Thursday, December 15, 2016

Book Review _ junior win _ Encyclopedia second edition

အေမးႏွင့္အေျဖစြယ္စုုံက်မ္း ၂၀၁၅ - ဂ်ဴနီယာ၀င္း

ထုုတ္ေ၀သူ ဦးလွတုုိး
ရန္ေအာင္စာေပ
အ ထ က (၁) ရန္ကင္းေက်ာင္းေရွ႕ ဆုုိင္အမွတ္ (H)၊ ၁၂လုုံးတန္းမွတ္တုုိ္င္အနီး
ရန္ကင္းျမိဳ႕နယ္
ဖုုန္း- ၀၉ ၅၁၇၉ ၃၉ ၈၊ ၀၉ ၇၃၂၄၃၈၅၁။
ပထမအၾကိမ္ ၂၀၁၆ ဧျပီ
ဒုုတိယအၾကိမ္ ၂၀၁၆ ႏုုိ၀င္ဘာ
အုုပ္ေရ - ၁၀၀၀
တန္ဖုုိး - ၃၅၀၀က်ပ္
စာမ်က္နွာ ၄၁၆

ယခုုစာအုုပ္သည္ ၂၀၁၆ခုုနွစ္အတြင္း အခ်ိန္တုုိအတြင္းမွာ ဒုုတိယအၾကိမ္ ရုုိက္နွိတ္ထုုတ္ေ၀ လုုိက္ရေသာ စာအုုပ္တစ္အုုပ္ျဖစ္သည္။ စြယ္စုုံက်မ္းကဲ့သိုု႕ေသာ ေလးလံထုုိင္းမွဴိင္းဖြယ္ ေကာင္းသည့္စာအုုပ္ကုုိ စာဖတ္ပရိသတ္က လက္ခံေပးလုုိက္ျခင္းသည္ ၀မ္းသာစရာျဖစ္သည္။ ၂၀၁၁ခုုနွစ္ကတည္းက စာအုုပ္ငယ္ကေလးမ်ား အျဖစ္ပရိသတ္ကုုိ မိတ္ဆက္ေပးလာတာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ယခုု ၂၀၁၆မွာ ထုုိစာအုုပ္ငယ္မ်ားစုုစည္းထြက္ရွိလုုိ္က္ျခင္းသည္ စြယ္စုုံက်မ္း၏ ေအာင္ျမင္မူ တစ္ခုုျဖစ္သည္။ မူရင္းစာအုုပ္တြင္ မပါရွိေသာ ျမန္မာျပည္နဲ႕ ပတ္သက္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကုုိ ျဖည့္စြက္ေပးထားျခင္း၊ ပုုဂံရာဇ၀င္ထည့္သြင္းထားျခင္း၊ ေရႊတိဂုုံဘုုရားသမုုိငး္ကိုု စိတ္၀င္စားဖြယ္ေဖာ္ျပထားမူ၊ နာဂစ္မုုန္တုုိ္င္းအေၾကာင္း၊ ကမာၻတလႊားစိတ္၀င္စားေနရသည့္ စူပါမြန္းအပါအ၀င္ ယေန႕ေခတ္တြင္ ေခတ္မွီေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုုျဖစ္လာသည့္ Noise Pollution အေၾကာင္းမ်ားသည္ စြယ္စုုံက်မ္းအား ျမန္မာပရိသတ္မ်ား အာရုုံစိုုက္မိ လာေစသည့္ အေၾကာင္းမ်ား ျဖစ္လိမ့္မည္။ စာဖတ္သူမ်ားအေနႏွင့္ ႏုုိ္င္ငံတကာတြင္ နွစ္စဥ္ထြက္ရွိလ်က္ရွိေသာ Encyclopedia စာအုုပ္မ်ားအား စာအုုပ္ဆုုိင္မ်ားတြင္ အဂၤလိပ္လုုိေရးသားထားသည္မ်ားကုုိ ေတြ႕ရွိပါက ယခုုျမန္မာျပန္စာအုုပ္ကုုိ အားမကိုုးေတာ့ပဲ အျပင္စာမ်ားကုုိပါ ဖတ္ရူေလ့လာၾကည့္ၾကဖုု႕ိ စာေရးသူက သူ႕အမွာစာတြင္ တုုိက္တြန္းေရးသားထားပါသည္။

Wednesday, November 23, 2016

Jw article _ three musketeers

ေခတ္တစ္ေခတ္၏ သူရဲေကာင္းမ်ား
ဂ်ဴနီယာ၀င္း
(အေတြးအျမင္ အမွတ္-292, 2016 Oct)

