ဂ်ဴနီယာ၀င္း – ႏွစ္တစ္ရာျပည့္အမွတ္တရ စာအုုပ္

ဂ်ဴနီယာ၀င္း – ႏွစ္တစ္ရာျပည့္အမွတ္တရ စာအုုပ္

(Junior Win’s 100^th Anniversary of My Grandparents ကုုိ ကုုိယ္တုုိင္ ဘာသာျပန္ထားသည္။)

(မိုုးမခ) ဇြန္ ၂၀၊ ၂၀၁၅

စာအုုပ္မိတ္ဆက္

A Memory of My Grandparents ဟုုအမည္ေပးထားေသာ ဦးခင္ေမာင္လတ္ႏွင့္ ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္ ႏွစ္တစ္ရာျပည့္အမွတ္တရ စာအုုပ္သည္ ၂၀၁၅ခုုနွစ္ေမလ ၁ရက္ေန႕ ေမေမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္၏ အသက္ ၁၀၀ျပည့္ေန႕မွာ တုုိက္ဆုုိင္စြာ ထြက္ရွိလာခဲ့ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ယင္းအျဖစ္သည္ ေပ်ာ္စရာ၊ စိတ္လွဴပ္ရွားစရာ ေကာင္းလွေသာ တုုိက္ဆုုိင္မူ တစ္ခုုျဖစ္ေနပါသည္။

စာအုုပ္၏ သမုုိင္း

သည္စာအုုပ္သည္ ကၽြန္မ၏ အဘုုိးနွင့္အဘြားျဖစ္ေသာ ဦးခင္ေမာင္လတ္နွင့္ ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္တုုိ႕၏ ႏွစ္တစ္၇ာျပည့္အတြက္ ၂၀၁၄ ေမလ ၁ရက္ေန႕က စလုုိ႕ ရည္ရြယ္ ေရးသားခဲ့ေသာ စာအုုပ္တစ္အုုပ္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤစာအုုပ္ကုုိ ၂၀၁၅ မတ္လတြင္ ထြက္ရွိရန္၊ ေမလတြင္ စာအုုပ္မိတ္ဆက္ရန္ ဟူ၍အစီအစဥ္ဆဲြ ထားပါသည္။ သုုိ႕ေသာ္ “ကမာၻပတ္ ရက္၈၀“ စာအုုပ္ထဲက မစၥတာေဖာ့ဂ်္၏ ျပႆနာေပါင္း မ်ားစြာ ရင္ဆုုိင္ရသလုုိ ကၽြန္မ၏ စာအုုပ္သည္လည္း အမ်ိဴးစုုံေသာ မေမ်ာ္လင့္ေသာ ျပႆနာစုုံစြာ ေတြ႕ၾကဳံခဲ့ရပါသည္။

သုုိ႕ပါေသာ္လည္း မစၥတာေဖာ့ဂ်္တစ္ေယာက္ အခ်ိန္မွီပင္ ၂၄နာရီေစာစြာ ခ်ိန္းထားေသာ ေနရာသုုိ႕ အေရာက္လာႏုုိင္ခဲ့သလုုိ ကၽြန္မစာအုုပ္သည္လည္း ေမလတစ္ရက္ ၂၀၁၅ မွာ ကၽြန္မလက္၀ယ္ ထြက္ရွိလာခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မစာအုုပ္ကေလးကုုိ ေတြ႕ရျမင္လုုိက္ရခ်ိန္မွာ အိမ္မက္လုုိပင္ ခံစားခဲ့ရပါေသးသည္။

