ဂ်ဴနီယာဝင္း – နာဇီမုန္းတီးေရး ဝါဒျဖန္႔ကားတစ္ခု

၁၉၄၀ ခုႏွစ္က စာေရးဆရာ Graham Greene ေရးသားခဲ့ေသာ မဂၢဇင္းဝတၳဳတုိ “The Lieutenant Died Last” ကုိ အေျခခံကာ ဝတၳဳဇာတ္လမ္းႏွင့္ လဲြေခ်ာ္ရုိက္ကူးထားသည္ဟု သတ္မွတ္ခံရေသာ “Went The Day Well?” အမည္ရွိဇာတ္ကား ၁၉၄၂ မွာ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ကားအစမွာ အဂၤလိပ္ပုိင္ရြာကေလး တစ္ရြာရဲ႕ သုႆန္တစျပင္မွာ ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအေစာင့္ Mervyn Johns က ကင္မရာဘက္လွည့္ၿပီး စကားေျပာလုိက္ပါတယ္။ သူရွင္းျပတာကေတာ့ ေဟာသည္ခရစ္ယာန္သခ်ၤဳ ိင္းမွာ ဘာေၾကာင့္ ဂ်ာမန္စစ္သား အေလာင္းေတြ ျမွဳပ္ထားတဲ့ အမွတ္တရေက်ာက္တုံးေတြ ရွိေနရပါသလဲတဲ့။ သူက “ရွိတာေပါ့ဗ်ာ…သူတုိ႔က အဂၤလန္ကုိ လုိခ်င္တာကုိး။ ဒါေတြက သူတုိ႔ရလုိက္တဲ့အရာေပါ့” လုိ႔ သေရာ္ေတာ္ေတာ္ ျပန္ေျပာလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီကေန ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ပါတယ္။

ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းက အျဖစ္အပ်က္ေတြဆီ ေရာက္သြားတယ္။ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ နယ္နိမိတ္ထဲက ရြာကေလးတစ္ရြာဆီကုိ နာဇီစစ္တပ္တစ္တပ္ေရာက္လာၿပီး စခန္းခ်ရာက ရြာသားေတြဟာ တန္ဆာခံျဖစ္ၿပီး အႏွိပ္စက္ခံၾကရပုံေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ျပသြားတာပါ။

ဒီကားကုိ Horror (ထိတ္လန္႔တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္) ကားတစ္ကားအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ သည္ေတာ့ တုန္လႈပ္ဖြယ္ျမင္ကြင္းမ်ားကုိ မႀကိဳက္မႏွစ္သက္သူမ်ား မၾကည့္သင့္ပါ။ စာေရးသူလည္း ေၾကာက္စရာ Horror ဆုိၿပီး လူေတြသတ္ျပေနေသာကားမ်ား မၾကည့္ပါ။ ႀကိဳက္လည္းမႀကိဳက္ပါ။ ဒီကားရဲ႕ေခငါးစဥ္က ကဗ်ာဆန္တာေၾကာင့္သာ စိတ္ဝင္စားၿပီး ဖတ္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေခါင္းစဥ္ေလးအေၾကာင္း ေနာက္ေတာ့ဆက္ေျပာတာေပါ့။

