My Adventures of the Practice Sunlun Way of Vipassana Meditation Part (4) by Junior Win

 

Read More

ဂ်ဴနီယာ၀င္း – အမွတ္တရ ေန႕ေလးတစ္ေန႕

ဂ်ဴနီယာ၀င္း – အမွတ္တရ ေန႕ေလးတစ္ေန႕
ၾသဂုတ္ ၂၈၊ ၂၀၁၄
ဖိတ္စာရခ်ိန္မွာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္စရာေလးေတြ ေတြးမိသည္။ ကၽြန္မခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ စာေရးဆရာတခ်ဴိ႕ သည္ပဲြကေလးကုုိ မတက္ေရာက္နုုိင္ေတာ့တာကုုိ ေတြးမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဘဘဦး၀င္းတင္၊ ဆရာဦး၀ံသ၊ ဆရာဒဂုုန္တာရာ၊ ဆရာပါရဂူ၊ ဆရာမင္းလူ၊ ဆရာသုုေမာင္၊ ဆရာေမာင္၀ဏၰ တုုိ႕စသည္ျဖင့္ ကြယ္လြန္သြားသူမ်ားကုုိ သတိရမိတာျဖစ္ပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နွင့္ ကၽြန္မတုုိ႕မိသားစုု မေတြ႕ၾကတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာ ခဲ့ျပီလဲ။ ဒါကုုိေတြးမိယုုံနွင့္ပင္ ကၽြန္မတုုိ႕ မိသားစုု သြားဖုုိ႕ဆုုံးျဖတ္မိၾကပါသည္။ ကၽြန္မက စာေရးဆရာျဖစ္ေနလုုိ႕ သည္ပဲြကုုိ လုုိက္ပါခြင့္ရတာမိုု႕ …. ငါ့နွယ္ .. ေတာ္ပါေသးရဲ႕… စာေရးဆရာျဖစ္မိေပလုုိ႕ ဟုုၾကိတ္ျပီး စိတ္လွဴပ္ရွားမိရပါသည္။
တျခားသူေတြေတာ့မသိေပမယ့္ ကၽြန္မတုုိ႕အတြက္ေတာ့ ဒီလုုိသြားခြင့္ ေတြ႕ခြင့္ရျခင္းဟာ အလြန္ၾကီးက်ယ္ေသာ အျဖစ္ပါပဲ။ ဒါဟာလည္း ကၽြန္မတုုိ႕အားလုုံးက စာေရးဆရာမ်ား ျဖစ္ေနလုုိ႕။ ကၽြန္မတုုိ႕အားလုုံး အတြက္ေတာ့ သိပ္ကုုိ ထူးျခားတဲ့ ခက္ခဲတဲ့ ေတြ႕ဆုုံျခင္းျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္မတိုု႕၏ ဦးေလးမ်ား၊ အေဒၚမ်ားကလည္း သြားဖုုိ႕ အားေပးၾကပါသည္။ မေတြ႕တာၾကာတဲ့ သူျဖစ္ေနလုုိ႕ ဘာစကားဘယ္လုုိ ဆုုိရပါ့။ ကၽြန္မ၏ ဆရာ၀န္ဦးေလးကေတာ့ အန္တီစုုနဲ႕ေတြ႕ရင္ ေျပာဖုုိ႕ စကားတစ္ခြန္းသင္ေပးလုုိက္ပါသည္။
‘I Miss You.’တဲ့။
ထုုိေတြ႕ဆုုံပဲြမွာ စာေရးဆရာမ်ား၊ ကာတြန္း ပန္းခ်ီ၊ ကဗ်ာဆရာ၊ ထုုတ္ေ၀သူတခ်ိဴ႕ ကုုိ ေတြ႕ျမင္ခြင့္ရပါသည္။ တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီမိတ္ဆက္ …. ကုုိယ့္ကုုိယ္ကုုိယ္ နံမယ္ထေျပာရ..တာက နည္းနည္းေတာ့ ဆန္းျပားသလုုိျဖစ္ေပမယ့္ ကိုုယ္သိေသာ စာေရးဆရာမ်ား ဘယ္သူလာတယ္ မလာဘူး ဆုုိတာကုုိ သိခြင့္ရလုုိက္တာမုုိ႕ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေသာ မိတ္ဆက္ပဲြဟုု ျမင္မိပါသည္။
ပဲြျပီးသြားေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ နွင့္ ကၽြန္မေဖေဖ၊ ေမေမ တုုိ႕က နွဴတ္ဆက္ဖုုိ႕သြားၾကေတာ့ ကၽြန္မလည္း ေနာက္ကလုုိက္သြားပါသည္။ ကၽြန္မတုုိ႕လက္ထဲတြင ္ေမေမၾကီး ေဒၚခင္မ်ဴးိခ်စ္ေရးသားေသာ Buddhist Way of Life in Myanmar စာအုုပ္ တစ္အုုပ္ နွင့္ ကြြၽြန္္မ၏ Days and Flowers of Myanmar စာအုုပ္ႏွင့္ My Life Will Go On စာအုုပ္ပါးေလး ႏွစ္အုုပ္ကုုိ ယူလာပါသည္။ အန္တီစုုက ကၽြန္မတုုိ႕ အားလုုံးကုုိ မွတ္မိသျဖင့္ ၀မ္းသာမိပါသည္။ စာအုုပ္ေလးမ်ားကုုိ အန္တီစုုက သူ႕လက္ထဲမွာ ကိုုင္ထားျပီး ေဖေဖသိခ်င္ေနေသာ Oxford University နွင့္ပတ္သက္ေသာ ေမးခြန္းကုုိ ေျဖေနၾကတာကုုိ ကၽြန္မက ဓါတ္ပုုံရုုိက္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
ျပီးေတာ့ ေတာ္၀င္ႏွင္းဆီက ေကၽြးေသာ ေထာပတ္ထမင္းၾကက္သားဟင္းနွင့္ အခ်ဴိပဲြမ်ားကိုု စားေသာက္ၾကပါသည္။ ကၽြန္မက ရင္းနွီးေနေသာ စာေရးဆရာမ်ားစြာကုုိ လုုိက္ႏွဳတ္ဆက္ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မေမေမက အန္တီစုု ေျပာၾကားစဥ္က အဂၤလိပ္လုုိ စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းကုုိ ေသခ်ာသိခ်င္သျဖင့္ သြားေမးမည္ဟုုေျပာကာ ကၽြန္မဆီက စာရြက္အပုုိင္းတစ္ခုုကုုိိေတာင္းျပီး ထြက္သြားသည္။ ကၽြန္မေဖေဖကုုိလည္း တခ်ဴိ႕က အထင္တၾကီးႏွင့္ ထုုိအဂၤလိပ္စာေၾကာင္းကုုိ လာေမးေနၾကတာၾကားမိသည္။ ကၽြန္မေဖေဖကေတာ့ သူလည္းျမန္လြန္းလုုိ႕ ေသခ်ာမၾကားလုုိက္ရေၾကာင္း ျပန္ေျဖေနရပါသည္။
ေနာက္ေတာ့ ဓါတ္ပုုံစုုရုုိက္ရမည္ဟုု ဆုုိသျဖင့္ အားလုုံး ပါ၀င္ကာ ဓါတ္ပုုံရိုက္ၾက ပါသည္။ အဲသည္ဓါတ္ပုုံေတာ့ မရလုုိက္ပါ။ ေနာက္ေတာ့ ေပးမည္ဟုုေတာ့ ေျပာပါသည္။ ကၽြန္မဦးေလးသင္ေပးလုုိက္ေသာ စကားတစ္ခြန္းကုုိ ကိုုယ္တုုိင္ေတာ့ မေျပာလုုိက္ရေပမယ့္ ကၽြန္မေမေမက ေျပာလုုိက္သည္ဟုု ဆုုိပါသည္။ ကၽြန္္မေဖေဖလဲ သူသိခ်င္ေသာ Oxford နွင့္ပတ္သက္ေသာ ေမးခြန္းကုုိ ေမးခြင့္ရလုုိက္လုုိ႕ လာရက်ဴးိနပ္သြားပါသည္။ အိမ္ေရာက္မွပဲ ကၽြန္မေမေမကုုိ သူသြားေမးတာ ရခဲ့လား ဆုုိတာ ေမးရဦးမည္။
ကၽြန္မတုုိ႕မိသားစုု အတြက္ အန္တီစုုကုုိ ေတြ႕ခ်င္တဲ့ ဆႏေလးတစ္ခုု ျပည့္သြားတဲ့ေန႕တစ္ေန႕အျဖစ္ အမွတ္ရေနမည္ ျဖစ္ပါသည္။