စာအုုပ္ကုုိ ကၽြန္မက အပုုိ္င္း ၇ ပိုုင္းခဲြကာ တစ္ပုုိင္းစီတြင္ အခန္း၆ခန္း ၇ခန္း စသျဖင့္ ပါ၀င္ထားတာ ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ စာအုုပ္ထဲက ဓါတ္ပုုံမ်ား၊ အခ်က္အလက္မ်ားကိုု အသိမ္းအဆည္းေတာ္ေသာ ကၽြန္မမိခင္ထံက ရပါသည္။ ကၽြန္မဖခင္က သူငယ္စဥ္တုုန္းက အေၾကာင္းေတြ၊ သူမွတ္မိသမ ွ်ေတြကုုိ ကၽြန္မကုုိ ျပန္ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မအကုုိက လုုိအပ္ေသာ ပုုံမ်ားစြာ ဆဲြေပးခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မသည္ အခ်က္အလက္မ်ားကုုိ တတ္ႏုုိ္င္သေလာက္ စုုေဆာင္းကာ မွတ္စုုတုုိမ်ားစြာကုုိ ခုုႏွစ္လုုိက္ေရးမွတ္သိမ္းဆည္း ထားပါသည္။ အဘုုိးအဘြားမ်ားအေၾကာင္း နည္းနည္းေလးမွ မက်န္ရစ္ေစရ၊ အားလုုံးပါေအာင္ေရးခ်င္ ပါသည္။ သူတုုိ႕ရဲ႕ ဘ၀ခရီးလမ္း အရွည္ၾကီးထဲ သူတိုု႕အေၾကာင္း အားလုုံးပါေစခ်င္ပါသည္။

ကၽြန္မ မေမြးခင္က အေၾကာင္းအရာမ်ားကုုိ ရွာေဖြတူးဆြရသည္မွာ မလြယ္ေသာလဲ ကၽြန္မမိသားစုု၏ အားေပးကူညီမူမ်ားေၾကာင့္ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ တစ္ကုုိယ္တည္း ေရးေနရတာမ်ဴိးမဟုုတ္ပဲ၊ မိသားစုုက အတူတကြ ၀ုုိ္င္း၀န္းလုုပ္ေဆာင္ေန ရသည္ႏွင့္ တူပါသည္။ ကၽြန္မ တတိယပုုိင္းေနရာအေရာက္မွာေတာ့ ကၽြန္မတုုိ႕ အမႊာေမာင္နွမ ေမြးဖြားလာခ်ိန္ကုုိ ေရာက္လာသည့္အခါ ကၽြန္မစိတ္ထဲ ကၽြန္မအဘုုိးအဘြားမ်ား၏ ေမတၱာတရားနွင့္ ဂရုုစိုုက္မူမ်ားကုုိ ပိုုျပီး သတိရလာရ ပါသည္။ ထုုိအမွတ္တရမ်ားသည္ စာေရးရတာပိုုျပီး အကူအညီမ်ားရပါသည္။ တခါတရံေတာ့လဲ သူတုုိ႕ေတြ၏ ဆင္းရဲလွေသာ အတိတ္ကအေၾကာင္းမ်ား ကုုိစဥ္းစာမိျပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါသည္။

စာအုုပ္ရီဗ်ဴး

ပထမပိုုင္းတြင္ သူတုုိ႕၏ ငယ္ဘ၀၊ ဘ၀အစ၊ သူတုုိ႕နွစ္ဦးေတြ႕ဆုုံ၊ သူတုုိ႕၏စစ္တြင္း အေတြ႕အၾကံဳ။ ထုုိ႕အျပင္ ေမေမၾကီးႏွင့္ အိတ္ခ်္ဂ်ီ၀ဲလ္ ရန္ကုုန္တကၠသိုုလ္ တြင္တျခားေသာ ျမန္မာစာေရးဆရာေပါက္စမ်ားနွင့္ အတူေတြ႕ဆုုံခန္းမ်ား ပါ၀င္ပါသည္။ ဤေနရာကုုိေရာက္ေတာ့ကၽြန္မသည္ ေမေမၾကီး၏ ၁၉၆၀ နွစ္မ်ားစီက ဂါးဒီးယန္း၊ ေ၀ါ့ကင္းပီးပယ္ေဒလီ သတင္းစားမ်ား တြင္ေရးသားခဲ့ေသာ (Quest for Peace) ကြက္စ္ေဖာ္ပိစ္ အခန္းဆက္ ေဆာင္းပါး အပိုု္င္းအစမ်ားစြာကုုိ ျပန္ဖတ္ကာ ထုုိအခ်ိန္တုုန္းက ေမေမၾကီး၏ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ား မည္သုုိ႕ရွိေနမည္လဲဟုု ၾကိဳးစားပုုံေဖာ္မိပါသည္။ 

ဦးတင္ဦးနွင့္ ေတြ႕ဆုုံစဥ္တုုန္းက သူႏွင့္ ေမေမၾကီးတုုိ႕ စစ္အတြငး္ ၁၉ ၄၅ ၀န္းက်င္တုုန္းက ဘယ္လုုိဆုုံဆည္းခဲ့ဖူးသလဲ ဆုုိတာေတြကုုိ ေမးျမန္းခဲ့ဖူးပါသည္။ သူေျပာျပေနတုုန္းက မေန႕တစ္ေန႕က အျဖစ္အပ်က္ေတြလုုိ နားေထာင္ခဲ့ရပါသည္။ ထုုိ႕အျပင္ ေမေမၾကီးတိုု႕ စစ္အတြင္းတုုန္းက ေနစရာေတာင္ မရွိ ဆင္းရဲဒုုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ ေဒၚသန္းခင္ ၏ မိိခင္ၾကီးက သူတုုိ႕သံတံတားလမ္းေနအိမ္မွာ အခန္းတခန္းေပးကာ မိသားစုု၃ေယာက္ေနခြင့္ ရခဲ့ပုုံမ်ားကုုိ ေမေမၾကီးေရးသားထားတဲ့အထဲကေရာ၊ ေဒၚသန္းခင္ေခၚ ဖြားဖြားခင္ ဆီက နားေထာင္ခဲ့ရပါသည္။

 ယခုုေတာ့ဖြားဖြားခင္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္လေလာက္က အသက္ ၉၂ ႏွစ္အရြယ္မွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ျပီ ျဖစ္ရာ သည္စာအုုပ္ကေလးကုုိ  ျမင္ခြင့္ရမသြားခဲ့ပါေခ်။ ထုုိ႕ျပင္ ဘဘဦး၀င္းတင္ (ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္) မုုိးမခ အတြက္ ေနာက္ဆုုံးေရးေပးသြားခဲ့တဲ့ “မုုိးမခ ပ်ဴိးခ်ခ်ိန္“ ေဆာင္းပါး နဲ႕ သူကိုုယ္တုုိင္ ေျပာျပခ်က္မ်ားဟာလည္း သည္စာအုုပ္ေရးတုုန္းက မ်ားစြာအေထာက္အကူ ေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္။ ဘဘဦး၀င္းတင္လဲ သည္စာအုုပ္ထြက္လာတာ ျမင္မသြားရခဲ့ပါ။

ပထမပိုုင္းကုုိ ဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုုိ႕၏ ပညာေရး လမ္းေၾကာင္း ေလ်ာက္လွမ္းခဲ့ပုုံမ်ားျဖင့္ အဆုုံးသတ္ကာ ေမေမၾကီး၏ အဂၤလိပ္လုုိ ပထမဦးဆုုံးစာအုုပ္ “Three Years Under The Japs’ ကုုိမိတ္ဆက္ေပးထားပါသည္။ ထုုိအပိုုင္းမွာ ဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုုိ႕၏ တစ္ဦးတည္ေသာသားကေလးနွင့္ သူတုုိ႕ဘ၀ရုုန္းကန္ေနရပုုံမ်ားကုုိ ေတြ႕ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ စစ္အတြင္း ဆင္းရဲလွေသာ ဘ၀မ်ားနွင့္ ႏုုိင္ငံေ၇းသမားမ်ားနွင့္ ေနထိုုိင္ဆက္ဆံခဲ့ပုုံမ်ားကုုိလဲ ေတြ႕ၾကရပါမည္။

ဒုုတိယပုုိင္းကုုိ ေအးရိပ္သာ ျဖင့္ ဖြင့္ထားပါသည္။ ေအးရိပ္သာဆုုိတာ ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္အတြက္ လူသိမ်ားေသာ ေနရာတစ္ခုု ျဖစ္ပါသည္။ အဲသည္ေနရာမွာ စာေရးဆရာေတြ၊ ကဗ်ာဆရာေတြ၊ ႏုုိင္ငံေ၇းသမားေတြ စုုစည္းခဲ့ရာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနခဲ့ရာ ေနရာတစ္ခုု ျဖစ္ပါသည္။ ေမေမၾကီး ေဒၚခင္မ်ဴးိခ်စ္ အပါအ၀င္ စာေရးဆရာမ်ားက သူတုုိ႕ ေနထုုိင္ရာ ေအးရိပ္သာကုုိ ေနာက္ခံထားေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ားစြာ ေရးသားခဲ့ၾကပါသည္။ ေအးရိပ္သာ ဓါတ္ပုုံဟူ၍ ရွားရွားပါးပါး တစ္ပုုံပဲ ရွိပါသည္။ သစ္သားအိမ္ တစ္ထပ္ကေလး ျဖစ္ပါသည္။ သည္အပိုုင္းမွာ စာေရးဆရာျပဇာတ္အေၾကာင္းကုုိလဲ ဖတ္ၾကရမည္။ စာေရးဆရာျပဇာတ္ဆုုိတာ စာေရးဆရာေတြ ကၾကတဲ့ ျပဇာတ္ေတြ ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉ ၅၀ ေလာက္က ေအးရိပ္သာမွာ စာေရးဆရာျပဇာတ္ရီဟာဇယ္ ေတြလုုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ 

သည္အပိုုင္းမွာလဲ သူတုုိ႕ႏွင့္ ေခတ္ျပိဳင္စာေရးဆရာေတြအေၾကာင္း မ်ားစြာထဲ့ေရး ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုုိ႕၏ စာေရးဆရာဘ၀၊ စာသင္ေသာ ဘ၀မ်ားလဲ ပါပါသည္။ ထုုိဒုုတိယပုုိင္းကုုိ ဘ၀တေလ်ာက္လုုံးေနသြားခဲ့ရာ ျပည္ရိပ္သာအိမ္ကေလးကုုိ ေရာက္လာသည့္ ေနရာမွာ အဆုုံးသတ္ထားပါသည္။ သည္အခန္းမွာ ေအးရိပ္သာတုုန္းက သိကၽြမ္းခဲ့ရသူတစ္ဦးအား စြန္လြန္းဆရာေတာ္ ဦး၀ိနယ ဆရာေတာ္ဘ၀ျဖင့္  ျပန္လည္ေတြ႕ဆုုံ ခ့ဲကာ ျပည္ရိပ္သာမွာ တရားျပဆရာေတာ္အျဖစ္ ၁၉၆၈/၆၉ တုုိင္ ၁၂ႏွစ္မ ွ် ေနထုုိင္သြားခဲ့ပုုံမ်ားကုုိ  ေရးသားျဖစ္ခဲ့ပါသည္။

တတိယအပုုိင္းကုုိ သူတုုိ႕၏ အဓိပၺယ္မ်ားစြာ စီး၀င္ေနေသာ ဘ၀လမ္းေၾကာင္းမ်ားျဖင့္ စထားျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မတုုိ႕ အမြာ ေမာင္နွမ ေမြးဖြားလာခဲ့ခ်ိန္ – သူတုုိ႕ကလဲ Working People Daily သတင္းစာတုုိက္ကေန အလုုပ္ထြက္ျဖစ္ခဲ့ကာ ေအးခ်မ္းေသာ ဘ၀ကုုိ ေရြးခ်ယ္ျဖစ္ခဲ့ပုုံ၊ ႏုုိ္င္ငံေ၇းသမားမ်ားနွင့္ လမ္းခဲြကာ သူတုုိ႕လုုပ္ခ်င္တဲ့စာေရးဆရာ၊ စာသင္တဲ့ ဘ၀ေတြကုုိ ပဲ ေရြးခဲ့ပုုံ။ ေနာက္ေတာ့သူတုုိ႕၏ စာေပမိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မဂၢဇင္းေလး ထုုတ္ျဖစ္ခဲ့ကာ ျပႆနာေတြ ရင္ဆုုိင္ရလုုိ႕ အပိတ္ခံခဲ့ရပုုံမ်ား။

