စိတ္ေျပာင္းသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဂ်ဴနီယာ၀င္း

စိတ္ေျပာင္းသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း




ခ်ယ္ရီရသစံုမဂၢဇင္း



ေဖေဖာ္ဝါရီလ၊ ၂ဝဝ၆။




Salvador Novo (၁၉ဝ၄) ဆိုတဲ့ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးက နပိုလီယန္လို့ အမည္တြင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ရည္ရြယ္ျပီး စာတစ္ပုဒ္ေရးဖဲြ့ပါတယ္။ နပိုလီယန္ဆိုတာ စစ္ဗိုလ္ခု်ပ္ျကီး အမည္ျဖစ္ေပမယ့္ သူဆိုလိုတာက နပိုလီယန္ကဲ့သို့ စိတ္ဓာတ္ ျကံ့ခိုင္ျပီး ရည္မွန္းခ်က္ ျကီးမားလြန္းသူတစ္ဦးကို ဆိုလိုပံုရပါတယ္။ သူ့သူငယ္ခ်င္းအမည္ကို နပိုလီယန္လို့ ေပးလိုက္တဲ့အတြက္ နပိုလီယန္ စစ္ဗိုလ္ခု်ပ္ျကီးရဲ့ သေကၤတေတြ၊ စိတ္ဓာတ္ေတြ၊ ရည္မွန္းခ်က္ျကီးမားတာေတြ အကုန္ပါသြားပါတယ္။ လြယ္လြယ္နွင့္ ရည္မွန္းခ်က္ကို စြန့္လႊတ္မယ့္သူ မဟုတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္အေျကာင္းမို့ စိတ္ဝင္စားစရာပါ။ Salvador Novo ရဲ့ စိတ္ေျပာင္းသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း နပိုလီယန္ အေျကာင္းေရးဖြ့ထားတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ေန့မွာ သူငယ္ခ်င္းနပိုလီယန္က သူ့ဆီစာေရးပါတယ္။ နပိုလီယန္ရဲ့စာထဲမွာ သူတက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ျကီးနဲ့ သူသင္ေနရတဲ့ စာေတြကို အထင္တျကီး တက္တက္ျြကျြက ျဖစ္ေနပံုရပါသတဲ့။

"Napoleon writes me: 'The school is very big we get up very early we spoke nothing but english, I'm sending you the picture of the building..."



'ေက်ာင္းကအလြန္ျကီးမွျကီးပဲ။ ငါတို့တစ္ေတြ မနက္ေစာေစာ အိပ္ရာထျကရတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး အဂၤလိပ္စကားကိုပဲ ေျပာျကတယ္။ ေက်ာင္းအေဆာက္အဦပံုကို မင္းဆီပို့လိုက္တယ္...'

သူငယ္ခ်င္းနပိုလီယန္က သူတို့ ၂ ဦး ငယ္စဥ္ဘဝက ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းခဲ့တဲ့ ေန့ရက္ေတြကို အမွတ္တရေရးပါတယ္။ သူတို့နွစ္ဦး ဘယ္လို ေပ်ာ္စရာကေလးဘဝေတြကို ကုန္လြန္ခဲ့ျကပါသလဲ။

'We won't steal candy together any nore from the cupboards, or run off to the river to halfdown ourselves, or snitch the bloodstained watermelons'



'ေျကာင္အိမ္ထဲက သျကားလံုးေတြ ငါတို့ေနာက္ထပ္မခိုးစားနိုင္ျကေတာ့ဘူးေပါ့။ ျမစ္ေခ်ာင္းထဲ ငါတို့ ၂ ေယာက္သား ေျပးလႊားျပီး ေရမစိမ္နိုင္ျကေတာ့ဘူး။ ျပီးေတာ့ ဖရဲသီးနီနီေလးေတြလည္း မခိုးစားနိုင္ျကေတာ့ဘူးေလ'

နပိုလီယန္ရဲ့ ေက်ာင္းသားဘဝက ယခုလိုပါ။

"I'm ready now for my 6th year exam: as far as I can make out, afterwards. I'll learn everything you ought to learn, I'll be a doctor, I'll have anbitions, a beard, long pants..."



'ငါကေတာ့ အခု ၆ နွစ္ေျမာက္ စာေမးပဲြကို ေျဖဖို့အသင့္ျဖစ္ေနပါျပီ။ ငါတတ္နိုင္တဲ့ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိေတာ့ ျကိုးစားသင္ယူ ေနပါတယ္။ ျပီးရင္... မင္းလို ငါလိုေက်ာင္းသားတိုင္းတတ္သင့္တတ္ဆိုက္တဲ့၊ သင္ျကားသင့္တဲ့ အရာမွန္သမွ်ကို သင္ယူရမွာေပါ့။ ျပီးတဲ့ ေနာက္... ငါဆရာဝန္ျကီးျဖစ္လာမယ္။... ငါ့မွာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြရိွလာမယ္။ မုတ္ဆိတ္ေတြနဲ့ ေဘာင္းဘီရွည္ရွည္ေတြနဲ့...'

ရည္မွန္းခ်က္ျကီးျကီးနဲ့ ရွင္သန္ခဲ့သူ သူငယ္ခ်င္း နပိုလီယန္က သူ့မွာ သားတစ္ေယာက္ရိွလာရင္ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္ေစခ်င္မွာတဲ့လဲ။

"But if I have a son, I'll see that no one ever teaches him anything I want him to be lazy and happy... the way I never could because of my parents, nor my parents because of my grand parents, nor my grandpa-rens because fo God."



'ဒါေပမဲ့ကြယ္... အကယ္၍မ်ား ကိုယ့္မွာသားေလးတစ္ေယာက္ရိွရင္ သူ့ကို ဘယ္သူကမွ ဘာကိုမွ မသင္ေစရဘူး။ သူ့ကို ပ်င္းေစခ်င္တယ္... ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနေစခ်င္တယ္။ ကိုယ့္မိဘေတြေျကာင့္ ကိုယ္မလုပ္ခဲ့ရတာေတြ... ကိုယ့္အဘိုးအဘြားေတြေျကာင့္ ကိုယ့္မိဘေတြ မလုပ္ခဲ့ရ တာေတြ... ဘုရား သခင္ေျကာင့္ ကိုယ့္အဘိုးအဘြားေတြ မလုပ္ခဲ့ရတာေတြ... အဲဒီလိုလမ္းမို်း သူ့ကို ခင္းေပးခ်င္တယ္...'

ရည္မွန္းခ်က္ျကီးမားတဲ့ သူ့ငယ္ခ်င္းနပိုလီယန္က Salvador Novo ဆီသို့ေရးခဲ့ေသာ စာတစ္ေစာင္ျဖစ္ပါတယ္။ သူ့စာတစ္ေစာင္ကို ဖတ္ျပီး သြားတဲ့အခါ ကိုယ့္မွာ သားတစ္ေယာက္ရိွရင္ သူ့ကို ဘယ္လိုမ်ား ျကီးျပင္းလာေစခ်င္မွာပါလိမ့္... လို့ေတြးလိုက္မိပါတယ္။ ဒီအေျဖ ဟာ ကိုယ္က နပိုလီယန္ေလာက္ ရည္မွန္းခ်က္ျကီးမားလြန္းသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့သည္၊ မျဖစ္ခဲ့သည္ဆိုတဲ့ေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္ မဟုတ္ပါ လား။