Sunday, November 9, 2008

Selected Article

အက်ဴိးေပး၏ အက်ဴိးမေပး၏

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

ကၽြန္မတုိ႕ငယ္ငယ္ကခ်ီပို႕ထိန္းေက်ာင္း ေက်ာင္းပုိ႕ခဲ့ဘူးတဲ့ဦးေလးတစ္ေယာက္

အေၾကာင္းဆုိပါေတာ့ေလ။သူဟာလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားစြာက ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာေနစဥ္

ကင္ဆာေရာဂါရျပီးဆရာ၀န္ေတြလက္ေလ်ာ့တဲ့အေျခအေနတရပ္ကုိရင္ဆုိင္ခဲ့၇ဘူးတယ္တဲ့။

အဲသည္တုန္းကေသျခင္းတရားကုိသူဘယ္လုိရင္ဆုိင္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့သလဲ။

အခုသူ႕မိခင္ဆုံးေတာ့သူျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။

ကၽြန္မနဲ႕ေတာ့လူခ်င္းမေတြ႕ခဲ့ေပမယ့္ေမေမတုိ႕နဲ႕ေတြ႕တုန္းကသူ႕အေၾကာင္းေလး

ေတြေျပာျပခဲ့တာကိုမွတ္မိသေလာက္တင္ျပခ်င္တယ္။

"အဲသည္တုန္းကကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ေသလူလုိျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ

အသက္ ၈၀ ေက်ာ္အဘြားၾကီးတစ္ဦးကေျပာခဲ့ဘူးတာကိုသတိရသြားတယ္။

ေကာင္းတာကိုပဲစဥ္းစားပါ။ကုိယ္မိဘနဲ႕ေနခဲ့တုန္းကအခ်ိန္ေတြကုိပဲစဥ္းစားပါ။

စဥ္းစားစရာဘာမွမရွိရင္ဘာျဖစ္ျဖစ္မိဘနဲ႕ေနတုန္းကအခ်ိန္ေတြကိုစဥ္းစားေနပါ။

ကုိယ္ေကာင္းတာဘာလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာစဥ္းစားပါ။အဲသည္ေကာင္းတာေတြ

ၾကီးကုိပဲစဥ္းစားပါ။အဲဒါဆိုရင္ကုိယ့္ ခႏၱာကုိယ္ ထဲကမေကာင္းတာေတြဟာ

သူ႕အလုိလုိထြက္သြားလိမ့္မယ္။---

ဒါနဲ႕ဘာေတြစဥ္းစားသလဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျပင္ပမွာအလုပ္လုပ္တုန္းကအိမ္သာအလုံး

၃၀ေဆးခဲ့ဘူးတာစဥ္းစားတယ္။အိမ္သာေတြကလည္းဒီအတုိင္းသြားထားတာဆုိေတာ့

ညစ္ပတ္လုိက္တာမေျပာပါနဲ႕ေတာ့။ေလာက္ေတြေတာင္တက္ေနတယ္။

အင္း အဲသည္ေနာက္ ေနာက္ေရာက္လာတဲ့သူေတြကအိမ္သာေတြသန္႕ရွင္းေန

တာေတြ႕ေတာ့သိပ္၀မ္းသာေက်းဇူးတင္ျပီးဆုေတြေတာင္းေပးၾကတယ္ေလ။

ေနာက္စဥ္းစားတာကကၽြန္ေတာ့မိဘမ်ားနဲ႕အတူတူေနခဲ့တုန္းကအခ်ိန္ေလးေတြေပ့ါ။

၄မုိ္င္ေလာက္ခရီးကိုကၽြန္ေတာ့္မိခင္ကလမ္းေလွ်ာက္ျပီးထမင္းဗူးပို႕ေပးခဲ့တာကို

စဥ္းစားတယ္။အဲသည္တုန္းကကၽြန္ေတာ့တစ္ေယာက္ထဲအတြက္မဟုတ္ပဲ

ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္သမားေတြအတြက္ပါဂ်ိဴင့္ၾကီး၈်ိဴင့္ငယ္နဲ႕ခ်က္ျပဳတ္ျပီးယူ

