ကြန္ျပဴတာေခတ္ကို ေရာက္ျပီေလာ - ဂ်ဴ နီယာ၀င္း

          ကြန္ျပဴတာေတြကို လူ့ဦးေနွာက္ေတြကို ကိုယ္စားျပုတဲ့ အရာေတြလို့ သတ္မွတ္ထားရင္ သူတို့ဟာ လူေတြေနရာမွာ အစားထိုးလာနိုင္ မွာလားဆိုတာ စိုးရိမ္စရာ ျဖစ္လာပါျပီ။ စက္ပစၥည္းေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ စဥ္းစားညဏ္ဆိုတာ မရိွပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူေတြကစဥ္းစားျပီး တီထြင္ ထားတာျဖစ္လို့ လူေတြကို အကူအညီေကာင္းေကာင္း ေပးနိုင္သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။        

          အခုေတာ့ တကယ္ပဲ ကြန္ျပဴတာေခတ္ကို ေရာက္ေနပါျပီ။ ကြန္ျပဴတာမပါရင္ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့သလိုပါပဲ။ ေန့စဥ္လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ကြန္ျပဴတာေတြက ပါေနပါတယ္။ စတိုးဆိုင္ေတြမွာ စူပါမားကတ္ေတြမွာ ဘဏ္လုပ္ငန္းေတြ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြမွာ ဘယ္ေနရာကို ျကည့္ လိုက္ ျကည့္လိုက္ ကြန္ပူ်တာေတြက တကယ္ပဲ ေနရာယူေနျကပါျပီ။ အခ်က္အလက္ေတြ၊ စာရြက္စာတမ္းေတြ၊ ဓာတ္ပံုကားခ်ပ္ေတြ သိန္းနဲ့ သန္းနဲ့ ခီ်ျပီး သိမ္းဆည္းနိုင္တယ္။ ေပ်ာက္ပ်က္ေတာ့မယ့္ ရုပ္ပံုေတြကိုလည္း တစ္သက္တာ သိမ္းထားေပးနိုင္ပါတယ္။ ပ်က္စီးေနတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြကိုလည္း ျပုျပင္ေပးလို့ရေနပါျပီ။ လူေတြရဲ့ လိုအပ္ခ်က္မွန္သမွ်ကို ကြန္ျပဴတာေတြက ျဖည့္ဆည္းေပးေနတာေျကာင့္ ကြန္ပူ်တာ ေတြဟာ ကြ်န္မတို့ရဲ့ဘဝေတြမွာ တကယ္ပဲ အေရးပါေနပါျပီ။

          ကြန္ျပဴတာေတြဟာ ကြ်န္မတို့ရဲ့ ေန့စဥ္ဘ၀ထဲကုုိ လႊမ္းမိုးလာျပီျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို့ရဲ့ ယံုျကည္ခ်က္တစ္ခုက ''လူဆိုတာ မွားနိုင္ တယ္။ စက္ပစၥည္းေတြက မမွားဘူး''ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေျကာင့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြန္ျပဴတာေတြကို အားကိုးလာျကပါတယ္။ ကြန္ပူ်တာ ေတြဟာ ေနရာတကာမွာ ရိွလာျကျပီး လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္၊ အမွားနည္းနည္းနဲ့ အလုပ္ျဖစ္တာေတြေျကာင့္ ကြန္ပူ်တာေတြကို လူေတြက အလြယ္ တကူ လက္ခံလာျကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

