ရုပ္ရွင္ျကည့္ရင္းျဖင့္ ခံစားရေသာစာဖတ္ရသည့္အရသာ ဂ်ဴနီယာ၀င္း

ရုပ္ရွင္ျကည့္ရင္းျဖင့္ ခံစားရေသာစာဖတ္ရသည့္အရသာ

(အမွတ္ ၂၄၈၊ အေတြးအျမင္)

Elizabeth Gaskell(၁၈၁ဝ-၁၈၆၅) ၏ ၁၈၅၁ ခုနွစ္မွစတင္ကာ အခန္းဆက္ေရးသားခဲ့ျပီး ၁၈၅၃ ခုနွစ္မွာ လံုးခ်င္းထြက္ရိွခဲ့ေသာ ‘Cranford’ ဟု အမည္ေပးထားသည့္ ဝတၴုျကီးကို BBC DVD က ၂ဝဝ၇ မွာ ရုပ္ရွင္ရိုက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီရုပ္ရွင္ကို ျကည့္ျပီး ေခတ္တစ္ ေခတ္ကို ေတြ့ျမင္ခြင့္ရလိုက္တယ္။ အခု အဲဒီအေျကာင္းကို မေရးခင္မွာ Cranfordအေျကာင္းသိထားမွ ျဖစ္မယ္လို့ ယူဆမိတယ္။

Cranford မူရင္းဝတၴုျကီးဟာ အပိုင္းသံုးပိုင္း ေရးထားတာျဖစ္ျပီး အေတာ္ရွည္လ်ားတယ္။ အခု DVD ေခြမွာေတာင္ ေလးေခြ အျပည့္ရိုက္ထားတာသာ ျကည့္ေပါ့။ Cranford ဒီဗီဒီအေခြရဲ့ အဖံုးကို ျကည့္လိုက္ရင္ အဘြားျကီးပံုမ်ားနဲ့ တန္ဆာဆင္ထားတာျဖစ္လို့ ေခတ္ကို အမီလိုက္ေနတဲ့ လူငယ္ပိုင္းမ်ားဟာ ဘယ္လိုမွ စိတ္ဝင္စားစရာ မရိွနိုင္ဘူး။ ေခတ္မီတဲ့ လက္နက္ဆန္းမ်ားမွ အထင္ျကီးသူမ်ား ျကိုက္မွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ နာမည္ျကီးမင္းသားမင္းသမီးေတြလည္း မပါဘူး။ ကိုယ္ေတာင္မွ သူငယ္ခ်င္းက လက္ေဆာင္ေပးလို့ ျကည့္ျဖစ္ တာေလ။ ဒီလို စိတ္မဝင္စားတာကို သူမ်ားကို အျပစ္မတင္ရဲပါဘူး။ ကိုယ္လည္း အတူတူေနမွာမို့ပဲ။ သို့ေသာ္ ျကည့္မိတဲ့အခါမွာ ထူးျခားတဲ့ ဆဲြေဆာင္မႈကို ခံစားလိုက္ရတယ္။

