Tuesday, March 31, 2009

Tetkatho Shwe Yi Win - Book on Tooth

Book Advertisement – Tooth

Tooth Traditions from Around the World

Selby B.Beeler (Illustrated by G.Brian Karas)

သြားႏွင့္ပတ္သက္၍ကမာၻအရပ္ရပ္ရွိတုိင္းျပည္မ်ားမွအယူအဆမ်ား

သို႕မဟုတ္

သြားအေၾကာင္းသိေကာင္းစရာ

တကၠသိုလ္ေရႊရီ၀င္း ဘာသာျပန္ဆိုသည္။

(စိတ္ကူးခ်ဴိခ်ဴိမွရုိက္ႏွိတ္သည္)

ယခုျမန္မာလုိထြက္ရွိေသာစာအုပ္သည္နာဂစ္ဆုိင္ကလုံးဒဏ္ခံခဲ့ရေသာေနရာမ်ားက ကေလးငယ္မ်ားအတြက္

အထူးရည္ရြယ္ျဖန္႕ခ်ီလုိက္ေသာစာအုပ္ျဖစ္ပါသည္။ထုိစာအုပ္ကို NGO မွတာ၀န္ယူထုတ္ေ၀ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ယခုလတ္တေလာတြင္ေတာ့စာအုပ္ဆုိင္မ်ားတြင္အလြယ္တကူ၀ယ္ယူ၍မရႏုိင္ေသးပါ။

စာအုပ္ထဲမွာ ကေလးေလးေတြရဲ႕သြားကေလးေတြအေၾကာင္းေမးခြန္းေလးကုိေျဖထားပါတယ္။

ေမးခြန္းက…..

“ကမာၻေပၚမွာရွိတဲ့ကေလးေတြရဲ႕သြားေတြေန႕တုိင္းက်ဴိးေနၾကပါတယ္။ကေလးတုိ႕ရဲ႕က်ဴးိသြားတဲ့သြားကုိ

ဘာလုပ္ၾကသလဲ။”

ျမန္မာျပည္က ကေလးေလးကအခုလုိေျဖပါတယ္။

အဲဒီအေျဖကိုေတာ့ကာတြန္းဆရာေအာ္ပီက်ယ္ကအခုလုိသရုပ္ေဖာ္ေပးထားတယ္။

ကဲ…. ခံစားလုိက္ပါဦး။

“ကၽြန္မရဲ႕သြားကုိဂြမ္းနဲ႕ပတ္ျပီးအေပၚသြားဆုိရင္ကိုယ္မတ္တပ္ရပ္ေနရာကေနေနာက္ဘက္ေအာက္ကုိ

ပစ္ပါတယ္။ေအာက္သြားဆုိရင္ေတာ့ေခါင္းေပၚကေနေနာက္ဘက္အေပၚကိုပစ္ပါတယ္။ပါးစပ္က

ၾကြက္ကေလးေရ…နင့္သြားငါ့ေပး ငါ့သြားနင္ယူ လို႕ေျပာပါတယ္။”

Wednesday, March 25, 2009

Dr Khin Maung Win - Book Advertisment


Book Advertisement - Introducing Series

ပညာရွာျခင္းႏွင့္မွတ္မိျခင္း

ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း

(မုံေရြးစာစဥ္မွ)

မိတ္ဆက္စာစဥ္ စီးရီးေတြျဖစ္တဲ့ အုိင္စတုိင္းမိတ္ဆက္၊ရွိတ္စ္ပီးယားမိတ္ဆက္၊ေဒးကားမိတ္ဆက္၊

လူမူေရးမိတ္ဆက္ …. အစ အစရွိေသာမိတ္ဆက္စာအုပ္မ်ားထဲကစာမ်က္ႏွာမ်ားကုိေကာက္ႏုတ္

တင္ျပထားတာေတြပါတယ္။

စကားလုံးမ်ားနွင့္ေဖာ္ျပျခင္းထက္ရုပ္ပုံေတြနဲ႕ေဖာ္ျပတာဘာကြာသလဲ။

ပိုျပီးနားလည္သြားသလားတဲ့။

မိတ္ဆက္စာစဥ္ဆုိတာခက္ခဲတဲ့အေတြးအေခၚေတြကိုနားလည္ဖုိ႕မွတ္မိဖုိ႕စီမံထားတာျဖစ္သတဲ့။

စာကုိဖတ္ ရုပ္ပုံေတြကုိလည္းၾကည့္ အဓိပၸါယ္နားလည္ဖုိ႕ဆုိတယ္။

“ရုပ္ပုံေတြဟာျပန္လည္မွတ္မိဖုိ႕အတြက္အသုံး၀င္တယ္။”

“ဒါေၾကာင့္ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမွာအရုပ္ေတြအျပည့္ထားတာျဖစ္တယ္။

ဆုိတဲ့မွတ္ခ်က္ေတြလည္းပါတယ္။

“ကြန္ျပဴတာာမွာလည္းအသိဥာဏ္ရွိတာပဲ။ဒီေတာ့…..”

“….စိတ္ဆိုတာ ေဆာ့ပ္၀ဲ (software) ၊ဦးေႏွာက္ဆိုတာ က ဟာ့၀ဲ(hardware)ေပါ့။”

ဆုိတဲ့ေခတ္မွီတဲ့အေတြးေတြလည္းပါတယ္။

ပုံေတြၾကည့္ရင္းမွတ္မိေအာင္လုပ္မလား။

စာေတြဖတ္ျပီးအလြတ္က်က္ျပီးမွတ္မိေအာင္လုပ္မလား။

ပညာကုိဘယ္လုိရွာၾကမလဲတဲ့။

ကဲ….စဥ္းစားရင္း ဖတ္ရင္း ေတြးရင္း အခ်ိန္ကုန္သြားရင္းနဲ႕ဖတ္ေကာငး္မယ့္စာတစ္အုပ္လုိ႕

မွတ္ခ်က္ခ်ရင္း……။

Wednesday, March 18, 2009

Book Advertisement

ေမွာ္ဆရာၾကီး၏လက္ေဆာင္မ်ား

တကၠသိုလ္ေရႊရီ၀င္း

(စိတ္ကူးခ်ဴိခ်ဴိ စာေပအႏုပညာမွ)

အခုလမွာထြက္လာတဲ့ပုံျပင္စာအုပ္ေလးက အရင္တစ္အုပ္ျဖစ္တဲ့

ထူးဆန္းေသာကမာၻလိပ္ ရဲ႕ေနာက္ဆက္တဲြျဖစ္ပါတယ္။

ပုံျပင္စာအုပ္ေလးထဲမွာႏုိင္ငံတကာပုံျပင္မ်ားလုိ႕ဆုိလုိက္ေတာ့

ႏုိင္ငံတကာထဲမွာျမန္မာလညး္ပါသေပါ့။

"ရွင္ေမြးလြန္းႏွင့္မင္းနႏၵါ"

"ငမိုးရိပ္မိေခ်ာင္း"

"က်ဴိက္ထီးရုိးဘုရားသမိုင္းပုံျပင္"တဲ့။

ေခါင္းစဥ္ျဖစ္တဲ့ ေမွာ္ဆရာၾကီး၏လက္ေဆာင္ ေတြကဘာေတြမ်ားပါလိမ့္လို႕ၾကည့္လုိက္ေတာ့….

