Saturday, March 26, 2011

အိပ္ရာ၀င္ ႏွစ္မိနစ္ပုံျပင္မ်ား


ေရးသူ - တကၠသိုလ္ေရႊရီ၀င္း
စိတ္ကူးခ်ဴိခ်ဴိမွထုတ္သည္
စာမ်က္ႏွာ - ၈၄
ပုံျပင္ - ၃၉ ပုဒ္
မတ္လ ၂၀၁၁
Bed Time Two Minutes Tales ပုံျပင္စာအုပ္ကုိဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ပုံျပင္မ်ားသည္ႏွစ္မိနစ္ပုံျပင္မ်ားဟုဆုိထားသကဲ့သုိ႕ႏွစ္မိနစ္နဲ႕အျပီးပုံေျပာႏုိင္ေသာ
ပုံျပင္ကေလးမ်ားျဖစ္ေလသည္။
။ႏွစ္မိနစ္ႏွင့္အျပီးအိပ္ယာ၀င္ေျပာရေသာေၾကာင့္ပုံျပင္မ်ားသည္အဆုံးသတ္မွာဆန္႕တငံ့ငံ့ႏွင့္က်န္ရစ္ခဲ့မည္ျဖစ္ေလသည္။
ကေလးကုိေခ်ာ့သိပ္ဖုိ႕ႏွစ္မိနစ္ႏွင့္ကေလးကအိပ္ေပ်ာ္သြားမွာလား၊သုိ႕မဟုတ္အဆုံးမသတ္ေသးေသာပုံျပင္အေၾကာင္းကုိ စဥ္းစားရင္း အိပ္မက္မက္ေနမွာလား၊ဒါမွမဟုတ္ေနာက္ဘာျဖစ္သြားမွာလဲဟု စပ္စပ္စုစုေမးခြန္းမ်ားကုိလူၾကီးမ်ားဦးေႏွာက္ေျခာက္ကာေျဖေနရမည္လား ဆုိတာကေတာ့စမ္းၾကည့္မွပဲသိႏုိင္ေပမည္။
ပထမဦးဆုံးပုံျပင္က“ေရသူမေလးမာရီနာ”ပါ။ ပုံျပင္ကုိထပ္မံ၍၅စကၠန္႕ႏွင့္အက်ဥ္းခ်ဴံးေျပာရလွ်င္မာရီနာဟူေသာေရသူမေလးကမုိက္ဆုိေသာကေလးေလးႏွင့္ ပင္လယ္နားမွာေဆာ့ကစားရင္းေတြ႕ဆုံၾကကာေနာက္ေတာ့ မာရီနာေလးကေရထဲျပန္ဆင္းသြားေလသည္။
မိုက္သည္ေရသူမေလးမွန္းသိသြားေသာအခါမနက္ျဖန္က်ရင္သူငယ္ခ်င္းေတြကုိေျပာျပရမယ္ဟု စဥ္းစားလုိက္ေလသည္။သူငယ္ခ်င္းမ်ားကမုိက္ေျပာတာကုိယုံမည္ဟုသင္ထင္ပါသလားတဲ့။
ပုံျပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲကြယ္ဟုဆုိရပါမည္။
အဲသည္လုိပုံျပင္ေလးေတြ၃၉ပုဒ္ကုိသည္စာအုပ္ကေလးမွာဖတ္ၾကရဦးမည္။

Friday, March 18, 2011

LETTERS FROM MY READERS – JUNIORWIN


စာဖတ္သူမ်ားဆီကစာမ်ား
ဂ်ဴနီယာ၀င္း
(ယခုအစီအစဥ္တြင္ကၽြန္မေရးသားဘာသာျပန္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ေဆာင္းပါးစာအုပ္မ်ားကုိအေၾကာင္းျပဳလုိ႕ေမးလာေသာေမးခြန္းမ်ားကုိကၽြန္မဘက္ကေနျပန္ေျဖခဲ့ရသည္မ်ားကိုခ်န္လွပ္လုိက္ကာစာဖတ္သူမ်ားဆီကေ၀ဖန္အၾကံျပဳစာမ်ားကုိပဲအထူးတင္ျပခ်င္ပါတယ္။)
ကၽြန္မရဲ႕စာေရးတဲ့သက္တမ္းအတြင္းမွာကၽြန္မဆီကုိေရးတဲ့ပရိသတ္မ်ားဆီကစာမ်ား(အမ်ားၾကီမဟုတ္ပါ)ကုိ လက္ခံရရွိထားပါတယ္။ကၽြန္မစာေတြစေရးျဖစ္တာကုိအေတြးအျမင္မဂၢဇင္းမွာInPrintပါလာတဲ့အခ်ိန္ကစျပီးတုိင္းတာမယ္ဆုိရင္၁၉၉၆ခုနွစ္ကစေရးျဖစ္တယ္ေပါ့။စေရးတဲ့ေဆာင္းပါးမ်ားဟာပညာေရးနယ္ပယ္ထဲေရာက္ေနတဲ့ကၽြန္မရဲ႕ဘ၀ေတြ၊ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ခံစားခ်က္ေတြကုိေ၇းျဖစ္ခဲ့တယ္။ဒါေတြကုိဒီဘေလာ့မွာတင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ျပန္ဖတ္ၾကည့္လုိ႕လည္းရပါတယ္။ကၽြန္မရဲ႕အရင္ဦးဆုံးေဆာင္းပါးက“ဆက္ခံသူ”။ဒုတိယက“ကၽြန္မနွင့္ကၽြန္မ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္စကားေျပာျခင္း“။တတိယေဆာင္းပါးက“ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္”ျဖစ္ပါတယ္။အဲဒီတတိယေဆာင္းပါးပါတဲ့အမွတ္စဥ္၁၂၁ပါ။၁၉၉၆၀န္းက်င္ေပါ့။