အရင္ဦးစြာ ‘Cranford’ ဆိုတဲ့ အေျကာင္းကို ရွင္းျပပါ့မယ္။ Cranford ဆိုတာ Elizabeth Gaskellေကာင္းေကာင္းျကီး ရင္းနီွးခဲ့တဲ့ အဂၤလန္နိုင္ငံ အေနာက္ေျမာက္ဘက္က Knutsford မွာ တည္ရိွေသာ စိတ္ကူးယဥ္နယ္ေျမ ကေလးတစ္ခုပါတဲ့။ ဒီအမည္ကို ဝတၴုေခါင္းစဥ္အျဖစ္ယူထားျပီး အဲဒီေဒသမွာ ေနထိုင္တဲ့ အမို်းသမီးျကီး ညီအစ္မနွစ္ေဖာ္ Miss Matty နွင့္ Miss Deborah တို့ရဲ့ ဘဝ မ်ားကို အေျခခံကာ ေရးသားထားပါတယ္။ သူတို့နွစ္ဦးရဲ့ မိတ္ေဆြအမို်းသမီးေလး Miss Smithဟာလည္း ဝတၴုဇာတ္လမ္းထဲမွာ အေရးပါ တဲ့ ဇာတ္ေကာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဝတၴုျကီးတစ္ခုလံုးကို Marry Smith ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးက ေနာက္ခံစကားေျပာအျဖစ္ တစ္ခါတစ္ရံ ဝင္ေျပာ ပါတယ္။ ဝတၴုရဲ့ ခုနွစ္ဟာ ၁၈၄၂ ခုနွစ္ျဖစ္ျပီး စိတ္ကူးယဥ္ျမို့ကေလး Cranford မွာ အလယ္အလတ္တန္းစား မုဆိုးမမ်ား၊ တစ္ကိုယ္ တည္း အမို်းသမီးမ်ား ေနထိုင္ျကီးစိုးျကတဲ့ေခတ္တစ္ခုကို ပံုေဖာ္ထားပါတယ္။ အဲဒီအမို်းသမီးမ်ားဟာ ေရွးရိုးအစဥ္အလာလမ္းစဥ္ကို အလြန္ တရာမွ ထိန္းသိမ္းျကကာ သူတို့တစ္ေတြရဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းဆိုင္ရာ ျကီးျကပ္လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားဟာ အလြန္ယဥ္ေက်းလိမၼာပါးနပ္ျကပါတယ္။

အဓိက အမို်းသမီးဇာတ္ေဆာင္မ်ားေတြထဲမွာ အဓိက အမို်းသားဇာတ္ေကာင္ကေတာ့ အဲသည္ Cranfordကို အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ေဒါက္တာ Frank Harrison ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ အပို်ျကီး အဘြားျကီး ညီအစ္မနွစ္ေဖာ္ Miss Mary, Miss Deborah နွင့္အတူ သူတို့အိမ္မွာ အတူေနထိုင္တဲ့ ဧည့္သည္ မိန္းကေလး Marry Smith နဲ့ ေတြ့ဆံုခဲ့ရတယ္။ ဒါအျပင္ ျမို့ကေလးရဲ့ အတင္းအဖ်င္းေရးရာမွာ ဦးေဆာင္သူ Octivia Pole, Tomkinson ညီအစ္မမ်ား၊ ဆရာဝန္ရဲ့ အိမ္မွာ လုပ္ေပးသူ Mrs Rose စသည္ စသည္ မ်ားျပားလွတဲ့ အမို်းသမီးဇာတ္ေဆာင္မ်ားစြာနဲ့ ေတြ့ဆံုခဲ့ရတယ္။ ထို့အျပင္ စစ္အရာရိွ Gordon ကိုလည္း အဲသည္ေဒသက ရွားပါးလွတဲ့ အမို်းသား ေတြထဲက တစ္ဦးအျဖစ္ ေတြ့ျကရပါတယ္။

အဲသည္လို အျဖစ္အပ်က္မ်ားထဲမွာပဲ ေရွးအယူအဆမ်ားနဲ့ ေခတ္မီလာတဲ့ ေဆးပညာလြန္ဆဲြပဲြထဲက ေရွးဖက္ရွင္ေဟာင္း ဆရာဝန္ျကီး ေဒါက္တာ Morgan ကိုလည္း ေတြ့ရတယ္။ သူနဲ့သူ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အျဖစ္ ေရာက္လာတဲ့ ဆရာဝန္ေလး ေဒါက္တာ Harrison ရဲ့ ေခတ္သစ္ေဆးပညာ အေတြးအေခၚမ်ားဟာလည္း စိတ္ဝင္စားစရာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္အမို်းသားဇာတ္ရုပ္ျဖစ္တဲ့Edmond Carter ဟာ ျမို့မ်က္နွာဖံုးအမို်းသမီးျကီး Ludlow ရဲ့ ေျမဆိုင္ရာ ေအးဂ်င့္တစ္ဦးပါ။ အဲသည္ေဒသရဲ့ ေရွးရိုးစဲြ အယူအဆတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ပညာဆိုတာ အဆင့္နိမ့္ေတြနဲ့ မသက္ဆိုင္ဘူး။ အလုပ္သမားလူတန္းစားအတြက္ ပညာတတ္စရာမလို ပါဘူးဆိုတဲ့ အယူအဆကို ပယ္ဖ်က္ဖို့ျကိုးစားရင္း လြတ္လပ္တဲ့ ပညာေရးစနစ္ကို တည္ေထာင္ဖို့ ျကိုးစားေနသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသည္ထဲမွာ အလုပ္သမားလူတန္းစားတစ္ဦးရဲ့ ဆယ္နွစ္ အရြယ္သား Harry Grefsonတစ္ေယာက္ကေတာ့ Edmond Carte ရဲ့ အေရးအဖတ္သင္ေပးတာကို တိတ္တဆိတ္ရယူေနသူတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။

