ဂ်ဴနီယာ၀င္း – ႏိုုင္ငံေရး သရုုပ္ေဖာ္ဟုု ေထာက္ျပခံရေသာ ပုုံ၀တၳဳၾကီး

ဂ်ဴနီယာ၀င္း – ႏိုုင္ငံေရး သရုုပ္ေဖာ္ဟုု ေထာက္ျပခံရေသာ ပုုံ၀တၳဳၾကီး


၂၀၁၄ နုုိ၀င္ဘာ အေတြးအျမင္ အမွတ္ ၂၇၁








The Wizard of Oz အမည္ရွိ ရုုပ္ရွင္ကားကုုိ ငယ္စဥ္က ၾကည့္ခဲ့ဖူးသည္။ သူ၏ မူရင္းမွာ အေမရိကန္စာေရးဆရာ L.Frank Baun (1856-1919)၏ ‘The Wonderful Wizard of Oz’ ျဖစ္သည္။ စာအုုပ္အမ်ဴိးအစားကိုု ကေလးမ်ားအတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ၀တၳဳဟုု ဆုုိထားေသာ္လည္း စာအုုပ္ထြက္ရွိေသာ ၁၉ ၀၀ ခုုႏွစ္ ေနာက္ပိုုင္းမွာ ႏုုိင္ငံေရးသေဘာတရား အဓိပၺယ္ ဖြင့္ဆုုိခ်က္ေတြ ထြက္ေပၚလာသည္။



Oz (ေအာဇ့္)သည္္ ေမွာ္ဆရာၾကီးတစ္ဦး၏ အမည္ျဖစ္သည္။ ၁၉၀၂ ခုုႏွစ္ မွာပင္ ဇာတ္စင္ေပၚ ကျပခဲ့ရာ ကေလးမ်ားအသည္းစဲြ ဇာတ္ေကာင္ ျဖစ္လာသည္။ စာအုုပ္သည္ ထြက္ထြက္ခ်င္းမွာပင္ ထပ္ခါတလဲလဲ ရုုိက္ႏွုုိပ္ခဲ့ရေလသည္။ ၀တၳဳ၏ အဓိက ဇာတ္ေကာင္မွာ Dorthy (ေဒၚရသီ) အမည္ရွိကေလးမေလး ျဖစ္ျပီး ေမွာ္ဆရာၾကီး ေအာ့ဇ္၏ နယ္ေျမထဲ ေရာက္သြားပုုံ ျဖစ္ပါသည္။



ေဒၚရသီသည္ Kansas ေဒသတြင္ ဦးေလး ဟင္နရီ၊ အေဒၚ အန္၊ ေခြးကေလး (ToTo) တုုိ႕နွင့္အတူ ေနထုုိင္လ်က္ ရွိသည္။ တစ္ေန႕ ေဒၚရသီ တုုိ႕လယ္ေတာထဲ ေလဆင္ႏွာေမာင္း ၀င္တုုိက္ရာ ေဒၚရသီ ႏွင့္ တုုိတိုု တုုိ႕အိ္မ္ကေလးေခၚရာ ပါသြားသည္။ သူတုုိ႕ သတိရလုုိ႕ ၾကည့္လုုိက္ေတာ့ ေအာ့ဇ္ နယ္ေျမထဲက Munchkins (မန္ခ်္ကင္) လူပူေလးေတြ၏ ေဒသ ျဖစ္ေနသည္။ ေျမာက္ပိုုင္း နယ္က နတ္သမီးေလးက ေဒၚရသီ ကုုိေသဆုုံးသြားျပီ ျဖစ္ေသာ အေရွ႕ပိုုင္း ေမွာ္ဆရာမၾကီး၏ ေငြသားဖိနပ္ကုုိ ေပးလုုိက္သည္။ ေဒၚရသီမွာ သူ႕ေဒသ Kansas ကိုုျပန္သြားဖုုိ႕ ေမွာ္ဆရာေအာ့ဇ္ ထံသြားဖုုိ႕ နတ္သမီးက အၾကံ ေပးလုုိက္သည္။



