Biography of U Htein Win (or) Thakin Htein Win (1912 – 2010)

Biography of U Htein Win (or) Thakin Htein Win (1912 – 2010)
ဘဘဦးထိန္၀င္း သုိ႕မဟုတ္ သခင္ထိန္၀င္း (၁၉၁၂ - ၂၀၁၀)၏အတၳဳပတၱိအက်ဥ္း
(ဘဘဦးထိန္၀င္းသည္ဘဘၾကီးဦးခင္ေမာင္လတ္နွင့္ေမေမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္တုိ႕၏အလြန္ခ်စ္ခင္ရေသာမိတ္
ေဆြၾကီးျဖစ္ပါသည္။ဘဘဦးထိန္၀င္းဟုဆုိလုိက္ပါလွ်င္အရပ္ျမင့္ျမင့္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းအသားျဖဴျဖဴ
ျပဳံးရႊင္ေသာမ်က္ႏွာေအးခ်မ္းေသာစိတ္အစဥ္ျဖင့္အလြန္တရာမွေကာင္းမြန္ေသာစိတ္ႏွလုံးရိွေၾကာင္းျမင္ရုံနွင့္ပင္
ခံစားမိကာအထူးခ်စ္ခင္ေလးစားရသူတစ္ဦးျဖစ္ရပါသည္။အထူးသျဖင့္ဘဘဦးထိန္၀င္းကုိေတြ႕တုိင္းဘဘၾကီး
ႏွင့္အလြန္တူလွေသာေၾကာင့္ဘဘၾကီးကုိအထူးသတိရမိျပီးတခါတရံမ်က္ရည္ပင္က်မိရပါသည္။ဘဘဦးထိန္
၀င္းကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္သျဖင့္ဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုိ႕ခ်စ္ခင္ေလးစားရေသာမိတ္ေဆြၾကီးအေၾကာင္းကုိထပ္မံ
တင္ဆက္ဖုိ႕ဆႏၵရွိေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ယခုတင္ဆက္လုိက္သည္မွဘဘဦးထိန္၀င္းသည္အျမင္အားျဖင့္ေလးစား
ၾကည္ညိဳထိုက္သည္မဟုတ္ပဲသူ၏ဘ၀တသက္တာလုပ္ရပ္မ်ားသည္လည္းအထူးပင္ေအးခ်မ္းတည္ညိမ္ကာ
သာသနာအက်ဴိးကုိမိမိ၏ဘ၀ကဲ့သုိ႕ရင္၀ယ္ပုိက္ကာလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္မ်ားအျဖစ္စာဖတ္သူမ်ားကိုေ၀မွ်ေပး
လိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။သည္လုိပုဂၢိဳလ္ထူးပုဂၢဳိလ္ျမတ္မ်ဴိးႏွင့္သည္ဘ၀မွာေတြ႕ခြင့္ကန္ေတာ့ခြင့္ရျခင္းသည္ပင္လွ်င္
ကုသုိလ္ထူးပါေပ့ဟုခံစားမိရသည္မ်ားကုိစာဖတ္သူမ်ားလည္းဖတ္ၾကည့္ျပီးထပ္တူခံစားႏုိင္ကာသာဓုေခၚႏုိင္
ၾကပါေစ….. ဂ်ဴနီယာ၀င္း။)

