မင္းကို ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဂ်ဴနီယာ၀င္း

မင္းကို ခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း

ခ်ယ္ရီရသစံုမဂၢဇင္း

နိုဝင္ဘာလ၊ ၂ဝဝ၅ ခုနွစ္။

ကိုယ့္ကိုခင္တဲ့ သူရိွတယ္။ ကိုယ္ကခင္ရတဲ့သူရိွတယ္။ ဘယ္လိုပဲခင္ခင္ သူငယ္ခ်င္းလို့ပဲ သတ္မွတ္ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက အမ်ားျကီးေပါ့။ ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာဖို့မလိုပါဘူး။ ဘာေျကာင့္လို့ရွင္းျပစရာမလိုပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းပါပဲ။ အမည္မသိစာေရးသူတစ္ဦး ဗညသညပ-ညသက် က 'မင္းကိုခင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း'ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္နဲ့ ေရးဖဲြ့ထားတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ဖူးပါတယ္။ သူေရးဖဲြ့ပံုကလွပတယ္။ ဘာမွ ထူးထူးဆန္းဆန္း မဟုတ္ပါဘူး။ ခံစားျကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။

'A Friend is Someone Who Likes you.

It can be a boy...

It can be a girl...

or a cat...

or a dog...

or ever a white mouse...'

'သူငယ္ခ်င္းဆိုတာ မင္းကို ခင္တဲ့သူေပါ့။

ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္နိုင္တယ္...

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္နိုင္တယ္...

ဒါမွမဟုတ္ ေျကာင္ေလးတစ္ေကာင္...

ဒါမွမဟုတ္ ေခြးေလးတစ္ေကာင္...

ဒါမွမဟုတ္ျြကက္ျဖူေလးတစ္ေကာင္ေတာင္ ျဖစ္နိုင္ေသး'

'A tree can be a different kind of friend.

it doesn't talk to you, but you know it likes you, because it gives you apples...

or pears...

or cherries...

or sometimes, a place to swing.'



'သစ္ပင္တစ္ပင္က ပံုစံတစ္မို်းနဲ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္နိုင္တယ္။ သူက မင္းကိုစကားမေျပာဘူး။ ဒါေပမဲ့... သူ မင္းကို ခင္မွန္းမင္းက သိတယ္။ ဘာျဖစ္လို့လဲဆိုေတာ့ သူကမင္းကို ပန္းသီးေတြ ေပးတယ္... ဒါမွမဟုတ္ သစ္ေတာ့သီးေတြ ေပးတယ္... ဒါမွမဟုတ္ ခ်ယ္ရီသီးေတြ ေပးတယ္... ဒါမွမဟုတ္ တစ္ခါတေလ မင္းခိုစီးစရာေနရာလည္း ေပးတယ္ေလ'

'A brook can be a friend in a special way.

it talks to you with splahy gurgles.

it cools your toes and lets you sit quietly beside it

when you don't feel like speaking.

'ေခ်ာင္းကေလးက ထူးျခားတဲ့ပံုစံနဲ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္နိုင္တယ္။ သူက လိႈင္းဂယက္သဲေတြနဲ့ မင္းကို စကားေျပာတယ္။ မင္းရဲ့ ေျခေခ်ာင္းထိတ္ကေလးေတြကို ေအးျမေစတယ္။

မင္းစကားေျပာခ်င္စိတ္မရိွတဲ့အခါ မင္းကို သူ့နေဘးမွာ တိတ္တဆိတ္ထိုင္ေနခြင့္လည္း ေပးေသးတယ္'

ဤသို့ဆိုပါလွ်င္ ကိုယ္စီးေနတဲ့ ဖိနပ္ေလးတစ္ရံ၊ ကိုယ္နားေထာင္ေနတဲ့ သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္၊ ကိုယ္ဖတ္ေနတဲ့ စာအုပ္ေလးေတြ၊ ကိုယ္ ျမင္ေနရတဲ့ ပန္းကေလးေတြကလည္း ကိုယ္ရဲ့ခင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေလာကျကီးက ကိုယ္ထင္ထားတာထက္ေတာင္ ကိုယ့္ အေပၚေပးဆပ္ေနတာေတြ အမ်ားျကီးပါပဲ။

သစ္ပင္တစ္ပင္ဆီက ကိုယ္ယူတာေတြမ်ားေနျပီလား။ ပန္းဘယ္နွစ္ပြင့္ကိုယ့္ေျကာင့္ ေျြကသြားရျပီလဲ။ စီးဆင္းေနတဲ့ ေခ်ာင္းေရေတြ ကိုယ့္ေျကာင့္ ညစ္ေပခဲ့ရဖူးျပီလား။ ဘယ္လိုပဲ ေတြးပါေစ... ကိုယ့္ကိုခင္တဲ့ 'သူငယ္ခ်င္း'ေတြကို ထိခိုက္သြားမွာကိုေတာ့ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ျမင္ေနက်ပန္းကေလးေတြ၊ သီးေနက် သံပုရာသီးေလးေတြ၊ ျကားေနက် ေက်းငွက္သာရတာရဲ့ ေတးသံေလးေတြ ရိွေန တာကိုပဲ ကိုယ့္ကိုအားေပးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအျဖစ္ အားအင္ျဖစ္ခဲ့ရတာကိုေတာ့ 'အမည္မသိတဲ့ စာေရးသူတစ္ဦး'ကို ေက်းဇူးတင္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။





Read More

စိတ္ေျပာင္းသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဂ်ဴနီယာ၀င္း

စိတ္ေျပာင္းသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း




ခ်ယ္ရီရသစံုမဂၢဇင္း



ေဖေဖာ္ဝါရီလ၊ ၂ဝဝ၆။




Salvador Novo (၁၉ဝ၄) ဆိုတဲ့ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးက နပိုလီယန္လို့ အမည္တြင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ရည္ရြယ္ျပီး စာတစ္ပုဒ္ေရးဖဲြ့ပါတယ္။ နပိုလီယန္ဆိုတာ စစ္ဗိုလ္ခု်ပ္ျကီး အမည္ျဖစ္ေပမယ့္ သူဆိုလိုတာက နပိုလီယန္ကဲ့သို့ စိတ္ဓာတ္ ျကံ့ခိုင္ျပီး ရည္မွန္းခ်က္ ျကီးမားလြန္းသူတစ္ဦးကို ဆိုလိုပံုရပါတယ္။ သူ့သူငယ္ခ်င္းအမည္ကို နပိုလီယန္လို့ ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ နပိုလီယန္ စစ္ဗိုလ္ခု်ပ္ျကီးရဲ့ သေကၤတေတြ၊ စိတ္ဓာတ္ေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ျကီးမားတာေတြ အကုန္ပါသြားပါတယ္။ လြယ္လြယ္နွင့္ ရည္မွန္းခ်က္ကို စြန့္လႊတ္မယ့္သူ မဟုတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္အေျကာင္းမို့ စိတ္ဝင္စားစရာပါ။ Salvador Novo ရဲ့ စိတ္ေျပာင္းသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း နပိုလီယန္ အေျကာင္းေရးဖြ့ထားတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ေန့မွာ သူငယ္ခ်င္းနပိုလီယန္က သူ့ဆီစာေရးပါတယ္။ နပိုလီယန္ရဲ့စာထဲမွာ သူတက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ျကီးနဲ့ သူသင္ေနရတဲ့ စာေတြကို အထင္တျကီး တက္တက္ျြကျြက ျဖစ္ေနပံုရပါသတဲ့။

"Napoleon writes me: 'The school is very big we get up very early we spoke nothing but english, I'm sending you the picture of the building..."



'ေက်ာင္းကအလြန္ျကီးမွျကီးပဲ။ ငါတို့တစ္ေတြ မနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထျကရတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး အဂၤလိပ္စကားကိုပဲ ေျပာျကတယ္။ ေက်ာင္းအေဆာက္အဦပံုကို မင္းဆီပို့လိုက္တယ္...'

သူငယ္ခ်င္းနပိုလီယန္က သူတို့ ၂ ဦး ငယ္စဥ္ဘဝက ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းခဲ့တဲ့ ေန့ရက္ေတြကို အမွတ္တရေရးပါတယ္။ သူတို့နွစ္ဦး ဘယ္လို ေပ်ာ္စရာကေလးဘဝေတြကို ကုန္လြန္ခဲ့ျကပါသလဲ။

'We won't steal candy together any nore from the cupboards, or run off to the river to halfdown ourselves, or snitch the bloodstained watermelons'



'ေျကာင္အိမ္ထဲက သျကားလံုးေတြ ငါတို့ေနာက္ထပ္မခိုးစားနိုင္ျကေတာ့ဘူးေပါ့။ ျမစ္ေခ်ာင္းထဲ ငါတို့ ၂ ေယာက္သား ေျပးလႊားျပီး ေရမစိမ္နိုင္ျကေတာ့ဘူး။ ျပီးေတာ့ ဖရဲသီးနီနီေလးေတြလည္း မခိုးစားနိုင္ျကေတာ့ဘူးေလ'

နပိုလီယန္ရဲ့ ေက်ာင္းသားဘဝက ယခုလိုပါ။

"I'm ready now for my 6th year exam: as far as I can make out, afterwards. I'll learn everything you ought to learn, I'll be a doctor, I'll have anbitions, a beard, long pants..."



'ငါကေတာ့ အခု ၆ နွစ္ေျမာက္ စာေမးပဲြကို ေျဖဖို့အသင့္ျဖစ္ေနပါျပီ။ ငါတတ္နိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိေတာ့ ျကိုးစားသင္ယူ ေနပါတယ္။ ျပီးရင္... မင္းလို ငါလိုေက်ာင္းသားတိုင္းတတ္သင့္တတ္ဆိုက္တဲ့၊ သင္ျကားသင့္တဲ့ အရာမွန္သမွ်ကို သင္ယူရမွာေပါ့။ ျပီးတဲ့ ေနာက္... ငါဆရာဝန္ျကီးျဖစ္လာမယ္။... ငါ့မွာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြရိွလာမယ္။ မုတ္ဆိတ္ေတြနဲ့ ေဘာင္းဘီရွည္ရွည္ေတြနဲ့...'

ရည္မွန္းခ်က္ျကီးျကီးနဲ့ ရွင္သန္ခဲ့သူ သူငယ္ခ်င္း နပိုလီယန္က သူ့မွာ သားတစ္ေယာက္ရိွလာရင္ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္ေစခ်င္မွာတဲ့လဲ။

"But if I have a son, I'll see that no one ever teaches him anything I want him to be lazy and happy... the way I never could because of my parents, nor my parents because of my grand parents, nor my grandpa-rens because fo God."



'ဒါေပမဲ့ကြယ္... အကယ္၍မ်ား ကိုယ့္မွာသားေလးတစ္ေယာက္ရိွရင္ သူ့ကို ဘယ္သူကမွ ဘာကိုမွ မသင္ေစရဘူး။ သူ့ကို ပ်င္းေစခ်င္တယ္... ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနေစခ်င္တယ္။ ကိုယ့္မိဘေတြေျကာင့္ ကိုယ္မလုပ္ခဲ့ရတာေတြ... ကိုယ့္အဘိုးအဘြားေတြေျကာင့္ ကိုယ့္မိဘေတြ မလုပ္ခဲ့ရ တာေတြ... ဘုရား သခင္ေျကာင့္ ကိုယ့္အဘိုးအဘြားေတြ မလုပ္ခဲ့ရတာေတြ... အဲဒီလိုလမ္းမို်း သူ့ကို ခင္းေပးခ်င္တယ္...'

ရည္မွန္းခ်က္ျကီးမားတဲ့ သူ့ငယ္ခ်င္းနပိုလီယန္က Salvador Novo ဆီသို့ေရးခဲ့ေသာ စာတစ္ေစာင္ျဖစ္ပါတယ္။ သူ့စာတစ္ေစာင္ကို ဖတ္ျပီး သြားတဲ့အခါ ကိုယ့္မွာ သားတစ္ေယာက္ရိွရင္ သူ့ကို ဘယ္လိုမ်ား ျကီးျပင္းလာေစခ်င္မွာပါလိမ့္... လို့ေတြးလိုက္မိပါတယ္။ ဒီအေျဖ ဟာ ကိုယ္က နပိုလီယန္ေလာက္ ရည္မွန္းခ်က္ျကီးမားလြန္းသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့သည္၊ မျဖစ္ခဲ့သည္ဆိုတဲ့ေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္ မဟုတ္ပါ လား။

Read More

ဖရင္ကင္စတိုင္း၏ ဖန္တီးရွင္ ဂ်ဴနီယာ၀င္း

ဖရင္ကင္စတိုင္း၏ ဖန္တီးရွင္

ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂဇင္းမွ)



ေမရီရွယ္လီ (၁၇၉၇-၁၈၅၁) Mary Shelly သည္ စာေရးဆရာမ်ားျဖစ္ျကေသာ William Godwin နွင့္ Mary Wollstonecraft၏ တစ္ဦးတည္းေသာသမီး ျဖစ္သည္။ နာမည္ေက်ာ္ ကဗ်ာဆရာ ပါစီရွယ္လီ (Percy Bysshe Shelly) ၏ ဇနီးျဖစ္သည္။ သူတို့ Genera အရပ္တြင္ ေနထိုင္ျကစဥ္ ၄င္းတို့၏ မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ျကေသာ Byron နွင့္ Polidori တို့နွင့္ စုေပါင္းကာ အပ်င္းေျပပံုျပင္ဇာတ္လမ္းမ်ား ေျပာဖို့ အျကံကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ျကသည္။ ဤကားဖရင္ကင္စတိုင္း (Frankenstein) သည္းထိတ္ရင္ဖို ေျကာက္စရာဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေပၚလာရပံုအစျဖစ္ပါသည္။

ထိုသို့ အစျပုရာမွ စာျကီးေပျကီးမွာ ဘယ္လိုမွ နာမည္မရိွ စာေပေရးရာမွာ ဘယ္လိုမွ မပတ္သက္ခဲ့ေသာ သူနွစ္ဦး (Polidori) နွင့္ ေမရီရွယ္လီတို့၏ ဖန္တီးခဲ့ေသာ ဝတၴုဇာတ္လမ္းသည္ အမွတ္ရဖြယ္ ယေန့တိုင္ တည္ျမဲေနေတာ့သည္။ Polidori (ပိုလီဒိုရီ)က Vanpyre (ဗန္ပါရာ-ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္)၊ ေမရီရွယ္လီက ဖရင္ကင္စတိုင္ (Frankenstein)။ ၁၈၁၈ ခုနွစ္မွ ပထမဦးဆံုး ထုတ္ေဝခဲ့ ေသာ ထိုဝတၴုနွစ္ပုဒ္သည္ ယေန့တိုင္ နာမည္ေက်ာ္ ေပၚျပူလာအျဖစ္ဆံုး စိတ္ကူးယဥ္ဇာတ္ထုတ္မ်ား ျဖစ္လာေပေတာ့သည္။

အာတိတ္ပင္လယ္ျပင္မွာ တစ္ကိုယ္တည္းသြားလာရင္း အလုပ္လုပ္လ်က္ရိွသူ အဂၤလိပ္လူမို်း R. Walton က သူ့ညီမျဖစ္သူထံ ေရး ေသာစာမ်ားမွစ၍ ဇာတ္လမ္းကို ဖြင့္လိုက္ပါသည္။ သူနွင့္ ေတြ့ဆံုခဲ့သူ ဖရင္ကင္စတိုင္၏အေျကာင္းကို စီကာပတ္ကံုး ဇာတ္စံုခင္းလိုက္ပံုျဖစ္ ပါသည္။ ဖရင္ကင္စတိုင္သည္ ထူးခြ်န္ေသာ ေဆးပညာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ကာမူ အလြန္စိတ္ဝင္စားေသာ ဘာသာရပ္ကား လူေသကို အသက္သြင္းျခင္းျဖစ္ေပသည္။