ေဒၚရသီ သြားရာ လမ္းတေလ်ာက္မွာ ေကာက္ရုုိးမ်ားျဖင့္ ရွင္သန္လွဴပ္ရွားေနေသာ စာေျခာက္ရုုပ္၊ သံထည္မ်ား ျဖင့္ျပဳလုုပ္ထားေသာ သံလူသားၾကီးနွင့္ သတၱိမရွိေသာ ျခေသၤ့ၾကီး တုုိ႕ျဖင့္ မိတ္ေဆြ ျဖစ္သြားသည္။ သည္ေတာ့ စာေျခာက္ရုုပ္က ဦးေႏွာက္လုုိခ်င္သည္။ သံလူသားၾကီးက ႏွလုုံးသားလုုိခ်င္သည္။ ျခေသၤ့ၾကီးက သတိၱရွိမွ ျဖစ္မည္။ သူတိုု႕၏ ဆႏၵမ်ားျပည့္ ေျမာက္ဖုုိ႕ ေမွာ္ဆရာၾကီး ႏွင့္ေတြ႕မွျဖစ္မည္။ သည္ေတာ့သူတုုိ႕အားလုုံး ေအာ့ဇ္ ဆီခရီးႏွင္ၾကေလသည္။ လမ္းတစ္ေလ်ာက္မွာ အခက္အခဲမ်ား ျပသနာမ်ား အျပင္ ဆုုိးလွေသာ အေနာက္ပုုိင္း နယ္က ေမွာ္ဆရာမၾကီး၏ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားလည္း ခံၾကရသည္။



ေနာက္ဆုုံး ေမွာ္ဆရာ ေအာ့ဇ္ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္ရသြားေတာ့ သူတုုိ႕လုုိခ်င္တာေတြ ေတာင္းၾကေလသည္။ သည္ေတာ့ ေမွာ ္ဆရာ Oz (ေအာ့ဇ္) က သူတုုိ႕လုုိခ်င္တာ ေတြကုုိ ဘယ္လုုိ ေျဖရွင္းေပးခဲ့ပါသလဲ။ ေမွာ္ ဆရာကေျပာတာေတာ့ “မင္းတုုိ႕မွာ မင္းတိုု႕လုိခ်င္တဲ့ နွလုုံးသားတုုိ႕၊ သတၱိတုုိ႕ ရွိျပီးသားပဲကြယ့္။ သတၱိရွိတယ္ ဆုုိတဲ့သူေတြကုုိေတာင္မမွီ ပါဘူး။ ကဲ… သုုိ႕ေသာ္ လည္း မင္းတိုု႕ ေက်နပ္ေအာင္ ေဟာဒီ ဆုုတံဆိပ္ေတြ ခ်ီးျမွင့္ေပးမယ္….ရေစ“ ဟုုဆုုိကာ ဆုုတံဆိ္ပ္မ်ား ေပးလုုိက္ေတာ့ ေက်နပ္သြားၾကသည္။ ေဒၚရသီသည္ သူ႕ကုုိ ေပးထားေသာ ေမွာ္ဆရာမၾကီး၏ ေငြေရာင္ဖိနပ္ေလးကိုု စီးကာ အိမ္သိုု႕ ျပန္ခ်င္ေၾကာင္း ဆုုိေတာင္းလုုိက္သည္။ သူစီးထားေသာ ဖိနပ္ေလးမွာ ေဒၚရသီအိမ္ျပန္ခရီးမွာ ေပ်ာက္သြားေလသည္။



ထုုိ ‘The Wonderful Wizard of OZ’ ၏ အေရးအသား အေရးအဖဲြ႕မ်ားနွင့္ ပတ္သက္၍ သမုုိင္းပညာရွင္၊ စီးပြားေရး ပညာရွင္၊ စာၾကီးေပၾကီးပညာရွင္မ်ားက ႏုုိင္ငံေရးေရာယွက္ေသာ ေရးသားခ်က္မ်ားပါသည္ ဟုုဆုုိၾကေသာလည္း စာဖတ္ပရိသတ္ အမ်ားစုုကေတာ့ ၀တၱဳ၏ အဖုုိးတန္ ဇာတ္လမ္းကိုုသာ ရုုိးရုုိးသားသား နွင့္ ႏွစ္သက္ခဲ့ၾကေလသည္။