(Photo – Suu with Burmese Writers, 25th August 2014, NLD Information)

Read More

ျပတုိက္ထဲကစာအုပ္မ်ား ဂ်ဴနီယာ၀င္း

အေမဇုံမွာ ebookမ်ားထုတ္ခဲ့တာ အခုဆုိရင္ အဂၤလိပ္လုိ၃အုပ္၊ ဗမာလုိတစ္အုပ္နဲ႕ ကာမူးမိတ္ဆက္ အခုထြက္တာပါဆုိရင္ ၅အုပ္ရွိပါျပီ။ ေနာက္ပိုင္း အဂၤလိပ္လုိစာအုပ္မ်ား ဆက္ေရးဖုိ႕ ၾကိဳးစားပါ့မယ္။ အေမဇုံမွာပါ။ ဟုတ္ကဲ့။ ထုတ္တဲ့သူက ေမာင္ရစ္ပါ။ အကုိက လုပ္ေပးတာဆုိေတာ့ … အင္း… သူ႕ကုိ နားပူ နားဆာလုပ္လုိက္ရင္ ျပီးတာပါပဲ။ အဲသည္လုိပဲ ၾကြားေနရတာေပါ့။

တကယ့္အျဖစ္မွန္ကသည္လုိပါ။

အေမဇုံကေန ebookေတြထြက္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနတာ ဘာလုိ႕ပါလိမ့္လုိ႕ ေတြးၾကမယ္။ ဘယ္သူမွလည္း စိ္တ္၀င္စားတာမရွိ၊ ျမန္မာျပည္တြင္းက လူေတြကို ေျပာျပလည္း ဘယ္သူမွ နားမလည္တဲ့ အင္တာနက္စာအုပ္ေတြမို႕ လုပ္ရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္လို႕ ထင္ၾကမယ္။။ သူမ်ားက ေမးရင္ အင္တာနက္အေမဇုံကင္ဒဲယ္ လုိ႕လည္းေျပာလုိက္ေရာ ၾကားရသူအေပါင္း အထင္ၾကီးတာ ခံရပါတယ္။ (အဲ..နံမယ္ၾကီး ထမင္းငတ္လုိ႕ေတာ့ စိတ္ထဲက ေျပာလုိက္ရတာေပါ့။)

စျပီး ebookဘက ္စိတ္ပါသြားပုံက…

ျပည္တြင္းမွာ ခက္တာက ကုိယ္ေရးတဲ့စာအုပ္ေတြကုိ လုိခ်င္တယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေတာင္က လမ္းညြန္ေပးေနရတာမ်ဴိး ၾကဳံရတယ္။ တခ်ဴိ႕ကေတာ့ ဘယ္စာအုပ္ဆုိ္င္ကေန ဘယ္လုိရွာရမွန္း မသိတာ။ တခ်ဴိ႕က ဖုန္းနဲ႕ ဆက္ေမးတယ္။ ဘယ္စာအုပ္ဖတ္ခ်င္တယ္ေပါ့။ ခက္တယ္၊ ခက္လုိက္တာ။ ဘယ္စာအုပ္ဆုိင္မွာ ရွိပါတယ္ဆိုျပီး ကုိယ္ကိုယ္တိုင္ သြားမ၀ယ္ေပးရုံတမယ္ ညြန္းရပါတယ္။ တခ်ဴိ႕မ်ား ဘယ္လုိေျပာတယ္မွတ္လဲ။ အိမ္မွာ အဲသည္စာအုပ္ရွိရင္ ပို္က္ဆံေပး၀ယ္မယ္တဲ့။ စာအုပ္ဆုိ္္င္ေတာ့ မသြားေတာ့ပါဘူးတဲ့။ အခ်ိန္မရွိလုိ႕တဲ့။ ကိုယ္က စာအုပ္ဆုိင္လဲ မဟုတ္။ ကိုယ့္အိ္မ္က ကုိယ့္စာအုပ္ဆုိတာ ရတနာလုိ သိမ္းထားတာေတြပါ။ ဘာျပန္ေျဖရမွန္းကို မသိတာ။ လက္ေဆာင္ပဲ ေပးလုိက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ျဖည့္ေပေတာ့ေပါ့။ ခက္တယ္၊ ခက္တယ္။ အိ္္မ္ကလူၾကီးမ်ားကေတာ့ ကိုယ့္စာအုပ္ဖတ္ခ်င္တယ္ဆုိတာကုိက အင္မတန္ေက်းဇူးတင္ထုိက္ပါသတဲ့။ ေပးသာေပးတဲ့။

စာအုပ္ဆုိင္ေတြရွားလုိ႕လား ဆုိေတာ ့နည္းနည္းေတာ့ ရွားပါတယ္။ စာအုပ္ဖတ္ခ်င္သူဟာ စာအုပ္ဆုိင္တစ္ဆုိင္သြားျပီး ရွာဖုိ႕ အခ်ိန္ေပးရပါတယ္။ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ရင္ ကိုယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့စာအုပ္နဲ႕ ကုိယ္နဲ႕  ဆုံဆည္းဖုိ႕ဆုိတာ မုိးေပၚကအပ္နဲ႕ ေျမၾကီးေပၚကအပ္ ဆုံဖုိ႕ခက္သေလာက္ ခက္ပါတယ္။ တေန႕က မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ေတာ့ သူေနတဲ့ရပ္ကြက္ၾကီးတစ္ခုလုံးမွာ စာအုပ္ဆုိင္တစ္ဆုိင္မွ မရွိဘူးလုိ႕ ေျပာတယ္။ အဲဒါ မထူးဆန္းဘူးလား တဲ့။ သူက ဆုိလုိက္ေသး။ တစ္ေနရာတည္းမွာ ဘယ္စာအုပ္မဆုိ အကုန္ရပါတယ္ ဆုိတဲ့ စာအုပ္ဆုိင္မ်ား ရွိႏုိင္ေသာ္လည္းပဲ သည္စာအုပ္ဆုိင္က ကုိယ္ေနေသာ အရပ္ေဒသမွာ မဟုတ္ျခင္းနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ေ၀းကြာေသာေနရာမွာဆုိရင္ ဘယ္လုိမွ ကုိယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့ စာအုပ္ရဖုိ႕ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။

