ဆရာေမာင္၀ံသ ကြယ္လြန္ျခင္းအတြက္ သတိရမိတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

ဆရာေမာင္၀ံသ ကြယ္လြန္ျခင္းအတြက္ သတိရမိတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္

ဂ်ဴနီယာ၀င္း၊ ၾသဂုုတ္ ၁၂၊ ၂၀၁၃

ဆရာကြယ္လြန္တယ္ ၾကားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မရင္ထဲေရာက္လာတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရွိတယ္။ ဆရာ့ရင္ထဲကုိ ၀င္ၾကည့္လုိ႕ မရေပမယ့္ ဒီကဗ်ာဟာျဖင့္ ဆရာစိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚေနမယ္လုိ႕ ခံစားမိပါတယ္။

ကဗ်ာဆရာက John Keats ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာနံမယ္က “The Terror Of Death“ ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ဂၽြန္ကိဟာ တီဘီေရာဂါနဲ႕ သူေသဆုံးရေတာ့မယ္လုိ႕ သိလာတဲ့အခိ်န္မွာ သူ႕ရဲ႕ရင္ထဲမွာ သူေသရေတာ့မွာကုိေတြးျပီး အခုလုိေရးစပ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

သူဆုိလုိတာကေတာ့ သူက ေသရမွာကုိ မေၾကာက္ပါဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူမေသဆုံးမီမွာ သူေရးခ်င္တာေတြ သူဖဲြ႕ဆုိခ်င္တဲ့စာေတြ မေရးမျခစ္လုိက္ရမွာကုိ ေၾကာက္ပါတယ္လုိ႕ ဆုိလုိတဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကဗ်ာကုိ ဘာသာျပန္ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ကၽြန္မစိတ္ထဲ ဒီကဗ်ာဆရာက ေတာ္ေတာ္စိတ္ကူးယဥ္တယ္လုိ႕ ထင္မိပါတယ္။ အခုေတာ့ ကၽြန္မ အလြန္ခ်စ္ခင္ေလးစားရတဲ့ ဆရာေမာင္၀ံသ ကြယ္လြန္သြားတယ္လုိ႕ ၾကားမိလုိက္တဲ့အခ်ိန္မွာ စာေရးခ်င္ စာဖဲြ႕ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြအျပည့္နဲ႕ ဆရာ့စိတ္ကုိ ကၽြန္မနားလည္လာမိပါတယ္။

ဒီကဗ်ာေလးထဲက စာသားတစ္ခ်ဴိ႕ကုိတင္ျပရင္းနဲ႕ ဆရာ့ကို ကန္ေတာ့လုိက္ပါတယ္ဆရာ။

“ကၽြန္ပ္၏ အေတြးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ဦးေႏွာက္အား

ကၽြန္ပ္၏ကေလာင္တံျဖင့္ ထုိးဆြေရးျခစ္ျခင္း မျပဳမီ

ကၽြႏု္ပ္ေသသြားမွာကုိ ေၾကာက္၏။

ကၽြႏု္ပ္ေရးေနေသာ စာအုပ္မ်ားသည္ ရင့္မွည့္ေနေသာစပါးက်ီမ်ား

စုပုံထားသကဲ့သို႕ အျပဳံလုိက္ ထြက္မလာမီ

ကၽြႏုိပ္ေသသြားမွာကုိ ေၾကာက္၏။

ည၏ ၾကယ္ေရာင္လင္းလက္ေသာ ေကာင္းကင္မ်က္နွာအား ကၽြႏုိပ္ၾကည့္မိ၏။

က်ယ္ျပန္႕ေသာ တိမ္တုိက္မ်ားသည္

ကၽြနိုပ္အား လွပေသာဇာတ္အိမ္ဇာတ္ကြက္မ်ားကုိ ေျပာျပလ်က္ရွိ၏။

ခံစားညဳိ႕ငင္ေသာ လက္ျဖင့္ ထုိလွပေသာ ပုံျပင္မ်ားကုိ

ကၽြႏုိပ္မေရးျခစ္လုိက္ရမီ ကၽြနု္ပ္ေသသြားမွာကုိ ေၾကာက္၏။

အခ်ိန္ကာလ၏ တုိ္က္စားမူကုိ ခံစားမိရုံျဖင့္ ကၽြႏုိ္ပ္ေၾကာက္ပါ၏။

မင္းကုိ မေတြ႕ျမင္ရေတာ့မည္ကုိ ကၽြႏုိပ္ေၾကာက္၏။

က်ယ္ျပန္႕ေသာ ကမာၻၾကီး၏ ေခ်ာက္ကမ္းပါးထက္၀ယ္

တစ္ကိုယ္တည္း ရပ္ေနရသည္ဟု ခံစားမိ၏။

ကၽြႏုိပ္၏ မေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ႏွလုံးသားျဖင့္ … … … … … … …”

ဂ်ဴနီယာ၀င္း (၁၂-၈-၂၀၁၃)
                                                             

(Photo – ၂၀၁၀၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ဆန္ဖရန္က အက်ဥ္းေထာင္ကၽြန္း ေနာက္ခံနဲ႔ ဆရာေမာင္၀ံသ၊ (မိုုးမခ))