၀တၱဳထဲက အေရွ႕ ေမွာ္ ဆရာမနဲ႕ အေနာက္ေမွာ္ဆရာမ ဆိုုတာသည္ ေဒသတြင္းဘဏ္မ်ား နွင့္ မီးရထားသံလမ္း လုုပ္ငန္းမ်ားကုုိ ဆုုိလုုိသည္။ ထုုိႏွစ္ခုုစလုုံးသည္ လယ္သမားမ်ားအား အလုုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္သြားေအာင္ လုုပ္ခဲ့ၾကတာကုုိ ရည္ညႊန္းပါသည္။



စာေျခာက္ရုုပ္ဆုုိတာ အေၾကြးစနစ္ကုုိ ဖ်က္သိမ္းဖုုိ႕ ၾကိဳးစားခဲ့ေသာ Populist Party ကုုိရည္ညြန္းသည္။ သူက အေၾကြးစနစ္မရွိေအာင္ ဆုုိကာ ေငြဒဂၤါးမ်ားထုုတ္ကာ စီမံခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းစနစ္သည္ အမွန္ေတာ့ အေၾကြးကုုိ ဒဂၤါးျပားမ်ား ျဖင့္ေစ်းနွိမ္ကာ ဆပ္ခုုိင္းေသာ စနစ္ျဖစ္သြားသည္။



သံလူသားသုုိ႕မဟုုတ္ သံျဖစ္ျပဳလုုပ္ထားေသာ သစ္ခုုတ္သမားဆုုိတာ ေျမာက္ပုုိင္းက စက္ရုုံ အလုုပ္သမားမ်ားကုုိ ဆုုိလုုိတာ ျဖစ္သည္။ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားက သူုတုုိ႕ကုုိ အလုုပ္မ်ားပုုိ ခုုိင္းကာ ပိုုက္ဆံနည္းနည္း သာပိုုေပးျပီး အလုုပ္ယႏယား လည္ပတ္ေစသည္။ ထုုိအခါ အလုုပ္သမားမ်ား မွာ တျဖည္းျဖည္းနွင့္ အသည္းနွလုုံးကင္းမဲ့လာကာ စက္ရုုပ္လူသားေတြလုုိ ျဖစ္သြားရသည္။ စက္မူေတာ္လွန္ေရး အေၾကာင္းမ်ား ဖတ္ရူၾကည့္လ ွ်င္ ထုုိအေၾကာင္းအရာမ်ား အေသးစိတ္ သိနုုိင္ပါသည္။



၀တၳဳထဲက ေခြးကေလး ToTo (တုုိတုုိ)ကား ထုုိသုုိ႕တုုိင္းျပည္ကုုိ ကေမာက္ကမျဖစ္ေအာင္ လုုပ္ေသာ ႏုုိင္ငံေရးပါတီ (Populist Party) က ၾကမ္းတမ္းေသာ စရုုိက္ရွိသူ William Jennings Bayan ကုုိဆိုုထားပါသတဲ့။ သူကအရက္ေသစာ မေသာက္ေသာသူ teetotaler တစ္ဦး အျဖစ္ေနထုုိင္သူ ျဖစ္လုုိ႕ ToTo ဆုုိတာ ထုုိစကားလုုံး ၏အတုုိေကာက္ ကုုိယူထားသည္ ဟုုဆုုိပါသည္။ ထုုိ႕ျပင္ထုုိလူက သတိၱမရွိေသာ ျခေသၤ့ၾကီး အျဖစ္လည္း ရည္ညႊန္းထားပုုံ ရပါသည္။