ရြာသားေတြဟာ ရုတ္တရက္ အပုိင္စီးခံလုိက္ရတဲ့အျဖစ္ကုိ ရင္ဆုိင္ရင္း ေတာ္လွန္ဖုိ႔ႀကိဳးစားၾကပါတယ္။ ရုပ္ရွင္တစ္လုံးဟာ ရက္စက္ေသာျပကြက္မ်ား လႊမ္းမုိးလ်က္ရွိတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ ဥပမာ- ပုဆိန္နဲ႔ ခုတ္သတ္တဲ့အခန္း၊ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ကေလးေတြအသက္ကယ္ဖု႔ိ လက္ပစ္ဗုံးကုိ သူ႔လက္နဲ႔ပဲ ေဖာက္ခဲြအသက္စြန္႔တဲ့ အခန္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ သည္ေတာ့ အင္မတန္မွ စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ ရုိက္ျပတယ္လုိ႔ နာမည္ရွိတဲ့ အဂၤလိပ္ကားတစ္ကားမွာ သည္လုိသတ္ျပ၊ ျဖတ္ျပ၊ ခုတ္ျပ၊ ထစ္ျပတဲ့အခန္းေတြပါတာဟာ လြန္ရာက်တယ္လုိ႔ ေဝဖန္ခံရပါတယ္။ နာဇီေတြဟာ သည္အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာထက္ ပုိၿပီးရက္စက္သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ တကယ့္ဘဝစစ္အတြင္းကာလမွာ လူေတြဟာ ဘယ္နွေယာက္မွန္းမသိ ေသၾက၊ ေၾကၾက အသတ္ခံရတာပါ။ အဲသည္ထဲမွာ သူရဲေကာင္းဆန္စြာ ေသၾကတာ၊ သမားရုိးက်ေသၾကတာ၊ အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာေသၾကတာ တစ္ပုံႀကီးပါတဲ့။ သည္ေတာ့ အခုသည္ကားက ဒါေတြအားလုံးကုိ ၿခံဳၿပီး ဒီေလာက္ေတာ့ရုိက္ျပသင့္တယ္လုိ႔ သုံးသပ္သူေတြရွိပါတယ္။

Bramely End ေဒသကုိ နာဇီေတြ ဝင္ေရာက္က်ဴးေက်ာ္ ေနထုိင္ရာက ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ေၾကာက္လန္႔စရာအခန္းမ်ားဟာ စစခ်င္း ေအးေအးေဆးေဆး ဝင္လာတဲ့အခန္းနဲ႔ မ်ားစြာ ဆန္႔က်င္သြားပါတယ္။ ဒီလုိ ရက္စက္တဲ့အခန္းေတြဟာ  နာဇီစစ္သားေတြအေပၚ ရန္ၿငိဳးမ်ား ျဖစ္လာေစပါတယ္။ ရြာသားေတြဟာ သူတုိ႔ရြာေတာ့ နာဇီေတြလက္ထဲ ေရာက္သြားၿပီဆုိတဲ့အေၾကာင္း အဂၤလိပ္စစ္တပ္ကုိ အေၾကာင္းၾကားဖုိ႔ ႀကိဳးစားရင္း အသက္ေပးသြားရတဲ့အျဖစ္မ်ားဟာ ဒုတိယကမာၻစစ္ရဲ႕ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ေတြပဲျဖစ္ပါလိမ့္ မယ္။

ဒီရုပ္ရွင္ဟာ အမွန္ေတာ့ အဂၤလိပ္ေတြကုိ အဓိကထားေျပာခ်င္တဲ့ နာဇီစစ္တပ္သာ ေရာက္လာရင္ သည္လုိဒုကၡေတြေရာက္ရလိမ့္မယ္လုိ႔ တစ္ဖက္ကေန အသိေပးတဲ့ ဝါဒျဖန္႔ကားတစ္ကားအျဖစ္ အစီအစဥ္ခ် ရုိက္ကူးထားတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ၿဗိတိသွ်ပိတ္ကားေပၚ ရုံတင္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စစ္ကမၿပီးေသးပါ ဘူး။ သည္ေတာ့ ဂ်ာမန္ေတြစစ္ရႈံးသြားမွာလားဆုိတာလည္း ဘယ္သူမွမသိပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္ သည္ရုပ္ရွင္ကား ေၾကာင့္ အဂၤလိပ္ဟာ နာဇီဂ်ာမနီကုိ ေတာ္လွန္မွျဖစ္မယ္ဆုိတဲ့ အသိစိတ္ေတြဝင္လာေကာင္း ဝင္လာမွာျဖစ္ ပါတယ္။

