သူမ၏ အလွ အႏၱတက်က္သေရ ဂ်ဴနီယာ၀င္း

သူမ၏ အလွ အႏၱတက်က္သေရ


ဂ်ဴနီယာ၀င္း


(Junior Win’s Walking Through The Wonderland’ မွ “Her Infinite Variety“ ေဆာင္းပါးကုုိ ကုုိယ္တုုိင္ ဘာသာျပန္သည္။)












ဧရာ၀တီျမစ္ၾကီးသည္ ျမန္မာႏုုိင္ငံ၏ အဓိကက်ေသာ ျမစ္တစ္စင္းျဖစ္ျပီး ျမန္မာျပည္၏ အလယ္ေၾကာတေလ်ာက္ကိုုျဖတ္ကာ စီးဆင္းလ်က္ရွိပါသည္။ သူသည္ ျမန္မာျပည္၏ နံမယ္ေက်ာ္ၾကားလွေသာ အရွည္လ်ားဆုုံးျမစ္လဲျဖစ္သည္။ ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ဖ်ား ရွိ ကခ်င္ေဒသက ေမခနွင့္ ေမလိခ အမည္ရွိေသာ ျမစ္ႏွစ္သြယ္ ကေန ျဖစ္ေပၚလာတာ ျဖစ္ပါသည္။ အေနာက္ဘက္က ေမလိချမစ္သည္ ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ဖက္ ျခမ္း နယ္နမိတ္ ကေတာင္တန္းေတြဆီက စီးဆင္းလာတာ ျဖစ္ကာ အေရွ႕ဖက္ျခမ္းက ေမခ ျမစ္သည္ ျမန္မာျပည္ ေျမာက္ဖက္ လန္ဂူလာေရခဲေတာင္ကေန ေတာင္ဖက္သုုိ႕ ဆင္းလာရာက ေမလိချမစ္နွင့္ ေတြ႕ကာ ဧရာ၀တီျမစ္ အျဖစ္စီးဆင္းသြားတာ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏိုုပ္တုုိ႕သည္ ထုုိျမစ္နွစ္ခုု ဆုုံဆည္းရာ ေနရာကုုိ သြားၾကည့္ရတာ သေဘာက်ၾကပါသည္။ ယင္းကုုိ ျမစ္ဆုုံ ဟုု ေခၚပါသည္။


ကၽြႏုု္မအေနႏွင့္ ေမခႏွင့္ ေမလိခ ျမစ္နွစ္ခုု ဆုုံရာကေန ဧရာ၀တီျမစ္ ျဖစ္သြားသည္ ဆုုိေသာ ထုုိ ျမစ္ဆုုံ - ေနရာကုုိသြားဖုုိ႕ အခြင့္အေရးမရခဲ့ေသာလည္း ဧရာ၀တီျမစ္ၾကီးကိုု ဘယ္ေနရာေဒသကေနပဲ လွမ္းေတြ႕ရေတြ႕ရ ယင္းသည္ ေမခႏွင့္ ေမလိခ ျမစ္နွစ္သြယ္ကေန ေမြးဖြားလာတာဟုု စဥ္းစားလုုိက္ရင္ကုုိပဲ ၾကည္နူးစရာ ျဖစ္ရပါသည္။ ဧရာ၀တီျမစ္သည္ ျမန္မာျပည္၏ အထင္ကရျမစ္ျဖစ္ကာ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးနွင့္ ျမစ္ေၾကာ တေလ်ာက္ ကေဒသတြင္း ေရေၾကာင္းလုုပ္ငန္းမ်ား လုုပ္ကိုုင္ၾကရာ အဓိက က်သည့္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသမ်ားအတြက္အထူး အားထားရာ ျမစ္တစ္စင္း ျဖစ္ပါသည္။


ကၽြႏုု္မငယ္စဥ္က ေက်ာင္းတြင္ ပထ၀ီဘာသာရပ္ကုုိ သင္ခဲ့ရစဥ္က ဆရာမမ်ားက ထုုိျမစ္နွစ္သြယ္စံုုဆည္းရာ ေနရာကိုု ေျမပုုံတြင္ ေထာက္ျပခဲ့တာမွတ္မိပါသည္။ ထုုိျမစ္နွစ္စင္းဆုုံ ေတြ႕ကာ ဧရာ၀တီျမစ္ ျဖစ္သြားပုုံသည္ အဂၤလိပ္အကၡရာ Y နွင့္တူပါသည္။ သည္လုုိေတြ႕ဆုုံ သည့္သေကၤတ မပါပဲ ေျမပုုံသည္ မျပည္စုုံႏုုိုု္င္ပါ။ အဲသည္ေနရာက ဘယ္ေလာက္သာယာ လွပကာ က်က္သေရရွိသလဲဆုုိတာ ကၽြန္မတုုိ႕ ျမန္မာျပည္သားတုုိင္း သိပါသည္။ အဲသည္ လိုုသဘာ၀ အေလ်ာက္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ျမစ္ဆုုံသာမရွိလ ွ်င္ ကၽြနုုိမတုုိ႕၏ တုုိ္င္းျပည္သည္ အက်ဥ္းတန္သြားကာ စိတ္၀င္စားစရာ ျဖစ္ေတာ့မွာ မဟုုတ္ေတာ့ေပ။







(၁၉ ၅၈ ခုုႏွစ္ ဘုုိးဘုုိးၾကီး ဦးသိန္းညြန္႕တုုိ႕အဖဲြ႕အား ျမစ္ဆုုံတြင္ အမွတ္တရ။)


ကၽြန္မ၏ အဘုုိးျဖစ္သူ ဦးသိန္းညြန္႕(မိခင္ဘက္ကအဖုုိး) သည္ ၁၉ ၅၈ ခုုနွစ္တုုန္းက သူ၏ အေဖာ္မ်ားနွင့္ ျမစ္ဆုုံနေဘးကုုိ ေရာက္ခဲ့ကာ ဓါတ္ပုုံမ်ားရုုိက္ခဲ့ၾကပါသည္။ တစ္ေန႕တြင္ ဘုုိးဘုုိးၾကီးက ကၽြန္မတုုိ႕ကုုိ ထုုိဓါတ္ပုုံထုုတ္ျပျပီး ထုုိေနရာေလးအေၾကာင္းကုုိ ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မတိုု႕သည္ ဓါတ္ပုုံေလးကိုု စိတ္လွဴပ္ရွားစြာ ၾကည့္မိခဲ့ၾကပါသည္။ ဓါတ္ပုုံသည္ အေတာ္ေလး ေဟာင္းႏြမ္းေနျပီ ျဖစ္ေသာလည္း သည္ေလာက္သန္႕ရွင္းျပီး ျမင္ကြင္းေကာင္းသည့္ ပုုံေလးကုုိ ေတြ႕ရတာ ၾကည္ႏူးစရာ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုုအခ်ိန္တုုန္းက ဘုုိးဘုုိးၾကီးက I.W.T (Inland Water Transportation Board) (ျပည္တြင္းေရေၾကာင္း) တြင္ အလုုပ္လုုပ္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ျမစ္ဆုုံကုုိ တာ၀န္အရ သြားေရာက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္။ ဘုုိးဘုုိးၾကီးက ထုုိေနရာက ေရသည္ အလြန္ေအးေၾကာင္းႏွင့္ ထုုိေရထဲ သူတုုိ႕သယ္လာသည့္ ေရပုုလင္းေတြႏွစ္လုုိက္ရင္ကုုိ အေအးဓါတ္က ကူးဆက္သြား ေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ သူတုုိ႕အတြက္ ေရခဲေသတၱာပင္မလုုိပါ။ ထုုိ႕ျပင္ေရမ်က္နွာျပင္သည္ ၾကည္လင္လ်က္ရွိကာ ေအာက္ေျခကုုိပင္ ျမင္ရပါသည္။ ထုုိ႕အျပင္ ေရေအာက္က ေက်ာက္စရစ္ခဲကေလးမ်ားကုုိ ပင္ျမင္ရေသာ ျမင္ကြင္းသည္ အလြန္ပင္ က်က္သေရရွိကာ ကဗ်ာဆန္လွပါသည္။