"အသက္သခင္ေက်းဇူးရွင္ေလးကုိေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႕ေပးလုိက္တဲ့လက္ေဆာင္ေတြ။

ျမင္းေဇာင္းမွာရွိတဲ့ျမင္းရယ္၊တေယာေလးတစ္လက္ရယ္တဲ့။"

"ပုံျပင္မ်ားသည္အစဥ္ႏုပ်ဴိလန္းဆန္းစြာေနာက္အဆက္ဆက္လူၾကီး၊လူငယ္၊ကေလးမ်ား၏ရင္ထဲတြင္

အဆင့္ဆင့္ကူးေျပာင္းရွင္သန္ျမဲရွင္သန္လ်က္ရွိပါသည္။"လုိ႕ဆုိထားသကဲ့သုိ႕

ပုံျပင္ေတြဆုိတာကိုယ္ငယ္စဥ္ကတည္းကၾကီးျပင္းအေဖာ္လုပ္ခဲ့ရတာေတြမို႕ဖတ္ရင္းနဲ႕ေတာင္

လြမ္းစရာေတြျဖစ္ေနရသည္မဟုတ္ပါလား။အဲဒါေပ့ါ….ငါငယ္ငယ္တုန္းကဖတ္ခဲ့ရတာ…ဖတ္ျပီးရင္းဖတ္ရင္း

နဲ႕အခ်ိန္ေတြကုန္ဆုံးေပွ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတာ။

ကေလးဘ၀ကိုအဲသည္လုိပဲရွင္သန္ေပွ်ာ္ပုိက္ေစခ်င္သည္။ေနာက္အသက္ၾကီးလာတဲ့အခါလူၾကီးဘာ၀သိ

သင့္တာသိ၊ စိတ္ကူးထဲရွိတာကူးေပါ့။ဘာျဖစ္လုိ႕လူၾကီးစိတ္အ၀င္ခံမွာလဲေနာ္။အဲသည္လုိလူၾကီးစိတ္ေတြ

အ၀င္မခံရေလေအာင္ကေလးေတြကိုပုံျပင္ကေလးေတြေပးဖတ္ရင္းေပွ်ာ္ပုိက္ၾကပါေစသား။

Saturday, March 14, 2009

The Year of 130th Anniversary - Famous Scientist - Albert Einstein

မတ္လ ၁၄ ရက္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အုိင္စတုိင္းေမြးေန႕ အသက္ ၁၃၀ ျပည့္အမွတ္တရ

၁၅ - ၈ -၂၀၀၆ ထုတ္ ေအာင္ဆုဂ်ာနယ္ သိပၸံပညာကမာၻ ဂဏ တြင္ေရးသားထားေသာ

ဂ်ဴနီယာ၀င္း ၏ အယ္လ္ဘတ္အုိင္စတုိင္း အေၾကာင္းကုိအုိင္စတုိင္း အသက္၁၃၀ ျပည့္ အမွတ္တရ

အျဖစ္တင္ဆက္လိုက္သည္။

အဏုျမဴဗုံးကုိမရည္ရြယ္ဘဲလမ္းျပခဲ့မိသူ

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

သိပၸံပညာရွင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားသည္အဏုၾကည့္မွန္ေျပာင္း၊အေ၀းၾကည့္မွန္ေျပာင္းသို႕မဟုတ္ပါကဓါတ္ခဲြ

ခန္းသုံးကရိယာေတြသုံးျပီးအလုပ္လုပ္ၾကသည္။သူတုိ႕ကျပႆနာေတြ၏အေျဖကုိရွာေဖြစမ္းသပ္မူေတြလုပ္

ၾကသည္။အေျဖကိုရွာေဖြၾကသည္။Albert Einstein ကေတာ့ထုိအခ်က္ေတြႏွင့္မတူေသာသိပၸံပညာရွင္ျဖစ္ပါ

သည္။သူကသီအိုရီဆန္ေသာရူပေဗဒပညာရွင္တစ္ဦးပါ။သူကေတြ႕ရွိခ်က္ေတြကုိစမ္းသပ္ခန္းထဲမွာရွာခဲ့တာ

မဟုတ္ပါဘူး။ဦးေႏွာက္ထဲမွာ၊ေခါင္းထဲမွာရွာတာျဖစ္သည္။သူကသူ႕သီအုိရီေတြကုိစမ္းသပ္မူေတြလုပ္ျပီးသက္

ေသမျပပါဘူး။သူ႕ရဲ႕ထူးျခားျပီးၾကီးက်ယ္တဲ့ဦးေႏွာက္ကိုခ်စ္တယ္။ေမြးျမဴတယ္။အၾကံညဏ္ေတြထုတ္ေဖာ္

တယ္။ျပီးေတာ့သခ်ၤာေဖာ္ျမဴလာေတြအျဖစ္အသြင္ေျပာင္းတယ္။ဤကား Albert Einstein ၏၀ိေသသျဖစ္ေပ

သည္။

တခ်ဴိ႕ေသာ Albert Einstein (အဲလ္ဘတ္အုိင္စတုိင္း)၏သီအုိရီမ်ားကသူ႕ေခတ္သူ႕အခါထက္ကုိေရွ႕ေရာက္

လြန္းေနေသာေၾကာင့္စမ္းသပ္မူေတြဟာသိပၸံပညာရပ္ဆုိင္ရာကိရိယာေတြတုိးတက္လာေတာ့မွသာလွ်င္လုပ္

ခဲ့ၾကရေလသည္။အုိင္စတုိင္းသည္ကမာၻၾကီးကိုစၾကာ၀ဠာ၏ဥပေဒသေတြကိုေျဖရွင္းဖုိ႕တူညီတဲ့သခ်ၤာေဖာ္ျမဴ

လာေတြထုတ္ေပးခဲ့ေလသည္။သမုိင္းမွာအုိင္စတုိင္းကဲ့သို႕ေသာအလင္းစြမး္ရည္၊ကမာၻ႕ဆဲြအား၊အာကာသ၊

အခ်ိန္ဟူေသာလ်ဴိ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္ေသာအရာမ်ားကိုကၽြႏုိပ္တုိ႕လူသားေတြနားလည္ေအာင္အကူအညီေပးခဲ့