အဲ…..သည္လုိနဲ႕ မဆီမဆုိင္ ebookကုိ စျပီး စိတ္၀င္စားလာတယ္။

အေဖလုပ္သူကေတာ့ နင့္ အင္တာနက္ ebook ငါတသက္လုံး အထင္မၾကီးဖူးေဟ့ … တဲ့။ ကိုယ့္မွာမ်က္နွာငယ္နဲ႕ကိုယ့္ပုိက္ဆံကိုယ္ထုတ္ ကိုယ့္အင္အားနဲ႕ ကိုယ္လုပ္ရတာ အိမ္ကဘယ္သူကမွ အားမေပးတဲ့ အလုပ္ပါ။ ကိုယ့္အကုိကေတာ့ သူလည္း သူတတ္ႏုိ္င္သေလာက္ လုပ္ေပးရွာသား။ တခါတရံ ေဖေဖ့ကုိ စာအုပ္ေတြ ebook လုပ္ေပးရမလား ဆုိျပီး ခြင့္ေတာင္းရင္း စကားစမိတုိင္း သြားစမ္းပါလုိ႕ အေအာ္ခံရေတာ့ မဟရဲဘူး။ ဒီလုိပါ။ ေျပာရင္းနဲ႕ စကားက ဘယ္ေရာက္ကုန္ပါလိမ့္။ ေအာ္… အင္း.. သတိရျပီ။ ဘာလုိ႕မ်ား အေမဇုံကုိ အထင္ၾကီးျပီး စာအုပ္ေတြ တင္ျဖစ္သလဲဆုိေတာ့ ကိုယ့္နံမယ္နဲ႔ စာအုပ္စင္ေလးတစ္ခု လုပ္ခ်င္တယ္ေလ။ အင္တာနက္ကမာၻထဲ ကုိယ့္နံမယ္နဲ႕ ကုိယ့္စာအုပ္ေတြ စီျပီးေပၚလာတာ ျမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ။

ဒီလုိနဲ႕စာအုပ္ေတြ ကင္ဒဲယ္မွာ ျပန္စုမယ္ေပါ့။ ေဖေဖစိတ္ပါလာရင္ ေဖေဖ့စာအုပ္၊ ေမေမကေတာ့ နည္းနည္းေတာ ့စိတ္ပါပုံရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ေဖေဖက ခပ္တင္းတင္းနဲ႕ဆုိေတာ့ သိပ္မေျပာရဲေသးဖူး။ ကိုယ္ကေတာ့ တာထြက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ျပရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လဲ အုိးနင္းခြက္နင္းနဲ႕ပါ။ အင္တာနက္ေခတ္ဆိုေပမယ့္ ေဖ့ဘြတ္နဲ႕ပဲ ႏွစ္ပါးသြားေနၾကတဲ့ သည္ေခတ္ သည္အခါထဲမွာ စာအုပ္ေတြဖတ္ၾကဖုိ႕ ebookကုိ ကိုးကြယ္ၾကဖို႕ တုိက္တြန္းဖုိ႕ ခက္ပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ေတာင္ လက္နဲ႕ကုိင္ဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္မ်ဴိးမွပဲ စာဖတ္တယ္လုိ႕ သတ္မွတ္တာဆုိေတာ့ သူမ်ားကုိ ebook ၾကပါလုိ႕ ေျပာရခက္တာေပါ့။

သို႕ေသာ္လည္း ေခတ္ဆိုတာ သည္လုိပဲ သြားေနမွာပဲ။ ေဖ့ဘြတ္ကို စာဖတ္စရာလုိ႕ ျမင္ေနၾကတာကုိက ေခတ္ေျပာင္းတာပဲေလ။ ebookေခတ္ဆုိတာလည္း ေရြ႕လ်ားရင္းနဲ႕ ေနာင္ရာစုေလာက္ဆုိ တေရြ႔ေရြ႔နဲ႕ ေရာက္ခ်င္လည္း ေရာက္လာႏုိင္တာေပါ့။ အဲသည္အခါ ကုိယ့္စာအုပ္ေတြက….. အင္း…. ထားပါေတာ့ေလ။ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္က သိပ္ၾကီးပါတယ္။ အခုေတာ့ ebook ေခတ္ မေရာက္ေသးဖူးေပါ့။ ဒါကုိ ၀န္ခံရမွာေပါ့။ ဟုတ္တယ္။ အဲသည္ေခတ္ကုိ ေ၇ာက္ဖုိ႕ ေတာ္ေတာ္ ေစာင့္ရဦးမယ္။ လနဲ႕ နွစ္နဲ႕ ခ်ီျပီး ေစာင့္ရမယ္။ မနက္ခင္းေဖ့ဘြတ္နဲ႕ မ်က္နွာသစ္ရင္းနဲ႕ပဲ ebookနဲ႕ ေကာ္ဖီနဲ႕ တဲြေသာက္လုိ႕ေတာ့ ျဖစ္ေကာင္းပါရဲ႕။

ျပႆနာက ဘာလဲဆုိေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ ကုိယ္ၾကိဳက္တဲ့စာအုပ္ကို ကင္ဒဲယ္မွာ ဘယ္လုိ၀ယ္ဖတ္ရမလဲ ဆုိတာ ျပႆနာတစ္ခု။ ဖရီးစာအုပ္မ်ား ရတယ္ဆုိေပမယ့္လည္း အဲဒါကုိ ဘယ္လုိေဒါင္းလုပ္လုပ္ျပီး ဘယ္လိုဖတ္ရမလဲ ဆုိတာက ေနာက္ျပႆနာတစ္ခုပါ။ ဒါေတြကို လက္ခ်ာရိုက္ဖုိ႕က ေတာ္ေတာ္ၾကာရဦးမယ္။ အခုထိကုိ ဒိီကိစၥက ရွင္းလုိ႕ကိုမျပီးေသးဖူး။ တခါတေလ ကိုယ့္စာအုပ္ေၾကာ္ျငာလုိက္ျပ၊ီး တာနဲ႕ ေမးခြန္းေတြ တန္းစီျပီး၀င္လာတယ္။ ကိုယ္နဲ႕ရင္းနွီးသူမ်ားက ဖုန္းနဲ႕ ဆက္ေမးၾက၊ ဘာခလုပ္နွိတ္ရမလဲဆုိတာက အစေပါ့။ ေဆာ့၀ဲလ္ေတာင္ ဘာမွန္းမသိတာ။ ေဒါင္းလုပ္ လုပ္တာၾကာလုိ႕ဆုိျပ၊ီး ကြန္ပလိန္းက လာေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာေစာင့္ရမွာလဲဆုိျပီး စိတ္မရွည္ၾကျပန္ဖူး။ ခက္သားပဲ ကုိယ္လဲမသိဖူး။ တခါတေလစာအုပ္က ဆုိဒ္ၾကီးရင္ နာရီ၀က္ေပါ့။ ခက္တာက လူၾကီးေတြဆုိေတာ့ ျပန္မေျပာရဲဖူး။ ရြယ္တူေတြ အငယ္ေတြဆုိရင္ ဒါေလးေတာင္ မသိရေကာင္းလားနဲ႕ အျပစ္ျပန္တင္လုိက္တယ္။ အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္ေကာင္းရင္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေပါ့လုိ႕ ေျပာရတယ္။ တုိင္းျပည္အင္တာနက္က မေကာင္းဖူးလုိ႕ လဲႊခ်ရတယ္။ ေဒါင္းလုပ္မရရင္ကုိပဲ ကုိယ့္အျပစ္လုိ ခံစားေနရတယ္။ ငါ့ႏွယ္ ၾကြားမိတာနဲ႕ မကာမိဘူး။ အားျပန္နာေနရတယ္။