ျပင္သစ္စာေရးဆရာႀကီး အလက္ဇန္ဒါဂ်ဴးမား (Alexandre Dumas) (၁၈၀၂-၁၈၇၀) ေရးသားေသာ Three Musketeers (သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္) သည္ ၁၈၄၄ မွာ ထြက္ရိွခဲ့သည္။ ၀တၱဳသည္ သမိုင္းရာဇ၀င္စြန္႔စားခန္းျဖစ္သည္။ ဖတ္လုိ႔အလြန္ေကာင္းသည္။ ျပင္သစ္ဘုရင္လူ၀ီ-၁၃ (Louis XIII) (၁၆၁၀) လက္ထက္ကို ေနာက္ခံထားထားေသာ ၀တၱဳႀကီးျဖစ္သည္။ လူ၀ီ-၁၃၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ရစ္ခ်လူးသည္ ၁၆၂၅ တြင္ အာဏာရလာခ်ိန္တြင္ ဒါးတညန္ အမည္ရိွ လူငယ္ေလးက ပါရီသို႔ ေရာက္လာသည္။ ဒါးတညန္ ႏွင့္ ဘုရင့္သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္ျဖစ္ေသာ ေအာ္သို၊ ေပါသို၊ အာရမီ တုိ႔ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့ကာ သူတို႔ေလးဦး စြန္႔စားခန္းမ်ားျဖင့္ ပရိသတ္မ်ားကို မိတ္ဆက္ေပးထားသည္။
ေခါင္းစဥ္အားျဖင့္ သူရဲေကာင္းသံုးဦးဟု တပ္ထားသည္။ ဒါးတညန္သည္ ေနာက္မွ ေပါက္ေသာေရႊၾကာပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး သံေယာဇဥ္တြယ္ကာ ဓားေရးက်မ္းက်င္ေသာ သူရဲေကာင္းမ်ားအျဖစ္ တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္ၾကပံုမ်ားအျဖစ္ ျမင္ေတြ႕ၾကရေသာ ၀တၱဳၾကီးဟု ဆုိႏိုင္ပါသည္။ သူတို႔၏ ေၾကြးေၾကာ္သံမွာ One For All, All For One (အားလံုးအတြက္ တစ္ေယာက္၊ တစ္ေယာက္အတြက္ အားလံုး) ဟု ျဖစ္သည္။ သူတို႔ထဲက တစ္ဦးဦး ဒုကၡေရာက္ပါက အားလံုးနဲ႔ဆိုင္သည္ဟူေသာ အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးကုိတစ္ဦး အသက္ေပး၍ ကာကြယ္ေပးၾကမည္ဟူေသာသေဘာ ျဖစ္သည္။ ၀တၱဳကို ဘာေၾကာင့္ The Four Musketeers သူရဲေကာင္းေလးေယာက္ဟု မတပ္သလဲဟု ေတြးစရာျဖစ္သည္။ ဂ်ဴးမားသည္ သူရဲေကာင္းသုံးေယာက္ကိုသာ အဓိကထားလုိသည္ဟု ျမင္သည္။ ဒါးတညန္သည္ သူတုိ႔ဘ၀ထဲကို ေနာက္မွ ၀င္လာသည့္လူတစ္ဦးျဖစ္ကာ၊ ဒါးတညန္ကို တူသားတစ္ဦးလို ခ်စ္ခင္ျပီး၊ သူလုပ္သမွ်ေတြကုိ ၀ိုင္း၀န္းကူညီေပးၾကသူမ်ားအျဖစ္ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ ဒါးတညန္သည္ သူတို႕အား ဒုကၡျပန္ေပးလိမ့္မည္ဟု စာဖတ္သူမ်ားပင္ မရိပ္မိေအာင္ ဂ်ဴးမားက ေရးသားႏိုင္စြမ္းရိွပါသည္။
ဒါးတညန္သည္ ေတာ္၀င္မိသားစုမွေမြးဖြားလာသူ အဓိကဇာတ္ေကာင္အျဖစ္ ေတြ႕ၾကရသည္။ သူ၏အိပ္မက္က နန္းေတာ္မွာ သစၥာရိွသူရဲေကာင္းအျဖစ္ အလုပ္အေကြ်းျပဳလုိသည္။ ဖခင္ျဖစ္သူက မိတ္ေဆြေဟာင္းျဖစ္ေသာ ျပင္သစ္သူရဲေကာင္းမ်ား၏ ကပၸတိန္ထံ စာတစ္ေစာင္ေပးကာ သူ႔သားကို လႊတ္လိုက္သည္။ စာကို ဒါးတညန္လက္ထဲကေန အခိုးခံလုိက္ရသည္။ ယင္းသည္ ေနာက္ပိုင္း သူရဲေကာင္းသံုးဦးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုၾကဖို႔ ဇာတ္ကြက္မ်ား ျဖစ္လာသည္။
ဂ်ဴးမားသည္ သူ၏သူရဲေကာင္းမ်ားကို ယခုလိုပံုေဖာ္ေရးသားခဲ့သည္။ ဒါးတညန္က စူးရွထက္ျမတ္ေသာ အသက္၁၆ႏွစ္- ၁၈ႏွစ္ အရြယ္သာသာ လူငယ္ကေလး၊ ေအာ္သိုက စကားအေျပာအဆိုနည္းျပီး၊ အေရးတၾကီးစကားအေျပာအဆိုနည္းျပီး၊ အေရးတၾကီးကိစၥမ်ားတြင္သာ လက္ဟန္ေျခဟန္၊ မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲျဖင့္သာ အေျပာအဆိုရိွသူ၊ ေပၚသုိကေတာ့ အ၀တ္အစားဖက္ရွင္က်က် ၀တ္ဆင္ရတာ ႏွစ္သက္သူ၊ အာရမီကေတာ့ ဘုရားရိွခိုးေက်ာင္းက ဘုန္းေတာ္ၾကီးအျဖစ္ သူ႕ဘ၀ကို တည္ေဆာက္ခ်င္သူ စသည္ျဖင့္ သူတို႔၏ပံုပန္းမ်ားကို မွန္းဆၾကည့္ရမည္ျဖစ္ေလသည္။ သူတုိ႔အားလံုး၏ တူညီေသာအခ်က္က ဓားေရး အလြန္ကြ်မ္းက်င္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အသက္အငယ္ဆံုး ဒါးတညန္သည္ သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္ႏွင့္ ယွဥ္ခုတ္ႏို္င္သူအျဖစ္ ေတြ႕ၾကရသည္။
ဇာတ္လမ္းသည္ ေရွးေခတ္ႏိုင္ငံေရးသမုိင္း၀င္အျဖစ္မ်ားကို ျပန္ေျပာင္းျမင္ေယာင္ေစသည္။ ထုိေခတ္က သူရဲေကာင္းေတြကသည္လိုပါလား ဟု အထင္ၾကီးဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ေရးသားထားသည္။ ၀တၱဳထဲတြင္ မီလာဒင္ ဟူေသာ အမ်ိဳးသမီးဇာတ္ေကာင္ပါသည္။ မီလာဒီသည္ တစ္ခ်ိန္တုန္းက ေအာ္သို၏ဇနီးျဖစ္ခဲ့ဖူးျပီး၊ မေကာင္းမႈမ်ားစြာကို လ်ိဳ႕၀ွက္စြာ က်ဴးလြန္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ၀င္တာျမိဳ႕စားနဲ႔လက္ထက္ခဲ့ကာ သူ႕ေနာက္ေၾကာင္းကို ျမွဳပ္ထားသည္။ ျမိဳ႕စားကြယ္လြန္သြားေတ့ာ ကာဒိနယ္ရစ္ခ်လူးထံ သူလွ်ိဳ၊ သတင္းေပး၊ လူသတ္စေသာ မေကာင္းမႈမ်ား လုပ္ေပးခဲ့ေလသည္။
၁၈၅၄တြင္ Twenty Years After (ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ၾကာျပီးေနာက္) ဟူေသာ ၀တၱဳၾကီး ထြက္ေပၚလာသည္။ သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္၏ အဆက္ျဖစ္သည္။ ဒါးတညန္ႏွင့္ သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္တို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ခြဲခြာခဲ့ၾကျပီးေနာက္၊ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ ၾကာျပီးေနာက္၊ ၁၆၄၈-၄၉ က်မွ ျပန္ေတြ႕ၾကေလသည္။ ၄င္းတို႔သည္ ထုိကာလအတြင္း အဂၤလန္ႏိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္းစစ္ထဲ ပါ၀င္လႈပ္ရွားၾကပံုမ်ားျဖစ္သည္။
ဂ်ဴးမားသည္ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္က သမိုင္း၀င္အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ယခုေနာက္ႏွစ္၂၀ၾကာျပီးေနာက္ ေျပာင္းလဲသြားေသာ ေနာက္ခံသမိုင္းအေၾကာင္းမ်ားကို အခ်ိတ္အဆက္မိမိ ေရးသားသြားသည္။ ဘုရင္လူ၀ီ-၁၅၏ ကေလးဘ၀၊ အဂၤလန္ျပည္တြင္းစစ္ အဆံုးသတ္၊ ေတာ္လွန္ေရးကို ဦးေဆာင္သူ ေအာ္လီဗာခရြန္း၀ဲလ္၏ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားရဖို႔ ဦးတည္လာပံု၊ ဘုရင္ ခ်ား (၁) ကြပ္မ်က္ခံရပံု၊ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံမွ သမိုင္း၀င္အျဖစ္မ်ားကို ေတြ႕ၾကရသည္။
ဇာတ္အိမ္သည္ ႏိုင္ငံေရးအရေရာ၊ သမိုင္းအရပါ ရႈပ္ေထြးလွသည္။ ၾသစၾတီးယားဘုရင္မ အမ္၊ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ မာဇာရင္၊ ဘာစ္တီးအက်ဥ္းေထာင္မွ လူ၀ီ-၁၃ ၏ သစၥာခံ ကာဒီနယ္ဒီရစ္ခ်လူးတို႔အျပင္ မိခင္ျဖစ္သူ မီလာဒီ ေသဆံုးမႈအတြက္ လက္စားေခ်ဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ေနသူ သားျဖစ္သူက ေအာ္သိုကို လက္တုံု႕ျပန္မႈမ်ားက စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ဇာတ္၀င္ခန္းမ်ား ျဖစ္သည္။
၀တၱဳၾကီးထဲတြင္ စစ္ပြဲအတြင္း ဒါးတညန္၊ ေပၚသုိတို႔ကတစ္ဖက္၊ အာရာမီႏွင့္ ေအာ္သိုက တစ္ဖက္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ စစ္ေျမျပင္တြင္ သူတုိ႔ေလးဦးဆံုေတြ႕ေသာအခါ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းမိၾကကာ ဘုရင္ခ်ား (၁) ဘက္က တိုက္ခဲ့ၾကသည္။ ဘုရင္ခ်ား (၁) ကြပ္မ်က္ခံရမည့္ ကိစၥတြင္ ကယ္တင္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ မေအာင္ျမင္ပဲ သူတုိ႔ျပင္သစ္သို႔ ျပန္လာၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးခန္းတြင္ ဒါးတညန္က ပါရီတြင္ ေနရစ္ကာ ဘုရင့္အမႈေတာ္ထမ္းသည္။ ေအာ္သုိနဲ႕ေပၚသုိတို႔က သူတုိ႔ေနရပ္သုိ႔ ျပန္သြားသည္။ အာရာမီက ဘုရားရိွခိုးေက်ာင္းတြင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီးလုပ္သည္။
ထို၀တၱဳသည္ ဂ်ဴးမားေရးသားေသာ ၀တၱဳေတြထဲမွာ ဖတ္လို႔အေကာင္းဆံုးအျဖစ္ ခံစားမိသည္။ ထပ္ကာတလဲလဲျပန္ဖတ္ခ်င္သည္။ ဂ်ဴးမားသည္ သူဖန္တီးေသာ ထုိသူရဲေကာင္းမ်ားကို စာဖတ္သူမ်ားအား သံေယာဇဥ္ျဖစ္သြားေအာင္၊ ခ်စ္ခင္သြားေအာင္ ျပဳစားလုိက္ေသာ အေရးအသားမ်ားအျဖစ္ မွတ္ေက်ာက္တင္ရမည္ျဖစ္ေလသည္။ ထုိကဲ့သို႔ေသာ စာဖတ္သူမ်ားအား ဆြဲေဆာင္လိုက္ေသာ၊ သူတို႔ကို သံေယာဇဥ္ျဖစ္ကာ သက္ရိွလူသားမ်ား၊ သူရဲေကာင္းမ်ားသဖြယ္ ျဖစ္သြားရေသာ သူတုိ႔ကုိTwenty Years After ျပီးေနာက္ ဘာမ်ားဆက္ေရးေလမလဲ စိတ္၀င္တစား ရိွလာၾကစဥ္မွာ ေနာက္၀တၱဳထြက္ေပၚလာသည္။ ထို၀တၱဳသည္ စာဖတ္သူမ်ား၏ ႏွလံုးသားကုိ ကြဲေၾကသြားေစျခင္းသည္ ဂ်ဴးမား၏ The Three Musketeers ကေန ဆြဲယူလာေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ေလမလားဟု သံသယျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။
Twenty Years After ျပီးေနာက္သိပ္မၾကာမီမွာပင္ ဂ်ဴးမား၏ The Man In The Iron Mask (သံေခါင္းစြပ္မင္းသား) ၀တၱဳၾကီး ထြက္ေပၚလာသည္။ ယင္းတြင္ သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္ႏွင့္ ဒါးတညန္တို႕ကို ၁၆၆၁ ခုႏွစ္တြင္ ျပန္လည္ေတြ႕ၾကရပံုျဖစ္သည္။ သူတို႔၏ ေၾကြးေၾကာ္သံ One for All, All for One (အားလံုးအတြက္ တစ္ေယာက္၊ တစ္ေယာက္အတြက္ အားလံုး) ျဖင့္ ျပန္လည္အသက္သြင္းေပးလုိက္သည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ဇာတ္လမ္းထဲတြင္ ဒါးတညန္နဲ႕ သူ႕ရဲဘက္ေတြက အခုေနာက္ႏွစ္ ၃၅ ႏွစ္ၾကာမွာ ျပန္ေတြ႕ၾကေတာ့ သူတို႔ဘာေတြ ျဖစ္ေနၾကျပီလဲဟု စိတ္၀င္စားဖြယ္ ျဖစ္ေစေသာ ဇာတ္လမ္းျဖစ္သည္။ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ လူၾကီးပုိင္း အရြယ္ေရာက္ေနၾကျပီျဖစ္ေသာ သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္အနက္ အာရာမီကေတာ့ ဘုန္းေတာ္ၾကီး၊ ေပၚသုိက ခ်မ္းသာေသာ ျမဳိ႕စားၾကီး၊ ေအာ္သုိက သားျဖစ္သူ သူရဲေကာင္း ရာအို နဲ႔အတူတကြ ေနထိုင္လ်က္ရိွကာ၊ ယခုအခါ အသက္ ၅၀ နီးပါးအရြယ္ ရိွေနသည့္ ဒါးတညန္က ဘုရင္လူ၀ီ-၁၄၏ ကုိယ္ရံေတာ္ျဖစ္ေနကာ သူရဲေကာင္းမ်ား၏ ကပၸတိန္ျဖစ္ေနသည္။
ဇာတ္လမ္းအရေရာ၊ သမိုင္းအရပါ လူ၀ီ-၁၄က အသက္ ၂၀ အရြယ္မွာ ထီးနန္းရသည္။ ၀တၱဳထဲတြင္ သူေမြးကာစတုန္းက လူ၀ီ-၁၄မွာ သူႏွင့္ခြ်တ္စြပ္တူေသာ အျမႊာလူ၀ီတစ္ေယာက္ ရိွခဲ့ျပီး၊ ၄င္းသည္ ေမြးခါစကတည္းက ထီးနန္းျပႆနာျဖစ္မည္စိုးကာ ဘာစတီးအက်ဥ္းေထာင္ထဲ သံေခါင္းစြပ္ထားကာ  အသက္ရွင္ေနခဲ့ရသည္ဟု ဂ်ဴးမားက ဖန္တီးေရးသားထားသည္။ ယခုအခါ ထုိအျမႊာေလးသည္ အသက္ ၂၀ အရြယ္ေရာက္ေနျပီျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္ကို ေကာင္းစြာမအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ လက္ရိွဘုရင္လူ၀ီ-၁၄ကို ထီးနန္းခ်ျပီး၊ ထုိသံေခါင္းစြပ္မင္းသားေလးကို ထီးနန္းတင္ဖို႔အၾကံကို သူရဲေကာင္းအာရာမီက ၾကံစည္သည္။ အာရာမီႏွင့္အတူ ေပၚသုိက ပူးေပါင္းခဲ့သည္။ ယင္းအျဖစ္သည္ ဘုရင့္အမႈေတာ္ထမ္း ဒါးတညန္ႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္သြားသည္။ ေအာ္သုိတို႔သားအဖမွာ One For All, All For One (အားလံုးအတြက္ တစ္ေယာက္၊ တစ္ေယာက္အတြက္ အားလံုး) ဟူေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံကို သစၥာရိွစြာျဖင့္ ထိုကိစၥထဲ ၀င္ပါလာသည္။
၀တၱဳၾကီးသည္ အလြန္ရႈပ္ေထြးေသာ နိုင္ငံေရးဇာတ္အိမ္ၾကီးျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည္။ ဖတ္လို႔ေတာ့ အေတာ္ေကာင္းသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္မွာ တိုင္းျပည္ကို သစၥာေဖာက္သူမ်ားဟူေသာ တံဆိပ္တပ္ခံရသည္။ ဒါးတညန္ဦးေဆာင္ေသာ သူရဲေကာင္းစစ္တပ္၏ အ၀ိုင္းခံလုိက္ရကာ၊ သူရဲေကာင္းသံုးေယာက္ထဲက ခြန္အားဗလၾကီးမားဆံုး ေပၚသိုက အရင္ေသသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေအာ္သုိ ေသသည္။ ဒါးတညန္သည္ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း One For All, All For One (အားလံုးအတြက္ တစ္ေယာက္၊ တစ္ေယာက္အတြက္ အားလံုး) ဟူေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံကို ရင္ထဲမွာပဲ သိမ္းထားလိုက္ရသည္။ သူ႕မိတ္ေဆြမ်ားကို ကယ္တင္ဖို႔ မေအာင္မျမင္ျဖစ္သြားသည္။ ေနာက္ဒါးတညန္သည္ ဘုရင့္အမႈေတာ္ တာ၀န္ဆက္ထမ္းရင္း ေသဆံုးသြားသည္။ ဇာတ္သိမ္းမွာေတာ့ ျပႆနာကုိစခဲ့သူ အာရာမီတစ္ဦးသာ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။
The Three Musketeers မွသည္ ယခုေနာက္ဆံုး၀တၱဳၾကီးအထိ သူရဲေကာင္း ဇာတ္လမ္းမ်ားကို အေသးစိတ္ သံုးသပ္ၾကည့္ပါက၊ သူရဲေကာင္းမ်ားသည္ ဘုရင္အဆက္ဆက္ အမႈထမ္းေနၾကေသာ သစၥာရိွသူရဲေကာင္းမ်ားျဖစ္ကာ၊ ၄င္းတုိ႔သည္ တိုင္းျပည္အေရးထက္ ဘုရင္ေတြရဲ႕ လူမႈေရးျပႆနာေတြ၊ တိုင္းေရးျပည္ေရးနဲ႕မဆိုင္တဲ့ လူမႈေရးကိစၥမ်ားကိုသာ အသက္ေပးျပီး၊ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္သည္ဆိုတာကို ျပသသြားသည္ဟု ဆိုရမည္။ ယခု The Man In The Iron Mask မွာ အသိသာဆံုး ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပး၀ံ့ေလေသာ သူရဲေကာင္းၾကီး ဒါးတညန္ဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ဘုရင္လူ၀ီရဲ႕လူမႈေရးကိစၥမ်ားနဲ႔ ခိုင္းေစသမွ်ကို အသက္ဆံုးသည္အထိ လုပ္ေပးသြားသူအျဖစ္ ျမင္ၾကရသည္။ ဘုရင္လူ၀ီ-၁၄ သည္ စာဖတ္သူမ်ား၏ ဟီးရိုးၾကီး ဒါးတညန္ကို - မင္းဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ငါ့ကိုယ္ရံေတာ္ဆိုတဲ့ ရာထူးမက္တဲ့ သာမန္လူတစ္ေယာက္ပါပဲလား - ဟု ရယ္သြမ္းေသြးသြားတာကို ရင္နာနာနဲ႔ စာဖတ္သူမ်ား လက္ခံလုိက္ရျခင္းသည္ ဂ်ဴးမား၏ စာဖတ္သူမ်ားကုိ ေပးလုိက္ေသာ မက္ေဆ႔ခ်္တစ္ခု ျဖစ္ေလသည္။ သူရဲေကာင္းေလးဦးရဲ႕ One For All, All For One (အားလံုးအတြက္ တစ္ေယာက္၊ တစ္ေယာက္အတြက္ အားလံုး) ဟူေသာ ေၾကြးေၾကာ္သံသည္လည္း ငယ္ငယ္တုန္းက သီဆုိခဲ့သည့္ စိတ္ကူးယဥ္တီးလံုးပမာ ပ်က္ျပယ္သြားရေလသည္။
Man In The Iron Mask သည္ အမွန္ေတာ့ သူရဲေကာင္းမ်ားဇာတ္သိမ္းဟု ဆုိရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ၀တၱဳကို ေလ့လာသံုးသပ္ၾကည့္ပါ ‘သံေခါင္းစြပ္နဲ႔လူ’ ဆိုတာ ဘာမွအေရးမပါလွပါ။ လြမ္းေမာဖြယ္ အခ်စ္ဇာတ္လမ္း၊ စြန္႔စားခန္း၊ ႏိုင္ငံေရး၊ ဂုဏ္သိကၡာ အစရိွေသာ  အျဖစ္အပ်က္မ်ားသည္သာ မွတ္ေက်ာက္တင္ က်န္ရစ္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးဆရာၾကီး ဂ်ဴးမားသည္ သူေမြးဖြားခဲ့ေသာ သူရဲေကာင္းမ်ားကုိ ေနာက္ဆံုးဇာတ္သိမ္းမေကာင္းစြာ အဆံုးသတ္ေပးလိုက္ပါသည္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ သူရဲေကာင္းလို႔ ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကသူတို႔ဟာ အမွန္ေတာ့ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားဖို႔ထက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူဘုရင္ေတြ၊ ဘုရင္မေတြရဲ႕ လူမႈေရးကိစၥမ်ားနဲ႔သာ အခ်ိန္ကုန္ျပီး၊ အသက္စြန္႔ေနၾကသူေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္လို႔ စာေရးဆရာၾကီး ဂ်ဴးမား၏ The Three Musketeers uae The Man In The Iron Mask အထိ သူရည္ရြယ္ခ်က္ရိွရိွ ဖန္တီးေမြးထုတ္ခဲ့တဲ့  သူရဲေကာင္းေတြကို သူ႔လက္နဲ႔ပဲ သူဇာတ္သိမ္းခဲ့ေသာ အဆံုးသတ္ကေတာ့ စာဖတ္သူမ်ား၏ ႏွလံုးသားအား ကေလာင္တံျဖင့္ ထိုးႏွက္လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

Sunday, November 6, 2016

Book REview - DrKMW - Maths Nyan San Paung Choke

သခ်ာၤတြက္နည္းႏွင့္ အေျဖမ်ားေပါင္းခ်ဴပ္- ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (သခ်ာၤ)
(မိုးမခ) ႏို၀င္ဘာ ၅၊ ၂၀၁၆

ပထမအၾကိမ္ ၂၀၁၆ ေအာက္တုုိဘာလ
ထုုတ္ေ၀သူ – ဦးလွတုုိး
ရန္ေအာင္စာေပ ။တုုိက္၁၇ အမွတ္ ၂၃ ေရႊအုုန္းပင္အိမ္ရာ။အေနာက္ရန္ကင္း။
ျဖန္ခ်ိေရး – ရန္ေအာင္စာေပ
အ ထ က (၁) ရန္ကင္းေက်ာင္းေရွ႕ ဆုုိင္အမွတ္ (H)၊ ၁၂လုုံးတန္းမွတ္တုုိင္အနီး။ ရန္ကင္းျမိဳ႕နယ္
ဖုုန္း- ၀၉ ၅၁၇၉ ၃၉ ၈၊ ၀၉ ၇၃၂၄၃၈၅၁။
အုုပ္ေရ – ၁၀၀၀
တန္ဖိုုး – ၃၀၀၀က်ပ္
မ်က္နွာဖုုံးဒီဇုုိင္း – ထက္အာကာေက်ာ္
စာမ်က္နွာ – ၃၂၈
အပုုိင္းအားျဖင့္ မာတိကာ ၃ပုုိင္း၊ တြက္နည္းနွင့္အေျဖ အပိုုင္း ၃ပုုိင္း ပါရွိသည္။ Academic Weekly Educational Journal တြင္ အပတ္စဥ္ပါ၀င္ခဲ့သည္မ်ား ေမးခြန္းနွင့္အေျဖမ်ား စုုစည္းမူျဖစ္သည္။ ရန္ေအာင္စာေပမွ စာအုုပ္ငယ္ေလးမ်ား ၃အုုပ္ ခဲြျပီး ထြက္ျပီးသားမ်ားကုုိ ျပန္လည္စုုစညး္ကာ ေပါင္းခ်ဴပ္ ထုုတ္ျဖစ္ခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ ပုုစာၦတုုိင္းတြင္ အေျဖေရာက္ဖုုိ႕ စဥ္းစားနည္းမ်ားကုုိ စဥ္းစားျပထားသည္။ ကိုုယ့္ဘာသာ စဥ္းစားလည္းရသည္။ စဥ္းစားနည္းမ်ားအတုုိင္း လုုိက္စဥ္းစားျပီး အေျဖထုုတ္လုုိ႕ရသည္။ အေျဖလည္းပါတာေၾကာင့္ ကိုုယ့္အေျဖနွင့္တုုိက္ၾကည့္လုုိ႕ရသည္။ ပုုစာၦမ်ားမွာ အလ်ားအနံပုုစာၦမ်ား၊ လူမူေရးပုုစာၦမ်ား၊ ဂ်ီၾသေမၾတီပုုစာၦမ်ား၊ ဗဟုုသုုတဆုုိင္ရာ ပုုံမ်ား၊ စသည္ျဖင့္ စုုံလင္ေသာ ေမးခြန္းအေျဖမ်ား ပါ၀င္ထားပါသည္။