ေသာပုဂၢိဳလ္မရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။

သူ႕ကုိ၁၈၇၉ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၄ ရက္ေန႕ဂ်ာမဏီႏုိင္ငံ Ulm ျမိဳ႕မွာေမြးသည္။သူေမြးျပီးတစ္ႏွစ္အၾကာမွာျမဴးနစ္

Munich ၏ဆင္ေျခဖုံးအရပ္သို႕ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္ခဲ့သည္။ဖခင္ကလွ်ပ္စစ္-ဓါတုစက္ရုံေသးေသးေလးပုိင္ဆုိင္

သည္။အုိင္စတုိင္း၏ဦးေလးကအဲဒီစက္ရုံမွာအလုပ္လုပ္ရင္းသူတုိ႕ႏွင့္အတူေနသည္။အုိင္စတုိင္း၏မိခင္ကဂီတ

ကုိစိတ္၀င္စားျပီးသူမေၾကာင့္ပင္တေယာထုိးပညာကုိအသက္ေျခာက္ႏွစ္မွာသင္ၾကားခဲ့ရသည္။အဲဒီတေယာ

ေလ့က်င့္ခန္းေတြကုိသေဘာမက်ေသာ္ျငားလည္းေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့မုိဇက္၏တေယာဂီတကုိေကာင္းေကာင္း

ထုိးႏုိင္ခဲ့သည္အထိကၽြမ္းက်င္ခဲ့ပါသည္။ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ကသင္ခဲ့ေသာတေယာထုိးသည့္အတတ္သည္သူ႕

ဘ၀တစ္ခုလုံးကုိလႊမ္းျခဳံခဲ့ပါသည္။သူ႕ဘ၀၏စိတ္အပင္ပန္းေျဖစရာဘ၀၏အႏွစ္သာရကုိခံစားဖို႕ရာျဖစ္ခဲ့ေလ

သည္။

အုိင္စတုိင္းသည္ကေလးတုန္းကသာမန္ကေလးတစ္ေယာက္အဆင့္ပင္မမီေခ်။စကားေျပာအလြန္ေႏွးေကြးကာ

သင္ၾကားဖုိ႕အလြန္ခက္ခဲေသာေၾကာင့္မိဘမ်ားကသူ႕ကုိထုံထုံအအျဖစ္သြားမည္ကုိစုိးရိမ္ခဲ့ၾကရသည္။သူ႕က

ေလးဘ၀မွာရြယ္တူကေလးေတြႏွင့္ခဲြထြက္ကာတစ္ကုိယ္တည္းေနရင္းသူ႕အခ်ိန္ေတြကကုိစိ္တ္ကူးယဥ္ကာ

ဘာမွမလုပ္ဘဲကုန္လြန္ခဲ့ေလသည္။သူကခြန္အားသုံးျပီးလုပ္ရေသာအလုပ္ေတြ၊ေျပးလႊားေဆာ့ရေသာကစား

နည္းေတြ၊ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ေတာ့စစ္တုိက္တမ္းကစားရတာကိုပင္မုန္းတီးသူျဖစ္ေလသည္။သူတုိ႕ေနရေသာ

ရပ္ကြက္ကဂ်ာမန္စစ္စခန္းေတြနဲ႕နီးစပ္လ်က္ရွိေသာ္လည္းအုိင္စတုိင္းကေတာ့လက္နက္ကရိယာေတြကိုသ

ေဘာမက်၊ေျပးလႊားလွဴပ္ရွားရတာကိုမႏွစ္သက္ႏုိင္၊သူၾကီးျပင္းလာရပုံကေတာ့သက္ေတာင့္သက္သာမရွိလွ

ေပ။ျပီးေတာ့သူကစက္ရုပ္လူသားေတြလိုလည္ပတ္လွဴပ္ရွားေနရသည့္သေဘာသဘာ၀ကိုလည္းမနွစ္သက္

သူျဖစ္သည္။

အုိင္စတုိင္းမိဘမ်ားကဂ်ဴးလူမ်ဴိးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ္လည္းသူတုိ႕ကဘာသာေရးအယူကုိစိတ္မ၀င္စားၾကေပ။အုိင္

စတုိင္းကုိအနီးဆုံးကက္သလစ္ေက်ာင္းကိုပို႕ခဲ့ၾကသည္။အုိင္စတုိင္းမွာငယ္စဥ္ကစာည့ံလြန္းသျဖင့္ဆရာဆရာမ

မ်ားက"ထုံထုိ္င္းျပီးေရွ႕မတက္တဲ့ေကာင္ကေလး"ဟုေခၚခဲ့ၾကသည္။သူကလည္းေက်ာင္းတက္ရတာမေပွ်ာ္ပါ။

ေက်ာင္းသားမ်ားမွာသင္ၾကားမူကိုအလြတ္က်က္ျခင္းျဖင့္သာျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရသည္။ဘာသာရပ္ကုိေဆြးေႏြး

မူခ်ဴိ႕ယြင္းေနသျဖင့္နက္နက္နဲနဲစိတ္၀င္စားမူကိုဦးမေဆာင္ႏုိင္ျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္။

အုိင္စတုိင္းကသူ႕ငယ္ဘ၀မွာအေရးအပါဆုံးျဖစ္ရပ္ႏွစ္ခုရွိသည္ဟုဆုိသည္။သူအသက္ ၅ ႏွစ္မွာဖခင္ျဖစ္သူက

လက္ေဆာင္ေပးေသာသံလုိက္အိ္မ္ေျမွာင္ရရွိခဲ့ျခင္းႏွင့္အသက္ ၁၂ ႏွစ္မွာယူကလစ္(Euclid)၏ဂ်ီၾသေမၾတီကုိ

သင္ၾကားရျခင္းျဖစ္သည္တဲ့။သူက"ငယ္ရြယ္စဥ္မွာဒီလုိစာအုပ္မ်ဴိးကုိမသင္ယူခဲ့ဖူးရင္ေတြးေခၚယူဆျခင္းကို

အေျခခံေသာစူးစမ္းရွာေဖြသူျဖစ္မလာႏုိင္ပါဘူး" ဟုဆုိပါသည္။

အုိင္စတုိင္း အသက္ ၁၅ ႏွစ္မွာဖခင္ျဖစ္သူကသူ၏လွ်ပ္စစ္လုပ္ငန္းကုိလုပ္ဖုိ႕တုိက္တြန္းအားေပးခဲ့သည္။

အုိင္စတုိင္းကသူ၏ေလ့လာစူးစမ္းမူကုိရပ္မျပစ္ခ်င္ပါ။သူစိတ္၀င္စားတာကသခ်ၤာႏွင့္ရူပေဗဒ၊သူကရူပေဗဒ