သာသနာ႕ဒါယကာၾကီးဘဘဦးထိန္၀င္းကုိသာသနာသကၠရာဇ္ ၂၄၅၆ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၇၄ ေတာ္သလင္း
လဆန္း ၄ ရက္ စေနေန႕ ၁၄-၉-၁၉၁၂ ညဥ္႕ ၇ နာရီခဲြတြင္ေျမာင္းျမျမဳိ႕ခရုိင္ေမာ္လျမိဳင္ကၽြန္းျမိဳ႕နယ္ က်ဴိက္ပိ
ရြာတစ္ဖက္ကန္းရွိေသာင္တန္းေက်းရြာ၌ဖြားျမင္သည္။မိဘမ်ားမွာအဖေျမတုိင္းစာေရးၾကီးဦးေက်ာ္ဟန္ အမိ
ေဒၚေမသန္းျဖစ္ျပီးေမြးခ်င္း ၅ ေယာက္အနက္အၾကီးဆုံးသားျဖစ္သည္။အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ၇ တန္းအထိပညာ
သင္ခဲ့သည္။
ပဥၥမတန္းစာေမးပဲြမေျဖဆုိရေသးမီလပြတၱာျမိ႕သုိ႕ဖခင္ေျပာင္းေရြ႕ရသျဖင့္ လပြတၱာျမိဳ႕ျမန္မာစာသင္ေက်ာင္း
တြင္စာေပမ်ားဆက္လက္သင္ၾကားရင္း လပြတၱာျမိဳ႕တြင္တၾကိမ္တခါမွ်မထူေထာင္ဖူးေသးေသာသုသုေဗာဓက
စာဖတ္အသင္းကုိကူလီအခစားလုပ္၍ၾကိဴးစားထူေထာင္ခဲ့သည္။ထုိ႕ျပင္ လပြတၱာျမို႕၌အဂၤလိပ္စာသင္ေက်ာင္း
တစ္ခုကိုလည္းျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ကူညီေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ယင္းေနာက္ လပြတၱာျမိဳ႕နယ္ကံဘက္ရြာ၌လည္း
ကုသလ၀သီစာဖတ္အသင္းကုိတည္ေထာင္ခဲ့သည္။ဆင္းရဲသူမ်ားႏွင့္အသိမိတ္ေဆြမရွိေသာဧည့္သည္မ်ား၏
နာေရးကိစၥမ်ားကိုတြင္းတူးေျမျမဳပ္သည္အထိကူညီခဲ့သည္။
၁၉၃၄ တြင္ရန္ကုန္သုိ႕ေရာက္ရွိခဲ့ျပီးဆရာဒဂုန္နတ္ရွင္၏ကူညီမူျဖင့္ဦးဗဂ်ီငုိစတင္တည္ေထာင္ထုတ္ေ၀ေသာ
တုိးတက္ေ၇းမဂၢဇင္းတုိက္တြင္လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။၁၉၃၉ တြင္ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္းကိုရုိက္ႏွိတ္ျပီးစီးခဲ့သည္။စြန္း
လြန္းဆရာေတာ္ဘုရား၏အေမးအေျဖစာအုပ္မ်ားလည္းရုိက္နွိတ္ႏုိင္ခဲ့ျပီးေနာက္ေလာကုတၱရာအတြက္ထူးျခား
ေသာအေတြ႕အၾကဳံမ်ားရရွိခဲ့သည္။
၁၉၅၄ တြင္ကုသလ၀သီစာပုံႏွိတ္တုိက္ကိုတည္ေထာင္ခဲ့ျပီး
၁၉၅၀ ျပည့္မွစ၍ ၁၉၆၃ ဒီဇင္ဘာလအတြင္ရုိက္ကူးျဖန္႕ခ်ီျပီးေသာက်မ္းစာမ်ားမွာ -
၁။စြန္းလြန္းဆရာေတာ္အေမးအေျဖ ၁၃၁၁ (၁၉၄၉ ပထမအၾကိမ္ ၎ေနာက္အၾကိမ္ၾကိမ္ရုိက္ႏွိတ္လွဴဒါန္းခဲ့)
၂။အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသဆရာေတာ္၏ျဗဟၼလသုတ္ျမန္မာျပန္
၃။ပိဠိကတ္ေတာ္သင္ရုိးအုပ္၂၀ကုိသန္႕ရွင္းေအာင္တည္းျဖတ္သုတ္သင္ျပီးသဂၤါယနာတင္အဖဲြ႕သုိ႕ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္
ေဟာင္းဦးႏုမွတဆင့္လွဴဒါန္းခဲ့
၄။ပိဠိကတ္ေတာ္မ်ားကုိဆရာဦးေအာင္မိုးအကူအညီျဖင့္ျမန္မာျပန္ဆုိခဲ့ရာ ဒိဃနိကာယ္၊မဇၥဳိမနိကာယ္အထိျပီး
၅။အတုမဲ့ခ်မ္းသာ
၆။မဟာဂႏၡာရုံဆရာေတာ္၏သျဂိဳလ္ဘာသာဌီကာ
၇။တရားဥပေဒေတာ္ၾကီး
၈။သမညဖလသုတ္ျမန္မာျပန္
၉။ဟိေတာပေဒသပုံျပင္
၁၀။ဇနီးေမာင္ႏွံရာသက္ပန္
၁၁။ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း
၁၂။မဂၤလာပုံျပင္
၁၃။ကေလးဗုဒၶ၀င္
၁၄။ကမၼဌာန္းဘာသာဠီကာ
၁၅။ဘာသာေသြး
၁၆။ျမန္မာ့မ်က္ပြင့္ရြာဓေလ့ လူ႕ဓေလ့
၁၇။စာဓေလ့
၁၈။ရုပ္စုံဗုဒၶသာသနာ၀င္
၁၉။ဓမၼ၀ိနယျပန္တမ္း
၂၀။မေနာမယိဒိၶေၾကးမုံ
၂၁။ရတနာ့ဂုဏ္ရည္
၂၂။ကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာ
၂၃။အနာဂတ္သာသနာ
၂၄။မူလတန္းဘာသာေရး
၂၅။ဗုဒၶနည္းျဖင့္ထူေထာင္ၾကစုိ႕ စာတမ္းမ်ား
၂၆။ေရႊက်င္နိကာယသာသနာ၀င္
၂၇။ေယာကီပါရဂူက်မ္း တုိ႕ျဖစ္ၾကပါသည္။
၁၉၅၈-၅၉ တြင္တုိင္းျပည္ႏွင့္သာသနာေတာ္အတြက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာအထူးသျဖင့္ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္
တရားသျဖင့္ေအာင္ျမင္ရန္၀င္ေရာက္ကူညီရင္း“ျမန္မာျပည္ကုိဗုဒၶသာသနာေတာ္၏အဆုံးအမျဖင့္ထူေထာင္
ျခင္းသာလွ်င္အသင့္ေတာ္ဆုံးျဖစ္ေၾကာင္း”စာရြက္စာတမ္းမ်ားရုိက္ႏွိတ္လွဴဒါန္းခဲ့ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ဗုဒၶဘာသာတည္ရွိေနျခင္းအတြက္အလြန္၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ျဖစ္ျပီးေရွးဆရာေတာ္သံဃာေတာ္
မ်ားနွင့္ပုဂံေခတ္ ရွင္အရဟံ အေနာ္ရထာစသည္တုိင္းျပည္အတြင္းဗုဒၶဘာသာကိုစနစ္တက်ထူေထာင္ေပးသြား
ၾကေသာပုဂၢဳိလ္မ်ားကုိအထူးေက်းဇူးတင္၀မ္းေျမာက္မိသည္။
(ဆဌသဂၤါရတနာတင္စတင္က်င္းပစဥ္က၀ုိင္အမ္ဘီေအအမည္ျဖင့္ဓမၼ၀ိနယျပန္တန္းရုိက္ႏွိတ္လွဴဒါန္းခဲ့သည္။)
၁၉၆၀(၁၂-၃-၆၀)စေနေန႕တြင္မေနာမယိဒိၶပညာကုိလက္ခံယူခဲ့သည္။
၁၉၆၁(၁၉-၈-၆၁)တြင္ရန္ကုန္ျမိဳ႕၀ုိင္အမ္ဘီေအအသင္းတုိ္က္၌မေနာမယိဒိၶပညာျပပဲြၾကီးက်င္းပခဲ့သည္။
ယင္းေနာက္က်ဴံမေငးျမဳိ႕အထက္ပုိင္းေစတီေတာ္ကိုထီးတင္ျခင္း ဘုရားၾကီးတုိက္အတြင္းမိဘမ်ား၏သိမ္ကုိ
ဘုရားႏွင့္တကြအေဆာက္အဦပါျပဳျပင္လွဴဒါန္းသည္။၅-၇-၆၃တြင္ေယာကီပါရကူက်မး္ကိုရိုက္ႏွိတ္လွဴဒါန္း
သည္။မေနာမယိဒိၶေၾကးမုံအမည္ျဖင့္စာတအုပ္ေရးသားႏိုင္ခဲ့သည္။
၁၉၆၂-၆၃တြင္ေရႊက်င္ဂုိဏ္းဒသမအၾကိမ္ေျမာက္အစည္းအေ၀းအမွီေရႊက်င္နိကာယသာသနာ၀င္က်မ္းစာၾကီး
ကိုေရႊဟၤသာဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ေကာင္းမူျဖင့္ရိုက္ႏွိတ္လွဴဒါန္းခဲ့သည္။
၁၉၆၃ တြင္ရန္ကုန္ ၁၀၇ စိန္ဂၽြန္းလမ္းေနအိမ္၌ေတာ္လွန္ေရးအစုိးရ၏အထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။
၁၉၆၄-၆၅-၆၆-၆၇ ခုေအာက္တုိဘာလအထိ ၄ ႏွစ္မွ်ေထာင္အတြင္းေနခဲ့ရသျဖင့္ဗုဒၶ၏အဆုံးအမသာသနာ
ေတာ္၏တန္ဖုိးကုိပိုမုိနားလည္သိရွိကာကံ ကံ၏အက်ဴိးကုိပိုမုိသေဘာေပါက္လာခဲ့သည္။
“ဗုဒၶအလုိေတာ္က်ျမန္မာျပည္ကုိထူေထာင္ျခင္းသာလွ်င္အခ်မ္းသာဆုံးလူမ်ဴိး အခ်မ္းသားဆုံးႏုိင္ငံေတာ္ျဖစ္ႏုိင္
မည္။ဗုဒၶအလုိေတာ္က် ဗုဒၶ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကုိစနစ္က်က်နားလည္က်င့္သုံးလွ်င္မုခ်တစ္ကမာၻလုံးတြင္
ခ်မ္းသာစြာရွိလိမ့္မည္ဟုပိုမုိခုိင္ျမဲစြာယုံၾကည္လာခဲ့ပါသည္။”
၁၉၇၃တြင္အမရပူရမဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္အားပဌာန္းတရားေတာ္ေဟာၾကားေပးရန္ေလွ်ာက္ထားခဲ့ရာ ၁၇
ရက္တိတိပဌာန္းတရားေတာ္ေဟာၾကားေပးေတာ္မူခဲ့သျဖင့္သာသနာေတာ္အတြက္အလြန္ၾကီးက်ယ္ေသာ
ေက်းဇူးတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ပါသည္။
၁၉၇၃ တြင္သရုိက္ရြာဘုရားႏွင့္ရဟႏၱာသိမ္ကုိျပဳျပင္ရန္ဆရာေတာ္ႏွင့္တုိင္ပင္ေလွ်ာက္ထားခဲ့ျပီးက်ဴံမေငး
အိမ္ကုိေရာင္းခ်ကာျပဳျပင္ျပီးစီးခဲ့သည္။
၁၉၈၀တြင္ႏုိင္ငံ့ဂုဏ္ရည္ဘဲြ႕ကိုရရွိခဲ့သည္။
၁၉၈၃ တြင္တစ္ဘ၀သာသနာအမည္ျဖင့္ေတာင္ျမဳိ႕မဟာဂႏၱရုံဆရာေတာ္္္္္၏သာသနာျပဳပုံအျပည့္အစုံပါ၀င္
ေသာက်မး္စာအုပ္ၾကီးကုိစိတ္တုိင္းက်ျပီးစီးထုတ္ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
၂၃-၉-၈၅ (၁၃၄၇ ေတာင္သလင္းလဆန္း၉ရက္)တနလၤာေန႕တြင္သာသနာ့၀န္ေဆာင္ေက်ာင္းတုိက္တည္
ေထာင္ရန္ေျမစတင္၀ယ္သည္။
၂၃-၅-၈၆ ကဆုန္လျပည့္ေသာၾကာေန႕တြင္သာသနာ႕၀န္ေဆာင္ေက်ာင္းတုိက္ဖြင့္လစ္သည္။1
၁၉၈၈ တြင္မဂၤလာဗ်ဴဟာအသင္းတုိ္က္၌သမဏေက်ာ္စာေတာ္ျပန္ပဲြအတြက္ၾသ၀ါဒခံယူက်င္းပျပီး
၉-၁၂-၈၈ တြင္စာဆုိေတာ္ေန႕တြင္မဟာဗ်ဴဟာသာမေဏေက်ာ္စာေတာ္ျပန္ပဲြကိုကမာၻေအးမဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္း
တုိက္၌စတင္က်င္းပႏုိင္ခဲ့သည္။
၉-၂-၉၀ ၁၃၅၁တပုိ႕တဲြလျပည့္မေနာမယိဒိၶပညာစတင္တည္ေထာင္သူဂုဏ္းခ်ဴပ္ၾကီး၏အသက္ႏွစ္၁၀၀ျပည့္
ႏွစ္တြင္ပုဂံတြင္မေနာမယိဒိၶဓမၼာရုံတစ္ခုျဖစ္ေျမာက္ေအာင္စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။
ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္၏ဗုဒၶ(သုိ႕)အႏွဴိင္းမဲ့ေက်းဇူးရွင္က်မ္းစာကုိတနွစ္ထဲေလးၾကိမ္တုိင္တုိင္ရုိက္ႏွိတ္ျပီးစီး
ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။
ဘဘဦးထိန္၀င္းသည္သာသနာေတာ္သန္႕ရွင္းတည္တံ့ျပန္႕ပြားေရးကိစၥမ်ားကုိတစုိက္မက္မက္ေဆာင္ရြက္ခဲ့
သည္။
(ဘဘဦးထိန္၀င္းသည္ ၂၀-၅-၂၀၁၀ ၾကာသာပေတး ည ၁၀:၃၀ တြင္ရန္ကုန္ျမိဳ႕ Asia Royal
ေဆးခန္းတြင္ကြယ္လြန္ခဲ့ပါသည္။)
ဘဘဦးထိန္၀င္း၏ဆုံးမခဲ့ေသာစကားမ်ား……
အားလုံး စကားကုိရွင္းေအာင္ေျပာၾက ၊ စည္းစည္းလုံးလုံးေန။
သရဏဂုံကုိ အသက္ႏွင့္ ထပ္တူေဆာက္တည္ပါ။
ဗုဒၶသာသနံစိရံတိဠတု အနာဂေတသာသနံလဇၨီရကိၡႆတိ
တစတစ စြန္႕၀ံ့မွသာလွ်င္ ဘ၀ေႏွာင္းေႏွာင္း ဆက္တုိင္းေကာင္း၏

Read More

The Passing of Thakhin Htein Win

သခင္ထိန္၀င္း (သုိ႕မဟုတ္) ဘဘဦးထိန္၀င္း သုိ႕မဟုတ္

သာသနာစိတ္ျဖင့္ႏုိင္ငံေရးကုိေဆာင္ရြက္ခဲ့သူ

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

သခင္ထိန္၀င္းကုိဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုိ႕ႏွင့္အလြန္ခ်စ္ခင္ေသာမိတ္ေဆြရဲေဘာ္ရဲဘက္တစ္ဦးအျဖစ္စတင္