ေနာက္ေတာ့ စိတ္ဓါတ္က်တာနဲ႕ ကိုယ့္စာအုပ္မ်ားကုိ အေမဇုံမွာ တင္ထားတယ္ဆုိတာ မေျပာရဲတဲ့အဆင့္ ေရာက္သြားေရာ။ ထားလုိက္ပါေတာ့ သူလဲသိမွာ မဟုတ္ပါဘူးဆုိျပီး ေနလုိက္မိတဲ့အခါ မ်ားလာတယ္။ ခက္တာက အေမလုပ္တဲ့သူကလဲ လာတဲ့ဧည့္သည္ ၾကြားလုိက္ရတာ။ ဟဲ့… နင့္အုိင္ပက္လက္လား၊ တက္ဘလက္လား ထုတ္ျပလုိ္က္ေလ။ စိတ္ညစ္လုိက္တာ။ အဲဒီအုိင္ပက္လက္တုိ႕ တက္ဘလက္တုိ႕ ထုတ္ျပလုိက္ရုံနဲ႕ အဲသည္ebookကိစၥက ျပတ္သြားတာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆက္တဲြေမးခြန္းေတြကို ကုိယ္ပဲရွင္းရဦးမွာ။

အခုထိကုိ ျပည္တြင္းမွာ အေမဇုံကင္ဒဲယ္က လူမသိသူမသိဘ၀မွာပဲ ရွိေသးတယ္။ အင္တာနက္ေတာင္ မကိုင္တဲ့သူေတြ တပုံၾကီးရယ္။ အေမဇုံကုိ အခုထိ စာလုံးေပါင္းေပးေနရတုန္း ဆုိေတာ့ေလ။ သည္ေတာ့ ေနာက္ဆုိရင္ သည္လုိပဲ ေျပာေတာ့မယ္။ ebookေတြဆုိတာ ျပတုိက္မွာ ထားထားတာေတြပါ လုိ႕။ ဟုတ္တယ္ေလ ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရ၊ အလွၾကည့္ေနရတဲ့ ebookမ်ားေပါ့။ ကုိယ့္ျပည္တြင္းကသူေတြကုိ ေျပာတာပါ။

တုိတုိေျပာရရင္ေတာ့ ဘာလုိ႕ebookေတြ စိတ္၀င္စားလာရသလဲ ဆုိရင္… ကိုယ့္နံမယ္နဲ႕ ကုိယ့္စာအုပ္ေလးေတြပါတဲ့ ေလဘယ္လ္ေလးကုိ ခလုပ္နွိတ္လုိက္ရင္ ကိုယ္ေရးတာေတြ တန္းစီျပီးျမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာလုိ႕… … အဲဒါအေျဖပါပဲ။

- See more at: http://moemaka.com/archives/38482#sthash.0qruGpGu.dpuf

 

အေမဇုံမွာ ebookမ်ားထုတ္ခဲ့တာ အခုဆုိရင္ အဂၤလိပ္လုိ၃အုပ္၊ ဗမာလုိတစ္အုပ္နဲ႕ ကာမူးမိတ္ဆက္ အခုထြက္တာပါဆုိရင္ ၅အုပ္ရွိပါျပီ။ ေနာက္ပိုင္း အဂၤလိပ္လုိစာအုပ္မ်ား ဆက္ေရးဖုိ႕ ၾကိဳးစားပါ့မယ္။ အေမဇုံမွာပါ။ ဟုတ္ကဲ့။ ထုတ္တဲ့သူက ေမာင္ရစ္ပါ။ အကုိက လုပ္ေပးတာဆုိေတာ့ … အင္း… သူ႕ကုိ နားပူ နားဆာလုပ္လုိက္ရင္ ျပီးတာပါပဲ။ အဲသည္လုိပဲ ၾကြားေနရတာေပါ့။

တကယ့္အျဖစ္မွန္ကသည္လုိပါ။

အေမဇုံကေန ebookေတြထြက္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနတာ ဘာလုိ႕ပါလိမ့္လုိ႕ ေတြးၾကမယ္။ ဘယ္သူမွလည္း စိ္တ္၀င္စားတာမရွိ၊ ျမန္မာျပည္တြင္းက လူေတြကို ေျပာျပလည္း ဘယ္သူမွ နားမလည္တဲ့ အင္တာနက္စာအုပ္ေတြမို႕ လုပ္ရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္လို႕ ထင္ၾကမယ္။။ သူမ်ားက ေမးရင္ အင္တာနက္အေမဇုံကင္ဒဲယ္ လုိ႕လည္းေျပာလုိက္ေရာ ၾကားရသူအေပါင္း အထင္ၾကီးတာ ခံရပါတယ္။ (အဲ..နံမယ္ၾကီး ထမင္းငတ္လုိ႕ေတာ့ စိတ္ထဲက ေျပာလုိက္ရတာေပါ့။)

စျပီး ebookဘက ္စိတ္ပါသြားပုံက…

ျပည္တြင္းမွာ ခက္တာက ကုိယ္ေရးတဲ့စာအုပ္ေတြကုိ လုိခ်င္တယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေတာင္က လမ္းညြန္ေပးေနရတာမ်ဴိး ၾကဳံရတယ္။ တခ်ဴိ႕ကေတာ့ ဘယ္စာအုပ္ဆုိ္င္ကေန ဘယ္လုိရွာရမွန္း မသိတာ။ တခ်ဴိ႕က ဖုန္းနဲ႕ ဆက္ေမးတယ္။ ဘယ္စာအုပ္ဖတ္ခ်င္တယ္ေပါ့။ ခက္တယ္၊ ခက္လုိက္တာ။ ဘယ္စာအုပ္ဆုိင္မွာ ရွိပါတယ္ဆိုျပီး ကုိယ္ကိုယ္တိုင္ သြားမ၀ယ္ေပးရုံတမယ္ ညြန္းရပါတယ္။ တခ်ဴိ႕မ်ား ဘယ္လုိေျပာတယ္မွတ္လဲ။ အိမ္မွာ အဲသည္စာအုပ္ရွိရင္ ပို္က္ဆံေပး၀ယ္မယ္တဲ့။ စာအုပ္ဆုိ္္င္ေတာ့ မသြားေတာ့ပါဘူးတဲ့။ အခ်ိန္မရွိလုိ႕တဲ့။ ကိုယ္က စာအုပ္ဆုိင္လဲ မဟုတ္။ ကိုယ့္အိ္မ္က ကုိယ့္စာအုပ္ဆုိတာ ရတနာလုိ သိမ္းထားတာေတြပါ။ ဘာျပန္ေျဖရမွန္းကို မသိတာ။ လက္ေဆာင္ပဲ ေပးလုိက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ျဖည့္ေပေတာ့ေပါ့။ ခက္တယ္၊ ခက္တယ္။ အိ္္မ္ကလူၾကီးမ်ားကေတာ့ ကိုယ့္စာအုပ္ဖတ္ခ်င္တယ္ဆုိတာကုိက အင္မတန္ေက်းဇူးတင္ထုိက္ပါသတဲ့။ ေပးသာေပးတဲ့။