Munchkin မန္ခ်္ကင္ လူပုုေလးမ်ားကား သာမန္အရပ္သား လူတန္းစား ကုုိဆုုိုုလုုိပါသည္။



ထုုိျမစိမ္းေရာင္ ျမိဳ႕ၾကီး (ေမွာ္ဆရာၾကီးတုုိင္းျပည္) ဆုုိတာ ၀ါရွင္တန္ျမိဳ႕ၾကီးျဖစ္ကာ ထုုိျမိဳ႕ကုုိအုုပ္ခ်ဴပ္ေနေသာ OZ ေမွာ္ဆရာၾကီးကား တန္ခိုုးပါ၀ါသုုံးျပီး လူေတြကုုိ ေၾကာက္ေအာင္ လုုပ္ကာ သူ႕ကိုုယုုံၾကည္ဖုုိ႕လွည့္ကြက္မ်ား သုုံးေနသူ သမၼတၾကီး ျဖစ္သတဲ့။



ထုုိ႕အျပင္ သေဘာေကာင္းေသာ ေျမာက္ပုုိင္း နတ္သမီးေလးက ေဒၚရသီကိုုေပးေသာ အနမ္းဆုုိတာ မဲဆြယ္တာ ျဖစ္ျပီး အေျခက်ေနေသာ အေနာက္ပိုုင္းနယ္ကုုိ ဖ်က္ဆီးပစ္ရန္ ျဖစ္ေလသည္။



ထုုိမ ွ်မကေသး Oz ဆုုိတာ တန္ဖုုိးၾကီးလွေသ ေငြဒဂၤါးအေလးခ်ိန္ကုုိ တုုိင္းတာေသ ယူနစ္ေအာင္စ (ounce) ၏ အတုုိေကာက္ ျဖစ္သည္ဟူ၍ ေထာက္ၾကပါသည္။ အမွန္ေတာ့ စာေရးဆရာ ဆုုိသည္မွာ သူ၏ အကၡရာ စဥ္လုုိက္စီထားေသာ ဖုုိင္တဲြမ်ားထဲမွ o မွ z (o to z) (O – Z) အမည္ေပးထားေသာ ဖုုိင္တဲြကုုိ အစဲြျပဳေရြ႕ သူ၏ ဇာတ္ေကာင္ကုုိ OZ ဟုုေပးခဲ့တာ ျဖစ္သည္ဟုု ဆုုိပါသည္။



၀တၱဳတစ္ခုုလုုံး သည္ ၁၈၉၁ ခုုႏွစ္ မွ ၁၉၀၈ ခုုနွစ္ၾကား ခဏတာ ရွင္သန္ခဲ့ေသာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုုရွိ Populist Party ႏွင့္ ၁၉၀၈ ခုုႏုုိင္ငံေရး အေျခအေနမ်ားကုုိ မီးေမာင္းထုုိးကာ ေရးသားထားတာျဖစ္သည္ဟူေရြ႕ သတ္မွတ္ျခင္းခံရကာ ရုုပ္ရွင္မ်ားအျဖစ္ ရုုိက္ကူးေတာ့ တစ္ခ်ိဴ႕ေသာ အခန္း၊ စကားလုံးမ်ားကုုိပင္ ႏုုိင္ငံေရးရူေထာင့္မွ ၾကည့္ကာ ခ်န္လွပ္ပစ္ခဲ့ရသည္ဟူ၏။ Populist ပါတီသည္ Political ႏွင့္ People ဟူေသာ စကားလုုံး ကုုိ အတုုိေကာက္ေခၚေ၀ၚထားတာ ျဖစ္ေလသည္။ ပါတီတည္ေထာင္စဥ္က ဆင္းရဲသား လူတန္းစား မ်ား၊ ဂ်ဴံစုုိက္ပ်ဴိးေသာ ဆင္းရဲသားလယ္သမားမ်ား၊ အလုုပ္ၾကမ္းသမားမ်ားကိုု အေျခခံကာ ထြက္ေပၚလာတာ ျဖစ္သည္။ ဘဏ္လုုပ္ငန္းမ်ား၊ မီးရထား သံလမ္းလုုပ္ငန္းမ်ား၊ စက္မူလုုပ္ငန္းမ်ား၊ အလုုပ္သမားမ်ားအား တစ္ေနကုုန္ခုုိင္းေစျခင္း အစရွိေသာ အေၾကာင္းခ်င္းရာ မ်ားကုုိ မုုန္းတီးစက္ဆုုပ္ကာ စုုိက္ပ်ဴိးေရးကိုု ေထာက္ခံေသာ သေဘာတရားမ်ားျဖင့္ ဖဲြ႕စည္းခဲ့တာ ျဖစ္သည္။



