“ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္”

အေတြးအျမင္ အမွတ္စဥ္ ၁၂၁ ၁၉၉၆ခုႏွစ္ေအာက္တုိဘာတြင္ေဖာ္ျပခဲ့ျပီးေသာ

ဂ်ဴနီယာ၀င္း၏ဒုတိယေျမာက္လက္ရာ….

၂၀၀၆ေမလထုတ္“ေတြးမိေသာအေတြးမ်ား”စာအုပ္တြင္ထပ္မံေဖာျ္ပျပီးျဖစ္ေသာေဆာင္းပါး။

“ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္”

ကၽြန္မသည္လူတစ္ေယာက္တြင္ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုရွိသင့္ေၾကာင္းသေဘာေပါက္လက္ခံလာေသာအခ်ိန္မွာကၽြန္မသခ်ၤာအဓိကႏွင့္တက္ေရာက္ေနခ်ိန္တကၠသုိလ္ဒုတိယႏွစ္တြင္ျဖစ္ပါသည္။ကၽြန္မ၁၀တန္းတုန္းကရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုခုဘာလုိ႕မရွိခဲ့တာလည္းဟုမေက်မနပ္ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ရပါသည္။ငယ္စဥ္တုန္းကတစ္ခါမွမစဥ္းစားခဲ့မိေသာဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္အေၾကာင္းကုိစိတ္၀င္စားခဲ့ျပီးယခုဒုတိယႏွစ္မွစ၍ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ၾကိုးစားမည္ဟုသံဓိဌာန္ခ်ခဲ့ဘူးပါသည္။

ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္ျဖစ္ဖုိ႕ဘာေတြလုိအပ္ပါသလဲ။ထုိစဥ္ကကၽြန္္မညဏ္မွီသေလာက္စဥ္းစားျပီးအရင္ဆုံးကၽြန္မအတြက္အလုိအပ္ဆုံးကသခ်ၤာမက်ဖုိ႕ဘဲဆုိတာနားလည္ခဲ့ပါသည္။ဒီထက္တဆင့္တက္လွ်င္က်ဴတုိရီရယ္ေတြမွာကိုယ့္ဥာဏ္နွင့္ကိုယ္စဥ္းစားတြက္ခ်က္တတ္ရမည္။ဤမွ်ေလာက္ႏွင့္ဆရာ့ထက္ေတာ္တဲ့မျဖစ္ႏုိ္င္ေသးပါ။ထုိဆရာမ်ား၏ေပတံႏွင့္တုိင္းတာသည့္စာေမးပဲြမွာဂုဏ္ထူးရမွျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ထုိတကၠသုိလ္ဒုတိယႏွစ္တြင္သခ်ၤာဘာသာရပ္ႏွစ္ခုသင္ၾကားခဲ့ရပါသည္။တစ္ဘာသာမွာCalculus(ကဲကုလ)ျဖစ္ျပီးက်န္တစ္ခုမွာMechanics(မကၠင္းနစ္)ျဖစ္ပါသည္။Calculusတြင္သခ်ာၤပုံေသနည္းမ်ားကုိထုတ္ေဖာ္ျခင္း၊Differentiation(ဒစ္ဖရင္ရွိတ္လုပ္ျခင္း)၊Intrgration(အင္တီဂရိတ္လုပ္ျခင္း)မ်ားပါ၀င္ပါသည္။Mechanicsတြင္အရာ၀တၳဳမ်ားအေၾကာင္း၊ေရထဲ၌ရွိေသာအရာ၀တၳဳမ်ားကိုေလ့လာျခင္း၊အရာသတၳဳမ်ား၏Centreofgravity(ဟန္ခ်က္)ရွာေဖြျခင္းစသည့္အေၾကာင္းအရာမ်ားပါ၀င္ျပီးမ်ားေသာအားျဖင့္Calculusမွပုံေသနည္းမ်ားကိုယူသုံးတြက္ခ်က္ရပါသည္။ထုိMechanicsပုစာၦေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာပုံဆဲြရျပီးပုံမွားလွ်င္တစ္မွတ္မွမရပါ။

ကၽြန္မဂုဏ္ထူးတန္းေက်ာင္းသူဘ၀သုိ႕တက္လွမ္းခဲ့ေသာအခ်ိန္က်မွစဥ္းစားေတြးေခၚ၍ပုံေသနည္းမ်ားထုတ္ေဖာ္တြက္ခ်က္ရေသာဘာသာရပ္ကုိPureMaths(သခ်ၤာစစ္စစ္)ဟုေခၚတြင္၍PureMathsမွပုံေသနညး္မ်ားကုိယူသုံးတြက္ခ်က္ရေသာဘာသာရပ္ကုိAppliedMaths(အသုံးခ်သခ်ၤာ)ဟုေခၚတြင္ေၾကာင္းသိလာခဲ့ရပါသည္။ထုိအခါကၽြန္မတုိ႕ဂုဏ္ထူးတန္းေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားၾကားတြင္Pureႏွင့္Appliedဟူေသာအေခၚအေ၀ၚမ်ားေခတ္စားလာျပီးဘယ္ဘာသာရပ္ကပုိ၍ေကာင္းေၾကာင္းအျငင္းပြားစရာမ်ားျဖစ္လာခဲ့ရပါသည္။ကၽြန္မတုိ႕တတိယႏွစ္ဂုဏ္ထူးတန္း(ေနာက္ဆုံးႏွစ္)ဂုဏ္ထူးတန္းတြင္Pureႏွင့္Appliedကိုအတန္းခဲြ၍သင္ၾကားမည္ဆုိေသာေၾကာင့္လည္းဘယ္ဘာသာရပ္ကိုယူသင့္မယူသင့္ဟူေသာေမးခြန္းမ်ားဂယက္ရုိက္ခဲ့ရပါသည္။

ကၽြန္မတုိ႕တတိယႏွစ္ဂုဏ္ထူးတန္းတြင္စနစ္သစ္(newsystem)ႏွင့္တုိးပါသည္။ဘာသာရပ္ရွစ္ခုရွိပါသည္။ဖတ္စာအုပ္မရွိပဲအတန္းထဲမွာဆရာေတြေရးေပးေသာReference(အညႊန္း)စာအုပ္မ်ားကိုစာၾကည့္တုိက္တြင္ရွာေဖြျပီးျဖစ္ေစ၊ဆရာမ်ားထဲမွငွားျပီးျဖစ္ေစမိတၱဴကူးျပီးစုေဆာင္းရပါသည္။ေလ့လာရန္ေမးခြန္းေဟာင္းမရွိေသာေၾကာင့္အတန္းမွန္မွန္တက္ျပီးဆရာေတြ၏အာေဘာ္ကုိမရရေအာင္အမိွီလုိက္ရပါသည္။ထုိဘာသာခဲြရွစ္ခုအနက္ေလးခုမုွာPureMathsျဖစ္ျပီးက်န္ေလးခုမွာAppliedMathsျဖစ္ပါသည္။ကၽြန္မတုိ႕ေရြးခ်ယ္ရမည့္ေနာက္ဆုံးႏွစ္မေရာက္ခင္ထုိဘာသာရပ္ႏွစ္ခုစလုံးကုိသင္ၾကားရေသာေၾကာင့္ကၽြန္မတုိ႕အတြက္စဥ္းစားခ်ိန္ေလ့လာခ်ိန္မ်ားစြာရခဲ့ပါသည္။

ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္ျဖစ္ဖုိ႕ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းတြင္မဟုတ္ပဲေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသာေက်ာင္းသားမ်ား၏စိတ္ထဲမွာရွိေနသည္ကိုထုိတတိယႏွစ္ဂုဏ္ထူးတန္းေက်ာင္းသူဘ၀တြင္ေတြ႕ရွိခဲ့ရပါသည္။ကၽြန္မသည္အပတ္စဥ္ေျဖဆုိရေသာtutorialေမးခြန္းမ်ားကုိၾကိဳးစားတြက္ခ်က္ရင္းကၽြန္မတုိ႕ေက်ာင္းသားမ်ားအားလုံးတညီတညြတ္တည္း၀န္ခံခဲ့ရေသာအခ်က္တစ္ခုရွိလာပါသည္။၎တုိ႕မွာAppliedMaths၏tutorialေမးခြန္းမ်ားကုိတစ္ေယာက္မွမေျဖႏုိင္ဘဲစာရြက္လြတ္ပဲထပ္တင္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။တခ်ဴိ႕ကေတာ့ေမးခြန္းကုိျပန္ကူးထည့္ေပးၾကျပီးတခ်ဴိ႕ကေတာ့ပုံရေအာင္ေလွ်ာက္ဆဲြျပီးဆက္မတြက္တတ္သျဖင့္တန္းလန္းဘဲထပ္လုိက္ၾကပါသည္။AppliedMathsမွာဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းကုိကၽြန္မတုိ႕စိတ္ထဲမွာသိလာခဲ့ရေသာအသိတစ္ခုပဲျဖစ္ပါသည္။

စာေမးပဲြတြင္PureMathsမွာဦးေႏွာက္သုံး၍စဥ္းစားေတြးေခၚတြက္ခ်က္ရေသာေၾကာင့္လည္ေကာင္း၊ပုံေသနည္းထုတ္ေဖာ္ပုံမ်ားကိုတြက္တတ္လွ်င္unseenပုစာၦမ်ားကိုစဥ္းစားတတ္ေသာေၾကာင့္လညး္ေကာင္း၊ေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေျဖႏုိင္ခဲ့ၾကပါသည္။AppliedMathsမွတခ်ဴိ႕ဘာသာရပ္တြင္unseenမ်ားေမးေသာေၾကာင့္သုံးပုဒ္ေတာင္အႏုိင္ႏုိင္ေျဖရျပီးတစ္ပုဒ္မွလည္းအဆုံးအထိမတြက္ႏုိင္ပါ။seenတပုဒ္တေလပါလွ်င္လည္းအလြတ္က်က္ထားႏုိင္မွ၊ျဖစ္ႏုိ္င္လွ်င္အေျဖအထိက်က္ထားႏိုင္မွရပါသည္။ကၽြန္မဆုိလွ်င္ေမးခြန္းပါအလြတ္က်က္ပါသည္။အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာစာေမးပဲြေမးခြန္းမ်ားကုိၾကည့္ျပီးseenမွန္းမသိမည္ကုိစုိးရိမ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ယခုအခ်ိန္ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ရယ္စရာျဖစ္ေနေသာ္လည္းအဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ထုိappliedMathsကိုေတာ္ေတာ္ၾကီးေၾကာက္ခဲ့ရေၾကာင္းသိသာထင္ရွားလွပါသည္။

ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဂုဏ္ထူးတန္းတြင္အလြတ္က်က္ရမွာေၾကာက္ေသာကၽြန္မသည္PureMathsကိုပဲယူဖုိ႕ဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါသည္။ကၽြန္မတုိ႕ဂုဏ္ထူးတန္းေက်ာင္းသားမ်ား၏တ၀က္နီးပါးသည္PureMathsကုိယူခဲ့ပါသည္။က်န္တစ္၀က္၏သုံးပုံႏွစ္ပုံမွာSocialAppliedMaths(Appliedႏွင့္Pureေရာေနေသာဘာသာရပ္)ကုိယူခဲ့ျပီးက်န္ေသာေက်ာင္းသားအနည္းငယ္မွာPhysicalAppliedMaths(Appliedသီးသန္႕စစ္စစ္)ကုိယူခဲ့ၾကပါသည္။ကၽြန္မတုိ႕သည္ထုိPhysicalAppliedMathsကုိယူေသာသူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုသူရဲေကာင္းမ်ားသဖြယ္အထင္ၾကီးခဲ့ၾကပါသည္။

ကၽြန္မတုိ႕Pure,Appliedယူေသာေက်ာင္းသားမ်ားၾကားတြင္အခ်င္းခ်င္းေ၀ဖန္ေျပာဆုိမူမ်ားရွိလာခဲ့ပါသည္။

Pureေက်ာင္းသားမ်ားက“ငါတုိ႕Pureေတြကမင္းတုိ႕Appliedထက္ပုိေတာ္တယ္။ငါတုိ႕ကမင္းတုိ႕Appliedပုစာၦေတြမွာအသုံးျပဳတဲ့ပုံေသနည္းေတြကိုရွာေဖြတြက္ခ်က္ေပးရတယ္။မင္းတုိ႕ကငါတုိ႕တပင္တပန္းတြက္ထားတဲ့ပုံေသနည္းေတြကိုအဆင္သင့္ယူတြက္ရုံပဲ။ငါတုိ႕သာရွာေဖြမတြက္ေပးရင္မင္းတုိ႕ဘာသာရပ္ကဘာမွလုပ္လုိ႕ရမွာမဟုတ္ဘူး”ဟုေၾကြးေက်ာ္ခဲ့ၾကသလုိPhysicalAppliedေက်ာင္သားမ်ားက“ငါတုိ႕mechanicsတုိ႕Astronomyတုိ႕နဲ႕ကမာၻၾကီးကိုတည္ေဆာက္ထားတာ၊မင္းတုိ႕ရွာေပးတဲ့ပုံေသနည္းေတြကိုငါတုိ႕ကတဆင့္ယူသုံးရတယ္ဆုိတာမွန္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္ငါတုိ႕ကဒီအေသးအဖြဲေတြအတြက္အခ်ိန္ကုန္မခံႏုိင္ဘူး”ဟုလက္မေထာင္ခဲ့ၾကပါသည္။SocialMathsဘာသာတဲြကေတာ့Pureလည္းမက်Appliedလည္းသိပ္မဆန္ေသာေၾကာင့္သိပ္အေ၀ဖန္မခံရပဲလြတ္ေနခဲ့ပါသည္။ကၽြန္မသည္PhysicalAppliedယူေသာသူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးေျပာခဲ့ေသာစကားကုိအားက်ဂုဏ္ယူခဲ့ပါသည္။

“ငါဘာလုိ႕ဒီဘာသာရပ္ကုိယူသလဲဆုိရင္ငါဆရာျပန္လုပ္တဲ့အခါင့ါတပည့္ေတြကုိunseenေျခာက္ပုဒ္ေမးရင္အားလုံးေျဖႏူိင္ေအာင္သင္ေပးခ်င္တယ္။ငါအခုယူတဲ့Appliedဘာသာဟာငါတုိ႕တုန္းကေၾကာက္စရာေကာငး္သေလာက္ငါဆရာျပန္လုပ္တဲ့ေခတ္မွာဂုဏ္ထူးေတြရဘာႏုိင္တဲ့ဘာသာရပ္တစ္ခုျဖစ္လာေစရမယ္။ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္ေတြအမ်ားၾကီးျဖစ္ေစရမယ္”ဟုရည္ရြယ္ခ်က္ၾကီးမားစြာေျပာခဲ့ဘူးပါသည္။

Pureဘာသာကုိေရြးခ်ယ္ခဲ့ေသာသူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး၏ေျပာဆုိခ်က္ကိုေတာ့ယခုတုိင္မေက်နပ္ခဲ့ပါ။

“ငါဘာလုိ႕Pureယူသလဲသိလား။ဘာလုိ႕လဲဆုိေတာ့Pureကလြယ္တယ္။ငါတကယ္၀ါသနာပါတာကAppliedပဲ။ဒါေပမယ့္Appliedကိုယူရင္ဒိထက္ပုိျပီးၾကိဳးစားရမယ္။အဲဒီအတြက္အခ်ိန္မေပးႏုိ္င္ဘူး။”

Pureဘာသာတဲြကုိယူခဲ့ေသာကၽြန္မအပါအ၀င္Pureေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတခ်ဴိ႕ကေတာ့Pureသည္အေတြးအေခၚမ်ား၊ဦးေႏွာက္ကုိအသုံးခ်၍တြက္ရေသာပုစာၦမ်ား၊ပုံေသနည္းထုတ္ေဖာ္ပုံမ်ားပါ၀င္ေသာေၾကာင့္Pureကုိကၽြမ္းက်င္စြာတတ္ေျမာက္လွ်င္AppliedMathsမွမည္သည့္ပုစာၦမ်ဴိးကုိမဆုိစဥ္းစားေတြးေခၚ၍ရမည္ဟူေသာယူဆခ်က္ျဖင့္Pureကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္မတုိ႕သည္ကိုယ့္ယူဆခ်က္ခံယူခ်က္မ်ားျဖင့္Pure,Appliedဘာသာရပ္မ်ားကုိေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကျပီးမိမိဘာသာရပ္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍လည္းအထိမခံႏုိင္ၾကပါ။အခ်င္းခ်င္းေ၀ဖန္ထုိးနွက္ၾကရင္းထုိ၁၉၉၃ခုႏွစ္တတိယႏွစ္ဂုဏ္ထူးတန္းစာေမးပဲြကုိၾကိဳးစားေျဖဆုိခဲ့ၾကပါသည္။ေအာင္စာရင္းထြက္ေသာအခါေျဖဆုိသူ၂၀၀ေက်ာ္တြင္ေက်ာင္းသား၄၀ခန္႕သာမဟာသိပၸံဆက္တက္ခြင့္ရၾကပါသည္။Pureႏွင့္Socialဘာသာရပ္ကအမ်ားဆုံးQualifyျဖစ္၍Appliedဘာသာရပ္ကေအာင္ျမင္သူအလြန္နည္းပါသည္။ထိုအခါPureႏွင့္Appliedလြန္ဆဲြပဲြတြင္မည္သူကႏုိင္သည္ကုိေအာင္စာရင္းနွင့္ဆုံးျဖတ္မည္လားသုိ႕မဟုတ္မည္သည့္အခ်က္နွင့္ဆုံးျဖတ္မည္လဲဟုကၽြန္မတုိ႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားေမးခြန္းထုတ္ခဲ့မိၾကပါသည္။

“ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္ဆုိတာဘယ္လုိတပည့္မ်ဴိးကုိေခၚတာလဲ”

“စာေမးပဲြမွာဂုဏ္ထူးေတြအမ်ားဆုံးရရမယ္။စာေတြလာေမးရင္လညး္ရွင္းျပႏုိင္ရမယ္။ဆရာနဲ႕အျပန္အလွန္စာေဆြးေႏြးႏုိင္တဲ့အရည္အခ်င္းရွိရမယ္။ဆရာကအတန္းထဲမွာလွ်မ္းျပီးမွားသြားရင္လည္းခ်က္ခ်င္းျမင္တတ္ျပီးဆရာ့ကုိေထာက္ျပႏုိင္ရမယ္။အဲဒီလုိအရည္အေသြးထက္ျမက္တဲ့သူကုိဆရာ့ထက္ေတာ္တဲ့တပည့္လုိ႕သတ္မွတ္မွာေပါ့။”

“ဒါဆုိငါတခါမွသခ်ၤာဂုဏ္ထူးေတြမရခဲ့ဘူးေတာ့ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္ဆုိတာလုံး၀မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။”

ကၽြန္မသည္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္၏အေမးအေျဖၾကားတြင္အထက္ပါအတုိင္း၀င္ေျပာခဲ့ဘူးပါသည္။သူတုိ႕ကၽြန္မကုိမဟာသိပၸံတက္တဲ့အခါအဲဒီအခ်က္ေတြအားလုံးျပည့္စုံေအာင္ၾကိဳးစားေပါ့ဟုအားေပးစကားေျပာခဲ့ၾကပါသည္။

မဟာသိပၸံေနာက္ဆုံးနွစ္တြင္စာသင္ခ်ိန္တစ္ႏွစ္ရွိျပီးဘာသာရပ္ေလးခုကုိသင္ၾကားရပါသည္။ဒုတိယႏွစ္ဂုဏ္ထူးတန္းကတည္းကစနစ္သစ္ႏွင့္ေတာက္ေလွ်ာက္တုိးခဲ့ျပီးReferenceစာအုပ္မ်ားစာၾကည့္တုိက္မွသခ်ာၤစာအုပ္မ်ားကုိရွာေဖြတြက္ခ်က္ရေသာအေလ့အက်င့္ရခဲ့ျပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ေမးခြန္းေဟာင္းမ်ားေလ့လာ၍မရေသာ္လည္းစာေမးပဲြကိုေအာင္ျမင္စြာေျဖဆုိႏုို္င္ခဲ့ပါသည္။ထိုႏွစ္တြင္မဟာသိပၸံက်မ္းျပဳခြင့္အတြက္ေအာင္ျမင္သူ၁၈ေယာက္သာရွိခဲ့ျပီးတစ္ေယာက္မွဂုဏ္ထူးမရၾကပါ။

ကၽြန္မသည္“ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္”ဟူေသာေခါင္းစဥ္ေအာက္တြင္ကၽြန္မ၏ဦးေႏွာက္ထဲသုိ႕ထုိစာေၾကာင္းပထမဦးဆုံး၀င္ေရာက္လာခဲ့ေသာတကၠသိုလ္ဒုတိယႏွစ္မွသည္ယခုမဟာသိပၸံေက်ာင္းသူဘ၀အထိျဖတ္သန္းေတြ႕ၾကဳံခဲ့ရေသာအျဖစ္အပ်က္ခံစားခ်က္မ်ားကုိေရးခဲ့ျပီးျဖစ္ပါသည္။ကၽြန္မအေနႏွင့္သူငယ္ခ်င္းေတြသတ္မွတ္ေသာအရည္အခ်င္းမ်ဴိးမျပည့္မီခဲ့သည္ကုိလည္းအားမလုိအားမရျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။

