Monday, May 26, 2014

ဘဘဦး၀င္းတင္ဆီက စာအုပ္နဲ႕ ေမတၱာစာ ဂ်ဴနီယာ၀င္း၊ ေမ ၂၀၊ ၂၀၁၄

ဘဘဦး၀င္းတင္ဆီက စာအုပ္နဲ႕ ေမတၱာစာ
ဂ်ဴနီယာ၀င္း၊ ေမ ၂၀၊ ၂၀၁၄

“ဒါလားဟဲ့ လူငရဲ“ ဆုိတဲ့စာအုပ္ မူရင္းကုိ ရွားရွားပါးပါး ရခ့ဲစဥ္က အိမ္မွာ ဘဘၾကီး ဦးခင္ေမာင္လတ္ အတြက္ ၁၄ႏွစ္ျပည့္ ဆြမး္ေကၽြး တဲ့ေန႕ကပါ။ ဘဘဦး၀င္းတင္ရဲ႕ အဲသည္စာအုပ္က လူတုိင္းလုိခ်င္ လူတုိင္းဖတ္ခ်င္ေနတဲ့ကာလမွာ ဘဘဦး၀င္းတင္က သူ႕ကုိယ္ပုိင္ရတဲ့ စာအုပ္ ၄အုပ္ ထဲက ကၽြန္မတုိ႕ မိသားစုအတြက္ တစ္အုပ္ေပးခဲ့ ပါတယ္။ စာအုပ္ရေတာ့ ဘဘကိုလက္မွတ္ထုိးခုိင္းေတာ့ ေအာက္ကစာက ဘဘေရးေပးတဲ့မူရင္း လက္္ေရးပါ။
ေနာက္ပုိင္းမွာ အဲသည္စာအုပ္ ဒါလားဟဲ့ လူ႕ငရဲ က မိတၱဴေတြပြားျပီး လူေတြလက္ထဲ ေရာက္ခဲ့တယ္။ လက္ထဲရတဲ့ သူေတြက ဘဘဆီကုိသြားျပီး လက္မွတ္ေတြထုိးခုိင္းၾကတယ္။ အဲသည္မွာလည္း ဘဘက လက္မွတ္လဲထုိး အမွတ္တရ စာေတြလည္းေရးေပးတယ္။ ဒါနဲ႕ ဘဘမိတ္ေဆြ ဖ်ာပုံနီလုံဦးကေျပာတယ္။ အကယ္၍မ်ား သည္လက္မွတ္ နဲ႕စာေတြကုိစုျပီး စာအုပ္ထုတ္ရင္ေကာင္းမွာပဲတဲ့။ ဘဘက အရွည္ၾကီးေရးေပးတာပဲ။ လက္မွတ္ေတာင္းတဲ့သူေတြ ေက်နပ္ေနၾကတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ခက္တာက စာအုပ္မွာလက္မွတ္ထုိးခုိင္းသူေတြက ဘဘလက္မွတ္နဲ႕စာေတြ ကုိအမွတ္တရ ယူသြား သိမ္းသြားၾကတာကိုး။ အၾကံကေတာ့ ေကာငး္ပါရဲ႕။ ဘဘေရးသမွ် လုိက္သိမ္းဖုိ႕က မလြယ္လွဘူး။ ကၽြန္မလည္း ကုိယ္နဲ႕ဆုိင္တဲ့စာအုပ္ေလး သိမ္းထားခဲ့တာ ၾကာျပီေပါ့။
အခုကၽြန္မစဥ္းစားၾကည့္မိတာပါ။ ဒီစာအုပ္ပုိင္ရွင္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိမွာပဲ။ သူတုိ႕ရဲ႕ စာအုပ္ေတြမွာ ဘဘက အခုလုိ စာေတြေရးေပးခဲ့တယ္။ ကၽြန္မတစ္ေယာက္ထဲ အထူးစပယ္ရွယ္ ေရးေပးတာမွ မဟုတ္တာ။ လူတုိင္း လူတုိင္းကုိ ေရးေပးေနတာပဲ။
ဆရာေရးေပးခဲ့တဲ့စာကို ျပန္ျပီး တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။
ဂ်ဴနီယာ၀င္းသုိ႔ …