သုုိ႕ေသာ္ ပါတီသည္ ၁၈၉၂-၉၆ ၾကားသာ အေရးပါေသာ အခန္းက႑အျဖစ္ ရွိခဲ့ျပီး အဲသည္ေနာက္ပိုု္င္း ပါတီေခါင္းေဆာင္အသစ္ အျဖစ္ William Jennings Bayan ကုုိ ၁၈၉၆ ခုုနွစ္မွာ ခန္႕အပ္ခဲ့ျပီးေနာက္မွာ တျဖည္းျဖည္း ဆုုတ္ယုုတ္ ေမွးမွိန္သြားခဲ့ပါသည္။ သူက စီးပြားေရး က်ဆင္းမူနွင့္ ေငြဒဂၤါး အသစ္မ်ား ထုုတ္လုုပ္ကာ ေျဖရွင္းဖုုိ႕ ၾကိုုးစားခ့သည္။ သူေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာေတာ့ ေတာင္ဘက္နွင့္ အေနာက္ဘက္က Populist Party ေခါင္းေဆာင္ပုုိင္းက လက္ေဟာင္းမ်ားကုုိ အၾကမ္းဖက္ ထုုတ္ပစ္ခဲ့သည္။ Bayan သည္လူလတ္တန္းစားမ်ားကုုိ ပစ္ပယ္ေသာ သေဘာကုုိ လက္ခံထားသည္။




၀တၳဳထဲက ေဒၚရသီ စီးလုုိက္ရေသာ ေငြေရာင္ဖိနပ္သည္ ထုုိေငြဒဂၤါးေခတ္ကုုိ ရည္ညၽြန္းလ်က္ရွိကာ ေရႊ၀ါေရာင္လမ္းၾကီးက ေရႊေခတ္ကုုိ ဆုုိလုုိပါသတဲ့။ ေအာ့ဇ္၏ ျမစိမ္းေရာင္ ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးပင္ ၀ါရွင္တန္ျမိဳ႕ေတာ္ၾကီးနွင့္ ၄င္း၏ အစိမ္းေရာင္ေငြစကၠဴျပႆနာကုုိ ပုုံေဖာ္ထားပါသည္။ ထုုိ႕ျပင္ ၀တၳဳထဲမွာ ေဒၚရသီက အေနာက္ပိုုင္းေဒသေမွာ္ဆရာမၾကီးအား ေရျဖင့္ ေလာင္းခ်လုုိက္ရာ ေမွာ္ဆရာမၾကီးမွာ အရည္ေပ်ာ္သြားသည့္အခန္းမွာ ေရဆုုိတာ ဟာတကယ္ေတာ့ အဲဒိအခ်ိန္တုုန္းက အေမရိကမွာ ရင္ဆုုိင္ေနရေသာ လယ္ယာေျမျပႆနာမ်ားကုုိ ဆုုိလုုိတာ ဟူ၍ေထာက္ျပ ျခင္းခံရေလသည္။ အေနာက္ပိုုင္း အရပ္က ေမွာ္ဆရာမဆုုိတာဟာ ထုုိအခ်ိန္က စီးပြားေရး ျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ေငြေရးေၾကးေရးကိစၥမ်ားဟုု ျမင္ၾကေလသည္။