သူဖန္တီးလိုက္ေသာ သတၲဝါသည္ တစ္ကိုယ္တည္းအထီးက်န္လွသည္။ သူ့ကို ျမင္သူတိုင္းက ေျကာက္ရံြ့ကာ ေမာင္းထုတ္ျကသျဖင့္ သူ့ဘဝသည္ စိတ္မခ်မ္းသာစရာျဖစ္ရသည္။ ေျကာက္စရာ၊ ရံြ့စရာ သူ့ပံုပန္းသဏၭာန္ ျဖစ္ေနရျခင္းအေပၚ လက္စားေခ်လိုစိတ္ျဖင့္ လူသတ္ သမားျဖစ္ခဲ့ရသည္။ သတၲဝါျကီးသည္ လူစကားကို နားမလည္ အဝတ္အစားမပါ၊ လူ့သေဘာသဘာဝကို နားမလည္၊ အစားအေသာက္ ငတ္မြတ္၊ ေနစရာ အိပ္စရာမရိွ၊ ခိုနားစရာမရိွျဖင့္ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ၊ အက်ပ္အတည္းမ်ားစြာျဖင့္ ရွင္သန္ခဲ့ရပံုကို ေရးဖဲြ့ခဲ့ရာ၌ ေတာထဲမွာ သစ္ခုတ္သမားတစ္ဦး၊ မိန္းကေလးတစ္ဦး၊ အဘိုးျကီးတစ္ဦးတို့ ၃ ဦးသား ေနထိုင္ျကသည္ကို ေခ်ာင္းေျမာင္းျကည့္ရႈရင္းျဖင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ သူ့ခံစားခ်က္မွာ သနားစရာ၊ တရားရစရာ ျဖစ္ပါသည္။

'သူတို့ကို ျကည့္ရတာ လံုးဝဥသံုေပ်ာ္ရႊင္ေနျကတာမို်း မျဖစ္ျကဘူး။ လူငယ္ကေလးက သူ့အေဖာ္နဲ့ မျကာခဏခဲြခြာေနရတယ္။ ငိုေနတာလည္း ေတြ့ရတယ္။ သူတို့မေပ်ာ္ရႊင္ျကတဲ့ အေျကာင္းအရင္းကို ကြ်န္ေတာ္ စဥ္းစားလို့မရဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ေလးေလး နက္နက္ ခံစားေနမိတယ္။ သူတို့စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ေနျကတာ သိပ္ထူးဆန္းတာပဲ။ ငါ့ထက္ ဘာမ်ား စိတ္ညစ္စရာေတြရိွမွာလဲ။ ကြ်န္ေတာ့္လို အထီးက်န္၊ မျပည့္စံုတဲ့သူထက္ သူတို့က မေပ်ာ္ျကဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္စိေရွ့မွာ သိပ္ကို ေနခ်င္စရာ အိမ္ကေလးသူတို့ ပိုင္ဆိုင္ျကတယ္။ ျမင္ျမင္သမွ်တိုင္းဟာ သူေဌးပစၥည္းေတြျကီးပဲ။ သူတို့ခ်မ္းေအးတဲ့အခါ မီးဖိုေလးရိွတယ္။ သူတို့ကို ေနြးေထြးေစတယ္။ သူတို့ဆာေလာင္တဲ့ အခါ သားငါးေတြစားစရာရိွတယ္။ သူတို့ ဝတ္ထားလိုက္တာလည္း ေကာင္းမွေကာင္းတဲ့ အဝတ္အစားေတြ၊ ဒီထက္မက ရိွပါေသးတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ အေဖာ္ျပုေနနိုင္ျကတယ္။ အခ်င္းခ်င္း ေျပာျက၊ ဆိုျက၊ နွစ္သိမ့္ျကနဲ့။ ေန့စဥ္နဲ့အမွ် တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၲာနဲ့ ျကင္ျကင္နာနာ ျကည့္ျက၊ ျကင္နာျက၊ ေဖးမျကနဲ့။ သူတို့ရဲ့ မ်က္ရည္ေတြက ဘာကိုမ်ား ဆိုလိုတာပါလိမ့္။ သူတို့မွာ နာက်င္စရာ တစ္ခုခုရိွလို့လား။ အဲဒီအေျဖကို စစခ်င္းေတာ့ စဥ္းစားလို့မရဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခိ်န္အေတာ္ျကာျကာ ဂရုတစိုက္နဲ့ ေသခ်ာေစာင့္ ျကည့္လိုက္ေတာ့မွ အခိ်န္က အေျဖေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုခ်စ္စရာ မိသားစုမွာ စိတ္မသက္မသာျဖစ္သြားေစရတဲ့ အေျကာင္းရင္းေတြ ထဲက တစ္ခုကေတာ့ ဆင္းရဲျခင္းပါပဲ။ အဲသည္ဒဏ္ကို သူတို့ဟာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကို ခံစားေနျကရတယ္။ သူတို့ရဲ့ စားသံုးျခင္းေတြဟာ ျခံထြက္ပစၥည္းေတြကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား အားကိုးေနရတယ္။ ေဆာင္းရာသီကာလမွာ ျခံထဲကေရာ၊ ျခံထဲက နို့စားနြားမဆီက နို့ေရာ၊ နည္း နည္းပဲ ရေတာ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္သိတယ္ သူတို့တစ္ခါတစ္ေလ အငတ္ေနေနရတဲ့ ေန့ေတြရိွတယ္။ အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေလး ၂ ေယာက္ေပါ့။ အဘိုးျကီးကို စားစရာေတြ ေကြ်းေမြးေနေပမဲ့ သူတို့မွာ စားစရာဘာမွမရိွျကဘူး။ အဲဒီျကင္နာျခင္းဆိုတဲ့ အရာဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ကို လႈပ္ရွား သြားေစပါတယ္'

ဖရင္ကင္စတိုင္ ဝတၴုကို ငယ္စဥ္က အလြယ္ေရးထားေသာ စာအုပ္၊ ပံုကေလးမ်ားျဖင့္ ကေလးမ်ား အလြယ္တကူဖတ္ဖို့ စာအုပ္မ်ား သာ ဖတ္ဖူးခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ ရုပ္ရွင္ျကည့္ဖူးသည္။ ေျကာက္စရာလူသတၲဝါျကီးအေျကာင္းဟုပဲ သူရဲကားတစ္ကားသဖြယ္ ထိုဇာတ္လမ္း ကို သေဘာေပါက္ခဲ့ပါသည္။ ယခုမူရင္း ဝတၴုကို ဖတ္ျကည့္လိုက္ေသာအခါ ဖရင္ကင္စတိုင္ ဖန္တီးလိုက္သည့္ သတၲဝါျကီး၏ အတြင္းစိတ္ ကို သိလာရသည္။ ဝတၴုေရးသားသူ ေမရီရွယ္လီသည္ လူအျဖစ္သို့ ရုတ္တရက္ေရာက္လာခဲ့သူ၊ ဦးေနွာက္မွာ ဘာဆိုဘာမွ အသိညဏ္မရိွသူ၊ စားဝတ္ေနေရးကိုပဲ သိထားသူ တစ္ေယာက္၏ ရင္တြင္းက ခံစားခ်က္ကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။

ထို့ျပင္ ထိုသတၲဝါျကီး၏ ရုန္းကန္ရွင္သန္ခဲ့ရပံုေတြကိုလည္း အခုလို ေရးဖဲြ့ထားျပန္ပါေသးသည္။

'ကြ်န္ေတာ္ဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ့ ရွာေဖြေတြ့ရိွမႈေတြ ရလာပါတယ္။ ဒီလူေတြဟာ တစ္ေယာက္နဲ့တစ္ေယာက္ ဆက္သြယ္ဖို့ နည္းလမ္း ေတြ သံုးျကတယ္ဆိုတာ ေတြ့ရတယ္။ သူတို့ရဲ့အေတြ့အျကံုေတြ၊ သူတို့ရဲ့ခံစားခ်က္ေတြကို အသံတစ္မို်းနဲ့ ေဖာ္ျပျကတယ္။ သူတို့ သံုးလိုက္ တဲ့ စကားလံုးေတြဟာ တစ္ခါတစ္ရံ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ တစ္ခါတစ္ရံ နာက်င္မႈ၊ တစ္ခါတေလ အျပံုးေတြနဲ့၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မႈေတြနဲ့ သူတို့ရဲ့ ေခါင္းထဲက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို မ်က္နွာေပၚမွာ ေတြ့ရပါတယ္။ ဒါဟာ တကယ့္ကို ဘုရားကေပးတဲ့ သိပၸံပညာပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲဒီဘာသာစကားကို သိကြ်မ္းခ်င္လိုက္တာ။ ဒါေပမဲ့ ျကိုးစားတိုင္း မေအာင္ျမင္ဘူး။ သူတို့အသံထြက္တာ သိပ္ျမန္တာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ဒါကို ဘယ္လိုလုပ္ျပီး ေဖာ္ထုတ္ရပါ့။ သူတို့အသံေတြ၊ စကားလံုးေတြရဲ့ လိွု့်ဝွက္ခ်က္ေတြကို သိခ်င္လိုက္တာ။ ဒါေပမဲ့ အခိ်န္ ေတြ အျကာျကီးေလ့လာေနရင္းနဲ့ သူတို့ရဲ့ နံမယ္ေလးေတြ သိလာရျပီ။ မီး၊ နြား နို့၊ ေပါင္မုန့္၊ ထင္း အစရိွသျဖင့္။ ျပီးေတာ့ လူငယ္ေလး ၂ ေယာက္ရဲ့ အမည္ေတြက အခ်င္းခ်င္းအမို်းမို်း ေခၚေဝၚျကေပမယ့္ အဘိုးျကီးရဲ့ အမည္ကေတာ့ 'အေဖ'လို့ တစ္ခုတည္းပဲရိွတယ္။ မိန္းကေလးကို 'ညီမ'သို့မဟုတ္ 'အဂၢါသာ'။ ေကာင္ေလးကို 'ဖိလစ္' 'အစ္ကို' 'သား'တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ေလ အဲသည္လို တစ္ေယာက္နဲ့ တစ္ေယာက္ အခုလို ေခၚေဝၚသံုးစဲြျကတဲ့ အျကံညဏ္ကို သိပ္သေဘာက်ျပီး အခုလို သူတို့အမည္ေလးေတြ သိလာရတာ အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္မိ တယ္။ တခို့်စကားလံုးေတြကိုေတာ့ သိပ္နားမလည္ဘူး။ 'ေကာင္းတယ္' 'ေဈးအျကီးဆံုး' 'မေပ်ာ္ရႊင္ဘူး' ဆိုတာေတြ။

ဤသို့နွင့္ သတၲဝါျကီးသည္ စကားလံုးမ်ားကို ေလ့လာရင္းနွင့္ ထိုစကားမ်ားကို နားလည္လာသည္။ သူပုန္းေအာင္းေနသည့္ ေနရာကို ျပန္ေရာက္တိုင္း က်က္မွတ္လ်က္ရိွသည္။ ျပီးလွ်င္ ျကိုးစားျပီး သူ့နႈတ္မွ အေျပာက်င့္သည္။ စကားေျပာသည့္ေနရာမွာ တိုးတက္လာေသာအခါ စကားလံုးေဝါဟာရမ်ားကို ေလ့လာသည္။ ဖိလစ္သည္ အသစ္ေရာက္ရိွလာေသာ သူ့ခ်စ္သူေလး 'ဆာဖီရာ'နွင့္ 'အင္ပါယာျကီး ပ်က္ဆီးျခင္း' အမည္ရိွ ၁၈ ရာစု အေတြးေခၚပညာရွင္ Volney ေရးသားခ်က္မ်ားကို ေလ့လာသင္ျကားလ်က္ရိွသည္။ ဤသို့နွင့္ သတၲဝါျကီးသည္ လိွု့်ဝွက္စြာ နားဆင္မွတ္ယူရင္း အသိပညာရပ္မ်ား တိုးလာသည္။ အင္ပါယာ၊ ခရစ္ယာန္ လြတ္လပ္ခြင့္နွင့္ ဘုရင္ဧကရာဇ္ေ တြအေျကာင္း သိ လာသည္။ ဥပေဒမ်ား၊ အစိုးရမ်ား၊ ျပည္သူမ်ား၊ ေသြးထြက္သံယိုမႈမ်ားအေျကာင္းကို နားလည္လာသည္။ မိသားစုဘဝ၊ ဆာေလာင္မႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈ၊ ပိုင္ဆိုင္မႈ၊ ခ်မ္းသာမႈ၊ အမို်းျမင့္ျမတ္သူမ်ား၊ အဆင့္အတန္းခဲြျခားမႈေတြ...။

'ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ေဆြမို်းေတြ၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘယ္မွာလဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ဘယ္အေဖကမွ မေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ဘူး။ ဘယ္အေမက မွ အျပံုးေတြနဲ့ ဂရုတစိုက္ မေခ်ာ့ျမူခဲ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ အတိတ္ဘဝက ကြက္လပ္။ ဘာဆို ဘာမွမရိွတဲ့ ေလဟာနယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အဦးဆံုး မွတ္မိလိုက္တာက ပံုပန္းမက်တဲ့ အရပ္အေမာင္းနဲ့ သည္ခနၶာကိုယ္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ့တူတဲ့ သူတစ္ေယာက္မွ မျမင္ဖူးဘူး။ ကြ်န္ေတာ္နဲ့ ဘယ္သူမွ လည္း လာဆက္မသြယ္ျကဘူး။ သည္ေတာ့... ကြ်န္ေတာ္ကဘာလဲ။ တစ္ခိ်န္လံုးေမးေနမိေပမယ့္ အေျဖကေတာ့ ေဒါသေတြ သက္ျပင္းမႈတ္ ထုတ္သံပဲ ထြက္လာတယ္'

သူသိလာခဲ့ေသာ အဘိုးျကီးသည္ မ်က္မျမင္တစ္ဦးျဖစ္သည္။ တစ္ေန့တြင္ အိမ္သားေတြ မရိွခိုက္ ထိုမ်က္ျမင္အဘိုးျကီးနွင့္ စကား ေျပာဖို့ ျကိုးစားခဲ့သည္။

'ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ အသည္းနွလံုးေတြဟာ အဆက္မျပတ္ခုန္ေနလိုက္တာ။ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ေျကာက္ရံြ့မႈေတြေျကာင့္လား။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို အဆံုးအျဖတ္ေပးမွာမို့လား။ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။ သူတို့ တဲအိမ္ကေလးဟာလည္း ျငိမ္သက္လို့၊ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အခြင့္အေရး။ ကြ်န္ေတာ္အစီအစဥ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ ဒူးေတြ တုန္ေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေျမျကီးေပၚ ညြတ္က်သြားတယ္။ ေနာက္ထပ္ တစ္ဖန္ မတ္မတ္ျပန္ရပ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ရိွရိွသမွ် ခိုင္မာမႈ အင္အားေတြကို အကုန္ထုတ္ တယ္။ ေလေကာင္းေလသန့္ေလးက ကြ်န္ေတာ့္ကို အားျဖစ္ေစတယ္။ စိတ္ေတြကို လန္းဆန္းေစတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ တဲအိမ္ေလးရဲ့ တံခါးကို ေခါက္လိုက္ပါတယ္'

ေနာက္ေတာ့ မ်က္မျမင္ အဘိုးျကီးနွင့္ မိတ္ဆက္ကာ စေျပာျကသည္။ ထိုအခိ်န္မွာ ျဖစ္ေပၚလာေသာသူ၏ ခံစားမႈမ်ားကား သနားစရာ ျဖစ္ရသည္။

'ကြ်န္ေတာ္ဟာ အဘိုးျကီးရဲ့ ျကင္နာတဲ့ စကားသံေတြကို လိုက္နာရင္း ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ တိတ္ဆိတ္မႈက ျကီးစိုးလာတယ္။ သူနဲ့ အခုလို ေနေနရတဲ့ မိနစ္တိုင္း၊ မိနစ္တိုင္းဟာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အဖိုးတန္လိုက္တာ။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ သူနဲ့ဘာစကားစေျပာျပီး ေနရမလဲဆိုတာ မသိေသးဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ဒီအတိုင္း ျငိမ္ေနမိတာ အဘိုးျကီးက စေျပာမွပဲ...'