          တကၠသိုလ္ေတြမွာ စာေမးပဲြေျဖရင္ အရင္တုန္းက ေလာ့ဂရစ္သမ္သံုးျပီး ကိန္းဂဏန္းေတြကို တြက္ခ်က္ခဲ့ရပါတယ္။ calculaor မကိုင္ရပါဘူး။ ကြ်န္မ ဦးေလးေတြေခတ္က သံုးခဲ့တဲ့ slide rule ဆိုတာကို ျမင္သာျမင္ဖူးျပီး မသံုးတတ္ခဲ့တာကို ကြ်န္မဘဝမွာ နစ္နာခဲ့ သလို ခံစားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒါဟာ ေခတ္ေရစီးေျကာင္းအတိုင္း ပဲမို့ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ဆိုတာ မရိွပါဘူး။ ခုေတာ့ calculator ေတြ စာေမးပဲြ ခန္းထဲမွာ ကိုင္သံုးခြင့္ရေနျကပါျပီ။ ခုေခတ္ လူငယ္ေတြ ေလာ့ဂရစ္သမ္ မျကည့္တတ္ပါဘူး။ ညီမွ်ျခင္းတစ္ခုရဲ့ ဂရပ္ကိုေတာင္ calculator လို့ အမည္ေပးထားတဲ့ ကြန္ျပဴတာ အိတ္ေဆာင္ဖန္သားျပင္မွာ ခလုတ္နိွပ္ျပီးဆဲြလို့ ရေနပါျပီ။ အင္တီဂေရးရွင္း ပုစၧာေတြကို လစ္မစ္ထည့္ ျပီး သူက အေျဖတန္းထုတ္ေပးေနျပီ။ ခုေတာ့ သခၤ်ာဘာသာရပ္ဆိုတာ တြက္ခ်က္မႈဆိုတာကို နုတ္လိုက္ရင္ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ တစ္ခုပဲ က်န္ေတာ့မလားဆိုတာ ေတြးစရာပါပဲ။

          ကြန္ျပဴတာေတြကို သက္မဲ့စက္ပစၥည္းေတြလို့ ေခၚရင္ မွန္ခ်င္မွ မွန္ပါလိမ့္မယ္။ ကြန္ပူ်တာေရွ့မွာ ထိုင္ျပီး ကြန္ျပဴတာနဲ့ စကားေျပာ ျကည့္ပါ့မယ္။ ကြ်န္မတို့ Saveလုပ္ထားတဲ့ ဖိုင္နာမည္ရွာခိုင္းပါ့မယ္။ ဥပမာ m နဲ့စတဲ့ ဖိုင္ေတြ ထုတ္ခိုင္းမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဂရပ္ဆဲြရင္း တစ္ေနရာရာမွာ တစ္ေနရင္ Help ကို သြားျပီး ကြန္ျပဴတာကို အကူအညီေတာင္းျကည့္မယ္။ ကြန္ျပဴတာက ကြ်န္မတို့ ခိုင္းသမွ်ကို မညည္း မညူ လုပ္ေပးပါလိမ့္မယ္။ သူခိုင္းတာေတြကိုလည္း ကြ်န္မတို့က လိုက္နာရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ့ ကြန္ျပဴတာနဲ့ ကြ်န္မတို့ စကားေျပာျကပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ကြန္ျပဴတာက တစ္ခုခုေျကာင့္ ျပႆနာေပၚရင္ ကြ်န္မတို့ကို ဘာလုပ္ပါလားနဲ့ အျကံေပးတာေတြ ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ ဆိုင္မေရာက္ဘဲ သူခိုင္းတဲ့အတိုင္း လိုက္လုပ္ရင္း ေကာင္းသြားတတ္ပါေသးတယ္။ ပ်င္းရင္ ကြန္ျပဴတာနဲ့ ကစားနည္းေတြ ကစားလို့ရပါတယ္။ game ကစားမလား၊ ဖဲကစားမလား၊ မကစားတတ္ရင္ သူက သင္ေပးပါဦးမယ္။ ဒီေတာ့ ကြန္ျပဴတာကို သက္ရိွလို့ေခၚ လည္း မျဖစ္၊ သက္မဲ့လို့လည္း မဟုတ္၊ ဒီျကားထဲမွာ သူက အဓိပၸာယ္ရိွေနပါတယ္။