ထုုိေနရာကုုိ ကၽြန္မ၏ ဦးေလးျဖစ္သူ ကြန္ျပဴတာတကၠသိုု္္လ္က အျငိမ္းစား ဒုုတိယပါေမာကၡခ်ဴပ္ ဦးစုုိးျမင့္လည္း ေရာက္ဖူးပါသည္။ သူမႏၱေလးကြန္ျပဴတာတကၠသိုုလ္မွာ အမူထမ္းစဥ္တုုန္းက ျဖစ္ပါသည္။ ဦးေလး ေရာက္ဖူးခဲ့ေသာအခ်ိန္က ၂၀၀၃ ခုုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပါသည္။ ရန္ကုုန္မွ ရထားျဖင့္ ထြက္ခဲ့ ေတာ့ မနက္ေစာေစာတြင္ ျမစ္ၾကီးနားကုုိ ေရာက္ပါသည္။ ၄င္းတုုိ႕အဖဲြ႕တုုိ႕ ျမစ္ဆုုံကုုိ မုုိက္ကရုုိဘတ္စ္ကားျဖင့္ ၂နာရီေလာက္စီးကာ ေတာင္ပတ္လမ္းအတုုိင္း သြားရပါသည္။ လမ္းတေလ်ာက္တြင္ ရွိေသာ သစ္ပင္ၾကီးမ်ားသည္ အလြန္ၾကည့္ေကာင္းေသာ ျမင္ကြင္းျဖစ္ပါသည္။ သူတိုု႕ ျမစ္ဆုုံကုုိ ေရာက္ေတာ့ လွပေသာ ျမစ္နွစ္သြယ္ကုုိၾကည့္ကာ ဘယ္ျမစ္က ေမခ၊ ဘယ္ျမစ္က ေမလိခ လဲဆုုိတာ ကုုိခဲြျခားမသိခဲ့ၾကဘူး ဟုုအမွတ္တရ ေျပာျပခဲ့ပါသည္။ သူတုုိ႕စိတ္ထဲတြင္ ျမစ္ဆုုံတြင္ မတူညီေသာ အလွအပမ်ားဖဲြ႕စည္း ထားသည့္ ေက်ာက္တုုံးမ်ားသည္ အလြန္ထူးျခားေသာ အခ်က္တစ္ခုု ျဖစ္သည္ဟုု ျမင္မိၾကပါသည္။ ေက်ာက္တုုံးမ်ား၏ အရြယ္အစားသည္ စုုံေနေအာင္ရွိကာ ဒီဇုုိင္းပုုံစံေတြကလဲ တမူထူးျခား လွပါသည္။ ထုုိေက်ာက္တုုံးေလးမ်ားသည္ ျမစ္၏ေအာက္ေျခနွင့္ ျမစ္၏ ေဘးတဖက္တစ္ခ်က္တြင္ သဘာ၀အတုုိင္း ရွိေနတာျဖစ္ပါသည္။ တခ်ဴိ႕ေသာ လူေတြက ေနထြက္ခ်ိန္ကုုိ ေစာင့္ကာ ေနေရာင္၏အလင္းျပန္မူေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာသည့္ ထုုိေက်ာက္တုုံးကေလးမ်ား အလွကုုိ ဓါတ္ပုုံမ်ားရုုိက္ၾကပါသည္။ ကၽြန္မ၏ ဦးေလးက ေျပာတာေတာ့ တခ်ဴိ႕က ေက်ာက္တုုံးကေလးေတြကုုိ ေရြးျပီး အမည္မ်ားေတာင္ ေပးခဲ့ၾကပါသတဲ့။ ဥပမာ ကၽြန္မဦးေလးဆုုိလ ွ်င္ ျမစ္အနားက အလွပဆုုံးေက်ာက္တုုံးေလး သုုံးခုုကိုု ေရြးကာ သူ႕သားသုုံးေယာက္အမည္ ေပးခဲ့ပါတယ္ ဟုုဆုုိပါသည္။ (ယင္းလုုပ္ရပ္ကား ကိုုယ္ေပ်ာ္ရႊင္ဖုုိ႕အတြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုုိေက်ာက္တုုံးေလးေတြေပၚ အမည္ေတြလဲ မေရးထုုိးခဲ့ပါ။ ျပီးေတာ့ အိမ္ျပန္ေတာ့လဲ သယ္မသြားပါ။ သူတိုု႕က အိမ္ျပန္ေရာက္သည့္အခါ “ေဟး မင္းအမည္ေလး သိပ္လွတဲ့ေက်ာက္တုုံးေလးကုုိ ေပးခဲ့တယ္။ ေဟာသည္မွာ ၾကည့္စမ္းပါ့။ သည္ဓါတ္ပုုံထဲ ေတြ႕လား“ ဟုုဆုုိကာ သူတုုိ႕ခ်စ္ခင္ေသာသူမ်ားကုုိ ျပၾကေပလိမ့္မည္။) ကၽြန္မလည္း ျမစ္ဆုုံကုုိေရာက္ရင္ သိပ္လွသည့္ေက်ာက္တုုံးေလးမ်ား ေတြ႕ရင္ “အင္း .. ဒီေက်ာက္တုုံးေလး လွလိုုက္တာ။ ငါ့နံမယ္မ်ား ေပးထားေလမလား“ ဟုုစိတ္ကူးယဥ္ၾကည့္ရ ဦးမည္။ ကၽြန္မဦးေလးနွင့္ သူ႕သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ ျမစ္ဆုုံ၏ အထင္ကရအစာ ငါးကင္ႏွင့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားကုုိ စားေသာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ယင္းကား ျမစ္ဆုုံ၏ အမွတ္တရတစ္ခုုျဖစ္ပါသည္။ ထုုိ႕အျပင္ ခရုုခြံမ်ားႏွင့္ လုုပ္သည့္ အမွတ္တရေလးမ်ားလည္း ဆုုိင္ေတြမွာ ေတြ႕ႏုုိင္ပါသည္။ သူတုုိ႕ေတြ ေန႕တစ္၀က္ေလာက္ ျမစ္ဆုုံမွာ အခ်ိန္ကုုန္ခဲ့ၾကျပီး ညေနေစာင္းတြင္ ျမစ္ၾကီးနားသိုု႕ ျပန္ခဲ့ၾကပါသည္။