ရုပ္ရွင္ကားအမည္ “Went the day well?”ဟာ ပထမကမာၻစစ္အတြင္းက အမည္မသိ အဂၤလိပ္ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေခါင္းစဥ္ကုိ စစ္အတြင္းမွာ ေသဆုံးသြားတဲ့လူစာရင္း သတင္းစာေတြထဲ ထည့္တဲ့အခါ ယူသုံးၾကပါတယ္။ အဓိပၸါယ္က “ေန႔ရက္ေတြက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ခရီးဆက္ေနၾကပါရဲ႕လား” ။ ေသဆုံးသူေတြအတြက္ေတာ့ မသိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ “ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔က ေသဆုံးသြားၿပီမုိ႔ ေန႔ရက္ေတြက ဆက္လက္ၿပီး ေကာင္းေကာင္းခရီးဆက္ေနၾကသလား ဆုိတာ ဘယ္ေတာ့မွ မသိႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္လည္း… ေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း…လြတ္လပ္ေရး အတြက္…ငါတုိ႔ အသက္ေတြ ေပးခဲ့ၾကတယ္” လုိ႔ ကဗ်ာက ဆုိလုိထားတာပါ။

ရုပ္ရွင္ဟာ ရုံေပၚကုိ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေနာက္က်ၿပီးမွ တင္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ရုိက္ျပထားတဲ့ ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ဖြယ္အခန္းမ်ားဟာ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘဲ ထြက္ေပၚလာတာမိ်ဳး ျဖစ္ေနလုိ႔ဆုိပါတယ္။ အဲဒီမ်က္စိမွိတ္ထားရမယ့္ အခန္းေတြကုိၾကည့္ရဖုိ႔ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ႏုိင္မႈမရွိဘဲ ရုတ္တရက္ စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေတြျဖစ္နုိင္တယ္လုိ႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ပါတယ္။

ရုံတင္လုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပရိသတ္ရဲ႕တုံ႔ျပန္မႈဟာ ဒါရုိ္က္တာေမွ်ာ္ လင့္ထားတဲ့အတုိင္း ရခဲ့ပါတယ္။ နာဇီေတြကုိ မုန္းတီးမႈ၊ ေတာ္လွန္လုိမႈေတြ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာမွာ ျဖစ္္ေပၚလာ ပါတယ္။ ဒါရုိက္တာကေတာ့ သူျဖစ္ေစလုိ႔တဲ့ ေနာက္ထပ္အျမင္တစ္ခုကုိ အခုလုိ ဆုိခဲ့ပါတယ္။ “ လူေတြရဲ႕ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ပါတယ္ ဆုိတဲ့ အမူအယာေတြ၊ အမူအက်င့္ေတြဟာ… စစ္ဆုိတဲ့အရာနဲ႔လည္း ထိေတြ႔လုိက္ ေရာ… လုံးဝ ဥသုံၾကမ္းတမ္းတဲ့သတၱဝါေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲကုန္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တဲ့ ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ရုိက္ျပခဲ့တဲ့ျပကြက္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္”

ပရိသတ္က သူတုိ႔အတြက္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးဆုိတဲ့ ရုပ္ရွင္ကားတစ္ကားကုိ  တကယ့္အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ခ်ိန္ထုိးၿပီး ေရာယွက္ၾကည့္ခြင့္ရခဲ့တယ္။ ဝါဒျဖန္႔ကားတစ္ကားျဖစ္ေပမယ့္ ဒါရုိက္တာရဲ႕ တင္ျပမႈေၾကာင့္ ပရိသတ္ရဲ႕ရင္ထဲမွာ နာဇီကုိမုန္းတီးရြံရွာသြားတယ္ဆုိတာဟာ ဒီကားရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈပဲျဖစ္တယ္လုိ႔ သုံးသပ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။