ဤသို့နွင့္ အခိ်န္အေတာ္ျကာ စကားမ်ားေျပာျကရင္း သူအိမ္သားမ်ား ဝင္လာေသာအခါ သူ့ကို ေျကာက္ရံြ့ျပီး ပစ္ျက၊ ခတ္ျကနွင့္ ေမာင္းထုတ္ခံလိုက္ရသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုတစ္မိသားစုလံုး သူ့ကို ေျကာက္ျပီး ေျပာင္းေျပးသြားျကရာ သတၲဝါျကီး၏ ကမၻာေလးလည္း ပ်က္သြားေလေတာ့သည္။ ဤကား ထိုသတၲဝါျကီး၏ ရင္ထဲမွာ သူ့ကို ဖန္တီးလိုက္သူ ဖရင္ကင္စတိုင္အေပၚ အမုန္းတရားမ်ားနွင့္ လက္စား ေခ်လိုေသာ စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာရျခင္း အေျကာင္းမ်ားျဖစ္ေပေတာ့သည္။

ဖရင္ကင္စတိုင္ ဝတၴုကို ရုပ္ရွင္ကားအျဖစ္ မေရမတြက္နိုင္ေအာင္ရိုက္ကူးခဲ့ျကသည္ဟူ၏။ သို့ေသာ္ ဘယ္ရုပ္ရွင္ကမွ ဝတၴုထဲမွာ ပါဝင္ေသာ ယုတၲိေဗဒဆိုင္ရာ အေတြးအေခၚမ်ား၊ စိတ္ေခ်ာက္ျခားရသည့္ စိတ္ခံစားမႈမ်ားကို ေပၚလြင္ေအာင္ ရိုက္ကူးနိုင္ျခင္း မျပုနိုင္ခဲ့ျကပါ ဟု ေဝဖန္ခဲ့ျကသည္။ ထို့ေျကာင့္ ဖရင္ကင္စတိုင္ကို လူသတ္ကား၊ သရဲကားဟုဆိုကာ သိထားျကလွ်င္ေတာ့၊ အမွားျကီးမွားေပေတာ့မည္ဟု ဖန္တီးရွင္ေမရီရွယ္လီ၏ အနုပညာေျမာက္လွေသာ လက္ရာကို ဖတ္ရင္းခံစားမိလိုက္ပါေတာ့သည္။

(ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂဇင္းမွ)



Read More

ဘဝဇာတ္ခံုေပၚက ဒြန္ကီြဇုတ္ ဂ်ဴနီယာ၀င္း

(ပိေတာက္ပြင့္သစ္

ဇန္နဝါရီလ၊ ၂ဝဝ၇ ခုနွစ္။)



Don Quixote (ဒြန္ကီြဇုတ္)၏ ဖခင္က စပိန္စာေရးဆရာျကီး Miguel De Saavedra Cervantesသူ့ကို စပိန္နိုင္ငံ Alcala de Henares ၁၅၄၇ မွာ ေမြးပါသည္။ သူ့ငယ္ဘဝ ၁၅၇ဝ တိုင္ သူဘာေတြျဖစ္ခဲ့သလဲဆိုတာ ဘယ္သူ့မွ မသိျကပါ။ ၁၅၇ဝ အီတလီစစ္မႈ ထမ္း ဘဝျဖင့္ Marquesa သေဘၤာမွာ အမႈထမ္းခဲ့ရသည္။ သူသည္ သေဘၤာဝမ္းဗိုက္ထဲမွာ ဖ်ားျပီးလဲေနရာကပင္ တိုက္ပဲြထဲ ရဲရဲရင့္ရင့္ ဝင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ သူ့ကိုယ္ထဲက က်ည္ဆံ ၃ ခုကို ထုတ္ပစ္ခဲ့ရရာ က်ည္တစ္ခုမွာ သူ့လက္ဝဲဘက္ သံုးမရေအာင္ ဒဏ္ရာေပးခဲ့ေလသည္။ ဒါကို သူက ''မွန္ကန္ေသာတိုက္ပဲြအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရသည္''ဟု ကင္ပြန္းတပ္ခဲ့သည္။ သူ့ဘဝမွာ ျပင္းထန္ေသာ ရိုက္ခတ္မႈေတြ၊ အလွည့္ အေျပာင္းေတြ ျကံုခဲ့ရသည္။ သူ့အျဖစ္ကလည္း သူေမြးထုတ္ေပးခဲ့ေသာ ဒြန္ကီြဇုတ္နွင့္ မျခားလွေပ။

၁၅၇ဝ စစ္မႈထမ္းဘဝကေန ၁၅၇၅ ခုနွစ္မွာ စပိန္သို့ ျပန္ခြင့္ရခဲ့သည္။ အျပန္ခရီး ေျမထဲပင္လယ္ထဲမွာ သူ့သေဘၤာကို Corsairsအရိုင္းမ်ား၏ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။ ေနာက္ေတာ့သူ့ကို Algiers မွာ ဂရိတို့ထံသို့ ကြ်န္အျဖစ္ အေရာင္းခံခဲ့ရသည္။Cervantesမွာ ထြက္ေျပး ဖို့ ျကိုးစားေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ပါ။ သို့နွင့္ေထာင္ထဲေရာက္သြားသည္။ သူထြက္ေျပးဝံ့ေသာ သတၲိက Algiers ဘုရင္ခံကို ဆဲြေဆာင္ သလိုျဖစ္ကာ ဂရိထံမွ သူ့ကို ေငြဒဂၤါး ၅ဝဝ ျဖင့္ ဝယ္လိုက္သည္။ ေနာက္ေတာ့ ကုန္သည္မ်ားထံမွေငြျဖင့္ ဘုရင္ခံထံမွ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ျပန္ရေအာင္လုပ္ကာ သူ့ေနရပ္ စပိန္သို့ ျပန္ခဲ့သည္။

၁၅၈၂ ခုနွစ္မွာ သူ့ဘဝေျခလွမ္းက စာေရးတာျဖစ္သည္။ ေရွ့က ျကံုခဲ့ရေသာ ဒုကၡေတြက သူ့အတြက္လွပေသာ အိပ္မက္ေတြလို့ သေဘာထားခဲ့ပံုရသည္။ ပထမဦးဆံုး ဝတၴုက ၁၅၈၅ ခုနွစ္မွာ ထုတ္ခဲ့ေသာ The Galate ျဖစ္သည္။ ထိုစာအုပ္ျဖင့္ သူ့နာမည္ အေတာ္ အသင့္ ရခဲ့သည္။ ေငြအနည္းငယ္ေတာ့ ရလိုက္သည္။ သူ့ဘဝရည္မွန္းခ်က္က စာေပျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္လည္း ဒီတစ္ခုတည္းနွင့္ သူ့ဘဝရပ္ တည္ဖို့ မျဖစ္နိုင္ေပ။ သူ၏စစ္တပ္မွာ ရဲရင့္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့မႈေျကာင့္ သေဘၤာအမႈထမ္းအလုပ္ရွာလို့ ရခဲ့သည္။

၁၅၉၅ ခုနွစ္ ကဗ်ာျပိုင္ပဲြမွာ ပထမရခဲ့ျခင္းသည္ သူ့ဘဝေလွကားထစ္ တစ္ထစ္တက္ခြင့္ရလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီလိုနွင့္ ကဗ်ာလမ္း ထဲ ေရာက္သြားျပန္သည္။ သူ့ကဗ်ာေတြကို Saragossa ဆိုတဲ့ အရပ္ေဒသတစ္ခုမွာ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အဲဒီအရပ္ေဒသသည္ သူ့ဇာတ္ေကာင္ ဒြန္ကီြဇုတ္၏ စီးခ်င္းထိုးပဲြက်င္းပရာ ေနရာတစ္ခုအျဖစ္ သူေရြးခ်ယ္သည့္ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္ေခ်၏။

Cervantes ၏ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က ေစာင့္လို့ေနေသးသည္။ သံုးနွစ္ျကာအမႈထမ္းဘဝျဖင့္ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ သူယံုျကည္ရသူတစ္ဦး၏ သစၥာေဖာက္မႈေျကာင့္ ေငြအလဲြသံုးစားမႈျဖင့္ အစြပ္စဲြခံခဲ့ရသည္။ အဲဒီအတြက္ အလုပ္မွထြက္ရကာ Seville အက်ဥ္းေထာင္မွာ စံရျပန္သည္။ ထိုအေျခအေနေအာက္တြင္ 'ဒြန္ကီြဇုတ္'ဟူေသာ ဇာတ္ေကာင္တစ္ေကာင္ ေမြးဖြားဖို့အျကံညဏ္ေတြ ရလာခဲ့သည္။ သူစစခ်င္း အုတ္ျမစ္ခ်ခဲ့ တုန္းက ဇာတ္လမ္းတိုေလးေတြ ျဖစ္သည္။ ေထာင္မွထြက္ျပီး စာေရးဖို့ အလုပ္ကို ဆက္လုပ္ရင္းမွ ဇာတ္လမ္းရွည္ျကီး ျဖစ္လာရသည္။ လူေတြေရွ့မွာ အေလွာင္ခံ၊ သေရာ္ခံ ရရွာေသာ ဇာတ္ေကာင္တစ္ေကာင္သည္ ဘဝကို သေရာ္ေသာ ဇာတ္ရုတ္အျဖစ္ လူျကိုက္မ်ားခဲ့သည္။ စာအုပ္ထြက္ျပီး ၅ လ အျကာမွာ Cervantesမွာ သံုးစရာမရိွသျဖင့္ ထုတ္ေဝသူထံမွ ေငြသား ၅ဝဝ ေခ်းခဲ့ရသည္။

ဒြန္ကီြဇုတ္အတြက္ ေနာက္လိုက္ Sancho Panza (ဆန္ခို်)ကို စိတ္ကူးခဲ့ျပီး သူ့ကို ထည့္သြင္းဇာတ္လမ္းဆင္ခဲ့ရာ ပထမဒြန္ကီြဇုတ္ ထက္ပင္ ပို၍ လူျကိုက္မ်ားခဲ့သည္။ ရိွတ္စပီးယားနွင့္ တစ္ေခတ္ထဲ ေမြးဖြားလာသူ Cervantes ၏ လက္ရာ 'ဒြန္ကီြဇုတ္' ဝတၴုျကီးအား ရိွတ္စပီးယားက သူခရီးသြားေလရာ သယ္ေဆာင္ဖတ္ရႈခဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ၁၆၁၆ ခုနွစ္မွာေတာ့ 'အသက္အရြယ္အိုမင္း၊ ရဲရင့္ေသာ စစ္ သည္၊ လူျကီးလူေကာင္းတစ္ဦးျဖစ္ကာ ဆင္းရဲလွသူ' Cervantes အျဖစ္ျဖင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ Cervantesသည္ သူ့ဇာတ္ေကာင္ ဒြန္ကီြဇုတ္လိုပင္ ေလဒဟပ္ျကီးနွင့္ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုး တိုက္ပဲြဝင္ေနခဲ့ရသူဟု ဆိုရေပမည္။ ထိုေလဒဟပ္ေတြသည္ သူ့အတြက္ ေရႊအိုးေတြ မ်ား ျဖစ္ေနမလားဟု စာဖတ္သူတို့က စိတ္ကူးေနမိျကေတာ့သည္။

ဘဝမွာ နာက်င္ထိခိုက္ခံခဲ့ရေသာ စာေရးဆရာတစ္ဦးေမြးထုတ္လိုက္ေသာ ဒြန္ကီြဇုတ္က ဘယ္လိုဇာတ္ရုပ္မို်းပါလဲ။ သူဒြန္ကီြဇုတ္ကို ဖန္တီးခဲ့ျပီး ထုတ္ေဝခဲ့ေသာ အခိ်န္ကာလ ၁၆ဝ၅ ခုနွစ္ျဖစ္ျပီး ၁၆၁၁ ခုနွစ္မွာ Thomas Shelton က စပိန္မွ အဂၤလိပ္သို့ ဘာသာျပန္ သည္။ ၁၆၁၅ ခု သူ မကြယ္လြန္မီမွာ ဒုတိယပိုင္းထြက္သည္။ သူ့ဇာတ္လိုက္ဒြန္ကီြဇုတ္သည္ ၁၇ ရာစု စပိန္အရပ္ေဒသတစ္ခုမွ အသက္ ၆ဝ ဝန္းက်င္အရြယ္ ပညာတတ္ပုဂၢိုလ္တစ္ဦးျဖစ္ကာ သူ၏ ထူးဆန္းေသာ ကိုယ္ပိုင္ကမၻာထဲမွာ ေနထိုင္လ်က္ ရိွေလသည္။ သူ့စာဖတ္ခန္းထဲ မွာ အခိ်န္ကုန္လြန္လ်က္ရိွကာ ေရွးစာျကီးေပးျကီးေတြထဲက စြန့္စားခန္းမ်ားကို အလြန္နွစ္ခို်က္လ်က္ရိွေလသည္။

သူရဲေကာ္းတစ္ဦးမွာ စံအားျဖင့္ ရိွသင့္ရိွထိုက္ေသာ သတၲိရိွျခင္း၊ ရဲရင့္ျခင္း၊ သေဘာထားျကီးျခင္း၊ ျမင့္ျမတ္ေသာ အမူအက်င့္ရိွျခင္း၊ ဆင္းရဲနြမ္းနယ္သူမ်ားကို ကူညီေထာက္ပံ့လိုေသာ သဒၵါတရားထက္သန္ျခင္း၊ ယဥ္ေက်းျခင္းတည္းဟူေသာ စြမ္းရည္မ်ား တစ္စည္းတစ္လံုး တည္းရိွကာ စံတင္ေလာက္ ေပသည္ဟု ဒြန္ကီြဇုတ္က ခံယူထားေလသည္။ ဒြန္ကီြဇုတ္ဆိုတာ Mancha သူရဲေကာင္းစစ္သည္ အမွားမ်ားကို မွန္ေအာင္လုပ္မည့္သူ၊ ဒဏ္ရာေတြနဲ့ နာျကင္ေနသည္မ်ား၊ မေတာ္မတရားမႈမ်ားကို ကုစားေပးမည့္သူ၊ အမို်းသမီးမ်ားကို ကာကြယ္ေပးမည့္သူ၊ ဘီလူးျကီးမ်ားကို ေျခာက္လွန့္ေမာင္းထုတ္ပစ္မည့္သူ၊ တိုက္ပဲြမ်ားကို ရဲရဲရင့္ရင့္ တိုက္ခိုက္ေပးမည့္သူ ျဖစ္ေလသည္။ သူက အဲဒီလိုျမင့္ျမတ္ ျခင္းဆိုတဲ့ ေခတ္တစ္ေခတ္ကို ျပန္လည္အသက္သြင္းဖို့ သူ့မွာတာဝန္ရိွသည္ဟု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ထားေလသည္။ ဒါကို သက္ေသျပဖို့အတြက္ သူ၏ ဂုဏ္သတၲိသည္ မေသ၊ သူရဲေကာင္း Galahad လိုပဲ တိုက္ပဲြဝင္မည္။ ကမၻာျကီးသည္ မွားယြင္းစြာလည္ပတ္လ်က္ရိွ၏။ ထို့ေျကာင့္ ျမင္ျမင္သမွ်ေသာ အမွားဟူသမွ်ကို သူျပုျပင္ေပးရမည္။

သူက ေဟာင္းနြမ္းစုတ္ျပတ္ေနေသာ စစ္ဝတ္တန္ဆာကို ဝတ္ကာဆိုးရြားေသာင္းက်န္းေနေသာ နဂါးျကီးကို သတ္ဖို့ အသင့္ျပင္လ်က္ ျမင္းအိုျကီးကို စီးလို့၊ အနၲရာယ္ျကားက မင္းသမီးကို ကယ္တင္အံ့။ သူမ်က္စိထဲမွာ ေလရဟပ္ျကီးကို ေျကာက္စရာနဂါးျကီးဟု ျမင္ေယာင္ လ်က္၊ သိုးေတြကို ရန္သူေတြဟု စိတ္ကူးကာ ေျကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အရာေတြအျဖစ္ ပံုေဖာ္လ်က္ရိွ၏။