အဲသည္ အသက္ဆယ္နွစ္သား ကေလး Harry Gregson ရဲ့ ေမြးေန့မွာ အေဖလုပ္သူက ေတာလိုက္ရင္း စီးဖို့ ေတာဘြတ္ဖိနပ္ လက္ေဆာင္ေပးတယ္။ ကေလးက ဖိနပ္ရလို့ ေပ်ာ္တယ္။ ဖိနပ္ကို ထုပ္ပိုးထားတဲ့ စာရြက္ေပၚက James ဆိုတဲ့ စာလံုးေလးေပါင္းျပီး ေအာ္ ဖတ္ျပေတာ့ အေဖလုပ္သူက စိတ္ဆိုးျပီး မင္းေနာက္တစ္ခါ စာလံုးေတြ သင္တယ္၊ ဖတ္တယ္ျကားရင္ ေသေအာင္ရိုက္မယ္လို့ ေျပာျပီး သြား ယုန္ဖမ္းေခ်ဆိုျပီး ဘြတ္ဖိနပ္ကို ေကာင္ကေလးေပၚ ပစ္ေပးလိုက္တယ္။ ပညာသင္တာကို လူမႈအဖဲြ့အစည္းအရ တားျမစ္ထားတာကထားေတာ့ မိဘကေတာင္ ပညာသင္တာကို အားမေပးဘူး။ ပညာတတ္သြားရင္၊ စာတတ္သြားရင္ ကေလးက ယုန္ဖမ္းေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အမဲလိုက္ ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ့စကားနားေထာင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲသည္လို အေတြးမို်း ဖခင္ျဖစ္သူမွာ ရိွေနတယ္။ ဒါဟာ ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းတဲ့ အျဖစ္ေပါ့။

အဲဒီလို ေရွးရိုးဆန္တဲ့ စိတ္ကူးေတြ၊ ယံုျကည္ခ်က္ေတြ၊ မိရိုးဖလာယဥ္ေက်းမႈကို ဆုပ္ကိုင္ကာ ေနထိုင္လ်က္ရိွတဲ့ Cranford ဆိုတဲ့ ေဒသက လူ့အဖဲြ့အစည္းေလးဟာ သူ့ဟာနဲ့သူ သိုသိုသိပ္သိပ္၊ ေအးေအးေဆးေဆးေနထိုင္လ်က္ ရိွျကပါတယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူ့ကိုမွ လည္း ဒုကၡမေပးဘူး။ ေရွးရိုးဆန္အမို်းသမီးျကီးမ်ား၊ အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ဆရာဝန္ ေဒါက္တာ Harrison ကို မိန္းမသဘာဝ တစ္ဖက္သတ္ စိတ္ကူးယဥ္ စဲြလမ္းေနတဲ့ အပို်ေပါက္ကေလးမ်ား၊ ေဒါက္တာ Harrison ဟာလည္း သူ့စိတ္ကူးထဲက မိန္းကေလးအေပၚ ဂရုတစိုက္ရိွခဲ့ရံု မက တျခားေသာသူ့ကို စိတ္ကစားေနတဲ့ အမို်းသမီးေလးေတြကိုလည္း ဂရုစိုက္မိလို့ အထင္အျမင္ လဲြခဲ့ရကာ ဃမေည္သမိ က လက္မခံနိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေမာင္းထုတ္ခံရပံုမ်ားဟာ ေအးေဆးတည္ျငိမ္ေနတဲ့ လူ့အဖဲြ့အစည္းေလးကို လႈပ္ခပ္လိုက္တဲ့ ေရပြက္မ်ားပမာ ျဖစ္ခဲ့ရပါ တယ္။