လာေပးတာပါ။

ျပီးေတာ့အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္ကုိကၽြန္ေတာ္စားမလုိ႕လုပ္ေနတုန္းဗုိက္ဆာေနတာ

ေတြ႕လုိ႕မစားပဲေကၽြးလုိက္တဲ့အေၾကာင္း။အဲသည္တုန္းကကၽြန္ေတာ္ကဆာေနတာေလ။

ကုိယ္မစားပဲေကၽြးလုိ္က္တာ။သူကမစားရဲစားရဲနဲ႕စားျပီးေနာက္အကုန္စားပါေရာ။

၀မ္းသာအားရေက်းဇူးတင္တဲ့စကားေတြျပန္စဥ္းစားမိတယ္။

ေနာက္ေတာ့မ်က္လုံးမွာဘလက္စေပါ့ရွိတဲ့အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႕ကၽြန္ေတာ့ကားနဲ႕

တုိ္က္မလုိျဖစ္သြားတုန္းကတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ေတာင္း

ပန္ၾက ေနာက္ကၽြန္ေတာ္ကဘာမွမလုပ္ပါဘူးနဲ႕ခြင့္လြတ္ေၾကာင္းေျပာေတာ့

သူ႕ခမွ်ာေက်းဇူးတင္ျပီး ေဂါ့ဘလက္စ္ယူ လုိ႕ေအာ္ေျပာတယ္။

ကၽြန္ေတာ့္ျမန္မာျပည္အစိုးရ၀န္ထမ္းဘ၀နဲ႕ ၁၃ ႏွစ္လုပ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။အဲသည္တုန္းက

ကၽြန္ေတာ့လက္ေအာက္၀န္ထမ္းေတြအေပၚေၾကာသားရင္ၾကားမခဲြျခားဘဲဆက္ဆံ

ခဲ့ဘူးတာေတြ၊သူတုိ႕ေသေရးရွင္ေရးမွာကၽြန္ေတာ္ကာကြယ္ေပးခဲ့တာေတြစဥ္းစား

တယ္။ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္အေပၚမွာလည္းမိသားစုလိုလုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ႏုိ္င္ငံျခားေရာက္ေတာ့အလုပ္မရဘူး။ဒါနဲ႕ဒရ၀မ္လုပ္တယ္။အဲသည္ဒရ၀မ္က

ကၽြန္ေတာ့လက္ေအာက္ကလုပ္ဘူးတဲ့သူျဖစ္ေနတယ္။ဒါနဲ႕ ဆရာရယ္ ဒရ၀မ္ေတာ့

မလုပ္ပါနဲ႕ ဂိတ္ေစာင့္လုပ္ သက္သာတယ္ သူေျပာေပးမယ္ဆုိတာနဲ႕ ဂိတ္ေစာင့္ျဖစ္

ေနာက္ ဂိတ္ေစာင့္ကလည္းသိေန အဲသည္လုိနဲ႕ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ေတြရ အဆင္

ေျပသြားတာေလးေတြစဥ္းစားတယ္။

အဲသည္လိုေကာင္းတာေတြခ်ည္းပဲစဥ္းစားေနေတာ့တာ ကၽြန္ေတာ့္ကင္ဆာေရာဂါ

ဟာ ၄ လ အၾကာမွာလုံး၀ေပ်ာက္ကင္းသြားပါတယ္။အဲသည္အေၾကာင္းေလးပါပဲ။"

ေကာင္းတာေတြခ်ည္းစဥ္းစားပါ။ကုိယ္ျပဳခဲ့ဘူးတဲ့ေကာင္းတာေတြကကိုယ့္ကုိ

ေကာင္းက်ိဴးခ်မ္းသာေပးပါတယ္ ဆိုတဲ့အသိတရားေလးကုိစာဖတ္သူမ်ားအတြက္

လက္ဆင့္ကမ္းတင္ျပလုိက္ပါ၏။

No comments: