သခင္အုုုန္းျမင့္ - အျမဲေပါ့ပါးလန္းဆန္းေနတဲ့ အဘုိးအုိတစ္ဦး ဂ်ဴနီယာ၀င္း

သခင္အုုုန္းျမင့္ - အျမဲေပါ့ပါးလန္းဆန္းေနတဲ့ အဘုိးအုိတစ္ဦး
ဂ်ဴနီယာ၀င္း

စက္တင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၀

လူငယ္ေတြထက္ေတာင္ ေပ့ါပါးျဖတ္လတ္ေနတဲ့၊ အစဥ္အျမဲ တက္ၾကြလန္းဆန္းေနတဲ့ အဘိုးအုိတစ္ဦးကုိ ျပပါဆုိရင္ အဘပဲေပါ့။ ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ႔ အဘကုိ မသိဘဲ ေနပါ့မလား။ ဘဘၾကီးနဲ႔ ေမေမၾကီးတုိ႔ ကုိ သံေယာဇဥ္ၾကီးမားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးအျဖစ္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ရင္းႏွီးေနခဲ့သူပါပဲ။

ဘဘၾကီးနဲ႔ ေမေမၾကီးတုိ႔ ကြယ္လြန္ခဲ့ျပီးေနာက္မွာ  ဘဘၾကီးနဲ႔ ေမေမၾကီးတုိ႕ရဲ့ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ေတြကို မျပတ္မကြက္ ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။ ဘဘၾကီးတုိ႔ ေမေမၾကီးတုိ႔ အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပတတ္တယ္။ ျပီးေတာ့ လူငယ္ေတြကုိ ညွာတတ္သူတေယာက္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အလြန္ပူအုိက္တဲ့ သည္ႏွစ္ ေႏြတေန႔မွာ အဘအိမ္ကုိ ေရာက္ခဲ့ဖူးတယ္။ အဘက ဘာလုိ႔ လာရသလဲ၊ ဒီေလာက္ပူတာ အိမ္မွာပဲေနလုိ႔ အျပစ္တင္တယ္။ ျပီးေတာ့ ေအးျမတဲ့ သံပုရာရည္နဲ႔ ဧည့္ခံတယ္။ သံပုရာရည္ ၾကိဳက္တယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီသံပုရာရည္အႏွစ္ပုလင္းေတြ လက္ေဆာင္ေပးလုိက္ေသးတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူ႕အိမ္မွာ စုိက္ထားတဲ့ သံပုရာအပင္ေပါက္ႏွစ္ပင္ကုိ ယူသြားခုိင္းပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႔ဆီမလာနဲ႔ မလိုဘူးလုိ႔ တဖြဖြ ေျပာတယ္။ သူ႔အင္တာဗ်ဴးေတြပါတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္တယ္။  သံပုရာပင္ေတြ အသီးေတြကို ဘယ္လုိ အလွဴေတြလုပ္ေနရေၾကာင္းေတြ တက္တက္ၾကြၾကြ ေျပာျပတယ္။

ေနာက္ပုိင္း အိမ္ကုိ အဘကုိယ္တုိင္လာေတာ့ သူ႕လြယ္အိတ္ထဲမွာ သံပုရာပုလင္းေတြ ၅ ပုလင္း ေတာင္ ထည့္လာျပီး ယူလာေပးတယ္။ ၾကိဳက္မွန္းသိေတာ့ သူေပးခ်င္တဲ့ ေစတနာေပါ့။ အဘလည္း ကုသုိလ္ရေအာင္ဆုိျပီး ဘုနး္ၾကီးေက်ာင္းေတြ လွဴျဖစ္တယ္ေလ။

ျပီးေတာ့ အင္မတန္ ၀တၱရားေက်တဲ့ သူတဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရေတြ အမ်ားၾကီးထဲမွာ ကာတြန္းဦးေဖသိန္း ဆုံးတုန္းကလည္း ဆုုံျဖစ္ၾကေသးတယ္။ လူမူေရးကိစၥေတြမွာ ပ်က္ကြက္တယ္ ဆုိတာ မရွိဘူး။

ဥပမာ နာဂစ္ျဖစ္တုန္းက အိမ္ကုိေရာက္လာျပီး သတင္း လာေမးတယ္ေလ။ ကုိယ္က သူ႕အိမ္သတင္း သြားမေမးႏုိင္ေပမယ့္ အဘက အိမ္အထိ ေရာက္လာေမးတယ္။ အဲဒီေလာက္ကုိ ဂရုစုိက္တတ္တဲ့ အဘပါပဲ။

အဘက လူခ်စ္လူခင္ ေပါတယ္။ သူ႕ကုိ ေမတၱာထားတဲ့သူေတြ မ်ားတယ္။ ဘယ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ေတြ႕လုိက္ရင္ သူ႔ေဘးမွာ လူငယ္ လူၾကီး ၀ုိင္းရံလုိ႔။ အဘကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ တခါမွ ေလးလံေနတာ မေတြ႕ရဘူး။ တက္ၾကြ လန္းဆန္း ေနတာပဲ။ ျပီးေတာ့ စိတ္ဓါတ္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ မက်ဘူး။ အျမဲ အင္နဲ႔ အားနဲ႔ ေျပာဆုိတတ္တယ္။ လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းျပီးေတာ့လည္း အားပါးတရ ေျပာဆုိေနတာပဲ။ အဲဒါအဘရဲ႕ပုံရိ္ပ္ေတြေပါ့။

ဒီေန႔ အဘ ကြယ္လြန္ျပီ လုိ႔ ၾကားတယ္။ မ်က္စိထဲမွာ အစီအရီ ေပၚလာတဲ့ တပုိင္းတစ ပုံရိပ္ေတြကုိ ခ်ေရးမိတယ္။

မ်က္စိထဲမွာေတာ့ ပိန္ပိန္ပါးပါး ေဘာင္းဘီရွည္ မ်က္မွန္ကုိင္းထူထူနဲ႔ လြယ္အိတ္လြယ္ထားတဲ့ အဘုိးအုိတစ္ဦးပါပဲ။ သြားလာ လႈပ္ရွား သြက္လက္ ျဖတ္လတ္ လန္းဆန္း ႏုိးၾကားေနတဲ့ အသြင္အျပင္ေတြကုိပဲ ျမင္မိပါတယ္။ ဒီပုံရိပ္ေတြကု္ိ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့ျပီလုိ႔ပဲ ႏွဴတ္ဆက္စကား ဆုိခ်င္ပါေတာ့တယ္။