ကၽြန္မရဲ႕အဲသည္ေဆာင္းပါးကုိဖတ္ျပီးစာဖတ္သူတစ္ဦးကသူ႕အျမင္မ်ားကုိေရးကာအေတြးအျမင္သုိ႕ေပးပုိ႕လုိက္ပါတယ္။သူက“ဆရာထက္ေတာ္ခ်င္သူသုိ႕”လုိ႕ရည္ညႊန္းထားျပီးကၽြန္မရဲ႕အမည္ကိုေတာ့ထည့္မေျပာထားတဲ့အတြက္အေတြးအျမင္ကအယ္ဒီတာကဒါဟာကၽြန္မကုိရည္ညႊန္းပုံျဖစ္တယ္ဆုိကာကၽြန္မဆီပုိ႕ေပးတဲ့စာျဖစ္ပါတယ္။အေတြးအျမင္မွာထည့္ေစလုိတဲ့သေဘာသက္ေရာက္ေသာလည္းစာေရးသူရဲ႕လိပ္စာမပါ၀င္ျခင္းေၾကာင့္ထည့္လုိ႕မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႕အယ္ဒီတာကေျပာပါတယ္။စာကုိအခုထိသိမ္းထားပါတယ္။ေရးသားသူအမည္သာပါျပီးလိပ္စာမပါတဲ့အတြက္ကၽြန္မလည္းစာျပန္ဖို႕ထက္ကုိကၽြန္မရဲ႕သုံးပုဒ္ေျမာက္ေဆာင္းပါးပါျပီးရလာတဲ့ပထမဦးဆုံးစာဖတ္သူဆီကစာဆုိျပီးအမွတ္တရထားမိတယ္ေပါ့ေလ။သူ႕စာမွာသူအေလးထားခ်င္တဲ့စာေၾကာင္းမ်ားကုိမွင္နီသားျပီးေရးထားပါတယ္။စာကအလြန္ရွည္လ်ားပါသျဖင့္စာဖတ္သူမ်ားအတြက္ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာမ်ားကုိေက်ာ္ထားပါတယ္။
ကၽြန္မေဖေဖကေတာ့ကၽြန္မကုိအခုလုိစာဖတ္သူဆီကေ၀ဖန္စာကုိရရွိတာေကာင္းတယ္လုိ႕ေျပာပါတယ္။ကုိယ့္စာကုိမၾကိဳက္ေၾကာင္းေျပာတဲ့သူရွိတာေကာင္းသတဲ့။သည္လူဟာလည္းကိုယ့္ပရိသတ္ျဖစ္တယ္တဲ့။သူဟာကၽြန္မစာကုိေ၀ဖန္ေထာက္ျပေျပာဖုိ႕အတြက္ကၽြန္မရ႕ဲေဆာင္းပါးကိုအစအဆုံးဖတ္တဲ့သူျဖစ္သတဲ့။ဒါေၾကာင့္ေလးစားရမယ္လုိ႕ေျပာပါတယ္။
1.Letter 1
ဆရာထက္ေတာ္ခ်င္သူ သုိ႕/
ေရးသူ လင္းခုိင္
အေတြးအျမင္စာစဥ္သည္လစဥ္ကၽြန္ေတာ္၀ယ္မိေသာစာအုပ္မ်ားထဲကတစ္အုပ္အပါအ၀င္ျဖစ္ပါသည္။ေရွးစာဆုိမ်ား၏အဆုိအမိန္႕အေပၚအေျခခံ၍ေရးသားသူ၊ဒႆနအေၾကာင္းေရးသူ၊ေလာကအတြင္းျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္းအေပၚမိမိအျမင္အေျခခံ၍ေရွးစာေႏွာကာေရးေသာသူစသည္ျဖင့္အမ်ဴိးမ်ဴိးအဖုံဖုံႏွင့္တခါတရံကဗ်ာရွည္ၾကီးမ်ားကုိဘာသာျပန္သူလည္းပါတတ္ေသး၏။ေရးဟန္အမ်ဴိးမ်ဴိးႏွင့္အေၾကာင္းအရာအမ်ဴိးမ်ဴိးေရးၾကသည္မ်ားကိုတလတစ္ခါဖတ္ရူရသကဲ့သို႕နွစ္လတစ္ခါမွဖတ္ရူရသည့္အၾကိမ္မ်ားလည္းၾကဳံခဲ့ရပါသည္။ဤသုိ႕ဖတ္မိခဲ့ရာမွ၁၉၉၆ေအာက္တိုဘာလထုတ္အေတြးအျမင္စာစဥ္၁၂၁ကုိဖတ္ရူအျပီးဤစာကုိေရးခ်င္စိတ္မ်ားတဖြားဖြားေပၚမိပါသည္။
စိတ္အစဥ္၌ျဖစ္ေပၚလာေသာအၾကိတ္အခဲေလးမ်ားကုိတစ္ကိုယ္တည္းေျဖရွင္းဖုိ႕ၾကိဳးစားရာမွစာဖတ္သူအမ်ားပါသိေစလိုေသာအေၾကာင္းအရာေလးမ်ားေပၚလာျခင္းသည္ဤစာေရးရျခင္း၏အဓိကရည္ရြယ္ပင္တည္း။ကၽြန္ေတာ္၏ဤေဆာင္းပါးသည္အေတြးအျမင္စာစဥ္၁၂၁၊စာမ်က္နွာ၅၆ပါ“ဆရာထက္ေတာ္တဲ့တပည့္”ဟူေသာေခါင္းစဥ္တပ္ေဆာင္းပါးကိုရည္ညြန္းပါေၾကာင္းပဏာမအသိေပးလုိပါ၏။
ထုိေဆာင္းပါး၏ေဆာင္းပါးရွင္သည္သခ်ၤာႏွင့္ေက်ာင္းျပီးသူ၊ဆရာျဖစ္သူမ်ားထက္ေတာ္ခ်င္သူျဖစ္ေၾကာင္းကုိ၎၏အေရးအသားမ်ားအရသိရွိႏုိ္င္ပါသည္။သုိ႕ေသာ္သခ်ၤာဘာသာရပ္၏သေဘာသဘာ၀ကိုနားလည္မူလဲြမွားစြာနွင့္ရင္ဆုိင္ရင္းဘာသာရပ္အေပၚထားရွိေသာသေဘာထားမ်ားလဲြေခ်ာ္ေနသည္ကုိေတြ႕ရေပသည္။
ေဆာင္းပါးရွင္သည္သခ်ၤာဘာသာ၏အဓိကလုိင္းခဲြPureMathsနွင့္AppliedMathsတုိ႕အေပၚ၎၏အျမင္ကုိတင္ျပလ်က္၎အေနျဖင့္PureMathsကုိအဘယ္ေၾကာင့္ယူခဲ့ရျခင္းအေၾကာင္းကုိအေျခခံကာေရးထားေၾကာင္းေတြ႕ရွိႏုိင္သည္။၎သည္AppliedMathsမွပုစာၦမ်ားကုိအလြတ္က်က္မွတ္ေလ့ရွိေၾကာင္းေရးသားထားျပီးထုိပုစာၦမ်ားသည္အလြတ္က်က္ထားမွရႏုိင္မည္ဟူေသာ၎၏သေဘာထားကိုတင္ျပထားသည္မွာလြန္စြာ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းလွေပသည္။
……………………………………………..