Book Review - KMC - Uyawpa Sarpay

ခင္မ်ဴိးခ်စ္ – ဥေရာပစာေပ
(မိုုးမခစာအုုပ္စင္) ႏိုု၀င္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၆

ပထမအၾကိမ္ – ၁၉၇၀ အရုဏ္ဦးစာေပ
ဒုုတိယအၾကိမ္ – ၂၀၀၃ မတ္ သိဒိၶစာေပ
တတိယအၾကိ္ မ္ – ၂၀၁၆ ေအာက္တုုိဘာ ကံ့ေကာ္၀တ္ရည္စာေပ
ထုုတ္ေ၀သူ – ဦးေက်ာ္ဇင္ ၅၁၊ ေရေက်ာ္လမ္း၊ ပုုဇြန္ေတာင္ျမိဳ႕နယ္ ရန္ကုန္
အမွတ္ ၂၂၊ မဟာေဇယ်လမ္း၊ ပုုဇြန္ေတာင္ျမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုုန္
ဖုုန္း – ၀၁ ၈၆၁၇၄၄။ ၀၉ ၂၅၀၀၁၂၃၄၈။၀၉ ၇၃၀၄၁၁၃၇။
email – kantkawwutyee@gmail.com
အုုပ္ေရ – ၁၀၀၀
တန္ဖုုိး – ၃၀၀၀က်ပ္
မ်က္နွာဖုုံး- ၀င္းျမင့္ဦး
ဥေရာပစာေပ – ေရွးေခတ္ႏွင့္ အလယ္ေခတ္ ဘီစီ ၅၀၀မွ ေအဒီ ၁၅၀၀ ဟုု အမည္ေပးထားေသာ စာအုုပ္ျဖစ္သည္။ အပုုိင္း ၅ပုုိင္းပါ၀င္သည္။ ေရွးသူေဟာင္းတုုိ႕၏ စိတ္ကူး၊ ေရွးေဟာင္းဂရိစာေပ၊ လက္တင္စာေပ၊ အလယ္ေခတ္ ဥေရာပစာေပ၊ အလယ္ေခတ္နိဂုုံး တုုိ႕ျဖစ္သည္။ စာေရးသူ၏ ယဥ္ေက်းမူ ေပါင္းကူးတံတား ဟုုအမည္ေပးထားေသာ အမွာစာပါ၀င္သည္။ စာေရးဆရာသည္ သူ႕ကုုိယ္သူ ယဥ္ေက်းမူ ေပါင္းကူးတံတား ျဖစ္ေနပါလားဟုု ေျပာမိသည္။ ျမန္မာစာကုုိ အသုုံးခ်၍ ကေလာင္ကိုုင္ကာ ေကာင္းႏုုိးရာရာ ၀တၱဳေဆာင္းပါးမ်ားကုုိ ေရးလာသည္။ အဂၤလိပ္စာကုုိ အသုုံးခ်၍ ု ျမန္မာကုုိ ကမာၻကသိရမည္ ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ပန္းတုုိင္ ကုုိ ေမ်ာ္မွန္းကာ ၾကိဳးစားလ်က္ရွိသည္။ ထုုိ႕အတြက္ သူသည္ ယဥ္ေက်းမူေပါင္းကူးတံတား အျဖစ္သူ႕ကိုုယ္သူ ေခၚမိသည္။ ယခုုလည္း ဥေရာပစာေပထုုပ္ကုုိ ထမ္း၍ ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္လက္သိုု႕ ပိုု႕ေဆာင္လုုိက္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေရးသားထားသည္။ စာေပေပါင္းကူးတံတားေပၚမွာ အသြားအလာ စည္ကားပါေစသတည္းဟုု စာေရးဆရာက ဆုုေတာင္းေမတၱာပိုု႕ထားတာ ေတြ႕လုုိက္ရပါသည္။

Junior Win - Articleဖိနပ္စီးလ်က္ ေသဆုုံးသြားသူမ်ား

ဂ်ဴနီယာ၀င္း – ဖိနပ္စီးလ်က္ ေသဆုုံးသြားသူမ်ား
(မိုုးမခ) ေအာက္တိုုဘာ ၂၄၊ ၂၀၁၆

၂၀၁၆ခုုနွစ္ ေအာက္တုုိဘာ ၁၅ ရက္ေန႕က ခရီးသည္ ၃၀၀ေလာက္သယ္ေဆာင္လာတဲ့ အျမန္ေရယာဥ္တစ္စင္းဟာ ျမန္မာႏုုိင္ငံ ခ်င္းတြင္းျမစ္ထဲမွာ မနက္ေစာေစာ ၅နာရီအခ်ိန္ခန္႕က နစ္ျမဳပ္သြားတယ္ဆုုိတဲ့သတင္းကုုိ ၾကားလုုိက္ရတယ္။ ျဖစ္တာက လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ရက္ေလာက္ကပါ။ သယ္ေဆာင္သင့္တဲ့ ခရီးသည္ပမာဏထက္ လူ ၁၀၀ေက်ာ္အပုုိသယ္ေဆာင္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လုုိ႕ ၾကားဖူးေနၾက သတင္းပုုိ႕ခ်က္ကုုိလဲ ဖတ္လုုိက္ရပါတယ္။
ေရယာဥ္ဖယ္ရီေပၚမွာ တကၠသုုိလ္ေက်ာင္းသားေတြ၊ ဆရာဆရာမေတြ၊ အလုုပ္သမားေတြ၊ ဆရာ၀န္ေတြ လုုိက္ပါသြားတာ ျဖစ္တယ္လုုိ႕ဆုုိတယ္။ ေျပာေတာ့ ေျပာၾကပါတယ္။ ဒီလုုိေရယာဥ္ အဲဆီးဒင့္ေတြက ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေနက်ပါတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ကမ္းရိုုးတန္း၊ ကမ္းနားမွာ ေနထုုိ္င္သူေတြက တျခားေရြးစရာမွမရွိတာ။ ေန႔စဥ္ အႏၱရယ္မ်ားတဲ့ ခရီးကုုိသြားေနၾကရတာ။ သူတုုိ႕ေတြဟာ ည႔ံဖ်င္းတဲ့ ခရီးသြားစနစ္ရယ္၊ အလြန္အကၽြံသယ္ေဆာင္တဲ့ ခရီးသည္တင္ အျမန္ေရယာဥ္ရယ္နဲ႕ ေန႕စဥ္နွစ္ပါးသြားေနၾကရတာ ဘယ္လုုိ လုုပ္မလဲ။ သူတုုိ႕ရ႕ဲ ေန႕စဥ္ဘ၀ကုုိ အသက္ကုုိ ဖက္နဲ႕ထုုတ္ျပီး တုုိက္ပဲြ၀င္တဲ့ သူရဲေကာင္းေတြနဲ႕ ယွဥ္လုုိ႕ရပါတယ္။
ဒီလူေတြမွာ တဖက္ကမ္းကုုိ အသက္ရွင္ရက္ေရာက္သြားရင္ကိုုပဲ မဟာကံထူးရွင္ေတြလုုိ႕ သတ္မွတ္ရမွာပဲ။ အဲသည္လုုိမဟုုတ္ရင္ေတာ့လုုိ႕ …. စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားရဲပါဘူး။ ၁၅၄ေယာက္ အသက္ ျပန္လည္ကယ္တင္ႏုုိင္ခဲ့တယ္ဆုုိတယ္။ အသက္ရွင္လာေပမယ့္ သူတုုိ႕မွာ သူတုုိ႕ခ်စ္တဲ့ မိသားစုု၀င္ေတြ ေရယာဥ္ေမွာက္တဲ့ထဲ ပါသြားလုုိ႕ သူတုုိ႕ရဲ႕ေၾကကဲြ၀မ္းနည္းစကားသံေတြကုုိ ၾကားလုုိက္ရတာ စိတ္မေကာင္းလုုိက္တာ။ ခ်င္းတြင္းျမစ္ရုုိးတေလ်ာက္ ေပ်ာက္ဆုုံးေနသူေတြ ျပန္ေတြ႕ရႏုုိ္းနဲ႕ ေစာင့္စားေနသူေတြရွိေနေသးတယ္ လုုိ႕ဆုုိပါတယ္။ လူ၃၀ေက်ာ္ အေလာင္းေတြ ျပန္ရတယ္။ ဆက္လက္ျပီးေတာ့လည္း ၾကိဳးစားျပီး က်န္ရွိေနေသးတဲ့ ခရီးသည္ေတြကုုိ ေတြ႕လုုိေတြ႕ျငား ရွာေဖြေနဆဲပါပဲ။ အသက္ဆုုံးသူ ၁၀၀ေက်ာ္သြားႏုုိင္တယ္လုုိ႕ ထိတ္လန္႕ဖြယ္သတင္းဟာ ၾကားရသူတုုိင္း စိတ္မခ်မ္းသာျဖစ္ၾကရတယ္။
ေမေမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္ကုုိ သတိရတယ္။ ေမေမၾကီးေျပာမယ့္စကားတစ္ခြန္းကိုု ကၽြန္မက ကုုိယ္စားေျပာတာေပါ့။ စစ္ပဲြေတြထဲ တုုိက္ပဲြ၀င္ေနၾကတဲ့သူေတြဟာ အေသအေၾက တုုိက္ေနၾကရေတာ့ သူတိုု႕စီးတဲ့ ဘြတ္ဖိနပ္ကိုေတာင္ မခၽြတ္နိုုင္ပဲ ဖိနပ္စီးလ်က္ ေသဆုုံးသြားၾကရတယ္ ဆုုိတဲ့ အဂၤလိပ္ဆုုိရိုုးစကားတစ္ခုု ရွိတယ္။ ဖိနပ္စီးလ်က္နဲ႕ ေသဆုုံးသြားၾကရတယ္လုုိ႕ ဆုုိလုုိက္ရင္ သူတုုိ႕ဟာ တုုိက္ပဲြ၀င္ရင္း အသက္စြန္႕သြားၾကရတယ္ သတိၱရွိတယ္၊ သူတုုိ႕ဟာျဖင့္ တုုိက္ပဲြ၀င္ရင္းနဲ႕ ေသဆုုံးသြားၾကပါလား လုုိ႕အဓိပၺ္ါယ္ေပါက္တယ္။ သည္လုုိပဲ ကၽြန္မတုုိ္႕တုုိင္းျပည္က ပင္လယ္ကမ္းနားေဒသေတြမွာ ေနုထိုုင္ေနၾကသူေတြဟာ အသက္ကုုိဖက္နဲ႕ထုုတ္ျပီးေတာ့ အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ခရီးကုုိ ေန႕စဥ္ထြက္ေနၾကရတယ္။ အခုုလုုိ အျဖစ္ဆုုိးမ်ဴိးကုုိ တစ္ေန႕ၾကဳံၾကမွာ သိရက္နဲ႕ပဲ သြားလာေနၾကရင္း ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အျဖစ္ေၾကာင့္ အဖုုိိးတန္ အသက္ေတြဆုုံးရွဴံးၾကရတယ္။ သူတိုု႕ဟာ ဖိနပ္စီးလ်က္ ေသဆုုံးသြားၾကရတယ္။
ေရေယာဥ္ေမွာက္ရာမွ ကြယ္လြန္သြားၾကသူမ်ား ေကာင္းရာသုုဂတိလားၾကပါေစ။
(၂၀၁၆ ေအာက္တုုိဘာ ၁၅ ရက္တုုန္းက ေရယာဥ္ေမွာက္လုုိ႕ အသက္ဆုုံးရသူမ်ားအတြက္ ၀မ္းနည္းမွတ္တမ္းပါ။ အသက္ဆုုံးရသူမ်ား၏ မိသားစုုမ်ားအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္။)

Thursday, September 29, 2016

ေဒ္က္တာဂ်က္ကယ္ႏွင့္မစတာဟုိက္ junior win





ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္ ႏွင့္ မစၥတာဟိုက္

ဂ်ဴနီယာ၀င္း (အေတြးအျမင္-အမွတ္၂၉၀)




Robert Louis Stevenson (1850-1894) ေရးသားခဲ့ေသာ Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde (ေဒါက္တာ ဂ်က္ကဲလ္ ႏွင့္ မစၥတာဟုိက္) ၀တၲဳသည္ ၁၈၈၆ ခုႏွစ္တြင္ ထြက္ရိွခဲ့သည္။ စာေရးဆရာသည္ အဆုတ္ေရာဂါျပင္းထန္စြာ ခံစားေနရစဥ္ကာလအတြင္း ထုတ္ေ၀သူ၏ ေတာင္းဆိုမႈ၊ သူကုိယ္တိုင္အတြက္လည္း ေငြေရးေၾကးေရး အခက္အခဲ ရင္ဆုိင္ေနရစဥ္မွာ ထို္၀တၲဳကို ေရးသားခဲ့သည္။ ၀တၲဳသည္ သိပၸံပညာရပ္ဆန္ဆန္ ထူးျခား ဆန္းၾကယ္ရံုမက တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားဖြယ္ျဖစ္သည္။

၀တၲဳထဲတြင္ ေဒါက္တာဟင္နရီဂ်က္ကဲလ္ (Henry Jekyll) ကို လူၾကီးလူေကာင္းတစ္ဦး၊ ဆရာ၀န္တစ္ဦးအျဖစ္ မိတ္ဆက္ထားသည္။ အဓိကဇာတ္ေကာင္ ေနာက္တစ္ေယာက္မွာ လန္ဒန္ျမိဳ႕က ေရွ႕ေနဂါဘရီရယ္ဂြ်န္အက္တာဆင္ (Gabrial Utterson) ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္သည္ သူ၏ မူလရုပ္သြင္ျဖစ္ေသာ ေအးေဆးတည္ျငိမ္ေသာ ဆရာ၀န္တစ္ဦး ရုပ္သြင္ကေန ဆိုးရြားယုတ္မာေသာ စိတ္ရိုင္းရိွရံုမက ရုပ္ရည္ရူပကာ ဆိုးရြားၾကမ္းတမ္းေသာ လူၾကမ္းၾကီးတစ္ေယာက္အသြင္အျပင္ကုိ ေျပာင္းပစ္ႏုိင္သည့္ေဆးတစ္မ်ိဳးကို တီထြင္ႏို္္င္ခဲ့သည္။ ထုိလူၾကမ္းအသြင္ျဖစ္သြားေသာ သူအျဖစ္မစၥတာဟုိက္ (အက္ဒ္၀က္ဒ္ဟိုက္) (Edward Hyde) ကုိ ေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္ႏွင့္ မစၥတာဟိုက္တို႔ၾကားက ထူးဆန္းေသာ ဆက္သြယ္ ခ်က္ကို ေရွ႕ေနျဖစ္သူ အက္တာဆင္က စံုစမ္းေထာက္လွမ္းမႈမ်ားျဖင့္ ဇာတ္လမ္းဖြဲ႔ထားသည္။

ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္သည္ ေဆးေသာက္ျပီး ေျပာင္းသြားသည့္ စိတ္ရိုင္း၀င္သြားေသာ မစၥတာဟိုက္အသြင္ျဖင့္ လန္ဒန္ျမိဳ႕က လမ္းေတြေပၚမွာ မိမိ၏စိတ္မ်ားကို အဆံုးစြန္အထိ ရူးသြပ္ကာ မိုက္ရိုင္းေသာအျပဳအမႈမ်ား လုပ္သြားရံုမက လူသတ္မႈမ်ားပင္ က်ဴးလြန္ခဲ့သည္။ ျပီးလွ်င္ ေျဖေဆးကုိ ျပန္ေသာက္ကာ လူအမ်ားခ်စ္ခင္ေသာ ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္အျဖစ္ ျပန္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ သူ တီထြင္လုိက္ေသာေဆး၏ တုန္႔ျပန္မႈမ်ားကို မကာကြယ္ႏုိင္ျခင္း၊ သူ႕ကိုယ္ထဲ ၀င္လာေသာ မေကာင္းဆိုး၀ါး မစၥတာဟိုက္၏ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္က မရုန္းထြက္ႏုိင္ျခင္း၊ ဟိုက္၏အသြင္ကို မတားဆီးႏိုင္ေတာ့ျခင္းမ်ားတုိ႔ေၾကာင့္ အသက္ဆံုးသြားရသည္။ မေကာင္းဆိုး၀ါးအသြင္ျဖင့္ ေသဆံုးသြားစဥ္မွာ သူကုိယ္တိုင္ေရးသားခဲ့ေသာ ေျဖာင့္ခ်က္ေၾကာင့္ သူ႕ဘ၀ အမွန္တရားကို လူအမ်ား သိသြားရေလသည္။

Robert Louis Stevenson သည္ သူငယ္စဥ္က ၾကားခဲ့ဖူးေသာ Edriburge ျမိဳ႕စား William Bordie ၏ျဖစ္ရပ္မွန္ကို အေျခခံျပီး ေရးသားခဲ့တာျဖစ္သည္။ William Bordie သည္ ရိုးသားျပီး စိတ္ေကာင္းရိွသူတစ္ဦး အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဖက္တြင္ တရားမ၀င္ေသာ ဒုစရိုက္အေမွာင္ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ က်ဴးလြန္သူအျဖစ္လည္းေကာင္း ဘ၀ႏွစ္ခု၊ အိမ္ေထာင္ႏွစ္ခု တည္ေထာင္ကာ လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ေနထုိင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ Bordie သည္ သူ႔အေပါင္အပါမ်ားႏွင့္ ဘဏ္ပိုက္ဆံမ်ား ခိုးထုတ္၊ ရတနာေရႊေငြမ်ား ခိုးယူရင္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ လူဆိုးမ်ားႏွင့္ ပူးေပါင္းရင္း မထိန္းႏုိင္ျဖစ္လာသည္။ Bordie က အမွန္ေတာ့ John Gay ေရးသားေသာ ကပၸတိန္ Macheath ၀တၲဳၾကီးကို အားက်ျပီး အဲသည္လို ေနထိုင္ဖို႔ စိတ္ကူးရလာသည္ဟု ဆိုသည္။ ၀တၲဳထဲက ကပၸတိန္ကေတာ့ လူရမ္းကား (ဗီလိန္) လူဆိုးတစ္ဦးျဖစ္ကာ ဥပေဒကို ယဥ္ေက်းစြာ ေရွာင္လဲႊေနထိုင္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ Bordie ကေတာ့ ထုိဘ၀ကုိ သေဘာက်ကာ ဘ၀ႏွစ္ခု ဖန္တီးခဲ့တာ ျဖစ္ေလသည္။ Bordie သည္ ေနာက္ဆံုးတြင္ အေမရိကသုိ႔ ထြက္ေျပးဖိ္ု႔ ၾကိဳးစားစဥ္ အဖမ္းခံလုိက္ရကာ သူ႕ဘ၀အစစ္အမွန္ ေပၚသြားသည္။ ၾသစၾတီးယားရိွ Botany ပင္လယ္ေအာ္နားတြင္ ၾကိဳးဆြဲခ်သတ္မိန္႔က်စဥ္ သူ႕သမီးတစ္ဦးသာ သူမေသခင္ လာေတြ႕သြားေလသည္။ Robert Louis Stevenson သည္ ဘ၀ေသဆံုးသြားသူ Bordie ဇာတ္လမ္းကို ထပ္မံအသက္သြင္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္။

Dr. Jekyll and Mr. Hyde ၀တၲဳၾကီးကို ရုပ္ျပအဂၤလိပ္စာေပတြင္ Illustrated Classice အျဖစ္ ငယ္စဥ္က ဖတ္ခဲ့ဖူးသည္။ Dr. Jekyll ၏ ရုပ္ရည္ကုိ ေခ်ာေမာေျပျပစ္ေသာအသြင္ ေရးဆြဲထားကာ ေျပာင္းလဲသြားေသာ Mr. Hyde ကို လူ႕ဘီလူးၾကီးသဖြယ္ ေဖာ္ျပျခယ္မႈန္းထားသည္။ ေဒါက္တာဂ်က္ကယ္လ္သည္ လူ႕ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူအေလးစားခံပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သူ႕အတြင္းစိတ္သည္ လူ႔သဘာ၀အေလ်ာက္ ေျပာမထြက္ေသာ စိတ္ခံစားမႈမ်ား၊ ေပါက္ကြဲမႈမ်ားႏွင့္ အျပည့္ျဖစ္ေနသည္။ ထုိမေကာင္းေသာစိတ္ႏွင့္ ေကာင္းေသာစိတ္ၾကား လြန္ဆြဲမႈတြင္ မေကာင္းဆိုး၀ါးကသာ သူ႔ကုိ ၀ါးမ်ိဳသြားရပံုကို ေဖာ္ညြန္းျခင္းသည္ စာေရးဆရာ၏ အဓိကဆိုလိုရင္း ျဖစ္ပံုရသည္။

Robert Louis Stevenson သည္ ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္ကို ပံုေဖာ္ရာတြင္ “ သူက အသက္ ၅၀ အရြယ္၊ ကုိယ္ခႏၶာၾကံ့ခိုင္ျပီး မ်က္ႏွာေခ်ာေမြ႕တဲ့ ရုပ္ရည္ပုိင္ဆိုင္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႕ရဲ႕ရုပ္သြင္ဟာ တစ္ခုခုကို ၾကံစည္ေနတဲ့ပံုေတ့ာ နည္းနည္းေပါက္တယ္” ဟု ဆိုထားသည္။ သူဟာ မေကာင္းတဲ့စိတ္ေတာ့ နည္းနည္း၀င္စီးေနတဲ့ ပံုသ႑ာန္ရိွျပီး မေကာင္းမႈနဲ႔ေကာင္းမႈဆိုတဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ႏွစ္ခုၾကားမွာ လြန္ဆြဲေနပံုရတဲ့ ဟန္ပန္ကုိေပၚေအာင္ ေရးဖြဲ႕ထားသည္။ ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္ဟာ သူနဲ႕ဘာမွမသက္ဆိုင္ဘူးလုိ႔ ယူဆရတဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါးလုပ္ရပ္ေတြ လုပ္ဖို႔အတြင္းမွာ အားေပးေနတာကို ၾကာရွည္မထိ္န္းသိမ္းႏုိင္တာေၾကာင့္ သူ႔ရုပ္သြင္ကုိ မေကာင္းဆိုး၀ါးဟန္ ဖန္တီးရယူကာ မေကာင္းမႈေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့ရပံုကုိ ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္၏ စိတ္တြင္းအားျပိဳင္မႈမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ သူဟာ မစၥတာဟိုက္အျဖစ္ သူယုတ္မာအသြင္ ေျပာင္းသြားခ်ိန္မွာ သူ႔ရုပ္သြင္ဟာ ဘီလူးၾကီးလုိ ၾကမ္းတမ္းျပီး တန္ခိုးပါ၀ါဟာ ထိန္းမႏုိင္ သိမ္းမရ ျဖစ္သြားသည္။

ဒါဟာ ဘာကုိျပခ်င္တာလဲဆိုေတာ့ လူသားတစ္ဦး၏ စိတ္တြင္းမွာ မေကာင္းမႈႏွင့္ ေကာင္းမႈဟာ မၾကာခဏဆိုသလုိ တိုက္ပြဲ၀င္ေနရျပီး တိရစာၧန္စိတ္ရိုင္းေတြက လႊမ္းမိုးသြားမည္ဆိုပါက အဲသည္အားျပဳိင္မႈမွာ အရႈံးႏွင့္သာ အဆံုးသတ္သြားႏိုင္ေၾကာင္းကုိ ၀တၲဳက ဆုိထားတာ ေတြ႕ရသည္။ မစၥတာဟိုက္ဟာ ေၾကာက္စရာသတၲ၀ါၾကီးအျဖစ္ ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္ကို လႊမ္းမိုးသြားကာ သူ႔ကုိကုိယ္ထဲက ထြက္သြားဖုိ႔ မတတ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အျဖစ္ဟာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာ ေပါက္ကြဲမႈတစ္ခု ျဖစ္လာပါသည္။ ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္က မွန္ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ သူ႕ရဲ႕ေခ်ာေမာေျပျပစ္တဲ့ ရုပ္ရည္အစား မစၥတာဟိုက္ဆိုတဲ့ လူ႔ဘီလူးၾကီးသာ ေတြ႕ရေတာ့သည္။

၀တၲဳထဲတြင္ အဓိကဇာတ္ေကာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္၏ မိတ္ေဆြ ေရွ႕ေနတစ္ဦးျဖစ္သူ ဂါဘရီရယ္ ဂြ်န္အက္တာဆင္အား ဇာတ္လမ္းကို ေျပာျပေနသူ၊ မ်က္ျမင္သက္ေသတစ္ဦးသဖြယ္ ေရးသားထားတာ ေတြ႕ရသည္။ သူက မစၥတာဟိုက္ႏွင့္ ဆက္စပ္ပတ္သက္ေနသည္ဟု ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္အာ မယံုသကၤာ ျဖစ္လာရာကေန စံုစမ္းေထာက္လွမ္းခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ Robert Louis Stevenson က သူ႕ကုိ ပံုေဖာ္ရာတြင္ “ ဂါဘရီရယ္ဟာ ရိုးသားတယ္။ ယံုၾကည္ရတယ္။ တစ္ပါးသူရဲ႕ အျပစ္အနာအဆာကိုလည္း သည္းခံတတ္တယ္။ ဘယ္ေလာက္ပဲခင္ခင္ အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္ေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ နားလည္လက္ခံေပးတတ္တဲ့ သဘာ၀ ရိွပါတယ္” ဟူ၍ ေရးသားထားေလသည္။ ေနာက္ဆံုးမွာ သူ အင္မတန္ခင္မင္ရတဲ့ ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္၏ အျဖစ္မွန္ကို သိလုိက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ လူသားတစ္ဦးမွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ သဘာ၀တရားကုိ ဆင္ျခင္မိကာ ေကာက္ခ်က္ခ်မိရင္း “ ဘ၀၏ အရသာဆိုတာ သည္လိုပါပဲလား”ဟု လူ႔သဘာ၀ လူ႔ခံစားခ်က္ကို သံုးသပ္ျပထားပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ “ ဂ်က္ကဲလ္ တစ္ေယာက္ဟာျဖင့္ သူ အသက္ရွင္ေနတဲ့ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ သူလုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္သြားႏုိင္ ရွာတာပဲ” ဟု ဂါဘရီရယ္၏ ေနာက္ဆံုးမွတ္ခ်က္ကေတာ့ ၾကက္သီးထစရာပဲ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္ဟာ သူ႕အတြင္းထဲမွာ ကိန္းေအာင္းေနတဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါးစိတ္မ်ားကို မတြန္းလွန္ႏိုင္ျဖစ္ရပံုကုိ စာေရးဆရာက ယခုလုိ ပုံေဖာ္ေရးသားထားတာ ေတြ႕ရပါသည္။

“ကြ်န္ေတာ့အတြက္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ မေကာင္းမႈနဲ႕ေကာင္းမႈ အားျပိဳင္ေနျခင္းဟာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရိွတဲ့ သေဘာတရားပဲလုိ႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ အသိစိတ္ထဲမွာလည္း အဲဒီသဘာ၀ႏွစ္ခုကို သိေနတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူတို႔ႏွစ္ခုနဲ႔လည္း ကြ်န္ေတာ္က ေျပာဆိုဆက္ဆံႏုိင္တယ္။ အဲဒါဘာေၾကာင့္လဲ သိလား။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တုိင္က အဲဒီစိတ္ႏွစ္ခုစလံုးကို လက္ခံထားလို႔ပါပဲ”

၀တၲဳၾကီးတစ္ခုလံုးကို Robert Louis Stevenson က ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္၏ စိတ္တြင္း ခံစားမႈမ်ားႏွင့္ ပံုေဖာ္ခဲ့သလုိ မစၥတာဟိုက္အတြက္ စိတ္ရူးသြပ္စြာ ဆိုးသြမ္းေနတဲ့စိတ္ရိုင္းမ်ားကုိလည္း ဖြင့္ထုတ္ျပထားေလသည္။ “လူေတြအားလံုးဟာ အတူတူပါပဲ။ ေကာင္းတဲ့စိတ္၊ မေကာင္းဆုိး၀ါးစိတ္ ယွဥ္တြဲရိွေနၾကတယ္။ မစၥတာဟိုက္ တစ္ဦးတည္းသာလွွ်င္ သူ႔ရဲ႕အတြင္းသ႑ာန္ကုိ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါး ျဖစ္ပါတယ္။ သိပ္ကိုေျပာင္ေျမာက္တဲ့ အရိုးသားဆံုး မေကာင္းဆိုး၀ါး ျဖစ္တယ္” ဟူ၍ Robert Louis Stevenson က ဆိုထားပါသည္။

အခ်ဳပ္ဆိုရရင္ေတာ့ လူ႕စိတ္လူ႕သဘာ၀ကုိ ေဖာ္က်ဴးႏုိင္တဲ့ စိတ္ပညာဆုိင္ရာ ၀တၲဳတစ္ပုဒ္အျဖစ္ အညႊန္းဆိုခံရျပီး အကယ္၍မ်ား မစၥတာဂ်က္ကဲလ္ဟာ ထုိအျဖစ္ကို စိတ္၀င္တစား ေနာက္ကလုိက္ခဲ့တဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ရင္ သူေမြးဖြားခဲ့တဲ့ မစၥတာဟိုက္ဟာ သူ႕ရဲ႕ အေမြကို ဆက္ခံခဲ့တဲ့ သားဆိုးသားမိုက္တစ္ဦးသာ ျဖစ္ေပသည္ဟု ၀တၲဳ၏ ေကာက္ခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ ခ်ထားတာ ေတြ႕ရပါသည္။ အကယ္၍မ်ား သင္လည္း တစ္ေန႕ေန႕မွာ မစၥတာဂ်က္ကဲလ္၏ အျဖစ္လုိ ၾကံဳေတြ႕ရမည္ဆုိပါက ဘယ္ဘက္ကို လုိက္မွာလဲဟု စာေရးဆရာက ေမးခြန္းထုတ္ထားပါသည္။





































































Monday, September 26, 2016

Book Review _ Jw Grammar

အထက္တန္းအဆင့္ အဂၤလိပ္သဒၵါ - ဂ်ဴနီယာ၀င္း

ထုုတ္ေ၀သူ ဦးလွတုုိး
ရန္ေအာင္စာေပ
အ ထ က (၁) ရန္ကင္းေက်ာင္းေရွ႕ ဆုုိင္အမွတ္ (H)၊ ၁၂လုုံးတန္းမွတ္တုုိ္င္အနီး
ရန္ကင္းျမိဳ႕နယ္
ဖုုန္း- ၀၉ ၅၁၇၉ ၃၉ ၈၊ ၀၉ ၇၃၂၄၃၈၅၁။
ပထမအၾကိမ္ ၂၀၁၀ ဇြန္
ဒုုတိယအၾကိမ္ ၂၀၁၂ ဇြန္
တတိယအၾကိမ္ ၂၀၁၆ ၾသဂုုတ္
အုုပ္ေရ - ၅၀၀
တန္ဖုုိး - ၃၀၀၀က်ပ္
စာမ်က္နွာ ၄၂၅
အခန္း - ၄၃ ခန္း