စာအုပ္ဆုိင္ေတြရွားလုိ႕လား ဆုိေတာ ့နည္းနည္းေတာ့ ရွားပါတယ္။ စာအုပ္ဖတ္ခ်င္သူဟာ စာအုပ္ဆုိင္တစ္ဆုိင္သြားျပီး ရွာဖုိ႕ အခ်ိန္ေပးရပါတယ္။ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ရင္ ကိုယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့စာအုပ္နဲ႕ ကုိယ္နဲ႕  ဆုံဆည္းဖုိ႕ဆုိတာ မုိးေပၚကအပ္နဲ႕ ေျမၾကီးေပၚကအပ္ ဆုံဖုိ႕ခက္သေလာက္ ခက္ပါတယ္။ တေန႕က မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ေတာ့ သူေနတဲ့ရပ္ကြက္ၾကီးတစ္ခုလုံးမွာ စာအုပ္ဆုိင္တစ္ဆုိင္မွ မရွိဘူးလုိ႕ ေျပာတယ္။ အဲဒါ မထူးဆန္းဘူးလား တဲ့။ သူက ဆုိလုိက္ေသး။ တစ္ေနရာတည္းမွာ ဘယ္စာအုပ္မဆုိ အကုန္ရပါတယ္ ဆုိတဲ့ စာအုပ္ဆုိင္မ်ား ရွိႏုိင္ေသာ္လည္းပဲ သည္စာအုပ္ဆုိင္က ကုိယ္ေနေသာ အရပ္ေဒသမွာ မဟုတ္ျခင္းနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ေ၀းကြာေသာေနရာမွာဆုိရင္ ဘယ္လုိမွ ကုိယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့ စာအုပ္ရဖုိ႕ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။

အဲ…..သည္လုိနဲ႕ မဆီမဆုိင္ ebookကုိ စျပီး စိတ္၀င္စားလာတယ္။

အေဖလုပ္သူကေတာ့ နင့္ အင္တာနက္ ebook ငါတသက္လုံး အထင္မၾကီးဖူးေဟ့ … တဲ့။ ကိုယ့္မွာမ်က္နွာငယ္နဲ႕ကိုယ့္ပုိက္ဆံကိုယ္ထုတ္ ကိုယ့္အင္အားနဲ႕ ကိုယ္လုပ္ရတာ အိမ္ကဘယ္သူကမွ အားမေပးတဲ့ အလုပ္ပါ။ ကိုယ့္အကုိကေတာ့ သူလည္း သူတတ္ႏုိ္င္သေလာက္ လုပ္ေပးရွာသား။ တခါတရံ ေဖေဖ့ကုိ စာအုပ္ေတြ ebook လုပ္ေပးရမလား ဆုိျပီး ခြင့္ေတာင္းရင္း စကားစမိတုိင္း သြားစမ္းပါလုိ႕ အေအာ္ခံရေတာ့ မဟရဲဘူး။ ဒီလုိပါ။ ေျပာရင္းနဲ႕ စကားက ဘယ္ေရာက္ကုန္ပါလိမ့္။ ေအာ္… အင္း.. သတိရျပီ။ ဘာလုိ႕မ်ား အေမဇုံကုိ အထင္ၾကီးျပီး စာအုပ္ေတြ တင္ျဖစ္သလဲဆုိေတာ့ ကိုယ့္နံမယ္နဲ႔ စာအုပ္စင္ေလးတစ္ခု လုပ္ခ်င္တယ္ေလ။ အင္တာနက္ကမာၻထဲ ကုိယ့္နံမယ္နဲ႕ ကုိယ့္စာအုပ္ေတြ စီျပီးေပၚလာတာ ျမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ။

ဒီလုိနဲ႕စာအုပ္ေတြ ကင္ဒဲယ္မွာ ျပန္စုမယ္ေပါ့။ ေဖေဖစိတ္ပါလာရင္ ေဖေဖ့စာအုပ္၊ ေမေမကေတာ့ နည္းနည္းေတာ ့စိတ္ပါပုံရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ေဖေဖက ခပ္တင္းတင္းနဲ႕ဆုိေတာ့ သိပ္မေျပာရဲေသးဖူး။ ကိုယ္ကေတာ့ တာထြက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ျပရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လဲ အုိးနင္းခြက္နင္းနဲ႕ပါ။ အင္တာနက္ေခတ္ဆိုေပမယ့္ ေဖ့ဘြတ္နဲ႕ပဲ ႏွစ္ပါးသြားေနၾကတဲ့ သည္ေခတ္ သည္အခါထဲမွာ စာအုပ္ေတြဖတ္ၾကဖုိ႕ ebookကုိ ကိုးကြယ္ၾကဖို႕ တုိက္တြန္းဖုိ႕ ခက္ပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ေတာင္ လက္နဲ႕ကုိင္ဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္မ်ဴိးမွပဲ စာဖတ္တယ္လုိ႕ သတ္မွတ္တာဆုိေတာ့ သူမ်ားကုိ ebook ၾကပါလုိ႕ ေျပာရခက္တာေပါ့။

သို႕ေသာ္လည္း ေခတ္ဆိုတာ သည္လုိပဲ သြားေနမွာပဲ။ ေဖ့ဘြတ္ကို စာဖတ္စရာလုိ႕ ျမင္ေနၾကတာကုိက ေခတ္ေျပာင္းတာပဲေလ။ ebookေခတ္ဆုိတာလည္း ေရြ႕လ်ားရင္းနဲ႕ ေနာင္ရာစုေလာက္ဆုိ တေရြ႔ေရြ႔နဲ႕ ေရာက္ခ်င္လည္း ေရာက္လာႏုိင္တာေပါ့။ အဲသည္အခါ ကုိယ့္စာအုပ္ေတြက….. အင္း…. ထားပါေတာ့ေလ။ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္က သိပ္ၾကီးပါတယ္။ အခုေတာ့ ebook ေခတ္ မေရာက္ေသးဖူးေပါ့။ ဒါကုိ ၀န္ခံရမွာေပါ့။ ဟုတ္တယ္။ အဲသည္ေခတ္ကုိ ေ၇ာက္ဖုိ႕ ေတာ္ေတာ္ ေစာင့္ရဦးမယ္။ လနဲ႕ နွစ္နဲ႕ ခ်ီျပီး ေစာင့္ရမယ္။ မနက္ခင္းေဖ့ဘြတ္နဲ႕ မ်က္နွာသစ္ရင္းနဲ႕ပဲ ebookနဲ႕ ေကာ္ဖီနဲ႕ တဲြေသာက္လုိ႕ေတာ့ ျဖစ္ေကာင္းပါရဲ႕။

ျပႆနာက ဘာလဲဆုိေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ ကုိယ္ၾကိဳက္တဲ့စာအုပ္ကို ကင္ဒဲယ္မွာ ဘယ္လုိ၀ယ္ဖတ္ရမလဲ ဆုိတာ ျပႆနာတစ္ခု။ ဖရီးစာအုပ္မ်ား ရတယ္ဆုိေပမယ့္လည္း အဲဒါကုိ ဘယ္လုိေဒါင္းလုပ္လုပ္ျပီး ဘယ္လိုဖတ္ရမလဲ ဆုိတာက ေနာက္ျပႆနာတစ္ခုပါ။ ဒါေတြကို လက္ခ်ာရိုက္ဖုိ႕က ေတာ္ေတာ္ၾကာရဦးမယ္။ အခုထိကုိ ဒိီကိစၥက ရွင္းလုိ႕ကိုမျပီးေသးဖူး။ တခါတေလ ကိုယ့္စာအုပ္ေၾကာ္ျငာလုိက္ျပ၊ီး တာနဲ႕ ေမးခြန္းေတြ တန္းစီျပီး၀င္လာတယ္။ ကိုယ္နဲ႕ရင္းနွီးသူမ်ားက ဖုန္းနဲ႕ ဆက္ေမးၾက၊ ဘာခလုပ္နွိတ္ရမလဲဆုိတာက အစေပါ့။ ေဆာ့၀ဲလ္ေတာင္ ဘာမွန္းမသိတာ။ ေဒါင္းလုပ္ လုပ္တာၾကာလုိ႕ဆုိျပ၊ီး ကြန္ပလိန္းက လာေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာေစာင့္ရမွာလဲဆုိျပီး စိတ္မရွည္ၾကျပန္ဖူး။ ခက္သားပဲ ကုိယ္လဲမသိဖူး။ တခါတေလစာအုပ္က ဆုိဒ္ၾကီးရင္ နာရီ၀က္ေပါ့။ ခက္တာက လူၾကီးေတြဆုိေတာ့ ျပန္မေျပာရဲဖူး။ ရြယ္တူေတြ အငယ္ေတြဆုိရင္ ဒါေလးေတာင္ မသိရေကာင္းလားနဲ႕ အျပစ္ျပန္တင္လုိက္တယ္။ အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္ေကာင္းရင္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေပါ့လုိ႕ ေျပာရတယ္။ တုိင္းျပည္အင္တာနက္က မေကာင္းဖူးလုိ႕ လဲႊခ်ရတယ္။ ေဒါင္းလုပ္မရရင္ကုိပဲ ကုိယ့္အျပစ္လုိ ခံစားေနရတယ္။ ငါ့ႏွယ္ ၾကြားမိတာနဲ႕ မကာမိဘူး။ အားျပန္နာေနရတယ္။

ေနာက္ေတာ့ စိတ္ဓါတ္က်တာနဲ႕ ကိုယ့္စာအုပ္မ်ားကုိ အေမဇုံမွာ တင္ထားတယ္ဆုိတာ မေျပာရဲတဲ့အဆင့္ ေရာက္သြားေရာ။ ထားလုိက္ပါေတာ့ သူလဲသိမွာ မဟုတ္ပါဘူးဆုိျပီး ေနလုိက္မိတဲ့အခါ မ်ားလာတယ္။ ခက္တာက အေမလုပ္တဲ့သူကလဲ လာတဲ့ဧည့္သည္ ၾကြားလုိက္ရတာ။ ဟဲ့… နင့္အုိင္ပက္လက္လား၊ တက္ဘလက္လား ထုတ္ျပလုိ္က္ေလ။ စိတ္ညစ္လုိက္တာ။ အဲဒီအုိင္ပက္လက္တုိ႕ တက္ဘလက္တုိ႕ ထုတ္ျပလုိက္ရုံနဲ႕ အဲသည္ebookကိစၥက ျပတ္သြားတာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆက္တဲြေမးခြန္းေတြကို ကုိယ္ပဲရွင္းရဦးမွာ။

အခုထိကုိ ျပည္တြင္းမွာ အေမဇုံကင္ဒဲယ္က လူမသိသူမသိဘ၀မွာပဲ ရွိေသးတယ္။ အင္တာနက္ေတာင္ မကိုင္တဲ့သူေတြ တပုံၾကီးရယ္။ အေမဇုံကုိ အခုထိ စာလုံးေပါင္းေပးေနရတုန္း ဆုိေတာ့ေလ။ သည္ေတာ့ ေနာက္ဆုိရင္ သည္လုိပဲ ေျပာေတာ့မယ္။ ebookေတြဆုိတာ ျပတုိက္မွာ ထားထားတာေတြပါ လုိ႕။ ဟုတ္တယ္ေလ ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရ၊ အလွၾကည့္ေနရတဲ့ ebookမ်ားေပါ့။ ကုိယ့္ျပည္တြင္းကသူေတြကုိ ေျပာတာပါ။

တုိတုိေျပာရရင္ေတာ့ ဘာလုိ႕ebookေတြ စိတ္၀င္စားလာရသလဲ ဆုိရင္… ကိုယ့္နံမယ္နဲ႕ ကုိယ့္စာအုပ္ေလးေတြပါတဲ့ ေလဘယ္လ္ေလးကုိ ခလုပ္နွိတ္လုိက္ရင္ ကိုယ္ေရးတာေတြ တန္းစီျပီးျမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာလုိ႕… … အဲဒါအေျဖပါပဲ။

-

 

အေမဇုံမွာ ebookမ်ားထုတ္ခဲ့တာ အခုဆုိရင္ အဂၤလိပ္လုိ၃အုပ္၊ ဗမာလုိတစ္အုပ္နဲ႕ ကာမူးမိတ္ဆက္ အခုထြက္တာပါဆုိရင္ ၅အုပ္ရွိပါျပီ။ ေနာက္ပိုင္း အဂၤလိပ္လုိစာအုပ္မ်ား ဆက္ေရးဖုိ႕ ၾကိဳးစားပါ့မယ္။ အေမဇုံမွာပါ။ ဟုတ္ကဲ့။ ထုတ္တဲ့သူက ေမာင္ရစ္ပါ။ အကုိက လုပ္ေပးတာဆုိေတာ့ … အင္း… သူ႕ကုိ နားပူ နားဆာလုပ္လုိက္ရင္ ျပီးတာပါပဲ။ အဲသည္လုိပဲ ၾကြားေနရတာေပါ့။

တကယ့္အျဖစ္မွန္ကသည္လုိပါ။

အေမဇုံကေန ebookေတြထြက္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနတာ ဘာလုိ႕ပါလိမ့္လုိ႕ ေတြးၾကမယ္။ ဘယ္သူမွလည္း စိ္တ္၀င္စားတာမရွိ၊ ျမန္မာျပည္တြင္းက လူေတြကို ေျပာျပလည္း ဘယ္သူမွ နားမလည္တဲ့ အင္တာနက္စာအုပ္ေတြမို႕ လုပ္ရတာပဲ အဖတ္တင္တယ္လို႕ ထင္ၾကမယ္။။ သူမ်ားက ေမးရင္ အင္တာနက္အေမဇုံကင္ဒဲယ္ လုိ႕လည္းေျပာလုိက္ေရာ ၾကားရသူအေပါင္း အထင္ၾကီးတာ ခံရပါတယ္။ (အဲ..နံမယ္ၾကီး ထမင္းငတ္လုိ႕ေတာ့ စိတ္ထဲက ေျပာလုိက္ရတာေပါ့။)

စျပီး ebookဘက ္စိတ္ပါသြားပုံက…

ျပည္တြင္းမွာ ခက္တာက ကုိယ္ေရးတဲ့စာအုပ္ေတြကုိ လုိခ်င္တယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေတာင္က လမ္းညြန္ေပးေနရတာမ်ဴိး ၾကဳံရတယ္။ တခ်ဴိ႕ကေတာ့ ဘယ္စာအုပ္ဆုိ္င္ကေန ဘယ္လုိရွာရမွန္း မသိတာ။ တခ်ဴိ႕က ဖုန္းနဲ႕ ဆက္ေမးတယ္။ ဘယ္စာအုပ္ဖတ္ခ်င္တယ္ေပါ့။ ခက္တယ္၊ ခက္လုိက္တာ။ ဘယ္စာအုပ္ဆုိင္မွာ ရွိပါတယ္ဆိုျပီး ကုိယ္ကိုယ္တိုင္ သြားမ၀ယ္ေပးရုံတမယ္ ညြန္းရပါတယ္။ တခ်ဴိ႕မ်ား ဘယ္လုိေျပာတယ္မွတ္လဲ။ အိမ္မွာ အဲသည္စာအုပ္ရွိရင္ ပို္က္ဆံေပး၀ယ္မယ္တဲ့။ စာအုပ္ဆုိ္္င္ေတာ့ မသြားေတာ့ပါဘူးတဲ့။ အခ်ိန္မရွိလုိ႕တဲ့။ ကိုယ္က စာအုပ္ဆုိင္လဲ မဟုတ္။ ကိုယ့္အိ္မ္က ကုိယ့္စာအုပ္ဆုိတာ ရတနာလုိ သိမ္းထားတာေတြပါ။ ဘာျပန္ေျဖရမွန္းကို မသိတာ။ လက္ေဆာင္ပဲ ေပးလုိက္ပါတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ျဖည့္ေပေတာ့ေပါ့။ ခက္တယ္၊ ခက္တယ္။ အိ္္မ္ကလူၾကီးမ်ားကေတာ့ ကိုယ့္စာအုပ္ဖတ္ခ်င္တယ္ဆုိတာကုိက အင္မတန္ေက်းဇူးတင္ထုိက္ပါသတဲ့။ ေပးသာေပးတဲ့။