(သခ်ၤာဘာသာရပ္နွင့္ပတ္သက္၍ေရးသားထားခ်က္မ်ား……ကိုေက်ာ္လုိက္ပါသည္။).
………………………………………………….
Appliedမွပုစာၦမ်ားသည္သက္ဆုိင္၇ာTheoremအေပၚအေျခခံကာတြက္ခ်က္ရေသာပုစာၦမ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္Seen၊Unseenျပႆနာတက္စရာအေၾကာင္းမရွိေပ။ဆရာထက္ေတာ္ခ်င္ေသာေဆာင္းပါးရွင္သည္၎ပုစာၦအလြတ္က်က္သည္ကုိေဖာ္ျပရုံသာမကAppliedMathsပုစာၦမ်ားသည္အလြတ္က်က္မထားလွ်င္မရႏုိင္သကဲ့သို႕ေရးသားသြားသည္ကုိေတြ႕ရပါသည္။(စာမ်က္နွာ၅၇-စာ၂၉ဒုတိယေကာ္လံ)
ပုစာၦတစ္ပုဒ္၏ေမးခြန္းကုိပါက်က္ရပါသည္ဟုဆုိထားသူထံမွထုိစာမ်ဴိးထြက္လာသည္မွာမဆန္းလွေသာလည္းေနာင္လာေနာက္သားမ်ားကAppliedMathsဆုိသည္မွာက်က္ထားရမည့္ဘာသာဟုမွားယြင္းစြာထင္ျမင္သြားၾကမည့္အေရးမွာစုိးရိမ္ဖြယ္ေကာင္းလွေပသည္။
ထုိေဆာင္းပါးရွင္သည္AppliedMathsမွပုစာၦမ်ားကိုက်က္ထားရေလာက္ေအာင္အေျခအေနဆုိးရျခင္းမွာအေျခခံမွစ၍မပိုင္နုိင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ဟုဆုိ၇ေပမည္။ဘာသာရပ္တစ္ခုကုိသင္ယူရာ၌မိမိ၏ဆရာမ်ားသင္ၾကားေပးသေလာက္သာၾကည့္ရုံ၊သိရုံႏွင့္မလုံေလာက္ေပ။ဆရာ၏အာေဘာ္ကုိအေျခခံ၊မိမိ၏ထုိးထြင္ညဏ္ကိုအသုံးျပဳ၍Theorem၏အဓိကဆုိလုိရင္းကဘာလဲ၊ဒီTheoremကုိမည္သုိ႕ခ်ဲ႕ထြင္အသုံးျပဳႏုိင္သလဲ၊Theoremေနာက္ဆက္တဲြျပႆနာကဘာလဲ၊ပုစာၦမ်ား၏အေျခခံသေဘာ၊ပုစာၦကိုမည္သုိ႕ေျပာင္းလဲ၍ရႏုိင္မည္စသည္တုိ႕ကုိမိမိကုိယ္တုိင္ေလ့လာထားရန္လိုအပ္လွပါသည္။ေက်ာင္းသားမ်ားတစ္ဦးထက္တစ္ဦးသာသည္ဆုိသည္မွာဤအခ်က္ကုိအေျခခံေၾကာင္းလည္းေတြ႕ႏိုင္ပါ၏။ဆရာမ်ား၏သင္ၾကားခ်က္မ်ားကိုအတူတူနားေထာင္အတူတူအတန္းတက္ခဲ့ၾကေသာေက်ာင္းသားမ်ားအထဲတြင္မွမိမိ၏ကုိယ္ပုိင္ညဏ္ကိုအသုံးခ်တတ္ေသာေက်ာင္းသားမ်ားသည္ထက္ျမက္ထူးခၽြန္ၾကသည္မွာမလဲြေပ။ဆရာသင္လုိက္သည္မွာအတူတူပင္ျဖစ္ေသာလည္းကိုယ္ပုိင္ညဏ္ႏွင့္ယွဥ္၍သုံးတတ္သူမွာအသာရစျမဲျဖစ္ေၾကာင္းသတိေပးထားေသာပုံျပင္မ်ား၊ဆုံးမစာမ်ားမွာအမ်ားအျပားပင္ရွိေလသည္။သာဓကအေနနွင့္အက်ဥ္းထုတ္ျပရမည္ဆုိလွ်င္ကားေဗဒင္ဆရာၾကီးထံမွေဗဒင္ပညာအတူသင္ၾကားခဲ့ၾကေသာသူငယ္ခ်င္းနွစ္ဦးေဗဒင္ေဟာေျပာၾကရာတြင္ကုိယ္ပုိင္ညဏ္ကုိအေျခခံ၍ေဗဒင္ပညာကုိခ်ဲ႕ထြင္ေဟာၾကားသူကသာလြန္ေပသည္။ဟူေသာအခ်က္ကုိေဖာ္က်ဴးသည့္ပုံျပင္မွာထင္ရွား၏။ဤပုံျပင္သည္ကားလူအမ်ားသိရွိျပီးၾကားဖူးျပီးျဖစ္မည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္အက်ယ္ကုိမေဖာ္ျပလုိေတာ့ပါ။
