ အတြင္းမွာေဖာ္ျပမည့္ ေဆာင္းပါး မ်ား ဇာတ္ေကာင္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားျဖင့္ မ်က္နွာဖုုံးကိုုေရးဆဲြပါသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ပင္ စာဖတ္သူမ်ားသည္ အတြင္း မွာ ဘာေတြပါ၀င္ေနသလဲဆုုိတာကုုိ မ်က္နွာဖုုံးကုုိၾကည့္ရုုံနွင့္ လြယ္ကူူစြာသိသြားနိုုင္ပါသည္။ ကာတြန္းဆရာမ်ားနွင့္ ပန္းခ်ီဆရာမ်ားစာေရးဆရာမ်ား
ဦဘၾကည္၊ ေက်ာ္စိန္၊ တင္၀င္းတုုိ႕သည္ မဂၢဇင္း၏ ပုုံမွန္ပင္တုိ္င္ေရးဆဲြေနေသာ ပန္းခ်ီဆရာကာတြန္းဆရာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ပန္းခ်ီတင္၀င္း၏ “တူးမာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာ” တစ္မ်က္နွာ ကာတြန္းက ယေန႔ေခတ္ ကာတြန္းေမာင္ရစ္ ေရးဆဲြေနေသာ “ေရႊမိနဲ႔ အဂၤလိ္ပ္စာ” ပုံစံနွင့္ အတူတူ ျဖစ္ပါသည္။ ကာတြန္း ေက်ာ္ဆန္း (ကဆ) (မီးပုန္းပ်ံဦးေက်ာ္ရင္၏ သား) ၏ “မိေမာ္ ကဆ” ကာတြန္း၊ ဦးေလးမွဴးတင္ (သိပၸံမွဴးတင္)-ပန္းခ်ီတင္၀င္း သိပၸံဇာတ္တမ္းသရုပ္ေဖာ္မ်ားကား စိတ္၀င္စားဖြယ္ အျပည့္ျဖစ္ပါသည္။ ပန္းခ်ီဆရာ ကာတြန္းဆရာမ်ားက အခန္းဆက္ ေတြေရာ တစ္မ်က္နွာကာတြန္းေတြေရာလစဥ္ ေရးဆဲြၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တခ်ဴိ႕ေနရာမ်ားတြင္ စာဖတ္သူမ်ားကုုိ အဂၤလိ္ပ္စာသင္ခန္းစာမ်ား ေပးပါသည္။ တခ်ဴိ႕မွာရွိတ္စပီးယား၏ ျပဇာတ္မ်ားကုုိ သရုုပ္ေဖာ္ထားပါသည္။ သူတုုိ႕ဆဲြထားတာမ်ား အလြန္ေကာင္းပါသည္။ သိပံ၀တၳဳ မ်ား စုုံေထာက္၀တၳဳသရုုပ္ေဖာ္မ်ားပါ၀င္ပါသည္။ ကြၽန္မအဘြားသည္ ရွိတ္စပီးယား၏ ျပဇာတ္မ်ားျဖစ္ေသာ မစ္ဆမ္းမားႏုုိက္ဒရင္း၊ မားခ်န္႔ ေအာ့ဖ္ဗင္းနစ္၊ မက္ဘက္ျပဇာတ္မ်ားကုုိဘာသာျပန္ကာ ဦးဘၾကည္က ေရးဆဲြပါသည္။စာေရးဆရာေသာ္တာေဆြသည္ ၀တၳဳတိုမ်ားႏွင့္ တခါတရံ ျမန္မာ့ရုုိးရာယဥ္ေက်းမူဆုုိင္ရာအေၾကာင္းမ်ားကုုိ ၀င္ေရးသားပါသည္။ ကြၽန္မတုုိ႔အဘုုိး ဦးခင္ေမာင္လတ္သည္ အဂၤလိပ္စာသင္ခန္း စာမ်ားကုုိ သူ႕ေျမးအမႊာႏွစ္ေကာင္ကိုု သင္ေပးေသာပုုံစံျဖင့္ ေရးသားေပးပါသည္။ ကၽြန္မဖခင္သည္ ထုုိအခ်ိန္တုုန္းက စီးပြားေရးတကၠ သိုုလ္တြင္ သခ်ၤာဆရာတစ္ဦးျဖစ္ျပီး ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္အတြက္ ေမာင္ပညာအမည္ျဖင့္ “သခ်ာၤပုံျပင္” ဟူ၍ သခ်ၤာညဏ္စမ္းမ်ားကုုိ ေရးေပးခဲ့ ပါသည္။ ဒုိင္းခင္ခင္ မလွသန္း၊ ေမာင္ခင္မင္၊ တိမ္မုိးလႈိင္၊ သခင္သန္းေဖ (မႏၱေလး) တကၠသုိလ္ၾကည္မာ၊ မင္းသု၀ဏ္တုိ႔အျပင္ တျခားေသာ ၀ုုိင္း၀န္းေရးသားေပးၾကေသာ ပညာရွင္မ်ားစာေရးဆရာမ်ား မ်ားစြာရွိပါေသးသည္။
ေပ်ာ္ဖုိ႔အတြက္ စာဖတ္ပါ
မဂၢဇင္းတစ္အုုပ္လုုံးကုုိေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ရုုပ္ပုုံမ်ား သရုုပ္ေဖာ္ကားခ်ပ္မ်ားကုုိ အလြယ္တကူေတြ႕ၾကရပါသည္။ တခါတရံ စာတစ္မ်က္နွာလုုံးတြင္ သိပံၸပညာရွင္တစ္ဦး၏ နံမယ္ေက်ာ္အဆုုိအမိန္႔တစ္ခုုကုုိ စာတစ္ေၾကာင္းမွ်ျဖင့္ တင္ျပထားျပီး စာမ်က္ႏွာ ေလးပုံတစ္ပုုံက ထုုိ သိပံၺပညာရွင္၏ ကာတြန္းရုုပ္ပုုံ သိုု႔မဟုုတ္ ဓါတ္ပုုံကုုိ တင္ျပထားပါသည္။ က်န္ေသာေနရာက ကြက္လပ္အတုုိင္းထားပါသည္။ ထုုိအခါ စာဖတ္သူသည္ ထုုိစာေၾကာင္းကုုိ အဆုုိအမိန္႔ကုုိ ဖတ္မိယုုံမက စာမ်က္ႏွာ၏ ထူးျခားေသာဒီဇုုိင္းေၾကာင့္ ထုုိထင္ရွားေသာ သိပံၸပညာရွင္ ကုုိလည္းမွတ္မိသြားကာ သူ႕အဆုုိအမိန္႔ကုုိလည္း အလြတ္ရသြားႏုုိင္ပါသည္။ ပါ၀င္ေသာေဆာင္းပါးမ်ား ပုုံ၀တၳဳမ်ားကုုိလည္း ႐ုုပ္ပုုံမ်ား ျဖင့္စိတ္၀င္စားစရာ တင္ျပထားကာစာေၾကာင္းမ်ားသည္ စာမ်က္နွာမ်ားထဲ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိပင္ ေတြ႕ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အဂၤလိပ္စာ သင္ခန္းစာမ်ားသည္ ရွင္းရွင္းနွင့္ ေခါင္းထဲလြယ္လင့္တကူ ၀င္ေရာက္သြားႏုုိင္ေအာင္ တင္ျပမူမ်ားကား ဤမဂၢဇင္းေလး၏ ထူးျခားမူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တခါတရံ နံမယ္ေက်ာ္ ရွိတ္စပီးယား ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ျဖစ္ေသာ တန္းပက္စ္ျပဇာတ္ကုိ အဂၤလိပ္လုိသာတင္ျပထားေသာ အဂၤလိ္ပ္စာ အဖတ္ေလ့က်င့္ဖုိ႔ က႑ကို ေတြ႕ဖူးပါသည္။
ေမေမႀကီးေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္ မၾကာခဏေျပာေလ့ရွိေသာစကားကုုိ ျပန္ေကာက္ရရင္ေတာ့ စာဖတ္တယ္ဆုုိတာေပ်ာ္ဖုိ႔ပါ။ ဒီစာအုုပ္ေလးကုုိလည္း ဖတ္သူေတြ ေပ်ာ္ဖုိ႔ပါ။ ဒါဟာဒီမိသားစုုေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ ဟာသစာေစာင္ ထုုတ္ရျခင္းပါပဲ။ တျခား ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွ မရွိပါ။ ဒါကုုိဖတ္ရင္း ပညာရတယ္တုုိ႔ ပညာတုုိးတယ္တုုိ႔ ဆိုုတာေတြက ေနာက္ဆက္တဲြေတြပါ။ အဓိကကေတာ့ ေပ်ာ္ဖုိ႔အတြက္ စာဖတ္ပါ။
သူတုုိ႕၏အိပ္မက္
မဂၢဇင္းထြက္လာတာ လအနည္းငယ္ရွိၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ သိုု႔ေသာ္ ထုုတ္ေ၀သူမွာ ေငြေသာက္ေသာက္လဲ ႐ႈံးလွ်က္ရွိပါသည္။ သုုိ႔ေသာ္ သူတုုိ႔ အားလုုံးစိတ္ဓါတ္မက်ပါ။ သူတုုိ႔က မဂၢဇင္းေလးထြက္လာတာကုုိ ၾကည့္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္လွ်က္ရွိေနၾကပါသည္။ သူတုုိ႔ေမွ်ာ္လင့္သလုုိ တစ္ေန႔မွာျဖစ္လာပါလိမ့္မည္……. မေ၀းေတာ့ပါ… ဟူ၍ စိတ္ကူးယဥ္လ်က္ ရွိေနၾကပါသည္။
တကယ္ပဲျဖစ္လာျပီလား
စာဖတ္သူမ်ားသည္ စစခ်င္းမွာေတာ့ သည္မဂၢဇင္းေလးကုုိ ဂရုုမစုုိက္မိၾကပါ။ သူတုုိ႔ကမဂၢဇင္းေလးကုုိေတြ႕ေတာ့ ေကာက္ကုုိင္ကာ ဖတ္ ၾကည့္ၾကပါသည္။ သူတုုိ႕ကသည္ မဂၢဇင္းေလးဟာျဖင့္ အႏုုပညာစိတ္အျပည့္အ၀ရွိၾကေသာ စာေရးဆရာေတြ ပန္းခ်ီဆရာေတြ၏ ႀကိဳးပမ္းမူ ျဖစ္တယ္ ဆုုိတာကုုိမစဥ္းစားမိၾကပါ။ ၈ လ သုုိ႔မဟုုတ္ ၉ လခန္႕ၾကာေသာအခါ စာဖတ္သူေတြ က မဂၢဇင္းကုုိအာရုုံစုုိက္မိသြားကာ ၀ယ္ဖတ္ဖုိ႔ စဥ္းစားလာၾကပါသည္။ တခ်ဳိ႕က ထုုိမဂၢဇင္းမ်ားကုုိစုုကာ သူတုုိ႕စာၾကည့္တုုိက္မွာ ထားၾကပါသည္။ တခ်ဴိ႕ကအေရွ႕ကထြက္ျပီးသား မဂၢဇင္းမ်ားကုုိ ျပန္ရွာ၀ယ္ၾကပါသည္။ ဒါဟာေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ လမ္းပြင့္ေလျပီဟုု ထင္စရာျဖစ္ပါသည္။
၀မ္းနည္းဖြယ္ အဆုုံးသတ္
ပရိသတ္ဆီက စိတ္၀င္စားလာေသာ တရွိန္ထုိးတုုန္႕ျပန္မူမ်ား ရခဲ့သည့္အခိ်န္အခုိက္အတန္႔ေလးတြင္ ထုုိ “ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္”  မိသားစုုမဂၢဇင္း ေလးသည္ နားလည္ဖုိ႔ ညဏ္မမွီႏုုိင္သည့္ ထုုတ္ေ၀သည့္ဥပေဒတစ္ခုုနွင့္ ညိကာအပိတ္ခံလုုိက္ရပါသည္။

အုုိ … ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ေလး….