ဆရာျဖစ္ခ်င္သည္ဟုအစီအစဥ္ဆဲြထားသည္။ဖခင္ျဖစ္သူကသူ႕အလုပ္ခ်ဲ႕ထြင္ရာအီတလီရွိMilanမီလန္သုိ႕

ေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့၇ာအုိင္စတုိင္းကMunich ျမဴးနစ္မွာေက်ာင္းတက္ျပီးဒီပလုိမာရယူဖုိ႕ေနခဲ့သည္။သူ႕ဦးေႏွာက္

ကသခ်ၤာဘာသာရပ္မွာတျခားသူေတြေရွ႕ကေရာက္သေလာက္တျခားဘာသာရပ္ေတြမွာေလးလံထုိင္းမွဴိင္း

လြန္းလွသည္။ေနာက္ေတာ့အုိင္စတုိင္းမွာေက်ာင္းမွထြက္ခဲ့၇ျပီးဖခင္ရွိရာအီတလီသုိ႕ေရာက္ခဲ့သည္။

အီတလီမွာေနေသာေခတၱအခ်ိန္ကာလေလးမွာသူ႕ဘ၀ေရွ႕ေရးကုိစဥ္းစားမိခဲ့သည္။သူဆုံးျဖတ္ထားသည့္

အတုိင္းပင္ဆြစ္ဇာလန္ရွိ Zurich ေက်ာင္းမွာ၀င္ခြင့္စာေမးပဲြ၀င္ေျဖသည္။သူ႕သခ်ၤာအမွတ္ကျမင့္ေသာလည္း

ဘာသာရပ္ႏွင့္ဇီ၀ေဗဒမွာအားနည္းေသာေၾကာင့္စာေမးပဲြက်သည္။သုိ႕ရာတြင္ Zurich ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာ

ေက်ာင္းမွဒါရုိက္တာကသူ၏သခ်ၤာစြမ္းရည္အေပၚအံ့ၾသေက်နပ္ေသာေၾကာင့္ဆြစ္ဇာလန္တြင္လုိအပ္ေသာ

ေနရာတစ္ေနရာအတြက္၀င္ခြင့္ကိုျဖည့္ေပးခဲ့သည္။အုိင္စတုိ္င္းမွာအလြန္ေပွ်ာ္ရႊင္ခဲ့၇ျပီးျမဴးနစ္ႏွင့္ဘာမွမဆုိင္

ေသာဆက္ဆံေရးတုိ႕ေၾကာင့္ေက်နပ္ခဲ့ရသည္။အဲဒီမွာေက်ာင္းသားေတြႏွင့္ေဆြးေႏြးဖို႕၀န္မေလးေခ်။ဒါဟာ

သူ႕ဘ၀မွာအလြန္ႏွစ္သက္သေဘာက်ေသာေက်ာင္းကုိေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္းပါပဲ။ေနာက္ေတာ့အဲဒီမွာျပီးဆုံးေအာင္

တက္ခဲ့ျပီးေနာက္သူအရင္ကေလွ်ာက္ခဲ့ေသာ Zurich ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာေက်ာင္းမွာ၀င္ခြင့္ရခဲ့ေလေတာ့

သည္။

အိုင္စတုိ္င္းဘယ္ေလာက္ပဲေတာ္ေတာ္၊ပါေမာကၡေတြကသူ႕အတြက္ဘယ္လိုပဲေထာက္ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ေနေရး

ထုိင္ေရးစားေသာက္ေရးအတြက္ေငြေၾကးမျပည့္စုံမူေၾကာင့္ဆြစ္ဇာလန္ရွိရုံးတစ္ရုံးမွာစာေရးအလုပ္ကုိ ၁၉၀၂

ခုႏွစ္မွာ၀င္လုပ္ခဲ့ရသည္။ဆရာအလုပ္ႏွင့္ေတာ့ေ၀းခဲ့ရသည္။သုိ႕ေသာ္အုိင္စတုိင္းအတြက္အဆင္ေျပခ်င္ေတာ့

သူ႕မွာလစာလည္းရ၊အလုပ္ကလည္းလြယ္ကူသက္သာကာသူ႕မွာစဥ္းစားဖုိ႕အခ်ိန္ေတြမ်ားစြာရခဲ့ေလသည္။

စာေရးအလုပ္လုပ္ေနစဥ္ ၁၉၀၅ ခုနွစ္မွာအဏုျမဴဗုံးကုိဦးေဆာင္ေပးမည့္သီအုိရီတစ္ခုကိုအုိ္င္စတုိင္းကေဖာ္

ထုတ္ခဲ့မိေလေတာ့သည္။စာအုပ္အမည္က Special Theory of Relativity ျဖစ္သည္။တခ်ဴိ႕ေသာသိပၸံပညာရွင္

ေတြကထုိစာအုပ္ကို"သမိုင္း၏အေရးအၾကီးဆုံးအခ်က္အလက္မ်ား"ဟုေခၚခဲ့ၾကသည္။

သုိ႕ေသာ္လည္းအစပုိင္းထုိစာအုပ္မွာသိပၸံပညာရွင္ေတြ၏အားေပးမူကိုမရခဲ့ပါဘူး။အေၾကာင္းကေတာ့အုိင္စတုိ္င္း

ကသူ႕ရဲ႕စာအုပ္ထဲမွာသိပၸံပညာရွင္ေတြ၏အမွားေတြကုိေထာက္ျပထားျပီးျပန္စစ္ေဆးဖို႕တြန္းအားေပးထားလုိ႕

ျဖစ္ေလသည္။သို႕ေသာ္ ၁၉၁၂ ခုႏွစ္မွာသူ႕ကိုဆန္႕က်င္မူေတြေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ကာသိပၸံပညာကမာၻၾကီးကသူ႕

ကိုအထင္ကရသိပၸံပညာရွင္ၾကီးအျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကေလသည္။

မထင္မရွားစာေရးဆရာေလးဘ၀ကေနကမာၻေပၚမွာထင္ရွားေသာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္လာရသည္။သူ႕ကုိဥေရာပတကၠ

သိုလ္ေတြကေဟာေျပာေပးဖုိ႕သင္တန္းပို႕ခ်ဖို႕ဖိတ္ၾကားခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၁၄ ခုႏွစ္ဘာလင္တကၠသုိလ္မွာရူပေဗ

ဒပါေမာကၡျဖစ္လာသည္။အဲဒီမွ ၁၉ ႏွစ္ေလာက္လုပ္ခဲ့သည္။ ၁၉၂၁ ခုႏွစ္မွာႏုိဘယ္ဆုရခဲ့သည္။

အိုင္စတုိ္ငး္၏ဘ၀လုံး၀ဥႆုံေျပာင္းလဲခဲ့ရတာ ၁၉၃၃ ခုႏွစ္မွာျဖစ္သည္။ ၁၉၃၃ ခုႏွစ္ Adolf Hitler ဟစ္တလာ