မိမိအလြတ္က်က္ရသည္ကုိေဖာ္ျပထားရုံသာမကတပါးသူမ်ားပါအလြတ္က်က္ၾကလိမ့္မည္ဟုလဲြမွားစြာထင္ျမင္ျခင္းမွာပုစာၦမ်ားကိုကုိယ္ပုိင္ညဏ္နွင့္ဆင္ျခင္ျခင္းဟူေသာအခန္းဂဏမည္မွ်ေလ်ာ့နည္းေၾကာင္းသိႏုိင္ေပသည္။ဆရာမ်ားသင္ျပထားေသာပုစာၦမ်ားကိုနားလည္သေဘာေပါက္စြာႏွင့္တြက္တတ္ရန္မၾကိဳးစားဘဲအလြတ္က်က္မွတ္ျခင္း၏အက်ဴိးကုိထုိေဆာင္းပါးရွင္ခံစားရမည္မွာမလဲြႏုိင္ေပ။ဆရာသင္ထားေသာSeenပုစာၦမ်ားကိုပင္အလြတ္က်က္မွတ္ရသည္ဆုိျခင္းေၾကာင့္Unseenပုစာၦမ်ားအေပၚ၎၏စုိးရိမ္မွူမ်ားျပားျခင္းမွမထူးဆန္းလွေပ။ထုိ႕ေၾကာင့္ထုိေဆာင္းပါးရွင္အားအၾကံေပးလုိသည္မွာTheoremမွစ၍ဇစ္ျမစ္ကုိေသခ်ာစြာမိမိကုိယ္ပုိင္ညဏ္ျဖင့္ၾကိဳးစားေျဖရွင္းရင္းAppliedMatheအေပၚလဲြမွားစြာနားလည္မူမ်ားတေျဖးေျဖးပေပ်ာက္သြားႏုိ္င္မည္ဟုျဖစ္ပါသည္။ကုိယ္ပိုင္ညဏ္အသုံးခ်မူနည္းခဲ့မည္ဆုိပါကဦးေႏွာက္ျပပဲြၾကီးတြင္မိမိ၏ဦးေႏွာက္မွာေစ်းအၾကီးဆုံးတန္ဖုိးကပ္ထားျခင္းခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းသိေပးပါရေစ။
(……………………………………………
ဘာသာရပ္မ်ားAppliedMathsႏွင့္Pureအေၾကာင္းရွင္းလင္းခ်က္မ်ားျဖစ္၍ေက်ာ္လုိက္ပါသည္။…….)
…………………………………………)
ပုစာၦတစ္ပုဒ္ကုိအနည္းဆုံး၄မ်က္နွာ၅မ်က္ႏွာရွိတတ္ရာသေဘာတရားနားမလည္ပဲ၎ဘာသာရပ္မ်ားကုိလြန္စြာေၾကာက္သည္ဆုိသည္ကားအျပစ္မေျပာလိုေပ။
“ေနာက္ဆုံးႏွစ္ဂုဏ္ထူးတန္းတြင္အလြတ္က်က္ရမွာေၾကာက္ေသာကၽြန္မသည္PureMathsကုိပဲယူဖုိ႕ဆုံးျဖတ္”(စာမ်က္နွာ၅၈၊စာ၄၊ပထမေကာ္လံ)ဤအေၾကာင္းအရာအရAppliedMathsဆုိသည္မွာက်က္စာအျဖစ္၎ခံယူေၾကာင္းအေပၚလြင္ဆုံးျဖစ္သည္။Appliedပဲျဖစ္ျဖစ္Pureပဲျဖစ္ျဖစ္သခ်ၤာသည္က်က္စာမဟုတ္ပါ။Theoremမ်ား၊Defnမ်ားကိုပဲက်က္ထားသေဘာေပါက္ထားရန္လုိသည္။ပုစာၦတစ္ပုဒ္ျခင္းကုိလုိက္က်က္ေနမည္ဆုိလွ်င္မျဖစ္ႏုိင္သလုိစာေမးပဲြ၌Unseenပုစာၦႏွင့္တုိးလွ်င္အေျဖလႊာေပၚပုစာၦကူးျပီးျပန္ေပးလုိက္ရုံမွတပါးမရွိႏုိင္ပါ။ပုစာၦမ်ား၏သေဘာအဓိပၸါယ္ကုိနားလည္ေအာင္ျပဳလုပ္၍အထပ္ထပ္ေလ့က်င့္ထားျခင္းျဖင့္႕Unseenပုစာၦမ်ားကိုလည္းရင္ဆုိင္နုိင္မည္ျဖစ္သည္။
Unseenဟူေသာအသံၾကားရုံမွ်ႏွင့္စုိးရိ္မ္စိတ္သိပ္ၾကီးရန္မလုိလွေပ။Unseen၏သေဘာကိုေျပာပါဦးအံ့။
(…ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားကိုေက်ာ္လုိက္ပါသည္…………………………..)
Unseenပုစာၦဟူသည္ကားSeenပုစာၦမ်ားအ၀တ္လဲလာျခင္းျဖစ္သည္။စာေမးပဲြမတုိ္င္မီသင္ခန္းစာမ်ားအေပၚေသခ်ာစြာေလ့လာသေဘာေပါက္ထားျခင္း၊စာေမးပဲြခန္းထဲ၌ဦးေႏွာက္အနည္းငယ္သုံးစဥ္းစားျခင္းတုိ႕သည္ကားUbseenပုစာၦေျဖရွင္းနည္းအေျခခံနည္းလမ္းပင္ျဖစ္သည္။
(…ရွင္းလင္းခ်က္မ်ား……)
(ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားပါသည္မ်ားေက်ာ္လုိက္ပါသည္)
(…….)
သခ်ၤာသည္က်က္စာမဟုတ္ပါ။AplpliedMathsdသည္က်က္စာမဟုတ္ပါ။ၾကက္တူေရြးက်က္က်က္ျခင္းကင္းႏုိင္ၾကပါေစဟု….။
လင္းခုိင္
………………………………………………………………………………………………………………..