သတိထားမိရသည္မွာကၽြန္မငယ္စဥ္ကတည္းကပင္ျဖစ္ပါသည္။ဘဘဦးထိန္၀င္းဟုပဲေခၚပါသည္။ေဖေဖႏွင့္

ေမေမတုိ႕ကလည္းဘဘဦးထိန္၀င္းသုိ႕မဟုတ္တခါတရံဦးေလးဦးထိန္၀င္းဟုေခၚတတ္ပါသည္။ဘဘၾကီး

တုိ႕ေမေမၾကီးတုိ႕ကုိအလြန္သံေယာဇဥ္ၾကီးကာခ်စ္ခင္လွသူတစ္ဦးအျဖစ္ျမင္ရေတြ႕ရသည္မွာအံ့ၾသစရာ

မဟုတ္ပါေပ။သူတို႕ေခတ္သူတုိ႕အခါမွာအဲသည္လုိမိတ္ေဆြေရာင္းရင္းေမာင္ႏွမရင္းခ်ာထက္ပင္ခ်စ္ခင္

ေသာေသြးေသာက္ေတြမ်ားစြာရွိပါသည္။အခုလိုေခတ္ထဲမွာသည္လုိခ်စ္ခင္လွေသာမိတ္ေဆြေကာင္းမ်ဴိး

ဆုိတာရွားပါးပါဘိ။တကယ္ကုိအားက်ေလာက္စဖြယ္ၾကည္ႏူးစဖြယ္ျဖစ္ရပါသည္။ဘဘၾကီးနွင့္ေမေမၾကီး

တုိ႕ကြယ္လြန္ခဲ့ျပီး၁၀နွစ္ေက်ာ္မွာဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုိ႕ကိုအလြန္ခ်စ္ခင္လွေသာဘဘဦးထိန္၀င္းဘ၀တပါး

သုိ႕ေျပာင္းသြားခဲ့ေလျပီ။ကြယ္လြန္ခ်ိန္အသက္၉၈နွစ္မို႕ဘ၀ကုိအားပါးတရျဖတ္သန္းခဲ့ေလျပီဟုဆုိႏုိင္ပါ

ေသာလည္းအသက္ရွိလ်က္ႏွင့္သည္ေလာကထဲမွာရွိေနေစခ်င္၊ေနေစခ်င္ပါေသးသည္။ဘဘၾကီးေမေမၾကီး

တုိ႕အထူးခ်စ္ခင္လွေသာမိတ္ေဆြရင္းခ်ာသာမကႏုိင္ငံေရးေလာကထဲမွာပင္အတူတြဲဖက္လွဴပ္ရွားခဲ့ေလသူ

တစ္ဦးျဖစ္ကာေမေမၾကီကုိ “မမျမ မမျမ”နွင့္ရင္းႏွီးစြာေခၚကာစကားေတြေဖာင္ဖဲြ႕ကာေျပာတတ္သူတစ္ဦး

အျဖစ္ျမင္ေယာင္မိေနဆဲျဖစ္ပါသည္။အသံၾသၾသ အရပ္ျမင့္ျမင့္ထြားထြားက်ဴိင္းက်ဴိင္း အသားျဖဴျဖဴ ေတာင့္

ေတာင့္တင္းတင္းႏွင့္သည္ဘဘကုိကၽြန္မသိပ္ကုိမွတ္မိခဲ့တာေပါ့။ပင္နီတုိက္ပုံသုိ႕မဟုတ္အျဖဴေ၇ာင္တုိက္ပုံ

ကုိ၀တ္ဆင္တတ္ပါသည္။ေမေမၾကီးတုိ႕က “သခင္ၾကီး”ဟုေခၚပါသည္။ျခံေပါက္၀ကေန မမျမ ကိုခင္ေမာင္လတ္

ဟုေခၚကာလူမေရာက္ခင္အသံကေရာက္ႏွင့္တတ္သူ၊ဘဘဦးထိန္၀င္းေဟ့ဟုဆုိလုိက္တာႏွင့္အိမ္ကဘဘ

ၾကီးတုိ႕ေမေမၾကီးတုိ႕တေတြ၀မ္းသာအားရေျပးၾကိဳၾကကာစကားေဖာင္ဖဲြ႕မျပီး၊သူတုိ႕ေျပာဆုိေနၾကတာ

ေတြတခါတရံနားမလည္။ဘဘၾကီးတုိ႕ကလည္းဘဘဦးထိန္၀င္းတုိ႕အိမ္မသြားပဲမေနႏုိင္။အဲသည္လုိခ်စ္

ခင္ၾကေသာမိတ္ေဆြအျဖစ္ဟာစဥ္းစားၾကည့္လုိက္တုိင္းေပၚလာတတ္ပါသည္။တကယ္ပဲအားက်မိပါသည္။

ဘဘဦးထိ္န္၀င္း၏ေျမးတစ္ဦးျဖစ္ေသာမေအးခ်မ္းကုိညီမတစ္ဦးလိုခ်စ္ခင္ခဲ့ပါသည္။သည္ညီမေလးကသူ႕အဘုိး

အေၾကာင္းေတြကုိအားပါးတရေရးတုန္းကဘဘၾကီးေမေမၾကီးတုိ႕အေၾကာင္းေတြကုိပါထည့္ေရးခဲ့ပါသည္။ထုိစဥ္

ကေၾသာ္…ငါတုိ႕အဘုိးအဘြားေတြကတကယ္လဲေမတၱာဓါတ္အျပည့္ျဖင့္ဆုံးမၾသ၀ါဒေတြဆုိခဲ့သည္ပဲဟုေက်နပ္

ခဲ့မိရသည္ေပါ့။ယခုေတာ့သည္ညီမေလးေရးေသာစာေတြကုိျပန္ရွာျပန္ဖတ္ကာဘဘဦးထိန္၀င္းအေၾကာင္းေတြ

ကိုျပန္ေျပာခ်င္ပါသည္။အမွတ္တရျပန္လည္ေဖာ္မိရင္းႏွင့္စာဖတ္သူမ်ားလည္းသူေရးေသာစာေတြျပန္ဖတ္ၾကည့္

ၾကဖို႕တုိက္တြန္းရမည္ပင္။(အေတြးအျမင္အမွတ္၂၀၈တုန္းက “ကၽြန္မႏွင့္စာေရးဆရာမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္”၊

အမွတ္၂၁၆တုန္းက“အႏွဴိင္းမဲ့ဗုဒကိုပူေဇာ္ခဲ့သူႏွစ္ဦး”-သူ႕ကေလာင္အမည္က မေအးခ်မ္း(ျမန္မာစာ)ပါ။)

အဲသည္ထဲကဘဘဦးထိန္၀င္းအေၾကာင္းေတြျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေပးလုိက္ရပါသည္။ေအာက္ကအခ်က္မ်ား

မွာမေအးခ်မ္း(ျမန္မာစာ)ေရးသားထားသည္မ်ားကုိေကာက္ႏွဴတ္တင္ျပခ်က္မ်ားသာျဖစ္ပါသည္။ပုိ၍အေသး

စိတ္သိလုိပါလွ်င္အေတြးအျမင္မဂၢဇင္းထဲမွာျပန္လည္ဖတ္ရူၾကဖုိ႕တုိက္တြန္းလုိက္ရပါသည္။

၁။၁၉၃၇ခုႏွစ္ဧျပီလ ၁ ရက္ေန႕အဂၤလိပ္အစိုးရယူနီယမ္ဂ်က္အလံႏွင့္၁၉၃၅မွာျဗိတိသွ်ျပဌာန္းတဲ့အုပ္ခ်ဴပ္ေရး

ဥပေဒစာအုပ္ကုိမီးရွဴိ႕ကန္႕ကြက္ခဲ့တဲ့သမုိင္းအေထာက္အထားအခုိင္အမာရွိခဲ့သည္။ထုိဆန္႕က်င္မီးရွဴိ႕ပဲြတြင္

ဦးႏု(၀န္ၾကီးခ်ဴပ္) ဦးလွေဖ(ဗုိလ္လကၤ်ာ) ဦးထြန္းအုံ ဦးထြန္းေအးတုိ႕ႏွင့္ အတူသခင္ထိန္၀င္းႏွင့္

ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္(မခင္ျမ)တုိ႕ပါခဲ့သည္။ဘဘဦးထိန္၀င္းကယခုလုိမၾကာခနဆုိခဲ့ေၾကာင္းေဆာင္းပါးတြင္

ေဖာ္ျပထားသည္။

“အဲဒိီတုန္းကေတာင္းပန္လုိ႕လည္းမရဘူး။မခင္ျမတစ္ေယာက္ကစမူဆာပုံစံအက်ီၤ ၤဖို႕ယုိ႕ဖားယားၾကီး၀တ္လို႕

ေယာက်ၤားေတြၾကားထဲရဲရဲ၀့ံ၀ံ့လုိက္ေတာ့တာပဲ။လူစြမ္းေကာင္းမၾကီးေလ။”

(စမူဆာအက်ီဆုိသည္မွာရင္ဖုံးအက်ီပင္ျဖစ္ကာေရွ႕တြင္အခၽြန္ပုံသဏာန္ခ်ဴပ္ထားသည္။)

၂။ဘဘဦးထိန္၀င္းသည္ကိုယ့္ႏုိင္ငံ ကိုယ့္လူမ်ဴိးကိုေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာသနာစိတ္နဲ႕ခုိင္မာေအာင္တည္ေဆာက္

ျခင္းသည္ပုိမု္ိခုိင္မာျပီးေရရွည္တည္တံ့ခုိင္ျမဲတယ္ဆုိသည့္သေဘာကုိေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္ခဲ့သူျဖစ္၍

အဂၤလိပ္ေခတ္ ဂ်ပန္ေခတ္တစ္ေလ်ာက္လုံးႏုိင္ငံေရးေဆာင္ရြက္ရာတြင္သာသနာစိတ္ႏွင့္ပဲတုိက္ပဲြ၀င္ေဆာင္

ရြက္ခဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။

၃။တုိုင္းျပည္ညိမ္းခ်မ္းၾကီးပြားေအာင္ဗုဒၶ၏ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းလမ္းစဥ္မ်ားနွင့္လက္ေတြ႕က်က်တည္

ေဆာက္ႏုိင္မွသာေအာင္ျမင္ႏုိင္ပုံကုိသိျမင္ေစႏုိ္င္ဖုိ႕ကိုယ့္လူမ်ဴိးတစ္ရပ္လုံးအတြက္ကိုယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္ေကာင္း

တစ္အုပ္ေပၚထြန္းဖုိ႕စိတ္ဆႏၵျဖင့္ မဟာဂႏၵရုံဆရာေတာ္ သေျပကန္ဆရာေတာ္ ေတာင္ျမိဳ႕ဆရာေတာ္ မဟာ

စည္ဆရာေတာ္ တုိ႕ထံအဆင့္ဆင့္ေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။သုိ႕ေသာ္မဟာဂႏၵရုံဆရာေတာ္မွာဒကာဦးထိန္၀င္း

၏ဆႏၵကိုျဖည့္ဖုိ႕အားထုတ္ဆဲပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့သည္။ထုိႏွစ္ေပါငး္မ်ားစြာအေကာင္အထည္မေဖာ္ႏုိ္င္ေသးေသာ

ဆႏၵကိုအားထုတ္ခ်င္ခဲ့ျပီးသူ႕အသက္ ၈၀ျပည့္ႏွစ္မွာႏွူိးေဆာ္စာတစ္ေစာင္ရုိက္ႏွိတ္ျဖန္႕ေ၀ခဲ့သည္။

“လူပုဂၢိဳလ္ ရဟန္းပုဂၢဳိလ္မည္သူမဆုိမိမိတုိင္းျပည္နွင့္လူမ်ဴိးသာသနာအတြက္ကူညီေတာ္မူၾကေစလုိပါသည္။

ဤစာမူကိုကၽြန္ေတာ္တုိ႕အပုိင္ရယူလုိျခင္းမရွိပါ။စာေရးသူအားပူေဇာ္ရန္သာရည္ရြယ္ရင္းရွိပါသည္။မိမိေရးသား

ထားေသာစာမူကုိမိမိသေဘာက်စီမံရန္သာျဖစ္ပါသည္။သေဘာထားအေသးစိတ္ကုိေဆြးေႏြးရန္အလိုရွိပါက

မည္သူမဆုိေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပါမည္အေၾကာင္းေလးျမတ္စြာဖိတ္ၾကားအပ္ပါသည္။ကၽြန္ေတာ္သည္ပိဌိကတ္

တတ္ေျမာက္ေသာပညာရွင္မဟုတ္ေသာ္လည္းျဖစ္ေျမာက္လုိေသာဗုဒၶ၀င္အတြက္ပညာရွိမ်ားလက္ခံႏုိင္ေအာင္

ေဆြးေႏြးတင္ျပပါမည္။”

၄။(ထုိကာလမွတုိင္၁၉၉၃ခုႏွစ္ထိၾကိဳးပမ္းမူမ်ား၊ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ေဆာင္မူမ်ားကားအံ့မခန္းျဖစ္ပါသည္။

အခ်ဴပ္ဆုိရေသာ၁၉၉၃ခုုႏွစ္ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ထုိကိုယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္က်မ္းစာအျပီးသတ္ခဲ့သည္။)

ကိုယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္က်မ္းစာသည္၁၉၉၃ခုနွစ္ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္အျပီးသတ္ခဲ့သည္။ေရးသားသူဆရာၾကီးဦးေရႊ

ေအာင္မွာ၁၉၉၄ခုႏွစ္ဒီဇင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေန႕တြင္အသည္းေရာဂါျဖင့္ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္

သူအဘဦးထိန္၀င္းမွာယခုအသက္၉၈ႏွစ္ရွိျပီး(ယခုဤေဆာင္းပါးေရးစဥ္တြင္)အသက္ထင္ရွားရွိေနဆဲပင္

ျဖစ္ပါသည္။ဗုဒၶကိုပူေဇာ္ခဲ့သူထုိပုဂၢဳိလ္နွစ္ဦး၏ကုိယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္က်မ္းမွာ ၁ ႏွစ္အတြင္ေလးၾကိမ္တိတိျပန္

လည္ရုိက္ႏွိတ္ခဲ့ရသည္အထိၾကီးက်ယ္စြာေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသည္။ထုိေလးၾကိမ္စလုံးကုိပါရမီစာေပမွထြက္ရွိ

ျခင္းျဖစ္သည္။ယခုေနာက္ပုိင္းအျခားစာေပတုိက္အခ်ဴိ႕မွျပန္လည္ရုိက္ႏွိတ္ေသာစာအုပ္တြင္ဆရာၾကီးဦး

ေရႊေအာင္၏နိဒါန္းမပါရွိေၾကာင္းေရးသားထားသည္။(ထုိနိဒါန္းကုိအေတြးအျမင္အမွတ္၂၁၆တြင္ပါရွိသည္။)

၅။ဘဘဦးထိန္၀င္းသည္ “ဗုဒၶေလာကသားတုိ႕၏အႏွဴိင္းမဲ့ေက်းဇူးရွင္(ကုိယ္က်င့္ဗုဒၶ၀င္)က်မ္းစာ”ကိုျမန္မာ

ျပည္သားမ်ားသာမကကမာၻသူကမာၻသားမ်ားကိုပါသိေစခ်င္ေသာဆႏၵေၾကာင့္ဆရာၾကီးဦးေရႊေအာင္ေရး

သားျပီးစာမူမ်ားကိုဆရာၾကီးဦးလွေမာင္အားဘာသာျပန္ဆုိပူေဇာ္ေစခဲ့ျပီးေနာက္အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္စာမူ

မ်ားကုိဆရာဦးခင္ေမာင္လတ္ကိုျပန္လည္ဖတ္ရူေပးဖုိ႕ေတာင္းပန္ခဲ့ျပီးအဂၤလိပ္စာမူကိုပါပူးတဲြျဖန္႕ခ်ီေပးခဲ့ပါ

သည္။

၆။စာေကာင္းေပေကာင္းတစ္ခုထြက္ေပၚလာေစဖုိ႕ပုံေဖာ္ေ၇းသားသူႏွင့္အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းသူႏွစ္ဦးစလုံး

တန္ဖိုးထားသင့္သူမ်ားျဖစ္ေပသည္။ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကိုအသြင္သဏာန္ႏွင့္အႏွစ္သာရတထပ္တည္း

က်ေအာင္အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသူထုိနွစ္ဦးကုိေလးစားၾကည္ညိဳလာမိရပါသည္။

ဤကားဘဘဦးထိန္၀င္းအားအမွတ္တရလြမ္းေမာဖြယ္ေရးသားခ်က္မ်ားအျဖစ္ျပန္လည္တင္ျပရင္းျဖင့္

ဘဘေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစဟုဆုေတာင္းေမတၱာျဖင့္……။

(ဓါတ္ပုံမွာ - ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တုိးတက္ေရးမဂၢဇင္းအယ္ဒီတာအဖဲြ႕ပုံ။ေနာက္-ဦးထိ္န္၀င္း၊ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္၊ဦးထြန္းခင္္။

ေရွ႕တြင္ထုိင္ေနသူမ်ား - ဦးထြန္းသန္း္၊ဦးဘရင္)

Read More

Condolence - Writer, Singer, Actor – (U) Thu Maung – By - juniorwin

Condolence - Writer, Singer, Actor – (U) Thu Maung – By - juniorwin

စာေရးဆရာ အဆုိေတာ္ ရုပ္ရွင္မင္းသား (ဦး) သုေမာင္ အတြက္အလြမ္းစာ

သို႕မဟုတ္ သဘာ၀အုပ္စုထဲက သုေမာင္

ဂ်ဳဴနီယာ၀င္း

(ဦး) သုေမာင္ကုိစတင္ရင္းႏွီးခဲ့ရသည္မွာသူေရးသားခဲ့ေသာစာေပမ်ားႏွင့္ျဖစ္ပါသည္။ထူးျခားေသာကေလာင္

အမည္သည္ပင္ဆဲြေဆာင္မူရွိခဲ့သည္ဟုထင္ပါသည္။(ဦး) သုေမာင္ေရးသားေသာစာမ်ားမွာမိသားစုဇာတ္လမ္း

မ်ား မိသားစုအတြင္းကေန႕စဥ္ျဖစ္ပ်က္ေနေသာအျဖစ္အပ်က္မ်ား ဖခင္ဦးသာဓု မိခင္အေမညဳိတုိ႕အေၾကာင္း

ေတြလည္းပါကာညီအကုိမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံေျပာဆုိပုံမ်ားအျပင္လာေရာက္ေသာဧည့္သည္မ်ားပင္မက်န္သူတုိ႕

၏အေၾကာင္းမ်ားကုိသဘာ၀က်က်ေရးဖဲြ႕တတ္သူတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။သူမ်ားအေၾကာင္းမ်ားကိုေရးသည္ဟုဆုိ

လုိက္လွ်င္အတင္းေျပာသည္မဟုတ္ပဲသဘာ၀က်ေသာေနထုိင္မူ ေျပာဆုိမူ ဟာသဆန္ဆန္မ်ား ျဖစ္ကာ

(ဦး) သုေမာင္၏ေရးသားျခင္းပုံစံသည္ Family Saga ေခၚေသာမိသားစုအျဖစ္မ်ားကုိေရးသားဖဲြ႕ေသာစံျပ၀တၳဳ

ပုံစံမ်ားျဖစ္ပါသည္။ထုိေရးသားခ်က္မ်ားကားျမန္မာ့စာေပေလာကတြင္အလြန္ရွားပါးကာစာေရးဆရာမ်ားအမ်ား