စာအုပ္ဆုိင္ေတြရွားလုိ႕လား ဆုိေတာ ့နည္းနည္းေတာ့ ရွားပါတယ္။ စာအုပ္ဖတ္ခ်င္သူဟာ စာအုပ္ဆုိင္တစ္ဆုိင္သြားျပီး ရွာဖုိ႕ အခ်ိန္ေပးရပါတယ္။ အခ်ိန္မေပးႏုိင္ရင္ ကိုယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့စာအုပ္နဲ႕ ကုိယ္နဲ႕  ဆုံဆည္းဖုိ႕ဆုိတာ မုိးေပၚကအပ္နဲ႕ ေျမၾကီးေပၚကအပ္ ဆုံဖုိ႕ခက္သေလာက္ ခက္ပါတယ္။ တေန႕က မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႕ ေတြ႕ေတာ့ သူေနတဲ့ရပ္ကြက္ၾကီးတစ္ခုလုံးမွာ စာအုပ္ဆုိင္တစ္ဆုိင္မွ မရွိဘူးလုိ႕ ေျပာတယ္။ အဲဒါ မထူးဆန္းဘူးလား တဲ့။ သူက ဆုိလုိက္ေသး။ တစ္ေနရာတည္းမွာ ဘယ္စာအုပ္မဆုိ အကုန္ရပါတယ္ ဆုိတဲ့ စာအုပ္ဆုိင္မ်ား ရွိႏုိင္ေသာ္လည္းပဲ သည္စာအုပ္ဆုိင္က ကုိယ္ေနေသာ အရပ္ေဒသမွာ မဟုတ္ျခင္းနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ေ၀းကြာေသာေနရာမွာဆုိရင္ ဘယ္လုိမွ ကုိယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့ စာအုပ္ရဖုိ႕ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။

အဲ…..သည္လုိနဲ႕ မဆီမဆုိင္ ebookကုိ စျပီး စိတ္၀င္စားလာတယ္။

အေဖလုပ္သူကေတာ့ နင့္ အင္တာနက္ ebook ငါတသက္လုံး အထင္မၾကီးဖူးေဟ့ … တဲ့။ ကိုယ့္မွာမ်က္နွာငယ္နဲ႕ကိုယ့္ပုိက္ဆံကိုယ္ထုတ္ ကိုယ့္အင္အားနဲ႕ ကိုယ္လုပ္ရတာ အိမ္ကဘယ္သူကမွ အားမေပးတဲ့ အလုပ္ပါ။ ကိုယ့္အကုိကေတာ့ သူလည္း သူတတ္ႏုိ္င္သေလာက္ လုပ္ေပးရွာသား။ တခါတရံ ေဖေဖ့ကုိ စာအုပ္ေတြ ebook လုပ္ေပးရမလား ဆုိျပီး ခြင့္ေတာင္းရင္း စကားစမိတုိင္း သြားစမ္းပါလုိ႕ အေအာ္ခံရေတာ့ မဟရဲဘူး။ ဒီလုိပါ။ ေျပာရင္းနဲ႕ စကားက ဘယ္ေရာက္ကုန္ပါလိမ့္။ ေအာ္… အင္း.. သတိရျပီ။ ဘာလုိ႕မ်ား အေမဇုံကုိ အထင္ၾကီးျပီး စာအုပ္ေတြ တင္ျဖစ္သလဲဆုိေတာ့ ကိုယ့္နံမယ္နဲ႔ စာအုပ္စင္ေလးတစ္ခု လုပ္ခ်င္တယ္ေလ။ အင္တာနက္ကမာၻထဲ ကုိယ့္နံမယ္နဲ႕ ကုိယ့္စာအုပ္ေတြ စီျပီးေပၚလာတာ ျမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ။

ဒီလုိနဲ႕စာအုပ္ေတြ ကင္ဒဲယ္မွာ ျပန္စုမယ္ေပါ့။ ေဖေဖစိတ္ပါလာရင္ ေဖေဖ့စာအုပ္၊ ေမေမကေတာ့ နည္းနည္းေတာ ့စိတ္ပါပုံရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ေဖေဖက ခပ္တင္းတင္းနဲ႕ဆုိေတာ့ သိပ္မေျပာရဲေသးဖူး။ ကိုယ္ကေတာ့ တာထြက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ျပရတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လဲ အုိးနင္းခြက္နင္းနဲ႕ပါ။ အင္တာနက္ေခတ္ဆိုေပမယ့္ ေဖ့ဘြတ္နဲ႕ပဲ ႏွစ္ပါးသြားေနၾကတဲ့ သည္ေခတ္ သည္အခါထဲမွာ စာအုပ္ေတြဖတ္ၾကဖုိ႕ ebookကုိ ကိုးကြယ္ၾကဖို႕ တုိက္တြန္းဖုိ႕ ခက္ပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ေတာင္ လက္နဲ႕ကုိင္ဖတ္ရတဲ့ စာအုပ္မ်ဴိးမွပဲ စာဖတ္တယ္လုိ႕ သတ္မွတ္တာဆုိေတာ့ သူမ်ားကုိ ebook ၾကပါလုိ႕ ေျပာရခက္တာေပါ့။

သို႕ေသာ္လည္း ေခတ္ဆိုတာ သည္လုိပဲ သြားေနမွာပဲ။ ေဖ့ဘြတ္ကို စာဖတ္စရာလုိ႕ ျမင္ေနၾကတာကုိက ေခတ္ေျပာင္းတာပဲေလ။ ebookေခတ္ဆုိတာလည္း ေရြ႕လ်ားရင္းနဲ႕ ေနာင္ရာစုေလာက္ဆုိ တေရြ႔ေရြ႔နဲ႕ ေရာက္ခ်င္လည္း ေရာက္လာႏုိင္တာေပါ့။ အဲသည္အခါ ကုိယ့္စာအုပ္ေတြက….. အင္း…. ထားပါေတာ့ေလ။ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္က သိပ္ၾကီးပါတယ္။ အခုေတာ့ ebook ေခတ္ မေရာက္ေသးဖူးေပါ့။ ဒါကုိ ၀န္ခံရမွာေပါ့။ ဟုတ္တယ္။ အဲသည္ေခတ္ကုိ ေ၇ာက္ဖုိ႕ ေတာ္ေတာ္ ေစာင့္ရဦးမယ္။ လနဲ႕ နွစ္နဲ႕ ခ်ီျပီး ေစာင့္ရမယ္။ မနက္ခင္းေဖ့ဘြတ္နဲ႕ မ်က္နွာသစ္ရင္းနဲ႕ပဲ ebookနဲ႕ ေကာ္ဖီနဲ႕ တဲြေသာက္လုိ႕ေတာ့ ျဖစ္ေကာင္းပါရဲ႕။