Letter 2
ဒုတိယရရွိတဲ့စာကေတာ့မႏၱေလးကဘုရားၾကီးတုိက္ခ်မ္းေျမ့သာစည္ျမိဳ႕နယ္ကအရွင္သာဂရ။ဦးညာေဏာဘာသေက်ာင္းလုိ႕ေရးထားပါတယ္။ဒီစာဟာလည္းအေတြးအျမင္တုိက္ကုိေရာက္လာတဲ့စာပါ။၂၀၀၁ခုႏွစ္ဂၽြန္လ၂၄ရက္စဲြနဲ႕ပါ။ေရးသူဦးပုဇဥ္းကကၽြန္မရဲ႕ဆယ္ႏွစ္လရာသီဘာသာျပန္ကုိႏွစ္သက္ေၾကာင္းရယ္၊အဂၤလိပ္စာတုိးတက္ဖုိ႕အတြက္အၾကံညဏ္မ်ားေတာင္းထားပါတယ္။အသက္၂၃ႏွစ္အရြယ္ဦးပုဇဥ္းရဲ႕စာကိုကၽြန္မကစာတုိက္ကေနပဲRegisteredလုပ္ျပီးျပန္ခဲ့ပါတယ္။စာထဲမွာေတာ့ကၽြန္မကုိအထင္တၾကီးေမးထားတဲ့အဂၤလိပ္စာနဲ႕ပတ္သက္လုိ႕အၾကံညဏ္တခ်ဴိ႕ကုိရွာေဖြၾကဳိးစားကာေပးလုိက္တာပါပဲ။အသုံး၀င္မလားဆုိတာေတာ့မသိဘူးေပါ့ေလ။စာရမယ္လုိ႕ေမ်ာ္လင့္ပါတယ္ရွင္။
……………………………………………………………………………………………………………
တတိယစာကေတာ့English for All မဂၢဇင္းမွာကဗ်ာေတြဘာသာျပန္တဲ့ကၽြန္မဆီကုိမဂၢဇင္းအယ္ဒီတာက
တဆင့္ေပးပုိ႕လုိက္တာပါ။၂၀၀၇ေလာက္ကထင္ပါတယ္။ေရးသူကသန္းဦးေတာင္တြင္းၾကီးကျဖစ္ပါတယ္။အဓိကအခ်က္ကေတာ့ဘဘၾကီးေမေမၾကီးတို႕ရဲ႕အရင္ကေဆာင္းပါးမ်ားကိုလည္းEFAမွာထည့္ေပးဖုိ႕အၾကံေပးထားပါတယ္။အထူးသျဖင့္WPDကေဆာင္းပါးမ်ားေပါ့။ဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုိိ႕ရဲ႕ေလးစားခ်စ္ခင္သူဆီကစာျဖစ္လုိ႕၀မ္းသာမိပါရဲ႕။သူေပးတဲ့အၾကံညဏ္မ်ားအရစာေရးဆရာမ်ားဟာေငြေၾကးခ်မ္းသာသူမ်ားမဟုတ္လုိ႕ထုတ္ေ၀သူမ်ားကုိမွီခုိကာစာအုပ္ထုတ္ေနရတဲ့ဘ၀ကုိနားလည္ထားပုံရတယ္လို႕ယူဆမိပါတယ္။ဒါ့အျပင္ဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုိ႕ရ႕ဲစာေပအေမြကုိဆက္ခံသူတစ္ေယာက္အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳေပးတဲ့စာဖတ္သူတစ္ဦးမုိ႕ေလးစားေနမိပါတယ္။ စာေရးဆရာျဖစ္လာဖုိ႕ဟာထင္သေလာက္မလြယ္သလုိစာေရးဆရာေတြရဲ႕ဘ၀ဟာစာဖတ္သူမ်ားရွိမွရွင္သန္ႏုိင္တယ္ဆုိတာကုိလက္ခံထားတဲ့ကၽြန္မအတြက္ေတာ့သည္လုိစာေလးဟာအားေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္ရွင္။
Letter 3
ဆ၇ာမဂ်ဴနီယာ၀င္းခင္ဗ်ား
ဆရာမထုတ္ေ၀ခဲ့ေသာစာအုပ္မ်ား၀ယ္ယူဖတ္ရူပါသည္။ဖတ္ျပီးအမ်ား(လူမ်ားမ်ား)ဖတ္ႏုိင္ရန္စာၾကည့္တုိက္သို႕ပုံမွန္လွဴပါသည္။
EforAllတြင္ဆရာမလစဥ္ေရးေသာကဗ်ာၾကိဳက္ပါသည္။ကဗ်ာသီးသန္႕စာအုပ္ထုတ္ေ၀ေပးပါကမဂၢဇင္းတြင္ျပန္႕က်ဲေနသည္ထက္လွပခ်စ္စဖြယ္ဖတ္သူအမ်ားအက်ဴးိရွိမည္ဟုထင္ပါသည္။
စာအုပ္ထုတ္ရန္မလြယ္မွန္းသိေပမယ့္ထုတ္ေ၀သူမ်ားကိုအပူကပ္ေပးပါ။
ဥပမာ-မုံေရြး-ေဒါင္း-ေလာကသစ္
ဘဘဦးခင္ေမာင္လတ္ရဲ႕EFAပါကဗ်ာမ်ား၊ဘဘႏွင့္ဖြားဖြားဟုိးအရင္ကဂါးဒီယန္းWPDတြင္ေရးခဲ့ေသာေဆာင္းပါးမ်ားကုိျပန္ထုတ္ေပးပါ
လြယ္ေတာ့မလြယ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ
ဘဘဖြားဖြားရဲ႕မိသားစုမ်ားျဖစ္လုိ႕ေလးစားခ်စ္ခင္ပါတယ္
ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
သန္းဦး(ေတာင္တြင္းၾကီး)
……………………………………………………………………………………
ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့တုိးတက္ေနတဲ့အင္တာနက္ေခတ္ထဲမွာဘေလာ့ေတြေဖ့ဘြတ္မ်ားေၾကာင့္စာဖတ္သူမ်ားနဲ႕ရင္းႏွိးခြင့္မ်ားပုိရလာတယ္။လူခ်င္းမျမင္ဘူးၾကေပမယ့္လုိ႕ကၽြန္မကုိအဘုိးအဘြားမ်ားသံေယာဇဥ္နဲ႕ခင္မင္လာၾကရတာေတြရွိလာပါတယ္။
ဒီေတာ့ေရာက္လာတဲ့စာေတြထဲကအခုမၾကာေသးခင္ကပဲကၽြန္မရဲ႕“စာဖတ္ေသာအက်င့္”ေဆာင္းပါးဖတ္ပရိသတ္ညီမငယ္တစ္ဦးဆီကစာတစ္ေစာင္ကုိေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။သူကကၽြန္မကုိစိ္တ္ဆုိးမွာစုိးရိမ္တဲ့ၾကားကေနေရးလုိက္တာပါပဲ။
ေအရာေမေရ……စိတ္မဆုိးရပါဘူး။စိတ္ဆုိးစရာလုိ႕လည္းမျမင္မိပါဘူး။အခုလုိပရိသတ္ဆီကစာမ်ားဖတ္ရလုိ႕၀မ္းသာတန္ဖုိးထားမိပါတယ္။ေနာင္လည္းစိတ္ထဲရွိတာမ်ားေရးသာေရးပါ။ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

Letter 4
မမ၀င္းေရ
စိတ္မဆိုးဖို႕ႀကိဳေတာင္းပန္ၿပီး ဖတ္ရတာ တစ္မ်ဳိးႀကီးျဖစ္ေနေၾကာင္းေျပာလိုပါတယ္ရွင္။
ကိုယ္တိုင္ စာဖတ္ဖို႕၀ါသနာအပါႀကီးမဟုတ္လွပဲ စာဖတ္တဲ့အက်ဳိးကိုလည္းတစ္စြန္းတစ္စ ရိပ္မိထားၿပီး သိနားလည္သလိုလိုျဖစ္ေနကာ မိမိအတြက္ ေလ့က်င့္ႀကိဳးပမ္းထူေထာင္ရင္း ကိုယ္လို ဘ၀တူမ်ားကိုပါ လက္တဲြေခၚလိုတာမ်ားလားဟုေတြးေတာမိပါတယ္။
အလြတ္က်က္ထားသည့္အလားဆိုတဲ့ ႏိႈင္းယွဥ္တင္ျပမႈအေပၚလည္းအေတြးခ်ဲ႕မိပါတယ္။
"တစ္စံုတစ္ဦးက အေၾကာင္းအရာတစ္ခုခုကို ျပန္လည္ေျပာဖို႔ႀကံဳလာတိုင္း အခ်က္အလက္ေတြ ျပည့္စံုမွန္ကန္တိက်စြာေျပာႏိုင္တဲ့အျပင္ အစီအစဥ္လည္းက်န ေနေစတယ္" ဆိုတာမ်ဳိးက စိတ္၀င္တစားသိရွိပိုင္ႏိုင္ေနတဲ့သေဘာပိုေဆာင္မယ္လို႕ေတြးမိတာပါ။ အလြတ္က်က္မွတ္ထားတဲ့စာတစ္ပိုဒ္/ စာတစ္အုပ္ စသည္တို႕ကို အထစ္အေငါ့အလဲြအမွားလံုး၀မရွိေစပဲ ရြတ္ဆိုျပႏိုင္တာထက္ သာလြန္ကြာျခားတယ္လို႕လည္းေတြးမိပါတယ္။
မိမိစိတ္ပါ၀င္စားအၿမဲမွတ္မိေနတဲ့အေၾကာင္းအခ်က္ေတြထဲက တစ္ပါးသူတို႔ အက်ဳိးရွိမယ့္တစ္ခုခုကို ထုတ္ႏႈတ္ယူၿပီး ျပန္လည္ေ၀မွ်ေပးႏိုင္တာမ်ဳိးဆိုလွ်င္ေတာ့ က်က္မွတ္ႏိုင္သူတစ္ဦး၏ရြတ္ဆိုႏိုင္မႈထက္ အတိုင္းထက္အလြန္ ကြာျခားတန္ဖိုးထားဂုဏ္ယူသင့္တယ္လို႕ ျမင္မိပါတယ္ရွင္။
ဥပမာ မမရဲ႕အဘိုးအဘြားတို႕ဟာ သူတို႕ေျပာခ်င္တဲ့ သမိုင္းဆိုင္ရာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို သက္ေတာင့္သက္သာလက္တန္းေျပာႏိုင္ေအာင္ သိရွိမွတ္မိေနတဲ့အျပင္ ေလ့လာ နားေထာင္သူမ်ားစိတ္တြင္ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနသူမ်ားအေပၚ ေလးစားျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားတတ္လာေအာင္/ဂုဏ္ယူတတ္ေအာင္ေျပာ/ေဟာ ႏိုင္သူမ်ားျဖစ္တယ္ဆိုလွ်င္ သူတို႕ရဲ႕စြမ္းရည္ထူးကို အလြတ္က်က္ႏိုင္လို႕အလြတ္ရြတ္ျပႏိုင္တဲ့ ေျဖာင့္ျဖဴးညီညာ အထစ္အေင့ါမရွိတာမ်ဳိးေလာက္ႏွင့္ ထင္ဟပ္ႏိႈင္းယွဥ္မျပေစခ်င္မိတာပဲျဖစ္ပါတယ္။

ေလးစားစြာျဖင့္
ေအ၇ာေမ
……………………………………………………………………….
ေနာက္ဆက္တဲြအေနနဲ႕တင္ျပခ်င္တဲ့စာေတြကေတာ့ကၽြန္မရဲ႕ေဖ့ဘြတ္ဖန္ပိတ္ခ်္ကေန၀င္လာတဲ့စာမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္မတင္လို္က္တဲ့စာမ်ားကုိခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိတုန္႕ျပန္ေရးသားသူမ်ားရွိလာတာကိုျမင္ရေတြ႕ရတာရင္တုန္စရာေကာင္းပါရဲ႕။သုိ႕ေသာ္လည္းLikeေတြနဲ႕Commentsမ်ားကေတာ့ကၽြန္မစိတ္တုိင္းက်မရရွိေသးပါဘူး။ရလာသမွ်မ်ားကုိလည္းေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာလက္ခံထားပါတယ္။ဒါေတြကုိေတာ့ကၽြန္မရဲ႕ဖန္ပိတ္ခ်္ကေနသာရွာဖတ္လုိက္ပါေတာ့ေနာ္။

Saturday, March 5, 2011

စာဖတ္ေသာအက်င့္

အမွတ္၁၇၃။ေအာက္တုိဘာလ၂၀၀၅ခုႏွစ္အေတြးအျမင္မဂၢဇင္းတြင္ေဖာ္ျပခဲ့ဘူးေသာေဆာင္းပါး။

ဂ်ဴနီယာ၀င္း
စာဖတ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ေျပာဆုိရလွ်င္အေျပာလြယ္သေလာက္လုိက္နာဖုိ႕ခက္ေလသည္။သုိ႕ေသာ္စာဖတ္တာကုိစဲြလွ်င္လည္းေတာ္ေတာ္အက်ဴိးျပဳပါသည္။အဲဒီအတြက္စာဖတ္ေသာအက်င့္ကုိစလုပ္ပါမည္။စာဖတ္တာေတြႏွင့္ပတ္သက္သမွ်ေတြကုိလုိက္ရွာၾကည့္ပါမည္။
စာအုပ္ဆုိတာသစၥာအရွိဆုံးမိတ္ေဆြေကာင္းေတြဟုညႊန္းဆုိထားပါသည္။ကုိယ့္မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆုိတာဟာေျပာင္းလဲႏုိ္င္သည္။ကုိယ့္ေဘးမွာအစဥ္ထား၀ရမရွိႏို္င္ပါ။သုိ႕ေသာ္စာအုပ္ေတြကေတာ့သင့္နွင့္စကားေျပာဖုိ႕စိတ္ရွည္ရွည္ႏွင့္အျမဲေစာင့္လ်က္ရွိေနပါသည္။စာအုပ္ေတြကသင့္ကုိမလွည့္စားပါ။မကာက္က်စ္ပါ။သင့္နွင့္လည္းမဆန္႕က်င္ပါ။သုိ႕ေသာ္သင့္မိတ္ေဆြေတြကေတာ့သင့္အေပၚအျမဲမေကာင္းႏုိင္။ဒီေတာ့စာအုပ္ေတြကုိခ်စ္လာရတာမဆန္းေပ။
အသက္ငယ္ရြယ္စဥ္မွာစာဖတ္ေသာအက်င့္ကုိစလုပ္ဖုိ႕ေကာင္းလွသည္။ယင္းသည္ဘ၀၏အဓိပၸါယ္ႏွင့္ဘ၀အတြက္ေနထုိင္အသက္ရွင္ျခင္းအေၾကာင္းေတြကုိသင္ေပးပါလိ္မ့္မည္။ဘ၀တစ္သက္တာလုံးေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထုိင္အသက္ရွင္ဖုိ႕စာအုပ္ဖတ္ေသာအက်င့္ကုိလုပ္ရပါမည္။စာအုပ္ေတြကုိခ်စ္ေနသ၍တစ္ကုိယ္တည္းအထီးက်န္ေသာအျဖစ္မ်ဴိးမရွိႏုိ္င္ေပ။လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွာအခ်ိန္ပုိေတြရွိေနေသာလည္းသူဘယ္ေတာ့မွမပ်င္းပါ။အေၾကာင္းမွာသူ႕ကုိစာအုပ္ေတြကအေဖာ္ျပဳေနေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ထုိစာအုပ္ေတြကုိေရႊေတြေငြေတြႏွင့္မလဲႏုိင္ပါ။စာအုပ္ခ်မ္းသာျခင္းျဖင့္သူ႕ဘ၀ကျပည့္စုံေနေလျပီ။
စာအုပ္ေတြကုိ“ရတနာသုိက္”ဟုေခၚေ၀ၚတင္စားပါသည္။ထုိရတနာသုိက္ကေရႊေတြ၊ေငြေတြ၊ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြမဟုတ္ပါ။ထုိ႕ထက္မကတန္ဖုိးရွိေသာအသိပညာ၊အေတြးအေခၚျမင့္မားေသာစိတ္ဓါတ္ကိုေပးသည့္စာအုပ္စာေပေတြျဖစ္ပါသည္။ထုိ႕ေၾကာင့္စာဖတ္ဖုိ႕တုိက္တြန္းခ်င္ပါသည္။ဘာစာေတြဖတ္ရမည္နည္းဟူသည္ကေနာက္ဆက္တဲြေမးခြန္းျဖစ္ပါသည္။ဒီ့အတြက္စာေတြမ်ားမ်ားဖတ္ျပီးအေျဖကုိရွာၾကည့္ရပါမည္။