ျမင္းကိုစီးျပီး ဓားတရမ္းရမ္းနွင့္ ေတာရြာေတြ၊ ျမို့ရြာေတြထဲဝင္လာေသာ သူ့ကို လူတိုင္းက အရူးလိုသေဘာထား ဆက္ဆံျက၏။ ဆန္ခို်သည္ သူ့အရွင္သခင္ဒြန္ကီြဇုတ္ ေနာက္သို့ သစၥာရိွရိွလိုက္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ သူတို့မွာ ျပႆနာေတြပဲ ေတြ့ကာ၊ ဒုကၡေတြနွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရ သည္။ သို့ေသာ္လည္း စိတ္ဓာတ္မက်၊ အားမေလ်ာ့ဘဲ လူစြမ္းေကာင္းျကီး ဒြန္ကီြဇုတ္က ေရွ့သို့ ခရီးဆက္လ်က္ရိွ၏။ ဒြန္ကီြဇုတ္၏ စြန့္စား ခန္းေတြထဲမွာ ျမို့ပိုင္အျဖစ္နွင့္ သူ့ကို အစားထိုးေပးကာ တစ္ျမို့လံုးသူ့အလိုက် ေနျပကာ အရူးလုပ္ပစ္ျကသည့္ အခန္းေတြပါသည္။ ျမို့ပိုင္ ကလည္း ဒြန္ကီြဇုတ္မိသားစုနွင့္ ရင္းနီွးေသာေျကာင့္ မိသားစု၏ ေတာင္းပန္မႈျဖင့္ သူ့ကို ေခတၲထိမ္းေပးထားသည့္ သေဘာျဖစ္သည္။ ဆန္ခို် သည္လည္း ဒြန္ကီြဇုတ္ေပးသနားလိုက္ေသာ ျမို့တစ္ျမို့ကို အပိုင္စားရလိုက္၏။ ဆန္ခို်သည္ သူအပိုင္းစားရေသာ ျမို့မွာျမို့ပိုင္ဝင္လုပ္ရင္း ေပ်ာ္ေန၏။ ျမို့ပိုင္အစစ္က နေဘးမွ ရယ္သြမ္းေသြးလ်က္ရိွ၏။ တစ္ျမို့လံုးသူ့ကို အရူးလုပ္ေနမွန္း မသိရွာေသာ ဆန္ခို်သည္ သူအေရွ့ေရာက္ လာေသာ အမႈမ်ားကိုပင္ စစ္ေဆးဆံုးျဖတ္ေပးလ်က္ရိွ၏။ ဆန္ခို်၏ မူဝါဒကလည္း ဒြန္ကီြဇုတ္၏ အမွားကို အမွန္ျပုျပင္မည္ဟူသတတ္။ ျမင့္ျမတ္ေသာ သူရဲေကာင္းဝါဒကို လက္ကိုင္ျပုေလ၏။ ေနာက္ေတာ့ တစ္ျမို့လံုးက ဆန္ခို်ကို သေဘာက်ကုန္ေတာ့ မျဖစ္ေခ်ဖူးဆိုျပီး ျမို့စား အစစ္က ဆန္ခို့်အား နယ္ေျပာင္းမိန့္ရေျကာင္းေျပာကာ ဒြန္ကီြဇုတ္ဆီ ျပန္ပို့လိုက္၏။

ဒြန္ကီြဇုတ္၏ စြန့္စားခန္းမ်ားမွာ အရူးဆန္ဆန္ လုပ္ရပ္ေတြပါ၏။ ဥပမာ-ေလဒဟပ္စက္နွင့္ တိုက္ခိုက္ခန္းမ်ား၊ သိုးေတြကို ရန္သူေတြ လို သေဘာထားျပီး ေမာင္းထုတ္ေသာ အခန္းမ်ား၊ အာဖရိကမွ သယ္ေဆာင္ဖမ္းယူလာေသာ ျခေသၤ့ျကီးကို လႊတ္ခိုင္းျပီးတိုက္ေသာ အခန္း မ်ားမွာ သနားစရာ၊ ရယ္စရာျဖစ္ရျပီး ဘဝနာနာျဖင့္ ရင္းခဲ့ရေသာ Cervantes ၏ ထြက္ေပါက္မ်ားျဖစ္ေလမလားဟု ေတြးမိလိုက္ပါ၏။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူ့မိတ္ေဆြေတြက ဒီလိုအရူးလို ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာေတြ ရပ္တန္းကရပ္ဖို့ အစီအစဥ္ေတြ ဆဲြရေတာ့သည္။ အစီအစဥ္အရ Saragossa ေဒသမွာ သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္ စီးခ်င္းထိုးပဲြတစ္ခုက်င္းပျပီး သူ့ကို တိုက္ခိုင္းရာက ဒြန္ကီြဇုတ္ရံႈးခဲ့ေလသည္။ ဒီေတာ့ ကတိ အတိုင္း သူ့လက္နက္ေတြခ်လ်က္ သူအိမ္သို့ တစ္နွစ္ျပန္ေနရမည္ဟူေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို လိုက္နာခဲ့ရသည္။

ဒြန္ကီြဇုတ္သည္ တစ္နွစ္တာကာလကို စိတ္မရွည္စြာ ေစာင့္ဆိုင္းေနရရွာ၏။ အခိ်န္မ်ားေနွးေကြးစြာ ကုန္လြန္ပါဘိ။ တစ္နွစ္ျပည့္လွ်င္ တိုက္ပဲြျပန္ဝင္ဖို့ ဟန္တျပင္ျပင္ျဖစ္ေနေသာ ဒြန္ကီြဇုတ္ကို အိမ္သားေတြက ျကည့္ျပီး စိတ္ပူေနျကရသည္။ 'အဲဒီအခါက် အသက္ကလည္း တစ္နွစ္ပိုျကီး- အရြယ္ကလည္း ပိုက်လို့ ျမင္းေတာင္အနိုင္နိုင္ စီးနိုင္ခ်င္မွ စီးနိုင္ရွာလိမ့္မယ္။ စြန့္စားခန္းေတြ လုပ္ဖို့လည္း သူ့ခမ်ာ အား ေတာင္ ရိွခ်င္မွရိွေတာ့မွာမို့ စိုးရိမ္စရာေတာ့ မလိုပါဘူးကြယ္'ဟု စိတ္ပူေနရွာေသာ ဒြန္ကီြဇုတ္၏ တူမကို ဖခင္ျဖစ္သူက နွစ္သိမ့္လ်က္ရိွေလ သည္။ ဒြန္ကီြဇုတ္၏ ဇာတ္သိမ္းကို Cervantes သည္ တခမ္းတနားပင္ ေရးဖဲြ့ခဲ့ေလသည္။ ဒြန္ကီြဇုတ္သည္ အိမ္မွာပင္ မက်န္းမမာျဖစ္ကာ သူ့ကို သံေယာဇဥ္ျကီးရွာေသာ ဆန္ခို်၊ သူ့တူမနွင့္ သူ့မိသားစုလက္ထဲမွာပင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။

ဒြန္ကီြဇုတ္သည္ သူ့ဘဝ၏ နိဂံုးတြင္ ယခုလို ဆိုထား၏။ သူရဲေကာင္းေတြ၏ ျမင့္ျမတ္ေသာ အရည္အခ်င္းေတြနွင့္ ပတ္သက္ေသာ စာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ျပီး ရူးသြပ္ခဲ့ေသာ ဒြန္ကီြဇုတ္အတြက္ သူ၏ စိတ္နွင့္ ဝိညာဥ္ကို အလင္းေရာင္ေပးမည့္ တျခားေသာ စာအုပ္မ်ားကို ေျပာင္းဖတ္ဖို့ အခိ်န္မရိွေတာ့ပါဟု ဒြန္ကီြဇုတ္က ဝမ္းနည္းစြာ ဆိုေလသည္။ ထို့ျပင္ ေသမင္းတံခါးဝသို့ ေရာက္ေနျပီျဖစ္ေသာ ဒြန္ကီြဇုတ္ သည္ သူမရူးသြပ္ခဲ့ပါဆိုတာကို သက္ေသမျပနိုင္ေတာ့သည့္အျပင္ အရူးအနွမ္းဆိုသည့္ နာမည္ဆိုးတစ္ခုသာ သူ့ေနာက္မွာ ထားရစ္ခဲ့ရေပေတာ့ မည္ဟု ဒြန္ကီြဇုတ္က စိတ္မေကာင္းျဖစ္လ်က္ ရိွ၏။ ယခုေတာ့ျဖင့္ ကမၻျကီးထဲကေန ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ မထြက္ခြာမီ ဤစာေရးဆရာအား Mancha သူရဲေကာင္းဒြန္ကီြဇုတ္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ား'ဟူ၍ ဆက္လက္ေရးသားေစဖို့ တိုက္တြန္းဖို့ပဲ တတ္နိုင္ပါေတာ့သည္ဟု ဒြန္ကီြဇုတ္က အမွာစကား ဆိုခဲ့ေသး၏။

ဒြန္ကီြဇုတ္၏ စြန့္စားခန္းမ်ားကို Cervantes သည္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေရးသား ျခယ္မႈန္းထားသည္။ ပထမပိုင္း၊ ဒုတိယပိုင္းဟူ၍ ၂ ပိုင္းရိွရာ ပထမပိုင္း အခန္း ၅ဝ ေက်ာ္ ဒုတိယပိုင္း ၇၄ ခန္း ရိွေလသည္။

Cervantes သည္ သူ့ဇာတ္ေကာင္ ဒြန္ကီြဇုတ္၏ပရိသတ္မ်ားအား စာအုပ္နိဒါန္းတြင္ ယခုလို ဆိုခဲ့ေျကာင္း ေဖာ္ျပရင္းနွင့္ ဒြန္ကီြဇုတ္ ဘဝ သံသရာေရးသားခဲ့ရသည့္ သူ့ခံစားခ်က္ေတြကို သိျမင္ေစလိုက္ပါသည္။

'ခ်စ္စြာေသာစာဖတ္သူမ်ားသိေစရန္ ကြ်န္ေတာ္သည္ ဤစာအုပ္အား ကေလးတစ္ေယာက္ နားလည္ညဏ္မီွသေလာက္မွ်ေသာ ဦးေနွာက္ အဆင့္ျဖင့္ အလြန္ေက်နပ္နွစ္သက္စြာ ေရးဖဲြ့ခဲ့ပါေျကာင္း ယံုေစခ်င္ပါသည္။ အလြန္တရာမွ်ရဲရင့္ေသာ၊ ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ၊ အေျမာ္အျမင္ရိွ ေသာ ပံုဝတၴုတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ညဏ္စြမ္းရိွသ၍ ထုတ္ေဖာ္လိုက္ပါသည္။ သို့ပါေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္သည္ သဘဝတရားျကီး၏ ဥပေဒသမ်ားကို မခို်းေဖာက္ခဲ့ပါ။ မို်းစံုေသာစိတ္ကူးေတြ အျပည့္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ တျခားသူေတြ မေတြးေသာ အေတြးေတြျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ဘဝ၏အရသာ ကို ခါးသက္စြာ ျမည္းစမ္းလ်က္ရိွသည့္ ကြ်န္ေတာ္၏ ရယ္စရာသားတစ္ေယာက္၏ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္ပါ၏။ ေကာင္းကင္ျပင္ျကီး၏ အားေပးသံမ်ား၊ လွပေသာ ေရပန္းမ်ား၏ ဂီတသံမ်ား၊ တိတ္ဆိတ္ေအးခ်မ္းမႈ၏ ဝိညာဥ္မ်ားသည္ ကြ်န္ေတာ္တို့၏ ကမၻာျကီးအား ေလးစားမႈ နွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားကို ေမြးဖြားေပးလ်က္ရိွသည္ မဟုတ္ေလာ။ ဖခင္တစ္ေယာက္မွ ေမြးဖြားလာေသာ သားငယ္အား၏ မေကာင္းမႈနတ္ဆိုး ေျကာင့္ မ်က္စိအျမင္မျကည္လင္ျခင္းကို ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ျခင္းတည္းဟူေသာ ရယ္ရႊင္ဖြယ္တို့ျဖင့္ ဖယ္ရွားသန့္စင္ပစ္နိုင္ျခင္းသည္ ေကာင္းေပစြ။...'

Cervantes ၏ စာဖတ္သူမ်ားကို ေျပာေသာနိဒါန္းရွည္ျကီး၏ ေရွ့ပိုင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါ၏။ ဘဝဇာတ္ခံုေပၚက ဒြန္ကီြဇုတ္အေျကာင္း ဤေနရာမွာ ခဏရပ္လိုက္လွ်င္ ေကာင္းမည္ထင္၏။



Read More

နပိုလီယန္၏ ေနာက္ဆံုးစကား ဂ်ဴနီယာ၀င္း

နပိုလီယန္၏ ေနာက္ဆံုးစကား

ပိေတာက္ပြင့္သစ္၊



ဇြန္လ၊ ၂ဝဝ၆ ခုနွစ္။

စစ္ဗိုလ္ခု်ပ္ Napoleon Bonartparte ကို ၁၇၆၉ ခုနွစ္ ျသဂုတ္လ ၁၅ ရက္ေန့မွာ ေမြးပါသည္။ သူသည္ ေကာ့စီကန္ (Corsican) လူမို်းျဖစ္ျပီး ထင္ရွားေသာသမိုင္းဝင္ စစ္ဗိုလ္ခု်ပ္ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။ သူ၏စစ္စြမ္းရည္၊ စစ္ေသြးစစ္ရည္မ်ားသည္ ဥေရာပေျမပံုကိုပင္ ေျပာင္းလဲ ပစ္နိုင္ေပသည္ဟုပင္ တင္စားခဲ့ျကရသည္။ သူ၏ ထူးျခားေသာေအာင္ျမင္မႈေတြရခဲ့တာ ဘာေျကာင့္ပါလဲတဲ့။ သူ၏အံ့မခန္းစစ္စြမ္းရည္ ေျကာင့္လည္း မဟုတ္၊ သူ၏ အုပ္ခု်ပ္မႈစြမ္းရည္ေျကာင့္လည္း မဟုတ္ပါ။ သူ ေအာင္ျမင္ျခင္း၏ အဓိကေသာ့ခ်က္က ထူးျခား၍ ခြန္အားရိွေသာ သူ၏ ဥပဓိရုပ္ေျကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။

Robert Browning (၁၈၁၂-၈၉) ေရးသားေသာ ‘Incident of the French Camp’ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္တြင္ ဘာေဗးရီးယား ျပည္နယ္က ရတ္တစ္ဘြန္ (Ratisbon) ျမို့ တိုက္ပဲြအေျကာင္း ေရးစပ္ထားရာ၌ နပိုလီယန္၏ ဟန္အမူအရာကို ယခုလိုဆိုထားသည္ကို ေတြ့ဖူးပါသည္။

"On a little mound, Napoleon

Stood on our storming-day:

With neck out-thrust, you fancy how,

Legs wide, arms locked behind,

As if to balance the prone brow

Oppressive with its mind"

''အဲဒီစစ္တိုက္တဲ့ေန့တုန္းကေပါ့။

ေျမအျမင့္တစ္ခုေပၚမွာ နပိုလီယန္က မတ္တတ္ရပ္ေနတယ္။

သူ့ရဲ့လည္ပင္းျကီးကို ဆန့္လို့၊

သူ့ရဲ့ေျခေထာက္နွစ္ဖက္ကို ကားလို့၊

လက္နွစ္ဖက္ကို ေနာက္ပစ္လို့၊

သူ့ပံုကို စိတ္ထဲေတြးျမင္ျကည့္လိုက္ပါ။

သူ့ဦးေနွာက္ထဲမွာ ေလးလံေနတဲ့ ေသာကေတြ ဖိစီးေနလို့

သူ့နဖူးကိုေတာင္ ေအာက္မစိုက္သြားေအာင္ ျကိုးစားေနရတဲ့အတိုင္းပါပဲ''