အပုုိင္းေလး အေရာက္မွာေတာ့သူတုုိ႕၏ ဘ၀ေတြက ေလာကနိယာမအတုုိင္း အခ်ူိးအေကြ႕မ်ားနဲ႕ ဆက္ေလ်ာက္ခဲ့ၾကရပုုံေတြ ေတြ႕ၾကရမည္။ ေမေမၾကီးရဲ႕ ႏုုိင္ငံျခားသား မိတ္ေဆြမ်ား ထဲမွာ စာေရးဆရာမ်ားျဖစ္တဲ့ ရစ္ခ်က္အာမာ၊ ပီတာတြန္ဆင္ တုုိ႕၏ ေမေမၾကီးထံ ေရးစာမ်ား ထည့္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ျပည္ရိပ္သာ အိမ္ကေလးကိုု လာလည္ၾက၊ စကားခ်င္းဖလွယ္ၾကတဲ့ ေမေမၾကီးရဲ႕ ႏုုိင္ငံျခာားသားမိတ္ေဆြမ်းာ အေၾကာင္းေတြ လည္းပါပါသည္။ ၁၉ ၈၄မွာ ရရွိခဲ့တဲ့ ႏုုိင္ငံေရးလုုပ္ေဆာင္မူမ်ားေၾကာင့္ ေပးအပ္ခံရေသာ ႏုုိင္ငံ့ဂုုဏ္ရည္၊ ေမာ္ကြန္း၀င္ စသျဖင့္တုုိ႕၏ အေၾကာင္းမွတ္တုုိင္မ်ားမွာေတာ့ ကၽြန္မက ေမေမၾကီးနင့္ ေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ စကားေတြ အမွတ္တရ ေရးျဖစ္သြားပါသည္။

အပုုိင္းငါးတြင္ေတာ့ ႏွစ္စဥ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ မွာက်င္းပျမဲျဖစ္ေသာ ၁၉၉၆တုုိင္ ၁၃နွစ္တုုိင္ ျပည္ရိပ္သာျခံမွာ ျပဳလုုပ္ခဲ့သည့္ ထမနဲပဲြအေၾကာင္းမွာ ေရာင္စုုံဓါတ္ပုုံမ်ားစြာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျဖစ္ခဲ့သည္။ သည္အပိုုင္းမွာ ေမေမၾကီး၏ ေမာင္ ၊ ကြန္ျမဴနစ္ဟုု အမည္တပ္ ဦးသိန္းေအာင္အေၾကာင္း ပါလာပါသည္။ သူကစစ္အတြင္းတုုန္းက ေတာခုုိသြားကာ ၁၉၉၁မွာ ျပန္ေရာက္လာပါသည္။ သူ႕ကုုိ ကၽြန္မတုုိ႕အိမ္မွာ စတင္ျမင္ဖူးတုုန္းက ကိုုယ္ခႏၡာေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္ႏွင့္ ေမေမၾကီးလုုိ စူးရွေသာမ်က္လုုံးေတြ ကုုိ မွတ္မိေနပါသည္။ သူ႕ကုုိျမင္ရတာ ခင္မင္ဖြယ္ အဘုုိးဦးေလးပဲ ျဖစ္ပါသည္။ သူက ကၽြန္မတုုိ႕ကုုိ ရုုရွႏွင့္ တရုုတ္ျပည္မွာ  သူရိုုက္ခဲ့ေသာ ဓါတ္ပုုံမ်ားကုုိျပပါသည္။ ကၽြန္မကုုိ အရုုပ္ကေလးတစ္ရုုပ္နွင့္ ကၽြန္မအကုုိကုုိ စကၠဴဖိေသာ ကားလ္မတ္ ရုုပ္တုု (paper weght) ေပပါ၀ိတ္ တစ္ခုု လက္ေဆာင္ေပးပါသည္။ သူဆဲြထားေသာ ပန္းခ်ီကားကုုိလဲ ေပးပါသည္။ 