မင္းကပန္းတစ္ပြင့္ ေႂကြလြင့္ရသလုုိ…..
အေႂကြေစာေလျခင္း….
ဒါေပမယ့္ ….
မင္းေသဆုုံးသြားေပမယ့္ …..
ငါတုုိ႔က အခုုထိသတိရေနၾကဆဲပါပဲေလ….။
သတိရေနဆဲ……ကြၽန္မသည္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မဂၢဇင္းေဟာင္းအႂကြင္းအက်န္မ်ားကုုိ ကၽြန္မအဘုုိးအဘြားမ်ားဆီက ေတြ႕ဖူးပါသည္။ မဂၢဇင္းထဲတြင္ ျမန္မာ ပညာရွင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ ဆရာဦးကုုိကိုုႀကီး၊ သခင္သိန္းေဖ၊ မင္းသူရိန္ အစရွိသည္တုုိ႕၏ ေဆာင္းပါးမ်ားကုုိေတြ႕ရပါသည္။ ကြၽန္မဖတ္ ရတာ အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္လွပါသည္။ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ကုုိမေမ့တာ ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္း မဟုုတ္ပါ။
တခ်ဳိ႕ေသာ လူငယ္လူရြယ္ေလးမ်ားလည္း ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္အေၾကာင္းကုုိ သတိရေနဆဲေျပာေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ တခ်ဴိ႕မွာသူတိုု႕ အိမ္ က စာအုုပ္စင္ေလးေတြမွာရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ တခ်ဳိ႕လည္း စာအုုပ္အေဟာင္းအေရာင္းဆုုိင္ေတြမွာေတြ႕ရင္ ၀ယ္ယူေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ “ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္” ကား တခ်ဳိ႕ေသာ စာဖတ္သူမ်ားရင္ထဲရွိေနဆဲ အမွတ္ရေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။

Read More

ေအးရိပ္သာ၊ ဦးေလးကို၀င္းတင္ႏွင့္ ပါတီစုံ - ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (သခ်ာၤ)၊

ေအးရိပ္သာ၊ ဦးေလးကို၀င္းတင္ႏွင့္ ပါတီစုံ

ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (သခ်ာၤ)၊ ဧျပီ ၂၆၊ ၂၀၁၄

က်ေနာ္ ငယ္စဥ္က ကေလးဘ၀မွ စ၍ ဦးေလးကို၀င္းတင္ဟုေခၚေသာ ပုဂၢဳိလ္ကို အမ်ားက ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္ဟု သိၾကပါသည္။ ဦးေလးကို၀င္းတင္သည္ မိုးမခမဂၢဇင္းတြင္ ေနာက္ဆုံးေရးသားခဲ့ေသာ “မိုးမခ လမ္းမွန္ပါေစ” ဟူေသာေဆာင္းပါးတြင္ ၁၉၉၀ ကာလက သူ၏ဘ၀ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဤသို႔ ေရးသားထားပါသည္။
“အဲဒီအခ်ိ္န္က လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ၀င္ စာေရးဆရာမၾကီး ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္တု႔ိ မိသားစု ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ တေကာင္းေဆာင္၀င္းၾကီးထဲမွာ ေနတယ္။ ေအးရိပ္သာဆိုတဲ့ တန္းလ်ားေလးမွာ။ စာေရးဆရာေသာ္တာေဆြတို႔၊ ကဗ်ာဆရာမၾကည္ေအးတို႔၊ နာမည္ေက်ာ္အႏုပညာရွင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ မလွသန္း (ေနာင္ ေလတပ္ဗိုလ္ၾကီးမမ)။ ျပီးေတာ့ က်ဳပ္တို႔ရဲ့ စားအိမ္၊ ေသာက္အိမ္၊ အိပ္အိမ္၊ နားအိမ္၊ ကဗ်ာအိမ္၊ အကအိမ္၊ အလွအိမ္ေပါ့။ က်ဳပ္က အဲဒီအခ်ိန္က သထုံေဆာင္မွာ ေနတယ္” …  “ေအးရိပ္သာဆိုတာက ဆရာၾကီးမင္းသု၀ဏ္ရဲ့ ေအးရိပ္သာတဲ့ ပင္ေညာင္ညိဳ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာကို ပဲ့တင္သံ ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနတဲ့ ေနရာကေလးေပါ့” …