စုပင္ေရးသားမူမရွိေသာပုံစံျဖစ္ပါသည္။သူ႕၀တၳဳမ်ားကုိဖတ္ရင္းနွင့္သူ၏ဇနီးသည္(ေဒၚ)ေအးဘုံ၊ညီအကုိမ်ား

ျဖစ္ၾကေသာ မင္းလူ(စာေရးဆ၇ာ)၊ေမာင္၀ဏ(စာေရးဆရာ ဒါရုိက္တာ)ႏွင့္ေမာင္ရူပ တုိ႕ကုိပါရင္းနွီးကၽြမ္း၀င္

လာရပါသည္။ေမေမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္ကသူေရးေသာ၀တၳဳပုံစံမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍“ျမန္မာ၀တၳဳေတြထဲမွာဒါမ်ဴိး

ေတြရွိေစခ်င္တယ္”ဟူေသာေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္တြင္ယခုလုိဆုိခဲ့ပါသည္ - “မိသားစုအသုိင္းအ၀ုိင္း ကုိသရုပ္ေဖာ္

တဲ့၀တၳဳမ်ဴိးေတြဟာဒိထက္မ်ားမ်ားဖတ္ခ်င္ပါတယ္။ျမန္မာ၀တၳဳေတြထဲမွာသိပ္မမ်ားလွဘူး။စာေပနယ္မွာေခတ္

အဆက္ဆက္မရုိးႏုိင္တဲ့သစ္ဆန္းေနတဲ့Family Saga ၀တၳဳအမ်ဴိးအစားေတြထဲမွာသုေမာင္ရဲ႕၀တၳဳေတြပါ၀င္

ပါတယ္။”ထုိ႕ေၾကာင့္သူေရးသားေသာထုိသဘာ၀၀တၳဳမ်ားသည္ငယ္စဥ္ကရင္းႏွီးခဲ့ရျပီးထူးျခားေသာအေရးအ

သား အျဖစ္သတိထားမိခဲ့ကာယခုတုိင္မေမ့ႏုိင္ျဖစ္ေနဆဲဲဲျဖစ္ရပါသည္။

ေနာက္ပုိင္းတြင္(ဦး) သုေမာင္ကုိသတိျပဳမိရျခင္းအခ်က္ကရုပ္ရွင္မင္းသားအျဖစ္ျဖင့္ အၾကင္တုိ႕လင္မယား

ခ်စ္စံနမူ အစရွိေသာရုပ္ရွင္ကားမ်ားတြင္ျဖစ္ပါသည္။သဘာ၀စာေရးဆရာသည္ရုပ္ရွင္ရုိက္ေသာအခါတြင္

လည္းသဘာ၀က်က်ပင္ရုိက္တတ္ပါေလသည္။သူ၏သရုပ္ေဆာင္သည္မ်ားကိုၾကည့္ရသည္မွာရုပ္ရွင္ထဲက

ရုပ္ရွင္မင္းသားႏွင့္မတူပဲအျပင္မွာသာမန္လူသားတစ္ဦးကသူ႕အလုပ္သူလုပ္ေနသည္ကုိေဘးကေနၾကည့္ေန

ရသကဲ့သုိ႕ျဖစ္ရပါသည္။အၾကင္တုိ႕လင္မယား ရုပ္ရွင္ကားသည္အလြန္ေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာရုပ္ရွင္ကားတစ္

ကားျဖစ္ခဲ့ပါသည္။တခ်ဴိ႕မွာ၂ခါျပန္၃ခါျပန္ပင္ၾကည့္ရူၾကသည္ကုိေတြ႕ဖူးခဲ့ပါသည္။ မွတ္မိေနေသာေနာက္

ရုပ္ရွင္ကားတစ္ကားမွာ အခ်စ္ႏွင့္သူ၏ကုိကုိ ရုပ္ရွင္ျဖစ္ပါသည္။ထုိကားသည္လည္း (ဦး) သုေမာင္ ကုိ

အမွတ္တရျဖစ္ေစခဲ့ေသာရုပ္ရွင္တစ္ကားျဖစ္ပါသည္။သူသည္သရုပ္ေဆာင္သည့္အလုပ္ကုိအသာေလးပင္

သရုပ္ေဆာင္သြားပုံ၊အ၀တ္အစားသာမန္၊ေျပာဆုိပုံေအးေအးေဆးေဆးႏွင့္သရုပ္ေဆာင္ျပေနသည္ကုိဘယ္

အခ်ိန္ ေတြးၾကည့္လုိက္လုိက္သည္လုိပင္ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။ ယင္းသည္ပင္(ဦး) သုေမာင္ ၏ထူးျခားခ်က္၊

အ့ံၾသေလာက္ဖြယ္သရုပ္ေဆာင္ပညာပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ (ဦး) သုေမာင္အကယ္ဒမီရခဲ့ေသာ ရုပ္ရွင္ကား

ၾကီးကား ခုႏွစ္စဥ္အလြမ္း ျဖစ္ပါသည္။ထုိကားသည္စာေရးဆရာမင္းလူ၏၀တၳဳ ေမာင္၀ဏ၏ရုိက္ခ်က္၊ညီ -

မင္းသားအာယု(အမည္မွားေနရင္ခြင့္လႊတ္ပါရန္)၏ဧည့္သည္ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္မူမ်ားျဖစ္သည္ဟုထင္ပါ

သည္။ျမန္မာရုပ္ရွင္ေလာကတြင္ထူးျခားေသာသရုပ္ေဆာင္မူ၊ေနပုံထုိင္ပုံရုိးစင္းမူ၊ေအးေဆးတည္ညိမ္ေသာ

စကားအေျပာအဆုိမ်ားကားေခတ္တစ္တြင္တစ္ေယာက္ဆိုသကဲ့သုိ႕ကဗည္းတင္ရွိေနမည္ျဖစ္ပါေတာ့

သည္။

(ဦး) သုေမာင္ ၏ပညာစြမ္းကားမျပီးေသးပါ။သူကသီခ်င္းလည္းဆုိပါသည္။(ဦး) သုေမာင္၏ထူးျခားခ်က္တစ္

ခုကအသံျဖစ္ပါသည္။သူ၏အသံတြင္ ဆဲြေဆာင္မူ ရွိေနပါသည္။ဘာေျပာေျပာနားေထာင္ေနရတာႏွင့္ပင္တန္

ေနပါသည္။သည္လိုအသံပုိင္ရွင္ကသီခ်င္းဆုိသည္ဆုိေတာ့ဆုိဘြယ္ရာမရွိေတာ့ပါ။အိမ္ကလုပ္ေသာထမနဲ

ပဲြ - ၁၉၈၄ တုန္းက(ဦး) သုေမာင္ကိုယ္တုိင္လာျပီးေမေမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္နွင့္သီခ်င္းအတူဆုိျပဘူးပါသည္။

အဲဒီတုန္းကသီခ်င္းေလးက ပဲြၾကိဳက္ခင္ ။ကိုယ္အလြန္ႏွစ္သက္ေသာစာေရးဆရာကယခုလုိအဘြားကုိ

ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နွင့္ရင္းရင္းႏွီးႏွီးအတူသီခ်င္းဆုိျပ၊ေမေမၾကီးကုိလည္း အေမ ဟုေခၚသည္ကုိၾကားရသည္မွာ

ပီတိဂြမ္းဆီထိ သကဲ့သုိ႕ေလးေလးနက္နက္ခံစားေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရဘူးပါသည္။

(ဦး) သုေမာင္ ကြယ္လြန္သည့္သတင္းကုိၾကားျပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါသည္။မတ္လဖြားျဖစ္ေၾကာင္းလည္း

ယခုမွသိရပါသည္။ကုိယ့္လိုသာမန္ပရိသတ္တစ္ဦးပင္လွ်င္ခံစားစိတ္ထိခုိက္ေနရလွ်င္သူနွင့္ေအးအတူ

ပူအမွ်လက္တဲြကာေနထုိင္ခဲ့ၾကေသာသူ၏မိသားစုအတြက္ကားဆုိဖြယ္မရွိႏုိင္ေတာ့ျပီျဖစ္ပါသည္။ သူ၏ဂီတ

စာေပ အႏုပညာ မ်ားကားဘယ္ေတာ့မွမတိမ္ေကာပဲပရိသတ္မ်ားၾကားထဲမွာထာ၀ရရွိေနေပေတာ့မည္

ဟုႏွစ္သိမ့္အလြမ္းစာဆုိမိျခင္းမွတပါး….။

Read More

Watering the flowers and plants in this Hottest season 2010-summer

Watering the flowers and plants in this Hottest season 2010-summer

အလြန္ပူျပင္းေသာစံခ်ိန္တင္သည္ႏွစ္ေႏြမွာျခံ၀င္းထဲကအပင္မ်ားကုိၾကိဳးစားျပီးေရေလာင္းေပးေနသည္။

ေမေမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္ကဆုိခဲ့သည္ - အပင္ေတြဟာလည္းအသက္ရွိတယ္။သူတုိ႕လည္းေရငတ္ရွာ

လိမ့္မယ္။သူတုိ႕ေလးေတြေျခာက္ေသြ႕ေနတာကိုကုိယ္လည္းမၾကည့္ရက္ဘူး။သူတုိ႕လည္းကုိယ္နဲ႕ထပ္

တူေရလုိတယ္။ - သည္ေတာ့အဆင္ေျပေအာင္ၾကိဳးစားျပီးေရေလာင္းေပးျဖစ္သည္။ခါတုိင္းလိုေတာ့ေရ

ေတြတလေဟာမေလာင္းႏို္င္တာကလဲြ၍မေသရုံေတာ့ေလာင္းေပးျဖစ္ပါသည္။သည္ေတာ့အခုလုိ၃လနီးပါး

ေရကုိေခၽြတာေလာင္းျဖစ္သည့္အတြက္ပြင့္လန္းေနသည့္စံပယ္မ်ား၊စိမ္းစုိေနသည့္သစ္ပင္သစ္ခက္မ်ား၊