အဲသည္လို အေျခအေနေတြျကားမ်ားမွာ Cranford ကို ေရာက္ရိွလာတဲ့ ေဒသဆိုင္ရာ တာဝန္ခံ Charles Maulver ဟာ မီးရထား သံလမ္း ကုမၸဏီဒါရိုက္တာျဖစ္ေနပံုနဲ့ သူရဲ့ေခတ္မီတဲ့ စိတ္ကူးေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို့ Cranford ေဒသေလးကို အသံုးခ်ထိခိုက္ခဲ့ပံု မ်ားဟာ စက္မႈေတာ္လွန္ေရးေခတ္ကို ကူးေျပာင္းခံရေတာ့မယ့္ ေဒသတစ္ခုရဲ့ အေျခအေနတစ္ရပ္ကို ျမင္ေတြ့ခြင့္ ရလိုက္မွာ ျဖစ္ပါေတာ့ တယ္။

ဒီေတာ့ ဇာတ္လမ္းကို အက်ယ္မခဲ့်ေတာ့ဘဲ လိုရင္းကို ဆိုရရင္ Cranford ဆိုတဲ့ ေရွးေဒသတစ္ခုမွာ ေနထိုင္ေနျကတဲ့ ေရွးဆန္တဲ့ အမို်းသမီးျကီးမ်ားရဲ့ စည္းကမ္းစည္းစနစ္ျကီးမားစြာ၊ အယူသည္းမႈမ်ားစြာနဲ့ သူတို့ရဲ့ ေအးေဆးတည္ျငိမ္ျပီး ရိုးစင္းလွတဲ့ လူေနမႈစနစ္ေတြနဲ့ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဘဝေတြကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္တယ္။ ဇာတ္အိမ္ဟာ ေရွးအဘြားျကီး ညီအစ္မနွစ္ေယာက္ရဲ့ ေရွးဆန္တဲ့အေနအထိုင္မ်ား၊ အဲသည္ကေန ေခတ္မီဖို့ျကိုးစားေနျကတဲ့ လူေနမႈစနစ္ေတြ၊ စက္မႈေတာ္လွန္ေရးေခတ္ကို ေျခလွမ္းလွမ္းေတာ့မယ့္ အရိပ္အေယာင္မ်ားနဲ့ မိမိ တို့ရဲ့ ေရွးရိုးရာလူေနမႈစနစ္ကို အဖ်က္ဆီးမခံခ်င္ရွာတဲ့ ခံစားမႈမ်ားကိုျမင္ေတြ့ျကရတယ္။ လြမ္းစရာေတြ၊ မ်က္ရည္က်စရာေတြ၊ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္စရာေတြ ေရာျြပမ္းလို့ ျကည္နူးစရာေတာ့ မနည္းရွာျပီး စိတ္ေက်နပ္ရတဲ့သေဘာေပါ့။

သည္ေတာ့ ဇာတ္လမ္းအားျဖင့္လည္း လူစိတ္ဝင္စားစရာမရိွေသာ္လည္း အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ ဇာတ္ရုပ္မ်ားနဲ့ တည္ေဆာက္ထားကာ အဂၤလိပ္အမို်းသမီး စာေရးဆရာတစ္ဦး၏ ဝတၴုျကီးကို ရုပ္ရွင္အျဖစ္ ရိုက္ကူးထားျခင္းျဖစ္လို့ ဝတၴုျကီးကို မဖတ္နိုင္ရင္ေတာင္မွ ဒီဗီြဒီရုပ္ရွင္ ျကည့္ျပီးစာဖတ္ရတဲ့အရသာကို ခံစားျကည့္ျကဖို့ တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ။

(အမွတ္ ၂၄၈၊ အေတြးအျမင္)