အာဏာရွိခ်ိန္မွာအုိင္စတုိ္င္းက Princeton တကၠသိုလ္မွာဧည့္သည္ပါေမာကၡျဖစ္ေနသည္။ဒီရာထူးက ၁၉၃၂

ဒီဇင္ဘာလမွာရယူခဲ့တာျဖစ္ေလသည္။ဟစ္တလာကဂ်ာမဏီမွာတန္ခိုးအာဏာက်ယ္ျပန္႕လာကာဂ်ဴးေတြကို

သုတ္သင္ေနျပီးဂ်ဴးေပါင္းမ်ားစြာကုိဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ဟစ္တလာကကမာၻၾကီးကုိအုပ္စုိးမည္ဟုေၾကြးေၾကာ္ခဲ့သည္။

သူကဒုတိယကမာၻစစ္ကုိစတင္ခဲ့သူပါပဲ။

အုိင္စတုိင္းဟာဟစ္တလာရဲ႕နာဇီ၀ါဒရက္စက္ယုတ္မာမူေတြကိုဆန္႕က်င္ေျပာဆုိခဲ့မူေတြေၾကာင့္ဟစ္တလာ

ကသူ႕အိမ္ကုိဖ်က္ဆီးပစ္ကာသူပုိင္ဆိုင္သမွ်ေတြသိမ္းယူခဲ့ေလသည္။သူ႕ကုိဖမ္းမိရင္ေငြေၾကးေျမာက္မ်ားစြာ

ေပးမည္ဟုေၾကညာခ့ဲသည္။ကမာၻေပၚမွာအေတာ္ဆုံးသိပၸံပညာရွင္အုိင္စတုိ္ငး္ဟာအိမ္ေျခယာမဲ့ဘ၀ကုိေရာက္

ခဲ့ရေလသည္။သို႕ေသာ္အုိ္င္စတုိင္းက New Jersery ရွိ Princeton တကၠသုိလ္မွ Institute for Advanced

Study ေက်ာင္းမွဖိတ္ၾကားမူျဖင့္အဖဲြ႕၀င္ျဖစ္ကာအေမရိကသို႕ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ၁၉၃၃ ခုႏွစ္မွသည္ ၂၂ ႏွစ္

တုိင္အလုပ္လုပ္ရင္းအသက္ရွင္ခဲ့ကာတကၠသုိလ္ပရ၀ုဏ္မွာလူေသးေသးေလး အျဖဴေရာင္ဆံပင္ဘုတ္သုိက္

ႏွင့္အိမ္မွရုံး သို႕ရာသီဥတုကိုမမူပဲေန႕စဥ္လမ္းေလွ်ာက္သြားသူအျဖစ္လူသိမ်ားခဲ့ပါသည္။ ၁၉၄၀ မွာအေမရိ

ကန္ႏုိင္ငံသားအျဖစ္ခံယူခဲ့သည္။

၁၉၄၅ ခုႏွစ္မွာအေမရိကန္ကဒုတိယကမာၻစစ္ကိုအဏုျမဴဗုံးႏွင့္ပဲြသိမ္းလုိက္ေလသည္။အဲဒီအဏုျမဴဗုံး၏အ

ေျခခံသေဘာတရားကအုိင္စတုိင္း၏ ၁၉၀၅ ခုႏွစ္အယူအဆသီအိုရီကုိအေျချပဳထားသည္။အဲဒီမွာ"အစုိင္အခဲ

ကုိစြမး္အင္အျဖစ္ေျပာငး္ႏုိင္သည္။စြမ္းအင္ကေနအစုိင္အခဲအျဖစ္ေျပာင္းႏုိင္သည္"ဟူေသာသီအိုရီကုိအုိင္စတုိင္း

ကခ်ျပထားသည္။ဒီအရင္သိပၸံပညာရွင္ေတြအားလုံးကုိဆန္႕က်င္ထားေသာအဆုိတစ္ခုျဖစ္သည္။

၁၉၃၉ ခုႏွစ္မွာအိုင္စတုိင္းကသမၼတ Franklin D.Roosevelt ဖရင္ကလင္ရို႕စဗက္ထံစာတစ္ေစာင္ေရးသားခဲ့

သည္။စာထဲမွာသူ႕ေဖာ္ျမဴလာကုိအေျခခံကာသာမန္ဗုံးကုိစမ္းသပ္မူအစီအစဥ္လုပ္ေနေသာ E Femin ႏွင့္

L Szilard တုိ႕ႏွင့္ပတ္သက္လ်က္ရွိပါသည္။သူလုပ္ခဲ့ေသာအလုပ္ဟာဖ်က္ဆီးျခင္းႏွင့္ေသေၾကပ်က္ဆီးမူကုိ

ဦးေဆာင္ဖုိ႕အတြက္မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူးတဲ့။သူ႕ဘ၀မွာအၾကီးအက်ယ္ေနာင္တရခဲ့မိတာဟာသိပၸံပညာဟာလူသား

ေတြအက်ဴိးျပဳရမည့္လက္နက္အစားလက္နက္သဖြယ္အသုံးခ်ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။အုိ္င္စတုိင္းဟာအဏုျမဴ

ဗုံးႏွင့္တကြဆုိးရြားတဲ့ထိခိုက္မူေတြကိုကာကြယ္ဖုိ႕ကမာၻၾကီးျငိမ္းခ်မ္းဖု႕ိစည္းလုံးၾကပါစုိ႕ဟုႏုိင္ငံတကာကုိတုိက္

တြန္းခဲ့ပါသည္။

အိုင္စတုိင္းဟာစၾကာ၀ဠာရဲ႕လ်ဴိ႕၀ွက္ခ်က္ကုိအေျဖရွာခဲ့သူပါ။သူ႕ကုိယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့ေသာ၊သိကၡာရွိ

ေသာ၊ရုိးသားေသာလူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္အမွတ္ရေနၾကပါသည္။အုိင္စတုိ္င္းဟာ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္ဧျပီလ

၏ ၁၈ ရက္ အသက္ ၇၆ ႏွစ္အရြယ္မွာကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္။ကမာၻၾကီးအားအသိပညာတခါးကိုဖြင့္ေပးခဲ့သူ

သိပၸံပညာတံခါးကုိဖြင့္ေပးခဲ့သူသိပၸံပညာရွင္ၾကီးအျဖစ္၎၊သမိုင္းမွာစဥ္းစားေတြးေခၚပညာရွင္ၾကီးအျဖစ္၎၊

သူ႕အမည္ထင္က်န္ရစ္ခဲ့ျပီျဖစ္ပါသည္။

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ဒုတိယကမာၻစစ္မွာအသုံးျပဳခဲ့ေသာအဏုျမဴဗုံးကုိအေျခခံအားျဖင့္လမ္းညႊန္ခဲ့ေသာအိုင္စတုိ္င္း၏သီအိုရီ။

အစုိင္အခဲမွစြမ္းအင္၊စြမ္းအင္မွအစုိင္အခဲသုိ႕ေျပာင္းႏုိင္ေသာမွတ္ခ်က္ကုိအခုလုိခပ္ရုိးရိုးညီမွ်ျခင္းျဖင့္ဆုိ

ခဲ့သည္။ E = mc2။ E သည္ Energy(စြမ္းအင္)၊ m သည္ အစုိင္အခဲျဖစ္၍ c သည္ အလင္း၏အလ်င္ျဖစ္

သည္။အလင္း၏အလ်င္သည္တစ္စကၠန္႕ ၁၈၆,၀၀၀ မိုင္သုိ႕မဟုတ္ တစ္မိႏွစ္ကုိ ၆၀,၀၀၀,၀၀၀,၀၀၀ေပ

မွ်ၾကီးမားလွသည္။ energy သည္အစုိင္အခဲဘယ္ေလာက္ေသးပါေစ၊ၾကီးမားေသာ energy ကုိအထက္ပါ

ညီမွ်ျခင္းျဖင့္ရႏုိင္၏။ဥပမာျပရလွ်င္တစ္ေပါင္အေလးရွိေသာမီးေသြးတစ္တုံးျဖင့္သန္း ၁ ေသာင္းကီလို၀ပ္

ထက္ပိုေသာ energy ကိုရႏုိ္င္သည္။ဒီေတာ့ ၁၀ ေပါင္အေလးရွိေသာအစုိင္အခဲသည္တစ္ကမာၻလုံးကုိ

တစ္လလွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေပးႏုိင္သည္ဟုဆုိရေပမည္။ဤကားအုိင္စတုိင္း၏ထူးျခားေသာဦးေႏွာက္မွရလာ

ေသာရရွိခ်က္ပင္ျဖစ္ေပေတာ့သည္။

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

အယ္ဘတ္အုိင္စတုိင္းႏွင့္ေမြးေန႕ရက္တူတဲ့ျမန္မာျပည္ကနံမယ္ေက်ာ္စာေရးဆရာေတြကိုသိပါသလား။

ဟဲဟဲ….

ဘယ္သူမ်ားျဖစ္မလဲလုိ႕ေတြးမေနပါႏွင့္ေတာ့။အခုပဲအေျဖေပးလုိက္မယ္။

သိခ်င္ရင္ေအာက္ကပို႕စ္ကိုဆက္ဖတ္လုိက္ပါေတာ့။

ေငြစင္ေရာ္

HAPPY BIRTHDAY TO US - MAUNGYIT & JUNIORWIN

အမႊာေမာင္ႏွမ ေမာင္ရစ္နွင့္ဂ်ဴနီယာ၀င္းတုိ႕၏ေမြးေန႕မတ္လ ၁၄ရက္ေန႕မွာ

သူတုိ႕ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္း အမွတ္တရ တင္ဆက္ေပးလုိက္သည္။

 

ေမာင္ရစ္၊ဂ်ဴနီယာ၀င္း

 

ဘ၀အစ

 

ေမာင္ရစ္ႏွင့္ဂ်ဴနီယာ၀င္းသည္(အဂၤလိပ္စာဆရာၾကီးဦးခင္ေမာင္လတ္-စာေရးဆရာမၾကီးေဒၚခင္မ်ိဴးခ်စ္)

တုိ႕၏ေျမးမ်ားျဖစ္ကာေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း(ပါေမာကၡ(ျငိမ္း)သခ်ၤာဌာနရန္ကုန္တကၠသုိလ္)-

တကၠသုိလ္ေရႊရီ၀င္းတို႕၏သားသမီးအမႊာေမာင္ႏွမျဖစ္သည္။၁၉၆၈ ခုႏွစ္မတ္လ ၁၄ရက္တြင္ေမြးဖြားခဲ့သည္။

ငယ္စဥ္ကပညာေရးတကၠသုိလ္ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္း(ကမာရြတ္)၊ပုသိမ္ျမိဳ႕မူလတန္းေက်ာင္း၊ရန္ကုန္စိန္႕ေအာ္ 

ဂတ္စတင္းတို႕တြင္တက္ေရာက္ပညာသင္ၾကားခဲ့ျပီးပညာေရးတကၠသုိ္လ္ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းတြင္ဆယ္တန္း

ေအာင္ ခဲ့သည္။

ေမာင္ရစ္သည္၁၉၉၃ခုနွစ္တြင္ရန္ကုန္စက္မူတကၠသုိလ္မွBE(Electrical)ဘဲြ႕ကို၎၊ဂ်ဴနီယာ၀င္းသည္

၁၉၉၃ခုႏွစ္တြင္သခ်ၤာဘာသာျဖင့္BSc(Hons)ဘြဲ႕၊၁၉၉၇ခုနွစ္တြင္မဟာ သိပၸံသခ်ာၤဘဲြ႕MSc (Maths)

ဘဲြ႕ႏွင့္ ၁၉၉၉ခုႏွစ္တြင္AllianceFrancaise(Yangon)တြင္ျပင္သစ္ဘာသာတက္ေရာက္သင္ၾကားခဲ့ရာ

၂၀၀၅ခုႏွစ္တြင္ျပင္သစ္ဘာသာဒီပလုိမာကို၎ရရွိခဲ့သည္။

 

ေမာင္ရစ္၏ဘ၀စာမ်က္ႏွာ

ေမာင္ရစ္သည္ရန္ကုန္စက္မူတကၠသိုလ္တြင္ပညာသင္ၾကားရင္းႏွင့္ပင္ကာတြန္းေဘာက္စ္၌အေတာ

အသင့္နာမည္ရေနေသာကာတြန္းသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။BE ဘဲြ႕ကိုရရွိျပီးေနာက္တြင္အျပင္

ကြန္ျပဴတာသင္တန္းမ်ားတြင္ကြန္ျပဴတာအတတ္ပညာကုိေလ့လာလုိက္စားခဲ့ကာသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္

ကုိ္ယ္ပုိင္ကြန္ျပဴတာဆုိ္င္ဖြင့္ႏုိ္င္ခဲ့သည္။ေမာင္ရစ္သည္ကြန္ျပဴတာကၽြႊမ္းက်င္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္၎၊

ကာတြန္းဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္၎၊စာေရးဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္၎ရပ္တည္ေနထု္ိင္လ်က္ရွိပါ

သည္။

 

ဂ်ဴနီယာ၀င္း ၏ ဘ၀စာမ်က္ႏွာ

 