စားပင္မ်ားျဖစ္သည့္ဗူး၊ဖယုံ၊သရက္၊ငွက္ေပ်ာပင္မ်ားကေပးသည့္အသီးအရြက္အဖုမ်ားကုိေတြ႕ျမင္လာ

ရသည္ကားရလဒ္ၾကီးတစ္ပါးပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ေန႕လည္ေန႕ခင္းပူအိုက္ေနသည့္ၾကားမွေလတုိက္ရာ

ကလြင့္ပါးလာသည့္သစ္ပင္ေတြဆီကအရိပ္ေလေအးမ်ားသည္လူကုိေအးျမေစပါသည္။အျပင္ထြက္သည့္

အခါတြင္လည္းအရိပ္ေလးေအာက္မ်ားေရာက္သြားလ်င္အပင္၏ေအးျမသည့္အရသာကိုတန္ဖိုးထား

မိရပါသည္။ဘယ္ေလာက္ပင္အုိက္စက္ေနပါေစသစ္ပင္ပန္းမာန္မ်ား၏စိမ္းစုိေသာရန႕ံသည္အပူေၾကာင့္

ျဖစ္ေပၚလာေသာစိတ္မလန္းဆန္းမူမ်ား၊စိတ္မၾကည္လင္မူမ်ားစြာကုိေျဖေျဖာက္ေပးႏုိင္ခဲ့ပါေလသည္။

Read More

Nargis Anniversary - Human with Life

နာဂစ္အမွတ္တရေဆာင္းပါး

အေတြးအျမင္မဂၢဇင္း ေအာက္တုိဘာလ ၂၀၀၈ ခုနွစ္အမွတ္စဥ္ ၁၉၉

အသက္နဲ႕လူေတြ

ဂ်ဴနီယာ၀င္း

‘အသက္နဲ႕လူေတြ’ပါ။‘အသက္မဲ့လူေတြ’မဟုတ္ပါ။သူတုိ႕မွာကၽြန္မတုိ႕လုိပဲအသက္ရွိပါတယ္။

သူတုိ႕ဆုိတာနာဂစ္မုန္တုိင္းၾကီးဒဏ္ေၾကာင့္အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ရစရာမရွိေအာင္ပ်က္စီး

သြားခဲ့ရသူေတြပါ။အသက္ေတြရွိသလုိခံစားတတ္တဲ့ႏွလုံးသားေတြလည္းရွိပါတယ္။ခံစားတတ္

တယ္။ငိုေၾကြးတတ္တယ္။ေပ်ာ္ရႊင္တတ္တယ္။သနားတတ္တယ္။ျပီးေတာ့ေက်းဇူးတင္တတ္ၾက

ပါတယ္။

အသက္ရွိတယ္လုိ႕ဆုိလုိက္တဲ့အတြက္ခံစားမူေတြပါသြားပါတယ္။လူေတြလို႕ဆုိလုိက္ေတာ့စဥ္းစား

တတ္တဲ့ဦးေႏွာက္ေတြနဲ႕အတူေတြးေခၚတဲ့အသိညဏ္ေတြပါသြားတယ္။သူတုိ႕ဟာေလးဘက္ေလး

တန္ကာရံထားတဲ့အိမ္ကေလးေတြမွာမိသားစုနဲ႕အတူတကြေနၾကတယ္။ကၽြန္မတို႕ေတြလုိပဲေန႕

စဥ္ကိစၥေတြ၊အလုပ္ေတြနဲ႕ရူပ္ေနၾကပါတယ္။မိသားစုေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြလည္းရွိတယ္။စိတ္ညစ္

စရာေတြလည္းရွိတယ္။ျပီးေတာ့…ကိုယ့္အားကုိယ္ကုိးျပီးေနၾကသူေတြပါ။

ရုတ္တရက္အျဖစ္ဆုိးကုိလက္ခံလုိက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာကိုယ္ဖက္တြယ္ျပီးေနတဲ့အိမ္ကေလးလည္း

ဘယ္ေရာက္သြားျပီလဲ။ေန႕စဥ္ေတြ႕ေနက်မိသားစုေတြလည္းဖရုိဖရဲတကဲြတျပားျဖစ္သြားရုံမက

ကိုယ့္အသက္ေတြကိုေတာင္ဖက္နဲ႕ထုတ္ျပီးေျပးလႊားရွင္သန္လာခဲ့ၾကသူေတြပါ။ပစၥည္းဥစၥာ၊

ေငြေၾကး အုိးခြက္ပန္းကန္ ဘာဆုိဘာမွမရွိေတာ့တဲ့ေဟာဒီမုန္တုိင္းၾကီးကုိၾကံ့ၾက့ံခံရင္ဆုိင္ရွင္သန္

ခဲ့ၾကရတဲ့အသက္နဲ႕လူေတြပါ။ကုိယ့္ဘုိးဘြား ကိုယ့္မိဘ ကိုယ့္သားသမီး ကိုယ့္ေျမးကေလးေတြ

ရွာေဖြဖက္တြယ္ဖုိ႕ႏွလုံးသားနဲ႕လူေတြမွာကိုယ့္အသက္ေလးဆက္ရွင္ဖုိ႕အေရး သူတကာကုိ

လက္ျဖန္႕ေတာင္းေနရတဲ့အျဖစ္ကိုလက္မခံခ်င္ဘဲလက္ခံလုိက္ရျပီ။ရုတ္တရက္ၾကီးဆုိသလုိ

အသိကင္းမဲ့ အရွက္ကင္းမဲ့ .. .. အဲသည္လိုအျဖစ္မ်ဴိးကုိကုိယ္သာၾကံဳလုိက္ရရင္ဘယ္လုိျဖစ္

သြားမလဲ။ၾကိဳတင္ျပီးေငြေၾကးဥစၥာေတြကိုလုံျခဳံတဲ့ေနရာပုိ႕ထားခ်ိန္မရွိ။ကိုယ့္အဘုိးအဘြား

ေတြကုိေဘးလြတ္ရာေရွာင္ဖုိ႕အခ်ိန္မရွိ၊ႏုိ႕စုိ႕ရြယ္ကေလးငယ္ေတြ၊ကိုယ္၀န္သည္ေတြ၊မေျပး

ႏုိင္မလႊားႏုိင္သူေတြအတြက္စဥ္းစားေပးခ်ိန္မရွိလုိ္က္တဲ့အျဖစ္။ျပီးေတာ့သူတုိ႕အားလုံးဟာ

အသက္နဲ႕လူေတြပါ။၀မ္းနည္းေၾကကဲြတတ္ပါတယ္။ဆုံးရူံးမူကိုလည္းခံစားတတ္ၾကပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ေဟာဒီဒဏ္ကိုလည္းခံႏုိင္ရည္ရွိၾကပါတယ။ဒါေပမယ့္ဘယ္ေလာက္ထိၾက့ံၾကံ့ခံေပး

ၾကမွာလဲ။သူတုိ႕ရဲ႕အခုေလာက္ထိခံႏုိင္ရည္ရွိမူကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။သူတုိ႕ရဲ႕ဆုံးရူံးမူေတြ

ကုိရင္ဆုိင္ရတဲ့မ်က္လုံးေတြ၊သူတုိ႕ရဲ႕ႏွလုံးသားေတြ၊သူတုိ႕ရဲ႕အျဖစ္ဆုိးေတြကုိျပန္ေျပာဖုိ႕

အင္အားရွိေနဆဲသူတုိ႕ရဲ႕စကားလုံးေတြ အသည္ အသက္နဲ႕လူေတြ။

မိသားစု၀င္ေတြအစုလုိက္ အျပဳံလုိက္ ေပ်ာက္ဆုံး ေသဆုံး ဆုံးရူံးမူကို လက္ခံလုိက္ၾကရျပီ။

အဲသည္အဘိုး အဲသည္အဘြား အဲသည္မိဘ အဲသည္အစ္ကုိ၊ေမာင္၊ညီေလး၊ညီမေလး၊သား၊

သမီး၊အဲသည္ ေျမးကေလးေတြ နဲ႕ဘယ္ေတာ့မွျပန္မေတြ႕ရေတာ့ဘူး။အဲသည္လုိမွတ္လိုက္

၇ျပီ။အဲသည္လုိယူဆၾကေပေတာ့။ေနာက္လုိက္ရွာမေနနဲ႕ေတာ့။ေဟာသည္မွာတင္သည္ဘ၀

သည္မွ်သာ ဘယ္လုိလဲ….သတၱ၀ါတစ္ခု ကံတစ္ခုဆုိတာကိုဘယ္လုိႏွလုံးသြင္းျပီးဘယ္လုိ

စိတ္ေျဖၾကမလဲ။သူတုိ႕မပါပဲကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္တည္ေဆာက္၊ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ဆက္ေလွ်ာက္

ၾကရေတာ့မယ္။အသက္နဲ႕လူေတြေလ အသက္မဲ့လူေတြမွမဟုတ္တာ။ခံစားတတ္တယ္။မ်က္

ရည္က်တတ္တယ္။သတိရတတ္တယ္။၀မ္းနည္းတတ္တယ္။ေသေသာသူၾကာရင္ေမ့ ေပ်ာက္

ေသာသူရွာရင္ေတြ႕ ဆုိတာမယုံဘူး။ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံး ဆဲြညစ္ဆုတ္နယ္ လႊင့္ပစ္ခံလုိက္ရ