ျပႆနာက ဘာလဲဆုိေတာ့ ျပည္တြင္းမွာ ကုိယ္ၾကိဳက္တဲ့စာအုပ္ကို ကင္ဒဲယ္မွာ ဘယ္လုိ၀ယ္ဖတ္ရမလဲ ဆုိတာ ျပႆနာတစ္ခု။ ဖရီးစာအုပ္မ်ား ရတယ္ဆုိေပမယ့္လည္း အဲဒါကုိ ဘယ္လုိေဒါင္းလုပ္လုပ္ျပီး ဘယ္လိုဖတ္ရမလဲ ဆုိတာက ေနာက္ျပႆနာတစ္ခုပါ။ ဒါေတြကို လက္ခ်ာရိုက္ဖုိ႕က ေတာ္ေတာ္ၾကာရဦးမယ္။ အခုထိကုိ ဒိီကိစၥက ရွင္းလုိ႕ကိုမျပီးေသးဖူး။ တခါတေလ ကိုယ့္စာအုပ္ေၾကာ္ျငာလုိက္ျပ၊ီး တာနဲ႕ ေမးခြန္းေတြ တန္းစီျပီး၀င္လာတယ္။ ကိုယ္နဲ႕ရင္းနွီးသူမ်ားက ဖုန္းနဲ႕ ဆက္ေမးၾက၊ ဘာခလုပ္နွိတ္ရမလဲဆုိတာက အစေပါ့။ ေဆာ့၀ဲလ္ေတာင္ ဘာမွန္းမသိတာ။ ေဒါင္းလုပ္ လုပ္တာၾကာလုိ႕ဆုိျပ၊ီး ကြန္ပလိန္းက လာေသးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာေစာင့္ရမွာလဲဆုိျပီး စိတ္မရွည္ၾကျပန္ဖူး။ ခက္သားပဲ ကုိယ္လဲမသိဖူး။ တခါတေလစာအုပ္က ဆုိဒ္ၾကီးရင္ နာရီ၀က္ေပါ့။ ခက္တာက လူၾကီးေတြဆုိေတာ့ ျပန္မေျပာရဲဖူး။ ရြယ္တူေတြ အငယ္ေတြဆုိရင္ ဒါေလးေတာင္ မသိရေကာင္းလားနဲ႕ အျပစ္ျပန္တင္လုိက္တယ္။ အင္တာနက္ကြန္နက္ရွင္ေကာင္းရင္ ဆယ့္ငါးမိနစ္ေပါ့လုိ႕ ေျပာရတယ္။ တုိင္းျပည္အင္တာနက္က မေကာင္းဖူးလုိ႕ လဲႊခ်ရတယ္။ ေဒါင္းလုပ္မရရင္ကုိပဲ ကုိယ့္အျပစ္လုိ ခံစားေနရတယ္။ ငါ့ႏွယ္ ၾကြားမိတာနဲ႕ မကာမိဘူး။ အားျပန္နာေနရတယ္။

ေနာက္ေတာ့ စိတ္ဓါတ္က်တာနဲ႕ ကိုယ့္စာအုပ္မ်ားကုိ အေမဇုံမွာ တင္ထားတယ္ဆုိတာ မေျပာရဲတဲ့အဆင့္ ေရာက္သြားေရာ။ ထားလုိက္ပါေတာ့ သူလဲသိမွာ မဟုတ္ပါဘူးဆုိျပီး ေနလုိက္မိတဲ့အခါ မ်ားလာတယ္။ ခက္တာက အေမလုပ္တဲ့သူကလဲ လာတဲ့ဧည့္သည္ ၾကြားလုိက္ရတာ။ ဟဲ့… နင့္အုိင္ပက္လက္လား၊ တက္ဘလက္လား ထုတ္ျပလုိ္က္ေလ။ စိတ္ညစ္လုိက္တာ။ အဲဒီအုိင္ပက္လက္တုိ႕ တက္ဘလက္တုိ႕ ထုတ္ျပလုိက္ရုံနဲ႕ အဲသည္ebookကိစၥက ျပတ္သြားတာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆက္တဲြေမးခြန္းေတြကို ကုိယ္ပဲရွင္းရဦးမွာ။

အခုထိကုိ ျပည္တြင္းမွာ အေမဇုံကင္ဒဲယ္က လူမသိသူမသိဘ၀မွာပဲ ရွိေသးတယ္။ အင္တာနက္ေတာင္ မကိုင္တဲ့သူေတြ တပုံၾကီးရယ္။ အေမဇုံကုိ အခုထိ စာလုံးေပါင္းေပးေနရတုန္း ဆုိေတာ့ေလ။ သည္ေတာ့ ေနာက္ဆုိရင္ သည္လုိပဲ ေျပာေတာ့မယ္။ ebookေတြဆုိတာ ျပတုိက္မွာ ထားထားတာေတြပါ လုိ႕။ ဟုတ္တယ္ေလ ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရ၊ အလွၾကည့္ေနရတဲ့ ebookမ်ားေပါ့။ ကုိယ့္ျပည္တြင္းကသူေတြကုိ ေျပာတာပါ။

တုိတုိေျပာရရင္ေတာ့ ဘာလုိ႕ebookေတြ စိတ္၀င္စားလာရသလဲ ဆုိရင္… ကိုယ့္နံမယ္နဲ႕ ကုိယ့္စာအုပ္ေလးေတြပါတဲ့ ေလဘယ္လ္ေလးကုိ ခလုပ္နွိတ္လုိက္ရင္ ကိုယ္ေရးတာေတြ တန္းစီျပီးျမင္ရတာ စိတ္ခ်မ္းသာလုိ႕… … အဲဒါအေျဖပါပဲ။

- See more at: http://moemaka.com/archives/38482#sthash.0qruGpGu.dpuf

Read More

New Year Wish - 2013

New Year Wish - 2013

ကၽြန္မခ်စ္ခင္ေလးစားရေသာစာဖတ္ပရိသတ္မ်ားသို႕

၂၀၁၃ခုနွစ္ကုိကူးေျပာင္းခဲ့ျပီးတဲ့အခါမွာအားလုံးစိတ္ခ်မ္းသာကုိယ္က်မ္းမာနွင့္နွစ္သစ္တစ္နွစ္တာကုိေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖတ္သန္းႏုိင္ပါေစလုိ႕ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႕သလုိ္က္ပါတယ္။အားလုံးကုိေက်းဇူးတင္ပါတယ္။အားလုံးေဘးဘရာေ၀းကြာ၍ေမတၱာတရားျဖင့္စိတ္ခ်မ္းသာကိုယ္က်မ္းမာၾကပါေစ။

“မေန႕ကဆုိတာအိပ္မက္သာ
မနက္ျဖန္ကုိစိတ္ကူးယဥ္
သုိ႕ေသာ္ယေန႕ကေတာ့ကၽြန္ႏု္ိပ္တုိ႕တကယ္ေနထုိင္ေနတာ။
မေန႕ကတုိင္းကုိေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအိပ္မက္မ်ားလုိ႕ေတြးကာ
မနက္ျဖန္တုိင္းကုိေမ်ာ္လင့္ျခင္းစိတ္ကူးမ်ားတည္ေဆာက္ပါ။
သည္လုိနဲ႕ဒီကေန႕ကုိေတာ့ေကာင္းစြာရူျမင္ၾကရေအာင္။“

ခ်စ္ခင္ေလးစားလ်က္

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

Read More