အကယ္၍ စာဖတ္သူသည္ ၁၈၉ ၃ ခုုႏွစ္မွာ စတင္ဦးတည္ ျဖစ္ပြားလာေသာ အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စုု၏ စီးပြားေရးကပ္ဆုုိက္မူၾကီး၊ မီးရထားသံလမ္းမ်ား၊ အေဆာက္အဦမ်ားကုုိ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ေဆာက္လုုပ္မူမ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ဘဏ္လုုပ္ငန္း ဆုုံးရူဴံးလာမူ ယင္းအျဖစ္ေတြေၾကာင့္ ေရႊတြင္းတူးလုုပ္ငန္းမ်ား မ်ားျပားလာကာ ေရႊျဖင့္ လုုပ္ငန္းလည္ပတ္ လာျခင္း၊ ရင္းနွီးျမွပ္နွံသူမ်ားက ေရႊမ်ားျဖင့္သာ ရင္းႏွီးလာရာ “ေရႊေခတ္” ဆုုိတာ တကယ္ပဲ ျဖစ္လာခဲ့ကာ ျပန္ရေသ ၀င္ေငြ အႏွဴတ္လကၡဏာျပမူလာမူေၾကာင့္ တစ္ဖန္ ေငြဒဂၤါး လုုပ္ငန္းျဖင့္ လည္ပတ္ဖုုိ႕ ၾကိဳးစားရင္း ေငြစကၠဴက်ဆုုံးျခင္း၊ လယ္သမားမ်ား ေၾကြးတင္ျခင္း၊ စုုိက္ပ်ဴိးေရး လုုပ္ငန္းမ်ား က်ဆင္းမူမ်ား၊ လူထုုအုုံၾကြမူမ်ား ျဖစ္လာျခင္းမ်ားကုုိ နွဴိက္ႏွဴိက္ခၽြတ္ခၽြတ္ သိရွိထားမည္ဆုုိပါလ ွ်င္ စာေရးဆရာ Baun ၏ The Wizard of Oz သည္စီးပြားေရး လုုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ ႏုုိင္ငံေရးပညာရွင္မ်ား ထင္ျမင္ယူဆသလုုိ ပါ၀င္ေသာ ဇာတ္ေကာင္မ်ား၊ ဖဲြ႕စည္းထားေသာ အေနအထားမ်ားက ထုုိေခတ္ထုုိအခါက အျဖစ္မ်ားကုုိ မီးေမာင္းထုုိးျပလုုိက္သလုုိ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း မ်ားေပၚေနမည္လားမသိပါ။



၁၈၉၀ မွာ ေငြဒဂၤါးေစ်းသည္ တစ္ေအာင္စ (one ounce) ကုုိ ၁.၁၆ ေဒၚလာအထိ က်သြားျခင္း၊ ထုုိႏွစ္ကုုန္မွာ ၀.၆၉ ေဒၚလာသိုု႕ ဆက္လက္က်ဆင္းသြားျခင္း၊ ၁၈၉ ၄ ဒီဇင္ဘာမွာ ၀.၆၀ ေဒၚလာသိုု႕ ဆက္က်သြားခဲ့ရာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုု မွာ ၁၈၉၅ ႏုုိ၀င္ဘာလ ၁ ရက္ေန႕ မွာေငြဒဂၤါး အသစ္မ်ား ထုုတ္၍ ေျဖရွင္း ဖုုိ႕ၾကိုုးစားခဲ့ပုုံမ်ားသည္ Baun ၁၉၀၀ ခုုႏွစ္ထုုတ္စာအုုပ္အတြက္ ကုုန္ၾကမ္းေတြရခဲ့သာလားဟုု ေတြးစရာျဖစ္ရမည္ ျဖစ္ေလသည္။



