အက်ဴိးေပး၏ အက်ဴိးမေပး၏
ဂ်ဴနီယာ၀င္း
ကၽြန္မတုိ႕ငယ္ငယ္ကခ်ီပို႕ထိန္းေက်ာင္း ေက်ာင္းပုိ႕ခဲ့ဘူးတဲ့ဦးေလးတစ္ေယာက္
အေၾကာင္းဆုိပါေတာ့ေလ။သူဟာလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္မ်ားစြာက ႏုိင္ငံရပ္ျခားမွာေနစဥ္
ကင္ဆာေရာဂါရျပီးဆရာ၀န္ေတြလက္ေလ်ာ့တဲ့အေျခအေနတရပ္ကုိရင္ဆုိင္ခဲ့၇ဘူးတယ္တဲ့။
အဲသည္တုန္းကေသျခင္းတရားကုိသူဘယ္လုိရင္ဆုိင္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့သလဲ။
အခုသူ႕မိခင္ဆုံးေတာ့သူျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။
ကၽြန္မနဲ႕ေတာ့လူခ်င္းမေတြ႕ခဲ့ေပမယ့္ေမေမတုိ႕နဲ႕ေတြ႕တုန္းကသူ႕အေၾကာင္းေလး
ေတြေျပာျပခဲ့တာကိုမွတ္မိသေလာက္တင္ျပခ်င္တယ္။
"အဲသည္တုန္းကကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ေသလူလုိျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ
အသက္ ၈၀ ေက်ာ္အဘြားၾကီးတစ္ဦးကေျပာခဲ့ဘူးတာကိုသတိရသြားတယ္။
ေကာင္းတာကိုပဲစဥ္းစားပါ။ကုိယ္မိဘနဲ႕ေနခဲ့တုန္းကအခ်ိန္ေတြကုိပဲစဥ္းစားပါ။
စဥ္းစားစရာဘာမွမရွိရင္ဘာျဖစ္ျဖစ္မိဘနဲ႕ေနတုန္းကအခ်ိန္ေတြကိုစဥ္းစားေနပါ။
ကုိယ္ေကာင္းတာဘာလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာစဥ္းစားပါ။အဲသည္ေကာင္းတာေတြ
ၾကီးကုိပဲစဥ္းစားပါ။အဲဒါဆိုရင္ကုိယ့္ ခႏၱာကုိယ္ ထဲကမေကာင္းတာေတြဟာ
သူ႕အလုိလုိထြက္သြားလိမ့္မယ္။---
ဒါနဲ႕ဘာေတြစဥ္းစားသလဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ျပင္ပမွာအလုပ္လုပ္တုန္းကအိမ္သာအလုံး
၃၀ေဆးခဲ့ဘူးတာစဥ္းစားတယ္။အိမ္သာေတြကလည္းဒီအတုိင္းသြားထားတာဆုိေတာ့
ညစ္ပတ္လုိက္တာမေျပာပါနဲ႕ေတာ့။ေလာက္ေတြေတာင္တက္ေနတယ္။
အင္း အဲသည္ေနာက္ ေနာက္ေရာက္လာတဲ့သူေတြကအိမ္သာေတြသန္႕ရွင္းေန
တာေတြ႕ေတာ့သိပ္၀မ္းသာေက်းဇူးတင္ျပီးဆုေတြေတာင္းေပးၾကတယ္ေလ။
ေနာက္စဥ္းစားတာကကၽြန္ေတာ့မိဘမ်ားနဲ႕အတူတူေနခဲ့တုန္းကအခ်ိန္ေလးေတြေပ့ါ။
၄မုိ္င္ေလာက္ခရီးကိုကၽြန္ေတာ့္မိခင္ကလမ္းေလွ်ာက္ျပီးထမင္းဗူးပို႕ေပးခဲ့တာကို
စဥ္းစားတယ္။အဲသည္တုန္းကကၽြန္ေတာ့တစ္ေယာက္ထဲအတြက္မဟုတ္ပဲ
ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္သမားေတြအတြက္ပါဂ်ိဴင့္ၾကီး၈်ိဴင့္ငယ္နဲ႕ခ်က္ျပဳတ္ျပီးယူ
လာေပးတာပါ။
ျပီးေတာ့အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္ကုိကၽြန္ေတာ္စားမလုိ႕လုပ္ေနတုန္းဗုိက္ဆာေနတာ
ေတြ႕လုိ႕မစားပဲေကၽြးလုိက္တဲ့အေၾကာင္း။အဲသည္တုန္းကကၽြန္ေတာ္ကဆာေနတာေလ။
ကုိယ္မစားပဲေကၽြးလုိ္က္တာ။သူကမစားရဲစားရဲနဲ႕စားျပီးေနာက္အကုန္စားပါေရာ။
၀မ္းသာအားရေက်းဇူးတင္တဲ့စကားေတြျပန္စဥ္းစားမိတယ္။
ေနာက္ေတာ့မ်က္လုံးမွာဘလက္စေပါ့ရွိတဲ့အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႕ကၽြန္ေတာ့ကားနဲ႕
တုိ္က္မလုိျဖစ္သြားတုန္းကတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ေတာင္း
ပန္ၾက ေနာက္ကၽြန္ေတာ္ကဘာမွမလုပ္ပါဘူးနဲ႕ခြင့္လြတ္ေၾကာင္းေျပာေတာ့
သူ႕ခမွ်ာေက်းဇူးတင္ျပီး ေဂါ့ဘလက္စ္ယူ လုိ႕ေအာ္ေျပာတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ျမန္မာျပည္အစိုးရ၀န္ထမ္းဘ၀နဲ႕ ၁၃ ႏွစ္လုပ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။အဲသည္တုန္းက
ကၽြန္ေတာ့လက္ေအာက္၀န္ထမ္းေတြအေပၚေၾကာသားရင္ၾကားမခဲြျခားဘဲဆက္ဆံ
ခဲ့ဘူးတာေတြ၊သူတုိ႕ေသေရးရွင္ေရးမွာကၽြန္ေတာ္ကာကြယ္ေပးခဲ့တာေတြစဥ္းစား
တယ္။ကၽြန္ေတာ့္အလုပ္အေပၚမွာလည္းမိသားစုလိုလုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ႏုိ္င္ငံျခားေရာက္ေတာ့အလုပ္မရဘူး။ဒါနဲ႕ဒရ၀မ္လုပ္တယ္။အဲသည္ဒရ၀မ္က
ကၽြန္ေတာ့လက္ေအာက္ကလုပ္ဘူးတဲ့သူျဖစ္ေနတယ္။ဒါနဲ႕ ဆရာရယ္ ဒရ၀မ္ေတာ့
မလုပ္ပါနဲ႕ ဂိတ္ေစာင့္လုပ္ သက္သာတယ္ သူေျပာေပးမယ္ဆုိတာနဲ႕ ဂိတ္ေစာင့္ျဖစ္
ေနာက္ ဂိတ္ေစာင့္ကလည္းသိေန အဲသည္လုိနဲ႕ကၽြန္ေတာ္အလုပ္ေတြရ အဆင္
ေျပသြားတာေလးေတြစဥ္းစားတယ္။
အဲသည္လိုေကာင္းတာေတြခ်ည္းပဲစဥ္းစားေနေတာ့တာ ကၽြန္ေတာ့္ကင္ဆာေရာဂါ
ဟာ ၄ လ အၾကာမွာလုံး၀ေပ်ာက္ကင္းသြားပါတယ္။အဲသည္အေၾကာင္းေလးပါပဲ။"
ေကာင္းတာေတြခ်ည္းစဥ္းစားပါ။ကုိယ္ျပဳခဲ့ဘူးတဲ့ေကာင္းတာေတြကကိုယ့္ကုိ
ေကာင္းက်ိဴးခ်မ္းသာေပးပါတယ္ ဆိုတဲ့အသိတရားေလးကုိစာဖတ္သူမ်ားအတြက္
လက္ဆင့္ကမ္းတင္ျပလုိက္ပါ၏။
No comments:
Post a Comment