ေနာက္ဆုုံး အပုုိ္င္းကေတာ့ ဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုုိ႕၏ စြန္႕စားခန္းေတြ စိတ္လွဴပ္ရွားစရာေတြ ေတြ႕ၾကရပါဦးမည္။ တုုိင္းျပည္ၾကီးကလဲ အေျပာင္းအလဲေတြၾကားမွာ၊ သူတုုိ႕ဘ၀ေတြလဲ ဘယ္ေတာ့မွ မရပ္နားေတာ့မယ့္ အတုုိင္း။ ပထမအပိုုင္းကေန စေရးေနတဲ့ကာလ တေလ်ာက္လုုံး ယခုုသည္စာအုုပ္ အျပီးသတ္ခါနီးမွာ တခါမွ မခံစားဖူးတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ ျဖစ္ပါသည္။ သူတုုိ႕ရဲ႕ ဘ၀မီးအိမ္ကေလး ျငိမ္းေတာ့မည္….. ကၽြန္မေရးခဲ့သမ ွ် ေတြထဲ သည္အပုုိင္းဟာ ၀မ္းနည္းစရာအေကာင္းဆုုံးပါပဲ။ ကၽြန္မဘာေရးမယ္လုုိ႕ ေတြးထားတဲ့အတုုိင္း ကၽြန္မေရး ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္မခံစားမိသလို ေရးကာ ကၽြန္မ ခံစားခ်က္အတုုိင္း အေတြးထဲ ေမ်ာပါလ်က္ ျဖစ္ပါသည္။

နိဂုုံး

သည္စာအုုပ္ထဲမွာ သူတုုိ႕၏ စာေပဘ၀၊ ႏုုိင္ငံေရးဘ၀၊ မိသားစုုဘ၀၊ သူတုုိ႕လွဴပ္ရွားမူေတြနဲ႕ ျမန္မာျပည္၏ ႏုုိင္ငံေရးနဲ႕သမုုိင္းေနာက္ခံ အေၾကာင္းအရာမ်ား ကုုိ ဓါတ္ပုုံေပါင္းရာခ်ီျပီး တင္ျပထားပါသည္။ ကၽြန္မက သည္ခက္ခဲတဲ့ အလုုပ္ကုုိ မိဘမ်ားနဲ႕ အကုုိ ေမာင္ရစ္တုုိ႕ အားကုုိးျပီး သူတိုု႕အကူအညီမ်ား၊ အားေပးမူမ်ားကုုိ ယူကာ စိတ္ေရာကိုုယ္ပါ ေရးျခစ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္မ၏ အဘုုိးအဘြားမ်ားကလဲ ေကာင္းကင္ဘုုံကေန အားေပးကူညီေပးခဲ့သည္ဟုု ယုုံၾကည္ေနပါသည္။ သူုတုုိ႕၏ ခပ္တုုံးတုုံးေျမးကုုိ သည္လုုိမွ အားမေပးမကူညီရင္ျဖင့္ သည္စာအုုပ္ ထြက္လာမွာ မဟုုတ္ဆုုိတာ သူတုုိ႕ ေကာင္းေကာင္းသိေနၾကပါသည္။ သည္စာအုုပ္ ျမန္မာလုုိ ဘာသာျပန္ဖုုိ႕ စတင္စိတ္ကူး  ေနမိပါသည္။

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

စာအုုပ္ ကုုိစိတ္၀င္စားရင္….

စာမ်က္နွာ – ၁၉၉ 

အပုုိင္း – ၆ပုုိင္း 

မ်က္နွာဖုုံး – ေအာင္ထက္

အတြင္းပုုံမ်ား – ေမာင္ရစ္

အတြင္းဖုုံးမ်ားနွင့္ ေလးေအာက္ဒီဇုုိင္း – ဂ်ဴနီယာ၀င္း

နိဒါန္းစကားမ်ား – ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း၊ ေမာင္ရစ္

အင္ဒက္စ္အကူအညီ – ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း၊ တကၠသိုုလ္ေရႊရီ၀င္း

ပထမအၾကိမ္

ျဖန္႕ခ်ီေရး – ရန္ေအာင္စာေပ၊ ရန္ကုုန္ဖုုံး ၀၉ ၅၁၇၉ ၃၉ ၈။ ၀၉ ၇၃၂၄၃၈၅၁

စာအုပ္ကုုိ မွာယူရန္၊ ဆက္သြယ္ရန္ အီးေမးမ်ား -maungyit@gmail.com, or moemaka.org@gmail.com, www.colorful-people.blogspot.com

တုုိက္ရုိက္ မွာယူရန္ 

Link – http://myanmarbookshop.com/EnglishBooks/BookDetails/35741

အေမရိကန္ဌာေန ပရိသတ္အတြက္ - မိုုးမခအြန္လိုုင္းစာအုုပ္ဆိုုင္မွ မွာယူရန္ ဒီေနရာကိုု ႏွိပ္ပါ