Wren and Martin’s High School English Grammar and Composition စာအုုပ္ကုုိ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ၂၀၀၄ခုုနွစ္ဇြန္လတြင္ The Light of English မဂၢဇင္းတြင္ လစဥ္စတင္ ဘာသာျပန္ခဲ့သည္။ ထုုိမဂၢဇင္းတြင္ ၂၀၁၀ခုုနွစ္ မတ္လတုုိင္ အဂၤလိ္ပ္သဒၵါအပုုိင္းကိုု အစအဆုုံး ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ယင္းကုုိ ရန္ေအာင္စာေပမွ ၂၀၁၀ခုုနွစ္ တြင္ ပထမအၾကိမ္ ထုုတ္ေ၀ခဲ့ရာ ယခုုအၾကိမ္သည္ တတိယအၾကိမ္ ျဖစ္သည္။

စာအုုပ္ေလးရဲ႕ အေၾကာင္း

ထုုိစာအုုပ္ကုုိ စာအုုပ္ပုုံစံျဖင့္ ထုုတ္ေ၀ရန္အတြက္ The Light မဂဇင္းတြင္ ေဖာ္ျပေနစဥ္ ကာလအတြင္း ထုုတ္ေ၀သူတဦးနွင့္ စီစဥ္ခဲ့ဖူးသည္။ သိုု႕ေသာ္ မဂဇင္းတြင္ သဒၵါပိုုင္းဆုုိင္ရာမ်ား အစအဆုုံးပါျပီးမွသာ ထုုတ္ေ၀ရန္စဥ္းစားသင့္သည္ဟူေသာ ဆုုံးျဖတ္ခ်က္ျဖင့္ မဂဇင္းတြင္ ေဖာ္ျပျပီးသားမ်ားကုုိ ၾကိဳတင္ရုုိက္နွိတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ မဂဇင္းတြင္ သဒၵါပုုိင္းကိုု အစအဆုုံးေဖာ္ျပျပီးသည္နွင့္ စာအုုပ္ထြက္ရွိလာဖုုိ႕ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ျဖစ္သည္။ သုုိ႕ေသာ္ အေၾကာင္းအမ်ဴိးမ်ဴိးေၾကာင့္ မူလထုုတ္ေ၀မည့္သူမွ စာမူျပန္ေပးခဲ့ရာ ရန္ေအာင္စာေပနွင့္ ဆက္ထုုတ္ဖုုိ႕ ျဖစ္လာသည္။ ထုုိသုုိ႕အကူးအေျပာင္းကာလအတြင္း ကြန္ျပဴတာမွ အမွားမ်ားကုုိ ျပင္ဆင္ဖတ္ရူျပီးသားမ်ားေကာ္ပီနွင့္ မျပင္ရေသးေသာ စပ္ၾကားေကာ္ပီမ်ား ၾကားတြင္ ပထမအၾကိမ္သည္ အမွားမ်ားဗလပြျဖင့္ ထြက္ရွိလာရသည္။ သုုိ႕ေသာ္ စာဖတ္သူမ်ားသည္ ဘာမွအျပစ္မေျပာပဲ လက္ခံခဲ့ၾကတာကုုိ အားနာနာနဲဲ႔ပင္ ေက်းဇူးတင္ေနမိပါသည္။

ဒုုတိယအၾကိ္မ္တြင္ ရန္ေအာင္စာေပကေန စိတ္ရွည္လက္ရွည္ပင္ အေရးၾကီးေသာ အမွားမ်ားကုုိ ျပင္ဆင္ဖုုိ႕အခ်ိန္ေပးခဲ့ပါသည္။ ဤသုုိ႕နဲ႕ ထုုိစာအုုပ္သည္ စာဖတ္သူမ်ားလက္ထဲ ၂၀၁၂တြင္ ဒုုတိယအၾကိမ္ ထပ္မံ ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ျပင္စရာအမွားမ်ားသည္ အနည္းငယ္ က်န္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ ဒုုတိယအၾကိ္မ္နဲ႕ တတိယအၾကိ္မ္ၾကားတြင္ Wren and Martin’s High School English Grammar and Composition မွ Composition အပုုိင္းကိုု စာဖတ္သူမ်ားက ေတာင္းဆုုိသျဖင့္ ဆက္လက္ဘာသာျပန္ေပးခဲ့ကာ ရန္ေအာင္စာေပကေန ၂၀၁၅တြင္ “အထက္တန္းအဆင့္ Composition“ ဟူ၍ထြက္ရွိခဲ့ပါသည္။ ထုုိစာအုုပ္၂အုုပ္ကုုိ စုုေပါင္းထုုတ္ဖုုိ႕ စဥ္းစားခဲ့ေသာလည္း အေကာင္အထည္ မေဖာ္ျဖစ္ခဲ့ေသးပါ။ “အထက္တန္းအဆင့္အဂၤလိပ္ သဒၵါစာအုုပ္“ ယခုုအခါ ထြက္ရွိေသာ တတိယအၾကိ္မ္သည္ ဒုုတိယအၾကိမ္နွင့္ အေတာ္ေလး အခ်ိန္ကြာဟသြားရသည္။ ထုုိ႕ေၾကာင့္ စာဖတ္သူမ်ားဘက္က စာအုုပ္အခက္အခဲမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရတာကိုု ေတာင္းပန္လုုိက္ရပါသည္။

စာေရးဆရာ၏အားထုုတ္မူ

Wren and Martin’s High School English Grammar and Composition စာအုုပ္သည္ အဂၤလိပ္စာဆရာၾကီး ဦးခင္ေမာင္လတ္ သင္ၾကားေပးခဲ့ေသာ စာအုုပ္တစ္အုုပ္ျဖစ္သည္။ ဆရာၾကီး ဦးခင္ေမာင္လတ္ သင္ၾကားေပးခဲ့ေသာပုုံစံအတုုိင္း ဘာသာျပန္ခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ စာေၾကာင္းမ်ားကိုု နားလည္ေအာင္၊ တစ္လုုံးခ်င္း နားလည္ေအာင္၊ စာေၾကာင္းတစ္ခုုခ်င္းကုုိ အေသးစိတ္သိေအာင္၊ ေရွးစာေပမ်ားထဲက အဂၤလိပ္စာေၾကာင္းမ်ားကုုိ သေဘာေပါက္သြားေအာင္ သင္ေပးခဲ့တာေတြကုုိ တစိမ့္စိမ့္ ခံစားရင္းကေန ထုုိစာအုုပ္ေလးကိုု ဘာသာျပန္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ခဲ့ရတာ ျဖစ္သည္။ ဒါ ဘဘၾကီးဦးခင္ေမာင္လတ္အမွတ္တရ… ျဖစ္လိမ့္မည္။ စာေၾကာင္းတုုိင္း စာေၾကာင္းတုုိင္းဟာ ဘဘၾကီးကုုိ သတိရလြမး္စရာ ေတြျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ ဆရာၾကီး၏ တပည့္မ်ားလည္း ဒီစာအုုပ္ကိုု ဖတ္ရင္ ဆရာၾကီးကိုု လြမ္းမိၾကေပလိမ့္မည္။ စာအုုပ္သည္ အဂၤလိပ္သဒၵါစာအုုပ္၊ အထက္တန္းစာအုုပ္၊ အထက္တန္းအဆင့္ အဂၤလပ္သဒၵါစာအုုပ္ ဟူေသာ ပ်င္းရိစရာေကာင္းေသာ အမည္တပ္ထားသည့္ ထုုိစာတစ္အုုပ္ကုုိ စာေရးဆရာက သူ႕အဘုုိးကိုု လြမ္းေသာစိတ္ျဖင့္ စာၾကီးေပၾကီးသဖြယ္ တန္ဖုုိးထား၊ အေလးအနက္ထား၊ ခံစား ဘာသာျပန္ထားတာဟုု သူေရးေသာ အမွာစာမွာ ဖတ္လုုိက္ရေတာ့  စာေရးဆရာ၏ၾကိဳးစားအားထုုတ္မူကုုိ သိရွိလုုိက္ရပါေတာ့သည္။

Sunday, September 25, 2016

Book Review _ 10th Standard Maths

(၁၀) တန္းသခ်ာၤ သင္ရုုိးကုုန္အေျဖစုုံ
ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (သခ်ာၤ)

ပထမအၾကိမ္
၂၀၁၆ၾသဂုုတ္လ
ထုုတ္ေ၀သူ - ေဒၚ၀ုုိင္းသဇင္
ေအာင္ပုုိင္မင္းစာေပ ၂၂၂ စက္ရုုံလမ္း၊ ေဒါပုုံျမိဳ႕နယ္။
ဖုုန္း - ၀၉ ၇၃၂၀၅၃၉ ၇၊ ၀၉ ၄၂၁၀၅၉ ၉ ၃၁၊ ၀၉ ၂၆၀၅၄၉ ၀၈၅။
အုုပ္ေရ - ၅၀၀
တန္ဖုုိး - ၂၀၀၀က်ပ္
စာမ်က္ႏွာ - ၁၉၀

၁၀တန္းသင္ရုုိးတြင္ ပါရွိေသာ အခန္း ၁၂ ခန္း သခ်ာၤဘာသာကုုိ ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (သခ်ာၤ) က တခန္းခ်င္းစီကုုိ အေသးစိတ္ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား၊ အဓိပၺါယ္သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား၊ ေ၀ါဟာရမ်ား၊ ဥပမာမ်ား၊ ပုုစာၦမ်ားကုုိ ပုုံမ်ားႏွင့္တကြ ေရးသားထားသည္။ သခ်ာၤဘာသာကုုိ နားလည္သေဘာေပါက္စြာ တြက္ခ်က္ႏုုိင္ဖုုိ႕ကိုု အဓိကရည္ရြယ္ေရးသားထားသည္။ အလြတ္က်က္ေျဖဖုုိ႕ထက္ ပုုစာၦမ်ားကုုိ သေဘာေပါက္ေအာင္၊ စဥ္းစားတတ္ေအာင္၊ ေရးသားထားကာ အဓိကအားျဖင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ျဖစ္သည္။ ၁၀တန္းေက်ာင္းသားမ်ားအေနႏွင့္ အလြယ္တကူ ဖတ္ရူေလ့လာႏုုိ္င္ေသာ စာအုုပ္တစ္အုုပ္ ျဖစ္ပါသည္။

Book Review _ Puzzle

(၁၀) တန္းသခ်ာၤ သင္ရုုိးကုုန္အေျဖစုုံ
ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (သခ်ာၤ)

ပထမအၾကိမ္
၂၀၁၆ၾသဂုုတ္လ
ထုုတ္ေ၀သူ - ေဒၚ၀ုုိင္းသဇင္
ေအာင္ပုုိင္မင္းစာေပ ၂၂၂ စက္ရုုံလမ္း၊ ေဒါပုုံျမိဳ႕နယ္။
ဖုုန္း - ၀၉ ၇၃၂၀၅၃၉ ၇၊ ၀၉ ၄၂၁၀၅၉ ၉ ၃၁၊ ၀၉ ၂၆၀၅၄၉ ၀၈၅။
အုုပ္ေရ - ၅၀၀
တန္ဖုုိး - ၂၀၀၀က်ပ္
စာမ်က္ႏွာ - ၁၉၀

၁၀တန္းသင္ရုုိးတြင္ ပါရွိေသာ အခန္း ၁၂ ခန္း သခ်ာၤဘာသာကုုိ ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း (သခ်ာၤ) က တခန္းခ်င္းစီကုုိ အေသးစိတ္ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား၊ အဓိပၺါယ္သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား၊ ေ၀ါဟာရမ်ား၊ ဥပမာမ်ား၊ ပုုစာၦမ်ားကုုိ ပုုံမ်ားႏွင့္တကြ ေရးသားထားသည္။ သခ်ာၤဘာသာကုုိ နားလည္သေဘာေပါက္စြာ တြက္ခ်က္ႏုုိင္ဖုုိ႕ကိုု အဓိကရည္ရြယ္ေရးသားထားသည္။ အလြတ္က်က္ေျဖဖုုိ႕ထက္ ပုုစာၦမ်ားကုုိ သေဘာေပါက္ေအာင္၊ စဥ္းစားတတ္ေအာင္၊ ေရးသားထားကာ အဓိကအားျဖင့္ ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ျဖစ္သည္။ ၁၀တန္းေက်ာင္းသားမ်ားအေနႏွင့္ အလြယ္တကူ ဖတ္ရူေလ့လာႏုုိ္င္ေသာ စာအုုပ္တစ္အုုပ္ ျဖစ္ပါသည္။

Thursday, August 25, 2016

Dr. Khin Maung Win book

ဖြ႔ံျဖဳိးဆဲႏုုိ္င္ငံမ်ား၏သိပၺံနွင့္ သခ်ၤာပညာေရးဆုုိင္ရာ ေဆြးေႏြးပဲြအေတြ႕အၾကဳံမ်ား- ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း(သခ်ာၤ)

ရန္ေအာင္စာေပ
အ ထ က (၁) ရန္ကင္းေက်ာင္းေရွ႕ ဆုုိင္အမွတ္ (H)၊ ၁၂လုုံးတန္းမွတ္တုုိ္င္အနီး
ရန္ကင္းျမိဳ႕နယ္
ဖုုန္း- ၀၉ ၅၁၇၉ ၃၉ ၈၊ ၀၉ ၇၃၂၄၃၈၅၁။
ပထမအၾကိမ္
၂၀၁၆၊ ၾသဂုုတ္လ
အုုပ္ေရ - ၁၀၀၀
တန္ဖုုိး - ၁၀၀၀ က်ပ္
စာမ်က္နွာ - ၅၇

၂၀၁၅ခုုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၄ ရက္မွ ၆ ရက္တုုိင္ ရန္ကုုန္တကၠသိုုလ္ ၀ိဇၹာခန္းမတြင္ နံနက္ ၇နာရီမွ ညေန ၅နာရီထိ က်င္းပခဲ့သည့္ ဖြ႔ံျဖဳိးဆဲႏုုိ္င္ငံမ်ား၏သိပၺံနွင့္ သခ်ၤာပညာေရးဆုုိင္ရာ ေဆြးေႏြးပဲြ တက္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့သည္ ့ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားကုုိ ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း(သခ်ၤာ)က  ေရးသားတင္ျပထားေသာ စာအုုပ္ေလးျဖစ္သည္။ တက္ေရာက္ခဲ့စဥ္အတြင္း ေတြ႕ဆုုံခဲ့သည့္ ဆရာ ဆရာမမ်ား၊ တပည့္မ်ား၊ ေဆြးေႏြးပဲြတက္ေရာက္သည့္ ပုုဂိၢဳလ္အခ်ဴိ႕တုုိ႕၏ ဓါတ္ပုုံမ်ားကုုိ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားသည္။ စာတမ္းတင္သြင္းသူမ်ားမွာ ကန္ေမာဒီယား၊ ေဟာင္ေကာင္၊ အိႏိၵယ၊ ဂ်ပန္၊ ကိုုရီးယား၊လာအုုိ၊ မေလးရွား၊ျမန္မာ၊ ဖိလစ္ပုုိင္၊ စကာၤပူ၊ ထုုိင္း၊ အေမရိကန္၊ ျပင္သစ္၊ ဂ်ာမဏီ၊ဆီြဒင္၊ တရုုတ္၊ အီတလီ၊ဗီယက္နမ္ႏွင့္ ထုုိင္၀မ္မွ သခ်ာၤပညာရွင္မ်ားျဖစ္သည္။ စာတမ္းမ်ားသည္ စိတ္၀င္စားစရာမ်ား ျဖစ္သည္ဟုု ယူဆဖြယ္ျဖစ္သည္။ ထိုုေဆြးေႏြးပဲြမ်ားကိုု တက္ခြင့္ရသူတစ္ဦး၏ အေတြ႕အၾကဳံမ်ားကုုိ ရုုိးရွင္းစြာ တင္ျပထားသည္။ စိတ္၀င္စားသူမ်ား ဖတ္ရူေလ့လာခြင့္ၾကဳံၾက ရမည့္စာအုုပ္ေလး ျဖစ္ပါသည္။