လက္လွမ္းမီသမွ်စာအုပ္ေတြကုိဖတ္ပါ။ထုိမွတဆင့္စာဖတ္ေသာအက်င့္ကုိေမြးယူရပါမည္။ထုိအခါတစ္ခ်ဴိ႕ေသာစာအုပ္ေတြကအပ်င္းေျပရုံ၊ေပ်ာ္ရႊင္ရုံသက္သက္ျဖစ္ပါသည္။ထုိစာအုပ္ေတြသည္လူတုိင္းလူတုိင္းအားစာဖတ္ျခင္းေနရာကိုေပးလုိက္ေသာအရာေတြျဖစ္လာပါသည္။ပ်င္းရိေနေသာအခ်ိန္ေတြ၊စာေတြက်က္မွတ္ရ၍ေခါင္းမၾကည္လင္ေသာအခ်ိန္ေတြမွာဦးေႏွာက္ကုိျပန္လည္ဖြ႕ံျဖိဳး၍ၾကည္လင္လာေစဖုိ႕ပညာရွင္ပုဂၢိဳလ္ၾကီးေတြေရးထားေသာစာအုပ္စာေပေတြကုိဖတ္ကုိဖတ္ၾကရပါမည္။
စိတ္ကူးယဥ္၀တၳဳေတြကုိခ်ည္းပဲဖတ္ျခင္းသည္မုန္႕အခ်ဴိေတြ၊ကိတ္မုန္႕ေတြကုိခ်ည္းပဲစားေနတာႏွင့္တူပါသည္။ကိုယ္ခႏၳာက်မ္းမာသန္စြမ္းဖို႕အစာစားရန္လုိအပ္သလုိဦးေႏွာက္အတြက္ေလးနက္ေသာစာအုပ္စာေပေတြကုိဖတ္ရမည္။အဲဒီအတြက္ကိုယ့္အၾကိဳက္ႏွင့္ကိုက္ညီဖို႕ေရြးခ်ယ္ႏုိ္င္ရပါမည္။သမုိင္း၀င္စာအုပ္ေတြ၊အတၳဳပတၱိစာေပေတြ၊အေတြးအေခၚစာတမ္းေတြ၊ဘာသာေရး၊ခရီးသြားမွတ္တမ္းမ်ားႏွင့္သိပၸံပညာရပ္စာအုပ္ေတြသည္စိတ္ေပ်ာ္ရြင္ရုံသာမကပညာကုိပါေပးပါသည္။၀တၳဳေတြ၊စိတ္ကူးယဥ္စာေပေတြကေပးတာေတြထက္သာလြန္ေသာခုိင္မာသည့္စိတ္ေပ်ာ္ရႊင္မူကုိရရွိေစပါသည္။စာဖတ္မည့္အတူတူေတာ့ကုိယ့္စိတ္ကုိခြန္အားေပးမည့္စာေပမ်ဴိးကုိေရြးခ်ယ္ဖတ္ရူသင့္လွပါသည္။
ကဗ်ာေတြကေတာ့လွပေသာအေတြးစိတ္ကူး၊ျမင့္ျမတ္ေသာအေတြးအေခၚႏွင့္အေကာင္းဆုံးေသာစိတ္ကူး၀တ္စုံကုိဆင္ျမန္းထားသည့္ခ်စ္စရာေကာင္းေသာေတးဂီတဘာသာစကားတစ္ခုျဖစ္သည့္ဟုတင္စားထားပါသည္။ကဗ်ာေတြကုိခၽြင္းခ်က္မရွိဖတ္ျပီးခံစားၾကည့္ဖုိ႕အားေပးသည့္သေဘာျဖစ္ပါသည္။
ကၽြန္မ၏ကုိယ္ေတြ႕အျမင္ျဖင့္ဆုိရလွ်င္ေတြ႕သမွ်စာေတြဖတ္လာရင္းကဘယ္စာကျဖင့္အခ်ိန္ကုန္ျပီးကုိယ့္အတြက္ဘာမွမက်န္ဆုိတာကုိသိလာရျခင္း၊ဘယ္လုိစာေပမ်ဴိးကျဖင့္စိတ္အသိညဏ္ဖြ႕ံျဖိဳးတုိးတက္ေစျခင္းဆုိတာကုိသိလာနို္င္ပါသည္။အဲဒီလုိအသိအျမင္မ်ဴးိရလာဖုိ႕လနွင့္ခ်ီျပီးၾကာႏုိင္ပါသည္။နွစ္ႏွင့္လည္းခ်ီနို္င္ပါသည္။ကၽြန္မအဖုိ႕ေတာ့အဲဒီအတြက္ႏွစ္နွစ္ေလာက္ၾကာခဲ့ရပါသည္။ကၽြန္မထက္ညဏ္ပိုေကာင္းသူကေတာ့တစ္လေလာက္နွင့္လည္းဘယ္စာမ်ဴိးကုိဖတ္သင့္သလဲအက်ဴိးရွိသလဲဆုိတဲ့အျမင္ရလာႏုိ္င္ပါသည္။
အဲဒီအတြက္စာဖတ္ေသာအက်င့္ကုိစလုပ္ဖုိ႕ေတြ႕သမွ်စာကုိဖတ္ၾကည့္ဖုိ႕တုိက္တြန္းခ်င္ပါသည္။ထုိကမွတစ္ဆင့္စိတ္အသိညဏ္တုိးတက္ျမင့္မားလာေစဖုိ႕ဘယ္လုိစာမ်ဴိးေတြဖတ္သင့္သလဲဆုိတာကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေရြးခ်ယ္တတ္သြားနုိင္ပါသည္။တစ္ပါးသူေျပာတာကိုနား၀င္ဖုိ႕ခက္ပါသည္။ထုိ႕ေၾကာင့္ကိုယ့္ဘာသာၾကိဳးစားျပီးစာဖတ္ေသာအက်င့္ကုိေမြးယူေစခ်င္ပါသည္။
ထုိမွတစ္ဖန္စာဖတ္ေသာအက်င့္ကုိမေပ်ာက္ပ်က္သြားေအာင္ထိန္းသိ္မ္းဖုိ႕အေရးၾကီးျပန္ပါသည္။ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ၾကိဳးစားေနဆဲသာျဖစ္ပါသည္။ကၽြန္မအဘုိးအဘြားေတြလုိရွိတ္စပီးယားကဗ်ာေတြႏွဴတ္တုိက္ရြတ္ဆုိႏုိ္င္ေလာက္ေအာင္၊ေရွးရုိးရာပုံျပင္သမိုင္းေတြကုိအလြတ္က်က္ထားသည့္အလားအခ်ိန္မေရြးဂုဏ္ယူစဖြယ္ေျပာျပႏုိင္ေလာက္ေအာင္မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေသးပါ။အဲဒီအတြက္ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ၾကိဳးစားဖုိ႕လုိေသးေၾကာင္းအျမဲတေစအမွတ္ရေနရပါေတာ့သည္။