          ကြ်န္မတို့ အဂၤလိပ္စာ စသင္ေတာ့ ကြ်န္မတို့ အဘိုးအဘြားေတြက Dictionaryအဘိဓာန္ျကည့္နည္းကေန စသင္ေပးပါတယ္။ အဘိ ဓာန္မွ အဂၤလိပ္-အဂၤလိပ္ (English to English) ကိုပဲ ကိုင္ရပါတယ္။ စာလံုးတစ္လံုး သိခ်င္ရင္ အဘိဓာန္ကိုလွန္၊ ဒီစာလံုး မသိပါဘူးဆို မွ ေနာက္ရွင္းျပတာကလည္း အဂၤလိပ္လိုဆိုျပန္ေတာ့ ပိုနားမလည္။ ဒီေတာ့ ဒီလိုအခက္အခဲေတြျကားက အဂၤလိပ္စာ စာလံုးေတြ တိုးလာတာ ကို ကြ်န္မတို့ မိဘေတြက အားေပးခဲ့ျကပါတယ္။ အခုေတာ့ ေခတ္က ေျပာင္းခ်င္ေနပါျပီ။ အဘိဓာန္ Oxford ဆိုတဲ့ CD-Rom  တစ္ခ်ပ္ကို ဝယ္၊ ကြန္ပူ်တာထဲကို ထည့္၊ installation လုပ္ပါမယ္။ ကြန္ျပဴတာ ဖန္သားျပင္မွာ ေပၚလာတဲ့ ခိုင္းေစခ်က္ေတြကို လိုက္နာလိုက္ရံုနဲ့ ဒီီ CDတစ္ခ်ပ္တည္းနဲ့ အဘိဓာန္တစ္အုပ္လံုးက စာလံုးေတြ ျကိုက္ရာေမးလို့ရေနပါျပီ။ အဘိဓာန္ထူထူျကီး 'မ'စရာမလို၊ ခလုတ္ေလးတစ္ခ်က္ နိွပ္လိုက္တာနဲ့ ကိုယ္သိခ်င္တဲ့ အဂၤလိပ္စာလံုးနဲ့ ပတ္သက္သမွ် ရုပ္ပံုေတြ၊ ရွင္းလင္းခ်က္ေတြ၊ idiom ေတြ၊ proverb ေတြ၊ သံုးပံု သံုးနည္း ေတြ၊ အသံထြက္ပါမက်န္ တသီတတန္းျကီးကို သေဘာရိွ ဖတ္မွတ္ေပေတာ့လို့ ဆိုရမွာပါပဲ။ တခို့် ကြန္ပူ်တာ အိတ္ေဆာင္ေလးေတြက ျပင္သစ္ကေန အဂၤလိပ္၊ အဂၤလိပ္ကေန ျပင္သစ္ဘာသာျပန္ေပးေနပါျပီ။ ယခု အေျခအေနမွာ လူေတြဟာ အဘိဓာန္စာအုပ္ေတြကို မက္မက္ ေမာေမာ ဖတ္ရႈေနေသးတာကို ျကည့္ျပီး ကြန္ျပဴတာေတြဟာ အဘိဓာန္စာအုပ္ေတြကို ဝါးမမို်ေသးဘူးလို့ ကြ်န္မ ေကာက္ခ်က္ခ်မိပါတယ္။

          ဘာသာရပ္တစ္ခုကို ေလ့လာမယ္ဆိုရင္လည္း သူနဲ့ဆိုင္တဲ့ CD-Rom ေတြ ဝယ္ျပီး Self-study လုပ္လို့ရပါတယ္။ ကြန္ျပဴတာနဲ့ အျပန္အလွန္ စကားေျပာမယ္၊ သူက ေလ့က်င့္ခန္းေတြလည္း လုပ္ခိုင္းဦးမယ္၊ အမွတ္ေပးမယ္၊ အသံထြက္ကအစ ကြန္ျပဴတာက ကိုယ့္ကို ေလ့က်င့္ေပးသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ အျပင္ထြက္ျပီး လိုက္တက္စရာေတာင္ မလိုပါဘူး။ ကြန္ျပဴတာတစ္လံုးနဲ့ အလုပ္ျဖစ္ေနပါတယ္။

          ဒီေတာ့ ေမးခြန္းတစ္ခုေပၚလာပါတယ္။ ''အခုကေန ေနာက္အနွစ္ နွစ္ဆယ္ျကာရင္ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲ''တဲ့။ ကြ်န္မတို့ စိတ္ကူးေပၚ ရာ စဥ္းစားလိုက္သမွ်ဟာ ျဖစ္လာေတာ့မယ္တဲ့။ မျဖစ္နိုင္ဆိုတာမရိွ။ မလုပ္နိုင္ဆိုတာ မရိွ။ စိတ္ကူးယဥ္သမွ် တကယ္ပဲ အေကာင္အထည္ ေပၚလာနိုင္မယ္လို့ ဆိုပါတယ္။

          ေက်ာင္းသားေတြဟာ အထူးျပုလုပ္ထားတဲ့ စားပဲြခံုေတြမွာ ထိုင္မယ္၊ တီဗီဖန္သားျပင္ကို ျကည့္မယ္၊ ကြန္ျပဴတာနဲ့ ဆက္သြယ္ထားျပီး သူက တစ္ေန့တာ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ သင္ျပသြားမယ္၊ ျပီးရင္ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္ခိုင္းမယ္၊ ကြန္ျပဴတာက အမွတ္ေပးမယ္။

          ဆရာဝန္ဆီကို လူနာက လာမယ္။ ဆရာဝန္က စစ္ေဆးျပီး ေဆးေပးမယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာဝန္က သူ့စိတ္ထဲမွာ လူနာ့အေျခအေနကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိတ္ခ်ခ်င္ရင္ ကြန္ျပဴတာဆီကို သြားမယ္။ လူနာနဲ့ ပတ္သက္သမွ် အခ်က္အလက္ေတြ ထည့္မည္၊ ေရာဂါအေျခအေန၊ ေသြးဖိ အား၊ နွလံုးခုန္နႈန္းေတြကအစ ကြန္ပူ်တာကို စစ္ခိုင္းမယ္။ ဒီလို အေျခအေနမွာ ဘာေရာဂါနဲ့ အနီးစပ္ဆံုးလဲဆိုတာကို ကြန္ျပဴတာက အေျဖ ထုတ္ေပးမယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ေပးမယ္။ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ဟာ သူ့ရဲ့အေတြ့အျကံုအရ နွစ္တစ္ရာေလာက္ အခ်က္အလက္ေတြ သိမ္းဆည္း ထားတဲ့ ကြန္ျပဴတာကို မမီနိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ ကြန္ျပဴတာကို ျပန္အားကိုးရမယ့္ သေဘာမွာ ရိွမယ္။

          ဓာတုေဗဒပညာရွင္ေတြဟာလည္း သုေတသန အခ်က္အလက္ေတြကို ကြန္ပူ်တာကို စိတ္အခ်ရဆံုးအျဖစ္ မီွခိုေနရမယ္။ ေရွ့ေနေတြဟာ လည္း အမႈေတြ မွန္သမွ် သိမ္းဆည္းေပးထားတဲ့ ကြန္ျပဴတာ ဦးေနွာက္ကို အားကိုးေနရမယ္။ ေနရာတကာမွာ ကြန္ျပဴတာေတြဟာ မရိွမျဖစ္ ျဖစ္လာပါမယ္။ လူလူခ်င္း ဆက္သြယ္စကားေျပာသံေတြေနရာမွာေရာ ကြန္ျပဴတာစာလံုးေတြက အစားထိုးလာဦးမွာလားဆိုတာေတာ့ မေျပာ တတ္ပါဘူး။

          ကြန္ျပဴတာေတြကို 'ထူးဆန္းေသာ စဥ္းစားတတ္သည့္ စက္ပစၥည္းမ်ား'လို့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ယူဆျကပါတယ္။ သိပၸံပညာရွင္ ေတြ၊ စက္မႈပညာရွင္ေတြ၊ အင္ဂ်င္နီယာေတြ၊ စီးပြားေရးသမားေတြရဲ့ အေျဖတစ္ခုထုတ္ဖို့ စဥ္းစားရမယ့္အခိ်န္ေတြကို ကြန္ပူ်တာက လြတ္လပ္ ခြင့္ေပးလိုက္တယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ နာရီေပါင္း ေထာင္ခီ်ျပီး အသံုးျပုရလို့ ကုန္ခမ္းသြားမယ့္ စြမ္းရည္ေတြကိုလည္း ကြန္ျပဴတာက သက္သာ ခြင့္ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကြန္ျပဴတာေတြကို အသံုးျပုေနတဲ့ လူေတြအတြက္ေတာ့ ကြန္ျပဴတာေခတ္ဟာ သူတို့ရဲ့ေန့စဥ္လုပ္ငန္းေတြ အားလံုးမွာ ေနရာယူလႊမ္းမိုးလ်က္ရိွေနမွာ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။

မီွျငမ္း-  The World of Science – Computers by Stanely L.Englebardt