ဒီအေတာအတြင္းမွာ ဒီစာအုပ္ရွာရလာတဲ့ လူတုိင္းက ဦးေလးဆီလာျပီး လက္မွတ္ထုိးခုိင္းေနၾကတယ္။ ဘာရမလဲ ဦးေလးက လက္မွတ္ ထုိးတုိင္း တျပည္လုံးကို ေထာင္ခ် လူတုိင္းကုိေထာင္ခ်ေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ ဆန္႕က်င္ေရးတုိ႕၊ ေထာင္မေၾကာက္တရား တုိ႕ ကုိ အရွည္ၾကီး ေရးေပးလုိက္ေတာ့တာေပါ့။
ဦးေလး စိတ္ထဲမွာလဲ အမွန္တကယ္ေပၚေနတာက အဲဒီကိစၥေတြျဖစ္ေနတာကိုး။ ဒီေတာ့ “စာအုပ္ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ ထားလုိက္ကြယ္။ ငါေျပာခ်င္တာေလးေတြေတာ့ ရင္ဖြင့္ပါရေစ”      ဆုိျပီးတေတာင္ေလာက္ ရွိတဲ့  စာအုပ္ရွည္ၾကီးမွာ တမ်က္နွာျပည့္ စာေတြေရးေပးလုိက္တာေပါ့။
အမွန္ပဲေလ။ ဒီေန႕ ဒီအခ်ိန္က ေထာင္မေၾကာက္တရား ေတြ မ်ားမ်ား ေျပာ၊ ေထာင္မေၾကာက္တရားေတြ က်ယ္က်ယ္ေျပာၾကရမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္လား။
ဟုတ္တယ္။ ဒီေန႕ဒီအခ်ိန္မွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ႏုိင္ငံေရးလွဴပ္ရွားသူေတြ ႏုိင္ငံေရး .ေစတနာရွိသူေတြကုိ ေထာင္နဲ႕ ေျခာက္ ေနတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ လူေတြစိတ္မွာ ေထာင္ေၾကာက္ တဲ့စိတ္ေတြ တစိမ့္စိမ့္ ၀င္လာေနတယ္။ ဦးေလးသေဘာမွာေတာ့ လူေတြေထာင္ေၾကာက္တာကိုမၾကိုက္ဖူး။ ေထာင္က်တာ ဘယ္သူမွ မၾကိဳက္ဘူး။ ဒီေတာ့ ေထာင္ကိုေရွာင္ခ်င္သပဆုိ ေရွာင္ေပါ့။
“လိမၼာသလုိ လုပ္လုိ႔” ေျပာသင့္လဲ ေျပာဖုိ႕ ၀န္မေလးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူေတြက ကိုယ္တုိင္ ေထာင္ေရွာင္ရုံမကဘူး အျခားလူေတြကုိ ေထာင္ေၾကာက္တရားေဟာေန ၾကတာေတာ့ မေကာင္းလွ ဘူးေပါ့္။
ဒါေၾကာင့္ ဦးေလး ဒီစာအုပ္ကိုေရးတာ။ ဒါ မူလ ေစတနာ ပဲ။ အခုေတာ့ မျဖစ္ခ်ည္ဘူး ဆုိျပီး စာအုပ္လက္မွတ္ ထုိးခုိင္းသူတုိင္းကုိ ေထာင္မေၾကာက္တရား ေတြ စာေတြ ေရးေပးေနမိေတာ့ တာေပါ့။
ဦးေလး ဒီစာအုပ္ေရးတဲ့အခါမ်ားမွာ မွတ္တမ္းေရးသလုိမေရးမိေအာင္ ထိန္းတယ္။ မွတ္တမ္းေရး ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ဦးေလးမွာေထာင္အေတြ႕အၾကဳံ မမ်ားဘူး။ ဦးေလးကုိ ေထာင္ထဲမွာ နွစ္ ၂၀ ထားခဲ့ေပမယ့္ အျမဲလုိလုိ တစ္ေယာက္ထဲ ပိတ္ထားတာဆုိေတာ့ တျခားသူေတြနဲ႕ လဲမေတြ႕ရ၊ စကားလဲမေျပာရျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္က အျမဲတမ္းပဲဆုိပါေတာ့။ ဒီေတာ့ မွတ္တမ္းေရး စရာ အေၾကာင္းအရာ သိပ္မရွိလွဘူးေပါ့။ ဒါနဲ႕ ဒီစာအုပ္ကို ရသဆံဆံ ရုပ္ပုံလႊာေတြ ေရးသလုိ ကိုယ္ေတြ႕ ျဖစ္ရပ္ေတြကို စိတ္ဖ်ာျပီး တပုိင္းစီ တပ်က္စီ ေရးခ်သြားတာပံဲ။
အဒီလုိဆုိပုံစံနဲ႕ ေရးေတာ့ မွတ္မိသမွ် ဟုိအေၾကာင္း ဒီအေၾကာင္း ဟုိတစ ဒီတစ တုိ႕ထိဆဲြထုတ္ ေရးသြားႏုိင္တာေပါ့။ အဲဒီမွတ္မိသမွ်ေလးေတြထဲမွာ အမၾကီးတုိ႕ ဆရာတို႕ မင္းတုိ႕မိသားစု တုိ႕အေၾကာင္းေတြလဲ တုိ႕ထိသြားႏုိင္တာေပါ့။ ဒီလုိနဲ႕ ကုိယ္လဲေရးရတာ ေပ်ာ္တယ္။ တဘက္မွာလဲ အျပင္မွာ မေျပာဘူး မေရးဘူးတဲ့ အေၾကာင္းကိစၥေလးေတြလဲ စာရြက္ေပၚေရာက္ လာေတာ့တာေပါ့။
စာအုပ္အေၾကာင္းေျပာလုိ႕ စိတ္ထဲခံစားရတာေလး ေျပာျပခ်င္တယ္။
ဦးေလးက သတင္းစာ ဆရာ ဆုိတာေတာ့ ဟုတ္ရဲ႕ ဒါေပမယ့္ စာေရးဆရာလုိ႕ ေျပာလုိ႕မရဘူး။ ဟုတိၱပတၱိရယ္လုိ႕ စာအုပ္ေပအုပ္ေတြ မေရးဘူးဘူး။ စုစုေပါင္း ကို လက္ဆယ္ေခ်ာင္းျပည့္ေအာင္ ခ်ဴိးလုိ႕မရဘူး။ အခုဒီစာအုပ္ ကိုေရးမိေတာ့ သိပ္၀မ္းသာသြားတယ္။ ပီတိလဲ ဧရာမ ျဖစ္ရတယ္။ အသက္ကရွစ္ဆယ္ျပည့္ျပီ။ လက္ေတြလဲတုန္၊ မ်က္စိေတြလဲမွဴန္ျပီ။ မွတ္ဉာဏ္ကလဲ ဟုန္ျပီ။ တသက္တာရဲ႕ ေနာက္ဆုံးစာအုပ္ကုိ ေနာက္ဆုံးေရး လုိက္သလုိ ေရးလုိက္ရလုိ႕ ၀မ္းသာရတာေပါ့။ ဦးေလးသာ ကုိ၀ံသတုိ႕လုိုိပဲ စာအုပ္ေတြ ဆယ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရာဂဏာန္း ထိေရးခဲ့ျပီးျပီဆုိရင္ ဘာ၀မ္းသာစရာအထူး ျဖစ္ရေတာ့မွာလဲ။ တကယ္ေတာ့ ဒီစာအုပ္ေတြ မေရးျဖစ္တာ တကယ္ေတာ့ အလုပ္ေတြပိလြန္းတာ သက္သက္မဟုတ္ပါဘူး။ ပ်င္းတာ ကေလာင္ကုိင္ရမွာ တြန္႕ဆုတ္တာဆုိတဲ့ ပ်က္ကြက္စိတ္ေတြရဲ႕ ဖိစီးမူ ကလဲပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဂ်ဴနီယာကို တိုက္တြန္းခ်င္တာက အခ်ိန္ရွိတုန္း ကေလာင္နဲ႕ လက္မခြာဘဲ စာအုပ္ေတြ ေရးႏုိင္သမွ် ေရးသာေရးခ်ေပေတာ့။ ဦးလွတုိ႕ ၊ ကုိ၀ံသတုိ႕လုိ အားထုတ္မူ အင္အားၾကီးၾကီး ေမြးပါေလ။
၀င္းတင္ (ၾသဂုတ္ ၁၊ ၂၀၁၀)

No comments: