selection 5 - article -juniorwin

ခ်ယ္ရီ မဂၢဇင္း ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၀၆ တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ဂ်ဴနီယာ၀င္း ၏ စိတ္ေျပာင္းသြားတဲ့သူငယ္ခ်င္း
ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။

စိတ္ေျပာင္းသြားတဲ့သူငယ္ခ်င္း

Salvador Novo (၁၉၀၄) စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးက နပုိလီယန္ လုိ႕အမည္တြင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ ေယာက္ကုိရည္ရြုယ္ျပီးစာတပုဒ္ေရးဖဲြ႕ခဲ့ပါတယ္။ နပုိလီယန္ ဆုိတာစစ္ဗုိလ္ခ်ဴပ္ၾကီးအမည္ျဖစ္ေပမယ့္သူဆုိ လုိတာက နပုိလီယန္ ကဲ့သုိ႕စိတ္ဓာတ္ၾကံ႕ခုိင္ျပီးရည္မွန္းခ်က္ၾကီးမားလြန္းသူတစ္ဦးကုိဆုိလုိပုံရပါတယ္။သူ႕ သူငယ္ခ်င္းအမည္ကုိ နပုိလီယန္ လုိ႕ေပးလုိက္တဲ့အတြက္ နပုိလီယန္စစ္ဗုိလ္ခ်ဴပ္ၾကီးရဲ႕သေကတေတြစိတ္ ဓာတ္ေတြ ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးမားတာေတြ အကုန္ပါသြားပါတယ္။လြယ္လြယ္နဲ႕ရည္မွန္ခ်က္ကုိ စြန္႕လႊတ္မယ့္ သူမဟုတ္တဲ့သုူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းမုိ႕စိတ္၀င္စားစရာပါ။ Salvador Novo ရဲ့စိတ္ေျပာင္းသြားတဲ့ သူငယ္ ခ်င္းနပုိလီယန္အေၾကာင္းေရးဖဲြ႕ထားတဲ့စာတစ္ပုဒ္ျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ေန႕မွာသူငယ္ခ်င္းနပုိလီယန္ကသူ႕ဆီစာေရးပါတယ္။နပုိလီယန္ရဲ့စာထဲမွာ သူတက္ေနတဲ့ေက်ာင္းေတာ္ ၾကီးနဲ႕သူသင္ေနရတဲ့စာေတြကုိအထင္တၾကီးတက္တက္ၾကြၾကြျဖစ္ေနပုံရပါသတဲ့။
Nepoleon writes me ;
The school very big
we get up very early
we spoke nothing
but english ,
I’ m sending you the picture of the building......
ၤၤေက်ာင္းေတာ္ၾကီးကအလြန္ၾကီးမွၾကီးပဲ
ငါတုိ႕တေတြမနက္ေစာေစာအိပ္ရာထၾကရတယ္၊
ေက်ာင္းသားေတြအားလုံးအဂလိပ္စကားကုိပဲေျပာၾကရတယ္၊
ေက်ာင္းအေဆာက္အဦပုံကုိ မင္းဆီပုိ႕လုိက္တယ္........ၤ
သူငယ္ခ်င္းနပုိလီယန္ ကသူတုိ႕၂ဦးငယ္စဥ္ကေပ်ာ္ရႊင္စရာအမွတ္တရေရးပါတယ္။သူတုိ႕ႏွစ္ဦးဘယ္လုိေပ်ာ္ စရာကေလးဘ၀သေတြကုိကုန္လြန္ခဲ့ၾကပါသလဲ။
We won’ t steal candy together anymore from the cupboards,
or run off to the river to halfdown ourselves,
or snitch the bloodstained water-melons...
‘ေၾကာင္အိမ္ထဲကသၾကားလုံးေတြငါတုိ႕ေနာက္ထပ္မခုိးစားႏုိင္ၾကေတာ့ဘူးေပါ့၊