၀တၳဳၾကီးသည္ ကေလးစာေပဂႏၱ၀င္အျဖစ္ သတ္မွတ္ျခင္းခံရကာ အၾကီးအက်ယ္ေအာင္ျမင္မူမ်ားရခဲ့သည့္ ေနာက္ကြယ္မွာ ႏုုိင္ငံေရးအျမင္ျဖင့္ နုုိင္ငံေရးရူေထာင့္မ်ားစြာ ေပၚထြက္ခဲ့ပါသည္။ တစ္ခ်ဴိ႕ေသာ ဘာသာေရး အယူ၀ါဒရွိသူမ်ားကပင္ ဘာမဆုုိင္ညာမဆုုိင္ Baun ၏ “စိတ္ေကာင္းရွိေသာ ေမွာ္ ဆရာမ်ား” ဆုုိတာကုုိ လုုံး၀ဆန္႕က်င္သည္ ဟူ၍ ဆုုိၾကေလသည္။ အမ်ဴိးသမီးစာေရးဆရာမတစ္ဦး – အမ်ဴိးသမီး၀ါဒကုုိ စဲြကိုုင္သူတစ္ဦးကေတာ့ Baun ရဲ႕ ၀တၳဳဟာ ပ်င္းစရာေကာင္းျပီး တစ္ပုုဒ္လုုံး စက္ကရိယာသံေတြ လႊမ္းေနတဲ့ ပုုံ၀တၳဳတစ္ပုုဒ္ ပဲဟုု ေ၀ဖန္ထားသည္။ ထုုိ႕ျပင္ အေရးအသားမွာ တုုံးတိတိနွင့္ စာေၾကာင္းဖဲြ႕စည္းမူ အားနည္းေနသည္ဟုု ပင္ျဖည့္စြက္ထားေလသည္။



ကၽြန္မ၏ အျမင္ကုုိ ေျပာရလ ွ်င္ေတာ့ အဲသည္လုုိ ႏုုိင္ငံေရး အျမင္ေတြ ဘာေတြ မသိခင္က ထုုိ၀တၳဳကုုိ ရုုပ္ရွင္ၾကည့္ရတာေရာ၊ ဖတ္ရတာပါ အလြန္ႏွစ္သက္သည္။ ႏုုိင္ငံေရး ရူေထာင့္ျဖင့္ ၾကည္လုုိက္ေတာ့ ပိုု၍ပင္ ခံစားမိကာ စာေရးဆရာ Baun ၏ allegory သရုုပ္ေဆာင္မ်ားကုုိ လက္ေတြ႕နွင့္ စိတ္ကူးခံစားေရးမူ အတတ္ပညာကုုိ သေဘာက် မိပါသည္။



မည္သုုိ႕ပင္ ဆုုိေစကာမူ စာဖတ္ေနစဥ္ေရာ၊ ရုပ္ရွင္ ၾကည့္ေနစဥ္ပါ ဇာတ္လမ္းကိုု ခံစားရတာ အရသာေတြ႕လွရာ ေနာက္ဆုုံး ေမွာ္ဆရာၾကီး ေအာ့ဇ္ ကိုုသေရာ္ ေတာ္ေတာ္ တင္ျပပုုံမ်ား အခန္းေရာက္ေတာ့ အင္း……. ျမစိမ္းေရာင္တုုိင္းျပည္ၾကီးကုုိ အုုပ္ခ်ဴပ္ေနတဲ့ ေမွာ ္ဆရာ OZ ကဘာအရည္အခ်င္းမွ လည္းမရွိပါလား။ သူလုုပ္တတ္တာဆုုိလုုိ႕ ဆုုတံဆိပ္ေတြ ထုုတ္ေပးေနတာပဲ ဟုုေတြးမိျပီး ျပဳံးမိသြားတာကေတာ့ ႏုုိင္ငံေရး သေဘာတရားေတြ ထည့္ရုုိက္ထားမွန္း မသိခင္ကေရာ၊ သိျပီးသြားေတာ့ေရာ မေျပာင္းလဲတဲ့ တူညီေသာ အေတြးေတြ ျဖစ္ပါေၾကာင္း နိဂုုံးခ်ဴပ္ ဆုုိလုုိက္ပါရေစ။