Tuesday, August 23, 2016

Book Review

ေပ်ာ္ဖုုိ႕အတြက္သာ စာဖတ္ပါ ၂  - ဂ်ဴနီယာ၀င္း

ထုုတ္ေ၀သူ - ဦးသိန္းလြင္
လင္းလြန္းခင္စာေပ
လိပ္ကန္ပန္းျခံေစ်း လိပ္ကန္လမ္း တုုိက္ (ဒီ) ပထမထပ္ ပုုဇြန္ေတာင္ျမိဳ႕နယ္ ရန္ကုုန္
မ်က္နွာဖုုံးဒီဇုုိင္း - ဗဂ်ီလင္း၀ဏ
အုုပ္ေရ - ၅၀၀
တန္ဖုုိး - ၂၀၀၀က်ပ္
စာမ်က္ႏွာ - ၁၆၀
ပထမအၾကိမ္
ၾသဂုုတ္လ ၂၀၁၆

ေပ်ာ္ဖုုိ႕အတြက္စာဖတ္ပါ စာအုုပ္၏အဆက္ျဖစ္သည္။ ပထမတစ္အုုပ္တြင္ အုုပ္၄၀ ေဖာ္ျပထုုတ္ေ၀ျပီးေနာက္ထပ္ က်န္ရွိေနေသးေသာ ၀တၱဳစာအုုပ္ ၄၀၏ အေၾကာင္းမ်ားျဖစ္သည္။ အဘုုိးအဘြားမ်ားျဖစ္ေသာ ဦးခင္ေမာင္လတ္နွင့္ ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္တုုိ႕၏ ေၾကြးေက်ာ္သံျဖစ္သည့္ ”ေပ်ာ္ဖုုိ႕အတြက္သာ စာဖတ္ပါ” အတုုိင္း စာအုုပ္မ်ားကုုိ ေပ်ာ္ဖုုိ႕အတြက္ သက္သက္ျဖင့္သာ ဖတ္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရေသာ စာအုုပ္မ်ားအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၀၉ ခုုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလကေန ၂၀၁၂ဧျပီလတုုိင္ ျမန္မာသစ္အယ္ဒီတာ ကုုိသီဟလတ္၏ တုုိက္တြန္းမူျဖင့္ ေရးသားျဖစ္ခဲ့သည္မ်ားကိုု စုုစည္းထုုတ္ျဖစ္ခဲ့တာ ျဖစ္သည္။ ယခုုစာအုုပ္၄၀ထဲတြင္ စာဖတ္ျခင္းကုုိ ေမြးျမဴဖုုိ႕တုုိက္တြန္းထားေသာ The Art of Book Reading ႏွင့္ ပညာေရးစနစ္ကုုိ သုုံးသပ္ျပထားေသာ ဆာရစ္ခ်က္လစ္ဗင္းစတုုန္း၏ Some Task for Education တုုိ႕ကုုိ ၀တၱဳစာအုုပ္မ်ားၾကား ထူးထူးျခားျခား ေတြ႕ၾကရမည္။ အဂၤလိပ္စာအုုပ္စာေပရွားပါးေသာ၊ အထူးသျဖင့္ ကိုုယ္ကုုိယ္တုုိ္င္ ဖတ္ခ်င္လွေသာ စာအုုပ္မ်ား ရွာရခက္လွေသာ ဤတုုိင္းျပည္မွာ သည္လုုိစာအုုပ္ေတြ ဖတ္ဖုုိ႕တုုိက္တြန္းရသည္မွာ ခက္လွသည္။ သိုု႕ေသာ္ စာေရးသူမွာလည္း ဤသိုု႕ေသာ ဒုုကၡမ်ားကုုိ ခံကာ ထုုိထုုိေသာ စာအုုပ္မ်ားကိုု အပင္ပန္းခံရွာေဖြဖတ္ရူခဲ့ရတာေၾကာင့္ ထုုိထုုိေသာ အရသာကုုိလည္း စာဖတ္ရသည့္အရသာအျဖစ္ ထည့္သြင္းရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ စာဖတ္ရင္းျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