တာ။အေလာင္းေတာင္ရွာမရဘဲေသျပီလုိ႕သတ္မွတ္လုိက္ရတာ။ခံစားတတ္ၾကပါတယ္။စက္ရုပ္

မွမဟုတ္တာပဲ။အသက္နဲ႕လူေတြပါ။

ဒီအရင္ကအိမ္ေထာင္ဦးစီးဆုိတဲ့စကားလုံးကုိကိုယ္နဲကမဆုိင္ဘူးလို႕ယူဆခဲ့ၾကတယ္။အိမ္

ေထာင္ဦးစီးလာပါ။ဒီေန႕အစည္းအေ၀းရွိတယ္။အိမ္ေထာင္ဦးစီးေတြ……….တဲ့။အဲသည္လုိ

ဆုိရင္ကိုယ့္အဘုိး ကိုယ့္အေဖ သြားၾကရတယ္။မိသားစုထဲမွာအသက္အၾကီးဆုံးကိုေခၚတာ

ေပါ့။အခုေတာ့အဲသည္လုိမဟုတ္ေတာ့ဘူး။အခုႏွစ္မွဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ကေလးပါ။အခုမွ

ဆယ္တန္းေရာက္တာပါ။ေက်ာင္းမေနဖူးေပမယ့္ ၂၀ ႏွစ္ေတာ့ရွိပါျပီ။အိမ္ေထာင္ဦးစီးေတြ

ေခၚေနတယ္ဆုိရင္အဲဒီအရြယ္ကေလးေတြအျပးအလြားသြားတန္းစီရတယ္။ထုိင္ဆုိတဲ့

ေနရာမွာထုိင္ၾကရတယ္။လွဴတဲ့ပစၥညး္ေတြလက္ခံရတယ္။မိဘကိုယ္စား ဘုိးဘြားကုိယ္စားတဲ့။

အိမ္ေထာင္ဦးစီးဆုိတဲ့အေခၚအေ၀ၚကုိအရင္ကကိုယ္နဲကဘာဆုိင္လုိ႕လဲလို႕ထင္ခဲ့တာေလ။

နာဂစ္မုန္တုိင္းၾကီးေၾကာင့္ဘုိးဘြားမိဘေတြမွမရွိေတာ့တာ။ကုိယ္မွမသြားရင္က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့

ကုိယ့္ညီေလး ညီမေလးေတြဘယ္လုိစခန္းဆက္သြားမွာတုန္း။နာၾကင္ေနတဲ့ႏွလုံးသားနဲ႕

လူၾကီးလုပ္ေနၾကရျပီ။အသက္နဲ႕လူေတြကိုး။ဘယ္ကေရာက္လာမွန္းမသိတဲ့သတၱိေတြ

အင္အားေတြနဲ႕ ဘ၀ဆိုတာအဲဒါပဲ။ခါးသီးတယ္။အၾကင္နာကင္းမဲ့တယ္။မ်က္နွာလုိက္တယ္။

ကံဆုိးမသြားရာမိုးလုိက္လုိ႕ရြာတုိ႕ အကုသုိလ္မ်ား၀င္ရင္အတုံးလုိက္အတစ္လုိက္၀င္တယ္တုိ႕

ရွိသမွ်ေသာစကားပုံေတြ အကုန္မွန္ေတာ့တာပဲ။ကမာၻေျမၾကီးေပၚမွာမတ္မတ္ရပ္၊ခံစားခ်က္

ေတြကုိျမိဳသိပ္ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ကိုယ့္ေသြးသားေတြ႕ရ႕ဲလက္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ထား။

ကံၾကမၼာကိုရင္ေကာ့ျပီးခံမယ္။

မိသားစုနဲ႕ထပ္တူထပ္မွ်တုိ႕ ကုိယ္ခ်င္းစာပါတယ္ လို႕ဆုိတဲ့စကားလုံးေတြကိုျမိဳခ်ထားလုိက္။

သူုတုိ႕မိသားစု၀င္ဆုံးရူံးတာတစ္ယာက္လည္းမဟုတ္ အစုလုိက္အျပဳံလုိက္။အဲဒါ ထပ္တူထပ္

မွ် ဆုိလုိက္ရင္မျပည့္စုံေသးဘူး။ဒီထက္မကအဓိပၸါယ္ရွိတဲ့စကားလုံးေတြရွိဦးမယ္။ဒီထက္

ျပင္းထန္တဲ့ေၾကကဲြစရာစကားလုံးေတြရွိဦးမယ္။ႏွဴတ္ကေနေတာင္ေရရြတ္ဖုိ႕ဘာမွထြက္မလာ

ဘူး။စကားလုံးရွာမရဆုိတာအခုမွပဲသိေတာ့တယ္။ေမးလည္းမေမးရက္ ၾကားလည္းမၾကားရဲ။

စဥ္းစားမိရုံေလးနဲ႕တင္ၾကက္သီးထမတတ္ခံစားရပါတယ္။သူတုိ႕က်တဲ့မ်က္ရည္ေတြမၾကည့္ရက္

ဘူး။အခ်ိန္ဆုိတဲ့သမားေတာ္ကဘယ္မွာတုန္း။ရင္ထဲကဒဏ္ရာေတြကိုဖုိ႕ေစာလြန္းပါေသးသတဲ့။

ဒီေတာ့ရင္ထဲကဒဏ္ရာကိုကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးျပီးကုစားေပေတာ့။ရက္ပို္င္းအတြင္းမွာ လပုိင္းအ

တြင္းမွာကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ရပ္တည္ေရး၊စားေရးေသာက္ေရး၊ေနေရးထုိင္ေရးဆုိတဲ့တာ၀န္ေတြ

၀တၱရားေတြနဲ႕ေခါင္းေတာင္မေဖာ္ႏုိ္င္တာ။အခ်ိန္ဆိုတဲ့အရာကိုဟားတုိက္လုိ႕ေတာင္ရယ္လုိက္

ခ်င္ပါရဲ႕။ေဟာဒီ လပုိင္းနဲ႕ရုန္းကန္လွဴပ္ရွား ရွင္သန္ …။ဘယ္မွာလဲလြမ္းစရာအခ်ိန္၊မ်က္ရည္

က်စရာအခ်ိန္။ဒီေတာ့အခ်ိန္ဆိုတာမရွိေတာ့ဘူး။ဆုိလုိတာက သူတုိ႕ရင္ထဲကဒဏ္ရာေတြကုစား

ဖုိ႕အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူူး။သူ႕စား၀တ္ေနေရးအတြက္ တာ၀န္၀တၱရားအတြက္ ေပးလုိက္ရတဲ့အခ်ိန္

ေတြ ကုန္ျပီ။

နာဂစ္မုန္တုိင္းအတြင္းမီးဖြားလုိက္တဲ့ကိုယ္၀န္သည္ေတြ မုန္တုိ္ငး္ၾကီးထဲေျပးရလႊားရတဲ့ကိုယ္၀န္

သည္ေတြ မုန္တုိင္းအျပီးမွာေမြးကင္းစကေလးေတြအတြက္ ဗုိက္ထဲကေမြးကာနီးကေလးအတြက္

သူတုိကဘာေတြစဥ္းစားေနမွာလဲ။ဒါေတာင္ဆုံးရူံးသြားတဲ့မိသားစု၀င္ေတြအတြက္မပါေသးဘူး။

ကိုယ္၀န္သည္ေတြစိတ္မထိခုိက္ရတုိ႕၊နာေရးကိစၥေတာင္ကိုယ္၀န္နဲ႕ေမြးတဲ့သူေတြအတြက္

ကေလးထိခို္က္မွာစုိးလုိ႕လ်ဴိ႕၀ွက္ထားရမယ္ဆုိတဲ့အယူအဆေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ျပီလဲ။

သူတုိ႕မ်ားဘယ္လုိအင္အားေတြ သတၱိေတြနဲ႕ရပ္တည္ေနၾကမွာပါလိမ့္။အသက္နဲ႕လူေတြပါပဲ။

ဒါေပမယ့္သာမန္ထက္သတၱိရွိလုိက္ၾကတာ။ဒီလုိစိတ္ဓါတ္ခြန္အားေတြဟာအေမွာင္ထဲကအလင္း

ေရာင္လား။ဘုရားကေပးတဲ့ဆုလာဘ္တစ္ပါးမ်ားျဖစ္ေနမလား။

မုန္တုိင္းအတြင္းမွာေမြးကင္းစကေလးေတြကုိမိဘေတြ အစ္ကုိေတြ အစ္မေတြကအတင္းဖက္ျပီး

ေျပးလႊားႏုိင္ခဲ့လုိ႕လြတ္ၾကတယ္။ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးေတြကိုယ္ဘာသာအသက္ကုိဖက္နဲ႕

ႏုိ္င္တဲ့အရြယ္ေတြျဖစ္လုိ႕လြတ္ခဲ့ႏုိင္ၾကတယ္။အဲဒီၤအသက္အရြယ္ၾကားကဟုိမေရာက္သည္

မေရာက္အရြယ္ေလးေတြမွာေတာ့မ်ားစြာအသက္ဆုံးရူံးခဲ့ၾကရတယ္။တကဲြံတျပားျဖစ္ကုန္ၾက

တယ္။က်န္ခဲ့တဲ့ေမြးကင္းစေလးေတြ၊ကေလးပုစီေကြးေလးေတြမွာသူတုိကကိုေထြးေပြ႕ထား

တဲ့ေဆြမ်ဴိးေတြ မိဘေတြ(ရွိေသးရင္ေတာ့)၊ အိမ္နီးခ်င္းေတြရဲ႕လက္ထဲမွာကစားစရာရုပ္ကေလး

ေတြပိုက္လုိ႕ေပ်ာ္ေနၾကတယ္။အေဖ အေမ ဘယ္မွာလဲလို႕မေမးတတ္ပါဘူး။တစိမ္းေတြလက္

ထဲေရာက္လည္းနားမလည္ရွာဘူး။ကစားစရာ စားစရာ ေဆာ့စရာေတြရွိေနရင္ျပည့္္္္္္စံုေနၾကျပီ။

ေနာင္သိတတ္တဲ့တစ္ေန႕မွာ သူ႕ကုိတစ္ေယာက္ေယာက္ကေျပာျပမွသိမယ္။ပါးစပ္ရာဇ၀င္

ဆုိတာကုိလက္ဆင့္ကမ္းတဲ့စကားလုံးေတြနဲ႕သူတုိ႕ေလးေတြသိသြားၾကလိ္မ့္မယ္။အဲသည္လုိ

ပဲလက္ခံထားေပေတာ့။

နာဂစ္မုန္တုိင္းအတြင္းေသဆုံးသြားသူေတြအတြက္ဆြမး္ဦးဆုိတာဘယ္ေနမွန္ေတာင္မသိလုိက္

ရတဲ့အျဖစ္ပါ။သပိတ္သြတ္တာတုိ႕ သက္ေပ်ာက္ဆြမ္းတုိ႕ စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားရဲခဲ့ဘူး။တမလြန္