ဤသည္ကား ဦးေလးကို၀င္းတင္ေရးခဲ့ေသာ ေအးရိပ္သာအေၾကာင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေအးရိပ္သာအမည္ရွိေသာ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ကေလးမွာ ယခု မရွိေတာ့ပါ။ ထိုေနရာကို ယခုရွိေနေသာေနရာမ်ားကိုညႊန္း၍ ေျပာရလ်င္၊ ၎တည္ေနရာမွာ ယခုအေ၀းသင္တကၠသိုလ္ရွိေသာ ေနရာ၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္၊ ဘီအိုစီေကာလိပ္၏ အေနာက္ေတာင္ေထာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ဦးေလးကို၀င္းတင္ေရးခဲ့သည့္အတိုင္း ‘တေကာင္းေဆာင္၀င္းၾကီးထဲ’ ဟူသည္မွာလည္း မွန္ပါသည္။ ပို၍ အတိအက်ေျပာရလ်င္ တေကာင္းေဆာင္၏ အေရွ႔ဘက္၊ ၅မိနစ္ေလာက္ ေလွ်ာက္လွ်င္ ေအးရိပ္သာကို ေရာက္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က ဦးေလးကို၀င္းတင္သည္ သထုံေဆာင္တြင္ ေနသည္ဟု သူကိုယ္တိုင္ ေရးသားထားသည္ကို ဖတ္ရပါသည္။ သူေနေသာ သထုံေဆာင္မွ ေတာင္ဘက္တည့္တည့္ ေလွ်ာက္လာမည္ဆိုလ်င္ ေရွးဦးစြာ ကုကၠိဳင္းလမ္းကို ကူးရပါျပီ။ ထိုအခါ တကၠသုိလ္ေရကူးကန္ႏွင့္ ပိေတာက္ပင္မ်ားရွိေသာလမ္းကို ေရာက္ပါလိမ့္မည္။ ထိုလမ္းအတိုင္း တင္းနစ္ကြင္းမ်ား၊ ေဘာ္လုံးကြင္းတို႔ေဘးမွ ျဖတ္သြားလ်င္ ဘီအိုစီေကာလိပ္ကို ေရာက္ပါသည္။ ဘီအိုစီေကာလိပ္ေဘးရွိ ခေရပင္မ်ားရွိေသာ လမ္းအတိုင္းေလွ်ာက္လ်င္ ထိုလမ္းအဆုံး၊ ညာဖက္ (အေနာက္ဘက္)တြင္ ေအးရိပ္သာဟူေသာ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလးကို ေတြ႔ပါမည္။ သထုံေဆာင္မွ စ၍ ၁၅မိနစ္ေလာက္ ေလွ်ာက္လွ်င္ ေရာက္ပါသည္။
က်ေနာ္တို႔မိသားစုႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာမိတ္ေဆြမ်ား၏ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ဦး၀င္းတင္ကို ‘ေအးရိပ္သာအုပ္စု’၏ အုပ္စု၀င္ဟု သတ္မွတ္ပါသည္။ ယခုအခါတြင္ ေအးရိပ္သာဟူေသာအမည္ကိုပင္ ဘယ္သူမွ မသိၾကေတာ့ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း က်ေနာ္တို႔၏ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ေအးရိပ္သာအုပ္စုထဲတြင္ ပါ၀င္ျခင္းကို ဂုဏ္တရပ္အျဖစ္ မွတ္ယူၾကပါသည္။
ဦး၀င္းတင္၏ ကိုယ္ေရးအထုပၸတၱိအရ ၁၉၅၀ မွ ၁၉၅၄ တြင္ စာေပဗိမာန္တြင္ လက္ေထာက္အယ္ဒီတာအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္အတြင္း ၁၉၅၃တြင္ အဂၤလိပ္စာေပ၊ ေခတ္သစ္သမိုင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံတြဲတို႔ျဖင့္ ဘီေအဘြဲ႔ကို ရရွိခဲ့သည္။ ထိုကာလတြင္ ေအးရိပ္သာအုပ္စုထဲတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဦး၀င္းတင္ပါ၀င္ေသာ ေအးရိပ္သာအုပ္စုထဲတြင္ ဦး၀င္းတင္၏ ေဆာင္းပါးတြင္ ေရးသားေသာသူမ်ားအျပင္ အျခားပုဂၢိဳလ္အခ်ဳိ႔၏ အမည္မ်ားကို ေဖာ္ျပရေသာ္ – ရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာ ဦးသုခ၊ ဦး၀င္းေဖ (စာေရးဆရာျမဇင္)၊ ကာတြန္းဦးဘဂ်မ္း၊ ဦးေဇာ္၀ိတ္ (လက္ေ၀ွ႔ခ်န္ပီယံ)၊ တကၠသိုလ္ဘုန္းႏိုင္၊ အဆိုေတာ္ တကၠသိုလ္ၾကည္မာ၊ ေနာင္အခါ ဂီတနယ္တြင္ ျမန္မာပညာရွိဟူေသာအမည္ျဖင့္ ထင္ရွားလာသူ ဦးဂုဏ္ဘန္၊ ဓမၼိကဦးဘသန္းတို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ကာတြန္းဦးဘဂ်မ္းႏွင့္ ဦးေဇာ္၀ိတ္တို႔သည္ ထိုအခ်ိန္ကပင္ ထင္ရွားေက်ာ္ေဇာေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ က်န္ပုဂၢဳိလ္မ်ားမွာ အႏုပညာနယ္ပယ္အသီးသီးတို႔တြင္ စတင္အေျခခ်ေနသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ဤသည္ကား ထိုအခ်ိန္က ဦး၀င္းတင္၏ ပတ္၀န္းက်င္ျဖစ္ပါသည္။