Ratisbon ျမို့ကို သိမ္းနိုင္ခဲ့ပါျပီဟု သတင္းေကာင္းရသြားခိုက္ နပိုလီယန္၏ ဟန္အမူအရာက ဤသို့ျဖစ္၏။

"The Chief's eye flashed; his plans Soared up again like fire"

''အရွင္သခင္ နပိုလီယန္၏ မ်က္လံုးမ်ား ေတာက္ပလာ၏။

သူ၏ အျကံအစည္မ်ား မီးကဲ့သို့ တဟုန္းဟုန္းေတာက္ျပန္၏''

ထို့ျပင္ နပိုလီယန္၏ သူ၏ရဲေဘာ္မ်ားအေပၚ ထားရိွေသာ ကရုဏာသည္ သူ့အမႈကို ထမ္းရကို်းနပ္ကာ ေသေပ်ာ္မေလာက္ျဖစ္ေအာင္ လႊမ္းမိုးထားနိုင္စြမ္း ရိွပံုမ်ားကိုလည္း ေရးဖဲြ့ထားသည္မ်ား ေတြ့ဖူးပါသည္။

၁၈၁၄ ခုနွစ္မွာ စစ္ရံႈးခဲ့ေသာ နပိုလီယန္သည္ အီတလီနွင့္ ေကာ္စီကာျကားက ကြ်န္းကေလး တစ္ကြ်န္းျဖစ္ေသာElba ကြ်န္းဆီသို့ အပို့ခံခဲ့ရသည္။ နပိုလီယန္သည္Elba ကြ်န္းကေလးကို အပို့ခံရစဥ္ ထိုကြ်န္းကေလးကို ေတြ့ျမင္ခိုက္’Able was I ere I saw Elba’ ''အယ္လ္ဘာကြ်န္းကို မေတြ့ခင္မွာေတာ့ အကြ်နု္ပ္သည္ စြမ္းရည္ စြမ္းအားနွင့္ ျပည့္စံုသူျဖစ္ေပသည္''ဟု ျမည္တမ္းခဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ထိုအခိ်န္မွာ Lewis XVI ၏ ညီငယ္ျဖစ္ေသာ Lewis XVIII က ျပင္သစ္ထီးနန္းကို ရခဲ့သည္။

နပိုလီယန္သည္ နူဘေ ကြ်န္းမွာ ၁ဝ လျကာေနခဲ့ရသည္။ ၁၈၁၅ ခုနွစ္ မတ္လတြင္ Elbaကြ်န္းမွ တိတ္တဆိတ္ထြက္ေျပးခဲ့ျပီး အင္အား ၁၂ဝဝ ရိွ တပ္တစ္တပ္ျဖင့္ ျပင္သစ္ကို ျပန္သိမ္းဖို့ ရြက္လႊင့္ခဲ့ျကသည္။ ျပင္သစ္ဆိပ္ကမ္းမ်ားသို့ ဆိုက္ကပ္တိုင္းမွာ မ်ားစြာေသာ ျမို့ခံေတြက ျကိုဆိုခဲ့ျကျပီး သူ့အင္အားကို ျဖည့္ခဲ့ျကသည္။ Lewis XVIII ဘုရင္ လက္ေအာက္မွ ကယ္တင္ေပးဖို့ ကယ္တင္ရွင္အလား သူ့ကို အလံုးအရင္းနွင့္ ေထာက္ခံခဲ့ျကသည္။ မတ္လ ၅ ရက္ေန့ ျပင္သစ္ေျမကို ေျခခ်ခိုက္ ဘုရင္ Lewis XVIII၏ တပ္ေတြက နပိုလီယန္ေရွ့မွ ပိတ္ကာ ေသနတ္မ်ားျဖင့္ ခိ်န္ထားျက၏။ နပိုလီယန္သည္ တံု့ဆိုင္းမႈမရိွစြာ ေရွ့တူရူသို့ ေလွ်ာက္သြား၏။ ပစ္မိန့္ေပးသံကို ျကားလိုက္ရျပီးေနာက္ တပ္သားမ်ားက ေက်ာက္ရုပ္ေတြအလားရပ္လ်က္၊ ကုတ္အကၤီ်နွင့္ ဦးထုပ္ေဆာင္းထားသူ နပိုလီယန္ကို ျကက္ေသေသ လ်က္ ျကည့္ေနျကသည္။

နပိုလီယန္သည္ သူ့ကုတ္အကၤီ်ကို ဖြင့္ကာ ရင္ေကာ့လ်က္ ''ရဲေဘာ္တို့ မင္းတို့ထဲက တစ္စံုတစ္ေယာက္ကမ်ား သူ၏အရွင္ အင္ပါယာ ကို သတ္လိုစိတ္ရိွရင္ သတ္ပါေစေတာ့။ ကြ်နု္ပ္ ဒီေနရာမွာ ရိွေနသည္''ဟု ဆိုလိုက္ေလသည္။

''အရွင္နပိုလီယန္ အသက္ရွည္ပါေစ''ဟူေသာ ေအာ္သံမ်ားသည္ မိုးျပိုသည့္အလား လႊမ္းျခံုသြားလ်က္ ေသနတ္ေတြခ်ကာ နပိုလီယန္ အား ျကိုဆိုလိုက္ျကေလေတာ့သည္။ နပိုလီယန္သည္ သူ့အင္အားျဖင့္ ပူးေပါင္းေစကာ ျမို့တံခါးကိုပင္ ျမို့ခံလူမ်ား၏ အားေပးမႈျဖင့္ အလြယ္ တကူ ဖြင့္လွစ္ကာ ေက်ာ္လြန္နိုင္ခဲ့ေလသည္။ တခို့်ေသာ ေနာက္ေတာက္ေတာက္လူေတြက ဘုရင္ Lewis XVIII၏ နန္းေတာ္ေရွ့မွာ ''နပိုလီယန္မွ ဘုရင္လူးဝိစ္သို့... ကြ်နု္ပ္ဆီ ဘယ္လိုတပ္ေတြလႊတ္လႊတ္ အသံုးမဝင္ေတာ့ပါ။ ရပ္ဖို့ ေကာင္းျပီ''ဟူေသာ စာတမ္းမ်ား ခိ်တ္ဆဲြ ထားျကသည္။ မတ္လ ၂ဝ ရက္ေန့မွာ နပိုလီယန္သည္ ပါရီသို့ ေသနတ္တစ္ခ်က္မွ မပစ္ေဖာက္လိုက္ရဘဲ ေရာက္ရိွခဲ့သည္။ Lewis XVIII လည္း အထုပ္အပိုးပိုက္ကာ ထြက္ေျပးရေတာ့သည္။

၃ လျကာ နပိုလီယန္အုပ္ခု်ပ္ခဲ့ျပီး ၁၈၁၅ ခုနွစ္ဂြ်န္လ ၁၈ ရက္၌ ဝါတာလူးစစ္ပဲြတြင္ စစ္ရံႈးခဲ့သည္။ ဤကားသူ၏ ေနာက္ဆံုး တိုက္ပဲြ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။ သူ ထပ္ျပီး မအုပ္ခု်ပ္နိုင္ေတာ့ပါ။ သူ့ကို အာဖရိကအေနာက္ဘက္ မိုင္ ၁၂ဝဝ အကြာ St.Helenaကြ်န္းသို့ ပို့လိုက္၏။ ၁၈၂၁ ခုနွစ္ ေမလ ၈ ရက္ေန့တြင္ ထိုအရပ္၌ပင္ ကြယ္လြန္ေလသည္။

သူ မကြယ္လြန္မီေလးမွာပင္ သူ၏ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တစ္ဦးက နပိုလီယန္၏ ဘဝမွာ အေပ်ာ္ဆံုး အခိ်န္ကာလဟာ ဘယ္တုန္းကမ်ား လဲဟု ေမးခဲ့ေလရာ နပိုလီယန္က ပါရီသို့ခီ်တက္ခဲ့စဥ္က ေသြးေျမမက်ခဲ့ေသာ ေအာင္ျမင္စြာ ခီ်တက္ခဲ့ရသည့္ အခိ်န္အခါပါပဲဟု ေျဖျကားခဲ့ ေလသတည္း။