ကဘုိ္းဘြား မိဘ သား သမီး ေျမးေတြေတာ့က်န္ရစ္ခဲ့သူေတြတာ၀န္မေက်ခဲ့၇တာကိုနားလည္

ေပးၾကပါေတာ့လုိ႕ပဲေတာင္းပန္ၾကရေတာ့မယ္။တစ္လျပည့္(ႏွစ္လျပည့္)ေတြကုိေတာ့အလွဴ

ရွင္ေတြရဲ႕အလွဴေငြေလးေတြန႕ဲအမွ်အတန္းေ၀ႏုိင္ခဲ့ၾကျပီေပါ့။နာဂစ္မုန္တုိင္းၾကီးမတုိင္မွီ

ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္သြားသူေတြအတြက္၀မ္းသာမိပါတယ္။သူတုိ႕ကဒီလုိဆုိးရြားရက္စက္

တဲ့ေၾကာက္စရာအျဖစ္ေတြကုိျမင္မသြားၾကဘူး။ၾကံဳမသြားၾကရဘူး။ထိတ္လန္႕တုန္လွဴပ္

မသြားၾကရဘူး။ရူးသြပ္မသြားၾကရဘူး။နာဂစ္မုန္တုိင္းအတြင္းေလဒဏ္ ေရဒဏ္ ၾကားမွာ

အသက္ေပ်ာက္ခဲ့ၾကသူေတြအတြက္စိတ္မေကာင္း ေၾကကဲြမိတဲ့ၾကားကက်န္ရစ္ခဲ့သူေတြ

ရဲ႕ ပူပင္ေသာက လြမ္းေဆြးအပူမီးေတြ မခံရေလျခင္းလို႕ၾကံဖန္ေတြးျပီးေျဖလုိ္က္မိပါရဲ႕။

ေမြးကတည္းကလယ္လုပ္ စိုက္ပ်ဴိးေရးလုပ္ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္း တံငါလုပ္ငန္းနဲ႕အသက္ေမြးလာ

ခဲ့ၾကသူေတြေလ။ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တတ္ပါတယ္။ပိုက္ဆံေတြအမ်ားၾကီးမကုိင္ဖူးၾကပါဘူး..တဲ့။

အ၀တ္တစ္စုံေလာက္နဲ႕ေနလုိ႕ျဖစ္ပါသတဲ့။အဲဒီလုိ ဘ၀ထဲမွာမုန္တုိင္းအတြင္းကြယ္လြန္သြား

သူေတြကုိေတာ့သတိရေနၾကပါတယ္။အရင္ကေနခဲ့ရတဲ့မိသားစုဘ၀ကိုေတာ့ဘယ္လုိအရာ

မ်ဴိးနဲ႕မွမလဲႏုိင္ တန္ဖုိးထားေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္းပါ။

Read More

May Day – 1 – 5 -2010 - BD of Khin Myo Chit

May Day – 1 – 4 -2010 - BD of Khin Myo Chit

ေမေဒးေန႕ေမြးေန႕ရွင္ ေမေမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္ ( ၁ -၅-၁၉၁၅ - ၂-၁-၁၉၉၉) အမွတ္တရ

ေမေမၾကီးသာအသက္ရွိေနဦးမယ္ဆုိရင္ ဒီေန႕ေမေဒးေန႕ဟာ ေမေမၾကီးရဲ႕ အသက္၉၅ႏွစ္ျပည့္ျပီေပါ့။

အျမဲတမ္းေမေဒးေန႕ေရာက္တုိင္းသတိတရတစ္ခုခုကိုတင္ခ်င္ေနပါတယ္။

ဒီႏွစ္ေတာ့တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ အလၤကာပန္းခင္းမဂၢဇင္း ေမလထုတ္ ၂၀၁၀ မွာ

တကၠသုိလ္ေမာင္ယဥ္သူ ရဲ႕ “ဆရာမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္နဲ႕ဟာသစာေပသေဘာတရား”ဆုိတဲ့

ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ကုိေတြ႕လုိက္ရတယ္။သူကေသာင္းေျပာင္းေထြလာမဂၢဇင္းမတ္၁၉၈၂ခုႏွစ္ထဲ

က“ေလာကကုိဟာသနဲ႕သရုပ္ေဖာ္ပုံ”ဆုိတဲ့ေမေမၾကီးရဲ႕ေဆာင္းပါးကုိျပန္လည္ေကာက္ႏွဴတ္ျပီး

တင္ျပေပးထားရုံမကေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္ကသူ႕ေမြးေန႕နဲ႕ပတ္သက္ျပီးဟာသဆန္ဆန္ေျပာဆုိခ်က္မ်ား

ကုိျပန္လည္ဆန္းသစ္ေပးထားပါတယ္။အဲဒီအတြက္ကုိယ္ကေရးတာထက္သူမ်ားေရးထားတာေတြ

ကိုဖတ္ရတာေတာ္ေတာ္အရသာရွိမိပါတယ္။ေမြးေန႕အမွတ္တရမုိ႕လုိ႕တကၠသုိလ္ေမာင္ယဥ္သူ

ေရးထားတဲ့ထဲကေမြးေန႕နဲ႕ပတ္သက္ေနတာေလးေကာက္ႏွဴတ္တင္ျပရင္းနဲ႕ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္

ေမြးေန႕ကုိသတိတရတင္ဆက္လုိက္ရပါတယ္။

“ဆရာမၾကီးရဲ႕“ေလာကဓံကုိသည္းခံျခင္း” ေသာင္းေျပာင္ေထြလာမဂၢဇင္းဇြန္၁၉၈၂မွာ Dry Humour

(မထိတထိရယ္သြမ္းေသြးျခင္း)ကုိေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။ဆရာမၾကီးေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္က၁၉၁၅ခုနွစ္ေမ

၁ ရက္ေန႕မွာေမြးဖြားခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ေမ ၁ ဟာကမာၻ႕အလုပ္သမားေန႕ျဖစ္ျပီးႏုိ္ငံတကာမွာအထိမ္း

အမွတ္အခမ္းအနားေတြက်င္းပၾကပါတယ္။

ဆရာမၾကီးကဒီလိုျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵကုိေဖာ္ျပထားပါတယ္။ဒီေဆာင္းပါးေရးေနခ်ိန္မွွာဆရာမၾကီး

အသက္ ၆၇ ႏွစ္ျပည့္ပါျပီ။

‘ငါ့နွယ္ေနာ္..အခုမွအၾကံရတယ္။တကယ္ဆုိရင္ေမလတစ္ရက္ေန႕ဟာကိုယ့္ေမြးေန႕ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း

ေၾကာ္ျငာေမာင္းခတ္ထား၊ေရးေဖာ္ေရးဖက္ေတြလည္းေမြးေန႕ဂုဏ္ျပဳေဆာင္းပါးေရးဖုိ႕၊ေရးခ်င္လာ

ေအာင္ေကၽြးေမြးျပီးဆြယ္ထား။အဲဒီေဆာင္းပါးထည့္ေပးမယ့္မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာကိုလည္းမ်က္ရိပ္

မ်က္ကဲျပထား အဲသလုိလုပ္မထားမိတာနာတာပဲ။

အခုေတာ့အဲသလုိဂုဏ္ျပဳေရးေပးမယ့္သူမရွိေတာ့ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္္အဆုိသြင္း၊ကုိယ္ပဲေထာက္

ခံဂုဏ္ျပဳ မွတ္တမ္းတင္ရတာေပါ့ေလ။ ငါ့ႏွယ္ ရွက္လုိက္ပါဘိ ေသာ္တာေဆြရယ္။အဲေလ..ရွက္

ပါဘူး။ကိုယ့္ကုိယ္ကုိယ္ဂုဏ္ျပဳတာဘာရွက္စရာလဲ။ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မွဂုဏ္မျပဳရင္ဘယ္သူက

လာဂုဏ္ျပဳမလဲ ဆုိျပီးမိမိကုိယ္ကုိမိိမိ ခနဲ႕တဲ့တဲ့နဲ႕ရယ္သြမ္းေသြးလုိက္ပါတယ္။’

အဲဒီေဆာင္းပါးထဲမွာပဲဆရာမၾကီးရဲ႕ဟာသဆန္ဆန္ေရးသားခ်က္မ်ားနဲ႕စာေပအႏုပညာဆုိင္ရာ

ယူဆခ်က္မ်ား သေရာ္စာအေၾကာင္းမ်ား ကုိလညး္ထည့္သြင္းေရးထားေၾကာင္းပါ။ေဒၚခင္မ်ဴိးခ်စ္

အေၾကာင္းအမွတ္တရေရးသားသူတကၠသိုလ္ေမာင္ယဥ္သူကိုလည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေမလနဲ႕တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ထည့္ေပးလုိက္တဲ့ ပန္းအလၤကာမဂၢဇင္းအယ္ဒီတာကိုလည္းေက်း

ဇူးတင္ပါေၾကာင္းပါ……..။

Read More