ဦး၀င္းတင္၏ မိုးမခေဆာင္းပါးတြင္ ေရးထားသည့္အတိုင္း ေအးရိပ္သာသည္ ‘ကဗ်ာအိမ္၊ အကအိမ္’ စသည္တို႔ ျဖစ္ခဲ့သည္မွာ မွန္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က စာေရးဆရာျပဇာတ္မ်ား ေခတ္စားသည့္အခ်ိန္ျဖစ္ရာ က်ေနာ့္မိဘမ်ားႏွင့္အတူ စာေရးဆရာျပဇာတ္တြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ စာေရးဆရာမ်ား ျပဇာတ္မ်ားစြာတို႔ကို ဇာတ္တိုက္ရာ ေနရာလည္း ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
၁၉၅၃ ေနာက္ပိုင္း ေအးရိပ္သာမရွိေတာ့သည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဦးေလးကို၀င္းတင္ႏွင့္ ဆယ္လက္၍ အဆက္အသြယ္ရွိေနခဲ့ပါသည္။ ၁၉၆၈ မွ ၁၉၇၈ အတြင္းတြင္ ဦး၀င္းတင္သည္ ဟံသာ၀တီသတင္းစာ (မႏၱေလး) အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့စဥ္ က်ေနာ္တို႔မိသားစုသည္ မႏၱေလးသို႔ အယလ္သြားခဲ့ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က မႏၱေလးအေရွ႔က်ဳံးလမ္းတြင္ ရွိေသာ ဦး၀င္းတင္၏ ေနအိမ္တြင္ တည္းခိုခဲ့ၾကပါသည္။ ဟံသာ၀တီသတင္းစာသည္ ထိုအခ်ိန္က အစိုးရသတင္းစာျဖစ္ပါသည္။ အစိုးရသတင္းစာကို အစုိးရက ပိတ္ပစ္ျပီး အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ကို ျဖဳတ္ပစ္၍ အေရးယူသည့္အျဖစ္ကို ေရာက္ခဲ့သည္ကို ၾကည့္လ်င္ ဦး၀င္းတင္၏ အရည္အခ်င္းကို သိႏိုင္ပါသည္။
ဦးေလးကို၀င္းတင္ႏွင့္ ၁၉၈၈တြင္ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုေသာ လူထုအုံၾကြမႈကာလတြင္းလည္း ျပန္လည္၍ ေတြ႔ဆုံပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က ပါတီစုံစနစ္ကို ေတာင္းဆိုၾကေသာ ေၾကျငာစာတမ္းကို လက္မွတ္ထိုးရန္အတြက္ ဦး၀င္းတင္ႏွင့္ စာေရးဆရာအခ်ဳိ႔ အိမ္ကို ေရာက္လာၾကပါသည္။
ထိုအျဖစ္အပ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦး၀င္းတင္၏ မိုးမခမဂၢဇင္းေဆာင္းပါးတြင္ ဤသို႔ ေရးသားထားသည္ကို ဖတ္ရပါသည္
” … ရွစ္ေလးလုုံးအေရးေတာ္ပုုံၾကီးရဲ့ အစဦးပိုု္င္းရက္ေတြမွာ စာေပစာနယ္သမားေတြ လက္တြဲဆႏၵေဖာ္ထုုတ္မႈ ေပၚေပါက္လာတယ္။ အာဏာ ရွင္ေတြက လူထုုအုုံၾကြမႈၾကီးကိုု အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲခဲ့တယ္။ အဲဒီရက္ရက္စက္စက္ ေခ်မႈန္းမႈၾကီးကိုု စာေပစာနယ္ဇင္းသမားေတြက ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီမိုုကေရစီေတာင္းဆိုုခ်က္ေတြ ေဖာ္ထုုတ္ခဲ့ၾကတယ္။
က်ဳပ္တိုု႔ (၀င္းခက္ရယ္၊ ေလသူရဲတဦးရယ္) ေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္အိမ္ေရာက္သြားတယ္။ ေန႔လည္ပိုုင္းက ေမာင္ေသာ္ကအိမ္မွာ က်ဳပ္ရယ္၊ ေမာင္ေသာ္ကရယ္၊ ေမာင္ကိုုယုုရယ္၊ ၀င္းခက္ရယ္၊ ေလသူရဲတဦးရယ္၊ စာေပစာနယ္ဇင္းသမားေတြရဲ့ ဆႏၵသေဘာထား ေက်ညာခ်က္ စာတန္းကိုု ေရးဆြဲ လက္မွတ္ထိုုးခဲ့တယ္။ အဲဒီကတဆင့္ ကာတြန္းေငြၾကည္အိမ္သြားတယ္။ သေဘာတူ လက္မွတ္ေတာင္း တယ္။ ဒုုတိယ ဆရာၾကီး မင္းသုု၀ဏ္အိမ္သြားတယ္၊ လက္မွတ္ေတာင္းတယ္။ ေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္အိမ္က တတိယေရာက္တဲ့ အိမ္ပဲ။
ေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္က အိပ္ရာထဲ လဲေနတယ္။ က်ဳပ္တိုု႔အဖြဲ႔က စာေပစာနယ္ဇင္းသမားေတြရဲ့ ေက်ညာစာတန္းကိုု ျပတယ္။ သေဘာတူ လက္မွတ္ေတာင္းတယ္။ အမၾကီးက အေျပးအလႊားဖတ္ၾကည့္တယ္။ ဖတ္လဲျပီးေရာ ငိုုလိုုက္တာ။ ဟီးခ်လိုု႔၊ ခ်ဳံးပြဲခ်လိုု႔ ငိုုတာ။ က်ဳပ္ကိုု ဖက္ေအာ္တယ္။
“ကိုု၀င္းတင္ေရ … ရွင္လုုပ္ေဖာ္ရတယ္။ ေက်းဇူးတင္တယ္။ ၀မ္းသာလိုုက္တာ” တဲ့။
သူ႔တမ်က္ႏွာလုုံးကေတာ့ မ်က္ရည္အိုုင္ထြန္းလိုု႔။ …”
ဤသည္ကား ဦး၀င္းတင္၏ ေရးသားခ်က္မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအခ်ိန္က ဦးေလးကို၀င္းတင္ႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ စကားေျပာရာတြင္ က်ေနာ္က ဤသို႔ ေျပာပါသည္။
” က်ေနာ္က ဦးေလးကို၀င္းတင္ကို ပုဂၢဳိလ္ေရးအရ ခင္ျပီးသား၊ ယုံၾကည္ျပီးသားဆုိေတာ့ အထူးတိုက္တြန္းစရာ မလိုပါဘူး။ ဦးေလးက လက္မွတ္ထုိးခိုင္းရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိုးမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေရရွည္အေနနဲ႔ ေမွ်ာ္ကိုးျပီး ဦးေလးကို ေတာင္းဆိုခ်င္တာ ၂ ခု ရွိပါတယ္။ တခုက အခုေလာေလာဆယ္ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီေတာင္ဆိုတဲ့ ကိစၥ။ ဒီကိစၥမွာ တပါတီစနစ္ကို ပယ္ျပီး ပါတီစုံစနစ္ကို ဘာေၾကာင့္ လုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာကို လူတိုင္းနားလည္တဲ့စကားနဲ႔ တိုတိုရွင္းရွင္းေလး က်ေနာ့္ကို ေျပာျပပါ။ ေနာက္တခုက ႏိုင္ငံေရးသိပၸံဘာသာရပ္ ကိစၥ။ က်ေနာ္က သခ်ာၤမွာသာ ပါရဂူဘြဲ႔ရထားတာ၊ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံဘာသာရပ္မွာေတာ့ တကယ့္ငတုံးပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘာသာရပ္ကို အေျခခံက စျပီး ေလ့လာခ်င္ရင္ ဘာေတြကို စ ဖတ္ရမလဲ။ အၾကံေပးပါ။”
ပထမေမးခြန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးေလးကို၀င္းတင္က ဤသို႔ ရွင္းျပသည္။
” ပါတီစုံစနစ္ရဲ့ ေကာင္းက်ဳိးေတြကို သိပ္ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀း ေျပာေနစရာ မလိုပါဘူးကြာ။ အခုတပါတီစနစ္ေအာက္မွာ ၂၆ ႏွစ္လုံးလုံး ေနလာခဲ့ျပီးျပီ။ ဒီအေတြ႔အၾကဳံအရ တပါတီစနစ္ဟာ ေကာင္းသလား၊ ဆိုးသလား၊ ကိုယ္တိုင္ဆုံးျဖတ္ေပါ့။ ဒီေနရာမွာ တပါတီစနစ္က ေကာင္းပါတယ္လို႔ ယူဆသူေတြကုိေတာ့ ဘာမွ ေျပာစရာမလိုဘူး၊ ဖယ္ထားလိုက္ တပါတီစနစ္ဟာ မေကာင္းဘူးလို႔ ယူဆသူေတြကို ဒီတခုပဲ ေျပာဖို႔လိုတယ္ – ပါတီစုံစနစ္ဟာ တပါတီစနစ္ရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ပဲ။ တခုခုဟာမေကာင္းဘူး ဆိုရင္ အဲဒါရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ဟာ ေကာင္းရမွာေပါ့။ မောက္းတဲ့စနစ္တခုရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒီစနစ္ကို က်င့္သုံးၾကည့္ဖို႔ အေၾကာင္းပဲ။ ဒါဟာ အလြယ္ဆုံးနဲ႔ အနိမ့္ဆုံးအဆင့္ပါပဲ။ ဒါထက္ပိုျပီး သိဖို႔ကေတာ့ မင္းရဲ့ ဒုတိယေမးခြန္းကို ေျဖရလိမ့္မယ္။ …