ကၽြန္မ၏ ေနာက္ဦးေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ရန္ကုုန္ ေဆးသုုေတသန (ခႏာၱေဒ) မွာ လုုပ္သည့္ အျငိမ္းစား ညြန္ၾကားေ၇းမွဴး ေဒါက္တာစုုိးမင္းသိမ္းလည္း ျမစ္ဆုုံကုုိ သူ၏သုုေတသနအတြက္ ၂၀၀၄ ခုုႏွစ္တုုန္းက ေရာက္ခဲ့ဖူးပါသည္။ သူုုတုုိ႕က ျမစ္ၾကီးနားကုုိ ေလယ်ဥ္ပ်ံျဖင့္သြားခဲ့ၾကပါသည္။ ထုုိ႕ေနာက္ဟုုိတယ္တြင္ ေခတၱနားကာ ျမစ္ဆုုံသုုိ႕ ကားျဖင့္သြားၾကသည္။ ျမစ္ဆုုံေရာက္ဖုုိ႕ ၂နာရီမွ ၃နာရီေလာက္စီးပါသည္။ ဦးေလးျဖစ္သူကေျပာသည္မွာ ထုုိေနရာကုုိ သူတုုိ႕ဆီက အားကစားသမားမ်ား အဖဲြ႕နွင့္အတူ သုုေတသနလုုပ္မွာ ျဖစ္သည္ဟုု ဆုုိပါသည္။ သူတိုု႕ျမစ္ဆုုံကုုိ ေရာက္သည့္အခ်ိန္သည္ ေႏြရာသီကာလ ျဖစ္ပါသည္။ ထုုိအခ်ိန္သည္္ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕ေနေသာလည္ ျမစ္ဆုုံသည္ လွပဆဲ အေျခအေနကိုု ပုုိင္ဆုုိင္လ်က္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍ မုုိးတြင္းမွာ ျမစ္ဆုုံကုုိ လာေရာက္မည္ဆုုိလ ွ်င္ ျမစ္ဆုုံအနီးတ၀ွိက္က ေဒသမ်ား ေရလႊမ္းမုုိးမူ ၾကဳံၾကတာကိုု ေတြ႕ျမင္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ေႏြရာသီမွာေတာ့ ေတာင္ေအာက္မွာက်င္းပၾကသည့္ ကရိမ္ေနာ ျမင္ကြင္းကုုိ ေတြ႕ျမင္ၾကရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ျမစ္ၾကီးနား၏ ရာသီဥတုုသည္ ေန႕တြင္ ေႏြးကာ ညတြင္ အလြန္ေအးပါသည္။ ငါးကင္နွင့္ ေကာက္ညွင္းေပါင္းသည္ အလြန္အရသာရွိေသာ အစားအစာ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္မဦးေလးကေတာ့ ငါးကင္ကုုိ သူမၾကိဳက္ေသာလည္း အဲသည္တုုန္းေလး ခနတာမွာ ျမီွးခဲ့ရေသာ အရသာကုုိ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏုုိင္ေၾကာင္း ေျပာျပပါသည္။ အဲသည္တုုန္းက ကခ်င္မေနာပဲြ ကုုိလည္း ၾကည့္ခြင့္ၾကုုံခဲ့ ရပါသည္။ ယင္းပဲြေတာ္သည္ လူတုုိင္းကုုိ ဆဲြေဆာင္လ်က္ရွိပါသည္။ ဧည့္သည္မ်ား အတြက္ ျမစ္ဆုုံသည္ စိတ္၀င္စားစရာ ခရီးစဥ္တစ္ခုု ျဖစ္ေနပါသည္။


ကၽြန္မဒီေဆာင္းပါးကုုိ ျမစ္ဆုုံမေရာက္ဖူးပဲ အႏွဴိင္းမဲ့ေသာ အလွက်က္သေရႏွင့္ ျပည့္စုုံသည့္ ျမစ္ဆုုံက ျမင္ကြင္းမ်ားအေၾကာင္းကုုိ ေရာက္ဖူးသူ မ်ားကုုိ ေမးျမန္းရင္း ေရးျဖစ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္မစိတ္ကူးျဖင့္ ျမစ္ဆုုံသည္ လူေတြကုုိ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လႊမ္းမုုိးလ်က္ရွိေနသလဲဆုုိတာ ခံစားမိပါသည္။ အမွတ္တရမ်ားစြာ ပိုုင္ဆုုိင္လ်က္ ျမစ္ဆုုံ၏ အလွကုုိ ေတြးျမင္ၾကည့္ရသည္မွာ ထူးျခားလွပါသည္။