Saturday, July 9, 2016

1984 Junior Win

တစ္ေထာင့္ကိုးရာရွစ္ဆယ့္ေလး
ဂ်ဴနီယာဝင္း
(အေတြးအျမင္ အမွတ္ ၂၈၈ ၊ ၂၀၁၆ ဇြန္လ)
Nighteen – Eighty – Four ( တစ္ေထာင့္ကုိးရာရွစ္ဆယ့္ေလး ) (1984) အမည္တြင္ေသာ စာအုပ္တြင္ အစစ အရာရာဆုိးရြားေနေသာ ေခတ္တစ္ေခတ္ကို George Orwell က ပံုေဖၚေရးသားထားသည္။ လက္တစ္ဆုပ္စာ လူနည္းစုတစ္စုက တုိ္င္းျပည္ႀကီးတစ္ခုလံုး ၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုလံုးကို ထိန္းခ်ဳပ္လွ်ွက္ရွိေသာ အေျခအေန တစ္ခုကို ေတြ႕ရသည္။ 
Oceanian အမည္ေပးထားေသာ ေဒသတစ္ခုမွာ မၿပီးဆံုးေသာ စစ္ပြဲတစ္ခုကို တုိက္လွ်က္ရွိသည္။    Big Brother ဟူေသာ ‘ သင္တုိ႔အား ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ား’ က လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုလံုး၏ ေနရာ တုိင္းမွာ ရွိေနသည္။ မိမိတို႔အား အုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္ရွိသူကို မေတြ႕ေသာ္လည္း ကုိယ့္ကို မယံုသကၤာစြာၾကည့္ေန ေသာ မ်က္လံုးမ်ားရွိေနတာကို သိေနရသည္။ လႈပ္ရွားသြားလာလွ်က္ရွိေသာ လူေတြ၏ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာသာမက စိတ္္ပုိင္းဆုိင္ရာ စိတ္ယႏၱရားႀကီး တစ္ခုလံုးကိုပင္ လႊမ္းမုိးလွ်က္ရွိသည္။ လမ္းေပၚမွာ ၊ လမ္းၾကားထဲမွာ ၊ ေစ်း မွာ ၊ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ၊ ထမင္းစားခန္း ၊ အိပ္ခန္း ၊ အိမ္သာပါမက်န္ေစရ။ နံရံေတြ၏ေနာက္ဘက္မွာ ၊ စား ေသာက္ဆုိင္ေတြ၏နံရံေတြမွာပင္ မ်က္လံုးေတြရွိေနသည္။ သင့္ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္ ေတြကို ပိတ္ပစ္ဖုိ႔ေတာ့ စိတ္မကူးလုိက္ပါႏွင့္။ သင္တုိ႔စကားေျပာတာ မ်က္လံုးခ်င္းႏႈတ္ဆက္တာကအစ မလြတ္ ေစရပါ။ သင့္လႈပ္ရွားမႈေတြကုိလည္း ထုိရုပ္ျမင္သံၾကားစက္ကေန ေဝဖတ္ေထာက္ျပေနဦးမည္ျဖစ္သည္။   သကၤာမကင္းခံရလုိ႔ကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း အဖမ္းခံရဖို႔သာရွိသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဝါဒျဖန္႔စကားလံုးေတြ ၊ ပါတီ၏ သေဘာထားေတြ ၊ အေတြးအေခၚေတြကုိလည္း မျပတ္ထုတ္လႊင့္ေနမည္ျဖစ္သည္။ 
သင္သြားသည့္ေနရာတုိင္းတြင္ ‘ Big Brother က ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္’ ဟူေသာ ပုိစတာမ်ား ၊ ဆုိင္း ဘုတ္မ်ား ၊ ဖန္သားမ်က္ႏွာျပင္မ်ား ရွိေနမည္ျဖစ္သည္။ ပါတီေခါင္းေဆာင္ကို ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္မႈမ်ားလုပ္ဖို႔ စိတ္ႏွင့္ေတာင္ မျပစ္မွားလုိက္ပါႏွင့္။ ေထာင္နန္းစံကာ အနွိပ္စက္ခံရဖုိ႔သာရွိသည္။ ထုိ႔ထက္အေရးႀကီးေသာအ ခ်က္္ကေတာ့ လက္ရွိအေျခအေနနွင့္ အတိတ္ကသမုိင္းကို ေယာင္လုိ႔ေတာင္ စိတ္မဝင္စားမိေစရန္ျဖစ္သည္။  Oceanian က လူမ်ားသည္ ထုိအေျခအေနေအာက္တြင္ ေနသားက်လွ်က္ရွိသည္။
ဝထၳဳထဲကဇာတ္ေကာင္ Winston Smith ၏ဘဝကို ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၄ရက္ေန႔ကစထားသည္။   Smith သည္ သူ၏ကေလးဘဝက ၁၉၄၉ မွ ၁၉၅၃ ၾကားကာလကို ဥေရာပ ၊ ရုရွအေနာက္ဘက္ႏွင့္ ေျမာက္အ ေမရိကတုိ႔မွာ အဏုျမဴစစ္ပြဲႀကီး က်င္းပခဲ့ခ်ိန္အတြင္း ကုန္လြန္ခဲ့ရတာကို မွတ္မိေနသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔စိတ္ထဲ တြင္ ျပည္တြင္းစစ္က အရင္လား ၊ အေမရိကက ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာကုိ စတုိက္တာလား ၊ ‘ ကုိခ်က္စတာ’ ဟူ ေသာေဒသကို ဗံုးႀကဲတာက အရင္လား စတာေတြကို သဲသဲကြဲကြဲမမွတ္မိပါ။ သုိ႔ေသာ္လည္း နဴကလီးယားစစ္ပြဲ ကအရင္ျဖစ္လိမ့္မည္ဆုိတာကိုေတာ့ သူ႔မိသားစုေတြ တကြဲတျပားျဖစ္သြားတာကို စဥ္းစားမိေတာ့ အေျဖေပၚလာ သလုိပဲ။ ဟုတ္တယ္ …… ေနာက္မွျပည္တြင္းစစ္ကျဖစ္တာ။ အဲဒီေတာ့ လန္ဒန္ဟာ ပ်က္စီးသြားတယ္ေပါ့။  Smith ဟာ ဒုတိယကမာၻစစ္ျဖစ္ေတာ့ ႀကီးျပင္းလာတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးအတြင္းမွာ ပါတီကအာဏာရလာ တယ္။ Smith သည္ အတိတ္ကိုစဥ္းစားရင္း သမုိင္းေၾကာင္းကိုသိခ်င္လာသည္။ တကယ္ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲ။
Winston Smith ဆုိတာ သာမန္အဆင့္နိမ့္လူတန္းစား ၊ အလုပ္သမား ။ လက္လုပ္လက္စား။ တစ္ေန႔ လုပ္မွ တစ္ေန႔စားရတဲ့ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္။ သူ႔လုိလူတန္းစားက ဒါေတြကိုစိတ္ဝင္စားလာတာ ဘာျဖစ္ စရာရွိလဲ။ ဒါေတြသိေတာ့ေကာ ကမာၻႀကီးက ေျပာင္းျပန္လည္သြားမွာမွမဟုက္တာ။ ေနကေရာ အေနာက္ဘက္ ကထြက္မွာမွမဟုက္တာ။ ဒါေပမယ့္ သူေနထုိင္တဲ့အရပ္က ‘ သင့္ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနသည္’ ဆုိတဲ့ စာတန္းေတြ စကားလံုးေတြ ဝုိင္းရံေနတဲ့တုိင္းျပည္။ 
သူ႔ရဲ႕အလုပ္ခ်ိန္ အားခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာ သမုိင္းေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလာၿပီး အေတြးဝင္လာသည္။ အမွန္တရားကဘာလဲ။ သမုိင္းဆုိတာကို သူလုိလူအဆင့္က သိခ်င္လာတာကိုက မတန္မရာျဖစ္လာသလား။  တုိင္းျပည္ရဲ႕အေျခအေနကို သံုးသပ္ၾကည့္ရေအာင္။ 
သူတို႔ရဲ႕တုိင္းျပည္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အပုိင္းမွာ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေရးရာ အဆင့္ (၃) ဆင့္ရွိသည္။ (၁) ပထ မတန္းစားအဆင့္ကို ပါတီအတြင္းေရးဟုေခၚသည္။ (၂) အလယ္အလတ္တန္းစား အဆင့္ကို ပါတီျပင္ပဟုေခၚ သည္။ (၃) အဆင့္နိမ့္လူတန္းစား ၊ အလုပ္သမား ၊ လက္လုပ္လက္စား အဆင့္အတန္း။ Smith က အဲဒီအဆင့္ နိမ့္အတန္းအစားေပါ့။ တုိင္းျပည္လူဦးေရ၏ ၈၅ရာခုိ္င္ႏႈန္းက အဆင့္ (၃) လူတန္းစားျဖစ္သည္။ စားဖို႔ေသာက္ဖုိ႔ ေနဖို႔ေလာက္သာသိတဲ့ အဲဒီအဆင့္နိမ့္လူတန္းစားက သမုိင္းကို စိတ္ဝင္စားလာေတာ့ေကာ ဘာမ်ားထူးၿပီး ေကာင္းလာမွာလဲ။
ပါတီသည္ ဝန္ႀကီးဌာနေလးခုျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္လွ်က္ရွိသည္။ ၄င္းတုိ႔ွမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းသာယာေရးဝန္ႀကီးဌာန ၊ ေပါမ်ားႀကြယ္ဝေသာ ဝန္ႀကီးဌာန ၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ အမွန္တရားဝန္ႀကီးဌာနုတုိ႔ ျဖစ္သည္။ ဝထၳုဳထဲက အဓိကဇာတ္ေကာင္ Winston Smith သည္ အမွန္တရားဝန္ႀကီးဌာန ( Ministry of   Truth ) တြင္ အလုပ္လုပ္လွ်က္ရွိသည္။ သူ႔အလုပ္က သမိုင္းဝင္မွတ္တမ္းမ်ားကို ျပန္လည္တည္းျဖတ္ရေသာ အယ္ဒီတာျဖစ္သည္။ အတိတ္ကျဖစ္ရပ္မ်ားႏွင့္ ယခုျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို ဟန္ခ်က္ညီေအာင္စီစစ္ျခင္း ၊ ေန႔ စဥ္ႏွင့္အမွ် ေျပာင္းလဲမႈေတြထဲက တရားဝင္ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ အမည္မ်ားကို ေျပာင္းလဲသင့္ရင္ ေျပာင္းလဲပစ္ ျဖဳတ္ ပစ္တန္ရင္ ျဖဳတ္ပစ္ကာ အသိအမွတ္မၿပဳဘဲဖယ္ပစ္ရေသာအလုပ္။  Smith သည္ သမုိင္းေၾကာင္းမ်ားကို စိစစ္ တည္းျဖတ္ရာကေန တကယ္ ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲဆုိတာ စိတ္ဝင္စားလာသည္။ ထုိသုိ႔စိတ္ဝင္စားလာရာကေန  သူသိခ်င္ တာေတြေနာက္ကိုလုိက္ရင္း Big Brother ၏ ဖမ္းဆီးျခင္းကုိခံရကာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနွင့္ျပည့္စံုေသာ ဝန္ႀကီးဌာ န ( Ministry of Love ) တြင္ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံရသည္။ 
Smith က စကတည္းကိုက လူဆင္းရဲအရပ္သားတစ္ဦးသာျဖစ္သည္။ သူ႔ေခါင္းထဲမွာဝင္ေနေသာ သိ ္ခ်င္စူးစမ္းလုိစိတ္မ်ားကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လုိက္ဖုိ႔ ၊အလြယ္တကူစြန္႔လႊတ္ဖုိ႔ အသင့္ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ Smith   သည္ ပါတီအေပၚမယံုၾကည္ေသာ အေတြးမ်ားဝင္လာမႈျဖင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဝန္ႀကီးဌာနတြင္ အႏွိပ္စက္ခံရကာ ပါတီအေပၚမုန္းတီးမႈကို ေဆးေၾကာပစ္ခဲ့ရသည္။ သူအက်ဥ္းက်ေနစဥ္တြင္ အဆင့္သံုးဆင့္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရ သည္။ ၄င္းတုိ႔မွာ ‘ သင္ယူျခင္း ၊ နာလည္လာျခင္း ၊ လက္ခံျခင္း’ တုိ႔ျဖစ္သည္။ Smith သည္ သူမလုပ္ခဲ့ေသာ အျပစ္ေတြကို က်ဴးလြန္မိေၾကာင္းဝန္ခံရသည္။ ယင္းသည္ ပထမအဆင့္သင္ယူျခင္းဟုေခၚသည္။ ဒုတိယအ ဆင့္တြင္ သူခ်စ္ခဲ့ေသာ ဂ်ဴလီယာကို ေမ့မရျဖစ္ေနရတာကို ေဖ်ာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဂ်ဴလီယာသည္ သူစိတ္ဝင္ စားလာမိေသာ ၊ စူးစမ္းမိေသာ သမုိင္းေျခရာမ်ားေနာက္တြင္ ကပ္လ်က္ အလုိလိုလုိက္ပါေနသည္။ ဤအဆင့္ကို မေက်ာ္ ႏုိင္္ပါက Room 101 သုိ္႔ အပိုု႔ခံရမည္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ဂ်ဴလီယာကိုေမ႔မရဘဲ စြဲလမ္းေနေသးရာ အဆုိးရြား ဆံုးႏွိပ္စက္ခန္း Room 101 ကုိအပို႔ခံရေတာ့မည္ဟူေသာ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ျဖင့္ ဂ်ဳလီယာကို သူ႔အျပစ္ေတြကို ပံု ခ်ပစ္လိုက္ကာ ကုိယ္လြတ္ရုန္းစိတ္မ်ား ျဖစ္လာသည္။ ထုိအခ်ိန္မွာျဖစ္ေပၚလာေသာ ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္သည္ ဂ်ဴ လီယာ့ကို လံုးဝဥသံု စြန္႔ပစ္ခ်င္စိတ္မ်ား ႏုိးၾကားလာကာ ပါတီ၏အယူဝါဒမ်ားကို အႀကြင္းမဲ့လက္ခံလာၿပီး Big  Brother ကို ခ်စ္ျမတ္ႏုိးစိတ္မ်ားျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ တတိယအဆင့္ထိေအာင္ျမင္သြားသည္။ 
ထုိကဲ့သုိ႔ Brain Wash ( ဦးေနွာက္တြင္းရွိေနေသာစိတ္မ်ားအားေဆးေၾကာပစ္ျခင္း) အဆင့္မ်ားတြင္ အမွန္တကယ္ရွိေနေသာ Smith ၏ အေတြးမ်ားကို စစ္ေဆးေမးျမန္းေနသူ O’brain က နားလည္ေနေသာသ ေဘာမ်ားေတြ႔ေနရပါသည္။
Smith သည္ သူအသက္ရွင္ဖုိ႔အတြက္ သူခ်စ္ခဲ့ေသာ ဂ်ဴလီယာကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးစြန္႔လြတ္ခဲ့ကာ ပါတီ ၏ အယူဝါဒမ်ားကို အသက္ႏွင့္ယွဥ္ကာ ယံုၾကည္သြားသည္။
သူတုိ႔ႏွစ္ဦးျပန္လည္ေတြ႕ဆံုခန္းကား ေပ်ာ္ရြင္စြာဇာတ္ေပါင္းျခင္းဆုိတာထက္ ပုိ၍ေၾကကြဲဖြယ္ေကာင္း ေနသည္။ 
‘ ကၽြန္မက ရွင့္ကို သစၥာေဖာက္ခ့ဲတယ္’ ဟု ဂ်ဴလီယာက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေျပာလုိက္သည္။ 
‘ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားကို သစၥာေဖာက္ခဲ့တယ္’ ဟု သူကေျပာလုိက္ပါသည္။ 
‘ တစ္ခါတေလက်ေတာ့’ ဟု ဂ်ဴလီယာကေျပာသည္။ 
‘ သူတုိ႔ကရွင့္ကို စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားမိတဲ့ ၿခိမ္းေၿခာက္မႈမ်ိဳးနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို မလုပ္ပါနဲ႔ ၊ တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကိုလုပ္ပါ စသည္ျဖင့္ ရွင္ေျပာထြက္လာတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါရွင့္ကုိယ္ရွင္  ကာကြယ္တာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေပမယ့္ လွည့္စားမႈသက္သက္သာျဖစ္တယ္။ သူတို႔ရွင့္ကို နွိပ္စက္ေနတာေတြ ရပ္ တန္႔သြားေအာင္ လုပ္တယ္ဆိုတာ …….ဒီလုိေရွာင္ဖယ္လုိက္လုိ႔ လြတ္သြားမယ္၊ တျခားနည္းလမ္းမရွိေတာ့ဘူး လုိ႔ ေတြးမိမယ္။ တျခားသူျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ ရွင္မျဖစ္ရင္ၿပီးေရာ အဲသလုိေပါ့’
‘ မင္းလည္း အဲဒီလုိပဲေပါ့’ ဟု သူက သံေယာင္လုိိက္ကာေျပာလုိက္သည္။ 
‘ အခုေတာ့ရွင့္မွာ တျခားသူေတြအတြက္ ဘာခံစားခ်က္မွ မရွိေတာ့ဘူူး’
‘ မရွိေတာ့ဘူး’ ဟု သူကေျပာသည္။ ‘ မင္းလည္းအဲဒီလုိပဲ ခံစားမိတာေပါ့’
သူတို႔ႏွစ္ဦးမွာ ေနာက္ထပ္ေျပာစရာစကားမရွိေတာ့ပါ။ ေလက သူတုိ႔ခႏၱာကိုယ္ကို ဆန္႔က်င္စြာ တုိက္ ခတ္ေနသည္။ ယခုလိုႏႈတ္ဆိတ္ေနရတာ ရွက္စရာေကာင္းလာသလုိပဲ။ ရာသီဥတုကလည္း ေအးေဆးတည္ ၿငိမ္လွသည္။ ဂ်ဴလီယာကသူ႔ကို တစ္ခုခုေျပာဖုိ႔ျပင္ရင္း ထရပ္လုိက္သည္။ 
‘ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထပ္ေတြ႔ၾကမယ္’ ဟု သူကေျပာလုိက္ပါသည္။ 
‘ အင္း’ သူမကေျပာလုိက္သည္။
‘ ကၽြန္မတို႔ထပ္ေတြ႕ၾကမယ္’ 
ဒါ သူမႏွင့္ ေနာက္ဆံုးေတြ႕ဆံုျခင္းျဖစ္မွာလားဆုိတာကုိ မေရမရာ အဆံုးသတ္ထားသည္။ Smith သည္ အမွန္တရားဝန္ႀကီးဌာနတြင္ အလုပ္ဆက္လုပ္သည္။ သူ႔အလုပ္ထဲမွာႏွစ္ျမဳပ္ရင္း ေမးခြန္းတစ္စံုတစ္ရာ ေပၚလာပါ ကြင္းစ ၊ ကြင္းပိတ္ျဖင့္ အတြင္းမွာ ထားလုိက္သည့္အခါထား ၊ ကြင္းအျပင္ကို ပုိ႔သည့္အခါပို႔ရင္း ေန႔ ရက္တုိ႔သည္ ပံုမွန္လည္ပတ္သြားသည္။ အဲဒီလုိဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးဆံုးေသးသည့္အလုပ္ေတြကို စက္ရုပ္တစ္ ရုပ္လုိ လႈပ္ရွားရင္းနဲ႔ ကုိယ့္အလုပ္က ဒီေန႔ၿပီးသြားတာလားလည္းမသိ၊ ေနာက္တေန႔ ဆက္ခ်င္သလုိဆက္ေနဦး မည္ကို မစဥ္းစား။ လုပ္ေဖာ္ကို္င္ဖတ္အခ်င္းခ်င္းလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္လည္း အသက္မပါတဲ့ အ ၾကည့္ေတြနဲ႔ပဲ ဆံုစည္းလို႔ သရဲတေစၦအခ်င္းခ်င္း မေတာ္တဆဆံုမိကာ ခြဲခြာသြားတဲ့ပံုစံမ်ိဳးလုိလုိ ေန႔ရက္ေတြ ေက်ာ္ျဖတ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ပါတီကိုပဲ ယံုၾကည္ကုိးစားကာ Big Brother ကုိပဲခ်စ္ပါတယ္ …. ဟူေသာအေတြး မ်ားသာ သူ႔ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ယုိိစီးနစ္ဝင္မႈသာ က်န္ရစ္ၿပီျဖစ္ေလသည္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္ ဖုိ႔ စိတ္ေတာင္မကူးနဲ႔။ သံေယာဇဥ္လည္းမတြယ္နဲ႔။
George Orwell က ၿငိမ္ခ်မ္းေရးဝန္ႀကီးဌာန (Ministry of Peace) ဆုိတာ စစ္ပြဲေတြ၊ တုိက္ပြဲေတြ ၊   ပဋိပကၡေတြႏွင့္ ဆုိင္တယ္။ အမွန္တရားဝန္ႀကီးဌာန (Ministry of Truth) ဆုိတာ လိမ္ညာမႈမ်ားနဲ႔ျဖစ္တယ္။  ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဝန္ႀကီးဌာန (Ministry of Love) ဆုိတာ ႏွိပ္စက္ညဥ္းပန္းျခင္းျဖစ္ၿပီး ေပါမ်ားႀကြယ္ဝျခင္းဝန္ ႀကီးဌာန (Ministry of Plenty) ဆုိတ ငတ္မြတ္ျခင္းႏွင့္အတူပါပဲဟု စာအုပ္၏ အပုိင္း (၂) အခန္း (၉) တြင္ ရွင္းလင္းစြာ ေဖာ္ျပထားသည္။
1984 ဝထၳဳႀကီးကုိ George Orwell က ၁၉၄၉ ခုနွစ္မွာ ေရးသားခ့ဲသည္။ သူက ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ေရာက္ရင္ ကမာၻႀကီးက အဲဒီလုိအေျခအေနမွာ ေရာက္ေနလိမ့္မည္ဟု အေတြးအေခၚျမင့္စြာေရးသားခဲ့သည္။ ကမာၻေပၚမွာ ခြန္အားႀကီးမားတဲ့သူေတြ၊ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့သူေတြနဲ႔ စစ္မက္ျဖစ္ပြားဖို႔ေလာက္သာ စိတ္ဝင္စားတဲ့သူေတြ  ပဲ ရွိေနမယ္ဟု ေဟာကိန္းထုတ္လုိက္တာျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ အလြန္အကၽြံအလုပ္လုပ္ရျခင္း၊ အစာေရစာေလ်ာ့ နည္းစြာ စားသံုးရျခင္း၊ အတိတ္နဲ႔အနာဂတ္ကို အဖ်က္ဆီးခံထားရျခင္းေတြေၾကာင့္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားဟာ ပညာညဏ္မဲ့ၿပီး စက္ရုပ္ေတြျဖစ္လာကာ အစုိးရရဲ႕ဖယ္ၾကဥ္ခံထားရတဲ့ ကမာၻထဲမွာ ပိတ္မိေနၾကလိမ့္မည္ဟု   တြက္ျပခဲ့သည္။ အကယ္၍မ်ား ယင္းအျဖစ္ကုိ တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေဒါသနဲ႔ ဆန္႔က်င္လိုစိတ္ျဖစ္လာမယ္ဆုိ ရင္ သင့္ကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့မ်က္လံုးေတြက သင့္ကုိအျပစ္ေပးဖို႔ ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္ဟု Orwell က ေထာက္ျပ ထားရုံမက တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔မ်ား သေယာဇဥ္တြယ္မိရင္ ဒါဟာ ပါတီရဲ႕အျမင့္ဆံုး ျပစ္ဒဏ္ကုိ ခံရဖုိ႔သာရွိတယ္ဟု Smith နွင့္ ဂ်ဴလီယာတုိ႔၏အျဖစ္ကို ေဖာ္ျပထားေလသည္။
George Orwell ၏ ‘1984’  ဝထၳဳကို စိတ္လႈပ္ရွားစရာ အေကာင္းဆံုးဝထၳဳအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ စာ ဖတ္သူမ်ား ရင္အခုန္ရဆံုးအဆင့္အျဖစ္လည္းေကာင္း သက္မွတ္ျခင္းခံရပါသည္။ 1984 စာအုပ္ကုိ  ဖတ္ျပီးတဲ့ေနာက္ စာဖတ္သူေတြက မိမိေဘး ပတ္ဝန္းက်င္ကမာၻႀကီးကို ေစာင္းငဲ့ၾကည့္ကာ မျဖစ္ႏုိင္တာေတြ ေရးဖဲြ႔ထားတဲ့ ကမာၻတစ္ခု အေၾကာင္းပဲဟု … အဲဒီလုိေတြးၾကသူေတြမ်ားပါသည္။ သင္ေရာ ဘယ္လုိေတြးမိပါသလဲ။
ဂ်ဴနီယာဝင္း

