ခင္မ်ိဳးခ်စ္ – ဒီေလာက္ေတာင္ဉာဏ္တံုးရသလား

ခင္မ်ိဳးခ်စ္ – ဒီေလာက္ေတာင္ဉာဏ္တံုးရသလား
(အေတြးအျမင္မဂၢဇင္း၊ ရန္ကုန္) မိုးမခ၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၊ ၂၀၁၈

Stories and Sketches of Myanmar ထဲမွ ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ေရးေသာ How Stupid Can I Get? ကိုေဒါက္တာခင္ေမာင္ဝင္း(သခ်ၤာ)က ျမန္မာဘာသာသို႔ ျပန္ဆို တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။

တာဝတႎသာမွ နတ္တို႔၏ဘုရင္ သိႀကားမင္းသည္ ကြ်န္မ၏အလိုဆႏၵကို အလိုလိုသိပံုရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ကြ်န္မသည္ ယခုတေလာ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ပို၍ ပို၍ ဥာဏ္တံုးလာသည္ကို ေတြ႕ေနရသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို ကြ်န္မ၏ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ေျပာျပေသာအခါ သူကေျပာသည္ –

‘မင္းက အခုတေလာ ပိုၿပီးဥာဏ္တံုးလာတယ္ဟုတ္လား။ ဒါ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးကြာ”

သူ ဆိုလိုတာကို ကြ်န္မကသိပါတယ္။ သူေျပာခ်င္တာက ကြ်န္မရဲ႕ဥာဏ္တံုးမႈဟာ အထြတ္အထိပ္ကို ေရာက္ေနၿပီျဖစ္လို႔ ဒါထက္ပိုၿပီး ဥာဏ္တံုးစရာေနရာ မရွိေတာ့ဘူး။

ဘာလိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္မ၏စိတ္သည္ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနတာေတာ့ အမွန္ပါ။ စိတ္သည္ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စာဖတ္မ်က္မွန္ အစရွိသည့္ ပစၥည္းမ်ားကို ဘယ္ထားမိမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတတ္သည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ရက္အနည္းငယ္က ကြ်န္မ၏ခင္ပြန္းကေမးသည္ –

“မင္း ဟိုတေန႔ကယူသြားတဲ့ လက္သည္းညွပ္တဲ့ပစၥည္းေတြ ဘယ္ထားသလဲ”

ကြ်န္မသည္ ေလဟာျပင္ထဲသို႔ ေငးၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။

‘အင္း.. လက္သည္းညွပ္တဲ့ပစၥည္းေတြ ဟုတ္လား။ ေနပါဦး ဒီေန႔မနက္ပဲ သံုးေသးတယ္၊ လက္သည္းေတြကလည္း ရွည္ေနတာ မွတ္မိတယ္၊ ငယ္ငယ္တုန္းကလူႀကီးေတြေျပာတာ ၾကားဖူးတယ္။ စုန္းမေတြပဲ လက္သည္းရွည္ထားၾကတာ တဲ့။ ကြ်န္မတို႔ကလည္း ကေလးပီပီ စုန္းမျဖစ္တာ မေကာင္းဘူးလို႔ ယံုေတာ့ကာ စုန္းမေတြလို မျဖစ္ရေအာင္ လက္သည္းေတြကို တိုေအာင္ညွပ္ထားျကတယ္။ အဲဒီေခတ္တုန္းက လက္သည္းအရွည္ထားၿပီး လက္သည္းဆိုးေဆးေတြကို အလွဆိုးတာမ်ိဳး မရွိေသးဘူး။”

ကြ်န္မ ေယာက်ာ္း ကိုလတ္က စိတ္ရွည္စြာျဖင့္ ရွင္းျပသည္။

“ဒါေတြထားပါေတာ့၊ ငါသိခ်င္တာက လက္သည္းညွပ္တဲ့ပစၥည္းေတြဘယ္မွာလဲ…”

“အဲ့ဒါကို သိဖို႔ ကြ်န္မႀကိဳးစားေနတာပဲေလ။ ဒီမွာ ကြ်န္မက စိတ္အစဥ္အတိုင္းလိုက္ၿပီး ဆက္စပ္ ေတြးေနတာ၊ ကြ်န္မကို မေနွာင့္ယွက္နဲ႔၊ေႏွာက္ယွက္ရင္ ကြ်န္မ၏ အေတြးကြင္းဆက္ေတြ ျပတ္သြားမယ္။ ကိုင္း..ေနပါဦး၊ ဘယ္ေရာက္ေနပါလိမ့္၊ ေႀသာ္ … ဒီမနက္ပဲ လက္သည္းေတြ ရွည္လို႔ ညွပ္ေနတာ။ ေပါင္ေပၚမွာ သတင္းစာအေဟာင္းတစ္ တစ္ေစာင္တင္ထားတယ္။ ဒါဟာ လက္သည္းေတြကို ၾကမ္းေပၚကို၊ မပစ္မိေအာင္ လက္သည္းေတြကို ၾကမ္းေပၚကို ပစ္ခ်ရင္ မြဲတတ္တယ္တဲ့။ ဆင္းရဲတတ္တယ္ သိရဲ႕လား။ ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ … ရွင္ေရာ လက္သည္းညွပ္တဲ့အခါမွာ လက္သည္းေတြကို ၾကမ္းေပၚမွာ ခ်ထားတတ္သလား။ ဒီလိုမလုပ္နဲ႔ေနာ္။ လက္သည္းေတြကို တစ္ခုခုနဲ႔ခံထား”

“ေအးပါကြာ… ငါ့လက္သည္းညွပ္ညွပ္တဲ့အခါ သတိထားပါ့မယ္။ အခုအေရးႀကီးတာက လက္သည္းညွပ္ ညွပ္ဖို႔ ညွပ္တဲ့ပစၥည္း ဘယ္မွာထားသလဲ သိဖို႔လိုတယ္ကြ”

ကြ်န္မစိတ္ထဲမွာ ခံစားလိုက္ရသည္။ ေယာက်ာ္းေတြဟာ ဒီလိုဘဲ။ သူတို႔လိုခ်င္တာကို ထပ္ကာတလဲလဲေျပာေနတာပဲ။ ကြ်န္မကျပန္ေျပာလိုက္သည္။

“ဒီမွာရွင့္ ကြ်န္မကလည္း အလကားေနတယ္ထင္ေနသလား ။ အဲ့ဒီလက္သည္းညွပ္တဲ့ပစၥည္း ဘယ္မွာထားမိသလဲဆိုတာ မွတ္မိေအာင္လုပ္ေနတာ။ အေတြးကြင္းဆက္ေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ပါလိမ့္။ ဒီမနက္ဘဲ လက္သည္းညွပ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက ေအးေတာ့ အေပၚအက်ႌေလးကို ဝတ္ထားတယ္။ ရွင္က ဒီအေပၚအက်ႌကို မႀကိဳက္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္၊ ဘာ..ေၾကာင့္ပါလိမ့္ … သိၿပီ။ အိတ္ေတြက ႀကီးလည္းႀကီး အရုပ္လည္းဆိုးသတဲ့။ ဒီေတာ့ ကြ်န္မကေျပာတယ္။ ဒါဆိုရင္ အေပၚအက်ႌလွလွေလး ဝယ္ေပးပါလားလို႔။ မႏၱေလးကအစ ကို လက္နဲ႔ခ်ဳပ္ထားတဲ့အက်ီ ၤမ်ိဳးေပါ့။ ဒါက်ေတာ့ ရွင္ကေမ့ေနၿပီေပါ့။”