ကၽြန္မစိတ္ထဲတြင္ဒြိဟျဖစ္ေနေသာအေၾကာင္းအရာတစ္ခုေၾကာင့္ကၽြန္မဖခင္ႏွင့္စကားေျပာျဖစ္ၾကပါသည္။

“ေဖေဖ…သမီးတုိ႕ေနာက္ႏွစ္ကေက်ာင္းသားေတြကAppliedကုိမေၾကာက္ၾကဘူး။သမီးတုိ႕ကAppliedဘသာရဲ႕အေၾကာင္းေတြကိုေျပာျပရင္ရယ္စရာျဖစ္ေနျပီ။အဲဒါဘာျဖစ္လုိ႕လဲေဖေဖ။သမီးတုိ႕ကညံ့ေနလုိ႕လား။”

“ဒါကဒီလုိရွိတယ္သမီးရဲ႕။သမီးတို႕နွစ္ေတြမွာunseenေတြပဲေမးတယ္။အခုunseenေတြေမးတဲ့စနစ္မဟုတ္ေတာ့ဘဲseenေမးတဲ့စနစ္ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ပဲ။ဒါေၾကာင့္ေက်ာင္းသားေတြကမေၾကာက္ေတာ့တာေပါ့။”

“သမီးကေတာ့seenေမးတယ္ဆုိလဲေၾကာက္တာပဲ။ဘာျဖစ္လုိ႕လဲဆုိေတာ့သမီးကအလြတ္က်က္ရမွာေၾကာက္တာကိုး။သမီးတုိ႕ႏွစ္တုနး္ကAppliedမွာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္မွဂုဏ္ထူးေတြမရခဲ့ၾကေပမယ့္အခုေတာ့ဂုဏ္ထူးေတြရၾကနာဒါေၾကာင့္ေပါ့ေနာ္။”

“ဒါေပါ့ကြယ္။အလြတ္က်က္ရင္က်က္ႏုိင္သေလာက္ရတာကုိး။”

“ဒါဆုိရင္အဲဒီလုိအလြတ္က်က္ျပီးဂုဏ္ထူးေတြရတဲ့ေက်ာင္းသားေတြကုိ“ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္“လုိ႕သတ္မွတ္လုိ႕ရသလား။”

“အငး္…အလြတ္က်က္တယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာနားလည္လုိ႕က်က္တာနဲ႕နားမလည္ဘဲက်က္တယ္ဆုိျပီးႏွစ္မ်ဴိးရွိတယ္။အဲဒီေတာ့နည္းလည္ျပီးက်က္တဲ့ေက်ာင္းသားေတြဟာေတာ္တယ္လုိ႕ေျပာရမယ္။နားမလည္ပဲက်က္တဲ့သူေတြဆုိရင္ေတာ့အလြတ္က်က္နုိင္တဲ့အရည္အခ်င္းမ်ဴးိရွိတယ္လုိ႕ပဲေျပာရမွာေပါ့။”

“ဒါဆုိရင္“ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္”ဆုိတာကုိေဖေဖဘယ္လုိသတ္မွတ္မလဲဟင္။”

“ဘယ္စနစ္ေအာက္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ေက်ာင္းသားဆုိတာspotမလုိက္ရဘူး။ခုိးမခ်ရဘူး။ကိုယ့္ရဲ႕ပင္ကုိယ္ဥာဏ္နဲ႕ဆရာေတြထုတ္တဲ့ေမးခြန္းကုိရုိးသားစြာေျဖႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားတာဟာ“ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္”ပဲေပါ့။”

ကၽြန္မသည္ကၽြန္္မဖခင္၏အေျဖကိုေက်နပ္မိေသာေၾကာင့္ကၽြန္မ၏ေဆာင္းပါးကုိဤေနရာတြင္အဆုံးသတ္ရန္ဆုံးျဖတ္မိပါသည္။

(ဆက္ပါဦးမည္။)