Tuesday, June 21, 2016

ဂ်ဴနီယာ၀င္း – ကြဳိင္းျမစ္ေပၚက တံတား

ဂ်နီယာ၀င္း – ကြိင္းျမစ္ေပက တံတား
(
အေတြးအျမင္ ၂၀၁၆ ေမလ အမွတ္ ၂၈၇) မိုုးမခ၊ ဇြန္ ၈၊ ၂၀၁၆
ျပင္သစ္စာေရးဆရာ Pierre Boceille ဝတၳဳတပုဒ္ျဖစ္ေသာ Le Pomt de la Rievere Kwai (1952) ကို The Bridge on the River Kwai အမည္ျဖင့္ ၁၉၅၇ ခုွစ္တြင္ ရုပ္ရွင္အျဖစ္ရုိက္ကူးခဲ့သည္။ ဝတၳဳသည္ ဒုတိယကမာစစ္အတြင္းကာလ ၁၉၄၃ ခုွစ္ကုိ ေနာက္ခံျပထားသည္။ ၁၉၄၃ခုွစ္ ဒုတိကမာစ္အတြင္းမွာ ဗိတိသွ်စစ္သားေပါင္းတစ္ေသာင္းေက်ာ္ဟာ တံတားတည္ေဆာက္ေနစဥ္အတြင္း အသက္ဆုံးရံးရကာ ထုိ တံတားတေလွ်ာက္ ေျမေနရာေတြမွာျမႇဳပ္ွံခဲ့ရသည္။ အနီးအနားက မိဳ႕ရြာမ်ားမွ လူေပါင္းတစ္သိန္းနီးပါးဟာလည္း တံတားတည္ေဆာက္မ အတြင္း အသက္ဆုံးကရသည္။
Kwai (ကြိင္း)ျမစ္သည္ ဘန္ေကာက္ွင့္ ရန္ကုန္ကုိျခားထားေသာျမစ္တစင္းျဖစ္ပီး ထုိျမစ္ကုိျဖတ္၍ တံတားသံလမ္းတခုကုိ ျမန္မာျပည္ မွာစခန္းခ်ေနေသာ ဂ်ပန္စစ္ဗုိလ္ Saito (Sessue Hayakwai) (ေဆးတုိ)က ဖမ္းဆီးရရွိလာေသာ ဗိတိသွ်စစ္အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ ထုိတံတား တည္ေဆာက္မတြင္ အတင္းအဓမလုပ္ကုိင္ေစသည္။ Kwai (ကြိင္း) ျမစ္သည္ ထုိင္းုိင္ငံေနာက္ဘက္တြင္ရွိပီး သူကုိျဖတ္ေသာ မီးရထား သံလမ္းသည္ အရွည္အားျဖင့္ မီတာ ၁၀၀(၃၃၀ေပ)ရွိသည္။ စစ္အတြင္းတုန္းက သံမဏိ၊ ဗုံးဒဏ္ေကာင့္ ပ်က္စီးသြားပီး ၁၉၄၅ တြင္ သစ္ သားျဖင့္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခဲ့ကသည္။ ဝတၳဳသည္ ဗိတိသွ်အက်ဥ္းသားမ်ားအား ဂ်ပန္စစ္တပ္က ထုိတံတားေဆာက္မတြင္လုပ္ကုိင္ေစ ျခင္း၊ ဂ်ပန္စစ္တပ္ွင့္ ဗိတိသွ်စစ္ဗုိလ္မ်ားကားဆက္ဆံေရး၊ စစ္အတြင္းအေျခအေနမ်ားကုိ ေရးသားထားသည္။ ယင္းဝတၳဳကုိပုံေဖာ္ရုိက္ကူး ခဲ့ရာ ေအာ္စကာ ခုွစ္ဆုရေအာင္ျမင္ေသာ ရုပ္ရွင္တကားျဖစ္ခဲ့သည္။
ရုပ္ရွင္တြင္ေတာ့ အမွန္တကယ္တံတားမွာ ရုိက္ကူးခဲ့ျခင္းမဟုတ္ဘဲ ထုိတံတားွင့္ ဆင္တူေဆာက္ထားပီး သီရိလကာရွိ ေတာတခုတြင္ ဖန္တီးကာ ရုိက္ကူးခဲ့ကသည္။ သုိေသာ္ အျပင္အဆင္ေကာင္းျခင္း၊ အပင္ပန္းခံကာ ုပညာရသေျမာက္ေအာင္ ရုိက္ကူးုိင္ခဲ့ျခင္းတုိကာင့္ တကယ့္ျဖစ္ရပ္သဖြယ္ခံစားကည့္၍ရသည္။ စစ္အတြင္းအေျခမ်ားသာမက ေဘးပတ္ဝန္းက်င္အေနအထားမ်ားကုိပါ ယုံကည္ေလာက္ေအာင္ ရုိက္ရတာ လြယ္တဲ့အလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။
ဂ်ပန္အက်ဥ္းသားစခန္းဆီကုိ ဗိတိသွ်စစ္အက်ဥ္းသားေတြ ရထားျဖင့္ ေရာက္လာကသည္။ ဂ်ပန္စစ္ဗုိလ္ခ်ပ္ေဆးတုိက ဗိတိသွ် အက်ဥ္းသားေတြကုိရာထူးရာခံေတြကုိ ဂရုမစုိက္ဘူး။ အက်ဥ္းသားဟာ အက်ဥ္းသားပဲဟုသေဘာထားေကာင္း၊ သတိေပးလုိက္သည္။ သည္ေတာ့ သူတုိေဆာက္လုပ္လ်က္ရွိေသာ ကြိင္တံတားကုိ ဝင္ေရာက္လုပ္ကုိင္ရမည္ဟု အမိန္ေပေးသည္။ သည္ေနရာမွာ အက်ဥ္းသားျဖစ္ သူ ဗိတိသွ်စစ္ဗုိလ္ နစ္ကုိဆင္(Nicholoson) (Alec Guinness) က စစ္အက်ဥ္းသားမ်ားဆုိင္ရာ လူအခြင့္အေရးဥပေဒ ဂ်ီနီဗာသေဘာညီမ ျပာန္းခ်က္ကုိ ေထာက္ျပပီး စစ္တပ္အရာရွိမ်ားအား ယခုလုိ ခုိင္းေစမ်ိး လုပ္ခြင့္မရွိေကာင္း သတိေပးလုိက္သည္။
သည္ေနရာမွာ ဂ်ီနီဗာသေဘာတူညီမ စာခ်ပ္ (Geneva Conventions) ဆုိတာ ၁၈၆၄ ခုွစ္မွာ လူအခြင့္အေရးဆိုင္ရာ စစ္ဥပေဒ ျဖစ္ပါ သည္။ စစ္အတြင္းမွာ လူအခြင့္အေရးမခ်ိးေဖာက္ဖုိ စစ္အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ လူအခြင့္အေရးအရ ဆက္ဆံဖုိဆုိတာေတြ ပါဝင္ပါသည္။ ဒဏ္ရာရ သူေတြ၊ ထိခုိက္ခံရသူေတြ၊ စစ္အက်ဥ္းသားအျဖစ္ ဆဲြယူခံလုိက္ရေသာစစ္သားေတြ သာမန္လူေတြကုိ ကာကြယ္ဖုိ ၁၉၂၉ ေနာက္ပုိင္းမွာ ထပ္မံ ျဖည့္စြက္ခ်က္ေတြွင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဒါကုိ ၁၉၄၉ ခုွစ္မွာ ုိင္ငံေပါင္း ၁၉၆ ုိင္ငံက လက္မွတ္ေရးထုိး သေဘာတူခဲ့ကသည္။ စစ္အတြင္း ကာလမွာ လူအခြင့္အေရးမခ်ိးေဖာက္ဖုိ ကက္ေျခနီမ်ားအေပ မပစ္ခတ္ရတုိ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနသူေတြ၊ ဒဏ္ရာရသူေတြနဲ ဗုံးဒဏ္ေကာင့္ ျဖစ္ျဖစ္ သေဘာပ်က္ကေနလင့္လာကသူ စစ္သားမ်ား၊ လူသာမန္မ်ားအေပမထိခုိက္ေစရ အစရွိသျဖင့္ စစ္၏ဓားစာခံမ်ားအေပ ဒီစစ္ဥပေဒ ခ်ိးေဖာက္ျခင္းမျပရေအာင္ ထပ္မံျဖည့္စြက္ခ်က္ေတြနဲ ေရးခဲ့ကတာျဖစ္ေလသည္။
သည္ေတာ့ စစ္ဗုိလ္ခ်ပ္ နစ္ကုိဆင္က ထုိဂ်ီနီဗာ သေဘာတူညီမကုိ ေထာက္ျပပီးဂ်ပန္စစ္ဗုိလ္ခ်ပ္ ေဆးတုိကုိ သတိေပးေတာ့ ေဆး တုိက အဲဒီစစ္ဥပေဒဆုိင္ရာ ဂ်ီနီဗာျပာန္းထားတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြကုိ နစ္ကုိဆင္ရဲမ်က္ွာေပပစ္ေပါက္ပီး သတ္ပစ္မယ္ဟု ခိမ္းေျခာက္ လုိက္သည္။ သူေျပာတဲ့စကားကအခုအခ်ိန္မွာ ဥပေဒေတြ၊ ဘာေတြက်ပ္ကုိလာမေျပာနဲ ဒါစစ္ျဖစ္ေနတာ၊ ခရစ္ကတ္ကစားေနတာ မဟုတ္ ဘူးတဲ့။ ပီးေတာ့ ဗိတိသွ်စစ္အရာရွိေတြကုိ အျပစ္ေပးတဲ့အေနွင့္ ေနပူထဲမွာခ်ပ္ေွာင္ပီး ပစ္ထားသည္။ နစ္ကုိဆင္ဟာလည္း သံတုိင္ အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲမွာ ေလွာင္ပိတ္ခံထားရသည္။ နစ္ကုိဆင္က ေဆးတုိွင့္ အေလွ်ာ့အတင္း မလုပ္တဲ့အျပင္ သူတပည့္စစ္တပ္ အရာရွိေတြကုိ လည္း အေလွ်ာ့မေပးဖုိ အမိန္ထုတ္ထားပါသည္။
Nicholsonက ဝတၳဳထဲမွ စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္ေကာင္တေကာင္ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးဆရာကုိယ္တုိင္ ထုိင္းုိ္င္ငံမွာ စစ္အက်ဥ္းသားအျဖစ္ ေနထုိင္ခဲ့ရစဥ္ သူအျဖစ္ေတြကုိ ထည့္သြင္းသရုပ္ေဖာ္ထားသည္ဟု ယူဆရသည္။ အျပင္လက္ေတြမွာေတာ့ အဲဒီေနရာမွာ ဗိတိသွ်စစ္ဗုိလ္ခ်ပ္ Philip Toosey ရွိခဲ့တာပါ။ Toosey ကအဲဒီတုန္းက ဂ်ပန္စစ္တပ္နဲညိႇႏင္းဖုိ ကိးစားခဲ့တယ္။ မရတဲ့အဆုံး တံတားတည္ေဆာက္မကုိ ွး ေကြးေအာင္္တတ္ုိင္သေလာက္ ကိးစားခဲ့တယ္။ အုတ္ေတြ၊ ကြန္ကရစ္ေတြ ေရာစပ္မမွာ အရည္အေသြးညံ့တာေတြ သုံးခဲ့တယ္။ သစ္သား ေတြသုံးတဲ့အခါ ျခစားထားတာေတြ၊ ျခေတြတက္ေနတာေတြကုိ အသုံးျပခဲ့တယ္။ ဒါေတြကုိေတာ့ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ထင္ရွားေအာင္ ျပမသြားုိင္ဘူး လုိ ယူဆရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ရုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္ေကာင္တခ်ရဲအမည္ေတြဟာ ထုိရထားလမ္းတည္ေဆာက္တုန္းက ပါခဲ့တဲ့အမည္ အရင္းေတြ သုံးခဲ့ကပါသည္။ ဥပမာ- ဂ်ပန္စစ္ဗုိလ္ခ်ပ္ေဆးတုိက အျပင္မွာရွိခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္စစ္တပ္က အရာရွိအမည္ပါ။ သူကအဲဒီတုန္းကဆုိရင္ အျပင္လက္ ေတြမွာအကင္နာတရားရွိပီး မွ်တတဲ့စိတ္ထား ရွိသူလုိ ဆုိပါသည္။ Toosey ဟာ စစ္ကာလအတြင္းမွာ ေဆတုိွင့္ အတုိက္အခံလုပ္ခဲ့ေပမယ့္ စစ္ပီးသြားတဲ့ေနာက္ မိတ္ေဆြေတြ ျဖစ္သြားကပါသည္။
ရုပ္ရွင္မွာပါတဲ့ တံတားက လုံးဝကုိစိတ္ကူးပါပဲ။ အျပင္လက္ေတြမွာေတာ့ သစ္သားနဲလုပ္တဲ့ အရန္တံတားတစခုရယ္၊ သံမဏိ၊ အုတ္၊ အဂေတကုိင္ထားတဲ့ ခုိင္မာတဲ့တံတားရယ္ ွစ္စင္းေဆာက္လုပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္။ တံတားွစ္ခုစလုံးကို ွစ္နွစ္ေလာက္အသုံးျပခဲ့ပီး မဟာ မိတ္တပ္မ်ားဗုံးကဲလုိ ပ်က္စီးသြားခဲ့ပါသည္။ ယေနျမင္ေတြရတဲ့ ကြိင္းျမစ္ေပကတံတာက သံမဏိတံတားကုိ ျပန္လည္ျပျပင္ ထားတာျဖစ္ပါ သည္။ ဂ်ပန္ေတြက သည္ရုပ္ရွင္နဲပတ္သက္ပီး သေဘာမက်တာေတြအမ်ားကီးပါ။ အထူးသျဖင့္ကေတာ့ သူတုိအင္ဂ်င္နီယာေတြက ဗိတိသွ် အင္ဂ်င္နီယာေတြေလာက္ မေတာ္ဘူးဆုိတာရယ္၊ ဗိတိသွ်လူမ်ိးေတြအေပ ဂုဏ္တင္ပီး ရုိက္ျပထားတာေတြရယ္ကုိ ကိက္ကပါဘူး။
အတုိခ်ပ္ဆုိရရင္ေတာ့ ဝတၳဳကုိမဖတ္ဖူးေပးမယ့္ ရုပ္ရွင္တခုလံုးမွာ အဓိကအားျဖင့္ ဂ်ီနီဗာသေဘာတူစာခ်ပ္ကုိေဖာက္ဖ်က္ျခင္းကုိ အသားေပးျပထားလုိ ယူဆရပါသည္။ ထုိရုပ္ရွင္ကုိ လြန္ခဲ့တဲ့အွစ္ ၂၀ ေလာက္က ကည့္ခဲ့ဖူးတာကုိျပန္ေျပာင္းေတြးမိသည္။ အဲဒီတုန္းက ဂ်ပန္ စစ္ဗုိလ္ခ်ပ္က စာရြက္စာတမ္းေတြနဲ႔ၿဗိတိသွ်စစ္ဗုိလ္ခ်ပ္မ်က္ွာကုိ သူတပည့္ေတြေရွမွာ ပစ္ေပါက္ပစ္လုိက္တဲ့ အခန္းကုိ ဝုိးတုိးဝါးတား မွတ္မိ ေနသည္။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ဘာစာရြက္စာတမ္းေတြနဲပါလိမ့္ဟုေတြးမိတာသာရွိပီး အဓိပာယ္လည္းနားမလည္ပါ။ သာ္ …. အခု အနွစ္၂၀ ေက်ာ္ကာခဲ့ပီးမွ ထုိဝတၳဳအေကာင္း၊ ရုပ္ရွင္အေကာင္းဖက္ရင္း အဲဒီအခန္းကုိသေဘာေပါက္သြားရသည္။ သည္လုိအျပည္ျပည္ဆုိင္ရာခ်ပ္ဆုိ ထားတဲ့ စာခ်ပ္စာတမ္းမ်ားဟာ တကယ့္အျပင္လက္ေတြဘဝမွာ ဂ်ပန္စစ္ဗုိလ္ခ်ပ္ေဆးတုိေျပာခဲ့သလုိပဲ ဘာမွအရာမေရာက္ပါလားဟု ရုပ္ရွင္ ဇာတ္လမ္းအေကာင္းေတြးရင္း စဥ္းစားေနမိေလေတာ့သည္။
ဂ်နီယာဝင္း