Read More

ဂ်ဴနီယာ၀င္း – ဆုုံးရွဴံးသြားတာေတြကုုိ အသက္ျပန္သြင္းေပးၾကသူမ်ား

ဂ်ဴနီယာ၀င္း – ဆုုံးရွဴံးသြားတာေတြကုုိ အသက္ျပန္သြင္းေပးၾကသူမ်ား

(အေတြးအျမင္၊ ၾသဂုတ္၊ ၂၀၁၇) မိုးမခ၊ ၾသဂုတ္ ၉၊ ၂၀၁၇
 
၁၉၉၁ ခုုႏွစ္ထုုတ္ အေမရိကန္အပတ္စဥ္ သတင္းဂ်ာနယ္တစ္ခုုထဲမွာ ဖတ္လုုိက္ရတဲ့ နည္းပညာသတင္းတစ္ပုုဒ္ပါ။ ေရးသူက ဒယ္နီရယ္ ခါဂန္ (Dania Kagan) ျဖစ္ပါတယ္။ သူက မီးေလာင္တာ၊ ေရၾကီးတာ၊ ငလ်င္လွဴပ္တာ၊ ဟာရီကိန္းမုုန္ုတုုိင္းဒဏ္ေတြ၊ ဓါတ္ေငြ႕ေပါက္ကဲြမူေတြ၊ ေလဆင္ႏွာေမာင္းတုုိက္ခံရတာေတြ အစရွိတဲ့ ေဘးဒုုကၡေတြကုုိ ၾကဳံၾကရရင္ ဒါေတြအတြက္ ဆုုံးရွဴံးမူဒဏ္ ခံရဖုုိ႕ပဲရွိတယ္လိုု႕ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကေတြးၾကပါတယ္တဲ့။ ဒီေဘးေတြေၾကာင့္ ျဖစ္လာရတဲ့ ဆုုံးရွဴံးမူေတြကုုိ ဘယ္လုုိ ေျဖရွင္းၾကမလဲတဲ့။
သူ႕ေဆာင္းပါးအစမွာ အဲသလုုိ ေမးခြန္းထုုတ္ထားပါတယ္။ အဲဒီလုုိျဖစ္ရပ္မ်ဴိးေတြအတြက္ ေျဖရွင္းေပးဖုုိ႕ဆုုိျပီး ကုုမၼဏီေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက နည္းလမ္းေတြရွာျပီး အျမတ္ထုုတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ “ဘလက္မုုိး မုုိရင္း စတင္မစ္တစ္ ေဘးအႏၱရယ္မ်ား ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ဆုုံးရွဴံးမူမ်ားကုုိ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေပးေသာ ကုုမဏီ“ (Blackmon Mooring Streamatic Castrophe Inc.) (BMS CAT) လည္းပါပါတယ္။ သူတုုိ႕က ၂၄နာရီ ၀န္ေဆာင္မူေပးမယ္လုုိ႕ဆုုိတယ္။ ေလေဘး၊ ေရေဘး၊ မီးေဘး၊ ဓါတုုေဗဒေဘး အစရွိတာေတြ ခံလုုိက္ရတဲ့ ေနရာေတြအတြက္ ဆုုံးရွဴံးသြားတာေတြကုုိ ေဘးဒဏ္ေတြ ခံျပီးျပီးခ်င္းမွာ အတတ္ႏိုု္င္ဆုုံး ျပန္လည္ ရရွိေအာင္ လုုပ္ေပးမယ္လုုိ႕ ေၾကျငာထားပါတယ္။
အေမရိကန္ကျမိဳ႕နယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရွိတဲ့ BMS CAT ကုုမဏီေတြအျပင္ အႏၱလန္တာအရပ္ေဒသက TRC ကုုမဏီတုုိ႕က ေရ၊ေလ၊မီး၊ ဓါတုုေဗဒ၊ ဓါတ္ေငြ႕ေတြေၾကာင့္ ပ်က္ဆီးသြားတဲ့ ကြန္ျပဴတာေတြ၊ လ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြ၊ စက္မူဆုုိင္ရာ ပစၥည္းအၾကီးစားေတြကုုိ အျမန္ဆုုံး ျပန္လည္အသုုံးခ်၊ အလုုပ္ျပန္လုုပ္ ႏုုိင္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ “ပ်က္စီးဆုုံးရွဴံးသြားတာေတြကုုိ ျပန္လည္အလုုပ္လုုပ္နုုိ္င္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးေသာ BMS CAT, TRC ကုုမဏီ” ေတြအေၾကာင္းကိုု အခုုေဆာင္းပါးမွာ အေသးစိတ္တင္ျပသြားမွာျဖစ္လိုု႕ BMS CATနဲ႕ TRC လိုု႕ဆုုိလုုိက္ရင္ စာဖတ္သူမ်ား က ေဘးဒဏ္ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတာေတြကုုိ ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုုပ္ေပးတဲ့ ကုုမဏီေတြအျဖစ္ နားလည္ေပးၾကရန္ ျဖစ္ပါတယ္။
BMS CAT နဲ႕ TRC တုုိ႕ဟာ ေရေဘးဒဏ္သင့္လုုိ႕ ပ်က္စီးသြားတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ၊ ဖုုိင္ေတြကုုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႕ သန္႕စင္ေပးမွာပါ။ အေဆာက္အဦရဲ႕ တစ္လက္မ စတုုရန္းကြက္ကေလးတကြက္စီကုုိလည္း ေသခ်ာစီစစ္ရာမွာ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ေကာ္ေဇာေတြ၊ ပရိေဘာဂေတြ၊ မ်က္ႏွာက်က္ေတြ၊ နံရံေတြ၊ ၾကမ္းျပင္ ေတြကုုိ ေသခ်ာဂရုုတစုုိက္ ျပုုဳျပင္ေပးၾကပါတယ္။ သူတိုု႕လုုပ္ငန္းဟာ ၁၀ႏွစ္အတြင္းကိုု အထူးေအာင္ျမင္ျပီး က်ယ္ျပန္႕လာတယ္ လုု႕ိဆုုိပါတယ္။ BMS CAT နဲ႕ TRC ေတြ ေအာင္ျမင္လာရတဲ့ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္ကေတာ့ ကုုမၼဏီလုုပ္ငန္း ေတြအတြက္ ေဘးဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ကြန္ျပဴတာေတြ၊ လ်ပ္စစ္ပစၥည္းေတြကိုု အသစ္ျပန္လည္ ၀ယ္ထည့္တာဟာ ပ်က္စီးသြားတာေတြကုုိ ျပန္လည္အသုုံးခ်ႏုုိင္ေအာင္ BMS CAT နဲ႕ TRC ေတြကုုိ အပ္လုုိက္တာက ပိုုလည္းျမန္ဆန္ျပီး ပိုုက္ဆံသက္သာလုုိ႕ ျဖစ္ပါတယ္။
အာမခံလုုပ္ထားတဲ့အတြက္ အာမခံကုုမဏီေတြအတြက္လည္း ပုုိျပီး တြက္ေျခကုုိက္တယ္လုုိ႕ ဆုုိတယ္။ ပ်က္စီးသြားတာေတြ ျပန္လည္အသုုံးခ်ေအာင္ ျပင္ဆင္ေပးတဲ့ BMS CAT နဲ႕ TRC တုုိ႕ေတြ ရွိလာတဲ့အတြက္ ပုုိျပီးစိတ္ခ်ရ၊ ပုုိက္ဆံလည္းသက္သာ၊ ျမန္လည္းျမန္ဆန္တာေၾကာင့္ အၾကိဳက္ေတြ႕လာၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေငြသန္းခ်ီျပီး ေတာ့သက္သာသြားတာပါပဲလုုိ႕ အာမခံကုုမဏီက တာ၀န္ရွိသူေတြက ေျပာလာၾကပါတယ္။
BMS CAT နဲ႕ TRC တုုိ႕ေတြေၾကာင့္ ကုုမဏီလုုပ္ငန္း ၾကီးငယ္မေရြးအတြက္လည္း ေရ၊ေလ၊ဓါတုုေဗဒ ေဘးဒဏ္ေတြေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားရလုုိ႕ ေဒ၀ါလီခံၾကရမယ့္ကိစၥမွာ သက္သာသြားရတာေတြ ၾကဳံၾကရပါတယ္။ ေရေတြနဲ႕ ပ်က္စီးသြားတဲ့ထဲ အေရးၾကီးတဲ့ စာရြက္စာတမ္းေတြ၊ စာခ်ဴပ္ေတြဟာ BMS CAT တုုိ႕လုုိ ကုုမဏီေတြကုုိအပ္နွံေပးလုုိက္လုုိ႕ ျပန္ရခဲ့ရတဲ့ မွတ္တမ္းေတြ အမ်ားၾကီး ျဖစ္လာပါတယ္။
ဆြစ္ဇာလန္အပ္ခ်ဴပ္စက္ကုုမဏီတစ္ခုုဟာ မီးေလာင္မူျဖစ္ပြားျပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေနာက္ဆက္တဲြ မီး၊ ေရ၊ မီးခုုိးနဲ႕ ျပာေတြ အလိမ္းလိမ္းျဖစ္ျပီး ဘာမွသုုံးမရျဖစ္ခဲ့ရတာေတြကုုိ ၁၆ ပတ္အတြင္းမွာ အလုုပ္ျပန္လုုပ္ႏုုိင္ေအာင္ BMS CATနဲ႕ TRC တုုိ႕က ေဆာင္ရြက္ေပးႏုုိင္ခဲ့ပါတယ္။ စက္ရုုံဟာ ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ ျပန္လည္အသက္၀င္လာခဲ့တယ္။ အလုုပ္လည္း ျပန္လည္တြင္သြားတယ္။ အာမခံလည္း သိပ္မကုုန္ေတာ့ဘူး။ TRC ကုုမဏီက အရာရွိတစ္ဦးျဖစ္သူ ဂၽြန္ ဆုုိက္တာ က ေျပာရာမွာ သိပ္ကုုိၾကီးမားတဲ့ လုုပ္ငန္းတစ္ခုု ပ်က္စီးသြားလုုိ႕ ျပန္လည္တည္ေထာင္မယ္ဆုုိရင္ ၁၈လေလာက္က ေတာ့ၾကာမယ္။ ဒါေပမယ့္ ပ်က္စီးသြားတာေတြကုုိ စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႕ ျပန္ျပဳျပင္မယ္ဆုုိရင္ ဒိထက္ျမန္ျမန္ အလုုပ္ျပန္လုုပ္လုုိ႕ရမွာပဲ လုုိ႕ဆုုိပါတယ္။
ဒီလုုိ BMS CAT နဲ႕ TRC အဖဲြ႕ကိုုအပ္လုုိက္တာက ေစ်းၾကီးတာေတာ့မွန္တယ္ ဒါေပမယ့္ အသစ္ျပန္လည္ ၀ယ္ထည့္တာထက္ေတာ့ သက္သာပါတယ္တဲ့။ မွန္းေျပာရရင္ေတာ့ ၁၀% ကေန ၆၀% ေလာက္ကုုိ သက္သာသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပ်မ္းမွ် ၂၅ % သက္သာမွာမိုု႕ သူတိုု႕လုုပ္ငန္းေတြ တုုိးတက္လာတာ အမွန္ပါပဲ။ BMS ကုုမဏီဥကၠဌျဖစ္တဲ့ ကာ့ဘလက္မြန္က ဥပမာတစ္ခုုကုုိ ျပန္လည္ေျပာရာမွာ ကြန္ျပဴတာကုုမၼဏီတစ္ခုု မီးေလာင္သြားတဲ့အတြက္ ကြန္ျပဴတာအေျခခံပစၥညး္ ၂၅ခုု၊ အလုုပ္ရုုံ ၁၅၀ ဆုုံးရွဴံးခဲ့ရာမွာ ဒါေတြကုုိ သူတုုိ႕ အဖဲြ႕ထဲ အပ္လုုိက္တဲ့အတြက္ ေဒၚလာ ၁၀သန္း ကြန္ျပဴတာေတြေနရာမွာ ေဒၚလာ သိန္း၇၀၀ က်သင့္ျပီး မူရင္းအတုုိင္း ျပန္လည္ လည္ပတ္ႏုုိင္ခဲ့တယ္ လုုိ႕ဆုုိခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ဥပမာတစ္ခုုျပရရင္ ၁၉၈၈ခုုႏွစ္မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ေလာ့အိန္ဂ်ယ္လစ္ ဘဏ္တာ၀ါတစ္ခုု မီးေလာင္ခဲ့ရာမွာ အထပ္ေပါင္း ၆၂ထပ္ရ႕ဲ ၾကမ္းျပင္ ၄ခုုစာ ဟာ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရတယ္။ မီးေလာင္မူေၾကာင့္ အေပၚထပ္ေတြဟာ မီးဒဏ္သင့္ခဲ့ရတယ္။ ေအာက္ကအထပ္ေတြဟာ ေရဒဏ္သင့္ခဲ့ရတယ္ေပါ့။ ဒါေတြကုုိ အလ်င္အျမန္ျပဳျပင္ဖုုိ႕ လုုိအပ္လာျပီ။ ေဒၚလာ ၂၂သန္းတန္ကြန္ျပဴတာစနစ္ေတြ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရတယ္။ BMS CAT ဟာ ဘဏ္ရဲ႕ အဓိကအေရးၾကီးအစိတ္အပုုိင္းေတြကုုိ အလ်င္အျမန္ျပဳျပင္ေပးႏုုိင္ခဲ့တယ္။ အားလုုံးကုုိ ေနသားတက်ျဖစ္ဖုုိ႕ ေဒၚလာ ၁၀သန္းေက်ာ္ ကုုန္က်ခဲ့တယ္။ TRC က ဘဏ္အေဆာက္အဦရဲ႕ ပ်က္စီးမူေတြကုုိ ျပန္လည္ ျပဳျပင္ေပးခဲ့တယ္။ အားလုုံးစုုစုုေပါင္း ေဒၚလာ ၁၄ သန္းကုုန္က်ခဲ့ပါတယ္။
အရင္ဆုုံး တာ၀န္ရွိသူ ၾကီးက်ပ္သူက အေပၚစီးကေန ေလယ်ာဥ္နဲ႕ ပ်က္စီးသြားတဲ့ေနရာကုုိ ၾကည့္ရူရတယ္။ BMS CAT ကုုမဏီေတြဟာ အျပင္ဖက္က မီးအရွိန္ဟပ္မူေၾကာင့္ ပ်က္စီးေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြ၊ အိမ္ေတြ၊ လမ္းေတြ၊ ျခံစည္းရုုိးေတြမွာ ေပက်ံေနတဲ့ အရာအားလုုံးကုုိ ဆီတစ္မ်ဴိးနဲ႕ သုုတ္သင္ရွင္းလင္းပစ္ပါတယ္။ သူတုုိ႕အတြက္ လူအကူ ေတြငွားျပီး မီးေလာင္မူ ျဖစ္ပြားတဲ့ အတြင္းပိုုင္းထဲကုုိ ၀င္ခုုိင္းျပီး ေလေကာင္းေလသန္႕၀င္တ့ဲ စနစ္တစ္ခုုနဲ႕ အတြင္းထဲက အပူဓါတ္ကုုိ ထုုတ္ျပီး ေအးျမေအာင္လုုပ္ရပါတယ္။ အတြင္းထဲက ကြန္ျပဴတာနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ဖေလာ္ပီဒစ္ေတြ၊ ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ေတြ၊ နံရံ၊ ၾကမ္း၊ ေကာ္ေဇာ၊ မီးလုုံးေတြကအစ သန္႕ရွင္းေရး လုုပ္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ ေရစုုတ္ကရိယာနဲ႕ က်ပ္ခုုိးေတြဖယ္ပစ္တဲ့ စနစ္ေတြကုုိ သုုံးရပါတယ္။ ဒီလုုိေနရာမွာ သုုံးဖုုိ႕ လူေတြ႕စစ္ေဆးမူေတြ လုုပ္ထား၇ပါတယ္။ လူ၂၀၀ သုုံးမယ္ဆုုိရင္ လူ၈၀၀ အင္တာဗ်ဴးပါတယ္။ ၂ရက္အတြင္း အလုုပ္စလုုပ္ပါတယ္။ အလုုပ္ဟာ အနည္းဆုုံး ၂ပတ္ေတာ့ ၾကာပါတယ္။ ဦးစီးတဲ့သူ ၂၅၀ေလာက္ခန္႕ပါတယ္။ တစ္နွစ္ကုုိ အၾကိမ္ ၁၀၀ေလာက္ လုုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ၾကရပါတယ္။ သူတုုိ႕မွာ လူ၄၀ေလာက္နဲ႕ဖြဲ႕စည္းထားတယ္။ ဓါတုုေဗဒပညာရွင္ေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြနဲ႕ တျခားေသာ ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ေတြကုုိ လည္းငွားထားရပါတယ္။
၆၂ထပ္မွာ အဓိကအားျဖင့္ ျပႆနာကေတာ့ က်ပ္ခုုိးေတြေပၾကံေနတဲ့ စားပဲြေတြ၊ ဘီဒုုိေတြ၊ အံဆဲြေတြျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္ေရေတြေၾကာင့္ ပ်က္စီးေနတဲ့ ဆက္သြယ္ေရးစနစ္ေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြသိမ္းဆည္းထားတဲ့ ဖုုိင္ေတြပါပဲ။ TRC ဟာ ေတာင္တက္သမားေတြငွားျပီး ၃၃ထပ္က ေနစလုုိ႕ ဓါတ္ေလွကားတစ္ေလ်ာက္ကုုိ တက္ခိုုင္းပီး သူတုုိ႕အဖဲြ႕သားေတြအတြက္ လမ္းဖြင့္ခုုိင္းပါတယ္။ အဖဲြ႕သားေတြဟာ ဂါလန္ ၅၀၀၀ေလာက္ရွိတဲ့ ဆီေခ်းေတြကုုိ ဖ်က္တဲ့ အဆီကုုိ သုုံးျပီး ဓါတုုေဗဒဆုုိင္ရာ စုုတ္တဲ့ ပစၥည္း ၁၇၉ ၄၅ခုု၊ ေပါင္ ၁၅၄၀၀ စာေလာက္ရွိတဲ့ အ၀တ္စေတြ၊ ေထာင္ခ်ီတဲ့ သပြတ္တံေတြ၊ ေျခာက္ေအာင္လုုပ္တဲ့ ကရိယာေတြ၊ ၀ါယာာၾကိဳးေတြနဲ႕ ဂြမ္းေတြ အသုုံးျပဳၾကရတယ္။ ဓါတုုေဗဒပစၥည္းေတြ၊ ေလွကားေတြ၊ ခံႏုုိင္ရည္ဦးထုုတ္ေတြ၊ ျခင္းေတြ၊ ေတာင္းေတြနဲ႕ ကိုုယ့္က်ရာ က႑ကုုိ လုုပ္ေဆာင္ၾကရတယ္။
သူတုုိ႕လုုပ္ရတဲ့ အျမန္ႏွဴန္းဟာ အေရးၾကီးပါတယ္။ ျမန္ေလ၊ ေကာင္းေကာင္း ျပန္ရေလျဖစ္တယ္။ ပ်က္စီးမူႏွဴန္းဟာ ျမန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ့ထက္ပုုိမပ်က္စီးခင္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သြက္သြက္လက္လက္ အလုုပ္လုုပ္ရပါတယ္။ ေဘးဒဏ္တစ္ခုုၾကဳံျပီဆုုိတာနဲ႕ တန္ဖုုိးရွိတာေတြ ျပန္ရေစခ်င္ရင္ သူတုုိ႕လက္ထဲ အျမန္အပ္လုုိက္တာ အေကာင္းဆုုံးပါပဲ။ အျဖစ္အပ်က္ေပၚမူတည္ျပီး ေစ်းႏွဴန္းေတြက ကြာပါတယ္။ ဆုုံးရွဴံးမူ အေသးအမႊား ေလာက္ပဲ ျပဳျပင္မူေတြဆုုိရင္ေတာ့ အနည္းဆုုံး ေဒၚလာ ၃ေသာင္းခဲြကေန ေဒၚ္လာ သန္းအနည္းငယ္ ေတာ့ကုုန္မွာျဖစ္တယ္ လုုိ႕တြက္ျပထားတယ္။ အဲဒီအဖဲြ႕ေတြဟာ ဘယ္ေလာက္ေသးတဲ့ ပ်က္စီးမူပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသခ်ာ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လက္ခံေဆာင္ရြက္ေပးတယ္ လုုိ႕ဆုုိတယ္။
တခါတရံမွာလည္း ဓါတုုေဗဒပစၥည္းေတြေၾကာင့္ ပ်က္စီးရတာေတြရွိပါတယ္။ သိပ္ကုုိ တန္ဖုုိးရွိျပီး ႏုုနယ္တဲ့ စက္ရုံထုုတ္ပစၥည္းေတြဆုုိရင္လည္း သူတုုိ႕က အေသးစိတ္ေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ အက္စစ္ဓါတ္ေငြ႕ေတြေၾကာင့္ မီးေလာင္မူေတြျဖစ္လုုိ႕ ေရဂါလန္ေတြ ေထာင္နဲ႕ခ်ီျပီး ျငိမ္းသတ္ခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္ေတြ ၾကဳံရတတ္ပါတယ္။ စက္ရုုံအတြင္းပုုိင္းေတြဟာ ပင္လယ္ထဲက ေရေတြနဲ႕ ျငိမ္းသတ္ခဲ့ရတာေၾကာင့္ မီးျငိမ္းသြားတဲ့အခါ ပင္လယ္ေရညွိေတြတက္ေနတဲ့ ေရညစ္ေတြၾကားထဲ ေတာ္ေတာ္ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရတယ္။ အဲယားကြန္းစက္ေတြ၊ လွ်ပ္စစ္ေလွကားေတြ၊ ဓါတ္ေလွကားေတြ၊ ေမာ္တာေတြ၊ အစားအစာလုုပ္တဲ့ ပစၥည္းကရိယာေတြ အစရွိသျဖင့္ဟာ သုုံးမရေတာ့ေလာက္ေအာင္ ဒုုကၡေရာက္ေနတာေတြ ေတြ႕ျမင္ၾကရတယ္။ ဒါေတြအတြက္လည္း သူတိုု႕ဟာ အေသးစိတ္ေဆာင္ရြက္ေပးၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၉ ခုုႏွစ္တုုန္းကျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆန္ဖရန္စစ္စကုုိ က ငလ်င္ေဘးတုုန္းကဆုုိရင္ BMS CAT နဲ႕ TRC အဖဲြ႕ေတြဟာ အမ်ားၾကီး လွဴပ္ရွားခဲ့ရပါတယ္။
BMS CAT ဟာ အခုု ၂၀၁၇ ဆုုိရင္ သက္တမ္းအားျဖင့္ ၆၉ နွစ္ရွိျပီျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၄၈ခုုနွစ္မွာ စတင္ဖဲြ႕စည္းခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ သူတုုိ႕စစခ်င္းလုုပ္ငန္းဟာ အိမ္ေတြ၊ ဆိုုင္ေတြ၊ ကုုမဏီေတြအတြက္ အိမ္ေထာင္ပရိေဘာဂမ်ားသန္႕စင္ျခင္း၊ အေရာင္တင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုုိနဲ႕တေျဖးေျဖး မီးေဘး၊ေရေဘးဒဏ္သင့္လုုိ႕ ပ်က္စီးသြားတာေတြကုုိ ျပန္လည္အသုုံးခ်လုုိ႕ရေအာင္ ျပဳျပင္ေပးတဲ့ လုုပ္ငန္းေတြအျဖစ္ တုုိးခ်ဲ႕လာတယ္။ ၁၉၈၁ခုုနွစ္ကစလုုိ႕ ကမာၻႏုုိင္ငံေတြၾကားထဲ အသိအမွတ္ျပဳလာတဲ့ လုုပ္ငန္းျဖစ္လာျပီး အာရုုံစုုိက္ခံခဲ့ရတာပါ။ ဒါဟာ ကမာၻအနွံ႔အျပား ၾကဳံေတြ႕ေနၾကရတဲ့ သဘာ၀ေဘးေတြေၾကာင့္လည္း လုုပ္ငန္းဟာ ပုုိတြင္က်ယ္လာရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတုုိ႕တေတြရဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္သံကေတာ့ သူတုုိ႕ဟာ ေစတနာရွိတယ္။ သူတုုိ႕အလုုပ္ကိုု ခ်စ္ျမတ္ႏုုိ္းတယ္။ တန္ဖုုိးထားတယ္။ ဒါဟာ သူတုုိ႕အလုုပ္ေအာင္ျမင္လာရတဲ့ေသာ့ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။
မီး၊ ေရ၊ ေလ၊ သဘာ၀ ေဘးသင့္လုုိ႕ တစ္ခုုခုုျဖစ္ရင္ ဘာမွျပန္မရေတာ့ဘူးလုုိ႕ လူေတြက အလြယ္တကူေတြးျပီး ပ်က္စီးသြားတာေတြကုုိ လႊတ္ပစ္လုုိက္ဖုုိ႕ပဲ ေတြးၾကတာမ်ားပါတယ္။ နာဂစ္မုုန္တုုိင္းက်တုုန္းက တန္ဖုုိးရွိစာအုုပ္ေတြဟာ ေရဒဏ္ေၾကာင့္ စာမ်က္နာေတြကပ္ျပီး ခြာမရေတာ့လုုိ႕ နေျမာသာလည္း လႊတ္ပစ္ခဲ့ရတာေတြ ျပန္ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္။ BMS CAT နဲ႕ TRC လုုိအဖဲြ႕ေတြ ငါတုုိ႕ျမန္မာျပည္မွာ ရွိရင္ေတာ့ ယေန႕ေခတ္မွီလာတဲ့ နည္းပညာေတြနဲ႕ဆုုိ ျပန္ရခ်င္လည္း ရႏုုိင္တာေပါ့ေလ လုုိ႕သည္ေဆာင္းပါးေလးေရးရင္ ေတြးေနမိပါတယ္။

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

Read More

အဖိုးတန္ စကားတစ္ခြန္း ဂ်ဴနီယာ၀င္း

 (ပိေတာက္ပြင့္သစ္၊ ဧျပီလ၊ ၂ဝဝ၆ ခုနွစ္။)

အဖိုးတန္ စကားတစ္ခြန္း

If ဟူသည့္ အသံုးတစ္ခုကို ေလ့လာရင္းနဲ့ စိတ္ဝင္စားစရာေတြ ေတြ့လာရပါသည္။ If ကို ''ဒါျဖင့္ရင္း... ဒါျဖစ္သည္''ဟူေသာ အသံုးမို်းတြင္ သံုးေလ့ရိွပါသည္။ ''အကယ္၍မ်ား''၊ ''ဒါျဖင့္ရင္...'' စသည္တို့သည္ သူ့အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္။ If it rains… ဆိုလွ်င္ ''မိုးရြာလို့ရိွရင္...''၊ ''အကယ္၍ မိုးရြာရင္...''ဟု ဆိုလိုသည္။ အမွန္ေတာ့ If ဆိုသည့္စကားလံုးကို Rudyard Kipling ၏ If ကဗ်ာကို ဖတ္ရင္းနွင့္ အေတြးေတြ ေပၚလာတာျဖစ္သည္။

Rudyard Kipling ၏ Ifအေျကာင္းမစခင္မွာ အမည္မသိကဗ်ာဆရာတစ္ဦး၏ If ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို စဥ္းစားျကည့္ပါမည္။ သူ့ ကဗ်ာမွာ If ကို သံုးထားပံုက ယခုလိုျဖစ္သည္။

"If all the men were one man,

What a great man that would be."

ဟု သံုးထားသည္။

''အကယ္၍မ်ား လူေတြအားလံုးက တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္သြားရင္

ဘယ္ေလာက္ျကီးတဲ့လူ အျကီးျကီးျဖစ္မလဲ''ဟု ဆိုလိုသည္။

"If all the men were one man,’ဟူေသာ စာေျကာင္းတစ္ဝက္ကို ဘာသာျပန္ျကည့္လွ်င္ ''အကယ္၍မ်ား လူေတြအားလံုးက တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္သြားရင္''ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ထိုစာေျကာင္း မဆံုးေသးပါ။ သို့ေသာ္ ထိုစာေျကာင္း တစ္ဝက္ကို အဓိပၸာယ္ျပန္ျကည့္ လွ်င္ ထိုကဲ့သို့ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ေတာ့ ေရးလို့ရသည္။ ေနာက္ဆက္တဲြစာေျကာင္းကို ျဖည့္ေရးမွ အဓိပၸာယ္က ျပည့္စံုသြားသည္။ ပထမတစ္ ပိုင္းျဖင့္ အဓိပၸာယ္မျပည့္စံုေျကာင္း လူတိုင္းသိပါသည္။ Rudyard Kipling၏ If ကဗ်ာတြင္ ထိုကဲ့သို့ ေသာ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ စာေျကာင္း ဆယ္ေျကာင္းမကျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားသည္။ သူ့ကဗ်ာတြင္ ''အကယ္၍မ်ား''ဟူေသာ တစ္ဝက္စာေျကာင္းမ်ား မ်ားစြာျပီးမွ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္တြင္မွ '' ... ျဖစ္သည္'' ဟု ကဗ်ာ၏ အစကတည္းက ခီ်လာေသာ Ifစာေျကာင္းမ်ား၏ အပိတ္အျဖစ္ အဆံုးသတ္ထား သည္။

"If you can keep your head when all about you

Are losing theirs and blaming it on you;"

စာေျကာင္းကမဆံုးေသးေျကာင္း ရွင္းပါသည္။ သူ့ အဓိပၸာယ္မွာ ဤသို့ျဖစ္၏။

''အကယ္၍မ်ား

မင္းနံေဘးက လူေတြက စိတ္မထိန္းနိုင္ျဖစ္တဲ့အခါ

မင္းက မင္းရဲ့စိတ္ကို ထိန္းထားနိုင္လို့ရိွရင္...''

''မင္းရဲ့စိတ္ကို ထိန္းထားနိုင္လို့ရိွရင္...'' ဘာျဖစ္မလဲဟု သိခ်င္လာရမည္။ သို့ေသာ္ ေရွ့ကေျပာထားသလို If ပံုစံတြင္ အေျဖက ေနာက္မွကပ္၍ ပါမလာပါ။ ေနာက္ထပ္ If စာေျကာင္းေတြ ရိွေနေသးသည္။

"If you can trust yourself when all men doubt you.

But make allowance for their doubting too."

''အကယ္၍မ်ား

သူတို့မင္းကို သံသယရိွေနတဲ့အခါ

မင္းက မင္းရဲ့ယံုျကည္မႈအျပည့္နဲ့ သူတို့ကို

နားလည္နိုင္လို့ရိွရင္...''

ထိုကဲ့သို့ေသာ If... အကယ္၍မ်ား ဆိုသည့္ စာေျကာင္းတစ္ဝက္မ်ား ဆယ္ေျကာင္းမကျပီးမွ အေျဖက ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္တြင္ရိွသည္။ ေနာက္ဆံုးစာေျကာင္းကို ေက်ာ္ဖတ္လို့ရသည္။ အဲဒီလို ေက်ာ္မဖတ္ခင္မွာ ယခုလို စဥ္းစား၍ရသည္။

''အကယ္၍ မင္းရဲ့နံေဘးကလူေတြက

စိတ္မထိန္းနိုင္ျဖစ္ခိ်န္မွာ

မင္းက မင္းရဲ့စိတ္ကို ထိန္းထားနိုင္ရမည္။

အကယ္၍ သူတို့က

မင္းကို သံသယရိွ ေနတဲ့အခါ

မင္းက မင္းရဲ့ယံုျကည္မႈ အျပည့္နဲ့

သူတို့ကို နားလည္နိုင္ရမည္''

ထိုအခါ အဓိပၸာယ္ျပည့္စံုေသာ စာေျကာင္းမ်ားအျဖစ္ ျမင္ေတြ့ျကရသည္။ သို့ေသာ္ If ကဗ်ာမူရင္း အဓိပၸာယ္မျပည့္စံုပါ။ ဤသို့ စဥ္းစား၍ရေသာ္လည္း မူရင္းအဓိပၸာယ္မဟုတ္ပါ။ ကဗ်ာ၏ ပထမအပိုဒ္ကို ေလ့လာျပပါမည္။ အထက္ေဖာ္ျပထားေသာ If စာေျကာင္း နွစ္ေျကာင္းကို ထပ္မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။

"If you can wait and not be tired by waiting.

Or.being lied about, don't deal in lies.

Or, being hated, don't give way to hating.

And yet don't look too good, nor talk too wise;"

''အကယ္၍မ်ား...

မင္းမွ စိတ္ရွည္သည္းခံမႈစိတ္ အျပည့္ရိွလို့ရိွရင္...

ဒါမွမဟုတ္

သူမ်ားေတြက လိမ္ညာေပမယ့္

မင္းက လိမ္ညာလို့ ရိွရင္...

ဒါမွမဟုတ္

သူမ်ားေတြက မုန္းတီးေနေပမယ့္

မင္းက မမုန္းတီးဘဲေနနိုင္လို့ရိွရင္...

ျပီးေတာ့

မင္းက ေအးေအးေဆးေဆးေနနိုင္ျပီး

သူမ်ားေတြကို ဆရာမလုပ္ဘဲ

ေနနိုင္လို့ရိွရင္...''

အဲဒီလိုေနနိုင္လို့ရိွရင္ ဘာျဖစ္မွာလဲဟု ကဗ်ာဖတ္သူက သိခ်င္လာရမည္။ အေျဖကို သိခ်င္လွ်င္ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ကို ေက်ာ္ဖတ္ရလိမ့္ မည္။

".....

Yours is the Earth and everything thatls in it.

And-which is more-you'll be a Man, my son!"



''အဲဒီအခ်က္ေတြ အားလံုးျပီးျပည့္စံုျပီ

ဆိုရင္ေတာ့...

တစ္ေလာကလံုးကို မင္းပိုင္ျပီ။

ဒီထက္မက ေျပာရရင္ေတာ့...

မင္းလူျဖစ္ျပီ... လူကေလး''

ကဗ်ာတစ္ခုလံုးကို နိဂံုးခု်ပ္ေပးလိုက္ေသာ If ပံုစံ၏ စာေျကာင္းေနာက္ဆက္တဲြအပိတ္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေနာက္ဆံုးစာေျကာင္းေရာက္မွ သာလွ်င္ ''ေျသာ္... ဒီလိုကိုး''ဟု ကဗ်ာဖတ္သူက တေလးတနက္ ေတြးျပီး ေက်နပ္သြားရသည္။ ထိုစာေျကာင္းေရာက္မွပဲ သက္ျပင္းခ်ရ သည္။ ယင္းသည္ ထို If ကဗ်ာ၏ စတိုင္လ္ ျဖစ္ပါသည္။ သို့ေသာ္ ေရွ့တုန္းကေျပာထားသလို If ကဗ်ာတြင္ တစ္ပိုင္းတစ္စစာေျကာင္း ဆယ္ေျကာင္းမကရိွေနသည္။ ထို့ေျကာင့္ ေက်ာ္သြားေသာ ကဗ်ာ၏ ဒုတိယအပိုဒ္၊ တတိယအပိုဒ္နွင့္ ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ကို ယခု ေဖာ္ျပသြားပါ မည္။

ဒုတိယအပိုဒ္

"If you can dream- and not make dreams your master;

If you can think-and not make thoughts your aim;

If you can meet with triumph and disaster

And treat those two imposters just the same;

If you can bear to hear the truth you've spoken

Twisted by knaves to make a trap for fools,

Or watch the things you gave your life to be broken.

And stoop and build'em up with wornout tools;"

''အကယ္၍မ်ား

မင္းစိတ္ကူးေတြ မ်ားစြာရိွေသာ္လည္း

စိတ္ကူးထဲမွာျကီးပဲ ေမ်ာမေနလို့ရိွရင္...

အကယ္၍မ်ား

မင္းမွာ အေတြးေတြ ရိွေသာ္လည္း

အေတြးေတြထဲမွာပဲ နစ္မြမ္းမေနလို့ရိွရင္...

အကယ္၍မ်ား

မင္းျကံုေတြ့ရတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈနဲ့ ဆံုးရံႈးမႈကို

အေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့

အရာေတြပဲလို့ ထပ္တူထပ္မွ်

မင္းသေဘာထားနိုင္လို့ရိွရင္...

အကယ္၍မ်ား မင္းေျပာတဲ့အမွန္စကားကို

ျကားလူေတြက အထင္အျမင္မွားေအာင္

လွည့္ပတ္ေျပာဆိုျပီး

မင္းကို ေထာင္ေျခာက္ဆင္တာကို

မင္းခံနိုင္ရည္ရိွလို့ရိွရင္...

ဒါမွမဟုတ္

မင္းအသက္နဲ့လဲျပီး တည္ေဆာက္ခဲ့တာေတြ

သဲထဲေရသြန္သလို အလဟႆျဖစ္သြားတာကို

ျကည့္နိုင္လို့ရိွရင္... ျပီးေတာ့...

အဲဒါေတြကို ပင္ပင္ပန္းပန္းျပန္ျပီး

မင္းကိုယ္တိုင္ တည္ေဆာက္ နိုင္စြမ္း

ရိွလို့ရိွရင္...''

တတိယအပိုဒ္

"If you can make one heap of all your winnings.

And risk it on one turn of pitch-and- toss,

And lose and start again at your beginnings

And never breathe a word about your loss;

If you can force your heart and nerve and sinew

To serve your turn long after they are gone.

And so hold on when there is nothing in you.

Except the Will which say to them: "Hold on"

''အကယ္၍မ်ား

ကိုယ္ရလာတဲ့ စီးပြားဥစၥာေတြ

အကုန္လံုးကို စြန့္စားျပီး ရင္းနီွးျမႈပ္နံွလို့ရိွရင္

အဲဒီရင္းနီွးျမႈပ္နံွထားတာေတြ အကုန္လံုး

တစ္ေနရာထဲမွာ ဆံုးရံႈးသြားလို့ရိွရင္

မင္းဟာ အစကေနျပန္စရဲတဲ့ သတၲိရိွျပီးေတာ့

မင္းရံႈးနိမ့္မႈေတြရဲ့ အေျကာင္းကိုလည္း

ဘာတစ္ခြန္းမွ ျပန္မေျပာဘဲေနနိုင္လို့ရိွရင္...

အကယ္၍မ်ား

မင္းကိုယ္မင္း 'ေတာင့္ထားစမ္း' ဆိုျပီး

တင္းထားတဲ့စိတ္ကလဲြလို့

တျခားဘာမွ မက်န္ေတာ့တာေတာင္မွ

မင္းဟာ အရံႈးမေပးဘဲ ေနနိုင္လို့ရိွရင္...''

စတုတၴအပိုဒ္

"If you can talk with crowds and keep your virtue,

Or walk with kings-nor lose the common touch;

If neither foes nor loving friends can hurt you;

If all men count with you, but none too much;

If you can fill the unforgiving minute

With sixty seconds' worth of distance run-

Yours is the Earth and everything thatls in it,

And- which is more-you'll be a Man, my son!"

''အကယ္၍မ်ား

မင္းသာ သာမန္လူေတြနဲ့

ဆက္ဆံတဲ့အခါျဖစ္ျဖစ္၊ ဘုရင္ေတြနဲ့အတူ

လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ အခါျဖစ္ျဖစ္၊

မင္းရဲ့အက်င့္ သီလနဲ့ မင္းရဲ့ဂုဏ္သိကၡာကို

ဆက္လက္ျပီး ထိန္းထားနိုင္လို့ရိွရင္...

အကယ္၍မ်ား

မင္းရဲ့ရန္သူေတြ အေပၚမွာေရာ၊

မင္းခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေပၚမွာပါ၊

မင္းရဲစိတ္က

တစ္သမတ္တည္း ထားနိုင္လို့ရိွရင္

ဆိုလိုတာက မင္းရဲ့ရန္သူပဲျဖစ္ျဖစ္၊

မင္းခ်စ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကျဖစ္ျဖစ္

မင္းကို ဘယ္လိုမွ

ထိခိုက္ေအာင္ မလုပ္နိုင္လို့ရိွရင္...

အကယ္၍မ်ား

လူေတြအားလံုး မင္းအတြက္

အေရးျကီးတာပဲဆိုေပမယ့္

အဲဒီအေရးျကီးမႈဟာ

သိပ္အမ်ားျကီးမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို

မင္းက သေဘာေပါက္ထားလို့ရိွရင္...

အကယ္၍မ်ား

မိနစ္တိုင္း၊ စကၠန့္တိုင္းကို မင္းအတြက္

အေရးပါေအာင္ သံုးနိုင္ျပီဆိုလို့ရိွရင္...

အထက္က အခ်က္ေတြအားလံုး

မင္းျပည့္စံုျပီ ဆိုရင္ေတာ့

တစ္ေလာကလံုးကို မင္းပိုင္ျပီ။

ဒီထက္မက ေျပာရရင္ေတာ့

မင္းလူျဖစ္ျပီ... လူကေလး။''

ေနာက္ဆံုးစာေျကာင္းသည္ ကဗ်ာတစ္ခုလံုး၏ အဆံုးသတ္စကားျဖစ္၏။ If ဟူေသာ အသံုးမ်ားအားလံုးကို ျပည့္စံုေအာင္ ျဖည့္ေပး လိုက္ေသာ အေျဖတစ္ခုပင္ ျဖစ္သည္။ Rudyard Kipling ၏ If ကဗ်ာသည္ နာမည္ေက်ာ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္သည္။ သူ့ကဗ်ာကို ဖတ္ျပီး ခြန္အားသစ္ေတြရလာ၏။ ေတြေဝေနသူမ်ားကို လမ္းျပေပးရာေရာက္၏။ ထိုကဗ်ာနွင့္ ပတ္သက္ျပီး အတိုင္းတိုင္း၊ အျပည္ျပည္မွ ကဗ်ာခ်စ္သူ တို့၏ ခံစားရပံုမ်ားစြာကို Internetတြင္ ရွာေဖြဖတ္ရႈနိုင္ျကသည္။

ကဗ်ာခ်စ္သူတစ္ဦးက Ifကဗ်ာပထမအပိုဒ္ေျကာင့္ ကြ်နု္ပ္မွာ အင္အားေတြ တိုးလာရပါသည္။ အဲဒီလိုက်င့္သံုးနိုင္ျခင္းျဖင့္ ကြ်နု္ပ္တို့ ဘယ္ေလာက္ခြန္အား ရိွသလဲဆိုတာကို ေတြ့ျမင္ေစ၏။ ၄င္းတို့၏ ရွက္ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ အျပုအမူမ်ားကို သူတို့ဘာသာေတြ့ျမင္ရသြားေစ ၏။ လူတစ္ေယာက္ေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းကို ခင္းေပးလိုက္ေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေပသည္''ဟု ဆိုထားပါသည္။ ကဗ်ာ၏ ဒုတိယအပိုဒ္နွင့္ ပတ္သက္၍ ''ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ့ ဝမ္းနည္းမႈေတြကို ညီတူညီမွ်ေသာ အျမင္ျဖင့္ ျကည့္ရႈနိုင္ဖို့ ကဗ်ာက ဆိုထားပါသည္။ ဒါေတြဟာ တကယ္ မဟုတ္ဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ေတြပဲလို့ သတိေပးလိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါသည္''

ကဗ်ာ၏ တတိယအပိုဒ္နွင့္ ပတ္သက္၍ ''ကဗ်ာဟာ ကိုယ္ရဲ့ အက်င့္သီလနွင့္ ဂုဏ္သိကၡာ မထိပါးမိေစဖို့ပဲ သတိေပးထားပါသည္။ ကဗ်ာဆရာဟာ လူတစ္ေယာက္၏ ပန္းခီ်ကားကို ေကာင္းစြာခ်ယ္မႈန္းျပသထားပါသည္။ ဒါေတြဟာ လိုက္နာက်င့္သံုးအပ္ေသာ သီလသမာဓိ မ်ားပဲ ျဖစ္ပါသည္'' ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္နွင့္ ပတ္သက္၍ ''ကြ်နု္ပ္တို့သည္ ဘဝ၏ အခိ်န္တိုင္း၊ စကၠန့္တိုင္း၊ မိနစ္တိုင္းကို ေကာင္းစြာအသံုးခ် တတ္ရပါမည္။ ေကာင္းေသာအခိ်န္အခါနွင့္ ဆိုးရြားျကမ္းတမ္းေသာ အခိ်န္အခါကို ထပ္တူတန္ဖိုးရိွေသာ ဘဝ၏ မွတ္တိုင္ေတြအျဖစ္ ယူဆသတ္မွတ္ထားရမည္''ဟု ဆိုထားျကပါသည္။



စာဖတ္သူမ်ားအေနနွင့္လည္း တန္ဖိုးရိွေသာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္၏ အဖိုးတန္မွတ္သားရသမွ်ကို ခံစားဖတ္ရႈျခင္းျဖင့္ ေက်နပ္ျကလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိပါသည္။

Read More

သမိုင္းျဖစ္သြားတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ဂ်ဴနီယာ၀င္း

သမိုင္းျဖစ္သြားတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္

(ပိေတာက္ပြင့္သစ္

ေဖေဖာ္ဝါရီလ၊ ၂ဝဝ၆ ခုနွစ္။

လူသားေတြေနရာမွာ စက္ပစၥည္းေတြ အစားထိုးဝင္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ျဖစ္ပြားလာရတဲ့ ပဋိပကၡတစ္ခုလို့ ဆိုရမလား။ စက္ပစၥည္း ေတြ၊ သိပၸံပညာေတြ တိုးတက္လာတဲ့အတြက္ လူသားေတြရဲ့ စြမ္းပကားေတြ၊ ခြန္အားေတြဟာ အရာမဝင္ေတာ့ဘူးလို့ သတ္မွတ္ခံရတဲ့ အခိုက္ အတန့္ အခိ်န္ပိုင္းေလးတစ္ခု ရိွခဲ့ဖူးမွာပါပဲ။ အဲဒီအခိ်န္ကာလ လြန္ေျမာက္ျပီးေနာက္ ၁ဝ နွစ္၊ ေနာက္ နွစ္ ၂ဝ၊ နွစ္ ၁ဝဝ ျကာတဲ့အခါ အဲဒီ အတိတ္က ပဋိပကၡအျဖစ္ကေလးေတြဟာ 'ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့... ဆိုတဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လို က်န္ရစ္ခဲ့ရျပီထင္ပါရဲ့။ ငယ္စဥ္က နားေထာင္ခဲ့ ရဖူးတဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္လို့ပဲ ဆိုရေပေတာ့မည္။

ဗာဂီ်နီးယားအေနာက္ဘက္က Hilldaleအရပ္ေဒသနားတြင္ Big Bend မီးရထားလိုဏ္ေခါင္းတစ္ခု ရိွပါသည္။ ထိုေနရာတြင္ သံလို မာေျကာကာ ခြန္အားအျပည့္ရိွ၍ သန္စြမ္းလွသည့္ Driving Manဟူသည့္ လူသားတစ္ဦး၏ နားခိုရာဝိညာဥ္တစ္ခုရိွေလသည္။

"There lies a steel drivin' man, Lord,lord

There lies a steel drivin' man"

ထိုေနရာမွာေပါ့ သံလိုမာေျကာသန္စြမ္းလွသည့္ လူသန္ျကီးတစ္ဦး ရိွေနပါသည္တဲ့။ သူ့အမည္က John Henry ျဖစ္ပါသည္။ ေတာင္ေတြကိုျဖိုကာ မီးရထားသံလမ္းေတြ၊ လိုဏ္ေခါင္းေတြ တူးေဖာက္ရေသာ အလုပ္ျကမ္းေတြကို driving man လူသန္ျကီးေတြက လုပ္ျကရပါသည္။ John Henry က ထိုလူသားေတြထဲက တစ္ဦးျဖစ္ေလသည္။ မာေျကာတဲ့ ေက်ာက္တံုးေက်ာက္စိုင္ေတြကို လြန္ပူျဖင့္ ျဖစ္ေစ၊ စူးျဖင့္ျဖစ္ေစ ေဖာက္ဖို့အတြက္ ခြန္အားလိုပါသည္။ ၁၈၇ဝ ခုနွစ္ လိုဏ္ေခါင္းေဖာက္စက္မ်ား၊ တူးေဖာ္စက္မ်ား မေပၚမီက လူ့ စြမ္းအားသံုး၍ ေဖာက္ဖို့ရန္ Steel driving men ေတြ လိုအပ္လွပါသည္။ မီးရထားလိုဏ္ေခါင္းေတြ ၁၈၇ဝ မတိုင္မီက ေဆာက္လုပ္နိုင္ျက တာကို ျကည့္၍ steel driving men ေတြ အမ်ားအျပားရိွခဲ့သည္ဆိုတာကို သက္ေသခံလ်က္ရိွေနပါသည္။ ထိုသံလိုမာေျကာကာ ခြန္အား ဗလနွင့္ ျပည့္စံုေသာ လူသား steel driving menေတြ မ်ားစြာရိွခဲ့ဖူးပါသည္။ သို့ေသာ္ John Henry ကို မမီပါ။ ဟုတ္ပါသည္။ JOHN HENRY ရဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြက ပံုျပင္ေတြထဲ ညႊန္းတာထက္ေတာင္ ပိုပါသည္။ သူအသံုးျပုေသာ ေဆာက္က ေပါင္ ၃ဝ ေလာက္ေလးပါသည္။ တခို့်က သူ့လက္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီမွာ ေပါင္နွစ္ဆယ္ေလးေသာ ေဆာက္ကိုကိုင္ျပီး ရိုက္နိုင္၊ လဲႊနိုင္ပါသတဲ့။ ၁ဝ ေပါင္ေလးေသာေဆာက္ ျဖင့္ အလုပ္လုပ္ျပီး သူလဲႊရိုက္လိုက္တဲ့ အျကိမ္တိုင္းမွာ ေတာင္ေတြဟာ သြက္သြက္ခါကာ တသိမ့္သိမ့္တုန္သြားေလသည္။ John Henry သည္ သူ၏ ဂုဏ္ပုဒ္ steel driving manကို အလြန္ဂုဏ္ယူေက်နပ္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္ေနသူတစ္ဦးျဖစ္ေလသည္။ သူ၏ ခြန္အားကို ဂုဏ္ယူ လ်က္ ခြန္အားသံုး၍ လုပ္ရေသာ အလုပ္မွန္သမွ်ကိုလည္း အစဥ္အျမဲ ျကိုဆိုလ်က္ရိွေနပါသည္။ ၁၈၇ဝ ခုနွစ္ခန့္က John Henryသည္ ဗာဂီ်းနီးယားေနာက္ဖက္ Hilldale နားတြင္ Big Band မီးရထားလိုဏ္ေခါင္းတူးဖို့ အဆင္သင့္ေစာင့္ေနေလသည္။ သူ့ေရွ့တြင္ ေရေနြးေငြ့သံုး မီးရထားလိုဏ္ေခါင္းတူးေဖာက္စက္ကို ကုမၸဏီက သယ္ေဆာင္လာပါသည္။ ကုမၸဏီက ထိုစက္ပစၥည္း ဘယ္ေလာက္အလုပ္တြင္မလဲဆိုတာ စိတ္ဝင္စားေနျကပါသည္။

John Henryသည္ ထိုစက္ကို ရပ္ျကည့္လ်က္ရိွေနရာက စိတ္ရိုင္းေတြဝင္လာပါသည္။ သူ့ေလာက္ ခြန္အားမရိွသူေတြက ထိုလိုဏ္ ေခါင္း တူးစက္ျဖင့္ သူ့ထက္သာေအာင္ လုပ္နိုင္မည္ဆိုတာကို မယံုျကည္ပါ။

''အို့ လူသားတစ္ဦးအျဖစ္ျဖင့္သာ လူသားတစ္ဦး ရွင္သန္လ်က္ရိွပါသည္။ သို့ေသာ္လည္း...

ကြ်နု္ပ္က ဤလိုဏ္ေခါင္းတူးစက္ကို အနိုင္ေပးလိုက္ရသည္အထိ ေပါ့ကြယ္။

ကြ်နု္ပ္၏ ေဆာက္နွင့္အတူ ကြ်နု္ပ္လိုက္ေသေတာ့မယ္။

ကြ်နု္ပ္၏ ေဆာက္နွင့္အတူ ကြ်နု္ပ္လိုက္ေသေတာ့မည္''

"Well, a man ain't nothing but a man,

But before I let that steam drill beat me down,

I'll die with my hammer in my hand,

Lord, Lord

I'll die with my hammer in my hand"

John Henryသည္ သူ၏လက္နက္ စူးနွင့္ ေဆာက္တို့နွင့္ ေတာင္ကို ျဖိုဖို့ျပင္ေလသည္။ John Henry နွင့္ လိုဏ္ေခါင္းတူးစက္တို့ အျပိုင္နဲႊျကရာတြင္ John Henry ၁၅ ေပ ေဖာက္နိုင္စဥ္မွာ စက္ျကီးက ၉ ေပသာ ရေသးသည္။ သူ၏ စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္မႈေျကာင့္ပဲလား၊ သူ၏ ခြန္အားကို အားကုန္စိုက္သံုးလိုက္၍ပဲလား ထိုေနရာမွာပင္ သူ့အသည္းနွလံုးေတြ ကဲြေျကကာ သူ၏ ေဆာက္လည္းလြတ္က်ျပီး နေဘး မွာပင္ ေသပဲြဝင္ခဲ့ေလျပီ။

ဗာဂီ်နီးယားအေနာက္ဘက္က Big Bandမီးရထားသံလမ္း နေဘးမွာ John Henry ၏ ဝိညာဥ္ရိွပါသည္။ ထိုေနရာကို ျဖတ္သြား တိုင္းမွာ မိဘလုပ္သူေတြက သားသမီးေတြကို၊ အဘိုးအဘြားေတြက ေျမးကေလးေတြကို John Henryအေျကာင္းကို ေျပာျပျကပါသည္။ သူသန္စြမ္းကာ ခြန္အားျကီးမားပံုကို မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္လာေအာင္ ပံုေဖာ္ျကည့္ျကပါသည္။ ရုပ္ရွင္ေတြ၊ ဗီဒီယိုေတြထဲမွာ အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာျကသည့္အခါ၊ အေျကာင္းအရာတစ္ခုက အတိတ္မွာက်န္ခဲ့ျပီဟု ေျပာလိုသည့္အခါ အေျကာင္းအရာတစ္ခုက အတိတ္မွာက်န္ခဲ့ျပီ ဟု ေျပာလိုသည့္အခါ အဲဒါ History ပဲဟု ေျပာျကတာကို ေတြ့ဖူးပါသည္။ ေခတ္ေနာက္က်က်န္ရစ္ျပီ၊ ေခတ္မမီေတာ့ဘူးဟုလည္း သံုးျက ပါသည္။

John Henry ၏ အေျကာင္းသည္လည္း သမိုင္းမွာ က်န္ရစ္ခဲ့ျပီထင္ပါသည္။

(ပိေတာက္ပြင့္သစ္

ေဖေဖာ္ဝါရီလ၊ ၂ဝဝ၆ ခုနွစ္။





Read More