ဂ်ဴနီယာ၀င္းသည္တကၠသိုလ္ေနာက္ဆုံးနွစ္မ်ားတြင္တကၠသိုလ္ဆရာအျဖစ္အလုပ္လုပ္ဖုိ႕ဘ၀ရည္

မွန္းခ်က္ရွိခဲ့ေသာလည္းနည္းျပစာေမးပဲြမ်ားကုိေျဖဆိုက်ရုဴံးခဲ့ျခင္း၊MSc ဘဲြ႕ကုိရရွိျပီးနည္းျပအင္တာဗ်ဴး

တြင္က်ရူံးခဲ့ျခင္း၊PhDတက္ေရာက္လုိေသာဆႏၵျဖင့္ေရးေျဖအင္တာဗ်ဴး(၁၉၉၉)ေျဖဆုိေအာင္ျမင္ျပီးေသာလည္း

အမွန္တကယ္တက္ေရာက္ရမည့္အခ်ိန္တြင္ျပင္ပေက်ာင္းသားလက္မခံေတာ့ေသာေၾကာင့္တက္ေရာက္

ခြင့္မရျပန္ျခင္းတုိ႕ေၾကာင့္စာေရးဆရာဘ၀သုိ႕မရည္ရြယ္ပဲေရာက္ရွိခဲ့ရေၾကာင္းကိုသူေရးသားခဲ့ေသာ

ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္ေတြ႕ရွိခဲ့ရပါသည္။သို႕ရာတြင္အဘြားျဖစ္သူေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ေသာစာေပအေမြကုိ

ျမတ္ႏုိးခဲ့ပါေၾကာင္းကိုသူေရးသားခဲ့ေသာ"စာေရးဆရာျဖစ္ခ်င္တယ္"ေဆာင္းပါးတြင္ေတြ႕ရွိခဲ့ရပါသည္။

သူတတ္ေရာက္ခဲ့ေသာသခ်ၤာေက်ာင္းသားဘ၀တုန္းကသခ်ၤာဆရာၾကီး၏မ်ဴိးဆက္အျဖစ္သူ႕အားခ်ဴိးႏွိမ္

ဆက္ဆံခဲ့ေသာသခ်ၤာတကၠသိုလ္ပတ္၀န္းက်င္ကုိနာက်ည္းခဲ့မူမ်ား၊ျပင္သစ္စာတက္ေရာက္ခဲ့စဥ္ကျပင္သစ္

စာဒီပလုိမာရရွိဖုိ႕ၾကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ရျပီးမွန္းခ်က္ႏွင့္ႏွမး္ထြက္မကိုက္ခဲ့ပုံမ်ားကုိလည္းသူေရးသားခဲ့ေသာ

ေဆာင္းပါးမ်ားစြာတြင္ေတြ႕ရွိခဲ့ရပါသည္။ယခုေတာ့စာေရးသည့္အလုပ္ကုိပင္ေဇာက္ခ်လုပ္ကုိင္လ်က္ရွိ

ေနပါသည္။  

 

 

သူတုိ႕ႏွစ္ဦး၏စာေပဘ၀

 

ေမာင္ရစ္သည္ရန္ကုန္စက္မူတကၠသိုလ္တြင္ပညာသင္ၾကားေနရင္းျဖင့္ကာတြန္းေဘာက္စ္တြင္ကာတြန္းမ်ား

အမ်ားအျပားေရးဆဲြခဲ့သည္။၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွစ၍အေတြးအျမင္မဂၢဇင္းတြင္ "စာဖတ္တာ"ဟူေသာေဆာင္းပါးျဖင့္

စာေပေလာကထဲသုိ႕၀င္လာခဲ့သည္။ထုိ႕ေနာက္အေတြးအျမင္တြင္ပင္ကေလးအေတြး၊ဘ၀၏ရည္မွန္းခ်က္၊ပုံျပင္

မ်ား၊ စာနယ္ဇင္း၊ခါးသီးတဲ့အမွန္၊နည္းပညာေတာ္လွန္ေရး၊ေပမွီေထာင့္မွီ၊ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ရဲ႕ဘဘၾကီး၊အင္တာနက္

ထဲမွာ ေမာင္ရစ္ကိုထားရစ္ခဲ့ အစရွိသျဖင့္ေဆာင္းပါးမ်ားစြာေရးသားခဲ့သည္။

ကာတြန္းေမာင္ရစ္အမည္ျဖင့္ဖခင္ျဖစ္သူ၏သခ်ာ ၤေဆာငး္ပါးမ်ားႏွင့္ Working People Daily သတင္းစာမ်ား

(၁၉၈၇-၈၈)တြင္ဖခင္ျဖစ္သူ၏ေဆာင္းပါးမ်ားအတြက္ကာတြန္းတုိမ်ား မ်ားစြာေရးဆဲြခဲ့သည္။

ထုိ႕ျပင္အဂၤလိပ္စာသင္ခန္းစာကာတြန္းမ်ားျဖစ္ေသာ "ေရႊမိႏွင့္အဂၤလိပ္စာ"ကာတြန္းတစ္မ်က္ႏွာမ်ားကုိလစဥ္

မဂၤလာေမာင္မယ္ မဂၢဇင္းတြင္၁၉၉၆ခုႏွစ္ေလာက္အထိေရးသားခဲ့သည္။

၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ပညာေရးဗ်ဴရုိအတြက္အသုံးလုံးစာအုပ္မ်ားျဖစ္ေသာ"လက္ဖ်န္႕ေတာင္းရန္မလိုပါ။"

"ေဒၚလွတင့္တာ၀န္ေက်ပါသည္""စာအုပ္အဌားဆုိင္ကေလး"အစရွိေသာသရုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီမ်ားျဖင့္ေရး

သားသရုပ္ေဖာ္ခဲ့သည္။

ဖခင္ျဖစ္သူေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္းေရးသားခဲ့ေသာ"အေျခခံသခ်ၤာသစ္" စာအုပ္တြင္အတြင္းသရုပ္ေဖာ္ပုံမ်ားကို

၁၉၉၁(ေလာကသစ္စာေပ)တြင္ေရးဆဲြေပးခဲ့သည္။ ထုိ႕အျပင္အဖြားျဖစ္သူေရးသားခဲ့ေသာ "Gift of laungter"

အဂၤလိပ္စာအုပ္ ၁၉၉၅ခုႏွစ္(ပါရမီစာေပ)အတြက္အတြင္းအျပင္မ်က္ႏွာဖုံးပုံမ်ားကုိေရးဆဲြေပးခဲ့သည္။

ညီမျဖစ္သူဂ်ဴနီယာ၀င္း၏သိပၸံေဆာင္းပါးတစ္ခ်ဴိ႕အတြက္ကာတြန္းပုံမ်ားႏွင့္English for All မဂၢဇင္းကဗ်ာ