ငါတို႔တကၠသိုလ္မွာ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံဘာသာရပ္မွာ ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ ဖတ္စာအုပ္ ၂အုပ္ ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ေတြကေတာ့ Wanlass ေရးတဲ့ Gettell’s History of Political Thought နဲ႔ Sabine ေရးတဲ့ History of Political Theory တို႔ပဲ။ အဲဒီစာအုပ္ ၂အုပ္ကို အရင္ဖတ္ၾကည့္ေပါ့ကြာ။”
ဦးေလးကို၀င္းတင္ေျပာခဲ့သည့္ စာအုပ္ ၂အုပ္သည္ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံဘာသာရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ က်ေနာ္ ပထမဦးဆုံး ဖတ္ဖူးေသာ စာအုပ္မ်ား ျဖစ္လာပါသည္။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဦးေလးကို၀င္းတင္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ အမ်ားသိျပီးျဖစ္၍ ထပ္ေရးရန္ မလိုေတာ့ပါ။ ‘ကံေကာင္းလွ်င္’ အားလုံးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမိုကေရစီသမိုင္းထဲတြင္ ပါ၀င္လာပါလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္လွ်က္ …။    ။

 

Read More

မိုးမခ ဆုိတဲ့ ျမားတစ္စင္း ဂ်ဴနီယာ၀င္း

မိုးမခ ဆုိတဲ့ ျမားတစ္စင္း
ဂ်ဴနီယာ၀င္း၊ ေမ ၆၊ ၂၀၁၄
မိုးမခ အြန္လုိင္းမီဒီယာ တစ္ခုက အခုေတာ့ အင္လုိင္းမီဒီယာ အျဖစ္နဲ႕ ျပည္တြင္းမွာ တကယ္ထြက္ရွိ လာပါတယ္။ အင္တာနက္မလုိ လုိင္းေကာင္းဖုိ႕မလို တယ္လီဖုန္းနဲ႕ၾကည့္ရလုိ႕ စာလုံးခ်ဲ႕ ၾကီးစရာမလုိတဲ့ တကယ္ပဲ လက္နဲ႕ကိုင္ဖတ္လုိ႕ ရတဲ့စာအုပ္ပါ။ တစ္လတစ္ခါ ထြက္ပါတယ္။ စာအုပ္ထုတ္ေ၀သူမ်ား အထူးတလည္ ေရွာင္ၾကတဲ့ ဧျပီလဆုိတဲ့ သၾကၤန္ကာလအတြင္းမွာ စတင္ျပီးထြက္လာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တရားအတြက္ တစ္သက္လုံး ရပ္တည္သြားခဲ့သူ ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္ကိုယ္တုိင္ ေနာက္ဆုံးေရးေပးခဲ့ အားေပးခဲ့တဲ့ မုိးမခ အထူးေဆာင္းပါးကုိ ရွားရွားပါးပါး ရခဲ့တဲ့ မုိးမခ မဂၢဇင္းပါ။
မိုးမခ ဆုိတဲ့အမည္ကုိက ျမန္မာဆန္တယ္။ သည္လုိ မုိးမခ ျမန္မာနံမယ္နဲ႕ စာေပေလာကထဲ ၀င္လာခဲ့တာကုိ ၾကိုဆုိပါတယ္။ အုပ္ေရ ၁၀၀၀နဲ႕ တန္ဖိုး ၁၅၀၀ က်ပ္ကုိ ျမင္တဲ့သူတုိင္းက တန္တယ္လုိ႕ဆုိၾကပါတယ္။ စာအုပ္ထြက္ျပီး စာအုပ္ေတြ လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ ဆုိင္ေပၚလည္း တင္ပါတယ္ ။တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ စာအုပ္လက္ေဆာင္ရတဲ့ သူေတြဆီက စာအုပ္ဖတ္ေကာင္းေၾကာင္း ျပန္ၾကားရတယ္။ သည္လုိစာအုပ္မ်ဴိး ထူးျခား ဆန္းျပား ေကာင္း သတဲ့။
အင္း…… မုိမခ မဂၢဇင္း လူေတြသိသြားဖုိ႕ စာအုပ္ဆုိင္ေတြဆီ စာအုပ္ေတြလုိက္ မိတ္ဆက္ၾက၊  ေခႊ်းတလုံးလုံး ေျပးလႊားေနၾကတဲ့ မုိးမခ၀ုိင္းေတာ္သားေတြကုိ ၾကည့္ျပီး မုိးမခ မဂၢဇင္း ေၾကာ္ျငာေပးတာပါ။ ေဟာ..အခု ဒုတိယ ေျခလွမ္း နံပါတ္၂ ထြက္လာပါျပီ။ ဒုတိယအုပ္ေပါ့။ နာယက ေနရာမွာ ဘဘဦး၀င္းတင္ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါစိတ္မေကာင္းစရာေပ့ါ။ ဒါေပမယ့္ ဘဘေရ … ဘဘက တသက္လုံး အမွန္တရားအတုိ္င္းရပ္တည္ ခဲ့သလုိ မုိးမခ လည္းၾကိဳးစားရပ္တည္ ေနၾကပါတယ္။ သူတို႕ ဘယ္ေလာက္ရွင္သန္ သြားႏုိင္ၾကမလဲ ဆုိတာကေတာ့ ျမန္မာျပည္တြင္းက စာဖတ္သူမ်ားရဲ႕ အားေပးမူနဲ႕ ဆုိင္ပါတယ္။
သည္ေတာ့မုိးမခ မဂၢဇင္း ျမန္မာျပည္မွာ ထြက္ေပၚလာျခင္းနဲ႕ ပတ္သက္လုိ႕  H.W.Longfellow ေရးတဲ့ The Arrow and the Song ဆုိတဲ့  ကဗ်ာေလးကုိ သတိရမိတယ္။ ကဗ်ာဆရာက သူေရးလုိက္တဲ့ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ဟာ တဲ့။ ေလထဲကုိ ပစ္လႊတ္လုိက္တဲ့ ျမားေလးတစ္စင္းနဲ႕ အလားသ႑ာန္တူပါတယ္ တဲ့။ သူဟာ သူ႕ကုိယ္သူ မ်ားပစ္သမားနဲ႕ အတူတူပါပဲ လုိ႕ဆုိလုိပါတယ္။ ေလထဲတုိး၀င္သြားတဲ့ ျမားဟာ တစ္ေနရာရာမွာက်သြားသလုိ သူေရးလုိက္တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္မွာလည္း အက်ဴးိသက္ေရာက္မူ ရွိပါတယ္ တဲ့။ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ၀က္သစ္ခ်ပင္တစ္ပင္မွာ စုိက္ေနတဲ့ျမား ကုိ ျမားပုိင္ရွင္က ရွာေတြ႕ခ်င္ေတြ႕ႏုိင္သလုိပဲ ကဗ်ာဆရာဟာလည္း သူေရးဖဲြ႕လုိက္တဲ့ ကဗ်ာကုိ ခံစားဖတ္ရူ ေနတဲ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္ကုိ ရွာေတြ႕ခ်င္လည္းေတြ႕ႏုိင္ပါသတဲ့။ ေနာက္ဆုံးစာေၾကာင္းေလးကုိ အခုလုိေရးထားတယ္။….
“ဒီလုိနဲ႕ သူဟာ သူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဖဲြ႕လုိက္ႏုိင္ပါေတာ့တယ္…“ ။
သည္ေတာ့ အခုလည္း မုိးမခ ဆုိတဲ့ ျမားေလးတစ္စင္းကုိ ပစ္လြတ္လုိက္ၾကပါျပီ။ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ ပစ္လႊတ္လုိက္တဲ့ ျမားတစ္စင္းကုိ ျပန္ရွာေတြ႕ႏုိင္သလိုပဲ တခ်ိန္ခ်ိန္မွာလည္း မုိးမခဆုိတဲ့ မဂၢဇင္းကုိ ႏွစ္ခ်ဴိက္စြာ ဖတ္ရူ ခံစားေနတဲ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႕ …. ဒါမွမဟုတ္လည္း သူစိမ္းေတြနဲ႕ ….. ေတြ႕ခ်င္လည္း ေတြ႕ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။
သည္လုိနဲ႕ ဒုတိယေျခလွမ္း လွမ္း……
ေနာက္ေျခလွမ္းမ်ားစြာအတြက္…….။

မိုးမခ မဂၢဇင္း
စထြက္သည့္လ – ၂၀၁၄ ဧျပီ၊ ဒုတိယစာအုပ္ ထြက္သည့္လ – ၂၀၁၄ ေမ၊
နာယကမ်ား – ဦး၀င္းတင္၊ ဦးမုိးသူ၊ ေမာင္စြမ္းရည္၊ ေဒၚမာမာေအး
အတုိင္ပင္ခံ – ဇာဂနာ၊ ထြန္း၀င္းျငိမ္း၊ သားၾကီးေမာင္ေဇယ်၊ ကုိရာဇာ
အယ္ဒီတာ – ျမင့္ေက်ာ္ ခင္ေမာင္ေထြး
အြန္လုိင္းအယ္ဒီတာ – ေမာင္ရစ္ ေဆာင္းလူ အိမ့္ခုိင္ဦး
မန္ေနဂ်ာ -  ရန္ေနာ္ (ဗုိလ္တေထာင္)
သတင္းအဖဲြ႕ -  ဟန္သစ္နုိင္ ဆူးအယ္လင္း
moemaka.com
moemaka.blogspot.com
ရန္ကုန္ဖုံး ၀၉ ၂၅ ၄၂၀၀ ၆၀၆
စာတုိက္ေသတၱာ ၈၂၅ ရန္ကုန္စာတုိက္ၾကီး ရန္ကုန္
HOME အမွတ္ ၅၀/၆၀ ဗုိ္လ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္း ေအာက္
အုပ္ေရ ၁၀၀၀
ေရာင္းေစ်း – ၁၅၀၀ က်ပ္
စာမ်က္နွာ – ၁၆၀ ခန္႕
က႑မ်ား – သက္ၾကီးစကား အယ္ဒီတာစကား မ်က္ေမွာက္ေရးရာ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္း အင္တာဗ်ဴး လူမူရူခင္း၊ စာပေဒသာ၊ ရသစာပေဒသာ မိုးမခကဗ်ာ မုိးမခကာတြန္း စသည္ျဖင့္ …
မုိးမခရဲ႕  လုိဂုိ – ျမန္မာစာေပ ယဥ္ေက်းမူ အႏုပညာ လြတ္လပ္တဲ့လူ႕ေဘာင္သစ္
မုိးမခရဲ႕ အလွဴ – စာၾကည့္တိုက္၊ စာဖတ္အသင္း၊ လူမူေရး ႏွင့္ အရပ္ဖက္အသင္းအဖဲြ႕ေတြ အခမဲ့

Read More