ျမစ္ေခ်ာင္းထဲငါတုိ႔ ၂ေယာက္သားေျပးလႊားျပီးေရမစိမ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး၊
ျပီးေတာ့ ဖရဲသီးနီနီေလးေတြလဲ မခုိးစားႏုိင္ၾကေတာ့ဘူးေလ။’
နပုိလီယန္ရဲ႕ ေက်ာင္းသားဘ၀က ယခုလုိပါ။
I ‘m ready now for my 6th year exam ;
as far as I can make out ,
afterwards I ll learn everything you ought to learn ,
I’ ll be a doctor,
I’ ll have ambitions, a beard, long pants.....
‘ငါကေတာ့ အခ ု၆ႏွစ္ေျမာက္စာေမးပဲြကုိေျဖဖုိ႔အသင့္ျဖစ္ေနပါျပီ၊
ငါတတ္ႏုိင္တဲ့အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိေတာ့ၾကုိးစားသင္ယူေနပါတယ္၊
ျပီးရင္......
မင္းလုိ ငါလုိ ေက်ာင္းသားတုိင္းတတ္သင့္တတ္ထုိက္တဲ့၊
သင္ၾကားသင့္တဲ့ အရာမွန္သမွ်ကုိသင္ယူရမွာေပါ့၊
ျပီးတဲ့ေနာက္.........
ငါဆရာ၀န္ၾကီးျဖစ္လာမယ္......
ငါ့မွာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြရွိလာမယ္.....
မုတ္ဆိတ္ေတြနဲ႕.....ေဘာင္းဘီရွည္ရွည္ေတြနဲ႔......’
ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးၾကီးမားမားနဲ႕ ရွင္သန္ခဲ့သူ သူငယ္ခ်င္းနပုိလီယန္က သုူ႔မွာသားတစ္ေယာက္ရွိလာရင္ဘယ္ လုိမ်ားျဖစ္ေစခ်င္မွာတဲ့လဲ။
But if I have a son,
I ll see that no one ever teaches him anything
I want him to be lazy and happy........
the way I never could because of my parents .
nor my parents , nor my grandparents because of God.
‘ဒါေပမယ့္ကြယ္....
အကယ္၍မ်ားကုိယ့္မွာသားေလးတစ္ေယာက္ရွိရင္..
သူ႕ကုိဘယ္သူ႕ကမွ ဘာကုိမွ မသင္ေစရဘူး၊
သူ႕ကုိျပင္းေစခ်င္တယ္....
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနေစခ်င္တယ္။
ကုိယ့္မိဘေတြေၾကာင့္ ကုိယ္မလုပ္ခဲ့ရတာေတြ...
ကုိယ့္အဘုိးအဘြားေတြေၾကာင့္ ကုိယ့္မိဘေတြမလုပ္ခဲ့ရတာေတြ...
ဘုရားသခင္ေၾကာင့္ ကုိယ့္အဘုိးအဘြားေတြမလုပ္ခဲ့ရတာေတြ.....
အဲဒီလုိလမ္းမ်ဴိးသူ႕ကုိခင္းေပးခ်င္တယ္......။’
ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးမားတဲ့သုူငယ္ခ်င္းနပုိလီယန္ က Salvador Novo ဆီသုိ႕ေပးပုိ႕ခဲ့ေသာစာတစ္ေစာင္ျဖစ္ပါ တယ္။သူ႕စာတစ္ေစာင္ကုိဖတ္ျပီးသြားတဲ့အခါကုိယ့္မွာသားတစ္ေယာက္ရွိ၇င္သူ႕ကုိဘယ္လုိမ်ားၾကီးျပင္းလာ ေစခ်င္မွာပါလိမ့္....လုိ႕ေတြးလုိက္မိပါတယ္။ဒီအေျဖဟာ ကုိယ္က နပုိလီယန္ေလာက္ရည္မွန္းခ်က္ၾကီးမား လြန္းသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့သည္၊မျဖစ္ခဲ့သည္ဆုိတဲ့ေပၚမွာတည္ေနတယ္မဟုတ္ပါလား။