တခ်ဴိ႕အတြက္ကာတြန္းပုံတခ်ဴိ႕ေရးဆဲြေပးေနဆဲျဖစ္သည္။

ယခုအခ်ိန္ထိေမာင္ရစ္အမည္ျဖင့္ေဆာင္းပါးမ်ား၊ကာတြန္းမ်ားေရးဆဲြေနဆဲျဖစ္ပါသည္။

 

 

ဂ်ဴနီယာ၀င္းသည္၁၉၉၆ခုနွစ္တြင္"ဆက္ခံသူ"အမည္ရွိေသာေဆာင္းပါးျဖင့္ အေတြးအျမင္တြင္ ေဆာင္းပါးမ်ား

စတင္ေရးသားခဲ့ရာမွစာေပနယ္သုိ႕ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္။ေနာက္ပုိင္းတြင္အေတြးအျမင္၊စတုိင္သစ္၊

ေအာင္ဆုဂ်ာနယ္၊ခ်င္းတြင္း၊ပိေတာက္ပြင့္သစ္္၊ခ်ယ္ရီ၊ပူတူတူေလး၊English For All ႏွင့္ The light of

Englishမဂၢဇင္းမ်ားတြင္ ေဆာင္းပါးေပါင္း ၁၇၀ ေက်ာ္ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ ျပီးျဖစ္ပါသည္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ထြန္းစာေပေဖာင္ေဒးရွင္းမွခ်ီးျမွင့္ေသာကေလးလူငယ္ဘာသာျပန္ဆုအျဖစ္
အဲလစ္ႏွင့္အံ့ဖြယ္ကမာၻ  စာအုပ္ဆုရရွိခဲ့သည္။

ထြက္ရွိျပီးခဲ့ေသာစာအုပ္မ်ားမွာ

၁။ လူ႕စြမ္းအားႏွင့္ပ်ံသန္းျခင္း(၂၀၀၄ )(ေဒါင္းစာေပ)      

၂။ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီပန္းမ်ားနွင့္ပဲြေတာ္မ်ား(ေဒၚခင္မ်ိဴးခ်စ္၏ မူရင္းအဂၤလိပ္စာႏွင့္တဲြ၍) (၂၀၀၄ )(ေဒါင္းစာေပ)

၃။ ေကာင္းကင္ရံမွယွဥ္ျပိဳင္မူမ်ားႏွင့္သိပၸၸံပညာ၏တီထြင္ဆန္းသစ္မူမ်ား(၂၀၀၅)(မုံေရြးစာေပ)

၄။ သခ်ၤာအဘိဓာန္ (၂၀၀၅ )(ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္းႏွင့္တဲြ၍)(ဓူ၀ံစာေပ)

၅။ ေတြးမိေသာအေတြးမ်ားႏွင့္ အေတြးအျမင္ေဆာင္းပါးမ်ား(၂၀၀၆)(အေတြးအျမင္မွေဆာင္းပါး၂၉ပုဒ္စုစည္းမူ)  (ယူနတီစာေပ)

၆။ အဲလစ္ႏွင့္အံ့ဖြယ္ကမာၻ ( ၂၀၀၆ ) (မုံေရြးစာေပ)

၇။ကာမူးမိတ္ဆက္ (၂၀၀၈)(မုံေရြးစာေပ)

တုိ႕ျဖစ္ၾကသည္။

ယခုအခ်ိန္ထိလစဥ္အေတြးအျမင္တြင္ေရးေနက်ေဆာင္းပါးမ်ား၊TheLightOfEnglish မဂၢဇင္းတြင္

Grammar and Composition Wren and Martinကိုဘာသာျပန္"အထက္တန္းအဆင့္အဂၤလိပ္သဒၵါ"

အမည္ျဖင့္လစဥ္အခန္းဆက္မ်ား ၊EnglishForAll တြင္လစဥ္အဂၤလိပ္ကဗ်ာခံစားမူမ်ား၊

အပတ္စဥ္ထုတ္ဂ်ာနယ္ျဖစ္ေသာ သိပၸံႏွင့္နည္းပညာ၈်ာနယ္တုိ႕တြင္ "စြယ္စုံက်မ္း" အမည္ျဖင့္

အခန္းဆက္ေဆာင္းပါးမ်ားေရးသားေနဆဲျဖစ္ပါသည္။

 

ေမာင္ရစ္ႏွင့္ဂ်ဴနီယာ၀င္းတုိ႕ေမြးေန႕မွာေပွ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။

ေငြစင္ေရာ္

 

 

Wednesday, March 11, 2009

March - TaBaung La in Myanmar Calendar

မတ္လစကား

 

ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႕ေသာေႏြရာသီပါပဲ။

ေဟာဒီမတ္လပူျပင္းလွတဲ့ေႏြကာလမွာေရသိပ္မလုိတဲ့ပန္းကေလးေတြပြင့္ၾကပါရဲ႕။

အာဖရီကန္ႏွင္းဆီတဲ့။ကစ္မီးကြစ္တဲ့။

ျပီးေတာ့ေရွာက္ပင္ေတြဆီကလညး္ေႏြရဲ႕ေနေရာင္ျခည္ေၾကာင့္အဖူးေတြေ၀ေနလုိက္တာ

သူ႕တုိ႕ေလးေတြကိုေတာ့ေရမ်ားမ်ားေလာင္းဖုိ႕လိုသေပါ့။

နာဂစ္ေၾကာင့္ပ်က္ဆီးသြားၾကရတဲ့သစ္ပင္ၾကီးေတြကိုယ္စားသူတုိ႕ကေလးေတြကုိ

တယုတယဂရုစုိက္ေနၾကရတယ္။

သရက္သီးဖူးေလးေတြစေၾကြၾကျပီ။မရမ္းသီးရာသီေတာ့ကုန္ေတာ့မယ္။

အုန္းပင္လက္က်န္ေလးေတြကိုေတာ့ဆက္လက္ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႕လုိတယ္။

အုန္းရည္ေလးေသာက္ရတဲ့အရသာဘယ္ေမ့မွာတုန္း။

ညက်ရင္ေတာ့ေလေလးေတြတုိက္ေနေတာ့ေအးေနတတ္တယ္။

တညလုံးနီးပါးေအးလြနး္လို႕ေစာင္ျခဳံေနရတဲ့ေန႕ေတြရွိခဲ့တယ္။

မနက္က်ရင္ေတာ့ႏွင့္းေတြက်ေနျပန္ေရာ။

ေန႕ပူညခ်မ္းတေပါငး္လသရမ္း တဲ့။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သစ္ပင္ၾကီးေတြဆီကအရိပ္မရေတာ့ေပမယ့္လြမ္းစရာေႏြကာလရဲ႕

အမွတ္တရေလးေတြကိုေသခ်ာသိမ္းဆည္းကာထားၾကရသေပါ့။